TEER
ïcoratiet
EVER
I THEE,
ir
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Woensdag 22 Maart 1905.
Bulleulandscii Overziclil.
DEDOCHTER VAN DEN SCHEEPS
KAPITEIN.
1 219.
rCAP,
l^o. 9676. Woensdag 22 blaart 1995. -14ste *Iaai'<ranu
FEUILLETON,
van
Inzending van Ad verten tien tot 1 uur des midd.
n Mk-
ontroerde «tem.
Hordt vervolgd.)
delcht»
i, tetaiMn.
jen ia den
naam dm
rervaaidigd
mnldbe-
br* Stolt
t i«a
oering va» ge-
velende
IJL,
IAART Li.
Owr ds
Jtlweh aardt
varspnü
jschen
sOdol
denM
enfandai
nlflacnna.
t.
»wel voor
T*.
>n« Genoegen".
OD 08
JAMMER
EKK te letten
ZONEN,
;ba*r bij
FEttS Jz.
j> au echthoid ia
k’irk steeds roor-
,eu naam darFirn a
»PE.
sMykate M
dMvporHetrsa
odaraciMtnweriL
MHerlCe
-Man htte god
Mswsrk, aalsirtertaa,
•artMMM, AreSan
worden ofgele-
pakjes van vijf
i een Ned. on»
m Nommer en
n nevenstaand
Wet godepo-
l'ClciuIIH 92
A DV ERTEN TIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naai plaatsruimte.
Do laatste berichten over de benoeming
van generaal Linjewitsj als opperbevelhebber
van het Mandsjoerijsche leger doen twjjfel
rijzen, of deze benoeming wel tjjdelyk is en
hy vervangen zal worden door grootvorst
Nikolaas Nikolnjewitsj.
Volgens sommige berichten zon deze groot
vorst wel naar het Verre Oosten vertrekken,
doch met een bijzonderen opdracht. De
krijgsraad zou hem hebben opgedragen een
onderzoek in te stellen naar den toestand,
waarin het leger verkeert, naar de voorraden
er. de getalsterkte. Voorts zal ook onder
zocht worden of Koeropatkino wel alles
ontving uit Rusland waarom hy gevraagd
had, omdat de afgetreden opperbevelhebber
zich daarover herhaaldeljjk beklaagde.
Het wordt voorgesteld, alsof de vijande
lijkheid van generaal Sacharstf, den chef van
den generalen staf, de taak van Koeropat-
kine zeer moeilijk maakte.
Koeropatkine zal den grootvorst opwachten
ergens aan den Trans-Siberischen spoorweg,
waarschijnlijk te Irkoetsk, om hem te helpen
by zijn enquête. Aan de hand van het door
den grootvorst uit te brengen rapport zal
beslist worden over de sterkte van de ver
sterkingen.
waardigerwys, nauwelijks melding van het
diné.
ilk gekookt
k TOOT <fe-
«lopebna
date) Al»
jml
(•braltal
mbzi
liOIINIIIJIIIIiiM.
Pckloon So. Sï.
De Uitgave dezer Courant geschiedt da ge lijk
met uitzondering \an Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Kommer» V IJ F C E N T E K.
De oorlogscorrespondent vgn de Roes,
kolonel Kirillof, bepreekt in een uitvoerig
artikel den toestand van het leger in Mant-
sjoerye, en de oorzaken der nederlaag by
Moskden Hy zegt o. m.
Toen de stadhouder opperbevelhebber was,
werden alle verwyten, althans in het leger,
tegen hem gericht. Hy was du groote hin
derpaal hy droeg do schuld van alle rampen
die Rusland getroffen hadden en nog konden
treffen. De stadhouder werd afgezet, en
Koeropatkin in zyn plaats tot opperbevel
hebber benoemd „Koeropatkin is de schuld
van’allesMen moet hem afzetten, dan zal
’t beter gaan,” zoo heel te het nu weer.
Feitelijk staat de zaak heul anders. Even
min als vroeger den stadhouder, mag men
nu Koeropatkin vour alles verantwoordelijk
maken. Geen militair genie zelfs kan de
overwinning behalen met een slecht geur
ganiseerd leger eu zonder bijstand, of
erger nog met slechte, onbekwame on
derbevelhebbers- Men moet den slechten
arbeid dien de machine levert, niet toeschi y
ven aan den opzichter, als de machine zelf
slecht is. En ons leger is zulk een slecht
ingericht werktuig. Dat zal voor ieder dui
delijk worden, als wy onze krijgsverrichtin
gen kritisch kunnen overzien.
Als een voorname oorzaak van Rusland’»
rampen beschouwt Kirillof „de geheel over
bodige openbaai heid, voortdurend gegeven
aan een plan, voordat hel nog geheel vast
staat, en de langzaamheid waarmede het ten
uitvoer wordt gelegd." Als voorbeeld voelt
hy aan, dat de beschikkingen voor het aan
vallend optreden aan d<: &jaho, in October,
eenige dagen voor het begin der gevechten
openlyk besproken en op een tafel geteekend
werden, in het staiionskoftiehuis te Moekden,
in tegenwoordigheid van Grieksche en Chi-
neescho kelners.
Voorts het gebrek aan kaarten de oude
klacht. Zonder kaarten zyn geen behoorlijke
toebereidselen te maken, en bygevulg kan
de werkzaamheid der troepen niet by voorbaat
geregeld en overzien worden. Het is buiten
gewoon moeilijk, dat to doen terwyl bet
gevecht reeds aan den gang is, vooral wan
neer men zich in een bergachtig, moeilijk
terrein bevindt. Voor ons was het eenvoudig
onmogelyk, de troepenafduelingen met olkaar
voeling te laten houden dat is een chronisch
gebrek geweest, zoolang de oorlog geduurd
heeft, en een van de voornaamste oorzaken
onzer nederlagen. Meer dan iets anders
hadden wy kaarten noodig.
Da houding van president Castro van
Venezuela, die niet alleen de gusloten over
eenkomsten niet nakomt, maar bovendien
allerlei onwettige handelingen verricht, heeft
in Frankryk en in de Vereenigde Staten
groot misnoegen Verwekt. De diplomatieke
middelen zyn uitgeput, zonder dat Cifstro lot
reden kon worden gebracht. Hot eigendom
van de Amenkaansche Asphalt-maatschappy
in Venezuela, is op lust van den president
in beslag genomenbet verdrag met de
Fransche kabel maatschappij werd door den
president ongeldig verklaatd, eu de kabel is
op zyn lust door Venesolaanscha ambtenaren
doorgesneden.
Bovendien is Castro in zyn verkeer mot
de diplomaten zoo onhoffelyk mogelyk. Du
Amerikaamche gezant Bowen, die by het
optreden der Europeescho mogendheden in
1902 nog Veovzolaanscher was dan Castro
zelf, protesteerde nu legen de eigenmachtige
handeling tegenover de Asphalt-maatschappij.
Castro verliet, zonder antwoord te geven,
de hoofdsiad Caracas, wat niet minder zeg
gen wil danIk wil dun gezant der Ver-
eenigde Staten niet meer ontvangen. Hy wil
eenvoudig geen der gezanten meer ontvangen.
Op die wjjze, betoogt ,Vo»s. Ztg:” plaatst
Castro zich buiten het volkenrecht. De ge
legenheid die hem herhiialdelyk geboden is,
om in Venezuela geordende en beschaafde
toestanden te doen ontslaan heeft hy moed
willig verstopt. De vreemdelingen wet, die
hy heeft ingevoerd, en die allo vreemde
lingen in Venezuela buiten de wet sluit, is
oen monster van weigering, dut «lleeu ia
bet brein van con waanzinnig alleenheer-
schor kan ontslaan. Het is daarom noodig,
dat de mogendheden aan het drijven van
Castro een einde haken. Voor hot oogen-
blik door oen beroep op de Vereeuigde Staten.
Roosevelt heeft verklaard, dal de Monroe*
theorie niet strekken kan. om de landen
die er onder vallen, in do gelegenheid te
stellen ongestraft onrecht te kunnen begaan.
„Do Vereenigdu Staten moeten dus Castro
tot de orde roepen, ut toestaan, dal andere
mogendheden het doen. Want het is meer
dan tijd, zoo besluit do Vos». Zlg.,” dat aan
zjjn grootheids en lyninnon waanzin een einde
wordt gemaakt.”
Naar aanleiding van de berichten in de
„Köln. Ztg.” en de „Standard” over het
bezoek van den Keizer te Tanger en do
bespreking daarvan iu de „Times”, zegt de
„Wat wilt gy nu?”
Hy deinsde echter terug, niet wetende wat
te zeggen, verbijsterd, verlamd, als betooverd
door de ruwe verschyning van dien wreken-
den vader, wiens gezicht alleen hem reeds
deed beven.
„Spoedig nu 1 Verklaar u1” zeide deze,
terwyl hy ging zitten, den dolk op de tafel
legde, en de armen over elkander sloeg, als
om ze te beletten, den man aan te grjjpen.
„Mijnheer Duprat,” zeide de ander.
De kapitein maakte een beweging, toen hy
zich by zyn «aam hoorde noemen.
„Hoe, ken je my?” vroeg hy.
De onbekende antwoordde miets. Maar hij
nam van een schildersezel een beschilderd
stuk doek- dat ih de halvp duisternis een
portret geleek, en wierp het snel in den
baard, waar een houtvuur vlamde.
„Kortom, wat beteekent dat alles vroeg
de kapitein, ópstaande.
En zich niet langer kunnende weerhouden,
wierp hy zich op den man.
„Ik heb myn dochter in je armen gezien,
ellendeling! Waarom? Antwoord, of ik
dood je!”
Toen herstelde zich de onbekende, die tot
nu toe zoo nederig en lafhartig was
geweest.
,’t Is eigenlyk belachelijkriep hy nit.
„Wie ik ben Wat ik gedaan heb Hoe ik
Naar man seint uit Caracas, heeft du Fran-
sche gezant opnieuw by president Castro
aangedrongen op du eerbiediging van de
rechter, der Fransche Kabelma itscbiippy.
my, als ge wilt, ik kan niet
„Dus heb ju myn dochter in slaap gemaakt,
dus heb je haar slapend naar je kamur mee
genomen das
De woorden bleven Duprat in do koel
steken-
„Daar!" brilde hy en gat den ander met
al zfln kracht een «lag in ’t gezicht.
Deze stiet een kreet van woede nit.
„En toen, en toen bolderde Duprat, ter
wijl hy Griffonny tegen den wand drong,
heb je haar. heb je haar...”
Griffonny schoen hem wiet te begrepen.
„Onteerd?’4 vroeg Duprat, wiens hals-
aderen zoo opgezwollen waren alsof zij
zouden bersten.
Griffonny sprong op.
„O!” riep hjj uit, den kapitein met ont
zetting aanziende.
„En toen wal toen Spreek Spreek
Maar spreek dan tochsmeekte hu, met een
ontroerde stem. „Waarom heb je haar in
slaap gemaakt, haar meegenomen, haar ge
kust Want zooeven heb ik je gezien.”
Griffonny's lippen beefden.
„Neen! Ik kan niet,!” stamelde hij. „Dood
my, als gij wilt
a ken Dat zal ik u zeggen en hy ging
tegenover den kapitein zitten.
„Ik ben Griffeaud, bekend onder den naam
van Griffonny,” zeide hy,‘een schilder, een
kladder, een knoeier, zoo ge wilt, wiens
specialiteit is iemands portret, het komt er
niet op aan van wien, binnen vyf minuten
in een schouwburg- of concertzaal te maken.
Ik ken u sinds lang. Ik reis vnn Bordeaux
been en weer, ik ben aan Alcazar” ge
ëngageerd. Ik logeer in dit hotel, waar gy,
naar ik vernomen heb, ook woontik heb
kennis gemankt met uw buurman in No. 7,
de kamer, waar wy doorgegaan zyn ik wist,
dat alleen een vernagelde deur deze kamer
afscheidde van die van van Miquéle.’
dit zeide h(j met een gesmoorde stem„aan
de table d’höte, waar uw dochter eet, heb ik
een slaapmiddel in haar soep gestort en zie
daar, nu ben ik dezen avond, van uw afwe
zigheid en die van uw buurman gebruik
makende, in Kamer No. 7, die altyd open
slaat gedrongen, heb de kast,’die de ver
nagelde deur verborg, weggeschoven, deze
geopend, en
„En?...” vroeg Duprat, over zooveel
cynisme verbaasd.
De man, die zeide Griffonny te boeten,
aarzelde.
„Neen, ik wil niet!" riep hy, terwyl hy
zyn hoofd op zyn borst liet zinken„dood
Generaal Linjewitsj meldde gisteravond
negen uur aan den Keizer
„Volgens berichten van den commandee
renden generaal van het tweede leger, had
hy geen gevochten te leveren gehad. Van
bet eerste cn derde leger zyn geen berichten
ontvangen.
„Ik heb de uit Rusland aangekomen troe
pen geïnspecteerd. Hun houding is uitstekend,
en de gezondheidstoestand goed”.
„Norddeutschu”W(j kunnen by dew gele
genheid eraan herinneren dat de Keizer
reeds eeu jaar geleden in Vigo ter gelegen
heid van een samenkomst met don koning
van Spanje onomwonden verklaarde d.-rt
Dnitschland niet streeft naar territorale voor
dooien van welken aard ook in Marukko,
maar dat het tot plicht had op te komen voor
^den voortduur van economische geljjke rech
ten voor ons. Tot op het oogenblik hebben
wy geen aanleiding te vorauodon dat do
Sultan van Marokko voorn minis is verplich
tingen op zich te nemen, die zyne onafhan
kelijkheid beperken en hem in de toekomst
zouden vurbinderon, aan alle handeldrijvende
volken gelyke behandeling duelachtig te doen
worden. Overigens brengt de toestand van
Marokko met zich mede dat by deze quaoslio
de belang n van het wer ld verkeer in aan
merking moeten worden genomen.
2)
„Ojj 1 gy bracht de man, dien hy in
xyn banden geklemd hield, stotterend uit.
„Ja, ik. Wie ben je? Wat heb je met myn
dochter gedaan
En buiten zicbzelven, zonder medelijden
en aan niets anders denkende dan dat een
■tan zyn dochter, zyn Miqnéle, in zyn armen
itad gehouden, fiief Duprat den dolk op en
op het punt dien in het hart te stooten
dat hy tegen zyn borst voelde kloppen.
»0, neen I” smeekte de onbekende, in
doodsangst. En met de kracht der wanhoop
wendde hy de hand, die den dolk op hem
gericht hield, af.
,Ik zal bet u zeggen Heb medelijden
tt zal bet n zeggen, maar hier niet -by
op myn kamer.
Dit zeggende, wist hij zich los te rukken
on de deur van den gang te openen en door
den van woede snuivenden Duprat vervolgd,
stiet hy een tweede deur aan de andere zyde
open.-
„Hier ben ik in myn kamer,” zeide hy.
De Bcrlynsche correspondent
Standard meldde Zaterdag
Men stelt hier veel belang in hot bezoek
dat keizer Wilhelm gisterenavond aan de
Fransche ambassade heult gebracht, om te
dineuren by den gezant Bihourd
De Keizer werd aan den ingang van het
gezaïitschapsgubouw ontvangen door don heer
Bihourd en zijn geheelen stal cn geleid naar
de prachtige eetzaal op de eerste verdieping.
De Keizer zal met graaf Billow aan zyn
rechter en den heer Bihourd aan zyne lin
kerzijde. Baron von Richthofen, de staats
secretaris van buitenlandsclio zaken, zat
tegenover dflb Keizer. Du gasten waren 22
in getal.
De Keizer en zyne ministers spraken allen
Fransch aan tafel. Z. M sprak op zyne
gewon# opgewekte manier mot den Franschsn
gezant en, na het diné, bleef de Keizer nog
lang by een kopje koffie en een sigaar met
hem napraten De andere gasten bleven lot
lang na middernacht.
Uit het Paryschc Louvre waren twee schil
derijen gezonden, om de wanden van het
salon te versieren. De spyslyst was kunstig
versierd met waterverfteekeningen en kwam
ook uit Parys. Een Fransch orkest speelde
onder tafel Fransche wijzen, o. a. de Mar
seillaise.
Aangaande de politieke beteekenis van
het bezoek is niets uitgelekl, maar men ver
moedt dat het in verband stond met de
tusschen Frankrijk en Duitschland gevoerde
onderhundelingen over de Duitsclie belangen
in Marokko. Over de strekking van de
overeenkomst die Frankrijk en Duitschland
willen aangaan, bewaart men een volstrekt
stilzwijg n. De Duitsche pers maakt, merk-
van de
Reuter seint nit Helsingfors var 20 Maart:
Een onbekend, ongeveer 25 jarig man
schout oj) den gouverneur van Wiborg,
Mjasojedoff en wondde hem levensgevaarlijk.
Een later telegram meldt
De man, die den moordaanslag op den
gouverneur Mjasogedof tj Wiborg pleegde,
is gearresteerd. Hy heet Matti Reinikka.
I)e dader loste drie schoten op den gou
verneur in diens bureau. Men gelooft thans
dat de wonden van den gouverneur niet
levensgevaarlijk zijn.
