Tl.
NATIONALE MILITIE.
TS.
I THEE.
is Haar
meer!
LXieuws- en Advertentieblad roor Gouda en Omstreken,
feletoon Ao. ftt
Woensdag 8 Februari 1905.
No. 9640.
ING
Buitenlandscli Overzicht.
ZONEN,
rlijders
Aamniagazijii
30.
FEUILLETON.
”7 7 - 't
44ste Jaargang
KE\\SSGEVI\G.
I
GOUDA.
ter
i jjlaata
kunuen
officieels
van
■ex
4
iet als
n ver-
r juiste
eschat,
loodig.
voor
melijk,
m ook
welke
de
pond
F pond
i.fkaartworll
[Monden door
ummel.
ADVERTENTIÉN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere i'bg-el i
10 Centen.
naar plaatsruimte.
«rk«ljk« hulp
eten werk.
Kleiwcgateeg»
RK te letten
dan
irborg,
koopt,
ïstand-
en ge
en de
rootste
epaard
ei met
over-
regeld
treden nieè>
was op
dien
scha
porden afgele-
pakjes van vijl
een Ned. on»
n N om nier er.
i nevenstaand
Wet gedepo-
lering van ge-
elende
IJL,
AART lx
I
uwe onilnn
u grijze haren
m, maakt hel
het uitvallen
et hoofd weg.
OtulOil.
per flacon.
1AL M 9, bg
8,
Ingeval ziekte zjjn opkomst mocht verhin
deren moet hij hiervan zoodra mogelijk door
eene op gezegeld papier geschreven en te
legaliseeren geneeskundige verklaring
Gemeente-Secretarie kennisgeven.
Het niet ontvangen eener bijzondere op
roeping ontheft den verlofganger geenszins
van zjjne verplichting tot opkomst onder de
wapenen, daar deze Bekendmaking alléén
als bewys geldt, dat de verlofganger be
hoorlijk is opgeroepen.
Afgekondigd en aangeplakt te Gouda, den
7 Februari 1905.
De Burgemeester,
R. L. MARTENS.
OPROEPING VAN VERLOFGANGERS
IN WERK BLIJKEN DIENST.
De BURGEMEESTER van Gouda maakt
bekend, dat do verlofganger, wier naam hier
onder zjj vermeld, op h«*t achter zijn naam
aangegeven tijdstip, in werkelyken dienst
wordt opgeroepen, om in den wapenhandel
■te worden geoefend Rollfs of Roelufs, Isaac,
dagteekening der opkomst 21 Februari 1905
der lichting 1898 van de le Comp Hospi-
taal-soldaten in garnizoen te Gouda.
De opgeroepen verlofganger zal zorgdra
gen lo. dat hij zich daags vóór zijn vertrek
des voonniddags tusschen 10 en 12 uur ter
Gemeente-Secretarie vervoege, ten einde op
zijn verlofpas door den 'Burgemeester den
dag van vertrek te doen vermelden en in
lichtingen te ontvangen aangaande de reis
2o. dat hij op de aangegeven dag' in uniform
gekleed eu voorzien van zijn verlofpas, als-
mede van al de bij zijn vertrek met groot
verlof medegenomen voorwerpen van kleeding
en uitrusting, by zyn korps is aangekomen
des namiddags vóór 4 uren, of op het uur,
door den Burgemeester te bepalen.
Hef Russische telegraafagentschap bericht
In den laatsten tyd kwamen in de Brit-
sche pers een reeks telegrammen voor over
onlusten in Rusland, waarin de feiten ver
keerd zyn voorgesteld of die geheel uit de
lucht zyn gegrepen. Zoo is bijvoorbeeld niet
meer dan een bloot verzinsel bet bericht
nit Petersburg aan de „Daily Chronicle”,
dat zesduizend reservisten die te Peterhof
in garnizoen liggen in opstand zouden zijn
gekomen tegen hun officieren en door an
dere troepen tot onderwerping gebracht
mopsten worden. De huidige toeetand van
Rusland is niet van dien aard dat dergelijke
dingen mogelyk zouden zyn.
Generaal Koeropatkine seinde gisteren
„Een van onze detachementen is opgerukt
tegen Santaitse, twaalf wersten ten zuidoosten
van Syfontai heeft de Japansche infanterie
verdreven uit Santaitse en Szodameng. Onze
verliezen zijn onbeteekenend.
„De Japanners rukten op tot den aanval
tegen Hansjoeantse en Tatag en stelden eenige
batterijen voor ons front op. pns geschut
opende het vuur, en verdreef de Japanners.”
Scherper zelfkritiek op do Russische toe
standen is bijna niet denkbaar, da'n het of
ficiqel gepubliceerde verslag van de zittin
gen van den Russische» ministerraad van
2, 6 en 17 Januari 1905.
Die kritiek is een uitvloeisel van de kei
zerlijke Oekase van 25 December, waarin
wordt gezegd, dat verschillende hervormin
gen noodzakelflk zijn, zooals bescherming
tegen administratieven willekeur, bescher
ming tegen geloofsvervolging, erkenning van
het recht op vryheid van geweten, vryheid
van de pers en andere vrijheden.
Legde deze keizerlijke oekase, de open
bare kennisgeving dat deze rechten en vrij
heden niet bestonden, enkele der grootste
gebreken van den Russischen staat open, de
beraadslagingen van den ministerraad bren
gen nog erger kwalen aan den dag. De
mipisters erkennen, 4at maatregelen noodig
zijn pm te voorkomen, dat wetten in onwet-
tigen vorm en op onwettige wyze worden
gepubliceerd, en zy toonen daarbjj aan, dat
er wetten zyn, die nooit gepubliceerd wer
den. Zij erkennen, dat het hoogste ge-
de vreeselyke tijding door een
kennisgeving moest ontvangen P”
„De dood is plotseling geweest!” ant
woordde d’Orvilliers.
„En de oorzaak P”
„Volgens ’t vermoeden een beroerte. Wij
zelf hebben niets van een ziekte of ook
maar van een ongesteldheid geweten, toen
men ons geheel onverwachts de doodstijding
kwam brengen. Ik heb my dadelijk met al
de formaliteiten moeten bemoeien, kennis
geving bij den burgeljjken stand, de aange
legenheden van de begrafenis, enz Zoo
als ge u wel kunt voorstellen, kon me
vrouw, verteerd van droefenis, nergens aan
denken.”
„’tls allerverschrikkelijkst,” stamelde de
Lairis zeer ontroerd. „My is ’t, of ik thans
voor de tweede maal een vader verlies. Ik
ben nog geen dertig jaar en ik sta reeds
geheel alleen op de wereld, terwijl zoovelen,
die my dierbaar waren, my door den dood
zyn ontrukt!”
„’t Kan nog erger zynmompelde d’Or
villiers op een toon, die Eduard door *t hart
sneed. „Gy zyt jong en de levenden zullen
u de dooden doen vergeten. Dat zyn won
den, die genezenop uw leeftijd, des te
gemakkelyker, daar men zulke dooden ronder
eenig gevoel van spijt beweenen en zegenen
kan. Geloof me, dat is op zich zelf reeds
greep, dat nu zyn plaats was by bet doods
bed van den man, die hem had lief gehad
als een zoon en te voet want hy kon ner
gens een rijtuig meer vinden begaf
hy zich naar de woning van Richard
O’Brien.
„We hebhen reeds gezegd, dat het apparte
ment, dat de oude heer sedert het huwelijk
zyner dochter had betrokken, zeer klein
was.”
Het bestond uit een ontvangstkamer, meer
breed dan lang, een eetzaaltje, een studeer
vertrek, tevens bibliotheek en een slaap
kamer
Binnenkomend, vond Eduard de Lairis in
de antichambre een bediende uit het hotel
d’Orvilliers. Die man waakte daar in gezel
schap eener dienstbode van Edith en geleidde
den nachtelyken bezoeker, zonder iets te
zeggen, naar het volgende vertrek, waar de
jonge man mynheer d’Orvilliers zelf vond,
die aldaar langzaam heen en weer liep, met
gebogen hoofd en met de handen op den rug
ineen gevouwen.
Hy bleef staan om den bezoeker te woord
te staan, die by zich zeil de opmerking
moest maken, welke in de gegeven omstan
digheid niets vreemds had, dat de rechter er
zeer bleek en ontdaan uitzag.
„Hoe is ’t mogelijk,” vroeg de Lairis
haastig, maar zeer zacht sprekend, „dat ik
hunne dooden konden meevoeren. Zoo wer
den langs het front van een der colones 49
lyken van Japanners gevonden. De Russische
verliezen waren gering. Bjj het innemen
van Tsjantanohenan werd generaal-majoor
Dombrorski aan het been gewond, zonder dat
hy evenwel zyn post behoefde te verlaten.
Men beschouwt den 6de Februari als de dag,
dat, voor een jaar geleden, de Rusiisch-
Japansche oorlog begon. Het is in het verre
Oosten een jaar geweest met tal van gevech
ten en menig belangrijk krijgsbedrijf. En met
de jongste nederlaag der Russen by Sande-
poe voor oogen de Russen geven nu zelf
toe een belangrijke nederlaag te hebben
geleden dient erkend, dat het eerste jaar
van den oorlog voor de Russen al zeer on
gelukkig is geweest. Begonnen met den
vlootaanval in de haven van Port-Arthur,
geëindigd met de zware verliezen in de ge
vechten aan de Hoenho, bracht het geheele
jaar hen feiteljjk niets dan nederlagen De
voornaam de krygsbedryven zyn geweest de
slag aan de Yaloe in Mei, de slagen van
Wafangkoe, Haitsjeng en Liaojang, om
niet te vergeten de overgave van Port-
Arthur na een maandenlang beleg en de
vernietiging van de machtige vloot in Oost-
Aziatische wateren.
Als eenig succes kan genoemd worden hot
een troost en een geluk Wacht eens uw
vyftigjarigun leeftijd of Dan is, als het leven
gebroken wordt, de tyd zelf niet meer by
machte de verbroken en bloedende stukki n
bijeen te voegen.”
Onwillekeurig sloeg de Lairis de oogen
neder. Nog nooit had hy den rechter zoo
bitter droevig en wanhopend gezien en hy
voelde, tusschen die woorden door, den kreet
van het diep gewonde hart, den kreet van
den man, wien ’t leven een last is geworden,
wiens toekomst aan flarden werd gescheurd.
„Ik zou hem voor ’t laatst willen zien en
by hem willen waken,” antwoordde Eduard,
wien de toon, door d’Orvilliers aangeslagen^
zooveel smart veroorzaakte en die zich niet
tegen 'ben dergelyk onderhoud voelde opge
wassen, vooral niet, nu in zjjn onmiddellyku
nabijheid het lyk lag van den man,-.dien hy
had lief gehad en dien hy had bedrogen,
gelijk hij het d’Orvilliers zelf had gedaan.
„Mag ik binnen gaan P”
Tot eenig antwoord geleidde d’Orvilliers
hem naar de deur, die hy langzaam voor
hem opende.
Daar wachtte hem een aangrijpend tafereel.
Op het bed, recht tegenover de deur, lag
het lichaam van den doode onder een laken
uitgestrekt, met uitzondering van het hoofd,
dat als geel ivoor op het hagelwitte kussen
rustte. (Wordt vervolgd.)
Telefoon ft?
o 1 'HfVl
Groute letters worden bereke^ul
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des niid.l.
l.ül INIIE COURANT
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nummers V IJ F CENTEJi.
Generaal Koeropatkine seinde den Tsaar
den 5en dezer
Ik heb nog geen berichten omtrent de
vijandelijkheden van den 4en Febr. De
operaties blijven op ’t oogenblik beperkt
tot onze vrijwilligers, die den vijand bezig
houden, -tot wat artillerievuur van beide
kanten en tot het versterken van de weder-
zydsche posities.
Vry'dag seinde de opperbevelhebber, dat
de Japanners op den linkerflank, by Saosyr
en Tjsantsjan door de Russische voorpos
ten waren terugggedreven, zonder dat ze
rechtshof in Rusland, de Senaat, afhanke
lijk is van den minister van justitie, en
geven daardoor toe, dat er voor niemand
en in geen enkele instantie rechtszekerheid
bestaat in Rusland. Zij erkennen, dat de
ambtenaren in Rusland thans op geen en
kele wyze strafrechterlijk, civiel-rechterlyk
of disciplinair kunnen worden tér verant
woording geroepen, en dat de ambtenaren
geheel en al afhankelijk zyn van de gezind
heid en do stemming hunner meerderen De
ministers hebben daarom aan den keizer
yoorgesteld, een geheel nieuw strafwetboek
in te voeren, omdat onder de tegenwoordige
omstandigheden particulieren op geen enke
le wyze in staat zyn tegen ambtenaren
langs den weg van rechten op te treden.
De ministers hebben een veroordeeling
uitgesproken, die beter dan alles wat over
Rusland geschreven is, een blik doet slaan
in den administratieven en rechterlijken
zondenpoel van het Russische Ryk
Zelfkennis leidt tot zelfverbetering, naar
men zegt. Hel is te hopen, dat dit voor
Rusland waar moge blijken. Men kan ge
rust aannemen, dat de samenvattende me-
dedeeling over do besluiten van den mi
nisterraad de zachtste vorm is, waarin de
gebreken van het Russische stelsel worden
medegedeeld, dat dus de toestanden nog
veel erger zyn. En dan is hervorming te
dringender noodig, wil Rusland een
onder do beschaafde’’mogenïhetTen
blyven innemen.
Te Tokio is het volgende offlcieele bericht
gepubliceerd: In den nacht van 3 Febr-
beschoot de vyand op vjjf plaatsen onze
posities langs den weg naar Moekden, en
ook de spoorlijn. De Russen hebben Tsjent-
sjiepoe gebombardeerd. Den 5en trokken
des morgens om elf uur Russische troepen
ter sterkte van ongeveer 60Ü man cavalerie
en twee dubbele compagnieën infanterie op
langs den rechter oever der Hoenho om
Tsjitaitse aan te vallen, waar ze op het
oogenblik nog slaags zgn met ons garnizoen.
Deze troepen worden naar het schijnt, door
andere vgandelgke afdeelingen ondersteund.
De correspondent van de „Novojo
Wremja” te Moekden spreekt, naar de
„Matin” meedeelt, het bericht van een
overwinning der Japanners te Sandepoe te
gen. Hg zegt dat de stellingen in handen
der Russen zgn gebleven, en dat de Ja
panners geen 500 gevangenen zouden heb
ben gemaakt. Koeropatkine, zoo verklaart
hg verder, had het vel aanvallend op te
r.;^H»j|<:3MHburg ontvangen, maar
initiatief te werk gegaan. In-
rae beweging slaagde, zou ze op groote
kunnen worden vooitgezet.
Inrichtingen welks gevaar, schade of
HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
BURGEMEESTER cn WETHOUDERS van
Gouda,
Gelet op de arlt 6 en 7 der Hinderwet
Brengen ter algeineene kennis, dat op de Secre
tarie ter visie zijn gelegd verzoeken met bijlagen
van
1. D. van den Tooren te Gouda om vergun
ning tot oprichting eener suikcrballenbakkerij in
het perceelgelegen aan de Lange Dwarsstraat,
Wijk H No. 125, Kadastraal bekend Sectie B
’No, 344
2. P. Broer te Waddingsveen om vergunning -
tot oprichting eener stiikerballenbakkerij in het
achtergedeelte van het perceel gelegen aan de
Boelekado, Wijk RNo. 37, Kadastraal bekend
Sectie A No 3624.
Dat op Dinsdag den 21 Februari 1905, des
namiddags ten i*/g ure op het Raadhuis gelegenheid
is om bezwaren tegen de gevraagde vergunningen
in te brengen en dat gedurende drie dagen vóór
dien dag op de Secretarie der Gemeente van de
ter zake ingekomen schrifturen kan worden kennis
genomen.
Gouda, den 7 Februari 1905.
Burgemeester en Wethouders voornoemd
R. L. MARIENS.
De Secretaris, I
BROUWER-
91)
Er biöstaat iets by ons allen, dat een
beroemd schrijver den „demon van de ver
dorvenheid” heeft genoemd, een duivel, die
ons iü de meest tragische oogenblikkeii van
het leven, dingen toefluistert, geheel onaf
hankelijk van ons eigen denkvermogen, vol
komen in stryd met onzen eigen wil, dingen
waartegen ons gevoel, ons hart en ons ge
weten in opstand komen, die ons doen blozen
van verontwaardiging over ons zelfs en die
wy met dat al toch niet kunnen op zyde
zetten.
Eduard, die waarlyk geen schelm of geen
schurk mocht heeten, die ’t zichzelf verweet
dat hg verkeerd handelde, als hg Edith in
«ijn armen sloot, hg duizelde bg de leelgke
woorden, die hy, ondanks zichzelf, had
gehoord, en hy begreep, dat hy over niets
anders mocht denken dan over den dood,
die zoo eensklaps Richard O’Brien had wegge-
Rikt en over Edith, die door het noodlot
word overstelpt met de vreeselykste slagen-
Hoe laat het ook was geworden, hy bo.
