lï MEM HUWELIJK.
ny
CAO
lextract
dster
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Donderdag 17 Augustus 1905.
No. 9800.
Buitenlandscli Overztcbl.
FEUILLETON.
ga
6ASF0I1HJIZKN.
Jisra-,
AAJÏ.
ERDAM.
l
at 1«S
ENTEN,
enz.
RTIKELEI,
LOOH,
en Spreekbuizen.
44ste Jaargang.
van
Inzending van Advertentiën tot I uur des mid I.
Mr Mar.
mrant.
iKMAN Zn.
(IFordl vervolgd.)
TEN,
Gis tafeltjes
vak behoort.
RUIS"
SARDEMANN
2031.-
oor de leveran-
1LD en GE-
ten eni. ena.
>r geheel N«.
l-MAGAZIJN
B 13.
I,
ie modellen
Electra Branden.
JEN Franje.
fe geëmailleerde
fiOUDSCHE COIRANT
MM.
ZANDTOORT,
ZOORT, J. S.
<G, A. DROST,
[JFF.
«i
llVMTHMn.
■■Mr 10.
in. mm r*
■Nu—
delcMtA
m, teeemnn
ogen ia dot
■aan daa
vervaardig!
M wreldbe-
■br* Stoll-
Telefoon M3
ADV E R T E N T E N worden gepl mts!
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
een groote niet-Joodsche bank verklaarde
dat Rusland geld zal kunnen leenen in de
Vereenigde Staten, indien bet vrede wil
maken, maar niet om den oorlog voort te
zetten. Hy voegde er by dat dit besluit ook
de beslissing was van de ParQtche bankiers.
Baron Kaneko, financieel agent van Ja
pan, bezocht gisteren president Roosevelt te
Oysterbay. Hy deelde den president mede,
dat naar zyn meening Rusland geen geld te
New-York zal kunnen krygen om den oor
log voort te zetten en dat bet alleen zal
kunnen leenen om in staat te zyn den vrede te
verzekeren.
verneemt nit Portsmouth, dat Witte met ren
beslist „onmogeljjk” antwoordde op do vraag
«of de gebeurtenissen in Mandsjoerye alsnog
invloed op Rusland’s besluit zouden kunnen
hebben P” Wat er ook op het oorlogsterrein
gebeurt, zoo zeide Witte, of de Russen nog
maals een nederlaag lyden, of een overwin
ning behalen, die Japansche eischeu kunnen
en zullen niet worden ingewilligd.
baren. Daar, in dat zachte, fletsche gelaat,
in die ontsteltenis en overhaasting, als
zy iets deed, in die bevende, zwakke
stem, als zy sprak daar kon ik een van
die huiveringwekkende treurspelen des harten
aanschouwen, die het eene bedryf voor on
het andere na, het eene jaar voor en het
andere na, op het geheime tooneel des huise*
lyken levens worden gespeeld en altjjd weder
gespeeld, treurspelen, die eenigszins verborgen
worden door het langzame vallen van bet
zwarte gordijn, dat iederen dag al lager en
lager neergelaten wordt, dat neergelaten
wordt door de band des doods, om alles ten
laatste te verbergen.
„Wy hebben in den laatsten tyd heel
mooi weer gehad, mynheer I” zeide mevrouw
Sherwin, bijna onhoorbaar, en, terwyl zy dit
zeide, keek zy met angstige blikken naar
haar echtgenoot om te zien, of hy het goed
vond, dat zy zelfs deze armzalige alledaag-
sche opmerking maakte. „Heel mooi weer
inderdaad,” vervolgde de ongelukkige vrouw
even verlegen alsof zy weer een kind was
geworden en haar eerste les in het byzyn
van een vreemde moest opzeggen.
„Overheerlijk weder, mevrouwIk heb er
de twee laatste dagen volop van genoten,
buiten de stad, in een gedeelte van Surrey
(de omstreken van Ewell), die ik vroeger
nooit gezien had.”
De Temps” wydt een artikel aan de reis
van president Loubet naar Valence. Het
blad wjjst er op, dat de president te Valence
voor de eerste maal in het openbaar heeft
gezegd, wat men overigens wel van hem
wist, dat hy niet voor e«n herkiezing in
aanmerking wenschte te komen bij de presi
dentsverkiezing in 1906. De president heeft
Zondag verklaard, dat hy niet zeggen kon,
hoe aanJokkolyk hy hot vooruitzicht vond,
binnenkort het Elysée te verlaten en weer
gewoon burger te worden. Hy dacht daarmee
bovendien een nuttig en heilzaam voorbeeld
aan het Fransche volk te stellen.
De „Temps” acht de houding van president
Loubet geheel in overeenstemming met het
republikeinsche beginsel. De grondwet van
1875 stelt den president herkiesbaar en in
1875 zal menig staatsman, voorstander van
de cor.stituticneele monarchie, met zyn be
ginselen hebben geschipperd, als maar du
‘deur openbleef voor het presidentschap voor
bet geheele leven. Later zyn de republi
keinen baas geworden in Frankrijk, maar
wyselyk hebbort zy het artikel van 1875 niet
veranderd. Vooreerst was het onnoodig,
wantrouwen tegen de presidenten aan den
dag te leggen, en dun zouden bijzondere om
standigheden de herkiezing wenschelyk kun
nen maken. Dit alles neemt niet weg, dat
voor gewone tijden hel ware republikeinsche
beginsel in verzet komt tegen de handhaving
van de opperste macht in dezelfde hand voor
een al te langen tyd, waardoor het presi
dentschap een soort van verkapt consulaat
of stadhouderschap zou worden.
President Loubet had zyn waardige loop
baan niet beter kunnen besluiten dan door
deze laatste republikeinsche daad, weer een
gewoon burger te worden uit vryo verkiezing.
Koning Edward is op weg naar MariÖn-
bad. In een deel van de pers is het gerucht
verspreid van een aanstaande ontmoeting
tusschen keizer Wilhelm en koning Edward
en met groote belangstelling besproken.
Vooral eenige Engelsche bladen waren ver
heugd en spraken de hoop uit, dat deze
ontmoeting by zou dragen tot bet opbeffen
Er was een oogenblik van stilzwijgen
Mynheer Sherwin kuchte het was blijkbaar
oen geluid, dio tot een waarschuwing voor
zyn echtgenoot moest dienen en dat hy meer
malen had doen hooren, want mevrouw
£herwin sprong op en keek hem aanstonds
aan.
„Als do vrouw des huizes, mevrouw Sher
win, zoo het my aangenaam zyn, dat gy aan
een bezoeker, gelyk dezen heer, wat koek
en wyn aanboodt 1”
„O beste! Ik vraagu vergevingHet spyt
my waarlijk, dat ik er nog niet aan gedacht
heb,” en zy schonk een glas wyn in met
zulk een bevende hand, dat de fiesch aldoor
tegen het glas rinkinkte. Ofschoon ik aan
niets behoefte had, at en dronk ik onmiddel-
lyk uit medelyden met de verlegenheid van
mevrouw Sherwin.
Mynheer Sherwin schonk zelf een glas in,
hield het met bewondering tegen het licht
en zeideOp uw gezondheid, mynheer 1 op
uw gezondheid I” en proefde den wijn met
het voorkomen van een kenner en een veel-
beteekenend smakken met de lippen. Zyn
vronV (aan wie hy niets presenteerde) keek
hem gedurende al dien tijd met de meest
eerbiedige aandacht aan.
„0$ bedient u zelf van niets, mevrouw
Sherwin!” zeide ik.
„Mijn vrouw, mijnheer 1” bracht haar
van misstanden en verbetering van de
Duitsch-Engelsohe verstandhouding. In of-
floieelo Duitsche kringen was van hot plan
des konings om op zyn reis naar Marifin-
bad een bespreking te hebben met zyn neef
niets bekend. De officieuss „Köln. Ztg.”
schrijft nu, waarschynlyk geïnspireerd uit
Berlijn: „Wanneer Engelsche bladen deze
ontmoeting waarschynlyk noemen, dan had
men wol mogen veronderstellen, dat zy
daar het initiatief voor deze samenkomst
van Engeland moest uitgaan beter op de
hoogte waren geweest van het plan des ko
nings. Dit is klaarblijkelijk niet het geval
geweest. En hot laat zich aanzien, dal het
veelbesproken gerucht op niets berustte.”
xdk gekookt
nk voor fe»
vm
AM
gml vaa
gebruiken,
«ha a
35)
Arme mevrouw Sherwinik had haar
nauwelijks opgemerkt op den dag, waarojf
zy met haar dochter in den omnibus zat
het was my alsof ik haar nu voor hel eerst
zag. Wat er in het gemoed eener vrouw
omgaat, deelt zich als van zelf aan anderen
mede. Een gelukkige vrouw verspreid haar
geluk op een onverklaarbare wyze om zich
heenzij heeft een invloed, die eenigszins
overeenkomt met den invloed van een zon-
nigen dag. Zoo is ook de zwaarmoedigheid
van een zwaarmoedige vrouw altyd aanste-
kely'k, en mevrouw Sherwin was er een van
de laatste soort. Haar bleeke, ziekelyke
gelaatskleur: haar groote, zachte, waterige
lichtblauwe oogende blooheid van haar
voorkomen, 'de mengeling van noodelooze
aarzeling en onwillekeurige gejaagdheid in
al wat zy deed alles verried duidelijk
een leven van onophoudelijke vrees en zelf
bedwang, een aanleg tot grootmoedigheid en
deelneming, die onderdrukt was en niet meer
in staat om zich te ontwikkelen of te open-
De indruk, door de berichten over de
vredesonderhandelingen in Portsmouth ge
wekt, is zeer weinig bemoedigend.
Wel worden de bijeenkomsten der onder
handelaars voortgezet, maar naar uit
Petersburg gemeld wordt, uitsluitend met
het doel om aan „het mislukken der onder-
handelingen een voor Amerika en voor de
overige neutrale mogendheden een zoo min
mogeljjk kwetsend karakter te geven. Rus
land wenscht zooveel mogelyk een vermin
dering van het aanzien van president
Roosevelt te voorkomen, daar het hem fei
telyk grooten dank verschuldigd is.”
Japan koestert ongetwijfeld denzelfden
wenseb. In Japansche diplomatieke krin
gen meent men, dat Japan bij de onderhan
delingen voortdurend in een valsche positie
is geweestmaar om president Roosevelt
niet te grieven zullen nog enkele bijeen
komsten plaats hebben, waarin voornamelijk
de punten zullen worden vastgesteld waar
over de beide partyen het volkomen eens
zyn. Die vaststelling wordt van waarde
geacht voor latere vredesonderhandelingen,
zoo de thans gevoerde werkelijk mislukken.
Uit een gister ontvangen telegram blykt
welke punten dat zijn. Rusland erkent den
overwegenden invloed van Japan in Korea,
en verklaart dit land voortaan te zullen
beschouwen als buiten den Russischen
sfeer van invloed gelegen. Rusland stemt
verder toe in de ontruiming van Mand
sjoerye door de troepen van de beide lan
den en in de teruggave van dit gebied aan
China, terwyl het tevens den afstand van
den spoorweg in Mandsjoerye bezuiden
Kharbln aan China goedkeurde.
Deze punten konden niet veel aanleiding
tot verschil van meening geven, ua den
uitslag van den Mandsjoeryschen veldtocht.
Maar nu komen de moeilijkheden, by de
besprekingen over de schadeloosstelling en
den afstand van Russisch grondgebied. Rus
land kan daarin niet toestemmen de „Times”
FeleUon No. St.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F CENTEN.
Naar myn
lichamen, die hun handelsope-
tneer dan een staat uitbreiden,
toezicht der nationale regeering
ben niet voor haastige of on-
Wat in do naaste
i is een wel,
waarin aan do regeering macht gegeven
wordt krachtig op te treden legen de mis
standen, die door de opschroeving der
spoorwegtarieven ontstaan zyn. Maar do
Regiering zal ten slotte wel moeten inzien,
dat krachtige «lappen noodzakelijk zyn
tegen alle lichamen, die den handel of de
productie te veel willen centraliseercn.”
Uit deze toespraak blykt, dat Roosevelt
nog steeds zyn oude standpunt tegenover
echtgenoot in het midden, „gebruikt nooit
wyn en kan geen koek verdragen. Zy heeft
een zwakke maag. Neem zelf nog een glas.
Wilt gy niet, inderdaad Deze Xeres komt
my op zes shillings de fiesch, on moet tegen
zulk een prys wel van den besten wyn zyn
en dat is ook zoo. Welnu, als gij niet meer
wilt hebben, zullen wy tot de zaken over
gaan. Ha! ba! zaken, zooals ik dat noem,
genoegen zooals ik hoop, dat het voor ti
zal zyn.”
Mevrouw Sherwin kuchte: ’t was eendeer
zacht kuchje dat half in zyn geboot te
gesmoord werd.
„Daar hebt gy het nu weer zeide hy,
terwyl hy zich met oen norsch gelaat tol
haar wendde. „Al weer hoesten Zes maan
den lang den dokter, een rekening van zes
maanden, die uit myn zak betaald moet wor
den, en nog heeft het niets geholpen.”
„Och, ik ben veel boter, ik dank n, ’t was
maar een weinig
„Welnu, mynheer! den avond nadat gij
my verlaten hadt, deed ik wat men zou
kunnen noemen een verklaring ten opzichte
Van myn lieve dochter. Zy was natuurlijk
een weinig verward, en... en verlegen
inderdaad.
President Roosevelt heeft Zaterdag een
redevoering gehouden te Chantangua in den
staat New York, waarin hy opnieuw do
Monroeleer en de houding van den staat
tegenover de Trusts besprak.
In verband met de Venezolaanscho
quaestie zeide de president; De Zuid-
Amerikaansche republieken moeten op grond
van de Monroclheorie niet verwachten dat
zy van ons bescherming /uilen oi tvangen,
zoo zy zich aan hun financieele verplich
tingen tegenover het buitenland willen ont
trekken. Ik bon er niet voor, dat vreemde
natiën baas spelen in Zuid Amerikaansche
douanekantoren maar do Vereenigde Stalen
zullen geen oorlog beginnen, om Europeesche
staten te beletten, hunne rechtmatige vor
deringen op Zuid Aniorikannscbe republieken
binnen tc halen, onder uildrukkelyke voor
waarde echter, dat er van inbezitneming
van grondgebied volstrekt geen sprake is.
In verband met de Trustwetgeving zeide
Roosevelt
„Zoo do bestaande wetten ontoereikend
blykon, is een uitbreiding van de wetgeving
beslist noodzakelyk. Naar myn meening
moeten alle
ratios over
onder direct
ftaan.
„Maar ik
overlegde maatregelen,
toekomst noodig zal blykcn
De zitting der vredesconferentie begon te
9 uur 50. De onderhandelaars openden de
beraadslagingen over artikel vier, betref
fende het schiereiland Liaotoeng en den
afstand der Russische pachtrechten.
Tweede\telegram. Na de ochtendzitting
deed de heer Siebert van het Russische ge
zantsebap de volgende officieele mededee-
/ing„In de ochtendzitting van heden wer
den de artikelen vier en vyf behandeld.
Artikel vier werd eenparig goedgekeurd.
Daar de gevolmachtigden niet tot overeen
stemming konden komen over artikel vyf,
werd besloten een nota samen te stellen over
de afwijkende meerlingen en intusschen veort
te gaan met de behandeling der andere
artikelen”.
Wy vernemen dat artikel vier betreffende
den afstand van de Russische pachtrechten
op het Liaotoeng schiereiland en de Blonde
en Ellioteilanden, niet betreft Port Arthur
en Dalny, waarover een byzonder artikel
zal handelen. Japan blyft, althans tot dus
ver, vasthouden aan de bezetting van Port-
Arthur en Dalny.
Artikel vyf betreft den afstand van
Sacbalin.
Het lekt uit dat artikel drie niet handelt
over den afstand van den Chineeschen Oos-
terspoorweg, maar over het herstel van het
Chineesch bestuur in Mandsjoerye. De afstand
van den spoorweg zal in een later artikel
worden behandeld.
Derde telegram. De middagzitting ein
digde te 4 uur 45. Toen bet onmogelyk
bleek over artikel vyf tot overeenstemming
te komen, werd de behandeling begonnen
van artikel zes, dat van weinig beteekenis
is. Ook artikel vier is na korte beraadsla
ging afgedaan.
Vierde telegram. Gedurende de middag
zitting zyn de onderhandelaars tot volkomen
overeenstemming gekomen omtrent artikel
zes.
Vytde telegram. De leden van de depu
tatie uit de Joodsche bankiers die gisteren
met den heer Witte een onderhoud hadden,
verklaren dat dit onderhoud en dat, het
welk later te New-York zal plaats hebben,
goede resultaten zullen hebben voor de Jo
den in Rusland. De bankiers ontkennen over
een leening te hebben gesproken. Een der
gedelegeerden zeide dat bij niet twijfelde of
de Joodsche bankiers zullen Rusland geld
Verstrekken als dat noodig is, indien aan de
Russische joden dezelfde rechten worden ge
geven als de andere onderdanen van den
Tsaar genieten. De vertegenwoordiger van