9
tf
J TEEB.
I
1
lamp
roetig, ia zeer
:n zeer zuinig,
oo men nick
Mewws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
Woensdag 4 April 1906.
No. 9994.
toekomst
Bultenlaodscb Overzicht.
iTER”,
□ON,
If
;a.o
liEVMSGEVIXG.
Inrichtingen welke gevaar, scjiade of
HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
ZONEX,
44ste Jaargang.
FEUILLETON,
Het Dagboek
van den Inspecteur.
I 105
IKMAN 4 Z«
a 834
or Mader-
1» direct op
ngeu.
everd en is te
0 ct»., 73 ct.
s en Drogietei
'KBR!
Rotterdam.
R, Apotheker
/esthaven 189
AZIJN
B 18.
Gasfilter
leXchtA,
rammi r-
en ia dec
neem dee
ervaardigi
weraidbe-
rtSteJ-
sloten verdrag
kan wijzigen".
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Gouda,
Gelet op de artt. 6 en 7 der Hinderwet
Brengen ter algemeene kennis, dat op de Secre
tarie ter visie is gelegd een verzoek met bijlagen
van C. Urbanus te Gouda om vergunning tot
oprichting eener kuiperij in het perceel gelegen
in de Petroleumbuurt aan de Raam Wijk O
No. 342, Kadastraal bekend Sectie D No. 1717.
Dat op Dinsdag den 17 April 1906, des na
middags ten i’/j ure op het Raadhuis gelegenheid
is om bezwaren tegen de gevraagde vergunning
in te brengen en dat gedurende drie dagen vóór
dien dag op de Secretarie der Gemeente van de
ter zake ingekomen schrifturen kan worden kennis
genomen.
Gouda, den 3 April 1906.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R, L, MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
De conferentie te Algeciras is geëindigd,
Zaterdagmiddag, na een zeer lange bijeen
komst is het bi sluit gevallen, dat op alle
punten volkomen overeenstemming tusscben
de gedelegeerden der mogendheden blyk
geeft.
En daarmede is een quaeslie, die ruim
anderhalf jaar Europa in spanning heeft
gebracht, geëindigd. De aanleiding er toe
werd gevonden in de Franscli-Engelsche
overeenkomst van 1904, waarbij Engeland,
in ruil voor de erkenning zijner rechten in
Egypte door Frankrijk en voor de regeling
van verschillende hangende quaesties, Frank
rijk de vrjje hand liet in Marokko.
Op grond van die overeenkomst meende
Frankrijk gerechtigd te zjjn in Marokko als
hervormde macht op te treden. De minister
Delcassé die de overeenkomst metEngeland
had tot stand gebracht, was in de onder
stelling, dat die overeenkomst geenerlei be
vestiging of bekrachtiging behoefde en nam
dientengevolge maatregelen voor de „péné-
gelei^alyke annexatie van liet Moorscbe
lied dotff Kgatikryk.
igendheden zagen klaar-
van dit optreden niet
Ad begon te vreezen
voor wat men in Berljj» noemde: „de Tuni-
V
Onder de geestelijken, die bjj het minis
terie van eeredienst aanvragen om pensioen
of andere uitkeeringen, overeenkomstig do
wet op do scheiding van kerk en staat, heb
ben ingediead, komen tot dusverre twee
aartsbisschoppen voor, die van Avignon en
die van Sons, en zeven bisschoppen.
Deze hooge geestelijken deelen dus niet
de meening van graaf de Man, dat de Paus
reeds de onaannemelijkheid van de schoidings-
wet uitgesproken zou hebben. Integendeel,
bun aanvragen om de wettelijke uitkeering
wjjst er veeleer op, dat zjj van don Pan»
veronderstellen dat deze in de scheidings-
wet ten slotte zal berusten.
Men zou ook kannen meenen, dat dele
aanvragen van geestelijken om pensioen voor
de vraag of de scheidingswet door do katho
lieken moet worden aanvaard of niet, onver
schillig is, en er nit die aanvragen dus niets
mag worden afgeleid. Een rondschrijven van
den bisschep van Beauvais aan do katho
lieke priesters van zjjn bisdom bewjjat, dat
er van katholieke zijde aan die aanvragen
om uitkeeringen uit de schatkist, wel dege
lijk gewicht wordt gehecht. Do bisschep van
Beauvais verbiedt aan de geestelijken van
zjjn bisdom, op eenige wjjze bjj de regeering
een aanvrage om een uitkeering te doen in
komen, en mocht do aanvrage soms reeds
zijn ingestuurd, dan verbiedt de bisschop
het staatsgeld aan te nemen en dat wel
voor beide gevallen op straffe van schorsing
in de bediening.
De bisschop overweegt ter motiveering
van dit verbod, dat de Paus geen orders
heeft gegeven over de houding die die gees
telijken hebben aan te nemen tegenover de
wet, en dat bet alzoo niet dienstig zou zjjn,
wanneer de geestelijken daden zouden ver
richten die vooruit zouden loopen op de ba
rcode twintig francs waard zjjn. Aliens!
Ik daag u allen uit 1"
Hjj keek lachende op, en terwijl hg dat
deed, ontmoette zjjne oogen die van Vera,
die achter Madame Strogelio stond en een
zonderling strekken blik op hem wierp.
Hare rechte wenkbrauwen waren min of moer
samengetrokken, en de lippen hield zij op
elkander gedrukt. Die blik dead Fedovsky
een weinig ontstellen, ofschoon hjj de betee-
kenis er van niet kon begrijpen. Hjj voor
onderstelde, dat zjj, evenals hjj zelf, heimelijk
onder den indruk van bun jongste onderhond
verkeerde. Maar bjj was nu bezig om zjjne
gedachten af te leiden, en met inspanning
keek hjj een anderen kant nit en weidde al
zjjne aandacht aan het spel. De anderen
hadden, met meerdere of mindere tegenkan
ting en verontschuldiging, zjjn voorstel aan
genomen. Men begon te spelen.
Het geluk van den nieuweling, dat Fe
dovsky had ingeroepen, scheen hem bepaald
gunstig te zjjn. Hjj wierp zich met hartstocht
op het spel, en zjjn succes was buitengemeen.
Binnen een uur lag het grootste gedeelte
van do fiches vóór hem opgehoopt. William»
draaide aan zjjne snorren en haalde op zon
derlinge wjjze de schouders op; Signor
Strogelio wenschte bescheiden zichzelven ge
luk met de bekwaamheid van zjjn leerling.
(Wenit •«■volpol).
tration paciflque" van Marokko, de langzame
gebied doST'ft;
De overige
bljjkeljjk het gevaar
in. Slechts Duitschb
Vvv. nu. u,c,i „ueiiiue.UD XUU1-
seering van Marokko" en toen de Fransche
gezant Taillandier de later bestreden
uitdrukking bezigde: dat Frankrijk als
'IK te letten
AM
worden afgele-
pakjes van vij>
n een Ned. om
an N om uier en
n nevenstaand
Wet gedepo-
oering van ge-
velende
HJL,
üT Lx.
Ik ptookt
k voor fe-
•lepeb van
late) Ah
[•val -zift
Mbraiktn.
*11
mandataris van Europa optrad, kwam
Dnitschland in bet strijdperk.
Het verklaarde, dat hervormingen in Ma
rokko heel noodig waren, doch dat die slechts
konden worden ingevoerd met behoud van
den souvereiniteit van den Sultan, van de
integriteit van het Marokkaansche grond
gebied en van het beginsel der open deur,
d. w. z- van de gelyke behandeling van alle
mogendheden. Bovendien beriep de Duitsche
regeering zich op den door Engeland in
1871 gestelden regel: „Het is oen grond
stelling van het volkenrecht, dat geen mo
gendheid, zonder toestemming der andere
contracteerende mogendheden, zich kan vrij
maken van de verplichtingen van een ge-
of de bepalingen daarvan
GflüDSCHE CIIIIUXT.
l'eletoi n A o. SS.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nonimers VIJF CENTEN.
een wetsontwerp saamgesteld zal worden,
waarbjj eindeljjk aan de leden van deu
Ryksdag presentio-gelden zullen worden toe
gekend. Dit beginsel is reeds zoo herhaal-
doljjk door den Rijksdag goedgekeurd, dat
een wetsontwerp, van de zjjde der Regee
ring ingediend, alleen nog behoeft onderzocht
te worden met betrekking tot de vraag naar
het boe en het hoeveel
De Savigny beeft eens gezegd: dat het
in onzen tjjd ontbreekt aan de roeping tot
wetgever.
Als algemeenen regel is dit wellicht een
beetje al te paradoxaal, want bjj verkiezin
gen bljjkt het wel, hoevelen zich geroepen
gevoelen en hoe weinigen uitverkoren kun
nen worden. Maar voor den wetgevenden
arbeid in Duitscbland en Pruisen zon men
nu en dan wel eens vragenof Savigny geen
betoogingen, heeft het ,Russ. Telegraaf-
agentschap” zich gewend tot do hoogst be
voegde autoriteit om de waarheid over deie
berichten te ervaren. Aan het „Telegraaf-
agentschap” werd medegedeeld, dat men in
regeeringskringen de overtuiging heeft dat
onlusten, als zjjn aangekondigd, onmogelijk
kunnen plaats hebten, daar krachtiger
maatregelen zjjn genomen om herhaling van
zulke ongeregeldheden te beletten.
Do minister van binnenlandsche zaken
zond gisteren op bevel van graaf Witte een
rondschrijven aan de gouverneurs der pro
vinciën met Joodsche bevolkiig. Zouden
niettemin ergens onlusten uitbreken, dan
zullen de plaatselijke autoriteiten daarvoor
aansprakeljjk worden gesteld en justitieel
worden vervolgd.
Reuter seint uit Krefold d.d. 2 April:
De Keizer nam deel aan den intocht van
bet tweede Westfaalsche huzarenregiment in
de nieuwe garnizoensplaats Krefeld. De
Keizer liet zich vervolgens de mijnwerkers,
beboerende tot de reddingsploeg die te
Courrières heeft gearbeid, voorstellen. Hjj
betuigde hnn zjjn harteljjken dank, bewon
dering en waardeering en zeide: gjj hebt
getoond, dat over de grenspalen heen, er
iets is, dat de volken verbindt, van welk
ras zjj ook zjjn, dat is de naastenliefde. Gjj
hebt de geboden van onzen Heiland ge
volgd. Het heeft ons allen hartelijk ver
heugd wy danken u voor uwe opoffering,
in de eerste plaats voor awe doodsverach
ting, waarmee gjj voor vreemde broeders
in de mjjn zjjt afgodaald.
De Keizer overhandigde daarep den mijn
werkers onderscheidingen.
In het Casino ontving de Keizer de Ne-
derlandsche deputatie, bestaande uit gene
raal Bergansius, generaal Smeding en den
overste Westenberg. Generaal Bergansius
sprak den Keizer in de Fransche taal toe,
hjj werd door den Keizer beantwoord.
De Keizer verleende generaal Bergansius
het grootkruis van de orde van den Rooden
Adelaar; generaal Smeding de orde van
den Rooden Adelaar met de kroon; overste
Westenberg de kroonorde 2e klasse.
Aan tafel zat generaal Bergansius naast
den Keizer Z. M. bracht een hoera uit op
Koningin Wilhelmina.
Naar aanleiding van uit verscbillende
deelen des Rjjks komende berichten over de
voorbereiding van tegen de Joden gerichte
en tabak zjjn uitmuntende middelen om tot
gezelligheid op te wekken, en het gezelschap
was weldra in druk en levendig gesprek.
Er werden een half dozijn spellen gespeeld,
om Fedovsky op de hoogte te brengen; en
daarop verklaarde bjj in staat te zjjn, den
strjjd op eigen verantwoordelijkheid te wagen.
„Gjj deedt beter niet te voorbarig te we
zen,” merkte Williams, de kaarten uitdee-
lende, op. „Poker is aan den eenen kant
gemakkelijk genoeg, maar er moet toch heel
wat geleerd worden, voor men al de regels
kent. Is 't niet zoo, Signorf"
„Dat kan ik gerust toestemmen,” hernam
de laatste. „Ja, ik zou u raden, mijnheer
de graat, van avond niets te wagen. Wy
zouden op u voor hebben.”
„Dat is gemakkeljjk te vinden," merkte
Madame Strogelio op. „Wij kunnen om één
franc het punt, of alleen om de fiches spe
len."
„Ja, jaf Dat zal het beste zjjn I” riepen
baar echtgenoot en Mr. Williams nit.
„Ik ben zoo vry mo daartegen te verzeg
ten,” antwoordde de graaf beslist. „Al Wat
we verlangen, is ons een weinig te amusee-
ren, en er is geen amusement in het spelen
om stukjes papier. Men heeft gezegd, dat
de fortuin den nieuweling gunstig is. Welnu,
ik wil wedden, dat ik het van u winl Laat
26)
„Nu, dat geloof ik niet; maar ik herhaal,
dat ik weinig of niets van het kaartspel
weet; en ik betwijfel, of ik mjjn geheel?
leven wel twaalf spellen heb gespeeld.”
„Dan, mjjn waarde graaf, kan ik u ver
zekeren, dat gjj eene mild-vloeiendo bron van
genot hebt gemist. Het zal mjj een waar
genoegen wezen, u er kennis mede te doen
maken."
„Zeer gaarne,” hernam Fedovsky beleefd.
Maar beleefdheid was niet de ware of,
in ieder geval, niet de eenige reden, dat hjj
zjjno toestemming gaf. Hjj was geschokt,
zjjne zenuwen waren buitengewoon geprik
keld, en hg gevoelde dringende behoefte aan
eenige afleiding. De kaarten moesten dienst
doen, bjj gebrek van iets beters, en bjj was
in eene stemming, om ze te gebruiken voor
hetgeen zjj waard waren. Zjjne gedachten
hielden zich zoo onafgebroken met zjjn
jongste onderhoud met Vera bezig, dat hjj
zich zelfs aan eene heelkundige operatie,
al» een middel om ze ai te lelden, ion on-
Telefoon Ho. 8>
ADVERTEN^IEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur de» midd.
Het wees er op, dat in 1880 een confe
rentie was bijeengeroepen van de Euro-
peesche mogendheden, ter bespreking van
de Marokkaansche quaeslie. Die conferentie
had geleid tot de conventie van Madrid van
1880, die ook door Engeland en Frankrijk
was onderteekend. Noch Engeland, noch
Frankrijk hadden het recht zich van de
bepalingen dier conferentie los te maken,
zonder de toestemming van de andere con
tracteerende mogendheden.
V
Nu de fameuse Marokkaansche quaestie
is geëindigd, kan de Dnitsche rjjkskanselier
zich meer op zjjn gemak dan tot dusver wij
den aan de binnenlandsche aangelegenheden
van het Rijk. Hjj heeft reeds door zijn per
soonlijke verschijning in den Rijksdag een
einde gemaakt aan de geruchten, dat de
wensch tot benoeming van een staatssecre
taris van koloniën in het Duitsche rjjk het
uitgangspunt zou zjjn van een intrige om
Billow ten val te brengen. Krachtig trad
de kanselier op voor de stichting van een
koloniaal departement, en met succes. De
Rijksdag stemde ditmaal anders dan de be-
grootings-comroissie, en de post voor de
jaarwedde van den Staatssecretaris werd
aangenomen. Zelfs de vrijzinnige party
stemde voor. Deze party toonde haar pa
triotisms ook by de stemming over de nieuwe
vlootwet, welke zonder veel moeite werd
goedgekeurd.
Maar de Duitsche Rijksdag heeft verleden
week weer een» geducht geleden onder de
gewone kwaal: gebrek aan voltalligheid,
zoodat zelfs de stemming over het op te
richten koloniale departement een dag moest
worden uitgesteld. Het was thans de re
geering die er onder leed, en het was daar
om een soort schuldbekentenis van die zjjde
toen bekend gemaakt werd, dat in allerijl
derworpen hebben.
Het voorstel, een partijtje te maken, werd
gedaan en door het gezelschap bereidvaardig
aangenomen. Eene tafel werd uitgetrokken,
het kleed er afgenomen, en een bediende
uitgezonden om een pak kaarten te halen,
daar er klaarblijkelijk niet in hnis waren.
Vera verzocht, meer of min tot verlichting
van Fedovsky, haar bjj het spel te willen
verontschuldigen, maar de vier anderen namen
plaats, en wel zoo, dat Fedovsky Madame
Strogelio tot partner kreeg, en bjj den signor
zelven, ofschoon deze met Mr. Williams
partjj maakte tegen hem, tot zjjn welwillen-
den leermeester had. Na eenige discussie
kwam men ten slotte overeen, dat er „poker”
zou gespeeld worden, als zjjnde dit het spel,
dat tegeljjk gemakkeljjk te leeren en inte
ressant was, en waarbjj ieder speler zjjn
eigen spel speelde. Er waren geen fiches
voorhanden: derhalve sneed Mr. Williams
vlug vierkante stukjes papirr van verschil
lende kleur, om in de behoefte van het
oogenblik te voorzien. Terwjjl dit alles
voorviel, hield Vera zich onledig met thee
te zettenzjj deed dat volgens het Russische
recept, en het was overheerlijke thee. Signor
Strogelio haalde een pakje cigaretten voor
den dag, welke door al do aanwezigen werden
gerookt, uitgezonderd Mr. Williams, die ver- -
lof vroeg eene sigaar aan te steken. Thee 1 on» bepalen, dat de witte Aches tien en de
s