aar 8 4 g Ij Hj., i Aïetrwa- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. I Dinsdag 31 Februari 1905. No. 9651. BHlIenlandsch Overzicht. rex I EU IL LET OX. If :ao glijders t na 44ste Jaargang van Verspreide Berichten. Wordt vervolgd). iverkelgke hulp •riefkaart vvoF-It sgezondten door bom mol. i aantal onge- t op aanvraag iTS Co. I 0.35 or Mar- VT, n modellen te ia EcbtA teeambfi in don naaui des ■ervaardigd wereldbe- >i* Stoll- n toepassingen lerde For- rta. Zjj geven rs niet kunnen geen imitaties fiOIlöSCHE UIIIUXT. irtrnflen i welbekend ÏT-1LIX1B abrieksmerk). radicale en van alle, zelfs tkige xenuw- ontstaan door agdigen leeftijd swakte, Bleek Hoofdpjjn •- - Maagpjjn n vermogen sm. üit- Telefoon Xo. $42 A I) V ERTENTIEN worden geplaatst 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Een ontzettenden indruk, in en buiten Rusland, zal het bericht maken van den n„Men staat van De Fransche minister van marine heeft aan de bladen een officieele mededeeling gedaan betreffende de Zuidpool-expeditie Charcot. Daarin zegt hjj, dat de omstan digheid, dat het Argentjjnsche schip „Uru guay” geen enkel spoor van de Charcot* expeditie gevonden heeft, noch op het eiland Deception, noch op het Wiencke-eiland, vol strekt geen bewjjs is, dat de expeditie is verongelukt. Toen de leider Charcot op 4 Dec. 1903 xjjn programma opstelde, heeft hy zeer wel de mogelijkheid voorzien, dat hij geen van beide eilanden zou aandoen. Hij kondigde daarom ook aan dat hij op Over th geheels aard» verspraii jschen is Odol •ste middel 'enfandeii snfflacona. /v dubbele fleach gto, Zaltbomme tterdain. S«- Ozn. Botterda» Ik gekookt k voor da- Blepela van late) Ah peval van gebruiken, at» B> ;T. telefoon Xo. S2. Be Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke JX’onimers V IJ F C EN T hN. In de jongste bijeenkomst van den minis terraad te Petersburg over punt 2 van de hervormingsoekase van 25 Dec. 1904, be treffende het bestuur van plaatseljjke welda digheidsinstellingen, werd besloten le. over te gaan tot uitwerking van het wetsontwerp betreffende dit punt, en daaraan de provin ciale en stedelijke autoriteiten te doen deel nemen 2e. met het uitwerken van hel wets ontwerp tot reorganisatie van de provinciale en stedelijke besturen twee commissies te belasten, die tot dit bijzonder doel te Peters burg onder voorzitterschap van een door den Tsaar aan te wijzen persoon te Petersburg zullen gevormd worden. In deze commissies zullen als leden zitting hebben personen, die daartoe aangewezen zullen worden door de chefs der bestuursafdeelingen, die daarbij betrokken zijn, en verder diegenen, die uit de provinciale en stedelijke besturen zullen gekozen worden. Hedenmiddag had op de aanlegplaats hjj Bibi Eybat een ontploffing plaats op een naphtaschip. Vjjf in de nabijheid liggende schepen geraakten in brand, evenals de aanlegplaats. Het gerucht loopt, dat 20 personen omgekomen zijn. Vrijdag is het nieuwe Hongaarsche par lement bijeengekomen. Te Boedapest heerschte groote belangstellingeen dichte menigte stond voor het parlementsgebouw en begroette de afgevaardigden van de On- afhankeljjkheidspartjj met „Eljèn”-kreten, die van de Tisza groep met „Pereat”-geroep. dit: Het was wel degelijk op aanwijzing van het Spaansche gouvernement, dat er plotseling een einde werd gemaakt aan alle vervolgingen tegen uw persoon.” „Ja, dat was na te gaan 1 Het kon niet anders.” „Ik geef ’t u onmiddellijk gewonnen, doch wat we niet hadden kunnen nagaan, wat we niet wisten of vermoedden, is, dat het onver- wachtte besluit van het Spaansche gouver» nement werd genomen op advies van een hooggeplaatst persoon in Frankrijk 1” „In Frankrijk herhaalde Cameron, één verbazing, „Dat is niet mogelijk!” „Het schjjnt niettemin zeker te zijn.” „Zjjn naam P” „Mjj onbekend.” „Dan is plotselingen gewelddadigen dood van Groot vorst Sergius, den oom van den Tsaar. Even als zjjn yader, Alexander II, is Grootvorst Sergius gevallen als slachtoffer van een bom, door samenzweerders onder zjjn rijtuig geworpen; en het is wel opmerkelijk, dat de binnenlandsche toestand van Rusland toen en thans zoo menig punt van vergelijking aanbiedt- Toen Tsaar Alexander, den 13 Maart 1881, als offer van den aanslag der Nihilisten viel, was in Rusland het wanbe heer en de willekeur van het bureaucrati sche systeem door den oorlog met Turkije duidelijk aan den dag gekomen en overal werd de overtuiging uitgesproken, dat slechts een grondwet en een parlement Hon- land uit dien ongelukkigen toestand kon redden. Op de schrijftafel van den Tsaar lag toen het ontwerp voor een Russische grondwet, door Loris Mclikof uitgewerkt. Naar later gemeld werd, had dit plan de goedkeuring van den Tsaar verworven, en zou het door hem ondetteekend en uitge vaardigd worden. De bom, onder zijn rijtuig geworpen, vernietigde de hoop daarop. Do reactie vierde haar grootste triomfen met elk liberaal begiip scheen het voorgoed ge daan in Rusland De regeering kende geen ander doel dan de onderdrukking en vernie tiging van elk sprankje vrijheidsbegrip, dan de bevordering van het Autocratisch begin sel. Van den dood var. Tsaar Alexander II begint in de geschiedenis van Rusland de mystieke macht van Pobjedonostzef op re ligieus gebied en de oud-Russische reactie op politiek gebied, die in Plehwe’s tjjd haar toppunt bereikte. De vrijzinnige denkbeel den van den Tsaar bevrjjder werden ter zjjde geschovenzijn grootsch werk, de op heffing der lijfeigenschap, word voltooid in een geest die niet de zijne wasen de daar aan vastgeknoopte gedeeltelijke autonomie der Zemstvos werd in een vorm gegoten waardoor de bureaucratie nog vaster voet kreeg in het Russische volksleven. De vjjf-en-twintig jaren, die sedert voor bijgingen, behooren tot de noodlottigste in de Russische geschiedenis; en daaidoor heb ben zij er tevens toe bijgedragen om de ontevredenheid en de verbittering te doen toenemen, en zjjn zij de rechtstreeksche oor zaken van den tegenwoordigen toestand. een der eilanden Wiencke, Pitt of Adelaide zoo mogelyk bericht zou achterlaten waar hij zijn winterkwartier vestigen zou- Er is dus niets vreemds in, dat de „Urn gay” de „Francais” niet op het spoor is kunnen komen. Daarbij komt nog dat de heer Char cot van te voren aangekondigd heeft, waar schijnlijk eerst .in April van dit jaar terug te zullen keeren. Ten slotte dient nog opge merkt te worden dat luitenant Matha, van de „Francais”, in zijn laatste brieven de uitstekende regeling van de expeditie en de groote geschiktheid van het vaartuig voor een dergelyke onderneming geroemd heeft. Er is dus geen reden, zegt de minister, om zich ongerust te maken over het lot van onze dappere landgenooten. 92) „Uw stilzwijgen en uw verlegenheid,” meende Cameron, „bewijzen mij, óf dat ge niets zjjt te weten gekomen, óf dat ge niets goeds hebt te verklarenWelnu, ik moet u zeggen, dat ik daarop was voorbereid.” „Wat ge daar veronderstelt,” antwoordde de Lairis, en hy deed het met een afgewend gelaat, „is niet geheel juistIk heb wel vaag^eh°Ordmaar dat *S nOg 7e6r Cameron vertoonde het flauwe glimlachje van den man die by zich zelf zegt „Men zoekt naar woorden, om de waarheid, die al te wreed zou zjjn, althans een weinig te verbloemen.” „Ik ben evenwel nagenoeg verzekerd,” hernam de Lairis, voor wien de beteekenis van het flauwe lachje geen geheim was ge weest, „ik ben nagenoeg verzekerd, dat ik nu reeds op hqt punt sta, het beoogde doel te zullen bereiken.” „Ja? Welnu, spreek dan ronduit!” „Üit het door mjj ingesteld onderzoek bljjkt Als oudste lid was de 92-jarige aanhan ger van Kossuth, Jozef Madarasz, die sedert 70 jaren lid van het Hongaarsche parlement is, president der vergadering. Zjjn kleinzoon en naamgenoot, de 25-jarige Jozef Madarasz, de jpngste Hongaarsche volksvertegenwoor diger, werd onder luide geestdriftige toejui chingen, voorloopig tot secretaris aangewezen. Het eerste werk van den president was de folgende verklaring af te leggen, met luiddr stemme geuit„Voordat ik den pre- sideutszetel inneem, moet ik vooraf alles wat hier in het huis, van wélke zjjde ook, ondernomen is tegen de Grondwet en het reglement van orde, als onwettig en ongel dig verklaren. Ik zal dus de vergaderingen leiden volgens de bepalingen van het oude, eenig geldige reglement.” Deze verklaring, waardoor de oude Ma darasz de lex-Daniel, en alles wat daarmede in verband staat, met een enkele beweging naar hot archief verwees, werd door de verbonden meerderheidsgroepen met luide instemming ontvangen. Toen hjj eindelijk de stilte hersteld had, ging Madarasz voort: „De natie heeft haar oordeel reeds uit gesproken het is thans de taak van h’et Huis souverein te oordeelen over dooden en levenden.” Van alle zjjden werd geroepen moet de misdadigers openljjk in st; beschuldiging stellen Pogingen van liberale zjjde aangewend om te protesteeren tegen deze opvattingen werden door het rumoer van de verbonden partjjen overschreeuwd. De zitting, die slechts zeer kort duurde, zal, naar uit Boedapest gemeld wordt, slechts strekken om de onderhandelingen over het beëindigen van de crisis te bemoei lijken. Want het is gebleken, dat in de thans opgetreden kamermeerderheid de uiterste elementen den boventoon voeren, en dat de gematigde partijleiders niet in staat zijn hun invloed te doen zegevieren. Generaal Koeropatkine seinde den 16en Februari: In verband met het bjj my in gekomen bericht dat aan de spoorlyn Goens- soelin—Koentsjenzi, in Mongolië een groot aantal Tsoengoezen, onder aanvoering van Japanners, zich concentreerde, belastte ik den llen Februari een afdeeling van da grensgarde onder generaal Lenizky, met een verkenningstocht. Generaal Lenizky, hoerende dat op de brug bij Fonsitoen den 12en een aanval gedaan was, viel de Japan ners en Tsoengoezen aan en dreef hen uit een. Gedurende de vervolging die uitgestrekt werd tot een afstand van 120 werst noord westelijk van Goensjoelin, stiet generaal Lenizky op zes eskadrons Japansche cavale rie, vier compagnieën infanterie, en meer dan 2000 Tsoengoezen. Niettegenstaande zjj van alle kanten ingeloten werden, gelukte het onzen troepen al vechtende naar Goens- soelin terug te trekken, waar zy den 15e aankwamen. Frankrijk. De Senaat heeft alle artikelen van het wetsontwerp op den tweejarigen diensttijd aangenomen. De minister van oorlog sprak breedvoerig over de goede gevolgen, die deze wet hebben zal op sociaal en militair gebied. De verschillende wijzigingen, door den Senaat aangebracht, zullen nu in do Kamer besproken worden. Het Kamerlid Grosjean heeft een schrjjven gericht aan den minister van openbare werken Gauthier, waarin hy wjjst op de noodzakelijkheid een verbinding tot stand te brengen tnsschen het zuid oosteljjk spoorwegnet van Frankrjjk en den Simplon- tunnel. Voor een onderzoek in deze quaestie werd in Mei 1901 reeds een buiten-piwlementaire Grosjeon, nog niets tot stand bracht Thans vraagt hjj een crediet van vier tot vjjf mil- Hoen francs voor spoorwegaanleg om de belangen van het Fransche handelsverkeer in het zuiden te verzekeren. Duitschland. De gemeenteraad van Fdrth verwierp het sociaal democratische voorstel om 2000 mk. aan de naar den arbeid teruggekeerde mjjnwerkers te schenkenvóór stemden al leen de 5 sociaal dernocraten. Daarentegen is in de zitting van den gemeenteraad van Stuttgart een dorgeljjk voorstel van soci- aal-democratische zjjde om den arbeiders in het Ruhr-gebied 5000 mk. te schenken, met 14 tegen 6 stemmen aangenomen. Engeland. De postmeester-generaal heeft met de telefoonmaatschappij een overeenkomst ge- Ik weet het niet! We zjjn samen aan ’t zoeken.” „Do heer d’OrviUiers is tot het einde toe geheel in de vormen tegenover mij gebleven En zoo zyn manieren, de laatste maal, dat ik hem zag, zyn blik en zjjn houding een zeker gevoel van wrevel by mjj opwekten en mjj een zekere onrust veroorzaakten „Ja P” „Zoo ik sinds dat oogenblik met smart het feit heb moeten constaleeren, dat hy elke^ontmoeting met mjj hardnekkig weigerde „Ben ik door het een met het ander tot de slotsom geraakt, dat de heer d’OrviUiers gewaarschuwd door mjjn vjjanden, de alge- vneene dwaling moet deolen, en dat hy mjj, schuldig‘wanend aan een verraad, waarvoor geen rechtbank mjj had te straffen, ook niet verder met mjj in -aanraking had willen komen dan zjjn plicht als rechter hem had voorgeschreven.” De Lairis zweeg, zonder zjjn vriend te durven aanzien. „Deelt gjj die meening misschien niet?” vroeg Cameron hem. „En zoudt gjj eenige redenen hebben om mynheer d’OrviUiers te te verdenken Inzending van Advertentiën tot 1 uur des mid.l. ’t evengoed, alsof ge niets ver nomen hadt. Bovendien komt die zaak mjj zoo onwaarschjjnljjk voor, dat ik weigeren moet ze te gelooven.” „Met uw welnemenwat ik weet, weet ik zeker.” „Weet ge dat zeker?” „Ik heb alle redenen om het aan te nemen. En die man zou om heel particuliere redenen... - u een zeer kwaad hart toe dragen „Iemand in Frankrjjk, te Parjjs, die mjj een kwaad hart zou toedragen „Ja juist.” „Het is niet te geloovenik had hier met niemand omgang.” „Toch bestaat de kans, dat gjj, zonder het te willen of te weten, iemand gekwetst of geërgerd hebt.” „Nog eens, dat geloof ik niet. Buiten u, een vertrouwd vriend, buiten André Berton, die geen oogenblik heeft opgehouden, mjj lief te hebben en te achten en buiten de enkele leerlingen, wien ik, om te kannen leven, les heb gegeven in de wiskunde en in het Spaansch, ken ik hier geen levende ziel en ik heb geen woord gezegd, geen handeling gedaan, om iemand ook maar cenigszins te benadeelen of te verbitteren.” De Lairis begon het zeer warm te krjjgen. „Ga alles eens goed in uw gedachten na,” zeide hjj. „Vergeet ge niet een enkele om standigheid „Javerder ben ik ook nog in aanraking geweest met den heer d’Orvilliersen ge weet onder welke omstandigheden.” „Ja juist,” zeide de jonge man met iets haperende in zjjn stem. „Maar die is tegen mjj de beleefdheid zelve geweestEen oogenblik heb ik werke- Ijjk aan een gevoel vac sympathie van zjjn kant kunnen denken.” „En doet ge dat nu niet meer P” vroeg de Lairis haastig. „Hoe vraagt ge dat zoo?”

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1905 | | pagina 1