T
I
No. «615.
ite
iVieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
Dinsdag IO Januari 1905.
1
I
iluileiilaiidscli Overzicht.
I
i
11
F£ UILLA’ TO V
2
Bl
44ste Jaargang
!i'
van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des mid I.
Alle
ration a®
nK. enz.
I
Prins Troebetzkoi’s brief nan den minister
ilka
zacht,
ge
MAN A In.
(Wordt vervotgd.)
I 0D
len!
het
fabricatie
ruiker van I
y*
><te
>a-
aar
b national
gebracht worden, wanneer de maatregelen
voor het verleunen van huisvesting getrof
fen zjjn.
De groot-kanselarjj van het Legioen van
eer te Ftankryk heeft den oud-majoor Briard,
den heer Legras, landbouwer, en Becquey-
Beaupré, oud-officier der cavalerie, aange
wezen als leden der commissie, belast met
het onderzoek in eersten aanleg van de
klachten, welke zyn ingebracht togen den
oud kapitein Bignécourt, van Saint-Quentin.
Deze oud-officier wordt beschuldigd, menig
maal rapporten over de politieke gevoelens
van officieren uitgebracht te hebben en daarbij
zijn eer te hebben ingeboet.
In de „Figaro” vertelt majoor Fabiani,
Telefoon \o. M2
A D V E UT E N T 1 EK worden geplaatst
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Felefooii Xe. 12.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering \an Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F C E N T E N.
der resp
Mi! iim in: toniivr.
67)
„Dus
„Dus weet hij niet, dat gij het zijl. Dat
herhaal ik u. dat kan ik u bezweren.”
„Maar gy zyt toch verloren, mijn Edith
jammerde de Lairis op een hartversebeuren-
den toon
„O, ik zeide zij schouderophalend. „Voor
my is iets meer te doen Maar als
wy voorzichtig zijnen dat willen wij
wezen blijft uw naam hem onbekend en
is voor ’t oogenblik het meest van
belang
„En verbeeldt ge n dan, dat ik buiten
schot zou willen blijven, terwijl gij zoo diep
getroffen zyt?”
.0, tracht u te schikken dat is mijn
eenige troosthet eenige, wat mij in ’t
leven doet blijvenIk zou zelfs een bede
tot u willen richten.”
„Welke bede?”
„Om voor eenigen tijd op reis to gaan, om
Parijs te verlaten.”
„Om u hier alleen achter te laten
hoe hy zich gedragen heeft tegen den ad
vocaat Bédarride, te Marseille. Zoodra do
majoor gewaar was geworden, dat er over
hom zulk een verslag was uitgebracht, wps
hij op de zoek gegaan van Bédarride, dien
handlanger der vrijmetselaars. Nngen maltin
was hy naar Marseille gereisd, maar telkens
had hij den advocaat gemist. Eindelijk had
hy hem thuis getroffen. Ik ben de majoor
Fabiani, zoo bad de officier zich voorge
meld, schandelijk belasterd in een rapport,
dat de Parjjsche kranten onder uw naam-
teekening hebben openbaar gemaakt. Ik ken
uw systeem van verdedigingzich verschan
sen achter ontkenningen, zonder ooit tegen
over uw slachtoffer meer iets goed t« maken.
Ik ken uw meening over het duel, dat vol
gens u geen beteekenis meer heeft in onze
dagen. Dat is genoeg om u te veroordelen.
Gy kent slechts'den laster als strijdmiddel.
Daarop verklaarde de vertoornde officier
den advocaat voor een lafaard, verklikker,
lasteraar. Ik geef u |n het publiek een oor
vijg, enz.
Zoo geeft het bekend worden van allerlei
in ’t geheim verstrekte inlichtingen door het
geheele land aanleiding tot heftige ruzie.
Menschep., die anders in vrede naast elkaar
voprtlevert, al mogen ze elkaar om het diep
gaand verschil in opvatting omtrent staat
en maatschappij, niet luchten of zien, gaan
elkaar in deze dagen opzoeken om het ver
kropt gemoed te luchten.
De Echo de Paris deelt mede dat het op
treden van het legioen van eer tegen, gede
coreerde aanbrengers, geschiedt met instem
ming van president Loubet, want anders zou
de president wel een wenk hebben gegeven
aan den groot kanselier, niet in die richting
voort te gaan. Combes en Loubet zouden het
dan ook volstrekt niet eens zyn in dezen en
een bevestiging van die tweedracht ziet de
Echo in do afwezigheid van Combes aan bet
station, toen do president dezer dagen op
reis ging, alloen de minister van buitenland
sche zaken, Delcassé, deed d n president
der republiek uitgeleide.
De conclusie is natuurlijk, dat Combes nu
dan toch heen moet gaan, een conclusie, die
we by alle gelegenheden in de opposiliepers
aantreffen, op het classieke voorbeeld van
Cajo maior, die by elke kwestie bovendien
meende,dat Carthago verwoest moest worden.
Dat er by willen halen van het staatshoofd
is in de Fransche republiek al evenzoo als
in constitutioneel geregeerde monarchieën.
Het staatshoofd houdt zich buiten den eigen
lyken parlystryd, maar part gen mogen toch
gaarne laten dóórschemeren, dat men het
op de allerhoogste plaats met haar eens is.
De Japanners zyn van plan een inaiii’n-m
station te Port Arthur te maken. Vice-
ad mi ra al Shibayama zal waarschynlyk met
d leiding belast worden. Admiraal Togo
bewaakt de haven van zeezijde, maarschalk
Oyama van het Noorden. De militaire ad
ministratie zal slechts ^en klein garnizoen
achterlaten, zoo spoedig de krijgsgevangenen
vervoerd zyn en de orde hersteld is.
De vloot is druk bezig de haven van
mynen te zuiveren, doch ten gevolge van
de groote hoeveelheid mijnen zal het langen
tyd onveilig zyn voor de scheepvaart. Al
leen voor regeeringsvaai tuigen is de haven
opengesteld.
Waarschijnlijk z;il Dalny spoedig geopend
worden voor neutralen.
Japanscbe stoomvaartmaatschappijen stel
den een wekeiykschen dienst in.
Kort gelede n zyn voorstellen gedaan tot
het aangaan van een vierde binnenlandsche
oorlogsleening, op dezelfde voorwaarden als
de derde.
zonder steun, zonder bescherming, bloot
gesteld aan zyn vollen toorn, aan zyn volle
wraak
„\tls de eenige dienst, dien gij my kunt
bewijzen
„Maar het zou een lafheid zyn 1 Ik kan
het niet doen. Het gnfit myn krachten te
boven.”
„Bedenk veeleer, dat, zoo ge hier bljjft,
één woord, één gebaar, één blik, -- een
enkel onderhond zooals dit u zou kunnen
verraden.”
„Des te beter! Ik verlang niets liever dan
dat. Uw lot, hoe het ook wezen moge, te
deeler, zou voor my een geluk zyn
„Maar myn lot zoudt ge verzwaren, ver
geet dat nietIk ben veroordeeld Laat
my deze troost, dat ik u tegen zyn wraak
beveiligd heb Daarvoor zon ik alles opoffe
ren, alles.”
„Edith 1
„Begrijp toch, dat ik niet zonder u kan
leven dat de scheiding, die ons nu zoo
hard voorkomt, een vreugde zou zyn in ver
gelijking van hetgeen ons te wachten s.fond,
als hy de waarheid wistWe kunnen nu
van tyd tot tyd elkander in de wereld ont
moeten ge kunt nog hier aan huis komen,
we kunnen nog dezelfde lucht inademen
we zyn nog niet dood en begraven voor
elkanderGeloof me, ga voor een of twee
Generaal Sakharoff seinde Zaterdag aan
den generalen staf
„Den Öen Januari werd aan den rech
teroever van de Hoen-ho bij het dorp
Koediatse, negen mjjlen ten noorden van het
dorp Syfontai een Japansche sluippatrouiile,
sterk een officier en vyf man opgelicht. De
officier en een man werden in den strijd met
de bajonet gedood. De overt ;e vier dra
guilders en zes paarden vielen in onze
banden.
„Denzelfden dag keerde eèn sluippatrouiile
terug die, in vereeniging met andere pa
trouilles op 1 Januari den spoorweg by
Haitsjeng vernielde. Later vernielde zij in
den omtrek van Nioetsjwang de Japansche
veldteiegraaf
Het vervoer van krijgsgevangenen uit Port
Arthur is geëindigd. In bet geheel zyn
krijgsgevangen gemaakt 878 officieren en
ambtenaren en 23491 manschppen.
Meegedeeld wordt dat de Sanyo spoorweg
bevel heeft ontvangen maatregelen te treffen
voor het overbrengen van 25,000 Russen van
Shimonoseki naar Koere. Waarschijnlijk
zullen de krijgsgevangenen gekampeerd wor
den by Koere.
De meest ernstige gevallen onder de zieken
en gewonden zyn voor het oogenblik in de
Veldhospitalen van Port Arthur, gelaten.
Alle roerende goederen zullen naar Japan
tranen, die zy trachtte in te houden.
„Maar ge zegt my niet eens,” hernam hjj,
„wat er tusschon u en hem is voorgevallen,
wat hy omtrent u besloten heeft, waarmede
hij u bedreigt, hoe het mogelyk D, dat hy
my niet heeft ontdekt
„En dat hy my niet heeft gedood voegde
Edith er haastig by. „O hy zou het gedaan
hebben, als hy volgens zijn hart te werk
was gegaan!... Maar hjj zal niets tegen
my aanvangen, wat opzien zou kunnen baren
wat de eer van zyn naam zou kunnen bena-
deelenIk word beschermd door zyn
gevoel van trots. Ge ziet het reeds uit zyn
gedrag tegenover... tegenover uw vriend,
hoe hy niet wil, dat de buitenwereld iets zal
weten of my zal verdenken 1”
„Zijn gedrag tegenover Cameron is een
valstrik
„Misschien!” antwoordde Edith
zonder de Lairis te durven aanzien.
„Ik vrees alleen, dat hjj u slechts zoolang
zal sparen als hy den naam niet kent.”
„Reden te meer om te zorgen, dat hy dien
nooit leert kennen,” antwoordde Edith
met een gevatheid, die de vrouw zoo zelden
begeeft.
Ednard zweeg. Wat Edith daar had gezegd
klonk dan ook zeer logisch.
De oorlogscorrespondent van de „Daily
Mail” te Tsjifoe had een onderhoud met
baron Von Kleist, Russisch marine-officier,
die op een der laatste torpedojagers uit
Port-Arthur te Tsjifoe aankwam. Deze
deelde o. m. mede, dat generaal Slössel na
24 December alle hoop op ontzet had opgv-
geven dien dag ontving hy een telegram
van den Keizer, waarin vermeld stond, d..t
het Baltisch eskader niet vóór het einde
van Februari de bedreigde veste kon be
reiken, terwijl de Keizer hem herinnerde
aan de plechtige belofte, het verzet lot
den dood toe te zullen voihouden. Overi
geus liet de Tsaar den generaal volkomen
vrijheid van handelen, ten opzichte an een
eventueele overgave. Begin November had
Stössel den Keizer gemeld, de verdediging
niet langer dan een maand te kunnen voort-
zetten, waarop de Tsaar hel antwoord gaf,
dat tegen midden December op ontzet kon
worden gerekend. Hy spoorde Stössel aan,
tot het uiterste te blyven stryden. Alle
telegrammen van den Keizer werden met
eenige vertraging ontvangen, met uitzon
dering van één, waarin de Tsaar hel ver
trouw» n in een spoedig ontzet uitsprak en
aan Slössel verzocht zelfs ’t ónmogelijke te
willen aanwenden om het verzet te rekken.
De telegrammen van Koeropatkine ontvan
gen waren, behalve de laatste, ook allen
hoopvol.
Uit dit alles blijkt duidelijk, dat zoowel
de Tsaar als Koeropatkine tot het laatste
oogenblik toe in de meening hebben ver
keerd, dat het Buhisch eskader en het
leger in Mandsjoerye de benarde veste nog
intyds zouden bereiken om hulp te bieden.
Verder wordt nog uit Tsifoe bericht, dat
daar duizend Russen uit Port Arthur ver
wacht werden. In allerijl werden tydclyke
verblijven voor hen gemaakt; daar inmid
dels belangryke voorraden medicijnen en
verbandmiddelen naar Port-Arthur zyn ver
zonden, vreest men dat de verpleging van
zoo’n groot aantal gewonden te Tsjifoe
moeilijkheden zal ondervinden. De Russische
bewoners van de stad hebben hunne buizen
voor hun landgenooten beschikbaar gestold,
terwijl eveneens alle aanwezig»? levensmid
delen werden afgestaan. Ook het Fransche
hospitaal betoonde groote welwillendheid
jegens de Russische gewonden en zieken.
maanden uit de stad- Als ge dan terugkomt...
Zy hield op, daar zy niet wilde zeggen,
wat zy werkelyk dacht
„Dan zal ik weten, wat myn man besloten
heeft te doen tegen hem, dien hjj nu be
schuldigt dan zal ik weten, waaruit zyn
wraak bestaatwant hy zal zich wreken
Dan zal ik weten, of die man in staat is
geweest, uw naam op te geven, voor ’l geval
hij geraden, gehoord of begrepen heeft,
waarom hjj moest getroffen worden En
dan, ziet ge, dan zult ge niet hier zyn om
u op te offeren dan zult ge niet weten
ten koste van welke misdaad ik gepoogd heb
u te redden 1”
Maar Eduard, die zag, hoe zy plotseling
zweeg en niet begreep wat er omging in
haar hart, antwoordde levendig:
„Ziet ge nu wel Gy zelf beeft op het
denkbeeld van myn vertrek Gy zelf gevoelt,
da: do ccheidiug uw krachten zou te boven
gaan Wat zoudt gy in myn plaats doen
O eisch van my niet een vlocht, die my
verachtelijk zou maken in eigen oogenGy
wordt bedreigd, ik moet hier zyn, omdat het
gebeuren kan, dat gy op een gegeven
oogenblik den last, die u zou vermoorden,
van uw schouders werpt en my in de armen,
komt vallen, zeggend: Eduard, leidmy weg.
we zullen te zamen leven of sterven I”
„Stil, stilbad zy, met de oogen vol
Swiatopolk-Mirski wordt, naar de Times
uit Weenen verneemt, als minstens even
belangrijk beschouwd als de val van Port-
Arthur. Want het is een bewys, dat de
binnenlandsche toestand ernstiger en gevaar-
Ijjker is, dan Europa wel denkt.
De Zemstvo beweging, de mobilisatie moei
lijkheden, de onlusten, de uitspraken van
congressen er. bijeenkomsten hebben groote
beteekenis maar deze slaat ver achter by
de beteekenis van den brief van prins Troe-
betzkoi, den invloedrijken en hooggeplaatsten
president der Moskou’scbo Zemstvo. Wam in
dat schrijven deelt prins Troebetzkoi mede,
dat hjj onlangs d»m Tsaar persoonlijk heeft
gez-’gd dat het land zich in een periode van
anarchie en revolutie bevindtdat de ge-
beurteniss-n niet kunnen worden geljjk ge
steld mei inuftery of tjjdeljjke opwinding
maar dat .het do voorboden zyn van oen
omwenteling, die alleen door den Tsaar kan
word-n gekoerd.
To«m piius Troebetzkoi dit aan den Tsaar
m-'d. d-<‘ld.- was hy de voordvoerder van
alles wat vrijzinnig denkt in Rusland, en
zyn waarschuwing aan den Tsaar was een
daad van moed, doch tevens een daad van
plicht en vaderlandsliefde.
De vraag is slechtsZal de Tsaar naar
deze waarschuwing hooren
Een ding is er, die moed en hoop geeft
Du Tsaar noch zijn regeering hebben het
gewaagd den man te straffen, die zoo open
hartig, zoo zonder omwegen zyn meening
heeft gezegd
Maar voor het oogenblik is dit ookalles.
En de Times correspondent te Weenen.
vreest, dat zoo de. Tsaar niet verder gaat,
„zoo hy zich zelf nog dichter wikkelt in
den mantel der orthodoxie en der autocratie
en bet eenzame gezelschap zyner goddelyko
rechten verkiest boven een breede en wel
dadige gemeenschap met zyn volk, het Huis
Romanof geschokt zal worden in zyn grond
vesten, door een storm, zooals Rusland nog
nooit heeft gezien”.
