Meuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken, w No. 9760. Zaterdag 1 Juli 1905. Buitenlandse!) Overzicht. FEUILLETON, DSDOCHTÏB VAN DIN SCHÏZPS- x KAPITIIN. 44ste Jaargang. J Inzending van Ad verten tien tot 1 uur des midd. Fai nog het woord men der I.OIINIIE Uil RI\T. Nn de conservatieve party niet meer aan het bewind is in Spanje, gaan de beide hoofd groepen dezer party geen verbond aan tot bestrijding van de liberale regeering. Inte gendeel, het lykt er naar of de tweededen geheel uiteen zullen gaan. Villaverde noemt liggende waren staat in brand Vele schepen hebben inderhaast de haven verlaten. De brandweer wordt verhinderd het vuur te blasschen. Het lyk van den matroos Omeltsjoek is door de matrozen van de „Knias Potemkin” weder aan boord gebracht, terwyl de elf officieren, die door de matrozen van dat schip in het leven gelaten waren aan land gezet zijn* Een afdeeling matrozen heeft zich onder leiding van den geestelijke van de „Knias Potemkin” naar den militairen i gouverneur begeven en dezen verzacht den gedooden matroos Omeltsjoek te mogen be graven- De bemanning van het transportschip „Wecha”, dat hier uit Nicolajef is aange komen, heeft zich naar men verneemt by de muitende matrozen van de „Knias Potem kin” aangesloen. In de stad wordt voortdurend geschoten. De soldaten schieten op het publiek, dat vol angst uiteen vlucht. Het aantal dooden en gewonden moet aanzienlek zijn. Naar verluidt hebben de in Odessa resi- deerende consuls zich tot hunne regeeringen gewend met het verzoek oorlogsschepen naar Odessa te zenden. De stad is in staat van beleg verklaard. Morgen verschijnen er geen dagbladen. Het congres der stedelijke vertegenwoor digers heeft de volgende resolutie aangeno men„Een volksvertegenwoordiging op con- stitutioneelen grondslag is een dringende noodzakeiykheid. „Het ontwerp-Boelygbin, voor zoover het bekend is, bevredigt zelfs niet de elemen tairste eischen die aan een volksvertegen woordiging kunnen worden gesteld. „De uitwerking van een ontwerp, zonder deelneming van volksvertegenwoordigers is onmogelpk, en het uitstellen van de invoe ring van de beloofde hervormingen maakt den toestand met den dag moeilyker”. Deze resolutie zal ter kennis gebracht worden van den ministerraad. Reuter seint uit Odessa, 29 Juni, 1 uur namiddag. De oproerige benden vernielden de’geheele havenwerken en alle loodsen en opslagplaatsen. Vier of vyf Russische stoomschepen zyn verbrand. Een aantal kozakken en ongeveer drie honderd der samenscholenden zyu gedood. De troepen zyn snel bezig de orde te her stellen. Een groote hoeveelheid koopmansgoederen is verbrand. Sedert gisteravond 10 uur staan de pak huizen aan de haven in brand. Het ge peupel sleept de waren met zich mee de verliezen bedragen vele millioenen. Een lichte look omhult de stad. Gisterenavond ontplofte op het Katharina- plein by het standbeeld van Richelieu een bom, waardoor twee personen werden ge dood. Gedurende den nacht hadden in de haven eenige ontploffingen plaats die hevige bot singen tusschen de troepen en de menigte ten gevolge hadden. Er zyn honderden doo den, de ziekenhuizen zyn vol gewonden, en de geneeskundige hulp is ontoereikend. De winkels zyn gesloten en het verkeer is ge stremd de hoofdstraten zyn met troepen afgezet. Velen verlaten de stad. De matrozen van de „Knias Potemkin” nemen aan de botsingen deel. Het lyk van Omeltsjoek ligt nog steeds by de haven de matrozen eischen dat den doode militaire eer bewezen worde. Drie schepen van de oud Russische Maat schappij, die in de haven lagen zyn door vuur vernield. De gebouwen van het ha venbestuur en vele andere zyn afgebrand. Een groote massa geloste en op de kade De berichten uit Rusland doen zien, waar heen een politiek van aarzelen en uitstellen voert. De beweging, die na de beloften van den Tsaar, hervormingen in te voeren en een volksvertegenwoordiging byeen te roe pen, wat bedaard was, steekt krachtiger en heviger het hoofd op, nu die beloften maar steeds niet worden uitgevoerd. Temporiseeren, tyd winnen, was de mea ning dje in de omgeving van den Tsaar heerschte. Daarom werden ontelbare com missies benoemd, om de hervormingsvoor stellen uit te werken. Van het meerendeel dier commissies verneemt men in ’t geheel niets meer. Het werk, dat de anderen on der den drang der omstandigheden lever den, droeg altoos den stempel van over haasting, reactionaire gezindheid, en pogen om voor alles de autocratie te behouden. Getuige daarvan is het ontwerp-Boelygbin voor de byeenroeping eener volksvertegen woordiging, een ontwerp dat nu volgens de officieele mededeelingen zal tot stand ko men op een zelfs voor Rusland onwettige wijze, en dat een karikatuur, een parodie op een vertegenwoordiging des volks zal tot stand brengen. Dit alles heeft de gemoederen verbitterd, de bevolking geprikkeld en toen verleden „Die dieren zyn eigenlijk verstandig,” mompelde hy, „zeer verstandig Menschen alleen zyn dom 1 Dieren zyn natuurlijk, men schen nietDe menschen hebben allerlei dingen uitgevonden om zichzelf en anderen dwang aan te doen en ze schermen nu met mooie woorden, als zedeleer en plichtsbe trachting, en zoodoende hebben zy vooroor delen gemaakt, waarvan de dieren, heel ver standig, zelfs geen flauw begrip hebben. Ja, de menschen zyn dom, erg dom Weldra liep de kar langs een hobbeligen straatweg. By een bocht van dien weg zag men witte en blauwe kleuren in het verschiet, de gevels en de daken van nieuwe hnizen. Daar lag de stad. „Nu zyn we er haast,” verzekerde de voer man, „het gasthuis is aan uw linkerhand.” „Goed, heel goed!” antwoordde Duprat en veegde zyn oogen schoon om beter te kunnen zien. Hy beschouwde de stad als een tourist, met aandacht, en hy deed zijn best om te denken aan de verschillende genoegens van den reiziger. „Moo/e vrouwen, hier 1” luidde zyn opmer king tegen den voerman. „Zie dat deerntje maar eens aan, met die mand op het hoofd Met welgevallen beschouwde hy zelf het artikel geschrapt of de kosten op den staat geschoven werden, wat inde!daad door de commissie geschiedde, terwijl men mocht aannemen dat het Huis daarmede instemde. De Zweedsche Ryksdag beraadslaagt over de maatregelen die genomen moeten worden, om met den Noorweegscben Storthing te ko- „tot een bespreking over de regeling verhouding tusschen de beide Staten”. In afwachting van het resultaat dezer onderhandelingen en besprekingen weigert Zweden de Noorweegsche regeering te erken nen, zoolang niet door een besluit van den Ryksdag toestemming tot de ontbinding der Unie is gegeven. De Regeering beeft bet noodig geacht, dit nog eens ter kennis van het buitenland te brengen. De „Swenska Telegrambyran” meldt, dat graat Gylden- stolpe, de Zw'eedache minister van buiten- landscbe zaken, aan de Zweedsche gezanten in het buitenland een nota gezonden heeft, mededeelende„dat de Koning aan de bui tengewone zitting van den Rijksdag een voorstel betreffende de ontbinding der Unie heeft voorgelegd, doch dat de Koning, zoo lang de Ryksdag geen besluit genomen heeft, blyft by zyn voornemen de onwettige regee ring die by Storthing-besluit van 7 Juni in Noorwegen is ingesteld, niet te erkennen.” De gezanten moeten dit aan de regeerin gen waarbij zy geaccrediteerd zyn, mede- deelen. Zonder zich te storen aan deze Zweedsche niet-erkenning gaat de voorloopige regeering in Noorwegen voort, met het nemen van maatregelen voor de inrichting van een vol slagen bestuurt In de Zweedsche Kamers werd het optre den van den Noorweegschen Storthing scherp veroordeeld, en vooral van de rochterzyde werd meermalen krachtig optreden ge- eischt. De ministers poogden -de opgewon den stemming te doen bedaren, door uiteen te zetten, dat Zweden door een oorlog niets te winnen heeft, en dat het dus het streven van Zweden moest zyn om rust en vrede op het Skandinavische schiereiland te bewa ren. Dringend verzochten zy de aanneming van het regeeringsvoorstel. Dit is zooals wy reeds mededeelden, door beide Kamers naar een bijzondere commissie verzonden. bedoelde „deerntje,” ja, het had weinig ge scheeld, of hy had haar glimlachend toege knikt Maar daar was iets, wat hem in zyn bewegingen belemmerde. O ja, dat bewustelooze meisje naast hem Zachtkens duwde hy Miquéle’s arm op zyde om zelf meer ruimte te hebben. „En gy, vriendlief P” Hy klopte den voer man met een bevende hand op den schouder. „Ge hebt hier zeker wel van die liefjes, die u, om ,’t hoekje van de deur, aan uw baard trekken P” De oude voerman probeerde, of hij nog ondeugend kon lachen. „En gy dan P” vroeg hy. „Ik,” zeide Duprat, „ik heb tot nog toe niet veel van die avonturen gehadEens werd ik hartstochtelijk bemind maar maar dat was een vergissing 1” Tegen wil en dank sprongen hem plotse ling de tranen in de oogen en onwillekeurig ook zag hy naar Miquéle om. „We zyn er!” riep de voerman, terwyl hy het paard tot stilstand bracht voor een huis met een somberen, grijzen gevel en een gesloten poort. „O, zeer goed De voerman trok aan de bel en in de poort werd, een kleine deur geopend. „’tls voor een jonge vrouw, die ziek is geworden en ufd ik onderweg heb opga- -«r Telefoon No. 8*. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. nomen „Ja, ja, ze is zeker ziek geworden,” be vestigde Duprat. Mannen in gelyke kleederdracht, een don ker costnum, spraken eerst fluisterend met elkander en daarop begaf een hunner zich naar de nieuwe patiënte- De portier van ’t gasthuis bood uil eigen beweging de behulpzame hand by het binnen dragen van Miquéle, en terwyl hy haar aanzag schudde hy veelbcteekcnend het hoofd. „Daar zal wel niet veel meer aan te doen zyn,” mompelde hy. „Is ze dood P” vroeg de voerman fluis terend.” „Ik kan het u niet zeggen. Dat zal de dokter wel zien,” Duprat hoorde de mannen in hun donker pak ernstige woorden spreken en het eenige wat hy daarvan begreep, was het woord „slagaderbreuk.” Duprat wilde, toen Miquéle naar binnen werd gedragen, haar volgen. „Wier zyt ge, mynheer P” vroeg de portier hem in het Spaansch „IkP Ik ben „Hier wordt niemand toegelaten.” „Maar, mynheer Wordt vtrvolgd.) week de censuur zelfs de bespreking over de redevoering van den Tsaar verbood, en een „allerhoogste” uitlegging daarvan gaf, die deed zien dat er van regeeringszyde niets te wachten was dan vage beloften, begon de storm op te steken. By de beraadslaging over de mijnwet in het Pruisische Heerenhuis sprak eerst graaf Tiele, die als woordvoerder der streng-con servatieven zich beslist tegen dc geheele wet verzette, ook in het belang van de groote nijverheid. Hatzfeldt en anderen von den het tydstip waarop de regeering de wet had ingediend, bedenkelyk, omdat de regeering door hare houding zoo beweer den zy in de toekomst werkstakingen uitloktedit nadeel was echter niet meer goed te maken door verwerping van het wetsontwerpook dit zou een fout zyn. Voorts werd den minister verweten dat hy tydens de werkstaking de openbare meening op oen dwaalspoor gebracht had. Minister Möller kwam daartegen in verzet, betoogende dat juist de legers van de ver- eoniging van mijneigenaars, door niet te wil len onderhandelen, den toestand gemaakt hadden zooals hij geworden is. Hy was vol strekt geen voorstander van wetten tegen de samentrekking van het kapitaalanti trust-wetten, anti-kartell wetten enz.liever slorg 4e minister dezen weg in, dat hy het kapitaal vryheid liet, zich te vereenigen, maar dat de regeering zoo nu en dan liet bemerken dat zekere grenzen in acht geno men moesten worden, in het algemeen be lang. En de concentreering, die aan het optreden der Hibernia voorafging, overschreed z. i. die grenzen. Tydens de werkstaking is ’t vooral de hoogttftaige houding der eige naars geweest, uit, macht van het syndi caat voortgesprotes,/ we een schikking be lemmerd heeft. I Ook prins Biilov&voerde in verzoenenden geest. Het wetsontwerp werd ten slotte, met sl&hts 20 stemman tegen, aangenomen. Maar daarna nam het Huis een motie aan van Burgsdorff,waarin de regeering ver zocht wordt, strafbepalingen uit te vaardi gen tegen contractbreuk en tegen aansporing tot werkstaking, en maatregelen te nemen tot bescherming van hen die willen blyven werken. Gelyk reeds telegrafisch gemeld is, is het wetsontwerp tegen het willekeurig stopzetten van het bedryf in de mynen door de regee ring ingetrokken. Dit was te verwachten, want de regeering had reeds aangekondigd dit te zullen doen, indien het voornaamste 80) De Spanjaard legde de zweep over zyn paard en reed snel voort. Vóór op de kar lagen een paar dozijn kippen, met de pooten aan elkander gebonden. De voerman moest ze in de stad gaan verkoopen. Achterop waren drie schapen, die ook moesten ver kocht worden. Herhaalde malen moest de man ze met zyn zweep een tik geven, want de schapen waren onderling voortdurend in twist. De een was de moeder der beide anderen, maar ze waren nu alle drie even groot. Even voor men de stad bereikte, hield de karrevoerder een oogenblik op, om zyn schapen en ook de kippen wat te laten drinken. Gulzig viel het gedierte op alles, wat hun voorgelegd werd, aan, duwden el kander zooveel mogelyk weg en zelfs de moeder verdrong de kinderen, zoodat zelf zucht aller drijfveer scheen te zijn, niets dan brutale zelfzucht. Met belangstelling sloeg Duprat dat kleine tooneeltje gade. Telefoon Xo. 82 ADVERTENTIEN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1905 | | pagina 1