enten OB VROUW i DEN OEM. ITS. JEN ïVwmw’S- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. Zaterdag 33 October 1004. No. 0549. FEUILLETON. its* cao OEDEREM, Is Krone u tOOlT, 1 tyullenlandsch Overzicht. 43ste Jaargang s van Inzending van Advertentiën tot 1 uur dea midd. knomligtlbaleii. w lM«r- van UN VAN rlikelen, PLATEN, GA8- keaze nieuwste meten werk. fry. ut m IAAD ieken BERK EN NWERK, sterke ERSCHOENEN in het Lwrzeiiiiiagaiijii 30. e Kleiwegsteeg v. tkaners, Serres. eleerliebling. ibel.bwt B 13 de EchtA tesamtn ogen la den UMS dea eerrnerdigd wereldbe- abt» Stoll- Telefoon No. 8S A D V ERT E N TI EN worden geplaatst K tx-5 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Reuter seint uit Moekden via Peking. De groote .slag is geëindigd. Beide legers staan tegenover elkander, gescheiden door de Sja- ho. Het artillerie gevecht werd gedurende den 18e en den 19e voortgezet, waarby het 'Russische centrum onder hevig vuur beide dagen een weinig voortrukte. Óp hur. linkervleugel hebben de Russen een uitnemende positie gevonden in den boo- gen heuvel, die Sja-no bestrijkt. Zy houden deze stelling sedert 16 Oct. beset, ondanks onafgebroken geschutvuur en herhaaldé in fanterie aanvallen- Op den rechtervleugel trachtten de Russen met behulp van houwitsers den vijand te verdryven van een lagen heuvel in de vlakte. Door de laatste regens is de rivier geste gen, zoodat, daar de Sja-ho geen ensele brug beeft, pontonbruggen geslagen moeten wor den. Telefoon Mo. S3. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nouimers VIJF CENTEN. Een van gisteren gedagtekend te Tokio ontvangen bericht uit net hoofdkwartier van het Mantsjoerye-leger geeft bet volgende overzicht van den toestand aan hel fiont De centrale colonne van het rechter leger deed gisteren een aanval op de vyandelyke ruiterij, die Tungtsjiafen bezet hield en ver dreef baar. Een kleine afdeeling vyandelyke infanterie keerde naar deze hoogte terug. De vijand houdt Waitosjon nog steeds be zet. In den ochtend van den 19e vertoonden zich twee bataljons vyandelyke infanterie bij Kyskwantsj a rechts van ons rechter leger. Klaarblijkelijk hebben zij reserves achter zich, welker sterkte verkend wordt. In den namiddag van den 19e bespeurde de rechtervleugel van de centrale colonne idk gekookt tak vwr fe- leohpela vaa oolaM Al» geval xaa gabruikoa. moto B. H. Generaal Koeropalkine meldt den Tsaar van gisteren: Er hebben geen gevechten meer plaats gehad. Toen op den 18en onze cavalerie zes werst ten oosten van Tadoesan- poe een verkenning deed, trokj de voorhoede der Japanners, al vurende, ijlings terug By de'vervolging van den vijand stieten cavalerie- nfdeelingen bij Saudepoe op aanzienlijke strijdkrachten, en wel op infanterie met maxims ert kanonnen. De vijand opende het vuur en dwong daardoor onze cavalerie de vervolging op te geven. Een patrouille werd op een afstand van 200 pas door den vijand met maximvuur begroet. Alle paarden der Kozakken werden gedood, de commandant vnn de patrouille en een Kozak werden ge wond. ,Over een half uur,” zeide zij, „zal Francis half uur zal ik terugkomen.”’ haar arm in dien van ddn chirurgijn, en zoo keerden zij samen naar Men moet het Koeropatkine tot zyn eer nageven, dat waar de omstandigheden hem beletten een overwinning Je behalen, hy toch zijn terugtochten zoo' weet te dekken, dat de Japannefs het gehoopte en verwachte beslissende succes missen moeten Na acht dagen gestreden te hebben in de vlakte van Moekden, heeft hy zijn terug tocht aanvaard, doch zoo wel overlegd, zoo goed gedekt, dat hy niet alleen de vervol- in het achtergedeelte van den stal. Deze kwam op het land uit, dat aan Mr. Fairbank toebehoorde en dat door twee voetpaden doorsneden werd. Het eene voetpad liep naar het dorp. Het andere voerde naar den straatweg en de rivier. Toen ik bjj de achterdeur aankwam, vond ik deze openstaan en zag, dat zij ton gevolge van den wind heen en weer stond te klappe ren. Ik had die deur om elf uur zelf ge sloten en op den grendel gedaan, nadat ik er mjjne schoone vriendin ingelaten had Eene onbestemde vrees, dat er iets ver schrikkelijks gebeurd was, drong zich aan mij op. Ik snelde den stal door. Ik keek in mjjn eigen kamertje. Dit was leeg. Ik begaf my naar het koetshuis. Ook daar was geen spoor van de vrouw te ont dekken. Ik keerde naar myn kamertje terug en naderde de deur der slaapkamer van den Engelschman. Zou het mogelyk zyn, dat zy daarin gedurende mijne afwezigheid gebleven was? Ik was, waarom weet ik niet, huiverig om de deur open te doen, en ik bleef eenige oogenblikken met myne band aan de kruk staan. Ik luisterde. Er was daar binnen geen geluid te hooren Ik riep zachtjes. Er kwam geen antwoord. Ik deed een stap achterwaarts, daar ik nog aarzelde. Toen zag ik iets donkers, dat zich langzaam voortbewoog, zooals ik door de reet tusschen De „Daily Telegraph”-correspondent geeft de volgende beschrijving van den toestand om Port Arthur. De verovering van den Wolfsberg, Greenbill, Takoeshan en andere posities heeft de Japanners thans voor de hoofdlijn der Russische forten gebracht. Ook het buitenterrein voor de vesting is thans in hun bezit, behalve het zuid westelijk ge deelte, dat door het sterke Laotishan-fort wordt bestreken. Er is slechts een algutneene aanval gedaan van den 21ste tot den 24ste, waarbij de Japanners werden teruggeslagen, en zy slechts twee kleine forten van de oos- tolyke verdedigingswerken veroverden. De commandeerende generaals hadden bij die gelegenheid tot eiken pry’s willen doorvech ten, doch uit de keizerlijke hoofdkwartieren werd zulks met het oog op de zware verlie zen verboden. Sinds dién tyd hebben enkele afzonderlijke aanvallen plaats gehad met het doel forten te veroveren en waaruit men andere stellingen zou kunnen bestrijden. Deze aanvallen gingen wel gepaard met de monstraties over de geheele aanvalslinies. Vooral de Parenshan en Chekansan forten hebben het steeds moeten ontgelden, wyl deze den weg naar Dalny bestrykJn en de Japanners eventueel van daaruit de forten aan de zeezijde o. a. den Gouden Heuvel zou den kunnen beschieten, waardoor hun vloot gelegenheid tot naderen zou krygen. Ook op bet Itshanfort zyn verscheiden aanvallen gedaan, wyl toch het bezit van deze sterkte tüvUen vat van bet Andtyoe fort zou leiden dat den toegang tot de nieuwe Europeescbe stad bestrijkt en zouden van uit Itshan de kanonnen van de Tigarstail- en Liaotiforten tot zwy’gen kunnen worden gebracht, waar door wellicht de Russische vloot gedwongen wordt de haven te verlaten. Met het oog op den ongewissen toestand naby Moekden en vroezende, dat de Oost- zeevloot binnen afzienbaren tyd zal opdagen, als ook in verband met het steeds ongunsti ger wordend weder, trachten de Japanners de belegering tot een spoedig einde te bren gen. Zy vermeerderen van uit Dalny hun geschut en nieuwe infanterieaanvallen wor den verwacht. Er is een ambtelyk rapport verschenen over den zendelingemnoord op het Gazellen schiereiland, Nieuw-Pommeren, in den Bis- marckarcbipel. Toen de Duitsche politie na den moord er verscheen, waren de daders naluurlyk reeds op de vlucht, naar het Ga- viigebergte. Een deel der agenten trok daar heen, en toen werd er gevochten, waarbii een 15-tal inboorlingen gedood werden. De Kölnische Zeitung heeft van particu liere zijde bijzonderheden vernomen over den moord. Daaruit blykt de aanleiding tot het oproer pater Rasdier had zyn bediende, die een tweede vrouw wilde nemen, dit verbo den, en toen de man dit verbod ontdook, liet de pater hem tien slagen toedienen en de vrouw door de zusters straffen. Een samenzwering kwam hieruit voort, met bet bekende gevolg. De samenzweerders woon den voor een deel reeds zeven jaren op do missie, als „bekeerden” natuurlijk. De Kölnische knoopt aan het geval de moraal vast, dat de zendelingen zich geheel en al vergist hebben in de werking van de chris telijke leer op do inboorlingen, en ook niet de noodige voorzichtigheid hebben betracht. De missie moet er toch aan denken, zoo schrijft het blad, dat haar houding ons toch reeds zoo moeilijk bestuur over de koloniën in de Zuidzee nog moeilyker maakt, on dat do deur en den deurpost duidelijk kon onder scheiden. Ik nam de kaars van de tafol op en hield deze vlak by don grond. Het donkere voorwerp, dat zich langzaam voortbewoog, was een stroom van bloed. Dit ijselijk gezicht deed my een ras besluit nemenik deed de deur open De Engelschman lag in zyn bed en was alleen in de kamer. Hy was op twee plaatsen doorstoken, in de koel en in het hart. Het wapen was in de tweede wond bly’ven steken. Het was een mos van Engelsch maaksel met een hecht van hertshoorn, dut nog zoo goed als nieuw was Ik maakte onmiddellyk alarm. De getui-’ gen kunnen verklaren, wat er toen volgde. Het is een ongerijmheid te veronderstellen dat ik den moord gepleegd heb. Ik wil wel erkennen, dat ik mij dikwijls aan dwaas- heden schuldig maak, maar alleen reeds voor de gedachte aan zulk een misdaad deins ik terug. Bovendien had ik geen reden om den man te dooden. Die vreemde vrouw heeft hem in mijne afwezigheid vermdörd De vrouw is door de achterdeur ontvlucht terwijl ik met Mrs. Fairbank sprak. Ik heb niets meer te zeggen. Ik zweer n, dat wat ik geschreven heb, een getrouw verslag is van alles, wat er in den nacht van den eersten Maart voorgevallen is. Ontvang, mijnheer I de verzekering 30) De reuk, dien de stallen van zich gaven was haar blijkbaar onaangenaam. Zij hield haar zakdoek voor haar neus en begaf zich naar de deur, waardoor men in den tuin en in het huis komt. Zy beval my, haar te volgen. Zoodra zjj geen last meer van de stallucht kon hebben, begon zy my weder te ondervragen. Zy wilde maar niet gelooven, dat er niets in hare afwezigheid was voor gevallen was. Ik verzon de beste antwoorden die ik maar wist te bedenkenen de chirurgijn stond er lachende by. Zoo ging de tyd voorbjj, totdat de klok twee uur sloeg. Hierop gaf Mrs. Fairbank haar plan te kennen, den Engelschman zelf in zyn kamertje te bezoeken. Er viel my een heel pak van het hart, toen de chirurgijn tusschenbeiden trad om haar daarvan aftebrengen. wGe hebt gehoord, dat Francis op het puat is om in slaap te vallen,” zeide hy. «Als ge zyn kamertje binnentreedt, zoudt go lichtelijk storen. Het is voor het wel- 1,11IINIIE (III III\T. twee Russische bataljons met een battery artillerie die van Tuntsjiafen naar Titisjan oprnkten- Zij hielden zich verdekt achter Titisjan. De vyandclyke kanonnen bij Fentsjiapao beschieten van tyd tot tyd onze stellingen. By genoemde plaats werd een vyandeljjke brigade gezien. In het front van de linker-colonne en voor het centrale legercorps is de toestand onver anderd. Behalve wat geschutvuur van tyd lot tyd is in het front van hot linkerleger alles rustig. In den nacht van 18 Oct- viel de vyand het linkerleger aan, doch werd te- ruggeslagen. ging voorkwam, doch bü de Japansche gene raals het denkbeeld deed ontstaan, dat een tweede slag aan de Sjabo aanstaande was. De reserves, door Koeropatkine voor het dekken van zyn terugtocht den laatsten dag in het vuur gezonden, hebben zich van die taak meesterlijk gekweten. En Oyama ziet zich daardoor, hoe dapper zijn drie legers ook mogen gestreden hebben, weder den grooten buit ontglippen. Wanneer straks de balans wordt opgemaakt van deze reu zenworsteling, dan staat evenals na den slag by Liaojang Koeropatkine met zyn leger opnieuw tegenover de Japanners, en moet Oyama voor de derde maal, by Tjeling waarschijnlijk, den slag aannemen. Al had Rusland ook van den slag voor Moekden wat anders verwacht, al had men te Petersburg ditmaal op een overwinning gerekend, die weder is uitgebleven, Koero patkine heeft zich een groot veldheer getoond, toen hjj tegen zyn zin gedwongen om slag te leveren en dien slag verloren ziende, besloot alles te doen, om ten minste zyn leger zoo goed mogelyk te redden. Dat heeft hy met succes verricht. En daarvoor mag de regeering te Petersburg hem dankbaar zyn. Over het terrein van den slag aan de Sja ho schrijft een correspondent van de „Times’’ Een twintig K.M ten Z.Z.W. van Moekden gaat do mandarjjnenweg over de Sja bo heen, by het dorp Sja-ho poe. Deze rivier heeft een zeer wjjde en diepe bedding gegraven, op sommige plaatsen een halve kilometer breed; de bediing bestaat geheel uit zand (Sja-ho zandrivier). De rivier zelf is in dit seizoen slechts een stroompje dat nu eens aam den eenen, dan aan den anderen kant van de bedding stroomt, thans nergens meer dan 50 of 60 M. breed en zelden meer dan 3 voet diep. Deze zandige rivierbedding met het heldere frissche water, neeft de Russen ongetwijfeld tot stapelplaats gediend voor hun munitie voedsel en paardenvoer. Ten zuiden van de rivier strekken zich zand heuvels uit, tot op eenige mylen ten oosten van den grooten weggewoonljjk groeien er hoornen op. Hier was het dat het Rus sische centrum zich verschanste, met de re serves in de rivierbedding achter zich. Ten westen van den mar.darjjnenweg stroomt de Sja-ho door een nauwe en zeer diepe bedding met steile oevers. Het water is daai diep en de bodem een verraderlijke laag modder. De spoorweg maakt een bocht naar bet westen, de brug is alleen bruik baar voor de treinen. Het dorpje Sja-ho-poe dat uit niet meer dan een twintigtal huizen bestaat, is (of was) nieuw, bet oude Sja-ho- poe, op den tegenovergestelden (noordelijken) oever gelegen, is door een overstrooming geheel verwoest. Tm oosten van het dorp verrijst een hooge zandige heuvel, en ten zuid oosten, op een paar mylen afstand, een alleenstaande heuvel, die waarlijk de Een- boorosberg is. Ten no'ordcn van Sja-ho-poe, tussefen dit gehucht en Moekden, ligt het groote dorp Pai-ta-poe, by een spoorwegbrug over het riviertje van denzelfden naam. slagen van myne proefneming van het uiterste gewicht, dat hy een goede nacht rust geniet en dat hy ditzelf moet erkennen, voordat ik hem de waarheid zeg. Ik moet u dringend verzoeken, mevrouw! den man niet te storen.” Mrs. Fairbank was niet geneigd om te zwichten. Gedurende de volgende vyf minuten althans ontstond er een levendig geschil tusschen beiden. Eindelijk was Mrs. B’airbank wel genoodzaakt, zich gewonnen te geven. „Gver oen iiaii uur,” ay, „ku óf vast in slaap zyn óf weder wakk< Over een Zy legde buis terug- Toen ik weder alleen was en nog een half uur voor my had, besloot ik, de Engelsche dame naar bet dorp terugtebrengen en Francis daarna van de prop en de boeien te bevrijden en hem naar hartelust te laten schreeuwen. Wat kon het my schelen of hy het geheele buis iu rep en roer bracht, als ik myne bekoorlijke gast niet meer by my had I Toen ik in den stal terugkwam, hoorde ik een geluid als bet knarsen van eene openstaande deur op hare hengels. De deur aan den noordkant had ik nog pas geleden zelf gesloten. Ik begaf my dus naar de deur

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1904 | | pagina 1