rs.
J
I
ar
S D, 8 Hf.,
ztract
Akoiias- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
No. 9636.
Vrijdag 3 Februari 1905.
Co.
Bulteulandsch Overzicht
NG
V
&Q
EEUILLE1OX
44ste Jaargang
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
i
(it'll
1M
V
n.
IKMAN ïl
(Wordt vervolgd.)
LIJOT.
HEVENOT.
aantal oaga-
>p aanvraag
CU Jt Co.
a e.35
r lUar-
.NDTOORT,
ORT, J. S.
A. DROST
T.
larzeunugazijo
Ml.
Clciiregst.eg.
toepassingen
rdF f*®r-
t». Zy geven
i niet kunnen
■een imitaties
.Echte
Msam^>o
n in den
aam des
rvaardigd
wereldb»-
Stoll-
T,
modellen te
K.
in
JIS”
RDEMANN
iten werk.
gekookt
voor da-
epeli van
ite) Als
val van
ebruiken.
De Mikado betuigde schriftelijk zyn dank
aan Oyama’s leger voor het verslaan van den
machtigeren vijand ir. bet jongste gevecht.
Maarschalk Oyama zei in zijn antwoord
dat de troepen wanhopig gevochten hadden
dag en nacht.
Het is thans buitengewoon
Mandsjoerye.
Admiraal Togo zal den 6en Februari naar
zjjn vlaggescbip terngkeeren. Zjjn onmidde-
lyke plannen ter zee zijn niet bekend ge
maakt.
boteren, hun ook wettelijke wegen open te
stellen om hun verlangen te onderzoeken.
Ik geloof aan de eerlyke gevoelens van de
werklieden, aan hun gehechtheid aan mij,
en ik vergeef hun hun euveldaad. Keert
naar uw werk terug, vervult uw taak met
uw kameraden. God helpe u
Nadat de Keizer dit gezegd bad, voegde
hy er by, dat zij deze woorden aan hun
kameraden moesten mededeelenzy zouden
later de toespraak gedrukt ontvangen.
Toen de werklieden het paleis hadden
verlaten, begaven zy zich naar de kerk,
waar zy baden, heiligenbeelden kusten en
gewyde kaarsen neerlegden. Vervolgens wer
den zy naar een huis gebracht waarin vroeger
een middelbare school gevestigd wasbier
kregen z(j een maaltyd. Een der werklieden
dronk onder de toejuichingen van de anderen
op ’s Keizers welzijn.
Om half vijf werden de werklieden in
wagons naar het keizerlijk paviljoen gebracht,
vanwaar zy met den trein naar Petersburg
terugkeerden.
om alleen te denken aan Juan Cameron, aan
de taak, die hy had op zich genomen om
Juan Cameron te redden.
Wie weet ook, of ’them zelf, Eduard de
Lairis, niet eenige verlichting zou bezorgen,
als bij zich tydelyk aan andere dingen ging
wyden? Bovendien het was zyn plicht, een
heilige plicht, waarin hy niet mocht te kort
schieten.
Een prachtige kans om zich dadelyk goed
te gaan informeeren, was hem jammer
genoeg ontzegd.
Hij hield het voor een uitgemaakte zaak,
dat d’Orvilliers de aapgewezen persoon moest
lyn, die hem het best zou kunnen inlichten,
maar hy kon nu niet meer geljjk hy onder
andere omstandigheden zeker zou hebben
gedaan zich tot Edith wenden om haar
te verzoeken ala tnsschen-persoon by den
rechter van instructie op te treden Zich
rechtstreeks tot d’Orvilliers wenden hy
durfde dat niet I Al had hy zoodoende ook
zijn eigen bestaan kunnen redden, het ware
hem onmogelyk geweest. Niet alleen, dat hy
de geslotenheid des rechters kende, maar hy
wilde ook geen verplichting hebben aan dien
man, tot geen enkelen prijs.
Hy bezat wel een tal van vrienden en
een menigte van kennissen, maar de hulp
bronnen van dien kant nagaande, begreep hy
wat bijna iedereen op zijn tyd leert begrijpen,
Het Petersburgsche Telegraafagentschap
meldt
Vanmiddag heeft de Keizer een uit 34
leden bestaande deputatie uit de werklieden
van de Peteiaburgsche fabrieken ontvangen.
De deputatie werd vergezeld door den minis
ter vap financiën en den gouverneur-generaal
Trepof.
Du werklieden gingen met den keizerlijken
spoorweg naar Tsarskoje Selo. By liet
paviljoen des Keizers stonden ryluigen voor
her» geiced, die hen naar het Alexandra
paleis brachten, waar de werklieden in een
der zalen van het paleis toegelaten werden,
’s Middags om drie uur verscheen de Keizer,
in gezelschap van grootvorst Georg Michaëlo
witsj, den hof minister Fredericks en den
puleiscommandant Hesse. De arbeiders
maakten een buiging voor den Tsaar, die
hen toesprak met een „Goeden dag, kinde
ren waarop het antwoord was „Wij wen-
schen Uwe Majesteit een goede gezondheid 1”
Daarop richtte de Keizer de volgende toe
spraak tot hen
Ik heb u laten komen opdat gy myu woor
den uit myn eigen mond zoudt kunnen hoo
ren, en ze ovei brengen aan uw kameraden.
De belreurenswaardige gebeurtenissen, met
het treuiige maar onvermijdelijke gevolg van
onlusten hebben plaats gehad omdat gy u
hebt laten verleiden en bedriegen door ver
raders, vyanden van ons vaderland. Tcrwyl
zy van u verlangden, dat gy een verzoek
schrift ter zake van uw behoeften aan my
zoudt richten, hitsten zy u op lot opstand*
tegen my en myn regeering, door utodwin
gen uw eerlijken arbeid te verlaten op een
tijdstip, waarop alle echto Kussen zonder
ophouden zouden moeten werken om onzen
hardnekkigen vijand te overwinnen. Werk
stakingen en oproerige betoogingen leiden
de menigte altyd tot rustverstoringen, die de
overheid altyd genoodzaakt hebben en ook
in het vervolg noodzaken zullen, de troepen
te hulp te roepen, waarvan het gevolg is,
dat onschuldige offers vallen Ik weet dat
het leven der arbeiders niet gemakkelyk is,
er moeten vele dingen georganiseerd en ver
beterd worden maar hebt geduld, gy be
grijpt zelf wel, dat het noodig is, rechtvaar
dig te zijn tegenover de patroons, en rekening
te houden met den toestand waarin \)nze
nijverheid verkeert. Maar het is een mis
drijf, niy uw behoeften te willen uiteenzetten
door in een oproerige menigte op te trekken.
In myn zorg voor de werklieden zal ik niet
te kort schieten ik zal maatregelen nemen,
en al het mogelyke doen om hun lot te ver.
87)
Dat scheen wel hard voor hem en voor
haar, het was wel een Tantalus kwelling
elkander te zien en van elkander gescheiden
te zyn, maar het was dan toch in elk geval
een laatste vreugde, en ze wisten wel, dat
zy, als ze niet zeer voorzichtig waren, ook
nog die schemering van geluk zouden
verspelen.
Wat Richard O’Brien aangaat, deze had
zoodra zyn dochtar was opgestaan en het
gewone leven had hervat, zyn bezoeken by
de Lairis gestaakt, wat voor dezen laatste
een ware verlichting was geweest.
Het telkens zien van den grijsaard, die op
hem vertrouwde, van den weldoener en den
vader, dien zy bedrogen hadden, veroorzaakte
hem een gevoel van spijt en zelfverachting,
dat zich tot overmaat van ramp was komen
voegen by al de kwellingen, die hy reeds te
verduren had.
Maar dat alles moest de Lairis thans ver
geten, yoor ’t minst naar den achtergrond
verschuiven zy ’t ook voor korten tyd
Officieel wordt uit Petersburg gameid, dat
prins SwiatopolkMirski, de minister van
binnenlandsche zaken, om gezondheidsredenen
zyn ontslag heeft gevraagd en verkregen.
Toon na den moord op minister Von
Plehwe prins Swiatopolk als minister in
Rusland optrad, werd zyn benoeming met
groote ingenomenheid begroet. Men ver
wachtte van hem zeer veelin de eerste
plaats wel, dat hy een eind zou maken aan
het centraliseerende politie spionnago-sys-
teem, dat onder Sipyagin en Plehwe in
Rusland was ingevoerd. Zfln antecedenten
deden verwachten, dat prins Mirski de man
van de geleidelijke hervormingen worden
zou van hem de hervorming te verwachten,
die velen voor Rusland noodig achten, zou
te veel in eens verlangd zyn. Het was
bekend, dat prins Mirski met Von Plehwe’s
systeem niet was ingenomen, en d tt verschil
van meening zyn aftreden als commandant
der gendarmerie in het ministerie van bin-
nenlandsche zaken noodig maakte. Prins
Mirski was toen gouverneur-generaal van
Wilna geworden, en had daar een zekeren
roep van liberaliteit gekregen.
Onder deze voorteekenen wekte prins
Mirki’s optreden als minister groote ver
wachtingen. En aanvankelijk schenen die
bewaarheid te zullen worden. Op verschil
lend gebied stond Mirski grooter vrijheid
toe, dan ooit in Rusland gekend was. Ban
nelingen, die onder het stelsel-Plehwe naar
Siberië wfaren gezonden, kregen onder Mirs
ki’s bewind genade en keerden terug, de
gehad en gewis hun maatregelen mot beleid
hebben genomen. Er bestond een complot in
hooge regeoringskringen, dat was wel zeket,
en de eerste de beste zou ’t niet gelukken,
daarvoor de verklaring of daarvan het be
wijs te vinden.
Eensklaps tikte Eduard de Lairis zich
tegen ’t voorhoofd.
*Ald Parijzenaar kende hy de geheimen van
het PariJsclie leven te goed, om niet te weten
welk een invloed vaak wordt uitgeoefend en
welk een macht wordt ontwikkeld door per
sonen, die schijnbaar verre beneden de
groote wereld worden geacht en daarmede
altijd schijnbaar nooit in aanraking
komen.
Als bet waar is en hel is waar
dat men, om een audiëntie by dezen of genen
minister te hebben, beter doet om den bode
in den arm te nemen dan zich rechtstreeks
tot den minister te wenden, al ware men
ook met hem bevriend, even waar is t, dat
men, om zekere geheimen te ontdekken, het
meest praktisch handelt door een vrouw er
op af te sturen, en het liefst dan nog eon
mooie vrouw, die niot al te streng van zeden
is en die by hoog en laag haar relatio’s
beeft in de wereld, waar men zich ver
maakt.
Mil IKCIIE UH K l\T.
felrlooo No. SS.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
niet uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
|M)st 1.70.
Afzonderlijke Nummers VIJF CENTEN.
is opmerkelijk, dat dit juist de groepen doen,
die het hardst gewerkt lu bben om hel „bloc"
te doen splyten, de dissidenten van de ge
matigde en radicale partyen
Zy hebben, nu Rouvier eens een ministerie
beeft tot stand gebracht, de ervaring opge
daan dat het nieuwe kabinet de hervor
mingen niet beslist en krachtig genotg in
zyn program verdedigd hoeft. En zy won-
schen in de eerste plaats de scheiding van
kerk en staat door to zetten, die Rouvier
de vijfde plaats op zyn program gegeven
heeft.
De oudminister de Lanussan, die het ka
binet-Combes voortdurend aanviel, schrijft
nu in de „Siècle” „Als Rouvier er naar
taalt de scheiding van kerk en staat, of de
invoering er van poogt te verdagen tot- de
volgende kamerzitting, dan zal hy zeker eon
groot deel van de Republikeinsche meerder
heid verliezen, zonder wier hulp hij nipt re
geeren kan. Hij kan zich dien steun der
meerderheid slechts verzekeren, wanneer hy
niet luistert naar het zoet gefluit der ge
matigden, maar de hervormingen die hy
beloofd heeft, krachtig ter hand neemt.”
Hieruit zou men kunnen afb iden, dat er
een regeeringmeerderbeid bestaat en dat het
van Rouvier zal afhangen, of zy hom steunen
zal of tegenwerken. Voorloopig is die be
dreiging van de L«nes>an editor niet moor
dan een bedreiging de scheur in het „bloc”
is te diep en te breed, om die thans ter
wille van Rouvier weer te kunnen „dicht-
smerëb."
De regeering is echter van plan, naar
Bienvenu Martin, de nieuwe minister van
onderwijs, aan een redacteur van den Matin”
mededeelde, binnen korten tyd een ontwerp
voor de scheiding van Kerk on Staat in to
dienen.
Frankrijk, zoo zeide de minister, is op
het doode punt aangekomen. Het moei thans
beslissen of bet du scheiding wunsebt, dan
wel hot Concordaat wil hernieuwen. In hel
door Bienvenu Martin bedoelde ontwerp zal
deze bepaling voorkomen: „Do Staat erkent
geen oeredienst en bezoldigt geen.eeredien»!;
de Staat erkent het recht van eiken burger
zich aan te sluiten by den oeredienst dien
hy voor de beste houdt, voor zoover de
vormen en gebruiken er van niet in strijd
zyn met de wet ot de openbare orde.” Voor
het overige zal het nieuwe ontwerp-wet vry
wel in overeenstemming zyn met het ontwerp-
Combes.
„Qa ne vaut pas la peine assortment, de
changer de gouvernement” kan men in Frank
rijk wel zingen.
pert censuur werd minder streng, zoodat
verschillende bladen hun meening over de
nooden en behoeften van Rusland konden
uiten de merkwaardige samenkomst van de
Zemstvo-gedelegeerden te Petersburg was
door Mirski’s bemoeiingen mogeljjk geworden.
Maar juist by die Zemstvo-samenkomst
bleek de halfheid van den minister „II faut
qn’one porte soit ouverte ou ferméu” en
een bijeenkomst moet worden verboden of
toegestaan. Maar Prins Mirski was een man
van de half-open-deur. De bijeenkomst wer.d
toegestaan, doch met zooveel voorzorgen,
met zooveel vrees voor het resultaat, dat
reeds toen twyfei aan Mirski’s doortastend
heid geopperd werd.
Dat gebrek aan doortastendheid bleek ook
later prins Mirki’s groote kwaal. Hjj wilde
wel verbeteringen invoeren, maar zag niet
de noodzakelijkheid in,, om den Tsaar een
openhartig, volledig, op waarheid gegrond
overzicht van den toestand te geven. Daarom
is prins Mirski, zy het ook tegen zyn wil
on legen zyn wensch, een der aanleidende
oorzaken van de onlusten op 22 Januari
geworden. De toegevendheid van de laatste
maanden had verwachtingen gewekt, die
plotseling te pletter liepen op gewapenden
tegenstand.
De minister van binnenlandsche taken deed
niets om de botsing te verhoeden. Geheel
Europa zag die aankomen, slechts prins
Mirski meende, dat het zulk oen vaart niet
loopen zou.
Sedert is de minister feitelyk onmogelyk
geworden. Op den meest verantwoordelijken
post in bet Russische staatsbestuur is een
man noodig, die weet wat hy wil, en zijn
wil weet door te zetten.
Zal zulk een man thans als minister
optreden
koud in
In Frankryk pogen de republikeinsche
partyen, die vroeger het „bloc” der regee-
geeringsmeerderheid vormden, die samen
voeging weer tot stand te brengen en het
dat niet één dier alledaagsche vrienden in
staat zou zyn om te beantwoorden aan
de hooge eischen, die nu moesten gesteld
worden.
O, iedereen dat wist hy vooruit zou
hem met de grootste hartelijkheid ontvangen
hom met warmte de hand drutfkon, zich
dadelyk bereid verklaren om voor hem aan
’t werk te gaan en hem goaden bergen be
loven, maar zy allen zouden daarop
teruggebouden door hun werking of door
hun vermaak, anderen Weder door gemak
zucht of onverschilligheid ze zouden allen
hun beloften hebben vergeten, zoodra hy
slechts de hielen bad gelicht.
De besten onder hen zouden wellicht --
om hun beloften niet geheel en al ontrouw
te zyn in een verloren oogenblikje een
flauwe poging wagen, maar zich om een
eventueel succes overigens volstrekt niet be
kommeren.
En* inmiddels' verliepen de dagen en zou
het noodlottige uur slaan, zonder dat b|j
zyn doel had bereikt.
Wie een poging wilde wagen om Juan
Cameron te redden, moest bovendien uiterst
voorzichtig te werk gaan, veel geduld en
nog Imeer diplomatie bezitten.
Zy, die den Spanjaard op zulk een wreede
wyze hadden aangetast, moesten by die
slechte handelwijze een groot belang hebben
Telefoon To i
ADV E 11 T E N T I N worden geplaatst vin
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.