3
'I
I
ITS.
TER
orten
kERK
iaar
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
I
\o. 9751
zer
Buitenlandsch Overzicht.
FEU1LLE 1 'Oh.
19
DE DOCHTER VAN DEH SCHEEPS
KAPITEIN.
ïglijders
Laarzeumagazijn
30.
l 1
at ma
LKff
KENNISGEVING.
44ste Jaarnan
Woensdag 21 Juni 1995.
van
Feestdagen.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
afgeloopen, gingen
IV.
o.0.35
m Nedar-
en aantal onge-
■it op aanvraag
RTS Co.
lNT,
ien modellen te
briefkaart w or It
jegexonden door
tbommel.
Ien toepassingen
'derde For-
ertt. Zij geven
:ers niet kunnen
i, geen imitaties
50 ets., TS et
rs en Drogisten
WH!
Rotterdam.
SR, Apotheker
iVesthaven 198.
werkelyke hulp
Kleiwegsteeg.
iddykato en fk
ld«l voor Hmcw
idMMlKWnWtfkt
N. MHItar C«
—Man lette (D«d
meek.—
M wwt. falM-rtek
de Echt»
i, teeambtfv
gen ia den
naain dee
vervaardigd
I wereldbe-
br* Stoll-
ineten werk.
De BUR G-E MEESTER der gemeen
te Gouda,
Gezien Artikel 5ö der Kieswet,
Brengt ter openbare kennis, dat op Woens
dag den 28 Juni 1905 tusschen des voor-
middags acht en des namiddags vijf uren,
de herstemming zal geschieden ter vervulling
van eene plaats in de Tweede Kamer der
Staten Generaal waarvoor candidate!! lyn
Jhr. Mr. W. Th. C. van DOORN
en Mr. S. de VRIES Cz.
En herinnert aan den inhoud van Art. 128
van het Wetboek van Strafrecht, luidende
Hij, die opzettelijk zich voor een ander
uitgevende, aan eene krachtens wettelijk
voorschrift uitgeschreven verkiezing deel
neemt, wordt gestraft met gevangenisstraf
van ten hoogste één jaar.
Gouda, den 19 Juni 1905.
De Burgemeester voornoemd,
R. L. MARTENS.
fiOÜDSCHE (UIBAVT
Voor de. herstemming voor een lid
van de Tweede Kamer der Staten-Gene-
raal in het Iloofdkiesdistrict Gouda op
WOENSDAG 28 JUNI bevelen wij ten
zeerste aan
r.m.cwiDiffl.
Telefoon So. 82
ADV E R T E N 'l' I E N worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
zal men tot overeenstemming geraken in
den loop van deze olficieu.se onderhandelim
gen, de toon van de onderhandelende partijen,
is hoffelijk en vriendschappelijk. Tot dusverre
is er echter niets beslist.
Op grond van de berichten over het on
derhoud, dat sir Gerald Lowter 8 Juni met
de vertegenwoordigers dor Marokkaansche
regeering heeft gevoerd, is men in Europa
van meening geweest, Tlat de Engelsche re
geering reeds weigerend op het verzoek van
den sultan had geantwoord. De Franscho
gezant ta Londen, Cambon, heeft zich echter
by Lansdowne overtuigd, dat deze voorstelling
onjuist is. sDe Engelsche gezant in Marokko
heeft zich wel zeer scherp tegen de Marok
kaansche regeering uitgelaten en de politiek
van den Sultan afgekeurd, maar een eigen
lijke weigering heeft Engeland nog niet
gegeven. Dit laatste is van belang. Had
Engeland officieel geweigerd zooals men
algemeen dacht - dan was het voor
Frankrijk .onmogelyk althans zeer zonder
ling geweest, het verzoek van den Sultan
tut de conferentie aan te nemen. Door de
verklaring van Lau.sjowneiilyft Rouvier vry,
alsnog de uitnoodiging. tot de conferentie aan
te nemen. Engeland zou zich dan naar
Frankrijk richten, en op de conferentie de
voorstellen van Frankrijk steunen.
De Hongaarsche Staatscourant bevat oen
brief van den Keizer aan graaf Tisza, waarin
hy de ministers van hun ambt ontheft onder
dankbetuiging.
„Ik zou niets liever willen, maar aange
zien er hier geen plaats is Tot straks,
Miquèle 1”
De machinist kende een weinig Spaansch.
„’t Is hier driehonderd passen van daan,
dat andere logement,” zeide de matroos tegen
hem, „op den straatweg van San-Sebastian.
De heeren zullen het er heel goed hebben.”
Miquèle wilde Victor een eind weegs uit
geleide doen, en, als gewoonlyk, moest Du-
prat wel toegeven.
Zij nam Victor’s arm en liet zich langzaam
door hem geleiden langs een schaduwrijke
laan van plataanboomen.
„Kind, kind, ge vermoeit u te veel,” ver
maande Labanère. „Keer nu terug!”
Miquèle deed gewillig wat hy haar zeide,
maar toen zy op een korten afstand was,
bleef zy nog een poosje stilstaan om de ver-
trekkenden na te zien.
Weldra had eon kromming in den weg
hen aan het oog onttrokken, doch niet, zon
der dat Victor nog eens naar haar had
omgezien en haar vriendeljjk had toegewuifd.
Welgemoed keerde nu het meisje tot haar
vader terug.
Bij gebrek aan de noodige ruimte in de
kleine herberg had Duprat zyn koffers onder
een afdak in den tuin geplaatst, die zeer
ruim was en met de grasvelden en het hoog
geboomte welhaast een park geleek.
Telefoon lïo. S2.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijkss
met uitzondering van Zon- en
De prijs per drie maanden is 1.25, franco, amm1
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ I' C 1:5'1' L5.
gen naar een herberg op een heuvel aan de
kust gelegen. Een wagen volgde mot het
valies, de drie koffers en den bak met ro
zenstruiken.
Het was heerlyk weer geworden er. de
aangename geuren van ’t land vervulden de
lucht. Duprat en Labanère moesten Miquèle
bij het loopen ondersteunen, want zij was
doodelyk vermoeid en had een brandend
gevoel op de borst, maar baar dogen glans
den en dé uitdrukking van ’t geheele gelaat
deed denken aan een zonnigen Meidag
„Als wy een uur of wat gerust hebben,
zullen wy allen weer zoo wèl zyn, alsof er
Diets gebeurd was!” verzekerde Duprat.
Men kwam aan 't kleine logement. Er
waren daar slechts twee vrjje bedden. Toen
stelde de Spaansche matroos twee der heeren
yoor, hem te volgen naar een ander loge
ment, dat, zooals hjj zei, nog al dicht in de
bnurt lag.
Victor Labanère en de machinist waren
de aangewezen personen om hen te volgen.
Miquèle scheen met die schikking geen
vrede te hebben.
„Ik kom gauw terug,” zeide Victor, „maar
ik wil wel het een en ander gaan gebruiken
en ik zal zien, of ik daarginds ook niet van
linnengoed kan verwisselen.”
„Neen, bljjf hier, bljjf by ons,” smeekte
het meisje zeer zacht.
Georges Villiers geeft in de Temps een
uiteenzetting over den stand der ondorhan-
delingen tusschen Frankryk en Dnitschland
over Marokko. Duitscbland bljjft er op staan
dat Frankryk het beginsel van een inter
nationale conferentie zal aannemen. Frank
ryk wil met Du.tschland tot overeenstemming
geraken alvorens er een conferentie bijeen
mocht komen Prins Radolin heeft de Fran-
sche regeering verzocht, het beginsel te aan
vaarden, Rouvier heeft geantwoord, dat hy
eerst de meening van de Duitsche regeering
wenschte te kennen over bet onderworp
waarover de conferentie zou loopen.
Ondanks dat elk der partyen op zyn stuk
is blyven staan, zegt Villiers, heeft de Duit
sche gezant in een onderhoud, dat hy Zater
dag met Rouvier beeft gehad, zich toch laten
leiden tot een uiteenzetting van de denk-
■beelden der Duitsche regeering over ver
schillende punten, die den grondslag der
Marokkaansche kwestie raken. Waarséhynlyk
elk gekookt
ik voor «b-
selepeb van
otate) Ata
goval vm
gebruiken.
Mto a.a
Het was acht uur in den morgen. Een
Spaansch matroos bracht de schipbreukelin-
bezat^op twee na de machtigste vloot van
de wereld, met eop half millioen ton aan
bruikbare oorlogsschepen en de onbeperkte
hulpbronnen daarachter. Japan’s kleine ma
rine telde nog maar net mede. Wel had
zy een voorproefje gegeven van haar kracht
tydens den oorlug met China, maar toch
scheen men op zyn best van haar te mogen
verwachten dat zy zich zou doodvechtten,
alles verliezende behalve de eer.
„Zoo dacht men toen het scherm va i hot
oorlogslooneel opging. Na achttien maan
den van bloedig werk daalt het scherm van
den ïeeoorlog, on in dien korten tyd is de
op twoe na grootste marine van de wereld
letterlijk weggevaagd door diezelfde kleine
vloot, die aan het slot van de vyandelyk-
heaen ter zee even sterk is naar de mate
rioele en sterker naar de moreele kracht dan
bjj het begin.
„IqÜien Japan den vijand verslagen had
ten koste van zyn halve vloot, en het ge
teisterde overschot was met moeite naar de
havens terugge.->toomd, dan zou dat een ge
beurtenis geweest4 zyn, niet overtroffen door
eenig ander oorlogstek in du geschiedenis.
„Maar dat hot, in geregelde gevechten ter
zee, driemaal achtereen de Russische vloten
verslagen en uiteengejaagd heeft, en veertien
slagschepen, twaalf gepantserde en nog een
dozijn beschermde kruisers in den grond
hee(| geschoten, op het strand gedreven of
op andere wjjzen buiten gevecht gesteld zon
der vermindering in de gevechtswaarde van
zyn vloot dat is een gebeurtenis die met
niets in de geschiedenis vergeleken kan
worden.”
73)
Hij zag, zonder van plaats te veranderen,
naar Madelac om, wiens hoofd daar op die
zonnige zee nog een oogenblik zichtbaar
was, om daarop met een laatst en diep wee
moedig zuchten in de diepte weg te zinken.
Nog geen minuut daarna was de reddings
boot bij het wegzinkende jaefit. Ze nam
goed en wel den machinist, Victor Labanère,
Miquèle en Duprat aan boord, maar zonder
één stuk meubel, zonder linnengoed, zonder
kleeding, alleen met het spoorwegvalies,
waarin zich de laatste geldswaardige en
andere papieren van den kapitein bevonden,
met de drie zwarte koffers en den bak met
de rozenstruiken, den avond voor zyn vlucht
door Duprat geplukt op het graf van Qué-
quéle, van de heilige, voor wie hij een vrome
vereering bezat.
Gisterenmiddag ontving do Tsaar in het
Alexandriapaleis in Peterhof een deputatie
van het Zemstwo-congres te Moskou, be
nevens den burgemeester en de vertegen
woordigers van Petersburg. De afgevaardig
den van het congres waren de heeren Pe-
troenkewitsj, Roditsjef, prins Tajakofsky,
prins Dolgoroekof, prins Lowof, Kowalefs-
ky, Nowosilzef, prins Troebetzkoi, Golowin,
met graaf Leyden aan het hoofd.
De afgevaardigden van Petersburg zijn
baron Korff, Nikitin en Fedorof. Prins
Troebetzkoi hield een lange redevoering,
waarin hy den Tsaar wees op den neteligen
toestand, in welken Rusland verkeerde, en
waardoor de Zemstwo zich gedrongen had
gezien, zich direct tot den Tsaar te wen
den. Het betoog van prins Troebetzkoi, dat
een half uur duurde, maakte een diepen in
druk op den Tsaar. Daarna sprak Fedorof
als vertegenwoordiger van Petersburg. De
Keizer antwoordde in een vry lange re ie-
De waardin zorgde voor schoon linnengoed
voor haar beide gasten, alsmede voor een
goed maal.
Na verloop van een groot uur gevoelden
de kapitein en zyn dochter zich zuo welbe-
hagclyk, dat hel hun was, als loefden zij in
een droom.
Toen de maaltijd was
zy samen er op uit.
Betooverend was het landschap. Boomen,
velden, akkers, vogelengezang een waar
paradys
En aan hun voet “de zee, een eindelooze
vlakte van blauw getint water, waarin do
zonnige hemel zich weerkaatste. Was dat
nu hetzelfde element van verschrikking,
hetwelk hen in den afgeloopen nacht mét
een vreeselyken dood had bedreigd en den
armen Madelac had verslonden
Door hetzelfde denkbeeld getroffen, druk
ten vader en dochter elkander stilzwijgend
de hand.
En door do velden, nog vochtig van den
morgendauw, geleidde Duprat ijjr. kind, haar
by de hand houdend,of zy een klein meisje was.
O, bjj zou nu een nieuw leven gaan be
ginnen in dit heerijjk larid, welks boomen
hem schenen toe te wuiven, waar de hemel
als glimlachend op hem neer zag en waar
alles hem welkom toeriep
{Wordt vervolgd).
voering. Hij betuigde zyn leedwezen over
de ontzaggelijke offers, die de oorlog £e-
eischt had, vooral by de laatste nederlaag.
De Tsaar eindigde met de woorden Ik
dank u, mjjne heeren, voor de gevoelens,
aan welke u zooeven uiting hebt gegeven.
Ik hoop nlfide te werken aan de vervulling
van uw Wensch, om door het toepassén van
nieuwe beginselen de orde te herstellen.
Myn keizerlijk plan om een volksvergade
ring byeen te roepen staat onwrikbaar vast.
Dag aan dag waak ik, dat myn wil zal ten
uitvoer worden gelegd, dat kunt u reeds
thans aan de bewoners van het land en de
steden mededeelen. U zult mij by dit nieuwe
werk ondersteunen. Da nationale vergade
ring zal de vroegere eendracht tusschen den
Tsaar en het volk van Rusland weder her
stellen, ze zal het fondament vormen van de
orde, die op nationale, Russische beginselen
zal berusten.
De afgevaardigden hebben van de ont
vangst een goeden indruk ontvangen, ook
de Tsaar was bovredigd.
In Krasnoje-Selo waren op 15 Juni eenige
honderden officieren bijeengekomen tot bet
houden van eene bespreking"!» ver du positie,
die het leger in den laatste» tyd in de maat
schappij inneemt. Gedurende de beraadsla
ging verscheen generaal Rehbinser, adjunct
van grootvorst Waldimir, den opporcom-
mandant van het militaire district Peters
burg, en oischte onmiddellyke sluiting van
de vergadering, die vuige is hem tot niets
kon leiden. Hierop trad een groep offi
cieren naar voren, die verklaarden, dat ze
allen trouwe onderdanen van den Tsaar
waren, maar dat ze niet langer de rol van
politiesoldaten konden spelen, die hun sinds
eeuige maanden was opgedrongeu. Deze rol
scheidde hen geheel en al van de maat
schappij, tegenover welke zy een soort van
beulsrol vervulden. Generaal Rehbinser be
val desniettemin de sluiting der vergade
ring en beloofde binnen korten tyd een
wettige vergadering byeen te roepen.
Een onvergelykelyke overwinning voor de
Japanners noemt de Scientific American den
slag bij Tsoe-sjima. „Toen Japan Rusland
den handschoen toewierp, verbaasde du we
reld zich over zooveel stoutmoedigheid. Rus
land was de kolossus van het noorden Japan,
het jongste der beschaafde ryken, was zelfs
nog niet waardig, by* den machtigen Mosko-
vitisclien staat vergeleken te worden. Te
zee en te land stak Rusland op elk punt
van vergelijking hoog boven Japan uit. Het
Het ministerie is volgens de reeds gege
ven lijst samengesteld slechts met dit ver
schil dat do minister voor Croatië nog niet
benoemd is.
De Keizer richtte tot baron Fejervary
een brief, waarin hy zegt het te betreuren
dat hy geen kabinet heeft kunnen samen
stellen uit de meerderheid, die geen program
kon samenstellen dat hem veroorloofde
baar het bestuur too te vertrouwen zonder
bevreesd te moeten zyn voor het lot der
natie.
De Keizer kan met het meerderheidspro-
gra’m voor het binnenlandsch bestuur on op
economisch gebied meegaan, duch kan do
wenschen betreffende het leger niet inwil
ligen. De Keizer rekent op baron Fejei va
ry om tot een overeenkomst met de meer
derheid te geraken.
Baron Fejervary heeft Zaterdag den* eed
in de handen van den keizer-koning afgelegd
en is als minister president in Hongarije
opgetreden. Dat hy er lang het bewind zal
K
iï iii
