HI rare LIT IB DROOM. raj, (L EN TS. iar Atewws- eh Advertentieblad voor Gouda en Omstreken» rdetoon No. s I No. 9535. r'i Buitenlandse!) Overzicht. «Mal ieulu:to\. Laarzeuma^zija 30. «T, n modellen te ZONEN, Donderdag 6 October 1904. 43ste Jaargang I s- I 'v I d a Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. I d (Wordt vervolgd.) n toepassingen 'erde rt*. Zy geven rs niet kannen geen imitaties i aantal onge- op aanvraag. ITS Co. WERK, sterke RSCHOENEN in het Kleiwegsteeg eten werk. ERK te lette» AM 60ÜBSCHE COIRANT. vrouw den volgenden dag zou afbalen en dat zy alsdan by ons zou blyven eten. X voor den geest te halen, evenals het u vaak niet gelukt, een vergeten naam te vinden. Na verloop van drie weken, hadden wy lang en breed over de zaak gesproken en bepaald, op welke wyze ik er myne huis genoten mee zou verzoenen. Op raad van Alicia moest ik maar zeggen, dat zij tydens mijn verblyf to Londen in het huis had gediend, waar ik stalknecht was Er bestond nu geen vrees meer, dat de schok, door het vernemen van iets zonderlings teweegge bracht, moeder eenig kwaad zou doen. Hare gezondheid was in de laatste drie weken aanmerkelyk verbeterd. Op den eersten avond, toen zy in staat was om onder het theedrinken haar gewone plaatsje weder intenemen, verzamelde ik al myn moed er. vertelde haar, dat ik ging trouwen. De goede ziel sloeg hare armen om myn hals en barstte in vreugdetranen uit. „O, Francis I” zeide zy, „ik ben zoo bly, dat je iemand zult hebben, die je met raad en daad zal kunnen bystaan, als ik heengegaan ben 1” Wat tante Chance betreft, ge kunt wel begrypen, wat zy deed, zonder dat ik het zag. Och hemel 1 Als er werkeiyk eenig profetisch vermogen in de kaarten geweest was, welk een rerschrikkeiyke waarschuwing zouden zy ons dien avond dan gegeven hebben 1 Er werd bepaald, dat ik myne aanstaande toekomst maken. Ik behoef u niet te zeggen, dat ik my plechtig verbonden had, haar tot myne vrouw te nemen. Vraagt ge, of ik in dien tyd gelukkig was P Ik zou volkomen gelukkig geweest zyn, als my niet iets gehinderd had. Het was dit, dat ik my in het byzyn van myne aan staande vrouw nooit volkomen op myn gemak gevoelde. Ik bedoel niet, dat ik verlegen voor haar was, of dat ik haar wantrouwde, of dat ik my over haar schaamde. Dat ik my tegen over haar nooit op myn gemak gevoelde, was daaraan te wyten, dat er altyd eenige twyfel by my bestond, of ik haar niet ergens had gezien voor dien nacht, toen wy elkander ten huize van den dokter ontmoetten. Tel kens en telkens weder vroeg ik my af, of haar gelaat my niet aan een ander gelaat herinnerde, wélk ander, wist ik niet te zeggen. Dit vreemde gevoel, deze éene vraag die ik maar niet kon beantwoorden, kwelde my in zulk eene mate, dat ge het haast niet zoudt willen gelooven. Zy plaatste zich tusschen ons op de vreemdste tyden, het méést echter ’s avonds, wanneer het licht opgestoken was. Ge zult wel weten, wat bet inbeeft, als men zich een vergeten naam wil trachten te herinneren en als dit maar niet mag gelukken. Dat was met my het geval. Het gelukte my niet, dat gelaat my worden afgele- pakjee van vij- n een Ned. one an Nommer et n nevenstaan. Wet gedepo oering van ge, welende (IJL, BAART Lz. Volgens een particulieren brief te Tsi- foe ontvangen bestond de laatste aanval der Japanners op Port Arthur uit een afwisse lende reeks hevige beschietingen en storm loopen. Byzonder hardnekkig was de aanval op den Grooten Heuvel, die vier dagen duurde. Een Japan^ch bataljon, niet verdekt opgesteld in het dal, werd byna geheel ver nietigd door Russisch granaat-vuur. Ten slotte gelakte het den Japanners veldgeschut en twee maxims achter een zeer snel opge worpen borstwering in stelling te brengen. Zy konden het echter niet uithouden tegen het vuur uit de binnenste forten, cn toen de Russen tot den aanval overgingen, keerde zich het geluk tegen de Japanners, die als liet ware weggeveegd werden. Twee volgen de pogingen om de stelling te nemen, mis lukten. Cbineezen die eenige dagen geleden Port- Arthur verlieten, zeggenDe uitwerking van het vuur der Russische artillerie en maxims was vtrschrikkelyk. De hellingen van den Grooten Heuvel waren met lyken en af gerukte ledematen bezaaid. 300 Russen en 200 Japanners lagen te zamen in één groot graf. De Japanners verhinderden gedeeltelyk den watertoevoer naar Port-Artbilr. Doch er is toevoer genoeg, die alleen met den Val der vesting kan ophouden. Ook levensmiddelen zyn er voldoende. Alleert zyn de vleeschconserven byna geheel opgebruikt. Dagelyks worden 30 ezels ge slacht. Een pond vleesch kost zes gulden en een ei vyftig cent. De Times correspondent te Tokio seint dnt alle berichten uit Russische bron af komstig, meldende dat de aanvallen op Port-Art har tusschen 20 en 26 September alle weiden nfges la gen, geen geloof vinden in de Japansche hoofdal. Daa- ingekomen berichten zeggen dat de belegering der stad naar wensch gaat, dat verschillende belang- ryke stellingen genomen zyn. Sedert het Russische leger in Mandsjoerye van Nioetsjwang afgescheiden is, geven de Russen zich veel moeite, de vrees te ver- dryven, dat de legervoorziening te kort zou schieten. Aw de „Roesko Slowo” wordt uit Tiding geseind, dat de oogst in Mandsjoerye zeer goed ia uitgevallen, zoodat de proviandeering verzekerd is (de Siberische spoor kan blyw- baar bet werk niet alleen af.) Generaal Koeropatkin pryst het Russische commissariaat zeer in een telegram aan den Dit spbynt echter de bedoeling van den Tsaar geweest te zyn In het gelijkluidende schrijven, voor enkele dagen aan de generaals Gripenberg en Koeropatkine gezonden, wordt gezegd „Uwe goede diensten in het leger, uwe groote ervaring in de militaire opvoeding der troepen, geven my de zekerheid dat gy, met inachtneming van de algemeens bevelen van den commandant-generaal betreffende minister van Oorlog dd. 12 September- „Sinds bet begin van den oorlog”, zoo seint hy, „zyn de ambtenaren var. den leger voor- zieningsdienst boven allen lof verheven. Aan hun energie eo onvermoeiden arbeid is het te danken, dat wy aan het leger proviand hebben kunnen uitdealen onder een groote menigte moeilijkheden van eiken aard. Zelfs de cavalerio-detachementen van de gene raals Misjtsjenko en Samsonof, die de voor hoede vormen, zyn herhaaldelyk door het commissariaat geproviandeerd en zelfs van brood voorzien. Alle troepen zyn byna altyd voorzien van brood, dat in draagbare veldkeukens was gebakken. Hieraan is het te dunken, dat het leger niet te lyden heeft gehad van dysenterie, ondanks den olléndigen toestand van het klimaat.” En dan deelt de opperbevelhebber mede, dat gedurende de beschieting van Liaujang proviand uitgedeeld word onder een heet vyandelyk vuur, zoodat een sergeant-kwar- tiermeester gedood en 11 soldat.m van het proviandeeringskorps benevens «jen civiel ambtenaar gewond werden- Niettemin bleven allen op hun post tot het laatste oogenblik. Het proviandeeringskorps staat onder bevel van generaal Huber. Generaal Koeropatkin seint, dat zyn diensten ter kennis van den Keizer moeten worden gebracht. De Tsaar, zoo verneemt men, maakte „met eigen hand” op dit rapport een kantteekenin“ „dat hy met genoegen gezien had, dat ambtenaren buu plicht deden”. In een brief uit Wlndiwostok aan het Nowoje Wremja worden treffende byzonder- heden medegedeeld over den heldenmoed van de Russische officieren in den zeeslag in de straat van Korea. Het kraningst ge droeg zich wel kapitein Dabitsjde com mandant van de Gromowoj Deze officier werd eerst op de co:nmando-brug in de borst, den linkerarm en voet door de scherven van een in zyn nabijheid ontploffende granaat getroffen, zijn jas was in een oogenblik overstroomd door bloed. Toen hy wegge dragen werd, om verbonden te worden, ver drongen zich een menigte matrozen om hem heen. Enkelen begonnen te schreien, liepen naar de kanonnen en riepen: „Broedertjes, onze commandant is gewond.” Nadat Dabitsj verbonden was, besloot hy, weer het com mando over den kruiser te aanvaarden, en ging opzettelijk langs alle batteryen aan dek, om de manschappen zelf aan te moe digen. Toen hy hen begroette, klonk als antwoord: „Wy willen moeite doen, wanneer de commandant maar blyft leven." Rondom lagen al dooden en gewonden, er stonden snwen gezochte /an den Brandt d, Mngeajtam, oop huismiddel iwelzijn, maag loomheid in de rang naar het ig. duizelingen, n enz. Zij zijn I van het hte Apotheker ti draagt een zijn verkrijg- othouder voor te Rotterdam De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- bn Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nömmers V IJ F CENTEN. plassen bloed op het dek en aan granaat splinters die in de verschansing staken, hin gen flarden menschelyk vltesch, afgeschoten ledematen lagen in het rond. Toen Dabitsj de battery op het achterschip inspecteerde, werden negen man door een granaat van 18 c.M. weggerukt. Toch antwoordden de manschappen van de battery opgeruimd op de begroeting van den commandant. Nadat Dabitsj den kruiser geïnspecteerd had, keerde hy op zyn post op de commandobrug terug en werd spoedig opnieuw door granaat scherven in den rng, aan het rechterbeen en de slaap gewond. Alle officieren van zyn staf en de stuurlui waren dood of zwaar gewond. De heldhaftige commandant kwam het eerst weer by, richtte zich op en greep, toen hy zag, dat het schip zonder stuur was, zelf het stuurrad. Toen hy om stuurlui riep, losten twee luitenants hem af. Desniettemin keerde de onvermoeibare kapitein, nadat hy zich voor de tweftfe maal had laten ver binden, terug en bleef aan dek lot aan het einde van het gevecht. Dit duurde nog drie uren. Na het gevecht werd Dabitsj bewusteloos in zyn kajuit gedragen. Toen hy de oogen opsloeg, zpg hy een menigte matrozen om zyn bed staan die hem op zyn vraag antwoordden d it zy by hun comman dant wilden waken. De liefde tot don be- ,met v<lhebber had de ijzeren banden van tucht ,lX het in dezen oorlog te bereiken doel, het leger dat u is toevertrouwd ter overwinning zult voeren.” Het was dus de bedoeling een commandant-generaal te plaatsen boven Gripenberg en Koeropatkine. Toen de be doelde brieven geschreven werden was echter omtrent de persoonlijkheid van dezen commandant-generaal nog niets bekend. Met diens benoeming werd nog geaarzeld, ge wacht en eerst na de jongste beslissing van grootvorst Nicolaas, schynt de tegenstand, dien de benoeming van Koeropatkine in de omgeving van den Tsaar ondervond, gebro ken te zyn. •broken. Het (schijnt nu zeker te zyn, dat groot vorst Nicolaas Nicolajewitsj bedankt heeft voor bet aanbod om als commandant-generaal van de Russische legers in Oost-Aziö op te treden, en dat generaal Koeropatkine als zoodanig zal worden aangewezen. De drie legers, die Rusland in Mandsjoerye wil byeen brengen zullen dan onder bevel staan van de generaals Gripenberg, baron Meyen dorf en Linjewitsj. Reeds dadelyk toen er sprake was van de vervanging van Alexejef, werd in den opper sten krygsraad te Petersburg een dergelyk voorstel gedaan. Het was, naar de Temps verneemt, grootvorst Wladimir, die als zyn tfteening te kennen gaf, dat zoo er een commandant-generaal benoemd moest worden dit geen ander zou kunnen zyn dan generaal Koeropatkine. Het advies van grootvorst Wladimir ge tuigt van juist -ftzicht. De wyze waarop Koeropatkine totdusver de operaties heeft geleid, getuigt van gioot meesterschap, en het waie te betreuren voor de toekomst der Russische wapenen, zoo deze generalisimus door een ander vervangen en dus naar het tweede plan zou verschoven worden. 16) Het staat u vry, om my te lachen of om my te weenen, zooals ge maar wilt. Ik tracht my niet te verontschuldigen, ik tracht de zaak slechts te verklaren. Gy behoort tot den aanzienlyken stindwat my verblindde en schier krankzinnig maakte, is uwe dage- lyksche ondervinding. Gevallen of niet, engelin of duivelin, zy moest de myne worden, al was zy ook een deftige dame en ik maar een stalknecht. Voordat myne hüisgenooten op de been kwamen, deed ik haar met den eersten trein naar een groote fabriekstad in onze streken vertrekken. Hier kon zy zich met behulp van myne spaarpenningen fatsoenlijke kleeren aan schaffen en onder dak komen by menschen die nergens naar vroegen, zoolang als zy betaald werden. Hier kon ik haar, nu eens onder het eene voorwendsel, dan weer onder het andere, bezoekenbier konden wy beiden plannen voor om leven in de Maandag is te Boston het 13e internatio nale congres voor den vrede geopend, onder leiding van den heer Mead. Namens presi dent Roosevelt heette minister Hay de con gressisten welkom, en daarby spiak de mi nister tevens over de voornemens van den president om een tweedu Internationale con ferentie byeen te roepen, teneinde de plan nen van den Tsaar en den arbeid van de Haagsche conferentie verder uit te werken. Uit Rusland wordt gemeld, dat deze voornemens van president Roosevelt daar mot zeer veel bevreemding vernomen zyn. Nu de oorlog woedt in Oost-Azie acht men den tyd niet geschikt om te spreken over vrede en ontwapening, en zelfs niet over een meer humanitaire opvatting van don kryg. Vooral acht men dit ontjjdig, omdat de Ja panners herhaaldelyk getoond hebben, in dezen oorlog „de elementairste begrippen van het volkenrecht en bet oorlogsrecht te missen.” Zoo meldt ten minste de officieus» Russische Telegraaf-agentuur. Is eenmaal de oorlog geëindigd, dan zal Rusland gaarne de eerste zyn om aan de oproeping van president Roosevelt te vol doen. Het wil steeds medewerken, om de gruwelen van den oorlog te verminderen cn wetten in te voeren, die voor alle mogend heden gelyk en verplichtend zyn. Rusland heeft dit in 1899 getoond bet heeft sedert voortdurend bewyzen gegeven van zyn op recht streven om den vrede te bewaren en Rusland heeft ook thans den vrede niet ver. Ik beken, dat ik trotsch op Alicia was, toen ik haar op den bepaalden tyd onze kleine huiskamer binnenleidde. Zy had er, vond ik, nog nooit zoo bckoorlyk uitgezien, als zy er dien dag uitzag. Ik lette er nooit op, hoe eenige andere vrouw gekleed ging ik wist zoo precies, wat zy aanhad, alsof ik zelf eene vrouw was g weest- Zy droeg een zwart zyden japon met een eenvoudig kraagje en manchetten, en een zedigen flu woelen hoed met een wit roosje van binnen. Moeder, die hare Zondagskleren aangetrokken had, stond op, om hare aanstaande schoondochtor te verwelkomen. Zy deed eenige stappen voorwaarts, half glimlachende, half weenende, ze keek Alicia vlak in het gezicht,eii bleef plotseling staan. Hare wangen werden in een oogenblik doodsbleekbare oogen staarden Alica met afschuwk- aanhare banden vielen slap naast haar neer. Zy deinsde terug en viel in de armen van tante die achter haar stond. Telefoon No. A D V E 11 TENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1904 | | pagina 1