HI rare LIT IB DROOM.
raj,
(L
EN
TS.
iar
Atewws- eh Advertentieblad voor Gouda en Omstreken»
rdetoon No.
s
I
No. 9535.
r'i
Buitenlandse!) Overzicht.
«Mal
ieulu:to\.
Laarzeuma^zija
30.
«T,
n modellen te
ZONEN,
Donderdag 6 October 1904. 43ste Jaargang
I s-
I 'v I
d
a
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
I
d
(Wordt vervolgd.)
n toepassingen
'erde
rt*. Zy geven
rs niet kannen
geen imitaties
i aantal onge-
op aanvraag.
ITS Co.
WERK, sterke
RSCHOENEN
in het
Kleiwegsteeg
eten werk.
ERK te lette»
AM
60ÜBSCHE COIRANT.
vrouw den volgenden dag zou afbalen en dat
zy alsdan by ons zou blyven eten.
X
voor den geest te halen, evenals het u vaak
niet gelukt, een vergeten naam te vinden.
Na verloop van drie weken, hadden wy
lang en breed over de zaak gesproken en
bepaald, op welke wyze ik er myne huis
genoten mee zou verzoenen. Op raad van
Alicia moest ik maar zeggen, dat zij tydens
mijn verblyf to Londen in het huis had
gediend, waar ik stalknecht was Er bestond
nu geen vrees meer, dat de schok, door het
vernemen van iets zonderlings teweegge
bracht, moeder eenig kwaad zou doen. Hare
gezondheid was in de laatste drie weken
aanmerkelyk verbeterd. Op den eersten
avond, toen zy in staat was om onder het
theedrinken haar gewone plaatsje weder
intenemen, verzamelde ik al myn moed er.
vertelde haar, dat ik ging trouwen. De goede
ziel sloeg hare armen om myn hals en barstte
in vreugdetranen uit. „O, Francis I” zeide
zy, „ik ben zoo bly, dat je iemand zult
hebben, die je met raad en daad zal kunnen
bystaan, als ik heengegaan ben 1”
Wat tante Chance betreft, ge kunt wel
begrypen, wat zy deed, zonder dat ik het
zag. Och hemel 1 Als er werkeiyk eenig
profetisch vermogen in de kaarten geweest
was, welk een rerschrikkeiyke waarschuwing
zouden zy ons dien avond dan gegeven
hebben 1
Er werd bepaald, dat ik myne aanstaande
toekomst maken. Ik behoef u niet te zeggen,
dat ik my plechtig verbonden had, haar tot
myne vrouw te nemen.
Vraagt ge, of ik in dien tyd gelukkig was P
Ik zou volkomen gelukkig geweest zyn, als
my niet iets gehinderd had. Het was dit,
dat ik my in het byzyn van myne aan
staande vrouw nooit volkomen op myn gemak
gevoelde.
Ik bedoel niet, dat ik verlegen voor haar
was, of dat ik haar wantrouwde, of dat ik
my over haar schaamde. Dat ik my tegen
over haar nooit op myn gemak gevoelde,
was daaraan te wyten, dat er altyd eenige
twyfel by my bestond, of ik haar niet ergens
had gezien voor dien nacht, toen wy elkander
ten huize van den dokter ontmoetten. Tel
kens en telkens weder vroeg ik my af, of
haar gelaat my niet aan een ander gelaat
herinnerde, wélk ander, wist ik niet te
zeggen. Dit vreemde gevoel, deze éene vraag
die ik maar niet kon beantwoorden, kwelde
my in zulk eene mate, dat ge het haast niet
zoudt willen gelooven. Zy plaatste zich
tusschen ons op de vreemdste tyden, het
méést echter ’s avonds, wanneer het licht
opgestoken was. Ge zult wel weten, wat
bet inbeeft, als men zich een vergeten naam
wil trachten te herinneren en als dit maar
niet mag gelukken. Dat was met my het
geval. Het gelukte my niet, dat gelaat my
worden afgele-
pakjee van vij-
n een Ned. one
an Nommer et
n nevenstaan.
Wet gedepo
oering van ge,
welende
(IJL,
BAART Lz.
Volgens een particulieren brief te Tsi-
foe ontvangen bestond de laatste aanval der
Japanners op Port Arthur uit een afwisse
lende reeks hevige beschietingen en storm
loopen. Byzonder hardnekkig was de aanval
op den Grooten Heuvel, die vier dagen
duurde. Een Japan^ch bataljon, niet verdekt
opgesteld in het dal, werd byna geheel ver
nietigd door Russisch granaat-vuur. Ten
slotte gelakte het den Japanners veldgeschut
en twee maxims achter een zeer snel opge
worpen borstwering in stelling te brengen.
Zy konden het echter niet uithouden tegen
het vuur uit de binnenste forten, cn toen de
Russen tot den aanval overgingen, keerde
zich het geluk tegen de Japanners, die als
liet ware weggeveegd werden. Twee volgen
de pogingen om de stelling te nemen, mis
lukten.
Cbineezen die eenige dagen geleden Port-
Arthur verlieten, zeggenDe uitwerking
van het vuur der Russische artillerie en
maxims was vtrschrikkelyk. De hellingen
van den Grooten Heuvel waren met lyken en
af gerukte ledematen bezaaid. 300 Russen en
200 Japanners lagen te zamen in één groot
graf. De Japanners verhinderden gedeeltelyk
den watertoevoer naar Port-Artbilr. Doch er
is toevoer genoeg, die alleen met den Val
der vesting kan ophouden.
Ook levensmiddelen zyn er voldoende.
Alleert zyn de vleeschconserven byna geheel
opgebruikt. Dagelyks worden 30 ezels ge
slacht. Een pond vleesch kost zes gulden en
een ei vyftig cent.
De Times correspondent te Tokio seint
dnt alle berichten uit Russische bron af
komstig, meldende dat de aanvallen op
Port-Art har tusschen 20 en 26 September
alle weiden nfges la gen, geen geloof vinden
in de Japansche hoofdal. Daa- ingekomen
berichten zeggen dat de belegering der stad
naar wensch gaat, dat verschillende belang-
ryke stellingen genomen zyn.
Sedert het Russische leger in Mandsjoerye
van Nioetsjwang afgescheiden is, geven de
Russen zich veel moeite, de vrees te ver-
dryven, dat de legervoorziening te kort zou
schieten.
Aw de „Roesko Slowo” wordt uit Tiding
geseind, dat de oogst in Mandsjoerye zeer
goed ia uitgevallen, zoodat de proviandeering
verzekerd is (de Siberische spoor kan blyw-
baar bet werk niet alleen af.)
Generaal Koeropatkin pryst het Russische
commissariaat zeer in een telegram aan den
Dit spbynt echter de bedoeling van den
Tsaar geweest te zyn In het gelijkluidende
schrijven, voor enkele dagen aan de generaals
Gripenberg en Koeropatkine gezonden, wordt
gezegd
„Uwe goede diensten in het leger, uwe
groote ervaring in de militaire opvoeding
der troepen, geven my de zekerheid dat gy,
met inachtneming van de algemeens bevelen
van den commandant-generaal betreffende
minister van Oorlog dd. 12 September-
„Sinds bet begin van den oorlog”, zoo seint
hy, „zyn de ambtenaren var. den leger voor-
zieningsdienst boven allen lof verheven. Aan
hun energie eo onvermoeiden arbeid is het
te danken, dat wy aan het leger proviand
hebben kunnen uitdealen onder een groote
menigte moeilijkheden van eiken aard. Zelfs
de cavalerio-detachementen van de gene
raals Misjtsjenko en Samsonof, die de voor
hoede vormen, zyn herhaaldelyk door het
commissariaat geproviandeerd en zelfs van
brood voorzien. Alle troepen zyn byna
altyd voorzien van brood, dat in draagbare
veldkeukens was gebakken. Hieraan is het
te dunken, dat het leger niet te lyden heeft
gehad van dysenterie, ondanks den olléndigen
toestand van het klimaat.”
En dan deelt de opperbevelhebber mede,
dat gedurende de beschieting van Liaujang
proviand uitgedeeld word onder een heet
vyandelyk vuur, zoodat een sergeant-kwar-
tiermeester gedood en 11 soldat.m van het
proviandeeringskorps benevens «jen civiel
ambtenaar gewond werden- Niettemin bleven
allen op hun post tot het laatste oogenblik.
Het proviandeeringskorps staat onder bevel
van generaal Huber. Generaal Koeropatkin
seint, dat zyn diensten ter kennis van den
Keizer moeten worden gebracht.
De Tsaar, zoo verneemt men, maakte „met
eigen hand” op dit rapport een kantteekenin“
„dat hy met genoegen gezien had, dat
ambtenaren buu plicht deden”.
In een brief uit Wlndiwostok aan het
Nowoje Wremja worden treffende byzonder-
heden medegedeeld over den heldenmoed
van de Russische officieren in den zeeslag
in de straat van Korea. Het kraningst ge
droeg zich wel kapitein Dabitsjde com
mandant van de Gromowoj Deze officier
werd eerst op de co:nmando-brug in de borst,
den linkerarm en voet door de scherven van
een in zyn nabijheid ontploffende granaat
getroffen, zijn jas was in een oogenblik
overstroomd door bloed. Toen hy wegge
dragen werd, om verbonden te worden, ver
drongen zich een menigte matrozen om hem
heen. Enkelen begonnen te schreien, liepen
naar de kanonnen en riepen: „Broedertjes,
onze commandant is gewond.” Nadat Dabitsj
verbonden was, besloot hy, weer het com
mando over den kruiser te aanvaarden, en
ging opzettelijk langs alle batteryen aan
dek, om de manschappen zelf aan te moe
digen. Toen hy hen begroette, klonk als
antwoord: „Wy willen moeite doen, wanneer
de commandant maar blyft leven." Rondom
lagen al dooden en gewonden, er stonden
snwen gezochte
/an den
Brandt
d, Mngeajtam,
oop huismiddel
iwelzijn, maag
loomheid in de
rang naar het
ig. duizelingen,
n enz. Zij zijn
I van het
hte Apotheker
ti draagt een
zijn verkrijg-
othouder voor
te Rotterdam
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- bn Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nömmers V IJ F CENTEN.
plassen bloed op het dek en aan granaat
splinters die in de verschansing staken, hin
gen flarden menschelyk vltesch, afgeschoten
ledematen lagen in het rond. Toen Dabitsj
de battery op het achterschip inspecteerde,
werden negen man door een granaat van
18 c.M. weggerukt. Toch antwoordden de
manschappen van de battery opgeruimd op
de begroeting van den commandant. Nadat
Dabitsj den kruiser geïnspecteerd had, keerde
hy op zyn post op de commandobrug terug
en werd spoedig opnieuw door granaat
scherven in den rng, aan het rechterbeen
en de slaap gewond. Alle officieren van zyn
staf en de stuurlui waren dood of zwaar
gewond. De heldhaftige commandant kwam
het eerst weer by, richtte zich op en greep,
toen hy zag, dat het schip zonder stuur was,
zelf het stuurrad. Toen hy om stuurlui riep,
losten twee luitenants hem af. Desniettemin
keerde de onvermoeibare kapitein, nadat hy
zich voor de tweftfe maal had laten ver
binden, terug en bleef aan dek lot aan het
einde van het gevecht. Dit duurde nog
drie uren. Na het gevecht werd Dabitsj
bewusteloos in zyn kajuit gedragen. Toen
hy de oogen opsloeg, zpg hy een menigte
matrozen om zyn bed staan die hem op zyn
vraag antwoordden d it zy by hun comman
dant wilden waken. De liefde tot don be-
,met v<lhebber had de ijzeren banden van tucht
,lX
het in dezen oorlog te bereiken doel, het leger
dat u is toevertrouwd ter overwinning zult
voeren.” Het was dus de bedoeling een
commandant-generaal te plaatsen boven
Gripenberg en Koeropatkine. Toen de be
doelde brieven geschreven werden was
echter omtrent de persoonlijkheid van dezen
commandant-generaal nog niets bekend. Met
diens benoeming werd nog geaarzeld, ge
wacht en eerst na de jongste beslissing van
grootvorst Nicolaas, schynt de tegenstand,
dien de benoeming van Koeropatkine in de
omgeving van den Tsaar ondervond, gebro
ken te zyn.
•broken.
Het (schijnt nu zeker te zyn, dat groot
vorst Nicolaas Nicolajewitsj bedankt heeft
voor bet aanbod om als commandant-generaal
van de Russische legers in Oost-Aziö op te
treden, en dat generaal Koeropatkine als
zoodanig zal worden aangewezen. De drie
legers, die Rusland in Mandsjoerye wil
byeen brengen zullen dan onder bevel staan
van de generaals Gripenberg, baron Meyen
dorf en Linjewitsj.
Reeds dadelyk toen er sprake was van de
vervanging van Alexejef, werd in den opper
sten krygsraad te Petersburg een dergelyk
voorstel gedaan. Het was, naar de Temps
verneemt, grootvorst Wladimir, die als zyn
tfteening te kennen gaf, dat zoo er een
commandant-generaal benoemd moest worden
dit geen ander zou kunnen zyn dan generaal
Koeropatkine.
Het advies van grootvorst Wladimir ge
tuigt van juist -ftzicht. De wyze waarop
Koeropatkine totdusver de operaties heeft
geleid, getuigt van gioot meesterschap, en
het waie te betreuren voor de toekomst der
Russische wapenen, zoo deze generalisimus
door een ander vervangen en dus naar het
tweede plan zou verschoven worden.
16)
Het staat u vry, om my te lachen of om
my te weenen, zooals ge maar wilt. Ik tracht
my niet te verontschuldigen, ik tracht de
zaak slechts te verklaren. Gy behoort tot
den aanzienlyken stindwat my verblindde
en schier krankzinnig maakte, is uwe dage-
lyksche ondervinding. Gevallen of niet,
engelin of duivelin, zy moest de myne
worden, al was zy ook een deftige dame en
ik maar een stalknecht.
Voordat myne hüisgenooten op de been
kwamen, deed ik haar met den eersten
trein naar een groote fabriekstad in onze
streken vertrekken.
Hier kon zy zich met behulp van myne
spaarpenningen fatsoenlijke kleeren aan
schaffen en onder dak komen by menschen
die nergens naar vroegen, zoolang als zy
betaald werden. Hier kon ik haar, nu
eens onder het eene voorwendsel, dan weer
onder het andere, bezoekenbier konden
wy beiden plannen voor om leven in de
Maandag is te Boston het 13e internatio
nale congres voor den vrede geopend, onder
leiding van den heer Mead. Namens presi
dent Roosevelt heette minister Hay de con
gressisten welkom, en daarby spiak de mi
nister tevens over de voornemens van den
president om een tweedu Internationale con
ferentie byeen te roepen, teneinde de plan
nen van den Tsaar en den arbeid van de
Haagsche conferentie verder uit te werken.
Uit Rusland wordt gemeld, dat deze
voornemens van president Roosevelt daar
mot zeer veel bevreemding vernomen zyn.
Nu de oorlog woedt in Oost-Azie acht men
den tyd niet geschikt om te spreken over
vrede en ontwapening, en zelfs niet over een
meer humanitaire opvatting van don kryg.
Vooral acht men dit ontjjdig, omdat de Ja
panners herhaaldelyk getoond hebben, in
dezen oorlog „de elementairste begrippen
van het volkenrecht en bet oorlogsrecht te
missen.” Zoo meldt ten minste de officieus»
Russische Telegraaf-agentuur.
Is eenmaal de oorlog geëindigd, dan zal
Rusland gaarne de eerste zyn om aan de
oproeping van president Roosevelt te vol
doen. Het wil steeds medewerken, om de
gruwelen van den oorlog te verminderen cn
wetten in te voeren, die voor alle mogend
heden gelyk en verplichtend zyn. Rusland
heeft dit in 1899 getoond bet heeft sedert
voortdurend bewyzen gegeven van zyn op
recht streven om den vrede te bewaren en
Rusland heeft ook thans den vrede niet ver.
Ik beken, dat ik trotsch op Alicia was,
toen ik haar op den bepaalden tyd onze
kleine huiskamer binnenleidde. Zy had er,
vond ik, nog nooit zoo bckoorlyk uitgezien,
als zy er dien dag uitzag. Ik lette er nooit
op, hoe eenige andere vrouw gekleed ging
ik wist zoo precies, wat zy aanhad, alsof ik
zelf eene vrouw was g weest- Zy droeg een
zwart zyden japon met een eenvoudig kraagje
en manchetten, en een zedigen flu woelen hoed
met een wit roosje van binnen. Moeder, die
hare Zondagskleren aangetrokken had,
stond op, om hare aanstaande schoondochtor
te verwelkomen. Zy deed eenige stappen
voorwaarts, half glimlachende, half weenende,
ze keek Alicia vlak in het gezicht,eii
bleef plotseling staan. Hare wangen werden
in een oogenblik doodsbleekbare oogen
staarden Alica met afschuwk- aanhare
banden vielen slap naast haar neer. Zy
deinsde terug en viel in de armen van tante
die achter haar stond.
Telefoon No.
A D V E 11 TENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.