)rank
No. 9996.
GACAO.
tf
;ao
'I
1
en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Bultenlasdscb Overzicht
I EI ILL E TO
JAS alhier.
N
-
BBS
ogelle.
agèlqks versch
Soepkippen,
gemeste Eend-
ogels, Fazanten
»rs, Reevleesch,
concurreerende
smaakt franco
Islskt*.
tan.
Vrijdag 6 APdl l00°*45 ste Jaargang.
Het Dagboek
van den Inspecteur.
KENNISGEVING
J IOS
e gratis ge-
4<
handelaar
HOOFDSTUK VIII.
Verloren en gewonnen.
NKMAN t Z»
tVorrft wrwfyd.)
ULSEBO8CH.
D
Ie CacaubooDtu.
1 OM»
10 Koppen.
Mikroskopiscli
in VAN LED-
n, 25,1 ’06
beidt zich in
j gemakkelyke
fijne geur en
tot een eerste
a 6.3ft
ar Ntder-
Toen
prinses
en stond
■s
WJvoegtel.
oorkomende
3ATS0NEN
p. p. tegen
verkrijgbaar
Haag.
ING, Poelier.
EBDAM.
i-
firma
tNAL
i geknipte
irde plaat.
IKEH
patroon.
CHILD-
!HE--
IE--
Talelo n So. S9.
De Uitgave dezer Courant geschiedt, dagelijk
niet uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F CENTEN.
el iels booger
de voordeelig-
inere hoeveel-
opere soorten.
K.
M> te don
mam den
«vaardig I
waraidbfr
n* 8toll>
fiOWHE COURANT.
Do geweren Italiaanscbe minister van on
derwjjs Nunzio Nasi, die rich een pa>r jaar
geleden aan verduistering van staatsgelden
heeft sohnldig gemaakt, daarvoor ook ver
oordeeld is, maar zich nog altijd op aller
merkwaardigste wjjzo voor de politie weet
schuil te houden verhangt zich in een trouw
zjjner kiezers als wol zonder voorbeeld in
do geschiedenis zal zijn. Telkens sedert z(jn
verdwenen is Nasi door de bevolking van
Trapani herkozen als kamerlid; telkens is
zjjn verkiezing ongeldig verklaard, maar
ook weer telkens beantwoordde Trapani dat
met 'een herkiezing. De laatste verkiezing
in Januari was nu weer geannuleerd door
de Kamer. Trapani heeft gisteren geantwoord
met 3256 tegen 14 stemmen: wij willen onzen
voortvluchtige» uud-minister en geen ander.
Een rare aanhankelijkheid I
28)
hadden, zyn uitgezet. Dit ie meer een offi
cieuze verzwakking dan een logenstraffing van
het bericht van den Russischen correspon
dent. Deze blqft overigens by zjjno vroegere
bewering en zegt dat hy stellig weet, dat
er in ’t geheel 7000 van zyne landgenooten
de grens over zyn gegaan of nog moeten
gaan.
Ik gekookt
k voor fe-
olepeb van
late) Ale
petal tm
gebruiken.
itoB. a
Eeji part tél. uit Parys dd. 4 April meldt
Da nieuwe mynwerker Berton dien
men vanmorgen levend terugvond heeft veel
minder geleden van zyn verblyf onder den
grond, dan de dertien anderen. Hjj heeft
volop water gehad en naar omstandigheden
voldoende voedsel, want by had bundeltjes
met brood en keteltjes koffie tot zyn dispo
sitie, die hy in de mijngangen vond en hy
nam ten slotte alles nogal philosophise!!
op Hy bad veel geslapen en meende een
acht dagen onder den grond te zyn geweest,
Echter hu heeft ook oogenblikken v«n ver-
twfifefin,- gehad. Eenmaal wilde hy zich
zelfs in wanhoop laten doodbloeden.
Hy is altijd alleen gebleven. sedert het
oogenblik van de ramp, toen vluchtende
arbeiders hem achterlieten, meenende dat
hy bezweek. Het is zeker dat een reddings
brigade eergisteren in zyn buurt gepas
seerd is, waarschijnlijk sliep hij toen vast.
Herhaaldeljjk heeft hy aan den put staan
roepen, maar heeft ten slotte begrepen dat
deze toegemaakt was.
De geest van de mynbevolking is dóór
deze nieuwe redding heviger da» ooit in be
roering. Ieder die iets van een ingenieur
heeft wordt aangevallen door vertwijfelde
menschen. De omgeving van put 4 ziet
zwart var. een dreigende menigte.
De Berlijnsche correspondent van het Rus
sische telegraafagentschap seinde dezer dagen
naar Petersburg dat 7000 Russen, zonder
opgaaf van redenen, last hebben gekregen
het Pruisische gebied te verlaten.
Een Berlynsch blad heeft die mededeeling
trachten te weerleggen, door mede te deelen
dat er wekelijks” (maar gedurende hoevele
weken F) maar 50— 60 onbemiddelde en werk-
looze Russen of Russen die geen papieren 1
scheen, bijna sarcastische deftigheid. Hy
was van plan geweest een voorwendsel te
bedenken om nog te blyven, nadat de ande
ren vertrokken waren, of om op eenig unr
te komen, waarop by haar alleen zou vinden
maar hare bonding ontmoedigde hem. Het
viel hem evenwel in, dat by haar een brief
kon schrjjven, en daarin over onderwerpen,
welke voor hen wederkeerig van belang wa
ren, kon uitweiden en opheldering vragen
van haar gedrag; en dit plan troostte hem
gedeeltelijk over zyn verlies. Hy was de
eerste, die vertrok; en hy was zoo in de
war geweest, dat bjj eerst, toen hy in de
koele buitenlucht kwam, zich herinnerde, dat
bjj ten tweede male zjjn laatsten franc had
verloren, en dat hy niets meer kon krygen
voor zyne remises kwamen. Dit was mal
en zou hem voor het oogenblik beletten, zyne
nieuwe vrienden den volgenden avond by de
prinses te ontmoeten. Bovendien, zyne reke
ning van het hotel moest een duizend francs
of meer groot zyn, en zy kon ieder oogenblik
aangeboden worden. Het denkbeeld, gemaand
te worden eene rekening te voldoen, welke
hy niet kon betalen, was nieuw voor Fe
dovsky en vermaakte hem, en hinderde hem
te gelykertyd. Gelukkig bad hjj nog over
verscheidene millioenen te beschikken, en
was ztfne armoede slechts tijdeljjk. Hy waa
besloten zulk eene geduchte plaats niet weder
Gisteren hebben Fejervary en Kristoffy
plotseling, althans geheel onverwacht, een
audiëntie bjj keizer Frans Jozef gehad. Zy
begon om 2 uur, en nam een interessant
verloop toen de Keizer na anderhalf uur
opeens ook de gemeenschappelijke ministers
Goluchowski en Burian ontbood. De audiëntie
werd toen een Kroonraad, die gisterenavond
om 6 unr nog aan den gang was. Het on
derwerp schynt geweest te zijn de vraag of
er al dan niet verkiezingen zouden worden
uitgeschreven in Hongarije.
Aldus een telegram uit Weenen. Uit Boe
dapest seinde men gisterenavond al, dat de
uitslag negatief way, zooals een koninklijk
manifest aan *t volk zon m« edeelen. De mi
nister van justitie Lanyi treedt af; zyn op
volger zal Gogusz zyn. Kristoffy treedt later
af; hjj gaat voor algemeen stemrecht ijveren.
Verspreide Berichten
Frankrijk^
Uit naam der regeering is een telegram
van gelukwensch gezonden aan de Fransche
gedelegeerden ter Marokko-conforenlie.
Voor de slachtoffers van den cycloon op
Tahiti mag de minister van koloniën een
crediet van 200.000 francs aanvragen.
te bezoeken. Hjj wilde met de eerste gele
genheid naar Amerika gaan er. alvorens te
vertrekken, zou by eene nieuwe en moedige
poging doen, om Vera te bewegen met hem
mede te gaan. En hjj was vol moed, dat
by zou slagen.
Het was voor bem niet weggelegd, Img
die overtuiging te koesteren Toen hy op
zjjne kamers kwam, vond hjj dAAr Tom, die
op hem zat te wachten.
„Ik ben bly, dat ik u terug zie, sir,” zeide
de getrouwe knecht. „De brieven zjjn ge
komen, sir.”
„De brieven? Welke brieven?”
„De brieven met het geld, sir.”
„Nu reeds? Wel, dat is onmogelyk! Zy
kunnen myne brieven nog nauwelijks ontvan
gen hebben. Het moet wat anders zyn.”
„Zy zyn in ieder geval van de agenten,
sir,” antwoordde de a der. „Gy kont u daar
zelf van overtuigen door het schrift op de
enveloppe.”
Fedovsky bekeek ze. Bepaald, zy waren
van zyne agenten. Ma$r zy waren denzelfden
dag op de post bezorgd, waarop by aan hen
schreef. Het was eene ongewone zaak voor
hen, dat zy hem schreven anders dan op de
daarvoor bepaalde lyden, of om te antwoor
den op schrijven van hem.
door den krijgsraad plaats bad, geschied
was vóórdat do staat van beleg was afge-
kondigd, zoodat in dezen de krjjgsraad niet
competent kan geacht worden.
Terwijl voor den Privy Council deze pleit
rede gehouden werd, was het vonnis al vol
trokken. De veroordeelden, onder wie een
predikant van de Ethiopische kerk, werden
buiten Richmond, in tegenwoordigheid van
200 negers, doodgeschoten. Zy hadd-n den
gebeelen nacht biddend en psalmen zingend
doorgebracht. Er zjjn nog 14 ter dood ver
oordeelde negers, onder wie een ernstig ge
wonde bissebop der Ethiopische kerk, in de
gevangenis.
Radicalen, nationalisten en werklieden
protesteerder, in het Lagerhuis tegen dezen
„gerechtelyken moord”, zooals een der spre
kers het noemde. De verd'-digingsredevoe
ring van Winston Churchill kon in die opi
nie geen wijziging brengen. De linkerzijde
van het Parlement is voornemens by de
behandeling der indemniteitswet de zaïk
opnieuw ter sprake te brengen.
De Fransche Kamer heeft nog slechts
weinige weken te leven. Waarschijnlijk
wordt de zitting nog deze week gesloten en
gaan de leden dan op reis, voor de ver
kiezingscampagne. In de pers is die cam
pagne al begonnen. Vooral de reactionaire
bladen zijn reeds druk bezig de kiezers te
bewerken, en zy hebben een paar prachtige
aanleidingen om do kiezers te overreden
hun zyde te kiezen. Hunne artikelen zjjn
vol van geloofsvervolging, naar aanleiding
van de scheidingswet, en van het roode
gevaar.
De „Echo de Paris” heeft een propaganda-
geschriftje verspreid in millioenen exem
plaren, waarin op schrikwekkende wjjze de
naderende revolutie wordt geschilderd
„Socialisten en anarchisten gaan, volgens
den schrijver, samen om Frankrijk te ver
nietigen. Hun bond telt meer dan een half
millioen leden, die tot het uiterste besloten
zjjn. De arbeidsbeurzen zyn do plaatsen
waar zy hunne bijeenkomsten houden én
hunne plannen uitwerken. Methodisch en
stelselmatig rusten zy zich uit voor de al
gemeene staking, die bet geheele economi
sche en verkeersleven van het land zal ver
nietigen. Zy worden er op afgericht om de
stations, de post- en telegraafkantoren, de
stadhuizen en paleizen van justitie, de ka
zernes en banken tot doel van hun eersten
aanval te maken. De oude maatschappij
moet vernietigd worden, om op de bouwval
len ervan de nieuwe te kunnen oprichten.
Te vuur en te zwaard zullen zy de burger-
Tetefoon Ne.
ADV EIITENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Ad verten tien tot 1 uur des midd.
oorlooft u nogmaals te ontmoeten.”
Hjj boog, dit zeggende, tegen Vera. Zjj
gaf geen antwoord en haar gelaat, ofschoon
naar hem ‘gewend, was zonder uitdrukking
en koud. Het een of ander had haar blijk
baar beleedigd. Fedovsky kon niet nagaan,
wat het weien mocht. Was het, dat hy
haar aangezet had zich met ham te verwij
deren. Dat scheen hem onmogelyk toe. Te
meer, omdat zy zelve hem op het idéé had
gebracht. Was zy ontstemd, omdat hy in
baar buis om zulke groote sommen gespeeld
had? Dat kon het geval wezen; en toch,
bet zou haar immers licht gevallen zjjn, bem
dat 'vooraf te kennen te geven. Of voelde
zjj zich beleedigd doordat hy de beteekenis
van haar: „Wees op je hoede!” niet bad
geraden? Al deze vragen gingen hem in
een oogwenk door bet hoofd, en lieten hem
even wys als hy tevoren was.
„Ah, u zal bepaald re vange gegeven wor
den,” zeide Signor Strogello; „wat mjjzelven
aangaat, ik zal geen rust hebben voor ze
u gegeven is. De prinses is zoo vrier.dvlyk
en gastvry, dat ik u van te voren byna durf
verzekeren, dat zjj ons hier nogmaals zal
laten samenkomen is bet niet zoo, bekoor
lijke dame?”
„Ik reken er op, n allen hier wéér te
zien hoe eer hoe beter,” antwoordde de
prinses met eene, zooals het Fedovsky toe
bet spel was afgeloopen, sloeg de
een zwaar accoord op de piano aan
4 op; Fedovsky stond ook glimla
chende op en zeide: „ik wensch Madame
Strogello geluk, en ik zeg u allen dank voor
den aangenamen avund.”
„Maar, m’n lieve, ik protesteer; je hadt
het niet moeten doen,” zeide de signor tot
zjjne vrouw. Mynheer de Graaf zal denken,
dat we hem willen plunderen! Eene suite
royale is iets, dat zoo zelden voorkomtJe
hadt niet moeten toestaan, dat hy er zich
inwerkte
„Volstrekt niet! Madame bewilligde alleen
op myn aandrang,” zeide Fedovsky. „Het
zon me razend gespeten hebben, zoo bet spel
anders uitgevallen ware. Thans kan ik u
met een gerust geweten vaarwel zeggen, en
mag ik hopen zoo de prinses het my ver*
lijke kapitalistische maatschappij verwoesten.
En zij bepalen zich niet tot het proletariaat
met hun propagandazjj pogen ook bet
leger te winnen
De „Echo de Paris” verwacht klaarblijke
lijk van deze toekomstschildering een ge
heelen ommekeer in de stemming der kie
zers. En in verband met do onrust, die de
reactionairen op het platteland veroorzaakt
hebben door hunne brochures waarin zy
verhalen: „dat de regeering de beelden uit
de kerken wil halen om die aan de Joden
te verkoopen”, wat in de Vendée, Auvergne
en Bretagne door de boeren wordt geloofd,
stellen zy zich van de aanstaande verkie
zingen een reusachtige versterking der recb
terzijde voor.
Inrichtingbn welke gevaar, schade or
HINDER KUNNEN VEROORZAKEN.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
GOUDA.
Gezien aru 8 der HINDERWET;
Doen te weten
Dat zij vergunning hebben verleend aan de
Goudsche Waterleiding-Maatschappij en hare
rechtverkrijgenden tot het uitbreiden van de ge
bouwen en werktuigen aan de price-d’eau, op
het perceel aan den Hoogen Schielandschen Zee
dijk, kadastraal bekend sectie F No. 1327.
GOUDA, den 5 April 1906.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS
De Secretaris,
BROUWER.
De Engelsche regeering heeft werkelijk
geen gelukkig oogenblik gehad, al was zy
volkomen in haar recht, toen zy telegra
fisch bevel gaf aan den gouverneur van
Natal om de terechtstelling van de twaalf
ter dood veroordeelde Zoele-nogers te
schorsen.
Door baar inmenging heeft zij de Zuid-
Afrikaanscbe kolonie tegen zich in het har
nas gejaagd, door haar toegeven, vier-en-
twintig uur later, haar eigen partij in bet
Parlement ontstemd.
In het Lagerhuis verdedigde Winston
Churcill het optreden der regeering; hy
wqes er op dat dit optreden werd veroor
zaakt door de zorg voor het rechtsbelang
der negers. De uitvoerige inlichtingen van
den gouverneur van Natal hadden echter
de regeering de overtuiging geschonken, dat
de veroordeeling had plaats gehad geheel
in overeenstemming met de wettelyke voor
schriften, en nadat alle vormen waren na
gekomen. Hy meent, dat de houding der
regeering in eik opzicht volkomen correct
was; dat hy zich niet beeft laten beïnvloe
den door het aangekondigde aftreden van
het Natalscbe ministerie, doch dat de oppo
sitie van deze quaestie gebruik maakt om
er voor haar belangen party van te trekken.
De beraadslaging werd daarna voor on-
bepaalden tyd uitgesteld. Maar heel jnorde
is de zaak niet. Want de veroordeelde
negers hadden by den Privy Council beroep
tegen het doodvonnis aangtteekend.
Een Londensch advocaat trad als gevol
machtigde der veroordeelden op en pleitte
nietig-verklaring van het vonnis, op grond,
dat de daad, waarvoor de veroordeeling
s