nten
W WIIXIE HIM.
id
letaal),
ouda.
4
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Donderdag 11 Augustus 1904.
No. 9488.
fl
Buitenlandse!) Overzicht.
II
r
OS,
DEREK,
f 1'
Kronen
merit, Serres,
urlichting.
OH,
ebnurt B 13-
43ste Jaargang.
PEN,
ipen,
lantaarns.
PIEELEH,
FEVI LLETOb.
ischen
is Odol
sfe middel
'en tanden.
intflacon».
van
nodigiWen.
in.
egen aanslui-
4
NEMAN A Zk.
1
ll'ordt vervolgd.}
I gratis,
et Rjjks Inter-
ene prachtige
VAN
titelen,
.ATEN, GAS
mze nieuwste
K.
in
mr voor per-
i K. M. 1,
verkrggbaar
DE VISCH-
LD
en BERK EN
UH het Engels
van RUDYARD KIPLING.
GO Hist I IE COIRAYTT
Telefoon No. 82
ADVEHTENT1EN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekent!
naar plaatsruimte.
Telefoon No. 8*4.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F CENTEN.
Generaal Sfössel meldt, dat op 27 Juli
des morgens te 5 uur de vyand het vuur
op bet geheeld Russische front opende, om
daarna tot den aanval over te gaan, die
in ’t bijzonder gericht was tegen de bezet
ting van den berg Jupilatsoe, 17 werst van
Port-Arthur. Na acht uur in den avond
werden de Japanners met geweldige verlie
zen teruggeslagen. Den 30en Juli vielen zij,
met ongeveer 5 divisies, onze stellingen op
den Wohsheuvel, 8 werst van Port-Arthur,
aan. Met het oog op de overmacht van den
vijand werd onzen troepen bevel gegeven,
op de dichtsbyzynde versterking terug te
trekken, wat in de beste orde geschiedde.
De artillerie onderhield tot dekking van de
zen terugtocht een welgericht vuur, waarop
de aanval werd gestaakt. Onze verliezen zijn
nog niet bekend, maar in ieder geval ge
ring die der Japanners daarentegen ernstig.
Over de
gehele aarde
verspreid.
Kuifje gaf hem zijn toegenegenheid met interest
terug. Kuifje liet hem vijf heerlilre minuten lang
zijn eigen grote sabel dragen even groot als
Wee Willie Winkie zelf. Kuifje had hem een
jonge terrier beloofd, en hij had Wee Willie Winkie
toegestaan de geheimzinnige operatie van zich te
scheren bij te wonen. Ja, nog meer Kuifje
had gezegd, dat hij met der tijd ook zo’n doos
met glimnr nde messen en een zilveren zeepdoosje
en een »spetter-kwastje” met zilveren handvat in
zijn bezit zou krijgen, zooals Wee Willie Winkie
het zeepkwastje noemde. Daar was beslist ni-
mand, behalve zijn vader, di, naar zijn beliven
een distinctief van goed gedrag kon verlenen of
alnemen, di halt zo wijs, sterk, en dapper was
al» Kuifje met de medailles van de Afghaanse en
Egyptise expedities op zijn borst. Hoe kwam het
dan dat Kuifje zich schuldig kon maken aan de
onmannelike zwakheid van een »groot meisje”,
te weten juffrouw Allardyce, te kussen, ja, zelfs
hartstochtelik te kussen Op een morgenritje
had Wee Willie Winkie het Kuifje zien doen,
en, als de 'kleine wel opgevoede jongen, di hij
was, had hij dadlelik rechtsomkeert gemaakt en
was hij naar zijn staljongen gegaloppeerd, opdat
deze het niet zou zien.
Onder gewone omstandigheden zou hij er zijn
vader over gesproken hebben, maar instinctmatig
voelde hij, dat dit een zaak was, waarover Kuifje
eerst diende geraadpleegd te worden.
•Kuifje”, riep Wee Willie Winkie, de teugels
inhoudende voor de bungalow woning) van
di subalterne offisier, vroeg, op zekere morgen
»ik moet je spreken, Kuifje.”
>Kom binnen, kleine man,” antwoordde Kuifje,
di een vroeg ontbijt zat te verorberen te midden
van zijn honden. »Wat voor kattekwaad’heb jé
nou weer uitgehaald
Wee Wülie Winkie had niets in het oog vallend
stouts gedaan gedurende dri hele dagen en had
dus een zeer hoog punt van deugdzaamheid be
reikt
•Ik heb niks geen kattekwaad gedaan,” zei hij,
zich behaaglik neervleiende in een chaise longue,
met een bestudeerde nabootsing van de vermoeie
nis van de kolonel na een warme inspecti. Hij
begroet zijn neus, di vol met sproeten zat,ineen
theekopje en met grote, ronde ogen over de rand
heen starende, vroeg hij»Zeg eris Kuifje, komt
’t wel te pas om grote meisjes te kussen
•SapperlootJe begint er al vroeg mee. Wi
zou je dan willen kussen
•Geen mens. Moeder kust me altijd, als ik ’t
haar niet belet. Als ‘t dan niet te pas komt,
waarom kuste je dan het grote meisje van majoor
Allardyce, gisterenmorgen, bij het kanaal i"
Op Kuifje’s voorhoofd vertoonden zich enige
verhouding in de departementale staten nu
geworden 883 ministerieele, 486 antiministe-
rieele leden en 41 twijfelaars. In de raden
der arrondissementen is de verhouding thans
1153 voor 544 tegen het ministerie en 24
twijfelaars.
In dagen dat de strijd tegen de clericalen
de politiek zoozeer in beslag neemt, is deze
uitkomst ran het grootste gewicht. De
„Temps” is een voorstander van het behoud
van het Concordaat, een tegenstander van
de politiek van Combes. Eenige dagen ge
leden zette het blad in een hoofdartikel
uiteen, dat Pius X en zijn raadgevers met
Frankrijk hadden gebroken omdat zij meer
verwachten van een breuk met Frankrijk
dan van eensgezindheid. De Paus, meent
het blad, maakt zich een illusie als hij meent,
dat de politiek van het ministerie Combes
niet zoulwortelen in het Fransche volk. De
Paus richt zich tot het katholieke Frankrijk,
maar het is wel twijfelachtig of het „katho
lieke Frankrijk” is wat men aan het Vaii-
kaan gelooft. Dat „katholieke Frankrijk”
verdraagt eu al zes jaren lang met volko
men lijdelijkheid wetten, die de hooge gees
telijkheid en de Paus zelf formeel hebben
Veroordeeld. Hoe heftig de politiek van de
regeering ook hebbe mogen schijnen, het is
al te duidelijk, dat het beginsel van de
anticlericale politiek niet wordt afgekeurd
door het republikeinsche Frankrijk, dat niet
“in ’’staat is het langdurig verbond van de
Kerk en de reactie te vergeten.
De uitkomst der verkiezingen moge door
het ministerie eenigermate in haar voordeel
zijn voorgesteld, de uitslag van het geheel
is niet twijfelachtig. De stembus geeft de
„Temps” geljjk, als deze zegt, dat de meer
derheid van het Fransche volk anticlericaal
is.
Reuter seint uit Tokio:
De Japanners uiten hun levendige bewon
dering over het succes van Koeropatkin, die
de kunst verstaan heeft, om het Russische
leger terug te trekken van het schiereiland
Liao tong, zonder dat het tot een ramp is
gekomen. De stolling bij Kai-ping scheen
tot een catastrophe te moeten leiden. Koero
patkin heeft weliswaar door zijn voortdurend
terugtrekken en het prijsgeven en vernie
tigen van zeer kostbare voorraden zyn aan
zien schade gedaan en het vertrouwen van
het leger verzwakt, maar de legerafdeelin-
gen intusschen gered. Blijkbaar heeft hy
de Japanners bij Ta-sji-tsjiao willen ophouden.
Maar de onverwachte verliezen op den lin
kervleugel van de Russen by Ta-sji-tsjiao en
het oprukken van het leger uit Takoesjan,
hebben vermoedelyk Koeropatkin genood
zaakt, Jinkou, Hai-tsjeng en Nioe-tsjwang
zonder ernstigen stryd te ontruimen. De
beslissing zal nu waarschijnlijk, naar men
te Tokio denkt, by Liao-jang vallen, waar
Koeropatkin wel goed- of kwaadschiks ge
dwongen zal worden, slag te leveren. De
legers van Okoe en Nodzoe di jjven de Russen
van het Zuiden uit in het nauw, terwijl Koe-
roki, die op korten afstand van de Russen
nfstaat, in staat is, al naar de behoefte zich
voordoet, den aanval te openen. De be
zetting van Jinkou vereenvoudigt het trans
portwezen voor de Japanners buitenmate
daardoor krijgen de twee legercorpsen de
vryheid van beweging, welke zy totdusver
gemist hebben.
De vyand was 70,000 man sterk en in het
bezit van veel belegeringsgeschut.
In verband met het vonnis van het prjjs-
gerecht te Wladiwostok, verklarende dat
het Britsche stoomschip „Knight Commander”
geheel volgens recht en wet doör de Russen
was in den grond geboord, wordt nog de
volgende bijzonderheid uit Wladiwostok ge
seind
Toen de „Knight Commander” door de
Russische officieren werd gevisiteerd, bevond
het brieven kopieboek van de gezagvoerder
zich in de kopiöerpers, waar het door een
der Russen werd gevonden en in beslag ge
nomen. Het brieven boek bevatte allerlei
bijzonderheden over de lading, en leverde
het overtuigend bewijs dat zy in de eerste
plaats uit contrabande bestond en tweeden»
rechtslreeks voor den vyand bestemd was
De voorzitter van het prysgerecht te Wla
diwostok vroeg by de behandeling der zaak
aan den Britschen gezagvoerder, of de lading
contrabande bad ingehouden. Deze vraag
werd op eerevjroord ontkennend beantwoord.
Hierop werd het kopie-boek aan den kapi
tein voorgelegd, die daarop niets meer te
zyner verdediging wist in het midden te
brengen, en enkel stamelde „vast te hebben
geloofd dat het kopieboek met het schip
naar den kelder was gegaan.”
Graaf Joseph Arco-Zinneberg, lid van de
Beiersche Eerste Kamer en zoon van den
bekenden katholieken-leider, heeft op een
uitnoodiging tot bijwoning van den 51sten
katholieken-dag een weigerend antwoord
gezonden. Hy begint met te zeggen dat die
vergaderingen, tegen de vroegere tradities,
pirtfjdagen van het centrum zyn geworden.
Zoolang het centrum lieden met de politieke
opvattingen en de parlementaire vormen van
dr. Heim in zyn gelederen duldt, wenscht
hy er zich buiten te houden. Want het met
de sociaal-democratie verbonden Beiersche
centrum, zoo besluit hy, gaat hoe langer
hoe meer den weg op naar een radicale
oeconqmische party.
Nu met de herstemmingen van Zondag de
verkiezingen voor de vertegenwoordiging
van departement en arrondissement zyn af-
geloopen, blijkt dat het ministerie-Combes,
volgens de opgaven van het departement
van binnenlandsche zaken, in de departemen
tale vertegenwoordiging 109 zetels en in die
van de arrondissementen 82 zetels heeft ge
wonnen. Na de2e laatste verkiezingen is de
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
De berichten over de eischen, die de Ver
eenigde Staten aan Turkije stellen, kloppen
niet best. Volgens den Standard verlangen
de Staten dat de Amerikaansche legaties te
Konstantinopel en de Turksche Je Washing
ton zullen worden verheven tot ambassades,
en dat Amerikaansche onderdanen in Turkije
dezelfde positie zullen hebben als die van
andere groote mogendheden, onder vigeur van
de zoogenaamde capitulaties. Daar zouden
dan nog eischen van schadevergoeding,
wegens aan Amerikaansche burgers berok
kende nadeelen, bijkomen.
De sultan heeft, volgens ditzelfde bericht,
tegen deze eischen dit bezwaar, dat een
groot aantal dier Amerikaansche burgers
in Turkije gevestigd, eigenlijk Armeniërs
zynworden deze behandeld zooals de
rimpels. Hij en juffrouw Allardyce hadden ’t
listig zo weten aan te leggen, dat ze hun enga
gement een veertien dagen lang geheim hielden.
Er waren dringende en gebidende redenen voor,
waarom majoor Allardyce nog niet moest weten,
hoe de zaken stonden, voor ten minste nog een
maand lang, en deze kleine spelbederver had daar
nu veel te veel ontdekt.
•Ik heb je gezien,” zei Wee Willie Winkie
kalm. «Maar de staljongen niet. Ik riepruk
uit
>0, heb je zóveel benul toch nog gehad, jou
kleine Rakker,” zuchtte de arme Kuifje, di er
half om moest lachen en er zich half om ergerde.
»En aan hoeveel mensen heb je t wel verteld
•Alleen ik maar Jij hebt niks verklapt, toen
ik op de buffel wou gaan rijden, toen mijn pony
mank was; en ik dacht, dat je ’t niet prettig
zoudt vinden.”
•Winkie,” zei Kuifje met geestdrift, de kleine
hand in de zijne nemende »je bent een aller
beste jongen. Kijk eens hier, je begrijpt di zaken
nog zo niet. Over een poosje o sakkerloot I
hoe kan ik je dat nou aan je verstand brengen I
dan ga ik met juffrouw Allardyce trouwen, en
dan zal ze mevrouw Kuifje worden, zoals ji| zegt.
Als je nog erg geschandaliseerd bent omdat ik
een groot meisje gekust heb, zeg ’t dan maar
aan je vader
En wat zal er dan gebeuren zei Wee Willie
Winkie, die vast overtuigd was. dat zijn vader
almachtig was.
Dan zal ik in ongelegenheid komen,” zei
Kuifje, sijn troefkaart uitspelende met een sme-
onderdanen van andere mogendheden, dan
zou de positie van vele aanvoerders van de
Armenische revolutionaire beweging veel
beter worden dan de Turken ze gaarne
zonden hebben.
Van andere zyde wordt bericht, dut do
Amerikanen verhingen in Turkrche hinden
voor hun scholen dezelfde voordoden te
hebben als de Franschen voor de hunnen.
Hoe dit zy, de Vereenigde Staten treden
op dit oogenblik op tegen Turkjjedrie Ame-
kaansche oorlogsschepen hebben bevel ont
vangen uit Villefranche naar Smyrna te
gaan
Of deze tamelijk imperialistische maatregel
Roosevelt in de oogen van velen zijner land-
genooten goed zal doen, valt te betwijfelen
een regeering die in Amerika de Monroe leer
toepast, kan niet zonder met zichzelf in
tegenspraak te komen, elders zich op die wjjze
in de zaken van anderen mengen. Sommige
parlijgenooten van Roosevelt zullen dit op
treden zeker toejuichen, in dezen verkiezings
tijd was het misschien toch geen geluk
kige zet.
Te Johannesburg werd aan generaal
Botha’s verzoek gevolg gegeven door het
honden van een dienst in do nieuwe groote
kerk te Braamfontein, waaraan alle domi
nees der Vereenigde Kerk to Johannesburg
deelnamen. Duizendeii-^öhannesburgi rs
vulden het gebouw en met belangstelling
werd geluisterd naar den dienst, die bestond
uit koorzang, gebeden, predikaties en het
zingen van psalmen door de gemeente.
De eerwaarde sprekers wezen allen op
Kruger’s beteekenis in de Afrikaner-wereld;
en op zyn weergalooze godsvrucht. Zy be
treurden dat het den gryzen president niet
vergund was geweest te midden van zyn
eigen volk den laatsten adem uit te blazen,
en lieten niet onduidelijk doorschemeren dat
de tegenwoordige Regeering een les kon
nomen by Paul Kruger wat betreft het zich
dienstbaar maken voor het behing van ’t
algemeen. Dan werd het volk, dat zulk een
verlies geleden had door dit afsterven, ge
troost met de overweging dat degenen die
in zyne voetstappen drukten hem ongetwij
feld hiernamaals weer zouden zien Kruger’s
nagedachtenis zou voortleven zoo lang er
een Afrikanervolk bestond, en, voegde spe
ciaal ds. Meiring (die binnenkort van hier
naar Graaf-Reinet K. K. vertrekt) erby, zyne
aspiraties zouden worden voortgeplant dooi
de ovei levenden.
Dit laatste is veelbeteekenond uit den
mond van een man, die gedurende Kruger’s
presidentschap zeker niet tot zyne politieke
kende blik op de bezitter van het aas.
Nou, dan zal ik ’t niet doen zei Wee Willie
Winkie kortaf. »Maar papa zegt, dat ’t niet
mannelik is om altijd maar te kussen, en ik dacht
niet, dat jij dat doen zou, Kuifje.”
Ik kus ook niet altijd, ouwe jongen, ’t Is
maar zo eens nu en dan, en als je groot bent,
dan zal je ’t ook doen. Je vader bedoelde maar,
dat ’t niet goed was voor kleine jongens
Zo I” zei Wee Willie Winkie, die nu volkomen
op de hoogte was »’t Is net als met het sneller-
kwastje
Presies,” zei Kuifje ernstig
Maar toch geloof ik niet, dat ik ooit grote
meisjes zal willen kussen, neen, geen een, behalve
mijn moeder. En dat moet ik doen, weet je.”
Er was een lange pauze, di door Wee Willie
Winkie verbroken werd,
Hou je veel van dat grote meisje, Kuifje
Erg veel!” zei Kuifje.
Nog meer dan van Bella of het jonge hondje,
of van mij
•Op een andere manier, zei Kuifje »Zie je,
een van deze dagen wordt juffrouw Allardyce
van mij, maar jij zal groot worden en het Regi
ment kommanderen en zo voorts ’t Is htfle
maal anders, zie je
.Nou dan,zei Wee Willie Winkie, terw.,1 hij
opstond, »als je dan zoveel van dat grote meisje
houdt, dan zal ik *t aan nimand vertellen. Maar
nou mot ik weg.”
8
