rs. J I ar S D, 8 Hf., ztract Akoiias- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. No. 9636. Vrijdag 3 Februari 1905. Co. Bulteulandsch Overzicht NG V &Q EEUILLE1OX 44ste Jaargang Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. i (it'll 1M V n. IKMAN ïl (Wordt vervolgd.) LIJOT. HEVENOT. aantal oaga- >p aanvraag CU Jt Co. a e.35 r lUar- .NDTOORT, ORT, J. S. A. DROST T. larzeunugazijo Ml. Clciiregst.eg. toepassingen rdF f*®r- t». Zy geven i niet kunnen ■een imitaties .Echte Msam^>o n in den aam des rvaardigd wereldb»- Stoll- T, modellen te K. in JIS” RDEMANN iten werk. gekookt voor da- epeli van ite) Als val van ebruiken. De Mikado betuigde schriftelijk zyn dank aan Oyama’s leger voor het verslaan van den machtigeren vijand ir. bet jongste gevecht. Maarschalk Oyama zei in zijn antwoord dat de troepen wanhopig gevochten hadden dag en nacht. Het is thans buitengewoon Mandsjoerye. Admiraal Togo zal den 6en Februari naar zjjn vlaggescbip terngkeeren. Zjjn onmidde- lyke plannen ter zee zijn niet bekend ge maakt. boteren, hun ook wettelijke wegen open te stellen om hun verlangen te onderzoeken. Ik geloof aan de eerlyke gevoelens van de werklieden, aan hun gehechtheid aan mij, en ik vergeef hun hun euveldaad. Keert naar uw werk terug, vervult uw taak met uw kameraden. God helpe u Nadat de Keizer dit gezegd bad, voegde hy er by, dat zij deze woorden aan hun kameraden moesten mededeelenzy zouden later de toespraak gedrukt ontvangen. Toen de werklieden het paleis hadden verlaten, begaven zy zich naar de kerk, waar zy baden, heiligenbeelden kusten en gewyde kaarsen neerlegden. Vervolgens wer den zy naar een huis gebracht waarin vroeger een middelbare school gevestigd wasbier kregen z(j een maaltyd. Een der werklieden dronk onder de toejuichingen van de anderen op ’s Keizers welzijn. Om half vijf werden de werklieden in wagons naar het keizerlijk paviljoen gebracht, vanwaar zy met den trein naar Petersburg terugkeerden. om alleen te denken aan Juan Cameron, aan de taak, die hy had op zich genomen om Juan Cameron te redden. Wie weet ook, of ’them zelf, Eduard de Lairis, niet eenige verlichting zou bezorgen, als bij zich tydelyk aan andere dingen ging wyden? Bovendien het was zyn plicht, een heilige plicht, waarin hy niet mocht te kort schieten. Een prachtige kans om zich dadelyk goed te gaan informeeren, was hem jammer genoeg ontzegd. Hij hield het voor een uitgemaakte zaak, dat d’Orvilliers de aapgewezen persoon moest lyn, die hem het best zou kunnen inlichten, maar hy kon nu niet meer geljjk hy onder andere omstandigheden zeker zou hebben gedaan zich tot Edith wenden om haar te verzoeken ala tnsschen-persoon by den rechter van instructie op te treden Zich rechtstreeks tot d’Orvilliers wenden hy durfde dat niet I Al had hy zoodoende ook zijn eigen bestaan kunnen redden, het ware hem onmogelyk geweest. Niet alleen, dat hy de geslotenheid des rechters kende, maar hy wilde ook geen verplichting hebben aan dien man, tot geen enkelen prijs. Hy bezat wel een tal van vrienden en een menigte van kennissen, maar de hulp bronnen van dien kant nagaande, begreep hy wat bijna iedereen op zijn tyd leert begrijpen, Het Petersburgsche Telegraafagentschap meldt Vanmiddag heeft de Keizer een uit 34 leden bestaande deputatie uit de werklieden van de Peteiaburgsche fabrieken ontvangen. De deputatie werd vergezeld door den minis ter vap financiën en den gouverneur-generaal Trepof. Du werklieden gingen met den keizerlijken spoorweg naar Tsarskoje Selo. By liet paviljoen des Keizers stonden ryluigen voor her» geiced, die hen naar het Alexandra paleis brachten, waar de werklieden in een der zalen van het paleis toegelaten werden, ’s Middags om drie uur verscheen de Keizer, in gezelschap van grootvorst Georg Michaëlo witsj, den hof minister Fredericks en den puleiscommandant Hesse. De arbeiders maakten een buiging voor den Tsaar, die hen toesprak met een „Goeden dag, kinde ren waarop het antwoord was „Wij wen- schen Uwe Majesteit een goede gezondheid 1” Daarop richtte de Keizer de volgende toe spraak tot hen Ik heb u laten komen opdat gy myu woor den uit myn eigen mond zoudt kunnen hoo ren, en ze ovei brengen aan uw kameraden. De belreurenswaardige gebeurtenissen, met het treuiige maar onvermijdelijke gevolg van onlusten hebben plaats gehad omdat gy u hebt laten verleiden en bedriegen door ver raders, vyanden van ons vaderland. Tcrwyl zy van u verlangden, dat gy een verzoek schrift ter zake van uw behoeften aan my zoudt richten, hitsten zy u op lot opstand* tegen my en myn regeering, door utodwin gen uw eerlijken arbeid te verlaten op een tijdstip, waarop alle echto Kussen zonder ophouden zouden moeten werken om onzen hardnekkigen vijand te overwinnen. Werk stakingen en oproerige betoogingen leiden de menigte altyd tot rustverstoringen, die de overheid altyd genoodzaakt hebben en ook in het vervolg noodzaken zullen, de troepen te hulp te roepen, waarvan het gevolg is, dat onschuldige offers vallen Ik weet dat het leven der arbeiders niet gemakkelyk is, er moeten vele dingen georganiseerd en ver beterd worden maar hebt geduld, gy be grijpt zelf wel, dat het noodig is, rechtvaar dig te zijn tegenover de patroons, en rekening te houden met den toestand waarin \)nze nijverheid verkeert. Maar het is een mis drijf, niy uw behoeften te willen uiteenzetten door in een oproerige menigte op te trekken. In myn zorg voor de werklieden zal ik niet te kort schieten ik zal maatregelen nemen, en al het mogelyke doen om hun lot te ver. 87) Dat scheen wel hard voor hem en voor haar, het was wel een Tantalus kwelling elkander te zien en van elkander gescheiden te zyn, maar het was dan toch in elk geval een laatste vreugde, en ze wisten wel, dat zy, als ze niet zeer voorzichtig waren, ook nog die schemering van geluk zouden verspelen. Wat Richard O’Brien aangaat, deze had zoodra zyn dochtar was opgestaan en het gewone leven had hervat, zyn bezoeken by de Lairis gestaakt, wat voor dezen laatste een ware verlichting was geweest. Het telkens zien van den grijsaard, die op hem vertrouwde, van den weldoener en den vader, dien zy bedrogen hadden, veroorzaakte hem een gevoel van spijt en zelfverachting, dat zich tot overmaat van ramp was komen voegen by al de kwellingen, die hy reeds te verduren had. Maar dat alles moest de Lairis thans ver geten, yoor ’t minst naar den achtergrond verschuiven zy ’t ook voor korten tyd Officieel wordt uit Petersburg gameid, dat prins SwiatopolkMirski, de minister van binnenlandsche zaken, om gezondheidsredenen zyn ontslag heeft gevraagd en verkregen. Toon na den moord op minister Von Plehwe prins Swiatopolk als minister in Rusland optrad, werd zyn benoeming met groote ingenomenheid begroet. Men ver wachtte van hem zeer veelin de eerste plaats wel, dat hy een eind zou maken aan het centraliseerende politie spionnago-sys- teem, dat onder Sipyagin en Plehwe in Rusland was ingevoerd. Zfln antecedenten deden verwachten, dat prins Mirski de man van de geleidelijke hervormingen worden zou van hem de hervorming te verwachten, die velen voor Rusland noodig achten, zou te veel in eens verlangd zyn. Het was bekend, dat prins Mirski met Von Plehwe’s systeem niet was ingenomen, en d tt verschil van meening zyn aftreden als commandant der gendarmerie in het ministerie van bin- nenlandsche zaken noodig maakte. Prins Mirski was toen gouverneur-generaal van Wilna geworden, en had daar een zekeren roep van liberaliteit gekregen. Onder deze voorteekenen wekte prins Mirki’s optreden als minister groote ver wachtingen. En aanvankelijk schenen die bewaarheid te zullen worden. Op verschil lend gebied stond Mirski grooter vrijheid toe, dan ooit in Rusland gekend was. Ban nelingen, die onder het stelsel-Plehwe naar Siberië wfaren gezonden, kregen onder Mirs ki’s bewind genade en keerden terug, de gehad en gewis hun maatregelen mot beleid hebben genomen. Er bestond een complot in hooge regeoringskringen, dat was wel zeket, en de eerste de beste zou ’t niet gelukken, daarvoor de verklaring of daarvan het be wijs te vinden. Eensklaps tikte Eduard de Lairis zich tegen ’t voorhoofd. *Ald Parijzenaar kende hy de geheimen van het PariJsclie leven te goed, om niet te weten welk een invloed vaak wordt uitgeoefend en welk een macht wordt ontwikkeld door per sonen, die schijnbaar verre beneden de groote wereld worden geacht en daarmede altijd schijnbaar nooit in aanraking komen. Als bet waar is en hel is waar dat men, om een audiëntie by dezen of genen minister te hebben, beter doet om den bode in den arm te nemen dan zich rechtstreeks tot den minister te wenden, al ware men ook met hem bevriend, even waar is t, dat men, om zekere geheimen te ontdekken, het meest praktisch handelt door een vrouw er op af te sturen, en het liefst dan nog eon mooie vrouw, die niot al te streng van zeden is en die by hoog en laag haar relatio’s beeft in de wereld, waar men zich ver maakt. Mil IKCIIE UH K l\T. felrlooo No. SS. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks niet uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per |M)st 1.70. Afzonderlijke Nummers VIJF CENTEN. is opmerkelijk, dat dit juist de groepen doen, die het hardst gewerkt lu bben om hel „bloc" te doen splyten, de dissidenten van de ge matigde en radicale partyen Zy hebben, nu Rouvier eens een ministerie beeft tot stand gebracht, de ervaring opge daan dat het nieuwe kabinet de hervor mingen niet beslist en krachtig genotg in zyn program verdedigd hoeft. En zy won- schen in de eerste plaats de scheiding van kerk en staat door to zetten, die Rouvier de vijfde plaats op zyn program gegeven heeft. De oudminister de Lanussan, die het ka binet-Combes voortdurend aanviel, schrijft nu in de „Siècle” „Als Rouvier er naar taalt de scheiding van kerk en staat, of de invoering er van poogt te verdagen tot- de volgende kamerzitting, dan zal hy zeker eon groot deel van de Republikeinsche meerder heid verliezen, zonder wier hulp hij nipt re geeren kan. Hij kan zich dien steun der meerderheid slechts verzekeren, wanneer hy niet luistert naar het zoet gefluit der ge matigden, maar de hervormingen die hy beloofd heeft, krachtig ter hand neemt.” Hieruit zou men kunnen afb iden, dat er een regeeringmeerderbeid bestaat en dat het van Rouvier zal afhangen, of zy hom steunen zal of tegenwerken. Voorloopig is die be dreiging van de L«nes>an editor niet moor dan een bedreiging de scheur in het „bloc” is te diep en te breed, om die thans ter wille van Rouvier weer te kunnen „dicht- smerëb." De regeering is echter van plan, naar Bienvenu Martin, de nieuwe minister van onderwijs, aan een redacteur van den Matin” mededeelde, binnen korten tyd een ontwerp voor de scheiding van Kerk on Staat in to dienen. Frankrijk, zoo zeide de minister, is op het doode punt aangekomen. Het moei thans beslissen of bet du scheiding wunsebt, dan wel hot Concordaat wil hernieuwen. In hel door Bienvenu Martin bedoelde ontwerp zal deze bepaling voorkomen: „Do Staat erkent geen oeredienst en bezoldigt geen.eeredien»!; de Staat erkent het recht van eiken burger zich aan te sluiten by den oeredienst dien hy voor de beste houdt, voor zoover de vormen en gebruiken er van niet in strijd zyn met de wet ot de openbare orde.” Voor het overige zal het nieuwe ontwerp-wet vry wel in overeenstemming zyn met het ontwerp- Combes. „Qa ne vaut pas la peine assortment, de changer de gouvernement” kan men in Frank rijk wel zingen. pert censuur werd minder streng, zoodat verschillende bladen hun meening over de nooden en behoeften van Rusland konden uiten de merkwaardige samenkomst van de Zemstvo-gedelegeerden te Petersburg was door Mirski’s bemoeiingen mogeljjk geworden. Maar juist by die Zemstvo-samenkomst bleek de halfheid van den minister „II faut qn’one porte soit ouverte ou ferméu” en een bijeenkomst moet worden verboden of toegestaan. Maar Prins Mirski was een man van de half-open-deur. De bijeenkomst wer.d toegestaan, doch met zooveel voorzorgen, met zooveel vrees voor het resultaat, dat reeds toen twyfei aan Mirski’s doortastend heid geopperd werd. Dat gebrek aan doortastendheid bleek ook later prins Mirki’s groote kwaal. Hjj wilde wel verbeteringen invoeren, maar zag niet de noodzakelijkheid in,, om den Tsaar een openhartig, volledig, op waarheid gegrond overzicht van den toestand te geven. Daarom is prins Mirski, zy het ook tegen zyn wil on legen zyn wensch, een der aanleidende oorzaken van de onlusten op 22 Januari geworden. De toegevendheid van de laatste maanden had verwachtingen gewekt, die plotseling te pletter liepen op gewapenden tegenstand. De minister van binnenlandsche taken deed niets om de botsing te verhoeden. Geheel Europa zag die aankomen, slechts prins Mirski meende, dat het zulk oen vaart niet loopen zou. Sedert is de minister feitelyk onmogelyk geworden. Op den meest verantwoordelijken post in bet Russische staatsbestuur is een man noodig, die weet wat hy wil, en zijn wil weet door te zetten. Zal zulk een man thans als minister optreden koud in In Frankryk pogen de republikeinsche partyen, die vroeger het „bloc” der regee- geeringsmeerderheid vormden, die samen voeging weer tot stand te brengen en het dat niet één dier alledaagsche vrienden in staat zou zyn om te beantwoorden aan de hooge eischen, die nu moesten gesteld worden. O, iedereen dat wist hy vooruit zou hem met de grootste hartelijkheid ontvangen hom met warmte de hand drutfkon, zich dadelyk bereid verklaren om voor hem aan ’t werk te gaan en hem goaden bergen be loven, maar zy allen zouden daarop teruggebouden door hun werking of door hun vermaak, anderen Weder door gemak zucht of onverschilligheid ze zouden allen hun beloften hebben vergeten, zoodra hy slechts de hielen bad gelicht. De besten onder hen zouden wellicht -- om hun beloften niet geheel en al ontrouw te zyn in een verloren oogenblikje een flauwe poging wagen, maar zich om een eventueel succes overigens volstrekt niet be kommeren. En* inmiddels' verliepen de dagen en zou het noodlottige uur slaan, zonder dat b|j zyn doel had bereikt. Wie een poging wilde wagen om Juan Cameron te redden, moest bovendien uiterst voorzichtig te werk gaan, veel geduld en nog Imeer diplomatie bezitten. Zy, die den Spanjaard op zulk een wreede wyze hadden aangetast, moesten by die slechte handelwijze een groot belang hebben Telefoon To i ADV E 11 T E N T I N worden geplaatst vin 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1905 | | pagina 1