T
1
ITS.
i
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Donderdag 25 Januari 1906.
No. 9935.
44ste Jaargang.
ön
Bulienlandscli Overzicht.
'j
I
MULLE TOK.
I
glijders
Inkt
antscli
MiuiagazIJn,
30.
ien,
7
ied schoenwerk
4
dubbele flesch
■ei
{MAN A Z»
rerkelflke hulp
riefkaartworlt
gezonden door
rammel.
neten werk.
BESTE
ADELIJK
iND.
Kleiwegsteeg.
"he Serum.
N,
I0ENEN ENZ.
Gill IIM HE COURANT
tfto, Zaltbomme
lerdam.
Czn. Rotter 'am
aan de eene /jjde er ran bevond zich een
prachtig buffet.
De receptie eindigde te 5 nnr. Nichol
son, de Engelsche gezant, begaf zich aan
boord in het vaartuig van den Franschen
gezant Réveil.
ER
8)
Ik vergaf allee behalve het geluk u weer-
te zien. Eerst twee uren geleden lieten wy
de ankers vallen. Ik had eenigen tijd 'noodig
om te onderzoeken waar gy waart en ’t
kostte my ook eenigen tijd een toegangs
kaart te bekomen, nadat ik vernomen had
dat ge op 't bal waart. Wensch mij geluk,.
Claraik ben bevorderd. Ik ben terugge
komen om u mijne vrouw te doen worden.”
Een plotselinge verandering was op {haar
doodsbleek gelaat waartenemen. (Een lichte
blos kwam op haar wangen, haar lippen
bewogen zich. ZJj richtte schielijk een vraag
tot hem.
.Hebt gjj m{jn brief ontvangen
Hij sidderde. .Een brief van u Neen ik
ontving dien nooit.”
De plotselinge gloed verdween weer van
haar gelaat. Zij deinsde achteruit en [zonk
in een stoel neder. Hij naderde haar, ver
rast en ontzet. Zij kromp in den stoel
ineen kromp ineen alsof zy bang voor
hem was.
v0lara t ge hebt my zelfs nog niet eens
behaalde de conservatief in 1900 een meer
derheid van 3062 st. (10,450—7388), nu werd
de liberaal verkozen met 8855 st. meer
(21,534—12,679). Men ziet welk groot dis
trict dat isruim 34,000 kiezers hebben er
gestemd. Toch zyn er heel wat thuis ge
bleven, want er staan er 45,579 op de lyst.
Het is bet grootste van alle districten. Welk
een verschil met tal van andere, die niet
veel meer dan twee- of drieduizend kiezers
hebben 1
W. Randal Cremer, de vredesman en een
der oudste werkmans-afgevaardigden in het
Lagerhuis, heeft aan een verslaggever gezegd,
dat bjj en zyn vrienden Burns, Bart, Abra
ham, Maddison en een aantal meer de
groep zal een twintig afgevaardigden tellen
zich niet zouden aansluiten by Keir Har
die, Ramsay Macdonald en de andere leden
van de groep der Arbeidersvertegenwoor-
diging.
De Birmingham Daily Post wil de liberale
winkeliers in het district Leamington, waar
de oud-minister Lyttelton niet herkozen is,
boycotten. Is het uit vrees voor dergelyke
weerwraak, vraagt de Daily News, dat de
kiezers in Birmingham de Chamberlainisten
gekozen hebben?
Peletoi n lïo. 89.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F CENTEN.
Reuter seint uit Londen, dd. 23 Jan.Te
drie •’uur waren gekozen 286 liberalen, 35
leden van de arbeiderspartij, 121 unionisten,
79 nationalisten.
Austin Chamberlain is te East-Worces-
tershire herkozen.
jrtroften
J welbekend
BT-BLXX1B
■briekllnerk).
radicale en
van alle, zelf*
ikige Mnuu>-
ontstaan dooi
ugdigt n leeftgd
zwakte, Biet!:
Hoofdpyn
- M»»gpjjn
n vermogen
»nz. Uit-
Reuter' seint uit Algeciras, dd. 23 Jan.
De receptie, die hedenmiddag door graaf
Almodovar aan boord van den kruiser Carlo
Quinto werd aangeboden, was zeer schitte
rend. Na drie uur kwam een aantal stoom-
sloepen de gasten afhalen, onder wie zich
bevonden vele Engelsche leger- en marine
officieren uit Gibraltar, Fransche officieren
van de schepen Gallilée en Lahnder, bene
vens de civiele en militaire autoriteiten van
Algeciras. Alle journalisten, die voor de con
ferentie zyn overgekomen, woonden eveneens
het feest by.
Graaf Almodovar ontving de genoodig-
den welwillend en hoffelijk aan de valreep,
omringd van Spaansche diplomaten en
officieren. Aan boord speelde de muziek het
volkslied van elk land, wanneer het gezant
schap van dat land aankwam.
De Carlo Quinto was sierlijk opgetuigd.
Een groote tent, gevormd door de vlaggen
van alle natiön met de koninklyke kroon in
het midden, beschutte het geheeie achterdek,
.Waarom P”
Zy zweeg. Zy was niet in staat een leugen
te zeggen. Zy schaamde zich hem de waar
heid medetedeelen.
Hy boog zich over haar heen en vatte
eensklaps haar hand. Haar hand vasthoudende
boog hy zich nog een weinig dieper over
haar heen om te trachten in haar gelaat
het antwoord te lezen, dat zy niet geven
kon. Zyn eigen gelaat betrok naarmate hy
haar aanzag. Hy begon baar te verdenken
en gaf dit in zyn volgende woorden te
kennen.
„Er is iets dat u ten mynen opzichte heeft
veranderd, Clara. Iemand heeft n tegen my
ingenomen. Is die iemand ge dwingt my
die vraag te doen een ander man
„Gy hebt het recht niet my dit te
vragen.”
Hy ging voort, zonder acht te slaan op
hetgeen zy tot hem zeide.
„Is die andere man tusschen u en my ge
komen Ik spreek mynerzyds open en rond.
Wees gy even openhartig.”
„Ik heb gesproken. Ik heb niets meer te
zeggen.”
Wederom heerschte er een oogenblik stilte.
Zy zag de waarschuwende lichtvonken, die
het vuur verrieden dat in zyn binnenste
woedde, al grooter en grooter worden. Zy
voelde hoe hy haar hand al raster en vaster
De hofmaarschalk maakt bekend dat er
sedert Zondag geen verandering in den toe
stand van den groothertog is gekomen.
De Luxemb. Ztg. roert de vraag van een
regentschap aan en komt daarbij tot deze
slotsom Wy hebben reden om aan te nemen
omklemde. H(j deed voor de laatste maal
een beroep op haar.
„Bedenk u,” zeide hy, „bedenk u voor het
te laat is. Uw stilzwijgen helpt u niet. Indien
gy blyft weigeren my te antwoorden, zal ik
uw stilzwijgen als een bekentenis beschouwen.
Verstaat gy my
„Ik versta n,”
„Clara Burnham Ik laat den spot niet
met my dryven. Clara Burnham Ik ver
lang de waarheid te weten. Hebt ge my be
drogen
Met de fijne gevoeligheid der vrouw kwetste
haar het beleedigende dier vraag, waarin
h{j haar in haar gezicht van ontrouw be
schuldigde.
„Mynheer Wardour! ge gaat te ver door
op die wyze rekenschap van my te vragen.
Ik heb u nimmer iets gezegd wat zweemt
naar een belofte
Hartstochtolyk viel hy haar in de rede
voor zij iets meer kon zeggen.
„Ge hebt u in myne afwezigheid verloofd.
Uw woorden getuigen het; uw blik bewyst
hetGe zyt verbonden met een ander man
Al heb ik my verbonden, welk recht hebt
gy, n daarover te beklagen P” antwoordde
zü op vasten toon, „Welk recht hebt gij,
myne daden nategaan—P”
De volgende woorden bestierven haar op
de lippen. (Wordt vervolgd.)
De conferentie te Algeciras houdt nog
aller aandacht bezig. De verschillende mee-
ningen, berichten en mededeelingen erover
loopen zoo uiteen, dat het moeilyk wordt
een denkbeeld te krygen, van het vermoe-
delyke resultaat. Ondanks de verzekering
van de offleieuse Havas-bericbten, dat alle
gedelegeerden bezield zyn met goeden wil
om tot een resultaat te komen, komt nu en
dan bet wantrouwen plotseling weer boven.
Dat bleek by de discussie over de oprich
ting van magazijnen voor wapenverkoop,
een der artikelen van de voorgestelde rege
ling tot tegengaan van den smokkelhandel.
De Engelsche afgevaardigde, Sir Arthur
Nicolson, stelde voor, dat de toestemming
tot het houden van zulk een inagazyn alleen
zou worden gegeven by Firman van den
Sultan, na iogewonnen advies van het con
solaire corps, dat eenparig zou moeten ge
geven worden.
Dit voorstel werd bestreden door den
Duitschen vertegenwoordiger, graaf Tatten-
bachhy motiveerde z|jn bestrijding met de
opmerking, dat de oppositie van een enkele
mogendheid dien maatregel zou kunnen doen
mislukken.
Het is niet te verwonderen, dat deze hou
ding van graaf Tattenbach eenige beweging
deed ontstaan onder de gedelegeerden, met
het oog op de houding, door Duitscbland
tot dusver in de Marokkaansche aangelegen
heid aangenomen.
Ook in de quaestie der bewaking van de
Marokkaansche kust tegen den invoer van
wapenen bestaat geen overeenstemming en
waarschijnlijk is de behandeling van het
grootste gedeelte der voorgestelde regeling
tot Woensdag uitgesteld, om te trachten in
den tusschentyd tot een overeenstemming te
komen. De moeilijkheid zit in het verband
dat onvermydelyk bestaan moet tusschen
de kustbewaking en de politiequaestie,
waarover nog evenmin eenstemmigheid scbynl
te bestaan.
Telefoon No. 89
ADV ER TENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
t
Inzending van Ad verten tien tot 1 uur des midd.
O ets., 74 ct
s en Drogisten
'KBR!
Rotterdam.
R, Apotheker
esthaven 198
taris van buitehlandsche zaken, is ook een
tyd lang te Petersburg geweest, waar hy
toegevoegd was aan prins Radolin, in dien
tyd Duitsch gezant by het Russische hof.
Men heeft hem daar leeren kennen als een
schrander, maar ook als een meesterachlig
en lichtgeraakt man. Een voorval, zonder
ernstige beteekenis overigens, dat hem op
een goeden dag met grootvorst Wladimir in
botsing bracht, werd de oorzaak van zyne
terugroeping en had ook de overplaatsing
van zyn chef naar Parijs ten gevolge.
Op een hofbal sprak de grootvorst een
dame aan die Tschirschky aan zyn arm rond
voerde. Wladimir zeide, al schertsende, tot
haar„Verveelt n zich niet met dien me
neer Ik voor my ken niets saaiers dan een
diplomaat. Laat hem schieten en laten wy
wat keuvelen.”
Tschirschky voelde zich beleedigd en deed
van het gebeurde verslag aan zyn chef. Op
aandringen van den eerste, nam de gezant
de zaak hoog op en eischte van Lamsdorf
dat er verontschuldigingen zouden worden
aangeboden. Dank zy de verzoenende hou
ding van dien Russischen minister, die boven
dien bij den grootvorst zelf tegemoetkoming
vond, had het gebeurde geen verdere ge
volgen, maar de positie van prins Radolin
en zijn nurkschen attaché ondervond er den
terugslag van en beiden moesten kort daarna
uit Petersburg vertrekken.
Tschirschky is ook de man geweest die
den ouden president Kruger te Keulen kwam
meededen dat de Keizer hem niet ontvangen
kon. Een andere vertrouwelyke opdracht
des Keizers voerde hy uit toen hg, op een
van de kruistochten van de Hohenzollern in
Noorsche wateren, Waldeck Rousseau aan
boord van het keizerlijke jacht kwam noo-
digen.
De Bismarckianen verfoeien von Tscbirsch-
ky. Maximilian Harden heeft hem eens in
een boos oogenblik met zyn gewone onge-
zoutenheid de „luis van de Duitsche diplo
matie” genoemd, erby voegende dat geen
van zyt collega’s hem mocht. Het is zeker
dat von Tschirschky een zeer handig en
plooibaar diplomaat is, van wien men ver
wacht dat hy, anders dan Richthofen, tegen
over den Keizer meer naast dan onder prins
Bülow zal staan. Dank zy de blakende gunst
die de Keizer hem betoont, is hy te be
schouwen als een van de „komende mannen”.
Dat het wantrouwen tusschen Duitsch-
land en Frankryk nog bestaat, blijkt nu
weer uit hetgeen gezegd en gedaan wordt,
naar aanleiding der verwikkelingen tns-
Von Tschirschky, de nieuwe staatssecre- schen Frankryk en Venezuela.
- r- yan Franschezyde wordt gepoogd het
voor te stellen, alsof de Duitsche regeering
achter president Gastro staat, en hem tot
verzet aandryft. Amerikaansche bladen sto
ken dit vuurtje aan[de „Financial Chro
nicle” deelt zelfs mede, dat Rechter Colboun
aan de regeering te Washington gemeld
heeftdat Duitschland de beste betrekkingen
met Venezuela onderhoudt, en dat dit land
steeds het eerst de betaling krjjgt van de
overeengekomen gelden
Het blad voegtjfdaaraan (toe de opmerking
„Aan dien overwegenden invloed van Duitsch
land is gedeeltelijk de prikkelbaarheid van
Frankryk toe te schryven”.
De „Temps" neemt dit via New-York ge
ïmporteerde bericht op, en meldt erbij, dat
de mededeelingen van een Duitsch blad
de „BÖrsencourier” de waarheid ervan
zouden bevestigen.
De „Kölnische Zeitung” is gemachtigd
mede te deelen, dat Duitschland er volstrekt
niet aan denkt, om Gastro tegen Frankryk
op te zetten
„ToenDuitschland voor eenige jaren ge
schillen had met Venezuela waren er wel
andere landen, die voor ons optreden geen.,
sympathie toonden, en er een soort leedver
maak in zouden gevonden hebben als wy
daarby de vingers verbrand hadden. De
herinnering daaraan kan voor ons echter
geen reden [zyn, thans dezelfde politiek te
volgen. En voornamelijk omdat Duitschland
niet wil afgaan van de stellingzich niet
te bemoeien? met de aangelegenheden van
vreemde mogendheden.
„De stryd tusschen Frankryk en Vene
zuela raakt alleen die beide staten, en wy
hebben niet den geringsten grond, een van
beide aan te hitsen. Wie de Duitsche po
litiek onpartijdig nagaat, moet overtuigd
zyn, dat wy er niet aan denken ons te be
moeien met de Fransch-Venezolaansche
quaestie, waarvan wy de beslechting gerust
kunnen overlaten aan de beide betrokken
partyen”.
De wijze waarop de „Köln. Ztg.” deze
zaak bespreekt toont duidelijk, hoe zeer
Duitschland gegriefd is, door deze nieuwe
poging om tusschen het Duitsche ryk en
Frankryk wantrouwen te zaaien
De laatste opgaven van de verkiezingen
wyzen weer groote meerderheden voor libe
ralen of arbeiders aan. Wy noemen een
geval. In het district Romford in Ea8ex
een hand gegeven I Wat beteekent dat
Hij zweeg, wachtte en zag haar aan. Zy
antwoordde niet. Een vonk van drift flik
kerde in zyn oogen Hy herhaalde zyn laatste
woorden op luider en vaster toon
„Wat beteekent dat?”
Ditmaal antwoordde zy. Zijn toon had haar
gekwetst zyn toon had haar den moed
teruggegeven die haar dreigde te ont
zinken.
„Het beteekent, mynheer Wardour, dat
ge u van het eerste oogenblik af aan ver
gist heb.”
„Waarin heb ik my vergist?”
„Ge hebt een verkeerden indruk opgevat
en hebt my de gelegenheid niet gegeven u
uit den waan te brengen.”
„Waarin bestond die waan
„Ge zyt te haastig geweest en hebt te
veel vertrouwd op u zelf en op m(j. Ge hebt
my geheel en al misverstaan. Het smart my
u verdriet te moeten aandoen, maar voor
uw eigen bestwil moet ik openhartig spreken.
Altyd zal ik u vriendschap toedragen,
mynheer Wardour. Uw vrouw zyn, kan ik
nooit.
Werktuigelyk herhaalde hy de laatste
woorden. Hy scheen er aan te twijfelen of
hy wel goed verstaan had.
Nooit kunt gy myn vrouw zijn?”
.Nooit 1”
