wyn.
ERIJ
WONING
cooping
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
DB VERBORGEN SCHAT.
/Vïewws- en
LW,
ander aan de
in bet Veerstab
r de gemeenten
>tolwljk
43ste Jaargang,
Biittcnlandscli Overzicht.
1;
iV
iGER
FF1MBIS,
HOOIBERG,
MS en BOOM-
best
Gouda,
z,
904, des voyr-
Koffiebois van
)OORN aldaar,
Haastrecht ge-
Juli 1304
FEUILLETON
No. 9456.
Dinsdag 5 Juli 1904.
van
1 1 WWWIM
'én keer
wil by dit zoo lang
Wordt vervolgd.}
JCentiaren,
Ike omschroven
3 bekomen zyn
OEMAN voor-
ook ter inzage
an en kaarten,
aris KOEMAN
»s ingericht en
ftOlMIE COURANT
dke zonder
betaald.
MM A
Mark 100000
40:000
2Q.OOO,
10.000
5.000
6000
4.Q00
5.000
10.000
20.000
10.000
20.000
Telefoon So. 62
A D V ER TENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
De Japanners trekken op Port-Arthur los.
Een telegram vermeldde reeds eenige
bijzonderheden over de gevechten by Siau-
ping-tau, aan de Oostkust, 121/, myl van
2Q.009
52.500
Mark 322.500
ir korting.
grip van .rjjki-
n M. 3.M
na ontvangst
1,-de k'Wngt
(keurig en dni-
?06twiM«h
Hamburg.
e Bleicln^^^
Naar aanleiding van bet bericht, dat de
Tibetanen te Gyang tse uan de leiders der
Britscbe missie om een wapenstilstand hebben
gevraagd welke, n’en déplaise de „Times”,
ook is toegestaan bevatten de Engelscbe
bladen nog eenige nadere bijzonderheden.
Den 29en, ’s morgens 10 uur, vertoonden
zich twee Tibetanen met een witte vlag, die
onmiddellyk voor Younghusband werdefi ge
bracht. De volgende voorwan rdeu werden
overeengekomen Er zal een wapenstilstand
zyn tot zonsondergang op den 30en; de
Tibetanen ontruimen hun fort, de „jong”,
en verder de dorpen Karo-la, Jnng-la en
Dong-tse. De staking der vijandelijkheden
heeft ten doel, het aan de onderhandelaren
uit Lhassa mogelijk te maken, vóór-weder-
opneming der vijandelijkheden te Gyang tse
daar ter plaatse te zyn aangekomen.
De „Times”-correspondent stelt in het licht,
dat het verzoek der Tibetanen een onmiddel
lijk gevolg is van de overwinning, den 28en
door generaal Macdonald behaald. Het
resultaat dier Britscbe zegepraal is geweest,
dat alle verbindingslijnen tusscher. de „jong”
en de Tibetaansche strijdmacht daarbuiten
in handen zyn der Britten. Vandaar ook de
van de Russen uitging en dat hun, op ’t ver
schijnen van de Japansche zeemonsters het
hart in de schoenen zonk.
Dat was dus het voornaamste, wat Togo te
melden had. Het andere scheen wel eenigszins
opgesmukt voor de consumptie van bet groote
publiek, dat rook en vlammen wil zien. Mis
schien is de wederopstanding van het Port-
Arthur-eskader zelfs voor Japansche zenuwen
een oogenblik|te sterk geweest. Overigens
erkent Aleziëf dat de vijand herhaalde aan
vallen deed met zyn torpedobuoten ondanks
den maneschijn.
van Europa heeft eigen gemaakt en daarvoor
als voorvechter optreedt, terwyl Rusland dit
jonge, vooruitstrevende land met geweld wil
terugdringen. Dit, is echter slechts de stem
ming van de Duitsche sociaal-democraten;
het Duitsche volk in bet algemeen is vóór
Rusland. Velen, mot wie de Rus zonder zich
bekend te maken, een gesprek aanknoopte,
waren van oordeel dat Rusland nog niet
óp streek is en dat zelfs het vernietigen van
het geheele Mandsjoerysche leger voor het
machtige Rusland nog niets beslissen zou.
De Duitschers hebben vooral veel vertrou
wen in de Kozakken en in hun geschikt
heid voor patrouillediensten. Zoo denken
over het algemeen de meer ontwikkelden
er over. Doch ook de plattelandsbevolking
heeft meer sympathie voor Rusland dan voor
Japan. Daar doet zich vooral ook de invloed
van de Katholieke kerk gelden. De boeren
zien liever het Heidensche volk ternggeslagen
dan het Christelijke.
Een geestelijke, medewerker van een Ka
tholiek blad, verklaarde aan den journalist
eveneens dat hy Rusland de overwinning
toewenscht. Hy hoopte, dat deze oorlog van
groote» invloed zal zyn op de binnenlandscho
toestanden in Rusland en dat de Russen
zullen inzien, dat men ook zeer goede staats
burgers zjjn kan zonder den staatsgodsdienst
als den eenig waren te erkennen.
Daar de gebeurtenissen te Port-Arthnr tot
een crisis naderen, zyn de Russen bereid
haar met alle krachten, waarover zy be
schikken, onder de oogpn te zien. De wei
nige achtergebleven vreemdelingen, behalve
die onder verdenking stian, hebben bevel
gekregen, Port-A’thur te verlaten. De
Noorsche stoomboot „Sentis” bevindt zich te
Port-Arthur en wordt gereed gehouden, om
de vrouwen on kinderen weg te voeren.
Alle Russische onderdanen te Port-Arthur
hebben bevel ontvangen, hnn plaats in te
nemen in de gelederen en hebben zich ge
voegd by de troepen, die tegenover den aan
valler staan. Vier slagschepen, een aantal
torpedobooten en kanoneerbooten worden in
de haven gehouden, terwyl twee slagschepen,
vyf kruisers en een flottielje torpedobooten
kruistochten ter zee ondernemen. Een aan
tal jonken, geladen met versebe levensmid
delen, slaagden er in, door de blokkeerende
vloot te komen.
reletoon ft'o. 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt da ge lijk
met uitzondering- van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70-
Afzonderlijke Noimners V IJ F C Is N T Is N.
Port-Arthur. Op 26 Juni, dus denzelfden
dag, dat in ’t noorden de drie passen wer
den genomen op de wegen naar l'aitsjeng
en Liau-jang, naderde de Japansche vloot
het voorgebergte Siau-ping tan en beschoot
de kust tot aan de Witselo bergen, waar
mede vermoedelyk bedoeld is het 1000
meter hooge gebergte, dat als een spil het
grillig gevormde Kwantoeng schiereiland in
den oceaan vasthoudt. Troepen werden ont
scheept en wikkelden de Russen, die zich
by den Hoeinsan-berg verschanst hadden in
een gevecht. Inmiddels werd een sterke
Japansche kolonne in gereedheid gehouden,
die op het beslissende oogenblik langs den
middelsten der drie op Port-Arthnr uitloo-
pende wegen Vooruitgeschoven werd, met
het doel, de Russen om te trekken en van
hun basis af te snijden. De Japanners heb
ben'hier echter met heel andere tegenstan
ders te doen dan aan den Mo tsjen-pas
generaal Fock, of wie dan, was op zyn
hoede en trok terug.
De divisie, die op de Elliot-eilar.den is
ontscheept, wordt, zonder twijfel in reserve
gehouden om by de nu begonnen operaties
tegen Port-Arthur, op het beslissende oogen
blik den doorslag te geven.
Volgens het telegram van den luitenant
generaal Gilinski, verloren de Russen 7 offi
cieren en ongeveer 200 onderofficieren en
soldaten en naar gewoonte verwacht hy,
.dat de verliezen van den tegenstander <roo
ter zyn.
Een gewoonte, die natuurlijk niet speciaal
Russisch is Het is al meermalen gebleken,
dat ook Japansche berichten, nl. die van de
zeezijde geflatteerd waren Nog nooit echter
is een officieel rapport zoodanig gelogenstraft
als admiraal Togo’s verslag van het laatste
zeegevecht voor Port-Arthur. Van het bescha
digen van twee kruisers, van het zinken van
een oorlogsschip, van do dapperheden door j
twee torpedo booten bedreven, waarby zelfs
de naam van een kapitein genoemd werd,
wordt niet de helft bevestigd in het tele
gram, dat admiraal Alexiëf aan den Tsaar
beeft gericht. Alexiëf seint, dat de 12 White
head-torpedo’s, die den ochtend na het
zoogenaamde gevecht werden gevonden, van
verren afstand waren afgeschoten, ja dat twee
Japansche torpedobooten in den grond zyn
geboord, en dat in stryd met Togo’s rapport
de kustbatteryen daarby goede diensten heb
ben bewezen. Slechts in een opzicht stemmen
de .rapporten van Rus en Japanner overeen
dat de poging, uit de haven te ontvluchten
verijdeld is. De zaak wordt wel in het
Russische stuk zoo voorgesteld alsof een
aanval met goed gevolg werd afgeslagen,
maar het is duideïyk, dat de beweging
binnengaan. Was het nieuws Bella reeds ter oore 1
gekomen Zoo ja, hoe zou hij haar onder de
oogen treden Haar handen waren niet rein,
waarlijk nietmaar in elk geval had zij toch geen
valsch huwelijk pp haar rekening, en haar weerzin
van hem had zij nimmer verborgen. Zij had nooit
gewenscht hem te trouwen, tn steeds, van den
eersten dag af, had zij hem haar tegenzin duidelijk
genoeg getoond.
Na eenig nadenken keerde hij zich om, ging
door het achterpoortje den tuin in, sloop als een
diet naar zijn eigen venster, en gluurde naar
binnen. De gordijnen waren neergelaten doch de
wind, die door de reten der ramen drong, lichtte
ze van tijd tot tijd een weinig op, zoodat men in
de kamer een blik kon werpen. Daar zat Bella, bij
het schijnsel der lamp, in een lagen stoel bij het
vuur. Zij was als gewoonlijk in het zwart gekleed,
en den heer Quest, die haar liefhad, leek zij thans
bevalliger dan ooit tevoren. Een boek lag open
geslagen op haar knie, en hij bemerkte, niet zon
der verbazing, dat het een bijbel was. Doch zij
las er niet in Haar ronde kin, rustte op haar
hand, hear violette oogen staarden vaag in het
ledige, en zelfs op dien afstand meende hij te
kunnen zien dat er tranen in blonken.
Blijkbaar had zij nog niets gehoord. Uit de
uitdrukking van haar gelaat kon hij dat met
zekerheid opmaken. Zij peinsde over haar eigen
leed, niet over zijn schande.
Ja, hy wilde naar binnen gaan.
De heer Quest trad zfin hui» binnen door een
zijdeur en na zich van hoed en jas ontdaan te
hebben, begaf hij zich naar de tuinkamer. Hij
Admiraal Togo bericht, dat Maandagnacht
een Russisch wachtschip, op een slagschip
gelykend, by bet binnenvaren van de haven
van Port-Arthur door een torpedo vernield
werd. Ook werd een Russisch torpedojager
vèrnield.
Het rapport van admiraal Togo vermeldt
verder, dat de Japanners Maandagnacht een
wanhopige» en goed geslaagden torpedo-
aanval in de haven van Port-Arthur deden.
Een Russisch wachtschip met twee masten
en drie schoorsteenen, een slagschip of een
le klas kruiser, werd getroffen en een ont
ploffing aan boord volgde. De Japanners
verloren 31 dooden en 3 gewonden.
De schade aan de Japansche vloot toe
gebracht wordt niet vermeld.
De 12e flottielje viel de Russen aande
aanvallers werden door de zoeklichten ont
dekt, waarop de forten een hevig vuur,
openden. De Japanners omringden het, aan
gevallen wachtschip, dat zonk naby den
voet van den Gouden Heuvel na een he
vige ontploffing. De Russische, torpedoja
gers openden onmiddellyk den aanval, dc
Japanners antwoordden. Op een Russische
torpedojager had ven ontploffing plaats,
waarop het vaartuig opzy viel en zonk.
Het blijkt tevens, dat de Russische bericli
ten den toestand ^1 zeer optimistisch voor
stellen. Gisteren werd gemeld, dat generaal
Mistsjenko de Japanners tot den terugtocht
gedwongen haduit de berichten van ge
neraal Koeropatkine blijkt, dat het slechts
eenige veld wachten waren, die na een ge
vecht moesten terugtrekken. Klaarblijkelijk
waren dit de kleine afdeclingen, die de Ja
panners aan den spoorweg hadden achter
gelaten, terwyl hun hoofdinacht poogde <fe
Russische troepen by Haitsjeng af te snijden
en den belangrijken Dalinpas te bezetten.
Zoowel om den Dalinpas, als om de an
dere passen in het gebergte, dat zich ten
zuiden en ten oosten van Haitsjeng uitstrekt,
w.onjt krachtig gevochten. Klaarblijkelijk
Voorziet Koeropatkine het gevaar om afge
sneden te worden en rn k:j
mogelQk voorkomen.
Het is dientengevolge begrijpelijk, dat
men in Russische regeeringskringen, zooals
de „Matln” mededeelt, met groote belang
stelling de ontwikkeling der gebeurtenissen
gadeslaat. Ook in dat bericht wordt de vrees
uitgesproken, dat Koeropatkine gevaar loopt
afgesneden te worden, wanneer hy niet
spoedig zyn terugtocht naar Liaojang aan
neemt.
Of hy dat gedaan heeft, on waar het Rus
sische hoofdleger zich thans bevindt, is by
de, naar ’t schijnt opzettelijke, onduidelijk
heid der Russische telegrammen niet uit te
maken.
Inzending van Advertentiën tot. 1 uur des iiiidd«
Dan schijnen wij be den tot hetzelfde s'and-
punt te zijn geraakt, hoewel langs verschillende
wegen.»
„Gij antwoordde zij, hem aanziende «Ook
gij beweert om niets meer te geven
„Misschien.*
„In elk geval geeft ge toch nog om geld, of ge
zoudt niet zooveel moeite doen om het machtig te
worden.
„Om geld op zichzelf heb ik nooit gegeven.
zeide hij. Als ik naar het bezit van geld gestreefd
heb, dan is het omdat men door het bezit van
geld alleen zich achting en aanzien verwerft in
deze ellendige maatschappij
„En ge acht alle middelen, om het te verkrijgen,
dan ook maar ge wettig
„Dat heb ik gedaan, maar dat doe ik nu niet
meer.
„Ik begrijp u niet best, mijn waarde.Maar
het is tijd vooi mij om mij te gaan klteden.
„Blijf nog even Bella! Ik moet zoo aanstonds
weg!'
„Weg? Waarheen?
Naar Londen. Ik heb er van avond nog zaken
af te doen.*
„Zoo En wanneer denkt ge terug te zijn
>Dat kan ik nog niet met zekerheid zeggen.
Morgen misschien..... Bella*, hernam hij, en zijn
stem trilde een weinig, „ik hoop niet dat je
altijd zoo slecht over mij denken zult, als je nu
doet
7»)
Binnen weinige maanden had hij gehoopt de
stad zijner inwoning als een rijk en geacht man
te knnnen verlaten. En nu Nu was hij vernietigd,
reddeloos vernietigd. Hij mocht vluchten waarheen
hij wilde, overal zou zijn schande hem vèrvolgen.
Hij was een bedrieger. Iemand die een onschuldig
meisje tot een valsch huwelijk had verlokt, om
dan het zwijgen van zijn wettige vrouw met haar
fortuin te koopen. Ja, erger nog! Hij had gedreigd
een eisch tot scheiding in te stellen tegenover een
vrouw die hij wist dat de zijoe niet was, en had
zich daarvan een wapen gemaakt om haar minnaar
een groote geldsom af te persen.
Wat kan iemand in zulk een toestand nog
doen
Een van beide. Of hij kan zich wreken aan de
oorzaak van zijn ongeluk; of, indien hij er den
moed toe heeft, kan hij met één slag, aan zijn
eigen, in de wereld onmogelijk geworden bestaan,
een einde maken.
De heer Quest stond op en ging naar de deur.
Met den knop in de hand, keerde hij zich om en
zag nog eens rond in zijn kantoor met dien eigen-
aardigen blik, waarmede het oog afscheid neemt.
Toen slaakte hij een zucht, en ging heen.
Bij zijn woning gekomen, aarzelde hij of hij zou
Een medewerker van de Novoje Wremya
schryft in dat blad een lang artikel over
den indruk, dien hjj op reis naar de ten
toonstelling te Düsseldorf van de stemming
van het Duitsche volk ten opzichte van
dezen oorlog heeft opgedaan. Hy zegt in dit
artikel, dat de sociaal-democratische pers te
Berlijn zeer Japansch-gezind is. De sociaal
democraten beschouwen Japan als het land
dat zich de vrijheidslievende denkbeelden
had nog een half uur tijd, voor hij naar het
station moest.
„Zoo zeide Bella, opziende. „Hoe ziet ge zoo
bleek
„Ik- heb een vermoeiende dag gehad,* ant
woordde hij. „Wat doe je daar
Niets.
„Je hebt in den bijbel gelezen, zie ik
„Hoe weet je dat? vroeg zij, een weinig
kleurende, want zij had een courant over het boek
geslagen, toen zij hem hoorde komen..„Ja, ik
heb in de bijbel gelezen. Je weet toch wel, als
al het andere in het leven haar ontvalt, dan zoeken
de vrouwen heil bij den godsdienst
„Ol bij den drank zeide hij, met een opwelling
van zijn oude bitterheid - Heb je dezer dagen
Eduard Costers ontmoet
Neen... Waarom vraag je mij dat Ik meende
dat wij afgesproken hadden, dit onderwerp voor
taan niet meer aan te roeren.»
Inderdaad was Costers naam, sedert hij het
huis verlaten had, tusschen hen beiden niet weer
genoemd.
Je weet zeker dat freule Van Horen hem nu
toch afgewezen heeft?*
Ja, dat weet ik. Zij wil hem niet trouwen,
omdat gij hem gedwongen hebt u de hypotheek
over te doen.
„Nu, daarvoor mocht ge mij dus dankbaar
wezen. Zijt ge niet in uw schik
„Neen; ik ben omtrent alles onverschillig ge
worden. Ik heb genoeg van hartstocht, van
zonde en van teleurstelling. Ik geef om niets
meer.*
8