THEE.
Ierland
r
ao
nz.
LOON,
Atewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Vrijdag 9 Juni 1905.
No. 9743.
44ste Jaargang.
Buitenlandse!) Overzicht.
m
FEUILLETON.
DE DOCHTER VAN DEN SCHEEPS
KAPITEIN.
Inkt
;este
DELIJK
D.
ASFORMJIZEN,
I
i
Jezxt.
:isrGh
1
NTEN,
sclra Branders.
JONEN,
van
Inzending van Advertentiën tot 1 uur de» mid i.
aan
jet
dat
int
■ii
AGAZIJN
ster”,
B 13,
wftt
1 Neder-
N,
.staleltjes
ak behoort.
t ile Tweede
leraal.
topten bij
AN Zn.,
Tiendeweg.
LB.
DAM.
3031.-
de leveran-
D en OE-
i enz enz.
geheel Ne-
modellen
ÏN Franje,
geëmailleerde
IKELEN.
F»
Spreekbuizen.
(i(III)S(IIE COURANT
iiK te letten
orden afgele-
lakjes van vijf
een Ned. one
Nommer en
nevenstaand
Wet gedepo-
riag van ge
lende
IL,
lART Lz.
e licht»
iMMUnwv
m in den
raam den
rvaardigd
wereldbe-
Stoll-
VI ERDE AFDEELING.
I.
Vier dagen later stoomde hot kleine jacht
langs Biarritk.
Het was een warme dag. De zee scheen
te zingen. Van alle kanten, als schapen op
oen eindeloos blauw veld, zag men de wit-
gekuifde golfjes, maar tegen do donkere rot
sen van de kust sloeg do branding af on too
met grooter hevigheid.
De lucht was met zware, witte wolken
bezet en de gezichtseinder zoo buitengewoon
gekookt
▼oor <b-
epeb van
ito) Ah
▼al Twa
struiken.
a’i
Telefoon No. 82
ADV E R T E N T I E N worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte^
verwachten. De Tsaar doelt deze meening
en hoopt buitendien op het tusschenbeiden
komen van andere mogendheden, dat tot
matiging van Japan’s eischen zou kunnen
leiden.
Uit Parys wordt aan hetzelfde blad ge
seind, dat Rouvier de Russische regeering
heeft laten weten door financiers, dat zoo
lang de oorlog duurt er geen sprake» meer
kan zyn van een nieuwe leening in Frank
rijk. Maar de Fransche haute finance zou
wel de noodige sommen beschikbaar willen
stellen tot het betalen eener oorlogsschat
ting aan Japan en den bouw eener nieuwe
Russische oorlogsvloot.
woeste jacht evenmin op.
Eensklaps, achter een natuurlijke verheven
heid van het terrein, keerde hij zich om en
veranderde achtereenvolgens driemaal van
richting.
Gered Ja, gered 1
Het was een donkere avond. De gendarmen
hadden hem uit het gezicht verloren. In de
verte hoorde hy hen loopen door de struiken
langs de heuvelhelling, terwijl hij, eenigszins
tot adem gekomen, langs een kronkelende lyn
zich naar den rivier oever begaf.
Eenmaal den oever bereikt hebbende, liep
hij wat hij loopen kon, buiten adem, met het
gevoel, alsof hij in ’t volgend oogenblik zjjn
laatste krachten zou moeten verliezen, naar
het uiterste plekje van het havenhoofd. Daar
sprong hij op het jacht, na op de bouten
brug veiligheidshalve het geluid zijner schre
den eenigermate te hebben gedempt en lang
zamer te hebben geloopen.
„Vooruit!" beval hij.
Maar de doofstomme en de machinist,
beiden aan zulk een drift bij het vertrek
uit deze of gene haven niet gewoon, schenen
hem niet terstond te begrijpen.
„Vooruitherhaalde de kapitein met een
stem, die geen tegenspraak duldde en zijn
twee ondergeschikten spoedden zich naar
hun post.
En er kwam beweging in de kleine boot,
Tengevolge van de beraadslagingen gis
teren gehouden in den ministerraad op
Tsarskoje Selo is den Rnssischen gezanten
te Washington en Parijs hedenmiddag tele-
graphisch medegedeeld dat Rusland de vre
desvoorwaarden van Japan wenscht te ver
nemen.
Boelyghin heeft zijn ontslag gevraagd
het wordt klaarblijkelijk dezen reactionnairen
oud-adjunct van grootvorst Sergius zelfs te
bont. Want uit Petersburg wordt gemeld,
dat de minister van binnenlandsche zaken
wil heengaan wegens de nltra-roactionnaire
oékase, waarin aan den adjunct-minister een
bijna onbeperkte macht wordt geschonken...
Ook in de pers wint de reactie veld. De
oude Soeworin, die een poos heel kalm ge
weest is, schrijft nu weer artikelen, die blaken
van oorlogsvuur. „Rusland heeft nog een
leger en dat leger is nog niet verslagen’’,
zou zegt hy in de Nowoje Wremya.
„Laat de Japanners eens trachten den
Oeral over te trekken, en hun vloot naar de
Oostzee te zenden, om Kroonstad te nemen
en Petersburg te bezetten. Dan komt Rus
land pas in de positie, die Frankrijk in 1871
tot den vrede noopte.
„Maar thans behoeft Rusland zich nog niet
overwonnen te verklaren, nu gestreden wordt
in een ver verwijderd land. Rusland heeft
nog alle middelen, om te bewijzen dat het
krachtig is, en dat het zijn positie als groote
mogendheid kan handhaven”.
Krasser nog is de Moskowskya Wjedo-
mosti, die niet alleen de voortzetting van den
oorlog tegen Japan predikt, maar ook opwekt
tot den strijd tegen de „nieuwe concessies
en de beloofde vertegenwoordiging”.
„Aan dezen in de geschiedenis ongehoor-
den toestand had reeds lang een eind moe
ten gemaakt worden”, zegt dit blad. „Niet
voor de eerste maal wyzen wy er op, dat
daartoe maar één middel is: de militaiie
dictatuur
„Nu, ten gevolge van de nederlaag van
Rodjestwensky’s vloot de revolutionnaire be
weging zich met één slag versterkt gevoelt,
is die dictatuur beslist noodzakclyk.
„En van vrede kan onder die omstandig
heden volstrekt geen sprake zyn”.
Dit zij» de meenicgen, die in de omgeving
De Petersburgsche Telegraafagentuur deelt
mede: Rodjestwensky seint uit Tokio van
den 6eDen 27en Mei urn half twee begon
een gevecht met twaalf groote Japansche
kruisers. Om 2 uur 30 moest ik het com
mando over de Knias Soevarof overgeven.
Om half vier., toen een deel van mijn staf
evenals ik zelf buiten kennis lag, moesten
wjj overgebracht worden naar de Boeiny
waarop zich reeds de bemanning van de
.gezonken Osliabia bevond. Het commando
werd overgedragen aan admiraal Nebogatof.
Gedurende den nacht raakte de Boeiny
van het eskader verwijderd. Des morgens
kregen wy de Dmitri Donskoi met twee
torpedobooten in het gezicht en brachten
de bemanning van de Osliabia daarop over.
Ik werd aan boord van de Biedovy gebracht,
die in den avond van den 28e met de
Gromby verder voer-
De Biedovy moest zich overgeven aan
twee Japansche torpedobooten, en kwam
den 31e te Sasebo.
Ik vernam dat ook Nebogatof zich te
Sasebo bevindt-
worden, voor Frankrijk een verlies. Want
Delcassé was een hoogst bekwaam manen
het is geen toeval geweest, dat hy van vyf
kabinetten deel uitmaakte. Hy had, steu
nende op het bondgenootschap met Rusland,
de buitenlandsche politiek van Frankryk
verbreed en de kleine en groote geschillen
die bestonden met Italië, Engeland en Spanje
weten op te lossen.
Maar Delcassé was tegelyk een vijand
van Duitschland. De betrekkingen tusschen
de Republiek en het Duitsche Ryk bleven
onder zyn bewind correct, maar koel. Hy
meende Duitschland als „quantité negli-
geable” te kunnen beschouwen, en toonde dat
in de regeling der Marokkaansche quaestie
Dat werd de reden van zyn val.
De voorspellingen zyn bewaarheid. Nau
welyks was du koning van Spanje uit Parys
vertrokken, of de minister van buitenlandsche
zaken, Theophile Delcassé, is afgetreden.
En hoewej het niet gezegd werd, is het
toch duidelyk, dat de Marokkaansche quaestie
en de handhaving der neutraliteit in Oost-
Azië de beide gewichtige factoren zyn, die
de aanleiding werden tot dit aftreden.
In den ministerraad deelde Delcassé mede,
dat de verschillen van meening tusschen
hem en zyn ambtgenooten over de wyze van
toepassing der beginselen van de buitenland
sche staatkunde hem aanleiding gaven zyn
verzoek om ontslag te herhalen.
Ditmaal werd het aangenomen, nadat hel
op 19 April op verzoek van president Loubet
en van den minister-president Rouvier was
teruggenomen. Toen wilde men den schyn
vermyden, dat het aftreden van Delcassé een
gevolg van het optreden van den Duitschen
keizer was. Want niet over Duitschlands op
treden is Delcassé gestruikeld, maar over zjjn
eigen staatkunde, die hem naar de Temps
het zoo juist uitdrqkte in een „cul de sac”
had gevoerd.
En toch is het [aftreden van Delcassé,
door do omstandigheden noodzakelyk ge-
van den Tsaar, bij de grootvorsten en by de
hooge ambtenaren heerschen. Blind voor den
toestand hitsen zy in hun organen de open
bare meening nog meer op. In zulk een stem
ming is de oekase ontstaan, waarin aan Tro-
pof een dictatoriale macht werd verleend.
In zulk een stemming worden de Russische
zaken behandeld. En door deze stemming
wordt de revolutie eer aangewakkerd dan
tegengegaan
terwijl Duprat, badend in hot zweet, bloedend
aan gelaat en handen, met kloppingen in
hoofd en hart, zich naar het stuurroer
begaf.
Ja, werkelijk men was in beweging.' Het
jacht verwijderde zich van het havenhoofd 1
Toen hief hy de oogen op naar den hemel
en naar de sterren, die daar zoo kalm en
zoo rein aan het uitspansel prykten. Een
diepe zucht welde op uit zyn borst-
Men stoomde voorwaarts. Voor Duprat
stonden Miquéle en Victor naast elkander,
zonder evenwel een woord te wisselen.
Eindelijk vroeg Miquéle haar vader, wat
hem deerde.
„Niets,” zeide hy. „Ga met Victor naar
de kajuit. Later zal ik u alles wel vertellen.”
Dinsdag en Maandag heeft de Fransche
Kamer zich bezig gehouden met de artike
len van het scheidingsontwerp, die de nit-
keering bepalen, welke voorloopig aan de
geestelijken wordt toegekend van staats-
wege. Een amendement van Bignon om de
kuitkeering te verhoogen werd verworpen
met 306 tegen 265 stemmen. Een amende
ment van Lecoy nam de commissie groo
tendeels over. Het amendement strekte o.a.
om de pensioenen bij overlijden van een
dominee of rabbi te blyven uitkeeren ten
bate van de weduwe en de kinderen. Vol
gens den tekst, door de commissie vastgo-
steld, zal het pensioen worden bepaald op
de helft van het traktement van thans voor
de geestelijken van 45 tot 60 jaar mot meer
dan 20 dienstjaren, maar in geen geval hoo-
ger dan 1500 francs.
Uit Petersburg werd Dinsdagmiddag
de Temps geseind
Ik verneem uit zekere bron dat de minis
ters al hunne krachten voor den vrede in
spannen, en het schijnt dat zy binnenkort
succes zullen hebben.
Een telegram nit St. Petersburg aan de
Magdeb. Ztg- verzekert, dat bizonderlijk
Witte en Kokofsef (de minister van financiën)
by den Tsaar het sluiten van vrede tot eiken
prys bepleiten. Witte hield den Keizer daarbij
voor oogeityhet voorbeeld van andere ryken,
die na schijnbaar verpletterende nederlagen
binnen korte» tyd hun aanzien hadden her
wonnen. Grtfhf Lamsdorf gaat niet zoover,
maar is voor vrede als de Japansche voor
waarden maar half aannemelijk zyn. Met
uitzondering van grootvorst Konstantyn zyn
echter alle grootvorsten voor voortzetting
van den oorlog in het belang der dynastie,
omdat zy van een smadelyken vrede een
volksbeweging tegen het fegeerende huis
l'eletoon No. 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Npmmers V IJ F CENTEN.
Koning Alfonso heeft eergisteren in En
geland een drukken dag gehad, 's Ochtends
ontving hy op het paleis. Daarna ging hy
naar de R. K. kathedraal van Westminster,
waar een korte, maar plechtige dienst werd
gehouden. Na den dienst ging hy naar een
kapel van de kerk, waar de aartsbisschop
een adres voorlas. Alfonso antwoordde in
hot Engelsch. Daarna werden de bisschoppen
aan hem voorgesteldhy kuste allen de
hand Vervolgens bracht hy een bezoek aan
de Ang/kaansche abdijkerk van Westminster,
waar Tiy de vele grafteekenen bezichtigde.
Toen misschien.-voor hem het genoege-
lykste deel van den dag naar Clarence
House, waar hy aan de lunch aanzat met
den hertog en de hertogin van Connaught
en hun dochters, benevens eenige gasten.
Daarna naar de Agricultural Hall, waar du
gewone militaire vertooningen werden ge
houden. Daar was ook een optocht, voor
stellende de ontwikkeling van de vloot se
dert de 6e eeuw. De schepen uit den tyd der
Armada zullen voor den koning van Spanje
vooral belang hebben gehad. Nu ging het
naar het Spaansche gezantschap, waar een
aantal deputaties adressen aanboden, o a.
een uit de Spaansch- en Portugeesch-Israë-
lietische gemeente te Londen. Daarin werd
een goed woord gedaan voor de geloofsge-
nooten, die het tegenwoordig in Spanje nog
niet te best hebben Of er vervolgens van
het plan van een bezoek aan het Lagerhuis
gekomen is, weten wy niet. Een feestmaal
in het Buckingham-paleis was het slot. Den
heelen dag heeft het in Londen geregend.
64)
Op ’t geluk af, sloeg hy rechts eer. pad
in. Achter hem holden de agenten.
„Geef u over of ge zyt een lykriep
mei; hem toe.
Hy rende door.
Te duivel! Men zat hem vlak op de
hielen
Hy sprong over een doornheg en zyn
gezicht en zyn handen geraakten met bloed
bevlekt. Hy rende toch voort.
„Geef u over Eenmaalandermaalriep
de stem.
Duprat zag nog kans de snelheid van zyn
vaart schier te verdubbelen.
Twee nieuwe schoten ontlokten hem een
gebrul.
„O God!” riep hy uit,
Neen Gered Wat hy had gevoeld,
waren de afgeschoten takken geweest,-die
hem op ’t hoofd waren gevallen.
Hy sprong over heesters, boomstronken en
slooten, altyd in vliegende vaart, maar de
mannen, die hem achtervolgden, gaven de
Vergezeld van den prins van Wales reed
koning Alfonso in plechtigen optocht van
Buckingham paleis naar Guildhall, waar in
tegenwoordigheid van een uitgelezen gezel-
helder, dat men de huizon en de boomen aan
de kust, alsmede de schepen, die daar langs
streken, zeer duidelyk kon waarnemen.
Het kleine jacht liep uitstekend
Duprat had al dien tyd byna niet gespro
ken. Labanére stond nu in peinzende houding
op het dek en Miquéle, die half droomerig
by hem had gezeten, was even naar de
kajuit gegaan, om in haar hut een geschikt
handwerkje te zoeken.
Toen naderde Duprat den jongen nlan.
„Mynheer Labanére, ik ben u een ver
klaring schuldig,” zeide hij en zyn stem
klonk een weinig heesch- „Wilt ge naar my
luisteren
Victor gaf door een kleine beweging van
’t hoofd een toestemmend antwoord. Duprat
deed de lantaarnkap dicht, opdat zyn dochter
die beneden was, niet zou kunnen hooren,
wat hy zeide-
„Ik moest,” zoo begon hy daarop, „ik
moest met myn kind naar Spanje gaan, daar
het leven te Bordeaux my onmogelyk werd
gemaakt. Ik ondervond by de Maatschappy
jaloezie en tegenwerking. Sinds enkele dagen
had ik myn ontslag genomen, zooals gy ook
wel zult gemerkt hebben, daar ik niets meer
om handen had. Het bestuur der Maatschappy
maakte zelfs bezwaar my een eervol ontslag
te geven.
Wordt vervolgd
