JOB
HET ZIMilB HUWELIJK.
baar
en
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
Vrijdag 22 September 1905.
No. 9830.
Buitenlandsch Overzicht.
IELII.I. E T O .V,
.TüTG,
t IR.
44ste Jaargang.
van
Inzending van Ad verten tien tot 1 uur des inidd.
i
Verspreide Berichten.
«rant.
V.
kttrkbrtnd.
onze was, te zien.”
J0 ets., ct
■s en Drogisten
1KER!
Rotterdam.
;R, Apotheker
Vesthaven 198.
Frankhuig
De minister van oorlog heeft bevolen, dat
de militaire gedenkfeesten voortaan geen
godsdienstig karakter meer dragen mochten.
AT,
en modellen te
raat 1(IS
2KDAM.
2031.-
tor de leveran-
'LD en GE-
ars enz enz.
r geheel Ne
(iIIIIMHE COURANT
Telefoon Ao. 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering' van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, banco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
ril, de Echt»
«g<®,
mingen ia
«a num da
vervaardigt
tiet weretdb».
Oebrjatoll-
êttf
tcao
Officieel wordt medegedeeld, dat by gepe-
raal Trotha’s insluitende beweging Witbooi
ontkomen is. De vereenigde colonnes vielen
de achterhoede van een lang convooi van
Duitschers aan, dicht by Keetmanshoop,
het verraste escorte werd totaal vernietigd,
duizend stuks vee, 122 wagens, waarvan
sommige met ammunitie beladen, en een groot
aantal geweren werden buitgemaakt.
De £T<
lastigje
dat lifi
vangen
hedenochtend
melk gekookt
rank voor <fc.
theebrui
looolttê) Ah
i ««nl m
t* gtbruikes.
umM» B. *1
den toepassingen
'teerde
terts. Zy geven
<ers niet kunnen
h, geen imitaties
Jn aantal onge*
w op aanvraag.
HTS Co.
ter drukkerij van
Telefoon No.
1) V E R TENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters* worden berekend
naar plaatsruimte.
■ER
r
65)
Ik had aan mynheer Mannion gezegd,
toen ik hem op den avond van het onweder
verliet, dat ik zyn aanbiedingen zou be
schouwen als de aanbiedingen van een vriend,
en ik had nu veel spoediger, en veel onbe-
wimpelder dan ik ooit van plan geweest
was, de woorden, die ik, toen wij bij de deur
van zyn huis afscheid van elkander namen,
tot hem gesproken had, goed gemaakt.
verdrag, in cijferschrift naar Petersburg ge
seind, 15.190 groepen van cijfers bevatte.
Rekent men elke groep vöor een woord,
dan zouden tegen het gewone tarief de kosten
van dat telegram ongeveer 15.000 gulden
bedragen.
De Zweedsch-Noorweegsche onderbande-
lingen zyn op den goeden weg.
Zoolang do onderhandelingen nog voort
duren, zullen maatregelen worden genomen,
om een botsing tusschen de beide landen te
voorkomen; geen troepen zullen in een der
beide Staten naar de grenzen worden ge
zonden.
Bovendien heeft de minister-president van
Noorwegen, Michelsen, aan een vertegen
woordiger van het „Swenska Telegram by-
ran” verklaard dat de berichten over de
Noorwsegsche mobilisatie schromelijk over
dreven waren,
Nu do kans voor oen spoedige en vrede
lievende oplossing der.quaestie dus verkregen
schynt, komt do vraag weer ter sprake, wie
na de ontbinding der Unie koning van Noor
wegen worden zal.
Dokter Albert Prieur hooft in do Mer
cure de France een opstel geschreven over
den dood van Gambetta. Daar is voel onjuist
overgeschreven, o.ai. over het pistoolschot en
romantische omstandigheden welke hier ver
band mee zonden houden. Sedert lang is
bekend, dat do gevolgen dezer verwonding
den 8en December verdwenen waren. Maar
Gambetta was ziek in de ingewanden. Ka
nu komt dr. Prieur uit een werk van dr.
Lanelongue aantoonen, dat dezo hoeft willen
opereeren, doch daarvan is teruggehouden.
Door wieu F Waarom F Omdat anderen de
verantwoordelijkheid niet zouden dragon
Het is mogelyk. Maar men heelt een onjuiste
voorstelling van de ziekte gepubliceerd.
Do operatie, sedert dikwjjls gedaan, had
volgens dr. Prieur zeer wel gedaan kunnen
worden. Do kans bestond, dat Gambetta in
het leven behouden ware- Van de eenzaam
heid, waarin de illustre zieke, aldoor door
vele menschen omringd, gelegen heeft en
gestorven H, van de ordeloosheid in dat buis,
waarin geneesheeren en vrienden elkaar ver
drongen, geeft de schrijver oen aangrijpende
voorstelling,
De herfst was r.u voorbijgegaan het was
geheel winter een koude, sombere winter
geworden. Er waren omstreeks vyf maanden
verloopen, sedert Clara en myn vader naar
buiten vertrokken waren. Welken omgang
had ik met hen gedurende dien tyd P
Persoonlijken omgang met geen van beiden
sc.hrifteiyken omgang alleen met mgn zuster.
De brieven van Clara aan my waren zeer
talryk. Zü vermeden zorgvuldig al wat naar
eenverwyt over m{jn lang wegbljjven zweem*
voor een week, en niet langer, tenzij gjj
langer zoudt willen blyven. Gy herinnert u,
dat papa u op uw kamer te Londen gezegd
heeft, dat hy geloofde dat gy iets voor hem
geheim hield Ik vrees, dat dit een ongnn-
stigen invloed op hem heeftuw lang weg-
biyven maakt hem ongergst over u. Hij zegt
dat wel niet, maar hy zendt nooit een bood
schap med* als ik u scbrjjf, on als ik over
u spreek, dan brengt hy bet gesprek dade
lijk op iets anders. Ik bid u, kom hier en
vertoon u voor eenige dagen er zal u ner
gens naar gevraagd worden, daar kunt
zeker van zyn. Het zal zooveel goed doen,
en zal een ernstige verwijdering tusschen papa
en u voorkomen iets, dat ik hoop en bid,
dat nimmergebeuren zal. Denk er aan,
Basilius! dat wy over een m i and of zes
weken weder in do stad terug zullen komen
en dan zal de gunstige gelegenheid voorby
zyn.”
Toen ik deze regelen las, besloot ik dade
lijk naar buiten te gaan, terwijl de uitwer
king daarvan op myn gemoed nog versch
was. Toen ik van Margaretha afscheid nam,
zeide zy alleen, dat zy zoo graag met my
zou meegaan „het zou voor haar zoo’n genot
zgn om een groote buitenplaats, zo^ls de
onze was, te zien.”
Wordt vervolgd)
geroepen had, vergat van tochtjes te
paard met myu zuster en van rustigo ge
sprekken in do oude Gothische bibliotheek.
Onder dergclyke invloeden vatte ik twee
malen het besluit op om mijn langdurige
afwezigheid goed te maken, door mij naar
buiten naar myn vader en zuster te begeven,
al ware bet ook slechts voor weinige dagen
on telkens wankelde ik in myn besluit.
By de tweede gelegenheid had ik werkelijk
kracht genoeg verzameld om tot aan het
spoorwegstation te gaan, doch begon eerst
op het laatste oogenblik te wankelen en
keerde terug. Don strjjd, dien hot my kostte
om voor eenigen tyd van Margaretha af
scheid te nemen, was ik te boven gekomen
doch de vrees, even levendig als onbestemd,
dat haar in myn afwezigheid iets ik wist
niet wat zou overkomen, deed my weder
terugkeeren. Ik had eon wezenlijk gevoel
van schaamte over myn zwakheid, doch ik
gaf er desniettemin aan toe.
Eihdelyk kwam er een brief van Clara,
die zulk een dringende uitnoodiging behelsde
om naar buiten te komen, dat ik haar niet
kon afwyzen.
„Ik heb u nooit gevraagd,” schreef zij,
„om ons te komen bezoeken om mijnentwil,
want ik wilde my niet inlaten met een van
nw belangen of plannen, maar nu verzoek
ik n hier te komen om uwentwil slechts
proefto^es
a ató
wor Med«-
De „Daily Mail” ontvangt daarover een
correspondentie uit Kopenhagen, waarin ge
zegd wordt
Officieel is hier over een candidatuur van
prins Karei van Denemarken niets bekend.
Maar het zou onjuist zyn te bestrijden,
dat er over gesproken is. Voor hot geval
koning Oscar van Zweden zich er niet tegen
verklaart is het te verwachten dat koning
Christiaan zyn toestemming niet zal weigeren,
en zyn kleinzoon zal toestaan koning van
Noorwegen te worden.
Het aanbod van ’de kroon aan prins Ka rel
berust op een gezonden politieken grondslag.
Van moederszijde stamt prins Karei recht*
streeks van Bernadotte, den stichter dor
tegenwoordige Zweedsche dynastie. Hy is
de kleinzoon van Karel XV van Zweden
en hy spreekt uitmuntend Noorsch. Hy is
een goed zeeman, en zyn verwantschap met
het Engelsche koningshuis spreekt ten zijnen
gunste.
De /femps zegt dat de heer Uribe, zaakgo-
van Columbia te Parys, verklaart,
geen enkele bevestiging heeft ont-
van de gebeurtenissen, die men
berichtte. President Reyes,
vroeger gezant te Parys, is sedert Augustus
in functie en is dadelijk begonnen met een
actieve hervormingspolitiek.
V
Het blijkt thans, dat president Roosevelt
voornemens is aan den Tsaar, nu deze het
voornemen uitsprak de tweede vredesconfe
rentie byeen te roepen, den voorrang wil
laten.
De tweede vredesconferentie zal dus waar
schijnlijk van Rusland uitgaan.
De Haagsche conventie van 1899 bevat
zes wenschen, die een wissel trokken op de
toekomst.
Die zes wenschen waren het spoedig bij
eenkomen van een tweede conferentie tot
herziening der conventie van Genève, de be
handeling der rechten en plichten van de
neutralen, de onschendbaarheid van den par
ticulieren eigendom in den zeeoorlog, de
beschieting^ van havens, steden en plaatsen
door de zeemacht, en het voorstel tot beper
king van de land- en zeemachten en tot ver
mindering der uitgaven van oorlogsdoel
einden.
Deze punten kunnen op het program der
nieuwe conferentie worden geplaatst. En
in den jongslcn oorlog is het gebleken, dat
er nog wel meer punten te regelen vallen.
Zoe zyn groote verschillen van meening
over het begrip contrabande aan den dag
gekomen eveneens over het recht van in-
beslag neming en van vernietiging van
vreemde sohepen, die wellicht contrabande
aan boord hebben over het recht van oor
logsschepen, om in vreemde havens langer
dan een aangenomen tyd verblijf te houden,
over de verzorging van vreemde oorlogssche
pen met kolen en levensmiddelen en andere
punten.
Het is van belang hiervoor een algemeene
regeling te zoeken. En zoo men die al niet
voor alle punten vinden kan, zal het toch
zyn nut hebben, zoo de gevolmachtigden van
de verschillende Staten daarover eons met
elkaar van gedachten wisselen. Want daar
door zal allicht worden bijgedragen om een
latere regeling voor te bereiden.
Thans kan definitief worden medegedeeld,
dat de uitwisseling van de ratificaties van
het vredesverdrag te Washington zal plaats
hebben kidft nadat het door de beide betrok-
kaïr. vorsten is bekrachtigd.
de, en bepaalde zich bijna uitsluitend tot
zulke bijzonderheden uit het buitenleven, als
waarin de schrijfster meende, dat ik belang
zou stellen. De toon, die er in heerschte,
was even teeder ja, nog teeder, als het
mogelyk was dan gewoonlykdoch de
vroolykheid en de goede luim, die er anders
in doorstraalden, ontbraken er in. Myn ge
weten zeide my slechts ai te gemakkeiyk
en al te duidelijk, hoe deze verandering te
verklaren wasmyn geweten zeide my, wie
de toon van de brieven mijner zuster ver
anderd had, door al de geliefkoosde plannen
en genoegens van haar buitenleven te ver
anderen.
Ik was in dien tyd mijns levens zelfzuchtig
genoeg overgegeven aan myn eigene harts
tochten en myn eigene belangendoch ik
was niet zoo geheel dood voor elk van de
invloeden, die my sedert mijn jeugd hadden
besturfrd, dat ik alle gedachten aan Clara
en myr. vader en aan het oude huis, dat met
myn vroegste en gelukkigste herinneringen
verbonden was, van mjj zou gezet hebben.
Somtijds, zelfs in het aangename gezelschap
van Margaretha, verbande de gedachte aan
Clara alle andere gedachten uit myn geest.
En somtjjds, in het eenzame Londensche
huis, droomde ik terwyl ik in mijn slaap
vreemd genoeg mjjn geheele huwelijk en al
de nieuwe belangen, die het in bet leven
Jenever
ïcap
’PE.
r aan de
E Plurl-
en bjj
£R8 Jz.
Zelfs bij het Deenscbé volk, zoo meldt de
„Daily Mail”, dat niet veel opheeft met het
denkbeeld een Deenschen prins op den troon
van Noorwegen te zien, heeft de candidatuur
van prins Karei iets aantrekkelijks.
De prins zelf ziet de moeilijkheden, die
aan een benoeming tot Koning van Noor
wegen verbonden zyn, zeer goed in. Hy moet
Noor worden in merg en been. En dan js
het nog de'vraag of hy het Noorweegschc
volk krachtig genoeg zal wezen. En in dat
geval, zoo hy geen energieke Noorweogsche
staatkunde volgt, zal de beschuldiging, dat
hy onder den invloed van*Denemarken of
van de Deensche dynastie staat, niet uit
blijven.
Een Deensche prins op den troon van
Noorwegen zou in de eerste jaren geen waar
borg zyn voor hartelyke betrekkingen tus
schen Noorwegen en Denemarken. En Zweden
zou de troonsbestijging van oen Deensche
prins wellicht nog minder gaarne zien.
In elk geval zal, als de Zweedsch-Noor-
weogsche quaestio ppgolost is, do keuze van
een koning spoedig overwogen worden.
De Russische commissie voor de vredes
onderhandelingen is met de Kaiser Wilhelm
ia Cherbourg teruggekeerd. Witte werd na
tuurlijk dadelyk bestormd door reporters,
maar zyn secretaris Korostowets weerde
den aanval af, door het volgende te vertellen
„De heer Witte heeft UflBortsmouth ineen
hotel gewoond met zeventig journalisten. De
Amerikaanscbe regeering had hem op een
eiland gezet en hy kon niet weg. Nu wordt
hy ziek als by een journalist zint. Hij vond
journalisten ’s ochtends op den drempel van
zyn slaapkamer, in den barbierswinkel, in
de eetzaal van het hotel, zelfs waren er die
zich als chauffeurs vermomd hadden. Hij ver
langt nu met niemand anders te spreken
dan met zyn familieleden en met den Tsaar.”
Er word bygevoegd dat Witte zich op
reis zoo min mogelyk met zjjn mede-passa-
giers inliet, en dat hy zelfs met zyn omge
ving zeer weinig sprak. Hij had overigens
een kwaden overtocht gehad voortdurenden
regen, veel wind, en twee dagen mist. Daarbij
heeft hy slechte zeebeenen, zoodat hy menigen
maaltijd gemist heeft. De „haringvyver”
heelt ook zeer onaangename herinneringen
by hem achtergelaten.
De Matin geeft intusschen verslag van een
onderhoud, dat oen medewerker van dat blad
met Witte gehad zou hebben- Wat, volgens
dat stuk, Witte gezegd moet hebben over
de wending in de houding van de Japansche
vredesonderhandelaars, lykt ons het mee-
deelen niet waard. Terloops vermelde Witte
dat hy tweemalen telegrafisch last ontvangen
had, do onderhandelingen af te breken. Den
eersten keer seinde hy om uitstel, daar hy
den schijn niet op zich laden mocht overyld
te handelen. Den 28en Augustus, even voor
de laatste bijeenkomst van de conferentie,
kreeg Witte weder een telegram in denzelfden
geest. Daarop antwoordde hy Het is nu uit
met den oorlog. Er is vrede.
Witte zou dadelyk naar Parys doorreizen,
en daar een dag of drie blyvenhy zou
dan ook een onderhoud hebben met president
Loubet. Als de Tsaar hem verlof geeft, gaat
Witte vier dagen naar Brussel, om zyn
dochter op te zoelcen. Dadelyk na zyn aan
komst te Petersburg zal by zyn rapport
overhandigen aan den Tsaar, waarna hy zich
naar het gouvernement Saratof begeeft om
landgoederen, aan zijn schoonzoon toebe-
hoorend, te gaan bezien.
Van het aanstaande bezoek van president
Roosevelt aan Petersburg gelooft Witte
niets.
Hetzelfde blad deelt mede dat het vredes-
8
