lil W l'iï 1 M.
1
r,
jfleveraneiers).
ct. bij
IJ
y
•Borst’
t
MouwK’ en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken»
Dinsdag 27 September 1904.
No. 9527.
leiizttj
Bultenlandsch Overzicht.
FEVILLETOX.
a
t stallen.
-
H
lluenza,
H'lliiqr,
I lï”,
43ste Jaargang.
AUfekfll
I
ij
vim
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des inidd.
onder de
4
r bertrij-
i etc. In
de gebroiks-
MAXiZs.
4
f' -
Pissebedden. S
rs, Hoender-
dere Vrucbt-
geb uik,
an te be-
/0.50.
/0.90,
-1
doen .genezen
i van odds
Idberoeinde
NINGBLOEM
[,Aain-
tiaxane
Ijensten,
ƒ0.50.
itmuldel
a, h* ie
itend in
fiOHDSCHE COIRAVE
nrakte,
slechte
«volgen,
ikeucht,
onschadelgk
ings-vet
neemt dadelyk
Geneest onfeil-
idtronden. Ook
het vel tegen
klierach-tig-
jhts- en andere
en wonden.
stekeningen bij
winterhanden
schurft, dauw-
■and- en »ny-
zweringen ver-
1 niet alleen,
irect hiermede
oorkomt njetj,
ng en koud
doos, 6 stuks
>te doos 100
Telefoon So. ft3
ADV KRTEN TIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
/«N
I
Telefoon No, 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
toekomststaat uitgemaakt op de meest per
soonlijke wijze, waarbij noch Südekum’s
lak-schoenen, noch zijn Gigerlvesten of „Stek-
kragen” werden gespaard.
Toen dit artikel beke >d raakte, kwamen er
al spoedig twee vermanende voorstellen in,
door tal van afgevaardigden onderteekend,
waarin de afkeuring der party over dit op
treden van dr. Mehring werd uitgesproken.
Na een debat, waaraan de afgevaardigden
uit Baden en Leipzig deelnamen, stelde de
voorzitter voor, dit impromptu-voorstel later
««dól de „Varia” der agenda te behandelen.
Daarna kreeg de heer Ledebour een woede-
stuipje. Hem waren in de Vorwilrts over zijn
bonding in het Schippel debat eenige ver
keerde uitdrukkingen in den mond gelegd. De
redacteur der Vorwfirts maakte zijn excuses,
doch had het ongeluk, daar de hatelijkheid bij
te voegen, dat hy natuurlijk gedacht had,
dat Ledebour de motie van afkeuring loyaal
zou hebben uitgelegd. Ledebour snelt naar het
spreekgestoelte, buiten zichzelf van woede en
begint een heftige oratie. Toen hij echter het
woord perfidie gebruikte, brak de storm onder
zyn auditorium los en hy was wel genoodzaakt
door het roepen van sluiten, sluiten, al spre
kende van zijn Olympus neer te dalen.
Men zegt, dat Schippel de partij heeft ver
laten. Hg was althans noch bg de Helgoland-
sche tocht, noch Vrijdag op de zitting.
Vervolgens komt do viering van den eersten
Mei ter sprake.
Ik keek naar de kaarten, zooals my be
volen was Er lagen nog zeven op de tafel.
Tante nam twee van den eenen kant en
twee van den anderen weg, waarop zy my
verzocht, de twee buitenste kaarten te nemen
van de drie, die er nog op de tafel lagen.
Ik nam de klaveraas en schoppentien op.
Nu hief tante Chance hare oogen naar de
zoldering op met een blik van vrome dank
baarheid, die het geduld van moeder opeen
zware proef stelde. Klaveraas en schoppen
tien, by elkaar genomen beteekenden
vooreerst, goede tyding (blijkbaar de tijding,
dat ik de betrekking van stalknecht gekregen
had ten tweede, een reis, die my wachtte
(hetgeen zeker op mijne reis van den volgen
den dag betrekking hadten derde en
eindelijk, een som gelds (waarschijnlijk het
loon als stalknechtdie lag te wachten om
den weg naar myne zakken te vinden. Nadat
tante my de toekomst in deze bemoedigende
bewoordingen verteld had, weigerde zy, de
De aanval op de forten van Port-Artbur,
die op 19 dezer begon, duurde meer dan 50
uren en had tot uitslag dat dr(e belangrijke
stellingen en zes kleine, maar zeer veel last
veroorzakende forten tnsschen Sjoesjoegen en
Erlnensjan werden genomen.
Een merkwaardige aanvulling van de
Vrijdag medegedeelde beschouwingen in den
„Temps” over de anti-Europeesche stem^ino-
in Japan, vinden wy in een brief vai
correspondent der „Frankf. Ztg.” te
Het was toen de Russische schepen uit
Port Arthur naar Tsingtan waren gevlucht,
dat de felle stemming tegen Duitschland
doorbrak. Zonder te weten wat Duitschland
doen zou, begonnen de Japansche bladen, in
hun artikelen, van een „overeengekomen
spel” te spreken, en drong de „Asaki” op
proef verder voorttezetten. „Neen, neen, boste
jongen 1 ’t Is een verzoeken van de Voor
zienigheid, meer van de kaarten te vragen
dan de kaarten ons nu verteld hebben. Ga
morgen naar het deftige huis toe. Je zult
by de deur een brunette ontmoeten en dezen
zal haar best doen om je de betrekking van
stalknecht te bezorgen, met al het loon en
de fooien, daaraan verbonden. En misschien
zal je, als je je zakken vol geld hebt, je
tante Chance niet vergeten, die zich met don
bijstand der Voorzienigheid met dertig pond
in *t jaar weet te behelpen,”
Ik beloofde, |dat ik, zoodra mijn ledige
zakken gevuld waren aan tante Chance zou
denken, die, in ’t voorbijgaan gezegd, ver
schrikkelijk op geld gesteld was. Hierop
sloeg ik een blik op moeder. Zy had er hare
toestemming toegegeven, dat hare zuster de
zaak tnsschen ons zou beslissen, en hare
zuster had deze ten mijnen gunste beslist.
Zy maakte nu geene tegenwerpingen meer.
Zwijgend stond zy op, gaf my een kus en
slaakte een diepen zucht en toen verliet
zy de kamer. Tante Chance schudde het
hoofd. „Ik zou haast denken, Francisdat je
moeder een heidenseh begrip heeft van de
kracht, die er in de kaarten gelegen is.”
Den volgenden morgen by het aanbreken
van den dag ging ik op reis- Ik keek nog
eens naar ons huis, toen ik het tuinhek
Kleiweg E, 1 (>0
Irecht. PLN'KSE
L Host vip B
JT- K. VAN DEK
tingneen, Wed.
P, Oudewater
1, te Benschop
De Tsaar zond aan generaal Gripenberg,
commandant van het militaire district Wilna,
een eigenhandig schrijven van den volgenden
inhoud De groote hardnekkigheid waarmee
de Japanners den oorlog voeren, de volhar
ding en de hooge militaire eigenschappen
hunnor troepen deden my besluiten onze
strijdkrachten op het oorlogstooneel aanzien
lijk te versterken, ten einde zoo een definitief
resultaat in den kortst mogeljjken tyd te
kunnen verkrijgen.
De sterkte van de troepen heeft thans
een zoo hoog cyfer bereikt, dat het niet
meer mogelyk is hen in een enkel leger te
vereenigen. Ik heb het daarom noodig ge
acht de troepen in Mandsjoerye in twee le
gers in te deelen. Bevelhebber van het eene
zal blyven generaal Koeropatkine, u benoem
ik tot bevelhebber van het andere.
I
I
De „Daily Chronicle” ontving een telegram
uit Liaojang van 20 Sept, meldendeEr
heerscht een hevige koude en zware regens
vallen. De Japansche troepen, zonder tenten,
lyden zeer hieronder. De wegen zyn voor
transporten in slechten toestand.
Officieel wordt bevestigd dat de Japan
sche verliezen van 25 Ang. tot 4 Sept, be
droegen 21,000 man. De hevige verliezen
hebben echter het moreel der Japansche
troepen niet geschokt. Hun gevechtswaarde is
nog schitterend en de gapingen in hun ge
lederen zyn reeds aangevuld. De troepen
zyn voldoende voor den verderen opmarsch.
De Russische kruisers „Smolensk” en „Pe
tersburg” kwamen te Port-Said in den middag
en vroegen verlof een voldoenden voorraad
steenkolen in te nemen om Libau te berei
ken. Daar dit geweigerd werd, wachten zy
nu toestemming af om voldoenden voorraad
in te nemen teneinde tot Bizerta te komen.
Zy zullen genoodzaakt worden binnen 24
unr Port-Said te verlaten.
De Engelsche kruiser „Furions” die op
het oogpnblik hier voor anker ligt kreeg
bevel zich gereed te houden om in zee te
steken, binnen twee uur nadat het bevel
daartoe gegeven wordt.
Harry Marks, de hoofdredacteur van de
„Financial News” en nu candidaat der unio
nisten in Thanet, is de „Times” het antwoord
niet schuldig gebleven. In zyn blad wordt
het volgende aangevoeld: De „Times grondt
haar beschuldigingen in hoofdzaak op een
proces van 1890 en op een van 1903. By
het proces van 1890 verklaarde de president
der rechtbank dat hy het geheel met de
uitspraak der jury oneens was en do voor
naamste getuige heeft sedert erkend, dat
haar getuigenis onwaar was. By het proces
van 1903 was Mirks niet betrokken, maar
op een beschuldiging van iemand die zyn
yyand was vond de rechter het gepast een
uitval tegen Marks te doen, terwijl deze niet
aanwezig en ook door geen advokaat ver
tegenwoordigd was. Tegen een dergelyke
handelwijze van een rechter, die bovendien
niet ter verantwoording kon worden geroepen,
protesteert Marks.
Vervolgens. Marks heeft reeds in 1892 en
daarna in 1895 voor de Tory’s candidaat
gestaan. Toen had de „Times” geen woord
tegen Marks te zeggen, ofschoon zy alles
van het proces vqn 1890 wist. Dat niet
een buiging tegen den rentmeester maakte
en deze de reden van myne komst meedeelde.
Zyn antwoord voltooide de nederlaag der
waarzeggerij van tante Chanze. Myn ongeluk
vervolgde my nog. Juist dienzelfden mor
gen had er iemand aanzoek om de betrek
king van stalknecht gedaan en deze gekregen
Ik verkropte myne teleurstelling zoo goed
mogelyk, bedankte den rentmeester voor
zyne inlichtingen en begaf my naar de her
berg van het dorp om de rust en voedsel
te verkrijgen, waaraan ik zulk een groote
behoefte had.
Voordat ik de terugreis aanvaardde, vroeg
ik in do herberg naar een en ander en kwam
daardoor te weten, dat ik by mijne terugreis
een heel eind kon uithalen, door een anderen
weg langs te gaan. Voorzien van volledige
inlichtingen omtrent de verschillende zypaden,
die ik moest inslaan, begaf ik my op weg
en wandelde tot aan den avond voort, ter
wijl ik slechts een enkele maal ophield om
een boterham met kaas te gebruiken. Tegen
het vallen van den avond be£bn het geducht
te regenen en te waaienen ik bevond my
tot overmaat van smart in een gedeelte van
het land, waar ik geheel onbekend was,
ofschoon ik giste, dat ik nog zoowat vier
uren van ons dorp verwijderd moest zijn.
Wordt vervolgt,)
krachtige maatregelen tegen Duitschland
aan. „Indien onze houding”, zoo zeide het blad,
„den Duitschen keizer niet bevalt, dan moge
Zyne Majesteit schuimen van woede, maar
als Duitschland zyne neutraliteit schendt
ten gunste van Rusland, dar. kunnen wy
geen consideratie meer gebruiken.”
De „Jili” werd nog duidelijker„In dat
geval is er niets wat ons verplichten zou
Duitschlands neutraliteit te eerbiedigen-”
De „Nippon” verklaarde zelfs, dat Duitsch
lands neutraliteit, van bet begin af, nooit
„bona fide” was geweest.”
En de „Nichi Nichi” het blad van
markies Ito verklaarde „Zoo Duitschland
do Russische schepen veroorlooft uit te
loopen (uit de haven van Tsingtan) en Ja
pansche schepen te kapen, valt de schuld
daarvan op Duitschland.”
Deze uitingen, die door niets gerechtvaar
digd waren, daar Duitschland van den aan
vang af de neutraliteitsverklarir.g loyaal had
gehouden, toonden alleen hoe diep de* haat
legen de Europeesche mogendheden by Japan
geworteld is. De houding van de Japansche
pers was te merkwaardiger, daar in Duitsch
land over het geheel meer sympathie bestaat
voor de Japanners dan voor de Russen, wat
in Japan zeer goed bekend is.
Een paar dagen later, toen Duitschlands
verklaring betreffende de ontwapen:ng der
Russische schepen bekend werd, moest de
Jajpansche pers noodzakelyk een anderen toon
aanslaan. Maar de uitingen, in een oogenblik
van boosheid, geven een denkbeeld, van wat
er sluimert op den bodem der dingen.
Het is in Duitschland Vrydag niet zoo
kalm geweest in het Bremer Casino als de
vorige dagen, doch met vereenigde krachten
heeft men de kalmte in de boezem der ver
gadering kunnen bewaren. Het eerste kwam
het Mehring schandaaltje 4 l’improviste tus-
schen de punten der agenda vallen.
I Dr. Mehring, redacteur van de Leipziger
Volkszeitung was, zooals men zich herinnert,
een der voornaamste strijders verleden jaar
in de Dresdener arena en toen door Bebel,
die met bet geval wat in zat, een psycho
logisch raadsel genoemd. Nu heeft dr. Sü-
dekum het ongeluk gehad by zyn verdediging
van Schippel bij de woorden: Schippel is een
psychologisch raadsel, een kleine toespeling
te maken op de quaestie Bebel-Mehring, door
te zeggenzooals er wel meer in de party
voorhanden zyn.
Daarop was de Leipziger Volkszeitung los
gebarsten in een werkelijk infame scheldpartij,
Siidekum werd behalve voor ridder van hooge
prinsessen en opperhofmaarschalk van den
opendeed. Voor bet eene raam stond moeder
met haar zakdoek voor de oogen, voor het
andere tante Chance, die schoppenvrouw aan
my voorhield, ten einde my by mijn vei trek
te bemoedigen. Ik wuifde beiden met myne
hand toe, om baar nog een laatst vaarwel
toeteroepen, en stapte lustig den weg op.
Het was toen de laatste Februari. Weest
zoo goed, hierbij in ’t oog te houden, dat de
eerste Maart de dag en ’s nachts twee uur
het uur was, waarop ik geboren ben.
V.
Nu weet ge, hoe ik er toe kwam om mijn
huis te verlaten. Thans moet ik u meedeelen,
wat er op reis gebeurde.
Ik bereikte het deftige huis, don afstand
in aanmerking genomen, in een vry korten
tyd Reeds terstond bleek het nu, dat de
voorspelling van de kaarten in dit opzicht
niet uitgekomen was. Degene, die my by
bet hek ontmoette, was geene brunette,
ja, in ’t geheel geen vrouw, maar een
jongen- Deze wees my den weg naar de
vertrekken der bediendenen nu bleek het
dat de kaarten het alweer mis hadden gehad.
Ik ontmoette niet éene vrouw, maar drie,
en geen^ van drieën was een brunette. Ik
heb al gezegd, dat ik niet bygeloovig ben,
en dat is de waarheid. Maar ik moet erkennen,
dat myn hart een weinig klopte, toen ik
De stryd was zoer heftig, maar dank zy
de zorgvuldige voorbereiding der Japanners
waren hun verliezen, hoewel aanzienlijk, be
langrijk minder dan de verliezen by vroe
gere aanvallen. De Japanners schatten de
verliezen, thans op 3000 man, maar de Rus
sen hier beweren berichten te hebben ont
vangen, waaruit zou blijken dat de Japansche
verliezen drie maal zoo groot zyn.
Het fort Koeropatkin, een van de ver
overde posities, WW gebouwd na generaal
Koeropatkin’s inspptie der verdedigings
werken, met bet d$l de bronnen der water
leiding te beschermen. Deze bevinden zich
thans in de macht der Japanners.
De beschieting werd zonder ophouden van
voor het aanbreken van den dag op 19 Sept,
tot ’s namiddags van 20 Sept, voortgezet,
Vele bommen kwamen thans uit een rich
ting waaruit vroeger niet werd geschoten,
waaruit blykt dat de Japanners vele zware
kanonnen in nieuwe stellingen hebben ge
bracht.
In den middag van den 20ste begon de
Japansche infanterie op te [rukken. De
kleine forten ten zuiden van Sjoesjoegen
boden slechts kort weerstand, daar zy zwak
bezet waren, maar de inneming van bet
fort Koeropatkin eischte zwajren stryd. Te
vyf uur des middags namen de Japanners
een klein fort, dat Itsjan bedreigt. Hiermee
eindigde de hevige stryd van dezen dag,
maar de Japanners hadden nog vele uitvallen
te weerstaan.
Gedurende den nacht werd het bombar
dement voortgezet, voornamelijk tegen een
ander fort dat van hoog belang werd ge
acht daar het Itsjan en Antoesjan be-
heersebt. Den volgenden dag deden de Ja
panners een aanval op dit lort, een bevig
vuur van geweren en maxims begroette hen
en een wanhopig gevecht van man tegen
man volgde toen de Japanners het fort binnen
drongen. Bijna de geheele bezetting waspd
gedood en gewond- Het fort werd genomen*
Een boot uit Dalny beweert dat het bey/gf
vechten op 24 Sept werd hervat. j
merkwaardige aanvulling
Temps” over de anti-Europeesche stemming
an den
Tokio.
s
