rs.
4
r
ao
THEE.
.ar
A’iewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Zaterdag 25 Februari 1005,
No. 9655.
Buitcnlandsch Overzicht.
FEUILLETOX.
NG
trzenmagazijn
l’
i
44ste Jaargang
van
i«a
»6)
1
6.35
Meder-
toepMKi ngv»
’la. Zy gwven
s «iet kunnen
imitatie*
«t»., T5 et.
m Drogisten
JOB!
tterdam.
Apotheker
sthaven 198
aantal oagt-
op aannaag
ra c«.
i Echt»
Httnhrt
I in don
um den
TMrdigd
rersldbe-
1 StoU-
'T,
aodnlinn te
9.
eiwegsteeg.
rini' ran ge-
lende
JL,
.ART La.
GUI IMIII' COURANT
en werk
pfcHe «a
voor Hmrrn
vchoeaverK
Miillar tC*
l«nleWbcüd
IK te letton
r
Telefoon Mo. 62.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.85, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Kouiniere V IJ F C E N T E N.
Telefoon 5 o. 62
ADV EttTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
overal ingrijpend waar iets te verbeteren zou
zijn, den toestand van den arbeid, en dos
ook van de Duitsche industrie, geleidelijk tot
de volmaaktheid brengen zou.
De nationaal-liberalen hebben ook een
voorstel tot instelling van een arbeids-depar-
tement ingediendnaaar zjj zjjn veel beschei
dener in hun eischen, want zy zien het in
hun politieke verbeelding slechts als een sta
tistisch bureau, dat sociaal-politiek materiaal
moet bijeen brengen.
Maar de conservatieven willen het eene
zoo min als het andere; hun woordvoerder
de hoer Pauli uit Potsdam, bestreed beide
opvattingen als onnoodig. Én het Centrum
weet nog niet goed wat bet doen zalde
heer Trimborn beloofde een gemotiveerde
motie bg de tweede lezing.
Ten slotte werd het voorstel der nationaal-
liberalen aangenomen; over het voorstel der
sociaal-democraten zal eerst in tweede lezing
worden gestemd Of de Bondsraad het ook
zal aannemen, en de regeeriug het zal in
voeren, is een open vraag.
Minister Thomson heeft gisteren gesproken
in den geest van de kamerleden, die in dn
laatste dagen hebben aangedrongen op ver
sterking van de Fransche vloot. Ook hij ging
vergelijkingen maken in de ontwikkeling der
vlotep van verschillende landen, en kwam tot
de’slolsom. dat Frankrijk bezig was achteruit
te faken. Vooral raakte Frankrijk achteruit
b(j Duitschland. Terwijl Frankrijk in 1871
een oorlogsvloot had van 49 gepantserde
en 356 niet gepantserde schepen, telde de
oorlogsvloot van Duitschland toen 5 pant-
serschepen, 35 niet gepantserde schepen en
7 zeilschepen, dus 12 pct. van de Fransche
vloot. In 1900 was die verhouding, dat
Duitschland tot Frankrijk stond als 45 tot
100, ten aanzien van de oorlogsvloot. Thans
was die verhouding nog gunstiger voor de
Duitscbe vloot, en in 1917 zou de verhouding
zjjn Duitschland 5, Frankrjjk 4. Om dus
niet achteraan te komen moet Frankrijk
meer oorlogsschepen bouwen. In 12 jaren,
dacht de minister van marine, moesten er
24 groote oorlogsschepen aan de vloot wor
den toegevoegd, 24 slagschepen en gepant
serde kruisers, metende van 13,000 tot
16,000 ton. Een keuze tusschen slagschepen
en gepantserde kruisers wilde de minister
niet doen, evenmin wilde hjj zich voorstander
van een bepaald type betoonen. De deskun
digen uan de marine zonden daarover eerst
moetofR’worden gehoord. Wat de minister
echter niet wilde, en de Kamer gaf haar
instemming te kennen met hetgeen hjj hier
omtrent zeide dat was een vast, onver-
de moties bjj de handelsverdragen.
By de beraadslaging over de motie-Kanitz,
betreffende invoering van tolcrediet voor
d^i graanhandel, bleek het, dat het Huis
niet voltallig was.
De zitting moest dus worden opgeheven.
Een nieuwe zitting werd tegen een half
uur later bijeengeroepen met de voortzetting
van de behandeling der begrooting op de
agenda.
gekookt
voor da-
jpels van
te) Als
ral van
(kruiken,
is. tl
In de Italiaansche Kamer is Dinsdag ein
daljjk het lang verwachte spoorweg ontwerp
Hjj geleidde haar langzaam naar een laag
stoeltje en nam nevens haar plaats.
„Zjjn wjj alleen vroeg hjj toen.
„JaHjj is uitgegaan
„Dat weet ik. Ik wilde u zonder verwjjl
spreken on ik wist niet, hoe ik op dit
uur tot u zou kunnen doordringen,
zjjn rijtuig zag voorbij komen.”
„Maar hy kan elk oogenblik terugkomert.”
„Ja, dat begryp ik, onze tjjd is kostbaar....
en ’t is niet om over ons zalven te spreken,
dat ik hier ben
Zy zag hem met bevreemding aan.
Hoe gescheiden en hoe getroffen wjj ook
zjjn,” hernam hy, „dit «ogenblik behoort ons
althans nog toe en we willen het besteden,
niet om elkander onzen nood te klagen on
evenmin om terug te komen op uw wreeden
eed, die ik voor beden zal laten rusten
maar alleen in ’t belang van een ander I”
„In ’t belang van een ander?” herhaalde
Edith verschrikt.
„Ja, van een man, wiens leven in gevaar
is en wiens dagen niet alleen, maar wiens
uren ook reeds zjjn geteld.”
Edith’s angst en onrust namen toe cn in
haar verbeelding boorde zy de Lairis reeds
een naam noemen, dien zjj, na he. hevige
tooneel, dat zjj met d’Orviliiers had gehad,
niet gewaagd had tegenover iemand uit te
•preken. (Wordt vervolgd).
^rden afgele-
akjes van
een Ned. om
No mm er er.
nevenstaand
Vet gedepo
Keuter seint uit Berlijn vair 23 Febr.
De Keizer richtte aan den', Rgkskanselier
een Kabinets schrijven, waarin Z.M. graaf
von Biilow, naar aanleiding van de aanne
ming der handelsverdragen, hartelijk geluk
wenscht, irksnnend dat dit succes voor
namelijk te danken is aan de staatsmans
kunst van den Kjjkskanselier. De Keizer
schonk von Btilow bjj deze gelegenheid zijn
buste in marmer.
Bovendien verleende de Keizer aan graaf
Posadowsky-Webner de orde van de Zwarten
Adelaar, aan minister Podbielski bet groot
kruis van den Rooden Adelaar, en benoemde
bjj minister von Richthofen tot minister van
Staat en tot lid van het Pruisische Staats-
ninisterie.
De RjjkSdag beraadslaagde gisteren over
Te Alexandrofsk, is in drie fabrieken met
meer dan 1000 arbeiders hel»syc,rk gestaakt.
De stakers gedragen zich rustig. Hun
eizehen zjjn van zuiver economischen aard.
Volgens de te Konstantinopel loopende
geruchten moet de toestand te Batoem en
te Poti zeer ernstig zjjn. Zelfs wordt be
weerd dat eenige schepen'van de Zwarte
Zee-vloot de laatste havenplaats hebben
gebombardeerd.
XXXIX.
Alles wat wij in 't vorige hoofdstuk hebb.n
vermeld, was mevrouw d’Orviliiers door het
hoofd gedaan, toen des avonds 't was pas
de derde dag na de begrafenis van baar
vader de rechter van instrnktie, door
den procureur generaal voor een zaak van
*t hoogste belang opgeroepen, plotseling zjjn
woning verliet, doch niet zonder met
zjjn gewone hoffelijkheid te hebben geïnfor
meerd naar den gezondheidstoestand van
.mevrouw.”
Die afwezigheid in bet avonduur van mijn
heer d’Orviliiers, de eerste sinds het tooneel
tusschen man en vrouw, dat wjj kortelings
hebben weergegeven want hjj ging des
avonds niet meer uit dan met zjjn vrouw of
bleef thuis bjj haar die eerste afwezig,
heid deed Bdith meer dan ooit aan het ver
leden denken en het voorbijgaan van dat
verleden- betreuren.
Vroeger was zulk een gelegenheid voor
haar altjjd iets verrukkelijks geweestdan
Uit Hannover woidt gemeld, dat gisteren
middag alle studenten naar Hildesbeim ver
trokken zjjn.
De commissie, eergisterenavond uit hoog
leraren, leeraren enz. van de Technische
hoogescbool gekozen, om te trachten, het
geschil bjj te leggen, beeft op het zwarte
bord de volgende bekendmaking geplaatst
„De commissie, uit hoogleeraren bestaande,
ziet, evenals de studenten, in de handhaving
der, oude akademische vrijheid, die zich uit
de eigenaardigheid van het Duitsche karak
ter ontwikkeld heeft, een eerste voorwaarde
voer den bloei van de hoogt* chool. lozen-
••derbeid erkent de commissie het volle recht
van de studenten, in hun vergaderingen
kwestiën van academischen aard te behan
delen, verzoekschriften te richten tot de
academische overheid en zich in verbinding
te stellen met andere hoogescbolen, om van
gedachten te wisselen over zaken die de
studenten aangaan
De Duitsche Rjjksdag heeft tusschen de
tweede en de derde lening van de handels
verdragen zich bezig gehouden met de voor
stellen tot instelling van een Rjjks arbeids-
departement. Dit is een oude wensch van
den Rjjksdag, en reeds in dc bekende Fe-
bruari-circulaire van den Duitschen Keizer
van 1890 werd de instelling daarvan in het
vooruitzicht gesteld. Maar de Duitsche Re-
geering beeft te veel tjjd noodig om voor de
belangen der agrariërs te zorgen, en te veei
geld voor leger en vloot, om voor een ar-
beids-departement te kunnen zorgen. En
graaf Posadowsky zat dan ook swjjgend de
debatten bjj te wonen. Hjj liet in dit geval
<le sociaal-democraten weer eens de mooie
rol spelen. En deze maakten van de gelegen
heid een uitstekendjjebruik.
Bebel besprak de staking aan den Ruhr,
en wees er op, dat de staking niet zou zjjn
uitgebroken, ais de regeering haar belofte
bad gehouden, en Kamers van Arbeid en
Verzoeningsraden had ingevoerd. En de af
gevaardigde Thiele stelde dit departement
van arbeid voor als een ideaal-autoriteit, die
dat zelfs een onverschillige er van ontroerd
ware geweest en toen Eduard de Lairis haar
zoo zag, sprongen hem plotseling de tranen
in de oogen en kon hjj niet nalaten de
slanke gestalte hartstochteljjk in de armen
te drukken.
O, dat had ik niet meer verwacht I”
fluisterde Edith, terwjjl hjj haar zachte,
blonde haren kuste en het parfum, dat hy
daarbjj inademde, hem allerlei zoete herinne
ringen aanbracht.
„Waarom niet?”
„Ik dacht, dat ge boos op mjj waart, dat
go mjj niet meer liefhadt
„Hoe kunt ge zoo iets zeggen, Edilb,
daar ik veel meer redenen had, om n te
beschuldigen
Zy huiverde
„Óm den eed, dien ik heb gedartn vroeg
zjj zacht. „Daarop mag ik nooit terugkomen,
Eduard! Die eed bljjve ons heilig! Om
niet krankzinnig en gevloekt te sterven.
om niet de wraak des hemels op uw geliefd
hoofd te doen nederdalen moest ik wel
doen wat ik heb gedaanIk ben reeds
zoo schuldigIk mocht niet eerloos
handelen tegenover mjjn armen vader I”
„O, mjjn lieve engel, alles spant nu tegen
ous samen!.... Wat er ook gebeuren mag,
ik zal u altoos bljjven liefhebben, telkens
meer. Maar we zjjn wel zeer ongelukkig!”
kon zjj hem zien en spreken, den beminden
man, die steeds het een of ander voorwend
sel wist te vinden voor een tête-è. tête hoe
kort van duur en hoe gejaagd de ontmoe
ting van weerskanten ook was geweest.
„Helaas,” dicht Edith, „nu is alles uit!
Hjj komt zeker niet
Maar op hetzelfde moment, dat zjj voor
zich zelf die gedachte onder woordenpracht,
trad haar kamenier binnen en stelde haar
bet kaartje ter hand van mjjnheer de Luiris,
die liet vragen of mevrouw hem de eer wilde
aandoen van hem enkele minutep te woord
te staan.
„Natuurljjk,” antwoordde Edith, zonder te
donken bjj hetgeen zjj zeide.
Nauweljjks had het kamermeisje zich ver-
Wjjderd, of zjj vloog op van d’e sofa, waarop
zjj in den laatsten tjjd het grootste gedeelte
van den dag doorbracht, om hem, den man,
dien zjj lief had, tegemoet te gaan.
In dit oogenblik was ’t gedaan metal
haarxBombere overpeinzingen en dacht Edith
alleen
„Hjj is daar!.... Dadeljjk zal ik hem
zienHjj heeft mjj nog altjjd lief
Zjj was in zware rouw gekleed en die
zwarte kleeding, die de blondines altjjd zoo
goed staat, deed baar fijne schoonheid des te
beter tot baar recht komen.
Haar voorkomen had iets zoo treffends,
De doedenmis voor grootvorst Sergius
wer^ gisteren gelezen door den aartsbisschop
in tegenwoordigheid van de grootvorstin
Elizabeth, het groothertogelyk paar van
Hessea, prinses Victoria van Battenberg,
prinses Beatrice van Saksen Kuburg en vele
grootvorsten en grootvorstinnen.
Na een toespraak van den aartsbisschop
werd de Ijjkkist van den grootvorst door
generaals naar de Andreaskerk gedragen en
daar op een katafalk geplaatst tot de bij
zetting zal plaats hebben.
Reuter saint uit Warschau van 23 Febr.:
In de benedenstad zjjn ernstige onlu-ten
UÜgebroken. Troepen zyn aangekomen. De
arbeiders van de gasfabriek hebben gestaakt.
Nader meldt men
De stakers gingen hedenavond over tot
gewelddadigheden Zjj verwoestten een groot
seinhuis en sneden verschillende telegraaf-
draden door.
Inzending van Ad verten tien tot 1 uur des midJ.
anderljjk programma voor. 12 jaren, thans
voorgoed vast te stellen. Zulk een programma
zou bet toepassen der nieuwste verbeteringen
in den weg staan. De minister zou begin
nen met een klein gedeelte van het pro
gramma voor te stellen bjj de begrooting
voor 1906.
De minister meende, dat 121 millioen
frank ’u jaars voldoende zouden zyn om de
kosten te bestrjjden, niet meer dus dan er
tegenwoordig aan het bouwen van oorlogs
schepen wordt besteed.
Een medewerker van de Temps heeft te
Parjjs den Spaanschon minister van buiten-
landsche zaken gesproken, Villaurutia. Vil-
laurutia is te Parjjs, mede om te spreken
over de aanstaande reis van koning Alphon-
sus. De journalist vernam van den minister,
dat de tjjd Voor de reis al vaststond. De
koning is 17 Mei jarig. Terstond na zjju
verjaardag zou hy op reis gaan en het eerste
bezoek gold de Fransche Republiek.
De dag dat Z. M. te Parjjs zal komen
moet echter nog worden vastgesteld. Na
tuurlijk was de journalist benieuwd, te hoo-
ren of ér iets waar was van de geruchten
omtrent de trouwplannen des Kocings. VII-
laurutia was gaarne bereid, dat onderwerp
aan te vatten. Nog pas 8 dagen geleden
had hjj erover gesproken met koning Al-
phonsus. Villaurutia zou naar Weenen ver
trekken, waar bjj gezant is geweest en waar
hjj zjjn brieven van terugroeping heeft inge-
leverd. De koning ro rde bjj het afscheid
nemen het onderwerp n zelf aan en zeide
tot zjjn ministerais en u hieromtrent
lastig valt, zog dan iaa«r met alle beslist
heid, dat alles wat men daaromtrent zegt,
onjuist isdat de plannen, die men mjj toe
dicht, niets anders dan verzinsels zjjn, en dat
al die verhalen vierkant tegengesproken
kunnen worden.
De koning beeft altjjd veel pleizier als hy
hoort, dat men weer een nieuwe braid voor
hem heeft bestemd, zeide Villaurutia.
De verhouding van Frankrjjk en Spanje
ook een punt van gesprok noemde de
minister uitstekend. Ten aanzien van Ma
rokko zouden Fr.inkrjjk en Spanje voort aan
hand in band gaan Het tractaat van Oc
tober had een eind gemaakt aan do onrust,
die de Marokkaansche kwestie een tjjdlang
had levendig gehouden in Spanje.
Vandaag zou de minister weer naar Madrid
vertrekken.
Ü1
I
toen ik
