ras
1
lil
diaiiii, zi
ft
1
Meuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
v Fj
ËNTEH,
e fabriekeji tegen
prijzen. j
tf-jSpmki, Bier-
eitiing^n.
>udr, jwenffi
Dondërdag 23 Augustus 1906.
No. 10112.
5.
fe°c“Y|
FEUILLETON.
LEVENSSTRIJD.
Ter
1
aglijders
OiV
lï> lil
45sle Jaargang.
LOON,
>$TE!
e fitted v.
lultcnlandsoji Overzicht.
to Helf t
fl
I
jaar zjjn,
dor
Haarlem,
I
Ml
J
vap,
officii
M
Verspreide Berichten.
ele gratis ge-
k handelaar
I
H
Wordt vervolgd.)
briefkaart wordt
oegezonden door
Itbommel.
g beeft gis
gehad. Vol-
jhet tooneel
verwoest.
i een lichte
stand
van koloniën.
i werkelijke hulp
De
jen
Dea&'/iyn
te
Firma
’KNAL
tis geknipte
leurde plaat.
TAKER
pt patroon.
F CHILD-
zich
h
k
SO ets., 75 ct
«Vs en Drogisten
\NKER
Rotterdam.
IER, Apotheker
Westhaven 118
m «11
ld' vdor
otier de
scjwM
wj
■IER
IEK j
V
SCHE -I - W
HOE - - 4
Bijvoegsel.
voorkomende
1 PATRONEN
r. p. p. tegen
D verkrijgbaar
n Haag.
goiiniie mor
wilt hebben, want al wilt u bet misschien
niet ronduit bekennen, iets anders is het
toch niet. God moge u loonen voor hetgeen
u voor ons en onze vrouwen en kinderen
doet I
Hy stak den koopman de hand toe. Deze
nam ze bijna werktuigelyk aan, en evenzoo
klonken de korte afscheidswoorden welke
hy den landverhuizers toevoegde. Gustaaf
echter drukte en ^schudde alle drie hartelyk
de hand en riep onmiddellijk om een bediende,
wien hy beval de mannen dadelijk naar het
Duitsche Consulaat ts geleiden.
Toen ze heengegaan waren, wierp Sandow
zich op een stoel neerde met zooveel
inspanning bedwongen aandoening eischto
nu haar recht, en het scheen alsof hy zich
plotseling in een toestand van bewusteloos
heid bevond.
Vader, om Godswil, wat scheelt u P
riep Frieda, angstig haar armen om hem
heen slaande.
Maar nu trad ook Gustaaf naderbij, met
den glans der zegepraal op bet gelaat.
Laat hem maar bedaard zitten, Frieda,
het zal wel overgaan- Je kunt nu met het
volste recht trotsch zyn Qp je vader!
Minister Clemenceau heeft opnieuw gespro
ken te Karlsbad met den correspondent van
de New York Herald, inderdaad zeide de
sinister, zooals al vermoed werd, dat het
interview, zooals het in de Fransche kranten
gestaan had, zijn bedoeling niet geheel juist
weergaf. De minister herhaalde echter, dat
naar bij altjjd had gemeend, de kerkgebouwen
goed met ons, dat zien wij aan alles, want
anders zoudt ge uw eigen voordeel veel
meer in hét oog houden. Zeg ons daarom
wat we nu moeten beginnen.
De koopihan loosde een zwaren, pijnlijken
zucht. Er werd hem niets bespaard, ook
het ergste nietmaar hy was reeds te ver
gegaan en moest doorzetten wat hy eenmaal
begonnen was.
Ga naar het Duitsche Consulaat in de
stad, antwoordde hij en leg daar uw belangen
bloot. Zoo ik goed ben ingelicht, dan heeft
zich te New-York een Duitsche maatschappij
gevormd die eveneens in het Westen kolo-
nizeeren wil en onder de bijzondere bescher
ming van onzen consul staat. Hare gronden
liggen nu al te ver van het oorspronkelijk
doel uwer reis verwijderd, de weg is bjjna
dezelfde. Nadere bijzonderheden zult u by
den consul zelf vernemen ge kunt u geheel
aan hem toevertrouwen, hij zal u met raad
en daad bystaan.
Het gelaat van de drie vreemdelingen
helderde op, en hun woordvoerder zei met
een zucht van verlichting:
Goddank, dat is tenminste een uit
komst. We zullen dadelijk naar de stad
gaan, want we hebben geen tijd te verliezen.
We danken u, mijnheer, u en den jongen
mynheer daar. Het is heel mooi van u dat
u met die zwendelgeschiedenis niets te doen
geen andere bestemming zouden krygen dan
die zy tot dusverre hadden gehad.
Op een gewichtig punt heeft minister Cle
menceau nadere opheldering gegeven. Hy
had gesproken van de wetten, die op de
Fransche geestelijkheid toepasselijk zouden
worden, voor het geval de geestelijkheid zich
niet naar de wet mocht voegen.
Hebt u daarmee ook den dienstplicht be
doeld? vroeg de correspondent van de New
York Herald nu.
Op die vraag heeft Clemenceau bevestigend
geantwoord. Als de geestelijken weigeren,
zich naar de wet op de scheiding van kerk
en staat te gedragen, zullen op hen de uit
zonderingsbepalingen van de militaire wetten
niet van toepassing zyn. Dan zullen de jonge
geestelijken allen moeten dienen.
De bladen beschouwen het feit, dat de
Mogendheden tenslotte toch aan den koning
van Griekenland het recht hebben toegekend
om een gouverneur voor Kreta te benoemen
als een overwinning voor de Grieksche
diplomatie. Zy achjeh het een grooten stap
naar de vereeniging van het eiland met
Griekenland. Het heeft de gemoederen te
Athene wat tot bedaren gebracht hoéwel de
berichten uit Bulgarije verontrustend blijven
voor Grieksche ooren.
Men zegt, dat de Koning het oog zon
«hebben op den oud-minister Zaimis voor den
post gouverneur, maar dat deze geen zin
hoeft.
Hoe onzinnig dejfanarchisten van de daad
ook mogen te werk gaan, het is niet duide
lijk wat zjj verwachten kunnen van een
aanslag 'tegen den president eener democra
tische republiek, wier regoering men in geen
enkel opzicht reactionair kan noemen
Maar ook Carnot is gevallen als slacht
offer van zulk een even mïsdadigen als
onverklaarbaren aanslag. En vde mógelijk
heid, dat; een complot1 teg^n Falliéres ge
smeed werd, blyft dus bestaan. Maar wat
de aanlegger^ ervan met\ zulk' een daad be-
öygep, blyft ónbegrypelj^c. b
I) Er kpmen opnieuw klachtet
36)
Als u ons zegt dat we verder moeten
gaan, dan zullen we morgen vroeg vol ver
trouwen de reis voortzetten. De lieve God
heeft ons zeker tot n gebracht en we danken
er hem voor uit den grpnd van ons hart.
Sandow steunde met de hand op de tafel
waarbij hy stond. Met inspanning van alle
krachten gelakte het hem zich, naar het
uiterlijk althans, te beheersebep. Maar welk
een stryd er in zyn binnenste werd gevoerd,
dat voelde alleen Gustaaf, die snel een einde
maakte aan de moeielyke pauze, welke na
de laatste woorden was ingetreden.
Wees maar gerust, zei hy tot de drie
vreemdelingen. Je ziet het, myn broer heeft
zelf een kind, een eenige dochter, en hy
weet dus wat u het leven en de gezondheid
van uw kinderen waard is. U 'kunt zyn raad
gerust opyolgen. Nu, Frans, wat raadt ge
onzen Duitschen vrienden aan te doen P
Sandow beschouwde de drie mannen, wier
oogen angstig maar vol vertrouwen, op hem
gevestigd waren. Daarop keek hy zyn dochter
aan, en zich plotseling oprichtend zei bij
Nu wy èen tekst van het bericht in de
Norddeutsche voor ons hebben, ontdekken
wy dat daar woordelyk in te lezen staat dat
„do Keizer op het oogenblik niet in de gele
genheid is over het ontslag (Entlassung) van
excellentie v. Podbielski uit den staatsdienst
een eindbeslissing te nemen.”
Men merke op dat er niet van een„ver
zoek om ontslag” gesproken wordt. Had
Podbielski dit in allen vorm ingediend, dan
zou bet vermoedelijk ingewilligd zyn. Maar
als men nu goed leest, wil Bülow zeggen
dat de Keizer eerst de uitkomsten van het
onderzoek in de zaak van Tippelskirch moet
afwacbten, voor hij kan beslissen of Pod
bielski al of niet ontslagen moet worden.
De boven aangehaalde zinswending klinkt
weinig bemoedigend voor den minister van
landbouw en, daar het hem niet aan natuur
lijke scherpzinnigheid ontbreekt, zou het niet
verwonderlijk zyn, als hy van het hem ge
schonken respjjt nog gebruik maakt, om als
nog zyn verzoek om ontslag in te dienen.
Nog een kleinigheid. Tegen de Lokal-An-
zeiger had Podbielski gezegd dat hy „dade
lijk by het begin van de zaak van Tippels
kirch” aan Bülow geschreven had. Volgens
de Norddeutsche, was Podbielski’s brief ech
ter van 13 dezer gedagteekend, toen de zaak
al een tyd aan den gang was. Het zal wel
geen toeval zyn dat in de Norddeutsche deze
datum, die een nieuwe tegenstrijdigheid tus-
schen Podbielski’s woorden en daden aan het
licht brengt, tweemaal vermeld wordt.
Fiankbijk.
Verschillende bladen hebben gemeld, dat
de Ttaliaanshbe schoenmaker, die, zooals we
gisteren hebben gemeld, te Marseille werd
gearresteerd en ia het bezit gevonden van
bommen en ontploffingsstoffen. voornemens
was geweest president Falliéres te vermoor
den, wanneer deze half September een be
zoek aan Marseille brengen zou. Dat be
richt wordt door niets bevestigd.
Dditschland.
Het heet, dat graaf Witte, die eerstdaags
naar Ems vertrekt, op verzoek van keizer
Wilhelm korten tyd te Wilhelmshöho zal
vertoeven.
RT B 13.
j
V.
De „Vossisohe Zeitnng” zegt, dat er kans
is op de vervanging binnenkort vun de be
lasting op de spoorkaartjes door een lioogera
belasting op de tabak. Maar de ryksdag
heeft ook een woordje mee te spreken!
Engeland.
Er komen slechte berichten over den toe-
van Chamberlain, den oud-minister
Naar ’t schijnt scheelt het
hem aan ’t hart en verwacht men een nood-
lottigen afloop.
De door het Hoogerhuis benoemde com
missie tot onderzoek van de vraag, op welke
wyze vreemde verzekeringsmaatschappijen
behoorlijk onder controle gesteld kunnen
worden, heeft haar taak voleindigd en be
veelt aan van die maatschappijen een borg
stelling te verlangen van 20.000 pond ster
ling, zoolang er nog polissen in Engeland
loopen. Voorts van alle, ook binnenlandsche
|f Er kpm$n opnieuw klachtei| over al te
strenge toepassing van de vreertjdelingepwet.
Er schijnen weer Russische Jpden wegens
onvoldoende! middelen afgewezen te zyn, of-
schoon zy 'als politieke vluchtelingen aan-
I h ^ppraak hebben toegelaten te worden. Ook
iryven(> ^otn andere Redenen steekt in deliberate pers
ov 1,1 net verzot tegen de wet het hoofd op. Wat
zouden Enaelschen zeggen, vraagt de Daily
Chronicle, Nadien zy, dn Frankryk voet aan
wal zetten, zoo lastig werden gevallen, als
nu Franschen, althans 3e klas reizigers, in
Engeland Of wanneer zij, met een plezier
boot naar een Fransche haven willende over
steken, eprst verlof van de Fransche rógeering
noesten vragen, igelyk nu een Fransche boot
aan de Engelschen moet doen, wanneer zjj
niet een der in de wet genoemde landver-
huizershaveus binnenvalt? Maar het ergste
is het afwyzen van die Russische uitgewe
kenen. Als dat niet ophoudt, zegt de Gazette,
is ’t maar T best, de wet in te trekken.
Te Gilbchwiiz by Troppau heeft gisteren
een voor 900 personen bezochte Tsjechische
betoogiogsbjeenkomöi plaats gehad. Na afloop
poogden groepen Tsjechen tegen de gegeven
beloften m binnen te dringen in Troppau.
Een menigte van eenige duizenden Duit-
^Ciie.B liep te hóóp om de Tsjechen hun po
gingen te beletten. De versterkte gendar
merie, samen met een compagnie infanterie,
zetten onmiddelyk de straten af om botsingen
te verhinderen en het Tsjechische clubgebouw
te beschermen. De menigte trok toen naar
het Keizer Jozefs gedenkteeken, waar ver
schillende redenaars tevergeefs poogden haar
tot bedaren te brengen. Daarna ging het
naar het regeeringsgebouw en de woning
van den Landdag-afgevaardigde Stratil, waar
men de ruiten inwierp. Eert toen was men
uitgeraasd ’t was middelerwijl middernacht
geworden.
U moet er niet ueengaan!
De mannen keken verbaasd eerst elkaar
en toen den koopman aan, die hun zulk een
zonderlingen raad gaf.
Maar u behoort toch zelf ook tot de
compagnieriep' de een, waarmêe de beide
anderen instemden. Ja zeker, u behoort er
zelf ook by
Ik ben in deze zaak zelf om den tuin
geleid, verklaarde Sandow. Ik h§b eerst nu
de gronden, waarvan ik mede-eigenaar ben,
nauwkeurig leeren kennen en ik ben tot de
overtuiging gekomen dat ze voor kolonisatie
ongeschikt zyn. Ik wil daarom ook geen
contract met n afsluiten, daar ik voornemens
ben my van de geheele onderneming terug
te trekken.
De Duitschers vermoedden niet welk een
zwaar offer de landgenoot hun bracht en
tot welken hoogen prys hun redding gekocht
werd. Zy zagen er geheel radeloos en wan
hopig uit en hun woordvoerder zei met een
jammerende stem
Maar dat is een verwenschte geschie
denis! We hebben, nu die verre reis ge
maakt en betaald, en nu zitten we hier
midden in Amerika vast. Terug kunnen we
niet, verder mogen we niet, we zyn zoo goed
als verraden en verkocht in dit vreemde
land. Mynheer Sandow, daarvoor moet u
raad zien te schaffen. U meent het zoo
(re® is men te Circle ribden )(bodem
n i^gestortén put èóojgejfongri
tn rijn omlaag gedlaM,
mooti van I jte gé^onjlei
vermlradelyk door^L/'
pOenietöoldhten hj
opgeien. 5
Telefoon No. *9
A D V E R TENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
n No. S».
[)e Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
i>e prijs per drie n^aanden is 1.25, franco per
l]>ost 1.70.
'j HAfzonderlijke NommeiJ VIJF CENTEN.
j i
nluwo hjvigoVaardbevii^
.acht to Valparaiso plaatM
(do laatste bérichten vans
ramp is Quillqta gehee®
'liirna werj sistbrenmorgia
'jWiiargenomffi, lp«ho gireren
jenjaardbevipg frerd getester.di,. 4
■J?i rij I
iigestorteto put iiofcgltfrongeji. 1
^ijn omlang gedjara, iiaar jjebbt
hiEjydter mldegdwerd.
hebw lilt mldiii|g|iverk
1 1
lent Roosevelt heeft in
ijeer Watson, congres
diana, zjjr. meeniog uitgesproken
veelgenoemde trust quaestie.
Iu> dAt sdhryven verklaart Roosevelt een
beslist voorstander te zyn van beschermende
rechten. Hy is van oordeel, dat de buiten
gewone voorspoed op nyverbeid^gebied, die
thans in dh Vereenigie Staten beert chf, een
gevolg is van de beschcmin en meent dat
men die niet licbtzinru^ n gevaar mag
brengen.
De meening, dat de trust heerachapoy
samenhaogt met de bescherming, wordt ooi
Roosevelt beslist ontkend. Tegen die heer-
schappjj wil hij opkomen door verstand ge
wetten, maar ds poging om den stryd tegen
do trusts te wyzigen in een stryd tegeu
protectie achl hy beslist verkeerd.
Onder de maatregelen uie RooieveJt tegen
de tluftts nemen wil, behoort ook en wet
waarby aan de trustmaatschappyen verboden
wordt gelden by te drage*. voor politieke
bedo Jing'n. Hy wil daardoor het reusach-
tigo overwicht, dat de trust hebben op do
verkiezingen, bestryden.
Te Marseille is een anarchist in hechtenis
genomen, die beschuldigd wordt een aan
slag te willen ondernemen tegen president
Falliéres. Deze zon in de volgende maand
de tentoonstelling te Marseille bezoeken, en
naar men vermoedt, zoude aanslag dan
plaats hebben.
Öet is niet duideljjk of er een nadere
bevestiging is van dit vermoedende Matin”
zegt slechtsdat men iu hooge kringen
overtuigd is, dat een aanslag tegen Falliéres
werd beraamd