LOON,
erleiding.
Islei”,
laar
-sextract
t*
UM,
ing volgt.
A'iewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
rijs Haar
meer! J!
Christelijke en neutrale
Staatkunde?
No. 9704
I
FEUILLETON.
I
rei
D1D0CHTÏB VAK DEN SCHEEPS
KAPITEIN,
iglijders
uamenten.
;ruis”
44ste Jaargang
en
lts,
Maandag en
Dinsdag 24 en 25 April 1905.
n, GOUDA.
Inzending van Atl verten tien tot 1 uur de» midd.
bij
4
[NEMAN A Zn.
Maandag, tweede Paaschdag,
verschijnt de Goudsche Courant
niet.
werkelijke hulp
IAG AZIJN
B 13,
wa«,
f zo
briefkaart w or Jt
«gezonden door
tbommel.
INT,
ien modellen te
tokUfeltJes.
■ABATEN, reu-
Dit No. bestaat uit Twee Bladen
EERSTE BLAD.
'OM.
ZANDVOORT,
(VOORT, J. S.
'NG, A. DROST
JIJFF.
den toepassingen
(derde For*
terts. Zy geven
terg niet kunnen
li, geen imitaties
n.
en aantal onge-
fit op aanvraag
acts co.
I. SABDEMANK
Fektoon A o. 8*.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering v^n Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nonnners V 1.1 F CENTEN.
verlichting.)
Maar die kreten van triomf werden op ’t
zelfde oogenblik door een niet minder luiden
wanklank overstemd.
„Naar ’t water I Smyt hem in *t water!
Sleep hem voort
„Mgn God, wat gebeurt daar toch vroeg
Miquéle.
„’t Is do moordenaar uit ’t hotel do Bourgogne
die gearresteerd wordtantwoordde iemand,
die naast haar stond.
By de algemeene verwarring volgde Miqnéle
het voorbeeld van twee, drie anderen en
sprong zy op tafel.
„Papa, papa, zie toch!” riep zy met een
byna gillende stem. „De moordenaar! Hg
is ’t I”
„Wie
„Victor Labanére
En met uitgestrekten hand wees zy naar
den armen journalist, die tosschen twee gen*
darmen werd weggeleid.
Duprat zonk nagenoeg bewusteloos in zyn
stoel neder.
„Voort, voortNaar de guillotine I”
schreeuwde de menigte, maar om den man,
die in wanhoop was neergezonken, werd de
kreet herhaald
„Leve Frankrijk Leve de kapitein Duprat.
V.
Den volgenden morgen bleef Miquéle veel
Trouwens dr. Bavinck spreekt zichzelf
tegen. Nadat hij eerst gesteld heefthet
kabinet boven de partijen, gaat hij voort
de regeering wenschte voort te bouwen
op de christelijke grondslagen van het
volksleven. De vrijzinnigen zeggen vol
gens hem echterGodsdienst is eene zaak
van het hart, van de binnenkamer, van
het huisgezin, van de gemeente der ge-
loovigen, maar waarmede de staat in zijn
bestuur, in zijne instellingen, in zijne
scholen, in zijne wetenschap niet te reke
nen heeft. Hier moet alles doordrongen
worden van een neutralen geest. Tegen
over de politiek naar de openbarings-
dogrna’s bindt de politiek naar de uit
spraak der rede den strijd aan. Onttroo-
ning van het huidig' bewind, omdat het
op christelijken grondslag zich plaatst, is
het gemeenschappelijk doel.
In hoeverre de vrijzinnigen aldus rede-
neeren laten wij nu met rust, maar wen-
achen te vragen, of zich het kabinet
werkelijk door christelijke staatkunde van
zijn voorgangers heeft onderscheiden
Heeft het ministerie nu voortgebouwd op
de $ri3telijke grondslagen van het volks
leven En daarop kan niet anders dan
ontkennend worden geantwoord neen en
nog eens neen. Laat ons dit nagaan. Een
aantal wetten waren door het Kabinet-
Pierson-Borgesius voorbereid, deels inge
diend en door het ministerie Kuyper on
gewijzigd opnieuw ingediend. Deze wetten
zullen dus wel niet op christelijken grond
slag gebouwd zijn. Van de overige wet
ten en wetsontwerpen van dit ministerie
afkomstig zullen de speetwet, de wet tot
aanschaffing van het snelvuurgeschut en
de stakingswetten toch wel evenmin voor
christelijke wetten worden versleten. Wie
de bij de totstandkoming dezer wetten
gevoerde beraadslaging naleest zal moeilijk
het christelijke zout kunnen opsporen, vooi
veeleer den conservatieven, zelfs reaction^ ever
nairen geest van het eerste wetje, het Vaa
militaristische streven der regeering bij
de tweede wet en het despotieke optreden
bij de stakingswetten bespeuren. De
drankwet, hoewel beoogende de drankzucht
tegen te gaan, kan evenmin ais eene proeve
(.(KhSCIIE (milVVT.
Nieuwe l.ondon
de K> gze haren
maakt hel
list het uitvallen
n tet bootd weg
•London.
W per flacon.
SDAAL M 9, bij
27)
Met een uitbundige toejuiching werden
die woorden begroet, en Duprat, zelf min of
meer bedwelmd door zyn succes, moest de
.handen drukken, die hem van alle kanten
werden toegestoken.
Een geweldig rumoer kwam aan dat eer
betoon een einde maken.
Daarginds was een opeenhooping van
menschen en nu ging dan de tafel van mond
tot mond het gerucht, dat iemand in hechte-
■ia waa genomen.
Duprat steunde zich met de beide handen
*an de tafel vast, want zyn knieën knikten
weer.
•Wie wordt er opgepakt vroeg Miquéle.
.Ikik Weet het niet 1” stamelde de
kapitein.
En daar het meerendeel der dischgenooten
die de gebeurtenis te onbeteekenend hadden
gevonden, om daarvoor hunne plaats te ver
laten, den kapitein vroegen om nog een
enkel woord aan zgn schoone improvisatie
te willen toevoegen, hief Duprat krachtig
het lichaam op en met een noeste welspre
kendheid, die ook zyn hoorders deed trillen,
met den moed van den geharden zeeman,
die zelfs aan de hevigste stormen het hoofd
weet te bieden, begon by opnieuw het woord
te voeren, en de menschen, die zich om hem
heen hadden geschaard, in spyt van ‘t gejoel
en ’t gejouw daarginds, met welgevallen aan
ziende, reciteerde hij met een volle stem,
met vlammend oog er. breed gebaar, de overi
gens zoo eenvoudige verzen van zyn land
genoot Isidore Salles, waaraan zyn flinke
voordracht nochtans een eigenaardigen
luister verleende
„Hebt het lief, het land van ’t Zuiden,
Vormt daar niet uw taal een band,
Zoo op bergen als in dalen
'tls uw kleine Vaderland!
Bluft, waar 't lot u heen mag voeren,
't Land, door ’t zonlicht goud getooid,
’t Kleine Vaderland beminnen,
Maar vergeet het Groote nooit
*Frankrgk 1 Frankrgk, leve Frankrgk I”
klonk het met geestdrift van alle kanten,
en, door zyn hartstochtelyk opgewonden
bewonderaars met stoel en al opgenomen,
werd de redenaar, tegen wil en dank, in
zegepraal boven alle hoofden uitgestoken
„Leve Frankrgk 1 Leve kapitein Duprat
klonk het uit honderd keelen.
ling van het vroegere anti-revolutionaire
beginsel, afschaffing van de plaatsvervan
ging. In zijne rede „Volharden bij het
ideaal” in 1901 leerde hij dat het doel
was om te zien „of voor het Christelijk
Volksdeeldan wel voor onze volksge-
nooten, die met den Christus, altoos in
politieken zin, gebroken hebben, de meer
derheid in de Staten-Generaal zal zijn”.
Is ons volk in meerderheid Christelijk of
paganist Ziedaar de vraag, welke gesteld,
zij het ook in een valsch licht, dr. Kuy
per de overwinning bracht en waarop nu
wordt voort geborduurd, juist ter wille
van het succes.
Nu dr. Kuyper zelf niet aan de De-
putaten aangaf, in welke richting het
anti-revolutionaire schip verder koersc
moet zetten, is uit den aard der zaak
de rede des voorzitters heel wat minder
belangrijk. Immers, niet dr. Bavinck geeft
die richting aan, maar de algemeen er
kende leider, zoodat zijne rede niet meer
dan een gelegenheidstoost kan worden
genoemd. Natuurlijk werd de staatkunde
van het kabinet, de christelijke staatkunde,
met lof bezongen en tegenover d,e politiek
der paganisten, tegenover de neutrale
staatkunde, gesteld. De redenaar begon
met te zeggen, dat het kabinet in 1901,
evenals het kabinet Mackay in 1888, zeer
gematigd optrad. „Niet uit zwakheid, maar
om de alles afdoende reden, dat in een
land, waarin twee zoo machtige groepen
tegenover elkander staan, recht en bil
lijkheid eischen, dat aan beide groepen
een bestaan met eere verzekerd blijve”.
Men moet maar durven en zeggen, dat
het kabinet zich van den aan vang af boven
de partijen stelde, ze alle te zamen er
kennende als een en hetzelfde volkDr.
Kuyper zorgt voor de eere der vrijzinni
gen, vze met den naam van paganisten
tooiende, door een zijner satellieten wel
dra in heidenen vertaald Het kabinet
boven de partijen, zegt dr. Bavinck. Neen,
roept dr. Kuyper twee dagen vroeger
uit„de Regeering is er op bedacht voor
de duiven in de eigen til behoorlijk te
zorgen, wanneer hij in tweeden termijn
over de onderwijsnovelle spreekt.
De antirevolutionaire partij heeft in de
afgeloopen week te Utrecht hare Depu-
taten-vergadering met het oog op de ver-
kiezingerf gehouden. Het was de eerste
maal, dat de leider dier staatkundige
partij, dr. Kuyper, op dé vergadering
ontbrak. Nu hij in een anderen „staat
des levens” verkeert, heeft hij van het
voorzitterschap afgezien en trad prof. dr.
H. Bavinck als zijn plaatsvervanger op.
Merkwaardig is het, dat deze dogmaticus,
die met dr. Kuyper dikke boeken over
Calvinistische dogmatiek heeft geschreven,
professor in de theologie aan de Vrije
Univeiuiteit is en totnogtoe allerminst «en
politieke figuur in de antirevolutionaire
partij is geweest, den „grooten leider”
heeft vervangen en niet een der anti
revolutionaire staatslieden b.v. Heemskerk,
Talma, de Waal Malefijt, Van Vliet of
Duymaer van Twist.
De pers heeft geen toegang tot de
Depuiatenvergadering, zoodat de buiten
staanders niet veel meer gewaar worden
dan de besluiten, welke genomen worden
en de rede, waarmede de voorzitter de
vergadering opent. Zoolang nu dr. Kuyper
deze rede hield, was zij van belang als
uiting van den „leider”, waarheen en wat
hij wilde. Zoo maakte hij in 1894 zijne
Deputatenvergadering duidelijk, dat uit
breiding van het kiesrecht, liefst tot huis-
ninskiesrecht, noodig was en dat zoowel
vjut „broeder Lohman” als van de katho
lieke staatspartij niets te verwachten was.
In 1897 spiegelde hij zijne mannen het
omgekeerde voor, samenwerking met Rome
en met de mannen met twee namen, in
voering van graanrechten en wegmoffe-
Telefoon M». 8»
A DVE R TENTIEN worden gepl.tatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
lli Centen. Groote .letters worden berekend
naar plaatsruimte.
van christelijke wetgeving doorgaan, tenzij
men oordeelt, d.at christelijk hier syno
niem aan pover is.
Daarbij komt nog, dat deze wet niet
dan met hulp der socialisten in het Staats
blad is verschenen en allerminst met
sympathie werd begroet door de Roomsch-
'Katholieken. Niet anders zal het gaan
met het ingediende wetsontwerp tot af
schaffing der Staatsloterij binnen 20 jaar,
dat al even pover is als de Drankwet,
van christelijk standpunt bezien. En het
wetsontwerp tot beperkhtg,yftp.ikn vac-
cinedwang? Sedert 28 Juni 1904 wordt
op de memorie van antwoord gewacht,
waarschijnlijk wel een gevolg, dat het
beginsel niet dat is van alle partijen der
meerderheid, maar van oen of meer sten
gels van den gemeenschappelijken wortel.
Zelfs de Hooger onderwijswet en de nu
in behandeling zijnde Lageronderwijs-
novelle kunnen den toet» niet door
staan. Immers beide ontwerpen zijn niet
specifiek christelijk, want ware dit wel
het geval dan zou niet van onverdacht
christelijke zijde, met name door den heer
de Savornin Lohman, tegen het eerste
ontwerp zoo zijn opgetreden ên evenmin
het andere ontwerp zooveel bestrijding
hebben ondervonden bij Rooinsch-Katho-
lieke onderwijzers in Limburg en
Christelijk-Historischen in Friesland.
Evenmin toonde het optreden der re
geering een bijzonder christelijk karakter.
Of was het een christelijk minister, die
overal door zijn reizen de aandacht zocht
en ons land fileer dan eens door zijn
ijdelheid in opspraak bracht Wie zal
minister Ellis om zijn optreden tegen de
matrozen, minister Loeff tegenover ge
vangenen, die naar ’t ziekbed van hun
naaste verwanten vragen te gaan, chris
telijker noemen dan bun paganistisi he
voorgangers? En danste Melvil niet
evengoed als alle niet-christelijke ministers
i buitenlandsche zaken Komt de
(ipstelijke minister van Waterstaat,
Handel en Nijverheid niet terug op zijne
niet-christelijke wijze van optreden tegep
de vier Amsterdamsche brievenbestellers?
Ja, was de christelijke regeeringsmeer-
langer dan gewoonlfik to bed liggen.
Duprat, die weder geheel hersteld r
ging naar haar toe en vroeg haar, of
zich niet wel gevoelde.
O, zo was volstrekt niet ziek, alleen maar
een weinig vermoeid en ze zou nu ook dade
lijk opstaan.
Des middags, toen de courant bezorgd was
wilde Miquéle ze hot eerst inzien on zjj las
overluid, zeer snel, het volgende daaruit
voor
„De moord van ’t hotel de Bourgogne
Na een lang en moeieljjk onderzoek, op uit
stekende wjjzo geleid door den heer Labarie,
don rechter van instructie, werd gisteren een
bevel tol arrestatie uitgevaardigd tegen zeke
ren heer V. L.die zich journalist noemt
en hetzelfde hotel bewoont, waarin de mis
daad werd gepleegd. V. L. wa» absent, toen
de agenten zich bjj hem aanmelden. Eerst
om tien uur des avonds kon de arrestatie
plaats hebben en wel in den Plantentuin,
juist op ’i zelfde oogenblik, dat de kapitein
Duprat zjjn geesldriftvolle toespraak hield
waarvan voor onze lezers in een andere
kolom van dit blad de korte inhoud is weer
gegeven. V. L. hpeft, In spjt van de over-
stelpende aanwijzingen, die tegen hem bestaan
krachtig alle schuld ontkend.
(Wordt nmofyd)-
wai
s
