1
J DA”.
ST
«1®,
flesschen
brikanten, Bier-
No. 0515.
ante
1
Awiim* on
js Haar
meer!!!
8 G H IJ' N B O 0; D,
IJVWt
neen.
EEK r.
A. D0RTLA1TD
Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
-13*.September 1004.
I,
GENIETINGEN.
KSur
S BOBB.
B 99.
Dinsdag
43ste Jaargang.
11 v i r l i~iö~\
<5
B
van
‘4
Inzending van Advertentiën tot I
-
'oorzitter.
•ipvcr-
le van
Ó0UÖA.
H ordt vtrvolg(f).
-
A-
aUMMi*
■r tr-WM.
seritevaad bij
Cl de Heer
jezochte persoon
t zijn c’ief
op. en
inane-
ii.
voorhanden
i
a
Wil IN
uwe l.oiden
e grijze haren
en, maakt het
het uitvallen
et hoofd Weg.
oWrTon.
per flacon.
AAL M 9, by
S,
LEI
van een lid voor
het TWEEDE
WOENSDAG 14 SEP-
aan
gend wórdt
.It’' ,1‘P J
N’s
i lh.
:n”.
to Cts., 75 et.
rs en Drogisten
1K1K!
Botterdam,
iR, Apotheker,
Vesthaven 198.
,<u*
Telefoon \o. ft2
D V F. R T E N T I EN worden geplaatst
1regels a 5(1 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
verbiuing gehoord had, dat de ge
dien dag niet was verschenen, dat zijn C ’el naar
zijn woning gestuurd had, en zoodoende had ver
nomen, dat hij na zijne, gewone courantlectuur bij
het ontbijt, plotseling zijn valies had gepakt, en
zijn huur betaald, en dat hij daarop was ver
trokken, niemand wist waarheen
Toen ik dat merkwaardig schrijven las was het
laat op den avond, zoodat er niet vóór des anderen
daags kon worden gehandeld, en ik dus ruimen
tijd had tot nadeuken. Aannemende dat de brief
echt en Naomi’s verklaring van Jago’s gedrag juist
was, kwam ik tot de slotsom dat het vorschen
naar hem diende te worden beperkt tot de hoeve
Narrabee en omstreken.
Bij die onderstelling namelijk nam ik aan, dat
de lezing van de courant Jago moest hebben ver
wittigd van het levensgevaar der gebroeders
Meadowcroft, en dat hij terug zou keeren naar
Narrabee, om den gevaarlijken toestand van
Ambrose te misbruiken, als een middel om Naomi’s
toestemming aftepersen tot een huwelijk met hem.
Wreede onverschilligheid ten opzichte van het
lijden, dat hij anderen zou op den hals ha'en door
xijn afwezigheid, was in die ondeistelling onmis
kenbaar en diezelfde wreede onverschilligheid kon
hem zeer wel er toe leiden, om, in een geheim
onderhoud met Naomi, haar toestemming lot een
huwelijk met hem als voorwaarde te stellen voor
het redden van twee onschuldigen.
Tot al die gevolgtrekken was ik gekomen na
laugdurige overpeinzingen. Maar dat alles ging
uit van de onderstelling, dat de bewuste heer te
New-York werkelijk Jago had ontdekt. Voor mijn
allé verscheidenheid in aanleg en karakter.
Naar de huiskamer om te genieten, te
rusten, om nieuwe kracht, om vertroosting
en levenslust te verzamelen
Arm wie elders zoekt wat in eigen
wonüig verkregen moet worden Rijk
wie herinneringen aan „huis en haard”
mee neemt in zijn volgend leven. De
woonkamer blijve een heiligdom.
Naar aanleiding van een door mij ge
waardeerd schrijven, hetwelk ’k ontving
ha een te Gouda gehouden toespraak,
vroeg schrijver dezer regelen den uitge
ver dezer courant verlof •in het kort die
rede te mogen weergeven, haar aanvul
lend met een paar gedachten welke niet
werden uitgesproken, doch vermelding
behoeven.
uur ih s niid.l.
persoon geloofde ik daar niet aan, en hield ik de
gansche zoogenaamde ontdekking voor een gruw
zame mystificatie.
Daar sloeg de klok in de eetzaal, waar ik me
bevond. Ik telde de slagen, ’t Was middernacht.
Ik stond op van den stoel, waar ik had zitten
peinzen ik wilde naar bed gaan. Daarheen waren
al mijn huisgenooten me reeds meer dan een uur
geleden voorgegaan, ’t Was akelig stil in huis.
Onwillekeu-ig liep ik op de teenen, toen ik naar
het venster ging om naar buiten te zien. Ik lichtte
het gordijn op, en zag dat het een heerlijke mane
schijn was, juist als op dien noodlottigen avond,
toen Naomi die afgeperste bijeenkomst in den
tuin had gehouden met John Jago.
Op een hoektateltje stond mijn blaker. Ik stak
de kaars aan. en wilde daarop de zaal verlaten.
Daar opende zich de deur en Naomi stond voor
mijn verbijsterde oogen.
Zoodra ik van den eersten schok bekomen was.
zag ik terstond aan haar uitpuilende oogen, haar
doodelijke bleekheid, j t haa’r geheele manier van
doen, dat er iets zeer ernstigs moest zijn voorge
vallen. Ze had een wijden mantel omgeshgen, en
een witten zakdoek om het hoofd gebonden. Haar
lokken zwierden ordeloos om haar schoudersen
uit alles scheen te blijken, dat ze zooeven in angst
en overhaasting haar legerstede had verlaten.
Wat is er gebeurd?* vtoeg ik. op haar toe
tredende
Bevend greep ze me bij den arm, en fluisterde
-John Jag>I
Waar vroeg ik, ongeloovig.
Onder het venster van mijn slaapkamer,* bracht
Voor de verkiezing
den Gemeenteraad in
DISTRICT op
T EMBER, bevelen wij ten zeerste
den Heer
Lid der Kassierstirma Wed. KNOX en
DORTLAND en Kerkvoogd der Ned.
Herv. Gemeente.
Telefoon Ko. ft2.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nummers V I.J F C EN T E N.
Zóo zijn er bronnen van genot, in
overvloed. Maar wij moeten er uit willen
putten. Niets goeds wordt ons opgedron
gen. Wij moeten openen onze oogen, te
luistere» leggen onze ooren. Wij moeten
ons oefenen in de kunst van zien, op
merken, in die ’van hooren, d. i. van in
ons opnemen en verwerken. Wij hebben
onze harten te ontsluiten voor indrukken
en sfemmen uit de ons omringende wereld.
De (|eur van ons gemoed sta open Hoofd
en hart worden dan verrijkt, verlicht,
verwarmd.
Zip’) komen wij totgenieten van het
leven.
’toeven genieten is: het leven op prijs
stellen, waardeeren. het een schat en
zegéil achten.
Betreedt een arbeidsveld, klein of groot.
Hebt een taak waarin ge uw ziel kunt
leggen, waard de inspanning aller krachten
en gaven, een taak in welker beteekenis
ge gelooft, van wier vrucht ge overtuigd
zijt. een arbeid die u adelt en die zegen
wrocht. Wie deze vond, zegt: het leven
is een zegen, dat ook mij «een plaats
schonk om er iets van te maken voor mij.
voor anderen, voor de maatschappij.
Mijdt niet het kampperk
De mensch moet een strijder wezen.
Kampen moet hij om te. wassen en mensch
te worden. Wie worstelt met en tegen
zich zelf en tegen de dingen buiten zich,
wint aan kracht en groeit voortdurend.
Een zwaard hebben wij te dragen en
wapenen te hanteeren voor de hoogste
goederen en de heiligste beginselen. Wie
dezen strijd voert, geniet het leven en
zegtschoon is een bestaan dat tot dien
ook mij oproept.
Hebt lief! „Lieven is leven en leven
vroolijk samenzijn, aan een feestdisch op
een feestdag.
Ouders leert uw kinderen, vrienden
leert elkaar genieten zonder te zondigen,
zoodat geen bittere nasmaak achter blijve.
Er is natuurgenot
Nader om dit te smaken de
natuur eerbiedig, met aandacht, met liefde.
Haar tooneelen moeten rustig aan ons
voorbijgaan en op ons inwerken. Zie
hetzelfde landschap te morgen, bij mid
dag en avond. Luister naar der vogelen
zang. Zie op naar den sterrenhemel.
Verkwik u aan bloemenkleur en bloemen
geur. Dwaal door het bosch, beklim duin
en berg, zet u neder aan het strand.
Wees eens alléén met de natuur en laat
haar sprake doordringen in uw gemoed.
Er is kunstgenot
Spreekt niet een treffende schilderij
tot ons’? Dringt niet tot ons door des
zangers lied, de taal van den toonkun
stenaar, het gewrocht van den beeldhou
wer? Hoeveel rein genot kan een boek
ons verschaffenGenot ligt er in schep
pen en in bewondering van het voortge
brachte
Er is genot in wetenschap.
Zoeken, vragen stellen en trachten te
beantwoorden, vorschen en doorzoeken
daarin ligt hoog genot. Heerlijk dat ge
duldig. volhardend, moeilijkheden trot-
seerend bestudeeren, ontleden, ontcijferen
om straks der wereld de vruchten van
inspanning, de resultaten van arbeid aan
te mogen bieden! Welk een reine, tot
blijdschap stemmende genietingEn ook
wij smaken haar als we aandachtige, be
langstellende, weetgierige leerlingen zijn,
die dankbaar ontvangen wat ons belang
wekkends wordt aangeboden.
Er is huiselijk genot.
O, dat ontvangen van uitingen van
vriendschap, van hartelijkheid, van liefde’
Dat gezellig en vertrouwelijk samen zitten
Dat opgaan in eikaars belangen, nooden,
zorgen, wenschenDat doelen in elkan
ders wel ep weet geluk en tranenVer
rukkelijke uren als ouders, kinderen,
broeders, zusters, bloedverwanten, vrienden
samenzijn en samenleven, óen ondanks
Bij mijn terugkier op de hoeve zag ik’ Nat mi
nietmiss Meadowcrolt had haar reeds van den
afloop onderricht"en half uur later overhandigde
een der dienstmaagden me een omslag met mijn
adres er op, door Naomi geschreven. In dat om
slag zat een brief en een reepje papier, waarop
Naomi in haast de volgende wc orden had ge
schreven
•Om Gods wil I lees dadelijk dezen brief, en
geef er dadelijk gevolg aan I*
De brief was van een heer te New-York, die
den vorigen dag door een bloot toeval de oproe
ping voor John Jago had gelezen bij een vriend,
die haar uit een courant geknipt, en in een
portefeuille met curiositeiten geplakt had. Onmid.
aelijk had hij daarop een brief geschreven aan
ons adres, om te brichten, dat hij iemand gezien
had in New-York, die daar onder een anderen
naam werkzaam was, als boekhouder of klerk op
een koopmanskantoor en die volmaakt beant
woordde aan de door ons opgegeven beschrijving.
Daar hij (de briefschrijver) nog tijd had, eer de
post vertrok, was Hij, alvorens den brief te sluiten
eens gaan kijken op het bewuste kantooren nu
schreef hij in een Postcriptum, dat hij tot zijne
m lül RIVI.
is lieven.”
Weest iets, 't zij voor velen, t zij voor
enkelen, voor óen desnoods en ge zegent
uw zijn op de.ez' aarde. Wijdt u aan hun
belangen, geeft er iets van tijd van uw
kennis, van uw persoonlijkheid bovenal
aan. Dan zegt ge: dat.is leven en waar
achtig levensgenot smaken, als men bij
wijlen zich zelf vergeet ten bate van
anderen. Gelukkig maken is gelukkig zijn.
Is genot geen deugd?
„Genieten?”
„Maar vergeet ge niet” in dezer
voege werd mij geschreven „die groote
massa welke geen tijd heeft om te ge
nieten, wier leven niets anders is dan
werken, eten, slapen, jaar in jaar uit?”
Een mensch zou wel een en al zelf
zucht moeten wezen en volkomen harte
loos, van ijzer en steen om voor die
vraag niet alles te gevoelen. Deernis,
innige -deernis met hen in wier leven zoo
weinig plaats is voor genietenGeen tijd,
geen geld om genot te smaken, ‘t Is hard,
bitter hard. Ach. dat het anders worde!
Daarom worde het toegejuicht dat de
directiën der middelen van vervoer goed-
koope reisgelegenheden aanbieden, in den
vorm o. a. van „vacantie”-uitstapkaarten
als anderszins. Duizenden kunnen mi eens
naar elders gaan voor wie het vroeger
onmogelijk was. De zomer-Zondagen stel
le» thans een groote massa in staat zich
te verplaatsen. Wie verheugt zich daar
over niet
(ia voort Vereeniying voor Zondags
rust" om telkens meerderen vrije Zon
dagen te verschaffen. Hierop heeft ieder
mensch recht.
Eere aan patroons die hun werkkrach-
t n niet tot werktuigen verlagen, doch
hen in de gelegenheid stellen den arbeid
eens af te wisselen door ontspanning,
welke niemand ontberen kan. zal hij niet
ondergaan. Verkorting van arbeidstijd
zonder verlaging van arbeidsloon worde
de leuze. Zou in dien korteren tijd niet
evenveel en beter gearbeid worden dan
in zooveel langeren tijd Goed werken
kan een mensch alleen als hij frisch en
opgewekt is. Rust is noodwendig. Inspan-
ze met moeite uit.
De omstandigheden waren van zoo dringenden
aard, lat ik niet aarzelde, me over alle con
venances heenfezetten, en haar voortstellen <.m
haar te begeleiden naar haar slaapvertrek
•Juist daarom kom ik hier, (ja maar mee!*
was haar openhartig antwoord.
We gingen samen de trap op. Hair sla.
trek was het eenige, dat aan de achterzijc
het huis uitkwam. Op de trap vertelde ze me wat
er eigenlijk gebeurd was
»Ik lag,* zei ze slapeloos in bed, toen ik een
steentje tegen mijn venster hoorde tikken. Ver
schrikt rees ik half overeind. Daar kitste
tweede steentje tegen het glas Ik vlo>g
keek naar buiten. Haar stond Jago in den
schijn en zag op naar mijn venster.
Heeft hij u gezien
Ja zeker; want toen ik zachtjes het venster
had openge Jagen, zei hij- Kom bij me! Ik heb
u iets van het hoog.te belang m t :declen.
En hebt ge hem niet gean'. voord
„Zoodra het me mogeV.jk was, riep ik hem toe
Wacht even!* en lijp de trap af, om lat ik u m
de eetzaal ho >pte te vinden En nu, vriend
Lefrank wat raadt u me nu
Eent moet ik hem zien.
We waren in haar s’aapvertrek gekomen en ik
school voorzichtig achter hot venstergordijn weg,
toen ik een kijkje nam naar hetgeen diar buiten
onder het venster te zien was.
Er werd door mij op gewezen dat ifl*
Multatuli’s woord „genot is deugd"
hoezeer ook te misbruiken een groote
kern van waarheid ligt.
Genot zij ons wat ontspanning schenkt
na inspanning, wat het verbroken even
wicht herstelt, vervult met nieuwe veer
kracht en geestdrift, met levenslust en
waaraan terug te denken weer rein genot
verschaft. Genot moet verheffen en iets
blijvends afwerpen. Het moet den geest
verfrisschen, het hart verwarmen, de ziel
louteren. D&n hebben we genoten als we
ontvingen indrukken, stemmingen, gedach
ten die tot iets worden, als dankbaar
heid wordt gewekt en tevens de drang
geboren aan anderen te schenken van
het ontvangene.
Er is zinnelijk genot.
Wie dit veroordeelt, miskent den mensch
als zinnelijk wezen. Wij denken natuurlijk
niet aan dierlijk, zinnenbedwelmend genot,
hetwelk den mensch omlaag trekt. Neen
aan onschuldige ontspanning, aan gullen
lach, aan spel en scherts, aan gezellig,
