>rin
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Dinsdag 30 Januari 1906.
No. 9939.
Bullenlandsch Overzicht.
I
[>■*111
1
ZOON.
igelte.
I
l> E
Haag.
44ste Jaargang.
FEUILLETON.
t)
jratis ge*
•ndelaar
■acMett.
oeistoffen
VIL
gelijks versch
Soepkippen,
emeste Eend-
els, Faxanten
Reevleescb,
ncurreerende
aakt franco
meest.
en.
■ma
'AL
geknipte
Ie plaat.
ÏEH
atroon.
JHILD-
50.—
IE--
g --
van
H. VAN
IR, Haa»-
d STAR,
i GROOT,
'enwAop.
Bancta
filHJDSCHE (»l RA \T.
De redevoering van prins Bülow in het
Pruisische Heerenhuis geeft de Duitsche
pers aanleiding tot velerlei opmerkingen.
Vooral over zyn beroep op de burgerlijke
partyen om zich aaneen te sluiten en onder
linge twisten te vermijden, en misstanden
weg te nemen.
Het Berliner Tageblatt juicht dit denk
beeld toe, en zegt: Wanneer dé regeering
relelot n No. 62.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering vaji Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F CENTEN.
De .Temps” toont zich in zyn hoofdartikel
van Zaterdagavond verstoord over den on-
voorzichtigen toon dien de officieuse pers in
Duitschland in de laatste dagen weer aan
slaat, door woorden te gebruiken als „het
zwaard van het keizerrijk” én dergelijke. Het
blad is er meer verontwaardigd over dan
onrustig. Het wyt den telkens weerkeen n
den opgeschroefden toon aan den te grooten
invloed van zekere referendarissen aan het
departement van buitenlandsche zaken (met
name aan Von Holstein) wier ijver het mis
plaatst noemt Het stelt vertrouwen in de
vredelievendheid van den Keizer en in de
wederopleving, die het constateert, van een
kYachtig Frankrijk.
De toon van het artikel is hoogst vrede
lievend, maar wrevelig.
t men een stamper en
vijzel, en een pan gevuld met kale dierlijke
beenderen, met andere woorden het middag
maal voor dien dag. Als eene soort van
versiering der donkerbruine muren ziet men
ijskegels door de spleten van het dak hangen
die by tusschenpoozen door den rooden gloed
van ’t vuur verlicht worden. Geen windvlaag
giert buiten de eenzame woning geen
geluid van dier of vogel is verneembaar.
Binnen en buiten de hut heerscht op dit
oogenblik de /reeselijke, onverstoorbare stilte
der Poolwoestenjjen.
Telefooij\v
A 1) V ER TENTIEN worden geplaatst
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Ad verten tiën tot 1 uur des midd.
De nieuwe schildwacht hief zich op van
een hoop oude zeilen achter in de hut.
Bateson liep, geeuwende, naar zyn bod. Lui
tenant Crayford liep met groote stappen beer,
en weer door de hut, om te trachten op die
wijze zich warm te loopen.
De stamper en vijzel op de ton trokken
zyn aandacht. Hy bleef staan en zag op naar
den man in de hangmat.
„Ik zal den kok wakker maken,” zei hy
glimlachend bij zichzclven. „Die kerel weet
weinig hoeveel dienst hy mij doet met my
optebeuren. De ergste knorrepot en brombeer
die men zich denken kan en toch, zooals
hy zelf zegt, de «enige vrooljjke ziel onder
de geheele equipage. John WantJohn Want
Sta eens opI”
Een hoofd, prijkende met een roode slaap
muts, kwam langzaam van onder de dekens
te voorschijn Droefgeestig kwam een neus
buiten den rand van den hangmat kijken en
een stem, volkomen in harmonie met (fen
neus, gaf haar (ordeel over bet poolklimaat
in deze woorden lucht
„Hemelsche goedheid! al mijn adem is op
mijn deken bevroren. Niets dan ijskegels,
mynheer, om myn mond en over myn deken.
Eiken keer dat ik snurkte, heb ik iets laten
bevriezen. Als ’t zoover met den mensch ge
komen is dat de koude in zyn binnenste het
bed, waar by op ligt, doet bevriezen, dan kan
De Zwitsersche bladen hebben een blijk
baar officieus bericht over de quaestie van
den spoorweg Frasne-Vallorbe.
Den 12den dezer, aldus luidt het, heeft
de Fransche gezant in Bern den Bondspre
sident mondeling te kennen gegeven, dat de
Fransche minister van openbare werken
wenscht, dat de Zwitsersche regeering, nadat
sedert de overeenkomst der beide spoorweg
maatschappijen Jura -Simplonlyn en Parijs
Lyon—Middellandscbe Zee betreffende een
lyn van Frasne naar Vallorbe de omstandig
heden in meer dan één opzicht zyn veran
derd, zich met hem zal verstaan omtrent
12)
Na van masten en hout ontdaan te zijn,
heeft men de beide schepen gebruikt om er
hutten van te bouwen, die op ’t meest nabij
gelegen land zyn opgericht.
Het grootste dier beide gebouwen, welke
nu de schipbreukelingen tot schuilplaats
dienen, is in gebruik genomen door de over
gebleven officieren en het scheepsvolk van
de „Zeemeeuw”. Aan den eenen kant van
het voornaamste vertrek zijn de slaapplaat
sen en de vuurhaard. Aan de andere zyde
bevindt zich een ruime doorloop "(die door
eeu. scherm van zeildoek is afgesloten) welke
leidt naar een binnenvertrek dat voor de
hoofdoffleieren is bestemd. Een hangmat is
aan de ruwe balken van de zoldering in het
groote vertrek bevestigd als buitengewone
rustplaats. Geheel en al in de dekens ver
borgen, ligt een man in de hangmat te sla
pen. By den haard zit een tweede man
die vermoedelijk de wacht heeft op dit
oogenblik in een vasten slaap verzonken, de
arme kerel! Achter dezen staat een onde
ton, die ali tafel dienst doet. Op die geïm-
voeg nel.
rkomende
TRONEN
p. tegen
rkrygbaar
aag.
N&, Poelier.
3DAM.
Naar aanleiding van den verjaardag van
den Duitschvn Keizer hield in d» n Rijksdag
Zaterdag graaf Balles!rem een feestrede
waarin hy er op wees, dal de Keizer sedert
zyn troonsbestijging geen andere eerzucht
had gekend dan de handhaving van den
vrede tot welzijn van het Duilsclie volk*
maar ook van do andere natiën Spr herin
nerde dat de Keizer persoonlijk er toe hat)
bygedrngen dat liet misverstand in zake
Marokko, dat zoo licht een ongunstigen
keer had kunnen nemen, is opgehelderd en
bijgelegd. Door de beroemde landing te
Tanger had de Keizer machtig er toe bij
gedragen dat de Marokkaansche quaestie in
een voor ons gunstig stadium kwam.
Om echter den vrede te handhaven moest
men zoo zyn toegerust, dat men ieder die
den vrede lichtzinnig wil verstoren kan
weerstaan en hem kan dwingen den vrede
te bewaren. Dat zullen de andere mogend
heden dan ook wel doen, zonder dat men
haar direct behoeft te kastijden, indien zy
slechts weten, dat zy, indien noodig, gesla
gen zullen worden door het eerste leger der
wereld en een in bloeiende ontwikkeling
zich bevindende vloot.
telkens gesproken hebben van een wensch
der Fransche regeering, terwyl uit de boven
staande modedeeling zou blyken, dat de zaak
alleen uitgaat van minister Gauthier. Het
Züricher blad acht het zeer waarschijnlijk,
dat het Fransche ministerie als zoodanig
van de geheele’ zaak nog niemendal afweet.
Het eerste geluid dat de stilte verbreekt
kwam van bet binnenvertrek. Een officier
lichtte het zeildoek in de hut van „de Zee
meeuw” op en trad het groote vertrek binnen.
Koude en ontbering hadden op droevige wyte
de ryen gedund. De kommandant van het
schip kapitein Ebsworth was gevaar
lijk ziek. De eerste luitenant was dood. Een
officier van „de Zwerver” nam, met verlof
van kapitein Helding, tydelyk hunne plaats
in. De officier was luitenant Crayford.
Hy naderde den man by den baard en
maakte hem wakker.
„Sta op Bateion 1 ’t Is je tijd om te worden
afgeloit.”
een nieuw onderzoek vaii het geheele vraag
stuk der spoorlijnen naar den Simplon.
De Bondspresident heeft hierop, den 25sten
dezer, den Franschen gezant namens de
Bondsregeering mondeling geantwoord, dat
de Zwitsersche regeering blyft by den inhoud
van hrtar beide missives, het vorige jaar tot
de Fransche regeering gericht, blijkens welke
Zwitserland hoegenaamd geen onderbande-*
lingen wenscht te beginnen over andere
spoorlijnen naar den Simplon, zoolang niet
de totstandkoming van de l\jn Frasne-
Vallorbe definitief is'verzekerd. Do bonds
regeering kan derhalve tot haar spyt aan
den wensch van <len Franschen minister van
openbare werken geen gevolg geven.
De „Neue Zürch. Ztg.” voegt aan dit
bericht de opmerking toe, dat de Fransche
bladen en ook de officieuse „Agenco Havas"
de twisten, die tusschen haar en de liberale
partij heerschen, wil beëindigen en de mis
standen wil wegnemen, dan zal het van li
berale zyde niet ontbreken aan tegemoetko
ming.
Maar voorloopig gelooft het blad niet erg
aan den goeden wil van Bülow
„De regeering in een land als Pruisen is
feitelyk reactionair. Dat zal de kanselier
en minister president in Pruisen niet wil
len dhtkennen- Wy willen nu niet spreken
van het toltarief dat geheel naar de behoef
ten van het grootgrondbezit is ingericht,
en welks noodlottige werking voor handel
en industrie door de handelstractaten niet
wordt weggenomen de nieuwe belastingen
toonen, dat van rechtvaardigheid by de ver
meerdering der ryksihkomsten geen sprake
is, want die belastingen treffen voorname
lijk de breede massa des volks, handel en
nijverheid, terwyl de landbouw vry uitgaat.
Dat is manr óen voorbeeld".
Het blad wyst op de schoolwet, en andere
wetten, en zegt dan: Mynheer.de Rqkskan-
selier, neem eerst die misstanden weg tus
schen regeering en burgerlijke partijen; ver
ander eerst het onzinnige Pruisische klassen
kiesrecht, maak de quaestie der daggelden
voor de Ryksdagleden in orde; toon aan de
liberale partyen, dat er niet zal geregeerd
worden in voortdurende tegenstelling met
hare begrippen, zooals tot nog toe.toon
dat hel ernst is met den wensch tot verzoi -
ning tusschen Regeering en burgerij, dan
kan het liberalisme er aan denken, de toe
gestoken band aan te nemen. Maar de
liberale burgery wil geen woorden doch
daden
De Köln. Ztg verneemt, dat naar in re-
geeringskringen ernstig wordt geloofd, de
quaestie der daggelden voor de Ryksdagle
den binnen korten tyd een belangrijken stap
vooruit zal gaan, en dat daarover reeds on-
derhandelingen worden gevoerd.
Het Berl. Tageblatt acht dit ten minste
iets maar zegt, dat voor een verzoening
tusschen regeering en liberalisme „het lin
zengerecht van de daggelden zonder belang,
is, zoo er niet 'andere en belangryker con
cessies worden gedaan, op wetgevend gebied
en in bet bestuur".
De conferentie te Algeciras is er dan ein
delijk in geslaagd een ontwerp op te stellen
tot bestrijding van den sluikhandel in wa
pens, dat de instemming van alle mogend
heden verwerven kon. En nu doet zich het
bezwaar voor, dat de Sultan van Marokko
het daarmede heelemaal niet eens is.
De Marokkaansche gedelegeerden hebben
Een commissie, beslaande uit geestelijken,
geleerden en ambtenaren is in Hongarije
benoemd om amblelyk vast te stellen of er
in onze dagen nog hemelsche wonderen ge
beuren. Het onderzoek geldt oen portret
van Maria op het altaar te Maria-Pocs,
voorstellende Maria met het kind Jezus op
den arm. Volgens boëedigde verklaring van
den dorpsgeestelijke en 145 inwoners hooft
het portret verleden jaar van 3 lot 9 De
cember geschreid. De tranen werden met
een zijden doek afgeveogd en deze den bis
schep toegezonden.
Het is niet de eerste keer, dat het portret
schreit. Do beeltenis werd in het begin dor
17o eeuw op kosten der gemeente Maria-
Poes geschilderdin hot iaar 1696 begon
bet voor het eerst tranen te storten on wel
van 14 November tot 8 December. Ook toen
werdon de tranen afgewischt en de doek
van destijds wordt nog zorgvuldig bewaard.
Groot opzien verwekte het wonder en zoo r
hoorde ook keizerin Eleonora, de gemalin
van Leopold I, er van. Zy gelastte de won
derdoende beeltenis naar de Stefaanskerk te
brengen on Maria Poes kreeg een, niet-fraaie,
copie. Maar nu geschiedde het merkwaardige,
dat het portret te Weenen sedert nooit meer
heeft geweend, maar de copie schreide op
1, 2 en 5 Augustus 1715. Dit moet histo
risch vast staan. Sedert is het niet meer
gebeurd voor December van verleden jaar.
Hongarye is aan de maagd Maria gowyd;
't niet lang meer duren. Maar ’t doet er niet
toeIk pruttel niet."
Crayford trommelde ongeduldig met zyn
vingers tegen de pan met beenderen. John
Want klom steeds pruttelende naar beneden,
langs een ladder die aan een balk aan 't
hoofdeinde van zyn bed, bevestigd was. In
plaats van naar zyn officier en zyn pan te
loopen, strompelde hy, rillende, naar den
vuurhaard en hield hy zjjn kin zoo dicht
mogelyk boven het vuur. Crayford begon zjjn
geduld te verliezen
„Wat doe je nu weer, alle duivels?”
„Myn horloge ontdooien, mynheer. Den
ganschen nacht heb ik ’t onder myn kussen
bewaard en toch beeft do kou het doen stil
staan. Een pleizierig, gezond, versterkend
soort van klimaat bier om in te leven, vindt
u niet, mynheer? Maar dat doet er niet toe
Ik pruttel niet.”
„Nu ja, daar weten we alles van. Kom
nu maar hier! Zjjn die beenderen klein ge
noeg gestampt
John Want naderde plotseling den luite
nant en zag bem met een blik van de grootste
belangstelling aan.
„Neem me niet kwalyk, mynheer," zei hy
„maar wat klinkt uw stem hol vanochtend
(Wordt vervolgd.)
van den Sultan bericht ontvangen, dat de
besluiten der conferentie hem niet als het
goede middel voorkomen, om den sluikhan
del tegen te gaan. Zyn bezwaren zyn kort
saamgevat deze
De regeling van den verkoop van wapens
aan particulieren eischt bijzondere maat
regelen. Het gaat niet aan, dat in beslag
genomen schepen naar 'een verdragshaven
worden gebracht en daar door den betrok
ken consul zullen worden .onderzocht. Een
schip kan licht een verkeerde nationaliteit
aangeven bij het overbrengen naar een
verdragshaven zouden onderweg de Marok
kaansche douane-ambtonaren kunnen ver
moord worden en het schip met de wapen-
lading kannen ontvluchten. De Siftan eischt
derhalve onmiddellyke inbeslagneming door
do douane-beambten, zonder eenige bemoeiing
van den betrokken consul.
Huiszoekingen in Marokko, naar het be
zit van wapenen, acht de Sultan onmogelyk
bet eenige middel is, den invoer van wapenen
te voorkomen. Het maken van onderscheid
tusschen jichlgeweren en oorlogswapens is
n'b’t gerechtvaardigd Met een jachtgeweer
kan men evengoed iemand doodschieten, als
met een ander wapen. Het in beslag nemen
van wapenen acht de Sultan in stryd met
zyn souvereiib) rechten- Ook de vernieling
van in beslag genomen wapens is naar de
Snltan^weent, met die rechten in stryd.
Deze bezwaren vernietigen bet geheele
werk der conferentie op dit punt. Zonder
toestemming van den Sultan kan hot regie
ment niet worden ingevoerd.
Wat er nu gebeuren zal, is onbekend. Het
is best mogelyk, dat de Sultan op elk voor
stel der conferentie zulke bezwaren maakt,
al zyn do voorstellen der conferentie reeds
een groote verbetering, vergeleken met de
bestaande toestanden.
Het is toch te dwaas een conferentie byeen
te roepen, en op die wyze te handelen met
“het resultaat van haar werk.