nr
NO.
IIIAI.
L Zoon.
No. 9957.
/ytewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
gWMIWI.
Dinsdag 20 Februari 1906,
JBLOEM”.
iring
r! 1906,
Hulteiilandsch Overzicht
LIE
/ATER
ter,
asch,
iteit-
Hl 1906.
>gelte.
OES.
BAL.
44ste Jaargang
FEUILLETON,
Kunstl. leden
en
ELONJE Jr.,
(Wordt vervolgd.)
•ten beneden
en niet stad-
Heeren stad-
(TELLING.
schap van
urg.
IJSDEN.
ril licht heb-
ie beroemde
eht, LU8OL
ito geeft van
a 8 centimes
ilig, zindelijk,
i en Portugal
en werkzame
stad. Adres
1, roe de la
ERFLESCH;
ERMENGD
NT EEN
:ioing-
SOMS
EKTEN-
'.WG, Poelier
1RDAM-
gelijks verach
Soepkippen,
gemeste Eend-
gels, Fazanten
•a, Reevleesch,
oncurroerende
naakt franco
V 1
ir Sociëteit
bedrijf.
»f/ S uur.
prjjzen.
m.
bben toegang
fiftWHE tOlltVVT.
Teletoi n No. 82.
De UitgaVe dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Reuter seint uit Kopenhagen dd. 17 Febr.:
De „Preussen”, met den Dnitschen keizer
aan boord, kwam te half vier aan de kade
van de vrijhaven aan. Kort daarop begaven
zich de Koningen van Denem arken, Grieken
land, Noorwegen, de kroonprins van Dene
marken en andere vorstelijke personen aan
boord van de „Preussen”, Na hartelyke
begroeting door den Keizer, die koning
'Frederik omhelsde en kuste, werden ver-
verschingen aangeboden, waarna het konink
lijk gezelschap naar Amalienborg terug
keerde.
doet om de protesten tegen de ontbinding
van het Huis te beletten, is er alle kans
dat alles kalm afloopt, zegt de „Köln. Ztg.”
Maar in den tijd na de ontbinding zal er,
vooral door de oppositie, krachtig worden
gewerkt, om de verkiezingen ten haren gunste
te doen uitvallen.
Onder de punten op het programma der
oppositie staat ook een krachtig verzet tegen
de voortzetting van het Drievoudig Verbond.
Want in Hongaarsche kringen meent men,
dat de koning veeleer tot toegeven in de
legerquaesties zou te bewegen zyn, indien
hy niet terugdeinsde voor de wenechen van
zijn bondgenoot.
Hierbij teekent de „Köln. Ztg.” aan
Het is eigenlijk onnoodig er op te wijzen,
dat de DuitschT regeering zich ten allen
tijde ten taak heeft gesteld, ook de minste
bemoeiing met do binnenlandsche aangele
genheden van den bondgenoot te vermijden.
Het optreden van de kroon in Hongarije
vindt dan ook niet zyn oorzaak in de
eischen van den Dnitschen keizer, maar in
de opvatting, die keizer Franz Josef heeft
van' zijn plichten en rechten als heerscher.
Indien de blik der Hongaren niet beneveld
was door den strijd met de kroon, zouden
zy inzien dat zelfs de gedachte aan een be
moeiing van Duitschland een boosaardig
verzinsel is, dat alleen hij lichtgeloovige ge
moederen ingang kan vinden.
Gisteren trad President Lonbet af, en nam
President Fallières de plaats in, die onge
veer een maand geleden het Congres te
Versailles hem aanbood.
Voor de eerste maal sedert het bestaan
der Republiek draagt een president de waar
digheid aan zijn opvolger over, op de wijze
zooals de Grondwet dat voorzien heeft. Dat
dit op zoo kalme, waardige wijze gebeurt,
dat de presidentsverkiezing vrij gebleven is
van incidenten, zooals vroeger wel voor
kwamen, en dat deze overdracht gisteren
eenvoudig maar plechtig heeft plaats gehad
is oen bewijs van de hechtheid der Repnbli-
keinsche instellingen in Frankrijk, van de
vastheid die zy verkregen hebben onder het
volk.
Het regeeringstydperk van president Lon-
bet heeft daartoe veel bijgedragen en de
aftredende president kan heengaan in de
overtuiging door zyn persoon en zyn optre
den veel, zeer veel te hebben gedaan om de
consolideering van de Republikeinsche in
stellingen te bewerken. Aan het bestuur
gekomen in een moeilijken tyd, toen de poli
tieke hartstochten ontketend waren en zich
29)
’t Is duidelijk dat er twijfel bestaat aan
de juistheid van de opgave, voorzoover myn
heer Aldersley aangaat en dat is een
punt, een gewichtig punt in zyn voordeel.
De twijfel is in zyn voordeel, zouden de
rechtsgeleerden zeggen. Denkt Miss Burnham
ook zoo Ik durf het nauwelijks hopen, dat
wil ik wel bekennen.”
„Miss Burnham beeft my kommer en angst
gegeven,” antwoordde mevrouw Crayford.
„Ik was juist van plan u te laten roepen.”
Hierop vertelde zy den dokter precies wat
er gebeurd was; niet alleen herhaalde zy
het gesprek van dezen ochtend tusschen
Clara en haar, maar ook de woorden die
Clara zich in hare vervoering dien nacht had
laten ontvallen.
De dokter luisterde aandachtig toe. Hoe
langer boe meer verdween de lachende trek
van zijn gelaat, naarmate Mevrouw Crayford
voortging met haar verbaal en toen zij aan
’t einde er van was gekomen, was hij bijna
niet meer te herkennen, zoo ernstig en na
denkend zag hy er uit.
op vaak woeste wyze uitten, heeft President
Loubet gedurende zyn septennaat de pogin
gen der Bonapartisten, Royalisten en Natio
nalisten, om den regeeringsvorm omver te
werpen, kunnen tegengaan en het aanzien
van de Republiek in binnenland en buiten
land kunnen versterken. Tijdens zyn bestuur
werd de overeenkomst met Engeland tot
stand gebracht, die een einde maakte aan
de langdurige en moeielyke quaesties tus
schen de beide landen, en die de aanleiding
werd tot de „entente cordiale".
Nu Lonbet het bewind overdraagt aan
Fallières is Frankrijk nog wel niet het toon
beeld van binnenlandsche rust en vrede
maar zeker is de toestand er veel verbe
terd en het septennaat van Fallières zal
er toe bijdragen om de meest uiteenloopende
meeningen zooal niet te verzoenen, dan toch
te leeren elkaar te verdragen.
Reuter seint uit Algeciras dd. 17 Febr.
De heer Révoil stelde gisteren aan den
heer Radowitz een memorie ter hand in
antwoord op de Dinsdag ingediende nota.
Deze wisseling van documenten wordt be
schouwd als een ernstige stap in de richting
der verzoening.
In de ochtendzitting van heden besloot de
conferentie een aanvulling te maken op art.
2 van het reglement op de douane, waarin
de schapen worden genoemd die vrijgesteld
zyn van een verklaring, door daaraan toe
te voegen de logement- en opleidingsschepen
voor den handel. De conferentie keurde
goed de nieuwe redactie van art. 21 van
het reglement op de invoerrechten, waarbij
de Marokkaansche douane-autoriteiten ver
antwoordelijk worden gesteld voor bescha
diging der goederen opgeslagen by de
douane, zoodra ze de vereischte opslag
plaatsen zullen bezitten.
Waarschijnlijk zou de conferentie te Alge
ciras Zaterdag de quaestie der douane af
handelen en in de volgende zitting de open
bare werken en het bank-vraagstuk bespre
ken. De heeren Revoil en Radowitz trachten
thans een aannemelijk ontwerp betreffende
de politie op te stellen. Volgens den Temps,
die dit uit Berlijn verneemt, blyft men in
officieele kringen overeenstemming waar
schijnlijk achten en gelooft men dat nu Von
Radowitz aan Revoil alle bijzonderheden
over de Duitsche zienswijze inzake de politie
heeft medegedeeld, de besprekingen van nu
aan op stevigen grondslag kunnen voortgaan.
De Duitsche pers zwijgt plotseling over
de Marokkaansche quaestie.
De Deutsche Ztg. geeft een eenigszins
andere voorstelling van de ontmoeting tus
schen de groothertogin van Baden en me
vrouw Geck, de vrouw van den socialistischen
ondervoorzitter van de Kamer te Karlsruhe,
dan totnogtoe uit de verhalen in de pers op
te maken was geweest.
Volgens de Deutsche Zeitung staat de zaak
aldusMevrouw Geck werd voor een vrouwe-
ziekte eenigen tijd in het Lodewyk-Willems-
ziekenhuis ie Karlsruhe verpleegd, een in
richting die door de groothertogin met
vrijwillige bydragan uit het geheele land tot
aandenken aan haren vroeg gestorven zoon
Lodewyk Willem is gesticht en die zy dik
wijls bezoekt. By een van die gelegenheden
vernam de groothertogin dat mevrouw Geck
in het ziekenhuis lag. En gelyk zy andere
zieken aan hun bed bezoekt, om een praatje
zal volgen. In den tegenwoordigen staat
barer gezondheid, moet die gedachte (die
haar ongetwijfeld dag en nacht geen rust
laat) evenzeer invloed uitoefenen op haar
lichaam als op haar geest. Indien wy het
kwaad niet kunnen meester worden, zal zy
haar laatste krachten verliezen. Verlangt u
den raad van iemand anders intewinnen, dan
staat u dit volkomen vry. Maar myn gevoelen
hebt u vernomen.”
„Ik stel groot vertrouwen in uw gevoelen,
antwoordde mevrouw Crayford. „Zeg my in
's Hemels naam, wat kunnen wy doen F”
„Wy kunnen de proef nemen of een ge
heele verandering van omgeving baten zal,”
zei de dokter„wy kunnen haar terstond
hier vandaan brengen?’
„Daar zal zy zich tegen verzetten,” her-,
nam mevrouw Crayford.”
„Meer dan eens heb ik haar verandering
van omgeving voorgesteld en steeds wei
gerde zij.
De dokter zweeg een oogenblik stil, alsof
hy over iets nadacht,
„Onderweg hierheen hoorde ik iets," ging
hy voort, „dat my een middel aan de hand
geeft om de moeilijkheid, waarvan u zooeven
gewaagde, te ontwijken.
„Laten wy haar gaan opzoeken,” zeide hy.
Hy ging naast Clara zitten en beschouwde
aandachtig haar gelaat, terwijl hij haar pols
voelde. Er was geen zweem van sympathie
tusschen die beidende patiënte met haar
droomerig gemoed en ziekeljjke verbeelding
en de dokter met zyn rondborstig karakter
en practisch oordeel. Clara had in 't geheim
een afschuw van haar geneesheer. Tégen
haar zin onderwierp zy zich aan het nauw
gezet onderzoek, waaraan hy haar thans
onderwierp. Hij ondervroeg haar en zy
antwoordde hem op prikkelbaren toon- Een
stap verder gaande (de dokter liet zich niet
spoedig ontmoedigen) maakte hy gewag van
het ontvangeh nieuws omtrent de Expeditie,
en sloeg daarbij den overredenden toon aan,
dien Mevrouw Crayford reeds gebruikt had.
Clara weigerde over die kwestie te spreken.
Zy stond1)’lmet vormelijke beleefdheid op on
verzocht verlof naar huis terugtekeeren. De
dokter deed geen poging haar tegenstand te
bieden. „Wel zeker, Miss Burnham,” ant
woordde hy gelaten na eerst een blik op
Mevrouw Crayford te hebben geslagen die
duidelijk te kennen gaf: „Blyf gy hiér by
my.” Clara betuigde zonder te spreken haar
dank door een koele buiging en liet hen
alleen. De dokter staarde de vermagerde,
maar nog steeds bevallige gestalte van het
meisje, toen deze zioh langzaam verwijderde,
In de avond-uitgaaf van verschillende Ber-
lynsche bladen, in het bijzonder do National
Zeitung en de Kreuzzeitung, vindt mcrifcelfs
de gewone telegrammen uit AlgecirM niet
meer en de rubriek Marokko is verdwenen.
De Lokal Anzeiger spreekt alleen over de
hartelyke verhouding tusschen de Franschej
en de Duitsche afgevaardigden gedurende het
bal van Woensdag.
Alleen doen eenige bladen uitkomen dat de
redenen die Duitschlands houding in de han-
delsbetrekkingen met de Ver. Staten bepalen,
niet eenvoudig van economischen aard zyn,
maar dat politieke quaesties daarby veel
gewicht in de schaal leggen. Want' by de
tegenwoordige gesteldheid in de wereld is
het niet onverschillig of men de Amerikanen
tot vrienden heeftiw
Wat Marokko in ’t bijzonder betreft, weet
het „Tageblatt" te vertellen dat Duitsch
lands voorstel inzake de politieregeling hierop
neerkomt, dat de Sultan onder vertegen
woordigers van mogendheden van den tweeden
rang instructeurs zou kiezen om de politie,
te reorganiseeren.
Volgens de Prizyv treedt graaf Tolstoj,
de Russische minister van onderwijs, bloed
verwant van den grooten schrijver, af wegens
de maatregelen, die tegen het onderwijzend
personeel worden genomen. Tolstoj is een
man met vooruitstrevende berippen.
Hoe in ’t algemeen de verhouding tusschen
Doernowo en zyn collega’s is kan blyken uit
een gesprek, dat de Russische bladen weer
geven. Het had plaats in den ministerraad
tusschen Doernowo en Tolstoj. Witte hield
zich onzydig. Doernowo wilde een aantal
professoren uit Tomsk aan den dyk zetten.
Graaf Tolstoj zei daarop„Ik kan my niet
vereenigen met het ontslag dezer professo
ren." Doernowo „In dat geval zal ik ze
ontslaan.” Tolstoj„Ik heb alleen het recht
om myn ambtenaren te ontslaan.” Doernowo
„Wel, dan zal ik ze in hechtenis laten ne
men.” Tolstoj: „Dat is uw zaak....”
’tls te begrijpen, dat by zulke verhoudin
gen samenwerking van den minister van
onderwijs met z(jn ambtgenoot van binnen
landsche zaken niet wel mogelyk was.
Reuter seint uit Petersburg dd. 17 Febr.
De hoofdbeheerder var. de bestuursafdee-
ling voor den landbouw, de heer Kutler, is
op pensioen gesteld.
Een aantal bladen hebben een bericht
medegedeeld, dat daarop aan de Beurs sterk
werd besproken, over de spoedige uitgifte
van een premieleeningdit bericht is echter
niet juist. Onder de leeningsplannen, die
men bezig is uit te werken, komt wel een
premieleening voor, maar de regeering heeft
noch over deze leening, noch over andere
een definitief besluit genomen.
Het plan tot ontbinding van den Hon-
gaarschen Ryksdag schijnt vast te staan.
Uit Boedapest wordt gemeld, dat generaal
Nyiry benoemd is tot koninklijk commissaris
met last om het koninklijk besluit tot ont
binding bekend te maken, en voor de uit
voering ervan zorg te dragen De generaal
is gisteren daarvoor in Boedapest aange
komen.
De leiders van alle partyen, onder hen
ook graaf Stephan Tisza, hielden gisteren
een bijeenkomst ter bespreking van de hou
ding, die zy tegenove/ het bevel tot ont
binding zullen aannemen. Een besluit na
men zy niet; dat zal heden in de vergade
ringen van de partygroepen genomen wor-
ben. Wanneer de regeering geen pogingen
na met zulk eene uitdrukking van ernstige
bezorgdheid in zyn heldere oogen, dat een
angstig voorgevoel zich van Mevrouw Cray
ford, op haar beurt, meester maakte. Hjj
sprak echter geen woord voordat Clara ver
dwenen was onder de veranda die het huis
aan den kant van den tuin versierde.
„Ais ’k me wel herinner, hebt ge my ge
zegd,” begon hy, „dat Miss Burnham geen
vader of moeder meer in leven heeft F”
„Ja, Miss Burnham is eene weeze.”
„Heeft zy ook naaste betrekkingen F”
„Neen. U moogt tot my spreken als tot
haar vriendin en voogdes. Zjjt gij ongerust
omtrent haar F”
„Ik ben ernstig ongerust, ’t Is slechts twee
dagen geleden dat ik hier 't laatst geweest
ben en ik neem een werkelijke vererge
ring waar. Physiek en moreel een vererge
ring. Maak u niet noodel >os bezorgd 1 De
ziekte is, hoop ik, niet geheel en al onher
stelbaar. Ons rest nog de hoop, maar daar
van hangt ’t meeste af, dat mynheer Aldera-
iey nog in leven is. Is dit hot geval, dan
wanhoop ik niet aan herstel in de toekomst.
Is zy eenmaal gehuwd, dan kan zy nog
gezond en gelukkig worden. Maar zooals de
zaken nu staan, moet ik bekennen, angst te
gevoelen voor de vaste overtuiging, die zy
met zich omdraagt, dat mynheer Aldersley
dood is en dat zy hem spoedig in den dood
Telefoon No. 82
A D V EK TENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
i naar plaatsruimte.
Inzending van Ad verten tien tot 1 uur des midd.
