enten
elliiin
SVP.
DE VERBORGEN SCHAT.
TER
HTS.
ENSEN.
Nieuws- en Adverlentieblad voor Gouda en Omstreken.
8 Augustus (904.
43ste Jaargang.
No. 9485.
Bulteulandscli Overzicht.
Iienoodigdbeden.
p is Odol
beste middel
mdentanden.
'ateniflacona.
Is Kronen
tkamers, Serres,
elverlicbting.
■OOIT,
ibelebuort B 13
CEDEREN,
ieken BERK EN
nderparlUeii.
aagschen
Maandag
I M ILLETO)
vier
Verspreide Berichten.
lassen.
IRINKMANJ d >n
wil genieten en
Jttigen dag door
niet een bezoek
IJN VAN
rtikelen,
TLATEN, GAS
keuze nieuwste
SCHOENWERK
Laarzeifni;ij].izijn
K 30.
Ie Kleiwegsteeg.
i.
IAAD
mnKVIIUV, Uil
torpedobooten
ENSEN.
ogachting,
dw. dr.,
Stolwijkersluis.
emeten werk.
fcME.
mar in
geheels aarde
verspreid.
van het stadje. Niet dat er aan die kar iets bijzon
ders was doch het geleide van het voertuig mocht
zeker ongewoon heeten. Het paard werd namelijk
gemend, of liever bij den teugel geleid, door
niemand meer of minder dan baas Georg, terwyl
men er achter de welbekende figuur van den
ouden baron zag loopen, arm in arm met kolonel
Rooyaard.
De belangstelling der goede menachen steeg
nog hooger, toen deze kar stilhield voor de deur
der bank, niet die van Costers, maar de andere
waar, hoewel het tweede Kerstdag was, de direc
teur en een klerk blijkbaar de komst van het
voertuig met bijbehoorend gezelschap wachtende
waren.
Haar toppunt echter bereikte de nieuwsgierige
spanning van al wat er te Boisingham langs de
straat slenterde of voor de vensters zat, toen het
bleek dat de bedoelde kar slechts eenige zakken
bevatte, en dat voor elk van die zakken drie
of vier man noodig waren om ze naar binnen te
dragen
Aldus werd het goud veilig onder dak gebracht
Bij het nawegen bleek het een waarde te hebben
van ongeveer 640 duizend gulden van ons heden
daagsche geld. Daar echter verscheidene der
muntstukken uiterst zeldzaam waren, en dus voor
museums en verzamelaars groote waarde hadden,
zoo liep de opbrengst nog aanzienlijk hooger, en
de geheele schat werd ten slotte van de hand
gedaan voor de som van 700 duizend gulden.
Alleen had Ida gezorgd dat er van de schoonste
munten genoeg werden achtergehouden tot het
maken van een gouden armband en halssnoer
nakomelingschap en liever gestorven was onder
het moordend lood der opstandelingen, dan het
geheim te verraden. De drie bezoekers sprakey,
niet veel, hoewel zij geruimen tijd vertoefden in
het stille verblijf der dooden. En daarna, stil en
ernstig onder den indruk van hetgeen zij gezien
hadden, sloten zij voor immer het duistere gewelf
waaruit voor hen alle drie het licht der verlossing
was verrezen.
nOf er dien gedenkwaardigen dag op het kasteel
ook feestgevierd werd, behoeft niet betwijfeld te
worden, en natuurlijk behoorden Georg met zijn
vrouw tot de genoodigden. Telkens als hij met
zijn eigenaardig droefgeestig, leuk gezicht opmerkte
da) hij ’t altijd wel gezegd had, dat de oude
familie niet verdreven zou worden uit het voor
vaderlijk huis, snauwde de baron hem toe, dat hij
nu eindelijk toch eens uit moest scheiden met zijn
eeuwig profeteeten.
»Nu baron,» antwoordde Georg ten slotte, »ik
profeteer toch nog, dat je hier in dezelfde zaal
zult zitten, met een troep kleinkinderen op je
schoot en 'ik wed dat je ze nog het welzijn zult
k hooren drinken van den geest van den ouden
Jacobus Van Horen, die vannacht zoo juist bijtijds
onzen kolonel is komen wekken.
»NU man, ik help *tje wenschen.» lachte de
baron, vroo’ijk aanstóotende met »ijn dochter, die
bij den oprechten wensch van den goeden Georg
een blosje niet had kunnen onderdrukken.
Den volgendan morgen werd de nieuwsgierigheid
der burgers van Boisingham niet weinig geprikkeld
door het verschijnen van een kar in de hoofdstraat
Veel nieuws over den toestand voor Port-
Artbur verneemt men niet. Men is wel over
tnigd, dat liet kritieke oogenblik nadert,
maar eenige stelligheid in de Japansche
berichten laat zich vergeefs zoeken. Het
lijdt geen twijfel of de tegenstand van het
garnizoen stuurt de Japansche berekeningen
in de war.
Over de successen van den aanvaller loopen
de berichten zeer uiteen. In één bericht
heette het, dat de Russen op hun laatste
verdedigingswerken waren ternggeweken,
maar volgens weer andere berichten zouden
4e gevechten om den Wolfsheuvel tot resul-»
tant hebben gehad, dat de Rnssen dit be
langrijke strategische punt weer op de
Japanners heroverd hadden
Volgens een bericht van uit de vesting
Op liet landgoed Welbeck Abbey van den
hertog van Portland heeft Chamberlain gis
teren vi or een vergadering vim ongeveer
12,000 personen een rede gehouden, waarin
hjj betoogde, dat lig den landbouw dezelfde
bescherming wilde geven als da industrie en
wel door verbooging van de invoerrechten
op de voornaamste landbonw-vooitbrengselen.
H(j stolde voor een invoerrecht van 2 pd.
(f 1.20) voor elke quarter (d. i. 0,30 H. L.)
tarwe en alle andere granen, met uitzon
dering van reais, en een even boog recht op
meel, zoodat alle in het land zeil geteelde of
ingevoerde tarwe in Engeland moet worden
gemalen. Voorts bepleitte Chamberlain een
recht van 5 pCt. op vleescb, zuivelproducten,
gevogelte, groenten en vruchten.
De Fransche minister-president Combes
heeft de dwaasheid gehad om te Pons, waar
by „toevallig” in de stemzanl was op het
oogenblik dat daar de uitslag der stemming
voor den Algemeenen Raad word bekend ge
maakt, het woord te nemen, om de kiezers
te bedanken en tevens eenige verklaringen
te geven over de algemeene politiek. Hy
verzekerde, ondanks de dagelykscbe beleedi-
gingen en bedreigingen, op den ingeslagen
weg Ie zullen voortgaan, en wees dan op de
slechte gezindheid van het Vaticaan om
de bepalingen van het Concordaat na te
komen. Daarom, zeide hjj, bad de minister
raad besloten de betrekkingen met den H.
Stoel af te brekenaan de Kamers was het
thans, over het geschil uitspraak lo doen.
Spr. voor zich wil steeds vooropgaan, om
het gezag der burgermaatschappij boven dat
def feestelijkheid hoog te houden
üit Londen meldt men
Een van de meest stormachtige tooneelen
als ooit voorkwam in het Lagerhuis ontstond
heden gedurende de beraadslagingen in com
mittee over het wetsontwerp, door de re-
geering ingediend, betreffende het optreden
tegen de Weish Country Councils, die wei
gerden uit te voeren de bepalingen van de
education act.
De radicalen, geleid door de afgevaardig
den uit Wales, verzetten zich hardnekkig
tegen dit ontwerp.
Na oen discussie, welke vijf uren duur
de, waren nog maar twee amendementen
afgedaan, waarop minister Balfour de slui
ting der debatten voorstelde voor de eerste
tien regels van het ontwerp. De voorzitter,
de heer Lowther, wilde het voorstel tot slui
ting in stemming brengen. De afgevaardig
den van Wales weigerden toen in de stem
boxes te gaan, waarop de voorzitter verklaar
de, dat hy hun weigering ter kennis van den
speaker zon brengen, die afwezig was we
gens ziekte.
De beer Lowther, die tevens deputy spea-
De Japansche legatie te Londen (ontving
het volgende telegram, den 5en uit Tokio
verzonden
Het aanvallende leger by Tomoetcheng
bericht dafc in dit gevecht de Japansche ver
liezen bedroegen 194, uooden en 666 gewon
den. Wy begroeven 700 lijken van den
vyand met den verschuldigden eerbied. Wy
maakten zes stukken veldgeschut, vele ge
weren eh granaten, groote hoeveelheden
meel, gei st, ammunitie enz. enz. buit.
Generaal Koeroki meldt dat in de gevech
ten by Yoeshoefatzoe en Yanglsoeling onze
verliezen bedroegen 946, hieronder begrepen
40 officieren.
De verliezen van den vjjind worden min
stens op 2000 geraamd. Wy namen gevangen
8 officieren en 1^9 man en maakten buit
twee stukken veldgeschut, vele geweren, gra-l
naten, tenten, enz. enz.
Volgens een gedetailleerd bericht van ge?
neraal Koeroki leed de vijand tydens bet ge
vecht bij Yoesboelintzöo van den Blen Juli
een der gevoeligste nederlagen by Pyenting,
vijf mijlen zuidelijk van Yoeshoelintzoe, waar
onze afdeeliug zich werpend op de flank
van de terugtrekkende Russische colonne,
welke bestond uit drie infanterie-regimente»
met vier kanonnen hevig vuurde op èen
afstand van 200 tot 190 meter op de ge
heele linie.
In den namiddag naderden de Russen het
slagveld met de vlag van hei Roode Kruis,
om de gewonden weg te dragen. Wy lieten
dit toe door met vuren op te houden.
Het „Staatsblad” te Petersburg publiceert
de voor den dour van den oorlog geldendo
bepalingen over de bescherming der havens
Sweaborg, Wijborg, Kroonstad, Libau, Sebns
topoi, Otschakof en Batoem.
Alvorens de staat van oorlog wordt af-
gekondigd, wordt den minister van oorlog
opgedragen, de bepalingen ter kennis der
vreemde regeeringen te brengen, en ze in
ie lichten, dat omtrent hun naar deze Rus
sische havens koers zettende oorlogsschepen
aan de Keizerlijke regeering ter rechter tyd
bericht te zenden is.
wordt gehouden. Zoodra dit beginsel in ge
vaar komt, hetzy door den aard van de
beschuldiging, de bijzonderheden van het
in behandeling zijnde geval, de persoonlijk
heid van den beschuldigde of van do getui
gen, moet de verhandeling met gesloten deu
ren plaats hebben.
Na het proces Bilse kregen al heel spoe
dig drie hooggeplaatste officieren, de „Ge
riebtsherr" generaal v. Tippelskircb en twee
leden van den krijgsraad hun ontslag, blijk
baar een gevolg van de „geheime order”
van den Keizer. Opmerkelijk is in deze ge
schiedenis nog dit. De order werd uitge
vaardigd 1 December en op 10 December
verklaarde de rykskanselier v. Rfllow in den
Ryksdag naar aanleiding van het Bilse-
proces „dat de blootlegging van zulke ge
beurtenissen nuttig is, niet alleen, omdat in
de openbaarheid een heilzaam correctief
ligt, maar ook omdat het een goed toeken
voor een instelling is, als niets bedekt en
verborgen wordten dat is in dit geval
niet gebeurd.
De veelbesproken plechtige kroning van
koning Peter gaat vermoedelyk niet door,
d. w. z. zy zal waarschynlyk op voorstel der
ministers worden uitgosteld. De oorzaak
ligt in do slechte vooruitzichten die de
Serviërs ten aanzien van den oogst van dit
jaar hebben; door de groote hitte en de
daaruit voortspruitende dorheid zal van de
aanvankelijk groote verwachtingen, die men
had van de opbrengst der korenvelden en
pruimebooraen, de voornaamste bronnen van
bestaan in Servië, niet veel terecht komen.
Een tweede oorzaak heet de geringe kans,
dat het Russische hof onder de tegenwoor
dige omstandigheden in Oost Azië aan de
feestelijkheden deel zal willen nemen.
ioo)
Waarlijk, zeide de baron, toen hij alles gehoord
had, ik vrees, dat ik op mijn ouden dag nog aan
wonderen zal moeten gaan gelooven. Want lijkt
het niet een wonder neen, lijkt het niet de
vinger der Voorzienigheid zelve, dat ge daar
opeens zoo dje letters te zien kreegt En ik moet
zeggen, waarde vriend, dat je een bewijs gegeven
hebt van bijzonderen moed, om zoo midden in
den nacht te gaan graven op den ouden Dooden-
berg, want al gelooft men nu juist ook niet aan,
al de sprookjes, die er in omloop zijn, toch heeft
zulk een werk iets angstverwekkends. Maar kom.
Ik brand van verlangen om den buit onder mijne
oogen te zien. Haal gauw je hoed, Ida, kind dan
wJi zamen.
En zij gingen alle drie, en zagen de groote kist
vol met het roode goud.
En allé drie ook klommen zij op den Dooden-
berg en daalden af in zijne ingewanden, in het;
kille verblijf des doods. Zwijgend stonden zij op
de plaats, die sedert eeuwen de rustplaats was
van de oude krijgers, die eenmaal in Engeland
geheerscht hadden. Alle drie dachten ook met
een gevoel van bewondering aan den man, die
hier it) de sombere uren van den nacht gewerkt
had om den familieschat te bewaren voor zyn
ker is, behoorde formeel vooraf het incident
te zijner kennis te brengen-
De oppositie nitte luide kreten van „Sha
me” en te midden van een toóneel van de
grootste wanorde verklaarde de afgevaardig
de Lloyd George dat de leden uit Wales
niets meer te doen wilden hebben met het
ontwerp en de vergadering zouden verlaten.
Do afgevaardigde Asquith zeide dat indien
de leden uit Wales dien weg uit zouden
gaan, de geheele oppositie hen zou volgen.
Daarop verliet de oppositie, aangevoerd door
Asquith, het Huis.
De beraadslagingen in committee over
dit ontwerp waren binnen enkele minuten
afgeloopen. Daarna keerde de oppositie
terug naar do vergadering, welke kort daarop
verdaagd werd.
Erankrijk.
De toestand van den oud-premier Waldeck
Rousseau moet zoodanig verergerd zyn, dat
zyn vriend, de beroemde arts professor
Poirier, naar Corbeil vertrok.
De Parysche correspondent van het Berl.
Tagebl. meldt, dat Waldeck Rousseau aan
miltkanker Jydt.
Oostenrijk-Honqarije.
De hooge temperaturen van dezen zonni-
gen zomer doen ook haar invloed gelden op
de militaire plannende keizermanoeuvres.
die dit jaar in Boheme moesten plaats h b
voor haarzelve, kleinoodiën, die ongetwijfeld in
de toekomst de dierbaarste erfstukken zullen ui‘-
maken van de hmilie Rooyaard.
Dienzelfden avond nog togen de baron en
Harold naar Londen om zic\in verbinding te
ktelltD met den minister van financiën. Gelukkig
konden zij zich beroepen op het testament van
Eduard Van Horen, den zoon van Jacobus,
waarin hij uitdrukkelijk aan zijn neef, en aan diens
erfgenamen voor alle tijden, niet alle n zijn goede
ren vermaakte, maar ook zijn landen, met en
benevens den schat, aldaar of elders verborgen
door wijlen mijn vermoorden vader, Jacobus Van
Horen Bovendien legden zij het geschrevene over,
dat Ida ontdekt had in den ouden bijbe benevens}
het perkament door Georg gevonden tusschcn het
goud. Deze drie stukken vormdm te «amen een
bewijsgrond, waartegen zelfs de leden der Reken
kamer niets vermochten in te brengen. Bijgevolg
deed de Kroon afstand van haar a inspraken en
h_t goud ging over in eigendom van den baron,
na aftrek van het erf-recht, dat hij zou verschul
digd zijn geweest, indien hij een zelfde som van
een neef m den tegenwoordigen tijd geërfd had
En aldus geschiedde het, dat, toen de termijn
voor de npgezegde hypotheek kwam te vervallen,
het geld betaald werd tot den laalsten penning’
kapitaal en interest, zoodat de heer Coaters naar
het kasteel Honham en onderhoorigheden nooit
of te nimmer een vinger meer had uir te steken.
(Slot volgt.)
In den laatsten tijd sedert het proces
tegen luitenant Bilse wordt het in
Duilschland meer en meer gewoonte de zit
tingen van de krijgsraden met gesloten deu
ren te doen plaats hebben.
De sociaal democratische „Vorwirts”, die
zoouls men weet, wel meer geheime circu
laires en beslatten heeft openbaar gemaakt,
publiceert thans een „order” van 1 Decem
ber 1903 door bemiddeling van het ge
heime militaire kabinet gericht aan den
commandeerenden generaal van het 16e le
gercorps- In deze „order” verklaart doj
Keizer met bevreemding te hebben gezien,
dat by het proces te Metz tegen luitenant
Bilse do krijgsraad, zonder rekening te
houden met de order van 28 Dec- 1899,
in veel ie geringe mate gebruik heeft ge
maakt van het recht tot uitsluiting van de
openbaarheid, waardoor de algemeene aan
dacht nog meer werd gevestigd op de be-
treurenswaardige voorvallen te Foibach en
het aanzien van het leger en vooral van het
officierscorps werd benadeeld.
Den commandeerenden generaal wordt dan
verder opgedragen dit keizerlijke misnoegen
persoonlijk aan de leden van den krijgsraad
over te brengen, terwyl de order aan alle
officieren moest worden meegedeeld.
De order werd ook aan de bevelhebbers
der andere legercorpsen toegezonden. De
keizerlijke order van 1899 waarvan hierbo
ven sprake is, luidde aldusDe discipline
eischt, dat ook by een rechtszaak het aan
zien van de superieuren, de militaire in
richtingen, verordeningen en gebruiken
blyft gehandhaafd, -de zin voor de onvoor-
waardelyke ondergeschiktheid van den in->
ferienr onder den superieur van alle gra
den blyft bewaard en met het gerechtvaar
digde eergevoel van alle betrokkenen, in het
byzonder van den officiersstand rekening
W)( INHE COURANT
‘ontkomen vreemdelingen, waren de verdedi
gers overtuigd, dat de vesting nooit zou
vallen, hoewel zy verwachtten, dat geen huis
zou blijven staan. Er is op het oogenblik
geen vensterruit meer heel.
Ook volgens Chineesche berichten moesten
de Japanners twee forten, die zy aan de
oostkust genomen hadden weer ontruimen,
toen hun kameraden uit de dichtbij gelegen
stellingen verdreven werden. De marine-
artillerie brengt de Japanners de zwaarste
verliezen toe. Volgens de „Echo de Paris”,
door zyn Peterbnrgschen correspondent inge
licht, zyn vooral de gevechten aan de ooste-
lyke en noordoostelijke zijde van Port
Arthur bloedig. By de aanvallen op de
forten aan dezen kant, beweert ook dit blud,
zouden de Japanners 18,000 man verloren
hebben, tegen 4000 man van de Russen,
die meester van de forten bleven. De Ja
panners lieten daarby drie stukken belege
ringsgeschut achtervan generaal Stössel
is geen enkel bericht door den staf ont
vangen, die dit gerucht bevestigt.
In Tokio is bericht oillvangen, melding
makende, dat twaalf torpedojagers,
en eenige kanoneerbooten
Maandagnacht een uitval nit Port Arthur
deden, doch teruggeslagen werden.
