lOI'Ill TS. ERZ 4 f? vorm O Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda $n Omstreken, j F Woensdag 13 September 1906. No. 1012S. Buitenlandse!) Overzicht. I. Haarlem. dienste ij is de Voens- or- tot ntsch unagazUn, 30. en Haag j, E. H. VAN l IJutl, A. N 1EER, Haas- v. d STAR, t db GROOT, Bentchop. oster Sanc ta adrés 45ste Jaargang. FEUILLETON. en ;en. ■AracAtew. Inzendii J vloeistoffen PE MET 4 (Wordt vervolgd). eten werk. geneest, doren. O ets., f5 et en Drogisten KURI letterdam. R, Apotheker festhaven 118 erland, onze i voor potten, tuks voor 45 CTIE VOOR i hyacintben, llandscb, en tscb, zenden alle soorten GLAC.Ui én >n HEEREN- >rk (sOlltSCI 1E (lURAVlT 5KS Hmmb ■.MitorAC* -MmUtogod mrfc.— iartMMMe «MbMB ÏKMAN A Zx p d’<?n in dig pveede 8 jaar i zoon, POT, ui met Bad», tegen- Telefoon Ne. S> ADV E^t T E N TI EN worden geplaatst van ■els a 50 Centen; iedere regel meer Groote letters worden berekend itsruimte. Inperk tan Mod werk- letmienwo BBwie ,er' ]jdpl ouden ■VMzekprd Anise van tvoor/l.gers j*en bijna snB gondotWniloft .uiwuil denzeltffi iftl eerstgeboren s Max tan U hertog, den relefot n No, S3. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, iranco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN. Groothertog Frederik van Baden is gis teren 80 jaar geworden. Dat is niet alleen een feestelijke gebeurtenis voor het door hem, zestig jaar lang, zoo voorbeeldig en in vrij zinnigen geest geregeerde groothertogdom, maar voor het geheele Duitsche ryk, welks eenheid hij heeft helpen opbouwen. De Reichs- und Staatsanzeiger wenscht hem met de volgende woorden geluk„Wat Z. K. H. groothertog Frederik voor ons be- teekent, weet ieder vriend van het vaderland. In den ridderlijke schoonzoon van den grooten keizer Wilhelm vereeren wy den op het slagveld en by de sluiting van vrede be proefden medewerker aan de stichting van onze nationale eenheid, den welsprekenden verkondiger van de ryksgedachte, den trou wen vermaner van de Duitsche volksziel, den wijzen vorst die in een lange regeering voor het welzijn van zijne Badeners zegen- ryk werkzaam is. H. K. H. groothertogin Louise bezit onze eerbiedige genegenheid als de eenige dochter van den roemrijken eersten keizer, de zuster van den onvergetelijken keizer Frederik, en als Badens goedhartige, in alle werken van menschenliefde onver moeibare moeder des lands. Het Duitsche volk beschouwt het als een gelukkige lots beschikking dat deze twee eerwaardige ge- dringen, hernam hij trotsch. Kom maar mee dokter, u ziet wel dat ze ons kwijt willen zyn, we moeten den Zeeberg op! Als we daarboven maar veilig zyn, meende Lorenz, een bedenkelyken blik naar boven werpend. Ik ben by uzei Otto, de borst fier vooruitstekend. Ik zal u beschermen, en ik zou wel willen dat we daarginds werden aangevallen. Om ’s hemels wilprotesteerde de oude heer verschrikt, maar zyn leerling ging op gewonden voort: Dan zou ik myn zuster en Arnulf eens laten zien dat ik geen jongetje meer ben, dat men wegzendt als groote menschen aan ’t woord zyn. Daarmede trok hy den dokter voort, half met geweld, en binnen weinige ogenblikken waren zy tusschon de boomen verdwenen. Hij heeft gelijk, zei Arnulf, hem na- kykend. Hy wordt nog te veel als een knaap behandeld, en hij is werkelijk al mans genoeg. Maar hy is nog veel te onbezonnen, meende Eleonore, en daardoor zou hy zich- zelven en anderen aan groot gevaar bloot stellen. Dus nog geen bericht van de onzen daarginds P Neen, de bode dien ik verwacht, zal wel eerst dezen nacht aankomen, want over- 14) Men heeft daar in ieder geval een beter uitzicht dan hier onder aan het strand. Ja, dat was ook myn waarnemingspost, zei Jansen. Otto scheen echter weinig geneigd dezen raad op te volgen hij keek met een onder zoekend oog beurtelings zyn zuster en Arnulf aan, en antwoordde op. een toon van mis noegen, dat hy volstrekt niet trachtte te verbergen - Dat wil zeggen, ik word weggestuurd omdat je samen weer gewichtige besprekin gen hebt, en daarby ben ik overbodig. O, Arnulf, ik weet heel goed dat myn zuster je vertrouwde is! Zjj hoort al je geheimen, haar zeg je alles, zy weet alles, en ik ik weet nooit iets; ik word weggestuurd als een schooljongen, die ieder woord vertelt dat hy opvangt. Maar, Otto, wat baalt ge je toch in ’t hoofd I zei Eleonore. De jonge wildzang liet zich echter niet van zyn stuk brengen. O, ik wil me volstrekt niet bjj je op- 1—5 jl 10 CM naar pKptBruimie. i„ ’tf I -in$| van Ad ver ten tien tot 1 uur deb midd. hun opgelegd. Ongetwijfeld wasjhij zwaar, deze lasten h‘èt schynt ook J#el, dat zy er zich reeds v^njte voren doorwerpletterd geacht hebben en daarom geen jfoging doen om hem te torsten. In de Encycliek hebben zy slechts moeilijkheden, bezwaren en hin derpalen) van ilk een hoogte öhtdetyjt, dat zy zelfs niet getracht hebben erjover heen te komen. Ditto hebben zy nijen begrypt het thans héter ook bedoeld te zeggen, toen zy hetpauaelyk stuk lichtgevend hebben gpnoemd. Zy hebben er inderdaad duidelijk ih meenen te lezen, dat er niets te doen viel, daar de Paus hun alle uitwegen had afgefilóten, daarby de hoop nKdrukkend, dat zy er pog een ontdekken zouden. De Débets betreurt dezfe staatkunde, die fa. i. van ^veerszyfien presque égdlement in- (ransigeanfe is geweest èij welker gevolgen thans zullenblijken. De Tetops heeft gehoord, dat eenige blsschoppefi van plan zouden zyn Jen minister te bezoeken om te booren, wat de plannen der regeering zyn. Dit bezoek '^ou nuttig kunnen zyn, indien de bisschóppen (Ér de moreele zekerheid van meenamen en qverbrachten op hunne collega’s, dat de re giering de wet toepassen, maar zich wachten Zal, in de strikken te vallen, door de reac tionairen gespannen om het land naar den godsdienstoorlog te voeren. Duitsphland str< edelen st. jjte zjen?1 M< j Baden als v< 'i van Duitse een utiio tot stand komt, die ons de ipoge- Ijkfieffl tot vrije® ontwikkeling' geeft. UitJ deze zinsneden is duidelijk op te ma* kep, dat de Hongaarscfee onafhankelijkheids- party zal blyverwerken voor de verwezen lijking' van haan program, wat de betrek kingen t<|t Oosténryk ^treft. Kraps yozer%aat niet naar de kust van Dalmatië’/om einde gezamenlijke oefeningen vap legetj ep Moot by te woneri. Daarmee vetfvalt olkChm veelbesproken bezoek aan Bosnië. In H®izers „plaats gaht de troon- opj°lger, Fraps Ferdittand. r Als: JfdeA wdrdtjtóegeven i een lichte verkofcdneid, /dimde pfeizer al had V/|ór zyn vertrek uit ïsqm nnr Hide manoeuvres iii Silezië en dig hornaar biet kwytikan raken. De Keizer verjeent’l'overigöns audiënties.^ Maar vermoedelijk heeft tot gyn besluit om' niet naar Polair Lissk en Trbbinje te gaan evenzeer als de hardnekkige Verkoudheifl meegewerkt bet malle besluit Van den ge meenteraad van Agram, krachtens hetwelk door een afvaardiging den Keizer bjj aan komst te Trebipje een adres zou worden aangeboden, vragende om inlijving der be zette provincies by Kroatië. Zoo vat de Weensche Zeit. het o. a. op in een artikel over het afgelaste bezoek. Een Reuter-bericht uit Teheran (Perzië) stelt den toestand voor als nog geenszins normaal. De leden van den Nationalen Raad zyn nog niet gekozen. De geestelijkheid heeft de kennisgeving aan de bevolking, die door den grootvizier opgemaakt was, verworpen, en in de plaats daarvan een andere opge steld, die echter de toestemming van den Sjah niet verkregen heeft. Donderdag hebben priesters, kooplieden en winkeliers een bij eenkomst gehouden om de houding regeering te besprekendeze werd3scherp afgekeurd. De geestelijkheid wilde nog dat men eenigen tyd geduld zou hebben, maar een groothan delaar eischte onverwijlde sluiting van de bazaars. Na de vergadering begaven zich vijf en twintig volksleiders naar de Britsche legatie, hun voornemen te kennen gevende om die niet te verlaten voordat de Sjah zich naar de wenschen der geestelijkheid heeft gevoegd, en den grootvizier en eenige andere openlijke of geheime tegenstanders van de hervor mingen, zal hebben weggezonden. Over de betrekkingen tusschen Turkije top van den Zeeberg; je neef beweert dat dit het eenige punt is, vanwaar men het gevecht aan den Strandholm kan volgen. Waar is u gebleven, mynheer von Mansfdd P Hell mat was aan den zoom van het bosch blijven staan, maar zyn blik rustte onafge wend op Arnulf en Eleonore, die zy blijkbaar in een zeer vertrouwelyk gesprek verrast had. Nu kwam hy nader en zei op onver schilligen toon Wy storen misschien, Eleonore P Waarin P vroeg deze fier en koel. Wel, in je gesprek met mynheer Jan sen. Hy is in elk geval veel meer vertrouwd dan ik met je duinen en bossebon, die je zoo liefhebt. Er lag iets dreigends in die op spottenden toon uitgesproken woorden, maar Arnulf bleef hem dit antwoord niet schuldig. Hy richtte zich in zyn volle lengte op en zei Ja, baron, dat ben ik I En vandaag is het voor u misschien ook de moeite waard er eens een blik op te werpen, want in onze bosschen wordt gevochten, en de stryd geldt de bescherming van onzen bodem tegen vreemde indringers. Het verwondert me alleen dat u er ook niet by is, hernam Hellmut op denzelfden toon u draagt het geweer althans over den schouder. Ook de jongste regeeringsmededeeling in Rusland, het program van Stolypin zooajs het wordt genoemd, heeft een voorge schiedenis. Het is weer een uiting, als men de berichten gelooven mag, die de Duitsche „National Zeitung” ontvangt, van het dua lisme dat in elke Russische regeeringshan- deling merkbaar is. Steeds wordt men weder herinnert aan het dichterswoord „Zwei Seelen wohnen ach in meiner Brust wanneer men ziet hoe een regeering poogt tegelyk hervormingsgezind en reactionair te zyn. Op welke wyze die twee neigingen hebben medegewerkt by het opstellen van Stolypin’s program wordt aldus uiteengezet: De Tsaar was diep getroffen door de aan slagen van den laatsten tyd en vooral door het vermoorden van generaal Min, op het perron te Peterhof. Hy deelde aan zyn omgeving zyn plannen medeom de Doema snel byeen te roepen generaal Trepof te ontslaan en Pobjedonoftzef een lang verlof naar het buitenland te ver kenen en om een vrijzinnig kabinet in de plaats van het ministerie-Stolypin aan ’t be wind te voeren. Dit alles beschouwde de Tsaar als een inleiding tot krachtige liberale hervormingen. Hy stiet echter op den tegenstand van de grootvorstenvooral Nikolaas Nikolajewitsj meende, dat er slechts één middel bestaat om den toestand te verbeteren de militaire dictatuur. En voor het dictatorschap noemde deze grootvorst den gryzon generaal Ignatief. De keizerin moeder waarschuwde haar zoon eveneens voor de gevaren van een liberale staatkunde,- die zou beschouwd worden als een toegeven aan de eischen der terroristen. Onder dezen invloed kwam het tweeslach tige manifest tot stand, dat van beide stem mingen de sporen draagt, en dat juist daarom in Rusland niemand bevredigt, de rechter zijde zoomin als de linker. Optimistisch is de toon der gematigde Fransche bladen over de vergadering der bisschoppen niet, Men weet zoo schryft de Débats wel nog niet nauwkeurig, wat er gebeurd is, maar ongelukkig staat het te vreezen, dat er heelemaal niets is gebeurd en dat de bisschoppen er niet in geslaagd zyn „de middelen te vinden, welke de wet aan alle burgers toekent om den eeredienst aan te richten.” Dit is nochtans de taak, of, om de uitdrukking uit de Encycliek te ge bruiken, de last, door den Heiligen Vader stalteh uit hiqt groote wordingstifipi het ryk nog vol leven in het heloi zaam zyn, d^ het hun vergun^ is lei litschland ■jneer en meer inwenf“ •ekken en het voortïeven van^ )am||Van de Zahringerj Frederik en I -.jldigq vertegeif j van Duitsch^ wórstenhuizenij nog J j vooï^ de jiefdq'iM hun onderdanen én'i 'i yereèfin^ vaniw natie gestaard bly J Binnén enkek {dagen zullen de grqjj Sen dè' grdoth ‘rtbgin ook hup gi en huk eenigè rafthtei;, de jemalin krooiijirins vh^wedfcn, op[ denzelfj ;Ü^ar zilveren .Wuiloff vianep. izoon LodewfjkJkikj alsj jongeman In 1888 overMn, fenn eéfstg de erfgrootherfc lydt, n«J pap .een crnsti&Jkwj de mogelijkh^idy aat prins een neef van den groothertog, .o wöordigen groothertog zal opvolgön, en daar om was dit jaar in Baden de vreugde zoo algemeen toen prins Max een zoon geboren werp. Het voortbestaan van het protestant- sche' huis van Zfihringen is, menschelyker- wyze gesproken, daarmee verzekerd. De Hongaafsche minister van onderwijs, graaf Apponyi, heeft te Jasz-Berény voor zön jtiezers een redevoering gehouden, waarin hy de politieke grondslagen van de Hon- gaarsche regeering uiteenzette. „By de kabinetsformatie”, zoo zeide hy, „moest iedere zelfzuchtige gedachte achter staan by het vaderlandslievende plichtsgevoel maar daarom is het niet te verwachten, dat de leden der Kossuth-party, zy mogen dan een offer hebben gebracht toen zy een ministers-portefeuille aanvaardden, hun be ginselen hebben verloochend. De practyk bewijst beter dan elke theorie, dat de dua listische grondslag der monarchie onvoldoende is en niet in staat, de wenschen der natie te doen verwezenlijken. Wy hebben daarom een voorloopige regeering gevormd, omdat wy op den engen grondslag, die tusschen coalitie en kroon bestaat, geen groote resul taten kunnen verwachten. Maar wy zeggen daarom nog niet: „Après nous le déluge”. De regeering zal integendeel alles doen om de natie te versterken en de toestanden te verbeteren. Er is geen enkele grond om te verwachten, dat de kroon de eischen der onafhankelykheidsparty steeds zal blyven af wijzen. Want de grondstellingen dezer party zyn niet in stryd met de bepalingen der Pragmatieke Sanctieen de band door dit edict geknoopt zal hechter worden, wanneer dag is het niet veilig voor hemde strand voogd houdt de wacht als een helhond. Maar het zal niet lang meer duren dat hy ons met zijn politie-maatregelen dwingt, en als de poppen eenmaal aan ’t dansen gaan, dan moge God hem genadig wezen! Hij liet deze woorden van een dreigenden blik vergezeld gaan, en ook op Eleonore’s gelaat vertoonde zich een sombere uitdruk king toen zy antwoordde Holger is zeer dikwijls op het kasteel, fljj en graaf Odensberg zyn erg bevriend samen. Dat is geen wonder, soort zoekt soort Ën is ook nog altyd op MansfeldP Omdat we moetenU weet dat de ziekte van grootmoeder ons dwong te blij ven. Maan de dokter heeft haar verlof ge geven de volgende week naar Wykstadt te vertrekken. Goddank Plotseling klonk achter hem een heldere stem Kyk, daar is Nora En omkeerende, bemerkte Eleonore haar vriendin Eva, die uit het bosch op haar toek wpm Ben jij op Mansfeld, Eva? Daarvan wist ik in ’t geheel niets. Ik ben eerst voor twee uur met myn voogd gekomen, dadelijk nadat jij uitgereden was, antwoordde Eva. Wij willen naar den 8

Goudsche Courant | 1906 | | pagina 1