tN THEE.
EVER
HDER
ecoratief
•erk.
Ar
cao
Nieuw»- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
Maandag 3 April 1905.
No. 9086.
Uullenlandscb Overzicht
FEV1LLETOX.
TERS Jz.
TC AP.
LER
DÏDOCHTIB VAN DEN SCHEEPS
KAPITEIN.
Et 219.
i ZONEN,
Kleinhandel In sterken drank.
KEXXISGEVIXG.
44ste Jaargang
was ge-
visch is.
Verspreide Berichten.
31 S,
dt,
IMKMAN Zn.
{Wordt vervolgd).
50 ets., TA «t
srs en Drogisten
ÜKERI
Rotterdam.
ER, Apotheker
Westhaven 198.
jbaar bij
ja van echtheid ia
kurk steeds roar-
len naam der Firma
?PB.
It,
ut m
S O D E
JAMMER
erkt
adclykat* an c*
4d«l voor Hmtmi
□derschoanwcrk.
i.M Miller 1 Ca
Men lette goW
•merk.
Newark, lalaateriaa,
tartMUM, Arabes
prssftnfos
a 0.35
roer JUtr-
•owel voor
Ons Genoegen”.
delcht»
on, Maunu,
ingen in den
num dra
vervaardigd
et wereldb»-
ebr* Stoll-
Zou er vrede in ’t zicht zyn
Verschillende berichten in verschillende
bladen spreken over de mogelijkheid van
vredes-vooruitzichten, also! er werkelijk een
ommekeer in de stemming in Russische re-
geeringskringen zou gekomen zijn.
Niemand is er, die niet overtuigd is van
de noodzakelijkheid om vrede te kluiten,
buiten de Russische legeeringskringen. Zelfs
bladen als de Nowoje Wrempa van Suworin
die steeds voor de voortzetting van den
oorlog ijverde, zijn nu bekeerd, en achten
vrede, «luiten noodig met -het oog op den
binnenlandschen toestand. Het gebeurde in
Yalta, in den Krim, onder den rook van
het keizerlijk paleis, de agrarische opstand
in den Kaukasus, die veel ernstiger schijnt
te Zijn dan uit de spaarzame berichten is at
te leiden, maken het noodzakeljjk, dat de
Russische regeering al haar krachten, en al
haar zorgen wijden kan aan de binnenland-
sche hervormingen, zonder dat de oorlog in
het Oosten haar aandacht te veel in beslag
neemt. Dat ziet men in vele kringen in, en
de berichten over vredes-vooruitzichten zjjn
dan ook meestal uit die kringen afkomstig.
Maar steeds stond de Petersburgsche „Tele-
graaf-ageutnur”, de spreekbuis van de Rus
sische r.geering, gereed een offlcieele tegen
spraak in de wereld te zenden.
Ondanks de tegenspraken schijnt de
Russische regeering toch langs verschillende
wegen inlichtingen te hebben ingewonnen
over de voorwaarden, die Japan stellen zal,
MERK te letten
VAN
I worden afgelo
le pakjes van vy'
en een Ned. om
van Nommer en
an nevenstaand
3 Wet gedepo
voering van ge-
tevelpnde
BIJL,
CBAART Lz.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Gouda, brengen ingevolge art. ra, iu der Drink-
wet ter openb re kennis;
dat bij hen is ingekomen het navolgende ver-
noek om verlof voor den verkoop van alcoholhou-
denden drank, anderen dan sterken drank, van
P. M. Jan«n voor het vöorhuis van het perceel
aan de Boelekade, Wijk R No Q2.
Binnen a weken, nadat deze bekendmaking is
geschied, kan ieder tegen het verleenen van de
vergunning schritiehjke bezwaren inbrengen.
Gouda, den i April 1905.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
en tevens te kennen gegeven te hebben, dat
zy niet ongeneigd zon zyn vrede te sluiten,
wanneer Japan geen te hooge eischen stelt.
De Associated Press te New-York verneemt
dat do eerste stap gedaan is tot het aan-
knoopen van onderhandelingenRusland
heeft aan Japan eenigo negatieve voorwaar
den medegedeeld, die den grondslag voor
OiderhandelingcH wezen kunnen. Dat wil
zeggen, Rusland heeft te kennen gegeven
dat het bereid is vredesonderhandelingen
aan te knoopen, als Japan geen afstand van
grondgebied en geen oorlogsschatting eischt.
De Times gaat nog verder, en bericht,
dat Rusland en Japan President Roosevelt
als bemiddelaar hebben aangewezen, dat de
onderhandelingen reeds voortgezet worden,
en dat de staking der vijandelijkheden spoedig
kan worden verwacht.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS
van Gondaj doen te weten, dat de functiën
van Gemeente Ontvanger, welke betrekking
tengevolge van het aan den heer N. Cos op
zyn verzoek verleend eervol ontslag is open
gevallen, voorloopig zullen worden waarge
nomen door den heer J. Vermey, Commies
t *n kantore van den Gemeente-Ontvanger.
Gouda, 1 Apiil 1905.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
Het bericht, dat bet beruchte bendehoofd
Apostol in een gevecht by Smol in de buurt
zijn deur. De misdaad was dus bekend ge
worden.
Duprat verkeerde een oogenblik in twee
strijd. Hy bracht de hand naar ’t hart of
naar de maagstreek, want hy wist niet goed
waar hem die vreeselyke pijn in de borst
zat. Daarop er moest tQch eens een
einde aan komen aan die worsteling, duizend
maal erger nog dan een lichamelijk lyden
verzamelde hy al zyn moed, richtte zich met
kracht en geweld op en overhoorde zichzelf
de les als een schoolknaap, om te weten, of
zyn uitroepingen van schrik en ontsteltenis
wel natuurlijk genoeg zouden zyn, wanneer
hem het vreeselyk nieuws werd medegedeeld.
In spjjt van zyn wilskracht, toch nog niet
-vast ter been en met een ratelend gesuis in
de ooren, als iemand, die tweemaal vieren
twintig uren achtereen in een sneltrein
heeft gezeten, maakte hy zich gereed om
naar binnen te gaan.
Van alle kanten kwamen de menschen toe-
geloopen, die sich by de reeds verzamelde
menigte gingen voegen. Sommigen spraken
van <en moordaanslag, anderen van een
brand, weder anderen van een huiselyken
twist.
„Wat is er, mynheer?” vroeg Duprat aan
een douanebeambte, die er met een ontsteld
gezicht by stond.
„Ik weet het niet, kapitein,'* antwoordde
de toegesprokene, hem op militaire wyzo
salueerend, „maar het moet een moord
zyn, een gasontploffing of iets anders van
dien aard.
Duprat zette nu ook een ontsteld gezicht
maar haastte zich toch niet om informatiën
in te winnen by hen, die beter op de hoogte
konden zyn.
De menschenmassa groeide met iedere
minuut aan. Een tram, komend van het
znider-station was verplicht om halt te houden
alsvorens verder voort te kunnen ryden. Uit
alle huizen in de buurt, kwamen nieuws-
gi< rige hoofden te voorschijn, witte vlekjes
op een donkeren achtergrond. En boven de
beweeglijke, joelende menigte uit, lag Duprat
ter weerszijden van de hotelpoort de hoofd
deksels der agenten, die den menschen den
toegang versperden.
De kapitein voelde, hoe hem het bloed
naar het hoofd steeg en hoe de aderen by
den bah opzwollen. Daar was de justitie.
Het gerecht!
In zyn verbeelding zag Duprat een gnillo-
tine in werking.
Verscheidene personen om hem heen, die
hem kenden, gingen ter zyde, om hom door
te laten. Duprat kwam vooruit.
van Góvgeli was gevallen, blijkt onjuist. De
man is ontsnapt en springlevend, wat een
vreeselyke tegenvaller voor de Turken is.
Dezen waren zoo bly over Apostol's ver
meenden dood, dat Hilmi-pasja bevel had
gegeven alle onderofficieren, die by het ge
vecht tegenwoordig waren, te verhoogen
alle soldaten een toelage van een Turksch
pond te' geven en aan de families der ge
sneuvelden tien pond. Dat is gebeurd en
nu blykt er geen reden voor de verheugenis
der Turken te bestaan. Tegelijkertijd moeten
zy vernemen, dat ook de hoofdman Luka,
die volgens berichten uit Grieksche bron to
Messimer in het district, Wodena was ge
vallen, nog in leven en zoo gezond ah een
nelk gekookt
ink voor <U-
heolepeh van
cohte) Als
go vol Tan
o gebruiken,
unoto H. 7.
Ondanks het verzet van minister Rouvier
heeft de Fransche Kamer gisteren besloten,
dat de hoeveelheid alcohol, die uit eigen
oogst mag worden gestookt zonder dat er
belasting voor behoeft te worden betaald,
zal worden vastgesteld op 50 liter.
Over het ontwerp op de scheiding van do
kerken en den staat beeft Denys-Cocbin het
woord gevoerd. Cochin wees op Nederland
Op een ander bankje zaten twee verliefden
hand aan hand, die telkens elkander aan
keken. Verderop hield een klein kind, nog
een dreumesje van veertien of vijftien maan-
nen, zich aan het uiterste randje van een
andere bank vast, en de moeder, op korten
afstand neergehurkt, hield den kleine een
appel voor, als om hem uit te noodigen het
maar te wagen. Daar kwam hy aangestapt
de dappere kerel, waggelend met zyn dikke
beentjes, de handjes vooruit, en kraaiend van
pleizier viel hy ten slotte in moeders uitge
stoken armen.
En dat alles deed Duprat koortsachtig
huiveren en hem de ©ogen branden. Hy dacht
aan de gelukkige uren, door hem zelf met
zyn kind doorleeld, toen de tweede Miquéle
alles wat hy nog op de wereld bezat
hem van die dingen toekraaide, die hoege
naamd niets zeggen en die, juist daarom
misschien, zoo welsprekend zyn en ons nog
lang daarna als zoete muziek in de ooren
blyven klinken.
Na enkele minuten gezeten te hebben, ver
liet hy toch de bank, brandend nieuwsgierig
als hy was, om te weten of zyn dochter wel
was opgestaan. Met langzame schreden, de
borst meer en meer bekneld, kwam hjj even
wel slechts weinig vooruit.
Ja, het was wel degelijk een hoop volk
wat hy in de verte had gexien en ook voor
Frankrijk.
In antwoord op een interpellatie over de
quaestie der „fiches” in het leger, verklaar
de minister Rouvier gisteren in den Senaat,
dat, naar zyn meening, de genomen beslis
singen voldoende waren. Een motie van
vertrouwen werd met 232 tegen 31 stemmen
aangenomen.
De oud-minister van koloniën Decrais zal
in den Senaat de regeering interpelleeren
over de Marokkaansche quaestie.
Duitsohland.
Het congres van Duitsche mijnwerkers,
dat dezer dagen te Berlijn gehouden wordt,
nam een motie aan, waarin gezegd wordt
dat het ontwerp-mynwet niet voldoende
maatregelen treft voor de arbeiders. Dezen
willen in plaats van de voorgemelde sani
taire voorschriften den achturigen werkdag
als maximum-werktyd.
Ooswnrijk- Hongarije.
De minister van oorlog Pitreich zou heden
Baron von Rheinbalen, de Pruisische mi
nister van financiën, heeft ^interen in den
Ryksdag nog cens uit alle macht tegen de
verhooging van de matriculaire bydragen
verzet aangeteekend. Hy zeide uit naam
van de verbondeit regieringen dat de Rijks
dag, door de 46 miiiioen mk. voor wapens
van de buitengewone naar de gewone uit
gaven over te brengen de ongedekte matri
culaire bijdragen verhoogd had tot het bui
tengewoon hooge bedrag van 80 miiiioen
mk. Rheinbaben was overtuigd tan het
vruchtelooze van een poging om een mid;
delweg te vinden, wat trouwens baro 1 v.
Stengel reeds vergeefs beproefd had „Maar
in uitdrukkelijke opdracht van de Verbonden
rege'er/ngön moet ik, vervolgde hy, verzet
aanteekenen tegen deze wijziging van do
begrooting en do verzwaring van den last
die op de bondsstaten drukt. De bedenkingen
die wij hebben, zyn zoowel van flnancieelen
als van jyolitieken aardf Ik kan verzekeren,
dat ik, wat Pruisey betreft, gewoon weg
niet in staat ben, dóór verhooging van de
inkomsten of verlaging van de uitgaven aan
deze onverwachte nieuwe eisqhen tegemoet
te komen. Zelfs voor Pruisen blyft geen
andere mogelijkheid over dan het aangaan
van een leaning”.... En de politieke be
denking was dat de bondsstaten, als de
schroef zoo werd aangezet, weinig genoegen
in het bestaan van het ryk zouden scheppen.
Op die wyze kon het dus niet voortgaan en
het was noodig een weg te vinden, die zoo
wel met de wenschen van den Rijksdag als
met die van den Bondsraad strookte.
Niettemin bekrachtigde do Ryksdag defi
nitief de besluiten van de tweede lezing.
De 46 miiiioen mk. worden dus niet door
het ryk geleend, maar ponds-pondsgewys van
de bondsstaten opgeëischt.
11)
Toen Jjep hy, steeds de kaden volgend,
haastig door naar het hotel. Onderweg werd
hy nog herhaaldelyk gegroet-
Een goederentrein liep op een niet afge
sloten spoor langs de Garonne, hier een
wagen achterlatend, daar weder een anderen
wagen opnemend en het af- en aanhaken
kon nauwelijks als een tijdverlies worden
beschouwd, want een elders buiten dienst
gestelde locomotief, kalm als een oud karre-
paard, deed den trein bewegen, en de straat
bengels liepen spelend, blijkbaar met alle
gerustheid, voor de locomotief uit, wel wetend
dat de oude machine nooit hard genoeg liep
om hen in te halen.
Het was nu omstreeks tien uur. Uit de
verte reeds hield hy het oog gericht naar
't hotel, al kon by ’t ook nog niet zien.
Plotseling bleef hy staan. Stond daar niet
een hoop menschen, en was daar niet de
ingang van ’t hotel Wederom maakte de
angst zich van hem meester. Hy kon niet
meer voort en viel op een bank neder.
Kardinaal Merry del Val de staatssecre
taris van het Vaticaan heeft een schrijven
gericht aan kardinaal Goossens, aartsbis
schop van Mechelen waarin hfi, in opdracht
van den Paus, het optreden veroordeelt van
de Christelyk-democratische pastoor Daens
en Fonteüne omdat zy hot gezag van den
Paus aangevallen en de leer der Katholieke
kerk verkeerd uitgelegd zouden hebben.
De aartsbisschop heeft nu de genoemde
priesters verboden, de mis te lezen en het
geestelijke kleed te dragen. Niettemin ver
schijnt Daens in de Kamer steeds in de sou
tane. Daens verklaart, dat hy van den brief
geen notitie kan nemen daar deze niet tot
zyn kennis gebracht en slechts door een
Antwerpse!» blad gepubliceerd is. Hü noemde
den brief bloot een poging invloed te oefenen
op de verkiezingen. „Ons kan niets meer
doren,” zei Daens tot een journalist, „want
men heeft ons alles ontnomenverbranden
kan men ons gelukkig niet. Wat hebben wy
overigens anders gedaan dan dat wy prac-
tische Christenen zyn, en do anderen slechts
Christenen in naam
(.mimi e co 111vr.
en Engeland, waar hy kort geleden had
gereisd. In die landen waren de bisschoppen
tevreden, omdat zy er vrijheid genieten. Hy
was van meening, dat het wetsontwerp geen
waarborg gaf voor de toekomst. Het beste
zou volgens Cochin zyn, dat de status quo
gehandhaafd werd.
Regnier, van den anderen kant, trachtte
aan te toonen, dat het Concordaat niet kon
blijven gelden. De katholieke kerk, zeide
by, was altyd de vyand geweest van de
republiek, en altyd er op uit om de wereld
heerschappij te veroveren.
De radicaal Raibertie sprak de vrees uit,
dat de scheiding den staat zou ontwapenen
tegenover do kerk.
Senator Decrais stelde in den Franschen
Senaat aan den minister van buitenlandsche
zaken Delcassé eenige vragen over Marokko,
waarbij by er aan herinnert dat geen enkele
mogendheid protest heeft aangeteekend tegen
de sluiting van de Engelsch-Fransche over
eenkomst. Spreker vraagt of er eenig nieuw
feit is, dat de ongerustheid van Duitschland
wettigt.
Minister Delcassé antwoordt dat de
Fransche actie in Marokko doorgezet wordt
op de wyzo, zooals ze op de tribune der
beide Kamers is in het licht gesteld en dat
de in Marokko heerschendc anarchie, die
alleen voortspruit uit de verzwakking der
Maghzen, aan de geheele wereld en vooral
aan Frankrijk tot nadeel is.
Minister Delcassé voegt hieraan toe dat
Frankryk nooit de rechten van anderen heeft
willen miskennen. De Fransch-Engelsche
overeenkomst geeft duidelijk de wyze van
optreden van Frankrijk aan, dat waken moet
voor de veiligheid van Marokko en aan dit
land bystand verleenen om hervormingen
tot stand te brengen. De Fransch-Spaan-
sche overeenkomst erkent ook de overeen
komst met Engeland. De tekst var, de con-
vemte sluit ieder misverstand uit. Het
Fransch-Engelsche verdrag werd aan den
sultan onmiddeilyk voorgelegd. De beer
Delcassé voegt hierby dat de Maghzen nieï
by machte was de troebelen aan de Al-
giersche grens te koeren en dat Frankrijk
desniettegenstaande van dezen toestand geen
misbruik heeft gemaakt.
Ten slotte zei Delcassé nog, dat do Magh
zen de noodzakelijkheid van de Fransche
hulp erkende en er verschillende malen om
had verzocht. Frankrijk heeft oen lang en
lastig werk op zich genomen.
„Wy stuiten in Fez op den tegenstand
van hen, die er belang by hebben de tegen
woordige toestanden te bestendigen. Ons
besluit kan niet worden gewijzigd, ons belang
verzet zich daartegen. Onze Marokkaansche
politiek geeft aan het parlement gegronde
hoop dat Frankrijk erin zal slagen, zonder
iemand te ontstemmen en zonder eenig belang
te schenden zyn invloed in het westelijk
bassin van de Middellandsche Zee te ver
zekeren.” (Toejuichingen.)
Merry del Val de staatssecrc-
gericht aan kardinaal Goossens,
