lOI'Ill
TS.
ERZ
4
f?
vorm
O
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda $n Omstreken, j
F
Woensdag 13 September 1906.
No. 1012S.
Buitenlandse!) Overzicht.
I.
Haarlem.
dienste
ij is de
Voens-
or- tot
ntsch
unagazUn,
30.
en Haag
j, E. H. VAN
l IJutl, A. N
1EER, Haas-
v. d STAR,
t db GROOT,
Bentchop.
oster Sanc ta
adrés
45ste Jaargang.
FEUILLETON.
en
;en.
■AracAtew.
Inzendii
J
vloeistoffen
PE MET
4
(Wordt vervolgd).
eten werk.
geneest,
doren.
O ets., f5 et
en Drogisten
KURI
letterdam.
R, Apotheker
festhaven 118
erland, onze
i voor potten,
tuks voor 45
CTIE VOOR
i hyacintben,
llandscb, en
tscb, zenden
alle soorten
GLAC.Ui én
>n HEEREN-
>rk
(sOlltSCI 1E (lURAVlT
5KS Hmmb
■.MitorAC*
-MmUtogod
mrfc.—
iartMMMe «MbMB
ÏKMAN A Zx
p d’<?n
in dig
pveede
8 jaar
i zoon,
POT,
ui met
Bad»,
tegen-
Telefoon Ne. S>
ADV E^t T E N TI EN worden geplaatst van
■els a 50 Centen; iedere regel meer
Groote letters worden berekend
itsruimte.
Inperk tan
Mod werk-
letmienwo
BBwie ,er'
]jdpl ouden
■VMzekprd
Anise van
tvoor/l.gers
j*en
bijna
snB
gondotWniloft
.uiwuil
denzeltffi
iftl
eerstgeboren
s Max tan U
hertog, den
relefot n No, S3.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, iranco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Groothertog Frederik van Baden is gis
teren 80 jaar geworden. Dat is niet alleen
een feestelijke gebeurtenis voor het door hem,
zestig jaar lang, zoo voorbeeldig en in vrij
zinnigen geest geregeerde groothertogdom,
maar voor het geheele Duitsche ryk, welks
eenheid hij heeft helpen opbouwen.
De Reichs- und Staatsanzeiger wenscht
hem met de volgende woorden geluk„Wat
Z. K. H. groothertog Frederik voor ons be-
teekent, weet ieder vriend van het vaderland.
In den ridderlijke schoonzoon van den grooten
keizer Wilhelm vereeren wy den op het
slagveld en by de sluiting van vrede be
proefden medewerker aan de stichting van
onze nationale eenheid, den welsprekenden
verkondiger van de ryksgedachte, den trou
wen vermaner van de Duitsche volksziel,
den wijzen vorst die in een lange regeering
voor het welzijn van zijne Badeners zegen-
ryk werkzaam is. H. K. H. groothertogin
Louise bezit onze eerbiedige genegenheid als
de eenige dochter van den roemrijken eersten
keizer, de zuster van den onvergetelijken
keizer Frederik, en als Badens goedhartige,
in alle werken van menschenliefde onver
moeibare moeder des lands. Het Duitsche
volk beschouwt het als een gelukkige lots
beschikking dat deze twee eerwaardige ge-
dringen, hernam hij trotsch. Kom maar mee
dokter, u ziet wel dat ze ons kwijt willen
zyn, we moeten den Zeeberg op!
Als we daarboven maar veilig zyn,
meende Lorenz, een bedenkelyken blik naar
boven werpend.
Ik ben by uzei Otto, de borst fier
vooruitstekend. Ik zal u beschermen, en ik
zou wel willen dat we daarginds werden
aangevallen.
Om ’s hemels wilprotesteerde de oude
heer verschrikt, maar zyn leerling ging op
gewonden voort:
Dan zou ik myn zuster en Arnulf eens
laten zien dat ik geen jongetje meer ben,
dat men wegzendt als groote menschen aan
’t woord zyn.
Daarmede trok hy den dokter voort, half
met geweld, en binnen weinige ogenblikken
waren zy tusschon de boomen verdwenen.
Hij heeft gelijk, zei Arnulf, hem na-
kykend. Hy wordt nog te veel als een
knaap behandeld, en hij is werkelijk al mans
genoeg.
Maar hy is nog veel te onbezonnen,
meende Eleonore, en daardoor zou hy zich-
zelven en anderen aan groot gevaar bloot
stellen. Dus nog geen bericht van de onzen
daarginds P
Neen, de bode dien ik verwacht, zal
wel eerst dezen nacht aankomen, want over-
14)
Men heeft daar in ieder geval een beter
uitzicht dan hier onder aan het strand.
Ja, dat was ook myn waarnemingspost,
zei Jansen.
Otto scheen echter weinig geneigd dezen
raad op te volgen hij keek met een onder
zoekend oog beurtelings zyn zuster en Arnulf
aan, en antwoordde op. een toon van mis
noegen, dat hy volstrekt niet trachtte te
verbergen
- Dat wil zeggen, ik word weggestuurd
omdat je samen weer gewichtige besprekin
gen hebt, en daarby ben ik overbodig. O,
Arnulf, ik weet heel goed dat myn zuster
je vertrouwde is! Zjj hoort al je geheimen,
haar zeg je alles, zy weet alles, en ik
ik weet nooit iets; ik word weggestuurd
als een schooljongen, die ieder woord vertelt
dat hy opvangt.
Maar, Otto, wat baalt ge je toch in
’t hoofd I zei Eleonore.
De jonge wildzang liet zich echter niet
van zyn stuk brengen.
O, ik wil me volstrekt niet bjj je op-
1—5 jl
10 CM
naar pKptBruimie.
i„ ’tf I
-in$| van Ad ver ten tien tot 1 uur deb midd.
hun opgelegd. Ongetwijfeld wasjhij zwaar,
deze lasten h‘èt schynt ook J#el, dat zy
er zich reeds v^njte voren doorwerpletterd
geacht hebben en daarom geen jfoging doen
om hem te torsten. In de Encycliek hebben
zy slechts moeilijkheden, bezwaren en hin
derpalen) van ilk een hoogte öhtdetyjt, dat
zy zelfs niet getracht hebben erjover heen
te komen. Ditto hebben zy nijen begrypt
het thans héter ook bedoeld te
zeggen, toen zy hetpauaelyk stuk lichtgevend
hebben gpnoemd. Zy hebben er inderdaad
duidelijk ih meenen te lezen, dat er niets
te doen viel, daar de Paus hun alle uitwegen
had afgefilóten, daarby de hoop nKdrukkend,
dat zy er pog een ontdekken zouden.
De Débets betreurt dezfe staatkunde, die
fa. i. van ^veerszyfien presque égdlement in-
(ransigeanfe is geweest èij welker gevolgen
thans zullenblijken. De Tetops heeft gehoord,
dat eenige blsschoppefi van plan zouden zyn
Jen minister te bezoeken om te booren, wat
de plannen der regeering zyn. Dit bezoek
'^ou nuttig kunnen zyn, indien de bisschóppen
(Ér de moreele zekerheid van meenamen en
qverbrachten op hunne collega’s, dat de re
giering de wet toepassen, maar zich wachten
Zal, in de strikken te vallen, door de reac
tionairen gespannen om het land naar den
godsdienstoorlog te voeren.
Duitsphland
str<
edelen st.
jjte zjen?1 M<
j Baden als v<
'i van Duitse
een utiio tot stand komt, die ons de ipoge-
Ijkfieffl tot vrije® ontwikkeling' geeft.
UitJ deze zinsneden is duidelijk op te ma*
kep, dat de Hongaarscfee onafhankelijkheids-
party zal blyverwerken voor de verwezen
lijking' van haan program, wat de betrek
kingen t<|t Oosténryk ^treft.
Kraps yozer%aat niet naar de kust van
Dalmatië’/om einde gezamenlijke oefeningen
vap legetj ep Moot by te woneri. Daarmee
vetfvalt olkChm veelbesproken bezoek aan
Bosnië. In H®izers „plaats gaht de troon-
opj°lger, Fraps Ferdittand. r
Als: JfdeA wdrdtjtóegeven i een lichte
verkofcdneid, /dimde pfeizer al had V/|ór zyn
vertrek uit ïsqm nnr Hide manoeuvres iii
Silezië en dig hornaar biet kwytikan raken.
De Keizer verjeent’l'overigöns audiënties.^
Maar vermoedelijk heeft tot gyn besluit om'
niet naar Polair Lissk en Trbbinje te gaan
evenzeer als de hardnekkige Verkoudheifl
meegewerkt bet malle besluit Van den ge
meenteraad van Agram, krachtens hetwelk
door een afvaardiging den Keizer bjj aan
komst te Trebipje een adres zou worden
aangeboden, vragende om inlijving der be
zette provincies by Kroatië. Zoo vat de
Weensche Zeit. het o. a. op in een artikel
over het afgelaste bezoek.
Een Reuter-bericht uit Teheran (Perzië)
stelt den toestand voor als nog geenszins
normaal.
De leden van den Nationalen Raad zyn
nog niet gekozen. De geestelijkheid heeft
de kennisgeving aan de bevolking, die door
den grootvizier opgemaakt was, verworpen,
en in de plaats daarvan een andere opge
steld, die echter de toestemming van den
Sjah niet verkregen heeft. Donderdag hebben
priesters, kooplieden en winkeliers een bij
eenkomst gehouden om de houding regeering
te besprekendeze werd3scherp afgekeurd.
De geestelijkheid wilde nog dat men eenigen
tyd geduld zou hebben, maar een groothan
delaar eischte onverwijlde sluiting van de
bazaars.
Na de vergadering begaven zich vijf en
twintig volksleiders naar de Britsche legatie,
hun voornemen te kennen gevende om die
niet te verlaten voordat de Sjah zich naar
de wenschen der geestelijkheid heeft gevoegd,
en den grootvizier en eenige andere openlijke
of geheime tegenstanders van de hervor
mingen, zal hebben weggezonden.
Over de betrekkingen tusschen Turkije
top van den Zeeberg; je neef beweert dat
dit het eenige punt is, vanwaar men het
gevecht aan den Strandholm kan volgen.
Waar is u gebleven, mynheer von Mansfdd P
Hell mat was aan den zoom van het bosch
blijven staan, maar zyn blik rustte onafge
wend op Arnulf en Eleonore, die zy blijkbaar
in een zeer vertrouwelyk gesprek verrast
had. Nu kwam hy nader en zei op onver
schilligen toon
Wy storen misschien, Eleonore P
Waarin P vroeg deze fier en koel.
Wel, in je gesprek met mynheer Jan
sen. Hy is in elk geval veel meer vertrouwd
dan ik met je duinen en bossebon, die je
zoo liefhebt.
Er lag iets dreigends in die op spottenden
toon uitgesproken woorden, maar Arnulf bleef
hem dit antwoord niet schuldig. Hy richtte
zich in zyn volle lengte op en zei
Ja, baron, dat ben ik I En vandaag
is het voor u misschien ook de moeite waard
er eens een blik op te werpen, want in onze
bosschen wordt gevochten, en de stryd geldt
de bescherming van onzen bodem tegen
vreemde indringers.
Het verwondert me alleen dat u er ook
niet by is, hernam Hellmut op denzelfden
toon u draagt het geweer althans over den
schouder.
Ook de jongste regeeringsmededeeling in
Rusland, het program van Stolypin zooajs
het wordt genoemd, heeft een voorge
schiedenis. Het is weer een uiting, als men
de berichten gelooven mag, die de Duitsche
„National Zeitung” ontvangt, van het dua
lisme dat in elke Russische regeeringshan-
deling merkbaar is. Steeds wordt men weder
herinnert aan het dichterswoord
„Zwei Seelen wohnen ach in meiner
Brust
wanneer men ziet hoe een regeering poogt
tegelyk hervormingsgezind en reactionair te
zyn. Op welke wyze die twee neigingen
hebben medegewerkt by het opstellen van
Stolypin’s program wordt aldus uiteengezet:
De Tsaar was diep getroffen door de aan
slagen van den laatsten tyd en vooral door
het vermoorden van generaal Min, op het
perron te Peterhof.
Hy deelde aan zyn omgeving zyn plannen
medeom de Doema snel byeen te roepen
generaal Trepof te ontslaan en Pobjedonoftzef
een lang verlof naar het buitenland te ver
kenen en om een vrijzinnig kabinet in de
plaats van het ministerie-Stolypin aan ’t be
wind te voeren.
Dit alles beschouwde de Tsaar als een
inleiding tot krachtige liberale hervormingen.
Hy stiet echter op den tegenstand van de
grootvorstenvooral Nikolaas Nikolajewitsj
meende, dat er slechts één middel bestaat
om den toestand te verbeteren de militaire
dictatuur. En voor het dictatorschap noemde
deze grootvorst den gryzon generaal Ignatief.
De keizerin moeder waarschuwde haar zoon
eveneens voor de gevaren van een liberale
staatkunde,- die zou beschouwd worden als
een toegeven aan de eischen der terroristen.
Onder dezen invloed kwam het tweeslach
tige manifest tot stand, dat van beide stem
mingen de sporen draagt, en dat juist daarom
in Rusland niemand bevredigt, de rechter
zijde zoomin als de linker.
Optimistisch is de toon der gematigde
Fransche bladen over de vergadering der
bisschoppen niet, Men weet zoo schryft
de Débats wel nog niet nauwkeurig, wat
er gebeurd is, maar ongelukkig staat het te
vreezen, dat er heelemaal niets is gebeurd
en dat de bisschoppen er niet in geslaagd
zyn „de middelen te vinden, welke de wet
aan alle burgers toekent om den eeredienst
aan te richten.” Dit is nochtans de taak, of,
om de uitdrukking uit de Encycliek te ge
bruiken, de last, door den Heiligen Vader
stalteh uit hiqt groote wordingstifipi
het ryk nog vol leven in het heloi
zaam zyn, d^ het hun vergun^ is lei
litschland ■jneer en meer inwenf“
•ekken en het voortïeven van^
)am||Van de Zahringerj
Frederik en I
-.jldigq vertegeif
j van Duitsch^ wórstenhuizenij nog J
j vooï^ de jiefdq'iM hun onderdanen én'i
'i yereèfin^ vaniw natie gestaard bly
J Binnén enkek {dagen zullen de grqjj
Sen dè' grdoth ‘rtbgin ook hup gi
en huk eenigè rafthtei;, de jemalin
krooiijirins vh^wedfcn, op[ denzelfj
;Ü^ar zilveren .Wuiloff vianep.
izoon LodewfjkJkikj alsj jongeman
In 1888 overMn, fenn eéfstg
de erfgrootherfc lydt, n«J
pap .een crnsti&Jkwj
de mogelijkh^idy aat prins
een neef van den groothertog, .o
wöordigen groothertog zal opvolgön, en daar
om was dit jaar in Baden de vreugde zoo
algemeen toen prins Max een zoon geboren
werp. Het voortbestaan van het protestant-
sche' huis van Zfihringen is, menschelyker-
wyze gesproken, daarmee verzekerd.
De Hongaafsche minister van onderwijs,
graaf Apponyi, heeft te Jasz-Berény voor
zön jtiezers een redevoering gehouden, waarin
hy de politieke grondslagen van de Hon-
gaarsche regeering uiteenzette.
„By de kabinetsformatie”, zoo zeide hy,
„moest iedere zelfzuchtige gedachte achter
staan by het vaderlandslievende plichtsgevoel
maar daarom is het niet te verwachten, dat
de leden der Kossuth-party, zy mogen dan
een offer hebben gebracht toen zy een
ministers-portefeuille aanvaardden, hun be
ginselen hebben verloochend. De practyk
bewijst beter dan elke theorie, dat de dua
listische grondslag der monarchie onvoldoende
is en niet in staat, de wenschen der natie
te doen verwezenlijken. Wy hebben daarom
een voorloopige regeering gevormd, omdat
wy op den engen grondslag, die tusschen
coalitie en kroon bestaat, geen groote resul
taten kunnen verwachten. Maar wy zeggen
daarom nog niet: „Après nous le déluge”.
De regeering zal integendeel alles doen om
de natie te versterken en de toestanden te
verbeteren. Er is geen enkele grond om te
verwachten, dat de kroon de eischen der
onafhankelykheidsparty steeds zal blyven af
wijzen. Want de grondstellingen dezer party
zyn niet in stryd met de bepalingen der
Pragmatieke Sanctieen de band door dit
edict geknoopt zal hechter worden, wanneer
dag is het niet veilig voor hemde strand
voogd houdt de wacht als een helhond. Maar
het zal niet lang meer duren dat hy ons
met zijn politie-maatregelen dwingt, en als
de poppen eenmaal aan ’t dansen gaan, dan
moge God hem genadig wezen!
Hij liet deze woorden van een dreigenden
blik vergezeld gaan, en ook op Eleonore’s
gelaat vertoonde zich een sombere uitdruk
king toen zy antwoordde
Holger is zeer dikwijls op het kasteel,
fljj en graaf Odensberg zyn erg bevriend
samen.
Dat is geen wonder, soort zoekt soort
Ën is ook nog altyd op MansfeldP
Omdat we moetenU weet dat de
ziekte van grootmoeder ons dwong te blij
ven. Maan de dokter heeft haar verlof ge
geven de volgende week naar Wykstadt te
vertrekken. Goddank
Plotseling klonk achter hem een heldere
stem
Kyk, daar is Nora
En omkeerende, bemerkte Eleonore haar
vriendin Eva, die uit het bosch op haar
toek wpm
Ben jij op Mansfeld, Eva? Daarvan
wist ik in ’t geheel niets.
Ik ben eerst voor twee uur met myn
voogd gekomen, dadelijk nadat jij uitgereden
was, antwoordde Eva. Wij willen naar den
8