tenten
MM
isecten op boomen
ie geplaagd wor- f
i door dit Poeder
I het bovendien
tkt voor het ver
en, Kakkerlakken,
astige insecten,
van
cent.
DIS.
DE VERBORGEN SCHAT.
iet kalf)
jn met Kalf, 2
l en 2 HANEN,
'ftOUWEN.onge-
I POPÜUEBEN.
'ETER
MITS.
IEL,
LOON,
lubbelebuurt B 13.
7.
OEM J".
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
Bultenlandscli Overzicht.
FEUILLETON,
i
KBDBRël,
ibrieke*«£BK EN
OIJE.
Artikelen,
OKPLATEN, GAS-
ke keuze nieuwste
en Laarzenmagaiijn
3 E 30.
areu,
bles, enz.
«veg' II VO.
No. 9474.Dinsdag 26 1904.43ste Jaargang
ft
904, des morgens
van
Inzending van A(1 verten tien tot 1 uur des midd.
ebt benoodigdbeden.
XIII
(Wordt vervolgd}
ramp ontviel hem bij het
Alleen in een onderparsch
jen
terug, toen alle troepenafdeelingen
OG LEE VER,
id®. D. Moerinos
Ük te Gouderak,
baar, om contant
RRAAD
>n SCHOENWERK
5 cent by
ingemeten werk.
BRINKMAN AZel
:REN WERKEN,
wuarv«n^2 met
:n en Grana ten
ten, 3 paar dito
Zilveren Bengel-
Jnnif-, Pepermunt-
enkrans, 2 dito
enz.
rfcooping te zien,
t voornoemde No-
er geei
staken
len.
its Kronen
Zitkamers, Serres,
akelverlichting.
.ZIJN VAN
Telefoon No. 8*.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelij.k
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F CENTEN.
ar de Klei wegsteeg.
kouds in de wortels van zijn haar te voelen.
Maar Georg wilde geen antwoord geven vóór
hij goed en wel uit den kuil was. Ja het kostte
Harold heel wat overreding, zells eenig geweld,
om hem te beletten dat hij de deur opende en het
hazenpad koos,
»Kerelwat is er dan snauwde hij den stum
per toe, die daar met knikkende knieön voor hem
stond. »Wat heb je gezien
»Het spook, het spook, kolonel I» antwoordde.
Georg, met de oogen op het gat gevestigd, als
verwachtte hij niet anders, dan het ding der ver
schrikking c
«Onzin 1»
voor een sj
»Een wi
het wel I»
Telefoon Xo. ft2
A I) V E R T E NiT I E N worden geplaatst
15 regels a 50 Centert; iedere regel meer
10 Centen. Qroote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
sgen,» hernam Georg,
dan is het er een van
Op zijn beurt nu kroop Harold duor het gat
en het zich langs het touw naar beneden glijden,
Te beweren dat daarbij lijn hart niet popelde,
zou zooveel wezen als een moedigen man te willen
uitgeven voor iets meer dan menschelijks. Er is
geen menschelijk wezen, dat onder omstandigheden
als de zoo pas beschrevene, vrij zou kunnen geacht
worden van hetgeen men verstaat onder angst”.
De ware moed bestaat trouwens niet in het
onvatbaar zijn voor angst, maar in het overwinnen
er van.
Tot overmaat van ramp ontviel hem bij het
afdalen zijn lantaren, zoodat zij uitging. Dit ont
brak er nog maar aan I Alleen in een onderparsch
gewei! met een onbekend spooksel en dan zonde?
Van Now York komt bericht, dat daar
Vrijdag 3000 slagersknechts zich aan het
abattoir aanmeldden om hot werk te her
vatten, maar dat slechts 1500 werden aan
genomen, waarop allen onmiddellijk het terrein
weer verlieten en de staking opnieuw begon.
Te Chicago doet het bestuur van de vak
vereniging der slagersknechts ook moeite
om de aangesloten werklieden tot staking
te bewegen, in aansluiting aan de strike van
het personeel der fabrieken van geconser
veerd vleesch, die reeds over de geheele
Unie is uitgebroken.
Niettegenstaande de steeds talrijker wor
dende geruchten van een naderende uitbar
sting in Macedonië, blijft men van overheids
wege ontkennen, dat er wederom iets broei
ende is. Intusschen is het een feit, dat er
in de straten van Salonika voortdurend pa
trouilles worden gezien en dat op de hoeken
der straten militaire posten zijn uitgezet,
tot zelfs in de Turksche wijken too. Vooral
de huizen der Bulgaren worden streng be
waakt, ovenzoo alle groote gebouwen, als de
Bank, het verblijf van de consuls o. n. Des
nachts is het verkeer op den openbaren weg
geheel verboden, zoodat men alle mogelijke
maatregelen heeft genomen, om iederen aan
slag, hoe goed voorbereid ook, aanstonds te
kunnen verijdelen.
Uit Konstantinopel komt reeds het be
richt, dat van daar vier jagerbataljons, sa
mengesteld uit de kranigste militairen, naar
Macedonië zullen vertrekken men wil deze
troepenmacht beschouwen als een keurkorps,
dat in samenwerking met de gendarmerie
de opstandelingen achtervolgen en voor de
handhaving der ordo zaT zorg dragen.
Herh «aldelijk heeft Rusland in de laat
ste jaren de Dardanellen-overeenkomst ge
schonden, zonder dat er moord en brand
geschreeuwd werd. De Europeesche diplo
matie vond het geraden maar door de vin
gers te kijken, en zich geen nieuwe zorg op
den hals te halen door de quaestie van zee
engte te bespreken. Behalve Engeland was
er zoowat niemand, die zich er aan stoorde
als Russische handelsvaartuigen, na den
tocht door de Dardanellen eigenlijk oorlogs
schepen bleken te zijn. Slechts aan de over
zijde van het kanaal werd dan alarm gesla
gen, en men wist wel waarom men dat deed.
Toen verleden jaar vier niet-gewapende tor-
pedobooten uit de Middellandsche Zee naar
de Zwarte Zee stoomden, zonder dat Turkije
dit belet had, richtte de Èngelsche regeering
een protestnota tot den Sultan, en daarin
zeide zijdat zij zich met betrekking tot de
Dardanellen dezelfde rechten voorbehield als
Rusland.
Zoo ging het steeds. De Russische regee
ring deed feitelijk wat zy wilde, en het
regende altoos protesten, niet to Petersburg,
maar te Konstantinopel, doch de Sultan
mo|en”.
>illflkB pnj«n.
lillllkSniElltlRtM.
Extra batterijeh zijn op de voornaamste pun
ten geplaatst, en kanonnen zijn opgesteld in
uitgravingen op de heuvels.
Generaal Kondatorawitsj is hersteld van
zijn wonde en heeft het bevel over zijn troepen
hervat.
In de by xjjn bezoek aan de stad Carcas
sonne gehouden rode, lieeft Combes een
overzicht gegeven van den staat der binnen-
en buitenlandsche politiek. Waar zoo zeide
hu de binnenlandsche staatkunde elk on
partijdig oordeel tart, is. de buitenlandsche
een voorwerp van bewondering voor geheel
de tyereld. Wij droomen noch van oorlogs-
avonturen noch van koloniale veroveringen.
Maar nooit zyn de eerlijk heid en do oprecht
heid onzer diplomatic luider erkend. Raad
gevingen, in hot belang van den vrede der
wereld verstrekt, werden nooit met meer
eerbied aangehoord. Wy hebben de eerste
scheidagerechts-overeenkomsten geteckend,
wij deden met Engeland de oorzaken voor
een conflict met Rusland, onzen bondgenoot,
verdwijnen, waarover Engeland zich ver
heugt. De spreker bracht de reizen in her
innering van Koning Eduard naar Parus en
van president Loubet naar Rome. De natiën,
evenals de diplomatie, beschouwen de nieuwe
overeenkomsten als daadwerkeiyke middelen
tot verkrüging ven den algemeenen vrede,
want, ip weerwil der krijgsgeruchten dio uit
de verte weerklinken, blyft het behoud van
den vrede onze eerste behoefte en ons vast
voornemen.
89)
Ik hoop dat het dak houden zal, zeide Georg,
doch Harold sloeg er geen acht op, hij dacht aan
andere dingen Zij staken de lantarens aan, waar,
van zij er nu drie hadden, en de kolonel liet
zich neder in de groeve, welke hij met zooveel
moeite gedolven had, en wenkte Georg om hem
te volgen. Niet zonder eenig beven gaf deze brave
aan die uitnoodiging gevolg. Beiden knielden zij
nu en keken door het gat in het metselwerk naar
beneden, doch het licht der lantarens was
niet sterk genoeg om er iets bij tè kunnen onder
scheiden.
•Wel,» zeide Georg, in de overmaat zijner ver-
bezigde: »als dat niet raar hier is, dan wil ik
Mietje heeten IMaar wat denkt u nu te be
ginnen^ kolonel Hebt u een ladder hier i»
•Neen,» antwoordde Harold, maar ik heb thuis
iets, dat misschien nog beter is, een flink touw,
en dajt zal ik even halen.»
Hij klom uit den kuil, ging heen, en keerde
spoedig met een lang en dik touw terug. Het
behoorde aan een paar houthakkers, die kort
tevoren eenige doode takken uit de boomen hadden
gehaald.
Dit touw werd in het gat neergelaten, om de
een groote voorraad helder drinkwater, daar
men onderweg nergens de vaten zal kunnen
vullen. De weg, die naar het oorlogsterroin
moet worden afgelegd, is ongeveer 370 kilo
meter lang en voert door onherbergzame
streken, grootendeels bestaande uit uitge
strekte duinenrüen, waar niets groeit en wa
terputten onbekend zyubinnen 15 dagen
kunnen de troepen hun eindbestemming be
reiken. Algcmeene nieuwsgierigheid heerscht
natuuriyk naar den verderen loop van za-
keri'-en naar de houding die de Bondelzwarts,
bü de gestadige uitbreiding van het hun vy-
andige leger, zullen aannemen.
weigerde tegen zyn machtigen buurman op
te treden, wanneer hy niet verzekerd was
van den steun der Europeesche mogendhe
den, die echter volstrekt geen zin hadden
die netelige quaestie tot een onderwerp van
actie te maken.
Wanneer het nog e$n poosje had kunnen
voortduren, had Rusland feitelyk bet Dar-
danellenverdrag, door het scheppen van pre
cedenten, op alle punten kunnen vernietigen.
Dat het daarom te doen was kan niet wor
den betwijfeld. De Russische vloot in de
Zwarte Zee is veel te sterk voor de behoef
ten en voor de mogelijkheid van verwikke
lingen in Oost-Europa. Bulgarije bezit een
avisojacht, de Romeesche oorlogsvloot is
zeer onbeteekenend, en Turkije heeft nog
niet veel moeite gedaan om in het bezit van
een eenigszins bruikbaar eskader te komen.
Tegenover deze verzameling van weinig
te beteekenen gevaar hoeft Rusland in de
Zwarte Zee, behalve de in aanbouw zyudo
vaartuigen, niet minder dan zes pantser-
schepen der eerste, en twee pantserschepen
tweede klasse, acht kruisers, twee gepantser
de kustvaartuigen, drie torpedokruisors, 33
torpedobooten en nog enkele andere scha
pen, benevens vgflien hulpkruisers van de
vrijwillige vlooteen aanzienlijke flottielle
dus. Het kan niet de bedoeling zyn, dat
die altoos en eeuwig blyf.t rondsloomen in
het(( gesloten bekken van de Zwarte Zee
Rqsiahd moet de gelegenheid afwachten dat
de deur opengaat, of de gelegenheid aan
grijpen om de deur open te maken.
Uit een particuliere correspondentie uit
Duitsch Zuid-West Afrika aan de „Frank.
Ztg.” nemen we het volgende over
De eensgezindheid onder de opstandelin
gen is den laatsten tyd niet meer zoo sterk
als in den aanvang van den strijd wel het
geval was. Het moet zelfs gebleken zyn dat
er twee partyen bestaan, waarvan een voor
het doorzetten van den oorlog is, de andere
daarentegen sterk naar het sluiten van den
vrede verlangt. Niet onmogelyk acht men,
dat de Bondelzwarts ten slotte eerbied zul
len krygen voor de overmacht der Duit-
sche troepen en eenparig tot het beëindigeii
der vüandeiykheden zullen besluiten. Met
ongeduld wordt dan ook do komst der Duit-
sche aanvullingstroepen tegemoet gezien, die
tegen het einde dezer maand worden ver
wacht. Reeds is een en ander in gereedheid
gebracht om het transport van de kust naar
de binnenlanden zoo snel mogolyk te doen
geschieden. Een groot getal ossenwagens is
reeds te Lüderitzburcht, do aanlegplaats, ge-
stationneerd, terwyi mede gezorgd is voor
Generaal Koeropatkine berichtte den 21en
dezer aan den Tsaar, dat de afdeeling onder
kolonel Zibulski in den nacht van 16 op 17
dezer de opdracht ontving zieb van den Si-
beilinpas, op vier wersten ten noorden van
den Liaokaolinpas meester te maken, ’s Mor
gens te 4 uur bezette de afdeeling den kleinen
Sibeilinpas en rukte op naar den gelykna-
migen hoofdpas, die bezet gehouden werd
door uitgestrekte linies vüandeiyke scherp
schutters. Deze openden een hevig geweer
vuur en gingen daarop zelf tot den aanval
over. Niettegenstaande de belangryke over
macht van den vtfnnd ontving kolonel Zi
bulski hem met een tegenaanval. De Ja
panners hielden niet stand en trokken weer
in den hoofdpas terug. Te 7 uur ’s morgens
grepen de Japanners den linkervleugel van
de afdeeling aan, doch werdqn weder met
groot verlies teruggeslagen.
Een tweede aanval van de Japanners op
het font gelukte evenmin en zy trokken weer
in den hoofdpas terug.
De Russen behielden de ingenomen stel
ling. Kolonel Zibulski voerde zyn troept
eerst t Z. 7
bevel gekregen hadden terug te trekken.
De afdeeling verloor in dezen stryd een
officier, 46 scherpschutters aan dooden, 4
officieren en 182 man aan gewonden, ter-
wyl 6 man vermist worden.
knikken I”
„Hoor eens, Georg.” antwoordde Haróld, die
wel inzag dat er met den man op deze wijze
njets uit te richten viel „Ik ben niet van plan
mij bang te laten makenLieve hemel I wat
een windstootIk zal zelt gaan zien.”
„Heel goed, kolonel,” antwoordde Georg, „dan
ben ik benieuwd hoe u het vinden zalWel bekome
het u I Mij zal de schrik wel in mijn oude beenen
blijven zitten tot mijn eindje toe.”
diepte daarvan te peilen. Toen men voelde dat
het den grond raakte, haalde men het op, en het
bleek dat de bodem van het hol ongeveer zestien
voet lager was.
Nu nam Harold den koevoet en legde dien
dwars over het gat. Het touw bond hy er stevig
aan vast, legde er eenige knoopen in, liet het in
de holte vallen, en maakte’ zich nu gereed om er
langs at te dalen. Doch Georg., was hem te vlug.
Alle vroeger geopperde bedenkingen ter zijde
zettende en slechts gevolg gevende aan den prikkel
van zijn brandende nieuwsgierigheid, had hij de
eene lantaren tusschen de tanden genomen, zijn
i lichaam fluks door het gat gewrongen, en daar
zakte hij, reeds langs het touw de diepte in.
•Gaat het goed Ben je er vroeg Harold, met
een stem die van ontroering trilde, want
stond niet het geluk van zijn leven op het
I spel
•Jawel,» antwoordde Georg, ietwat weifelend,
en Harold, omlaag kijkende, kon zien hoe hij de
lantaren omhoog hield en met alle aandacht naar
i iets stond te staren.
1 In het volgend oogenblik echter klonk er uit
het hol een angstgehuil, de lantaren plofte op den
grond, en aan het touw werd met de grootste
i hevigheid getrokken. Twee seconden daarna ver-
toonde zich Georg’s roode slaapmuts, gevolgd
door een gezicht, dat letterlijk groen was van
angst.
•Help mij er uit, om Godswfll* jammerde hij,
i »oi hij pakt mij bij mijn been!»
Hij? Wie?» vroeg de kolonel, terwijl bij den
hijgenden man door het gat trok, niet zonder iets
i hij niet anders, dan het ding der
daaruit te zien verrijzen.
zeide Harold. Wat kinderpraat I Wat
jpook was het
ut, heelemaal witEnkel beenen leek
•Enkel beenen? Wel dan’ moet het een ge
raamte zijn.»
•Dat spreek ik niet tef
Maar als het er een is, i
wel zeven voet lang, en dat rechtop zit in een
steenen bad
•Gekkepraatzeide de kolonel. «Hoe kan een
skelet rechtop zitten in een bad Wat zijn dat
voor malligheden
Dat weet ik niet, maar wat ik gezien heb,
dat heb ik gezien. Het is niet voor niemendal,
dat ze het hier Doodenberg genoemd hebben
•Kom kom,» zeide de kolonel. »Een geraamte
doet toch niemand kwaad, zells niet al zit het
redhtop in een bad I”
„Ja, misschien als het dood is, kolonel. Maar
dit ding leeft. Ik zag het met zijn hoofd tegen mij
De „Daily Telegraph” verneemt uit Moek-
den van 21 dezer, dat de algemeene om
trekkende beweging der Japanners voortgaat,
hoewel gemeld wordt, dat Ókoe van Tasjisjao
terugtrekt.
De „Daily Chronicle”-correspondent, die
zich by Koeroki’s leger by Motienling be
vindt, meldt van 21 dezer, dat in het gevecht
by Sjantau van 19 dozer door de Russen
verschillende kanonnen werden verloren en
door de Japanners buitgemaakt.
De „Daily-Mail" ontvangt van Nioetsjwang
van 21 dezer het bericht, dat generaal Okoe
den vorigen dag de frontoperaties hervatte
en Sjingsoeiling in den namiddag bezette,
nadat een onbeduidende Russsiche macht
voor het Japansche vuur van twee met ar
tillerie bewapende heuvels was teruggetrok
ken. Okoe’s opmarsch wordt weer vertraagd
door de regens, die gedurende de laatste
dertig uur hevig gevallen zgn. De Japanners
leggen een militairen weg aan en bouwen
een yzeten brug op den weg van Sankwaishih
naar Kaitsjau. De Russische «positie by
Tasjisjao ia ongetwyfeld buitengewoon sterk.
