ff?)
;ao
Dlieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
(TEN
Vrijdag 7 December 1906.
No. 10203.
Bullenlandsch Overzicht.
jOOlN,
iTER
tgelle.
45ste Jaargang.
FEUILLETON,
Tegen den Stroom.
KMA.N AZw.
P B 13.
50 ets., 75 ct
'S en Drogist, n
fKXR!
Botterdam.
!B, Apotheker
Vesthaven 118
NO, Poelier
8DAM-
VEER 1
jllahd)
Magazijn
itters verricht
gelijks versch
Soepkippen,
gemeste Eend-
;els, Fazanten
e, Reevleeseh,
onenrreerende
laakt franco
Renter seint nit Rome, dd. 5 Deo.
De Kamer is begonnen met de behande
ling der besprekingen van den dienst op de
spoorwogen. Het Italiaansch-Roemeensclie
handélsverdrag is onderteekend.
feletoi n Mo. 84.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
jiost 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F CENTEN.
Over den toestand van den Sjah r.jjn nog
(■OUDStHE llKRIVr
geen nadere betrouwbare berichten ontvan”
kasteel uit een tooversprookje, lag daar het
slot in bet diepe, donkere woud. Uit niet
een richting kon men het naderen zonder
een tamelijk verre wandeling door het bosch
te hebben gedaan uit alle vensters zag men
op eiken en beukentoppen. Alleen uit Cla-
risse’s boudoir met zeer veel smaak had
men dien doorkijk aangelegd dwaalde de
blik langs de duinen tot op de zee.
’t Is niet te zeggen, hoeveel Clarisse hield
van dit wijde, wijde boschReeds als kind
had zjj daarin met Bruno en Richard roild-
gedwaald. Aan de hand van de groote jon
gens, die, hoewel ze heel wat jaartjes ouder
Waren dan zij, toch graag met baar op en
neer gingen, had zij toen reeds die bosschen
in alle richtingen doorkruist.
Meermalen had zy ’t woud gezien, als de
eerste groene blaadjes aan de takken waren
en duizenden bloempjes in mos en grasze
kende het in den vollen groenen bladertooi,
zoo dicht, dat in ’t hartje van den zomer
nauwelijks een zonnestraal zich door ’t loof
dak een weg kon banen. Daar rijpten dan
de zoetste bessen in tallooze menigte, daar
zweefden de bontgekleurde vlinders, daar
zongen duizend vogels hun prettigen wild
zang. O dan was ’t mooi in het bosch
van Trunzow 1
(Wordt vervolgd)
De Engelsche minister van oorlog wil het
regiment ruiterij, dat te Edinburg ligt, ver
plaatsen de kazerne wordt ongezond geacht,
de verplaatsing zou een aanmerkelijke be
zuiniging geven en ook om militaire redenen
is zij gewenscht. De bedoeling is het regi
ment buiten Schotland in gar.iizoen te leggen,
en daarmede zou dat land van alle ruiterij
zyn ontbloot. Daar komt men in Schotland
en vooral te Edinburg tegen op Dat is op
zichzelf een zaak van slechts plaatselijk be-
de spotbladen is de Schot een gewilde figuur.
De Schot van zijn kant heeft een sterk ge«
voel van eigenwaarde, en vindt de Engelsch-
man bepaald zijn mindere. Vandaar, dat hy
geen gekscheeren met zjj» land en volk
veelt. Eigenaardig dat d6verschillende doe
len van een land, dat'een reeds eeuwenoude
gemeenschappelijke geschiedenis heeft, zoo
lang hun eigen karakter en bun nationalen
haat bewaren.
'/j, dubbole floMch
>gte, Zaltbomm
t te rd am.
■ge.
Czn. Rotterdam
fabrieken tegen
ijzen.
Spreek-, Bhr.
lingen.
lt, wende zich
Het Congres van de Vereenigde Staten is
gisteren geopend, met voorlezing van een
Boodschap van president Roosevelt. Het is
opmerkelijk wolk een ruime plaats in die
Boodschap aan do sociale quaestie wordt
Br uno’s tegenwoordige bezitting was, on
veranderd, al van ouder tot ouder in handen
van de Glatbecks geweest en de opeenvol
gende eigenaars hadden, ook nagenoeg zon
der uitzondering, al hun best gedaan om do
plaats te verfraaien, waar de wieg hunner
voorvaderen had gestaan en waar ze allen
begraven lagen.
AI was daardoor aan ’t kasteel wel iets
te bespeuren van een wonderlijke smaakver-
warring, het geheel was on bleef toch een
welsprekend getuigenis van een langdurige
landbouw- en familie-geschiedenis. Al ver
schilden ook de opeenvolgende geslachten
min of meer/van smaak, wat voornamelijk
aan de bybouwingen en de versieringen van
het feudale slot was te zien, veilig mocht
men aannemen, dat elke Glatbeck, die ’t
bewind in banden bad gekregen, de kennis
van het landbeheer, van den bosch-cultiiur
en de vruchten- en plantenteelt in zekeren
zin was aangeboren. Waarlyk, de testaments-
bépaling van den bet-overgrootvader Kilian,
dat ieder bezitter van Trunzow verplicht
was, elk jaar een zeker aantal woud- en
vruchtboomen aan te planten, was waar
schijnlijk voor de Glatbecks geheel overbodig
geweest.
Zooveel was zeker, dat Trunzow de mach
tigste bosschen bezat van mijlen en mijlen
ver in den omtrek. Droomverloren, als een
51)
De losjes omgeworpen jachttasch en de
kleine buks met den kordonriem over den
linker schouder hangend, verhoogden nog
den eigenaardigen indruk dier geheele ver
schijning.
„Ludmilla, wacht even 1” riep hy haar
toe, plotseling weder aan zachtere neigingen
gehoor gevend. Zy nam hem op met koelen
blik en zweeg.
„Ik ga met je mee Maar een paar mi
nuten, dan ben ik klaar 1” zei Richard
weder.
„Mevrouw je schoonzuster zou ’t my nooit
vergeven, zoo ze door mijn toedoen de blijd
schap had moeten^ missen van je te zien.”
Zjj ging naar buiten en sprong zoo licht
als een veer op het gereed staande jaebt-
wagentje, den groet van den jongen jager
met een nauwelijks merkbaar hoofdknikje
beantwoordend. Met vaste hand greep zij
de teugels, de naast baar staande zweep en
reed in korten draf het slotplein af. Een
lange, onheilspellende blik nit Richards don
kere oogen "Volgde haar, doch hü self trad
gegeven en het getuigt zeker van een juiste
opvatting, wanneer de president daarin een
scherpe veroordeeling uitspreekt tegen allen
die den klassenhaat prediken tegen de ryken,
maar ook tegen hen, die hunne medemenschen
éxploiteeren, zonder rekening te houden met
hun geestelijk en lichamelijk welzyn. Iq
dit verband kondigde de president zyn voor
nemen aan voorstellen te doen tot inkrim
ping van den werktyd der spoorwegbeambten,
en een onderzoek in te stellen naar den
arbeid van vrouwen en kindereneen meer
in bijzonderheden afdalende wet op de ver
antwoordelijkheid aan werkgevers is daarby
naar de president meent, noodzakelyk.
Het was natuurlijk, dat de president, na
alles wat hy reeds over de trusts heeft ge
zegd, opnieuw aandrong op scherpe controle,
en die eveneens wil uitbreiden tot de spoor
wegmaatschappijen, wier tarieven onder alle
omstandigheden aan de „Interstate Commerce
commission” moeten worden voorgelegd.
•m
De Slimbirski Westnik en andere bladen
uit het Wolga gebied hangen droevige too-
neelen op van den hongersnood in die stro
ken. Het heette eenige tijd geleden, dat die
zelfs zoo erg was, dat de boeren hun doch
ters verkochten. Onlangs werd dit tegenge
sproken, m\ar nu wordt het andermaal
staande gehouden.
In en om Simbirsk leven tallooze gezinnen
op niets anders dan aardappelen, alle vee
is verkocht en koren is met 40 cent het
(ongeveer 16 K.G.) gestegen. De Tataren
aan den buitenkant zyn er zoo mogelyk nog
erger aan toe. In het district-Tetyoesji moet
het nu gebeurd zyn, dat jonge meisjes aan
slavenhandelaars uit dan Kaukakus zyn ver
kocht tegen prijzen wisselende van f 127,50
tot byna f 200; dezen slavenhandelaars ge
beurt het niet alle dag, dat zij op blanke
koopwaar de hand kunnen leggen. De ouders
verontschuldigen zich met te wyzen op den
honger hunner andere kinderen en van
zichzelven. Erger gaat het nog toe onder
boeren naby Astrakan, die hun vrouwen
dwingen de verdachte huizen in de stad
binnen te gaan, waarvoor de echtgenoot een
scbandeloon van 25 roebels ontvangt.
Ook Samara lijdt bitter onder de gevolgen
van misoogstin het geheele governement
woedt dan ook hongersnood. Als wy ons niet
vergissen was vooral voor deze provincie
een groot deel Lydwall’s befaamd geworden
graan bestemd.
De redevoering van den directeur der
koloniale afdeeling, Domburg, in den Duit-
schen Ryksdag heeft naar buiten vooral
grooten indruk gemaakt.
„Hier treedt voor de eerste maal een man
op”, zegt het „Tageblatt”, „die zelfbewust
en krachtig verklaart, niet te zullen wijken
voor pressie van rechts of van links, en
liever te willen heengaan, zoo hy zyn ambt
niet in eere kan waarnemen.
„Hiermede is voor het eerst de mogelijk
heid uitgesproken, den band tusschen regee-
ring en centrum te vernietigen en tot een
nieuwe, gezondere opvatting van onze poli
tieke toestanden te komen. Tegen dien band
is sedert jaren geprotesteerd; en het zou
verwondering wekken zoo de liberalen thans
de gelegenheid niet aangrijpen om een betere
verhouding te doen ontstaan. Dernburg zou
ongelyk hebben, als hy het der linkerzijde
onniogtfipk maakt hem te volgenen de
linkerzijde zou ongelyk hebben als zy niet
wil inzien, wat Dernburg op dit oogenblik
hoeft gedaan”.
En de „Voss. Zlg.”„De redevoering van
Dernburg is een oorlogsverklaring aan de
grootste en nflichtigste party van het huis.
Het is een openlijke breuk met het centrum.
Voert de man politiek op eigen hand, of
handelt hy in overeenstemming met den
leidenden staatsman
Billow heeft het antwoord reeds gegeven.
Hy keurt het optreden van den directeur
der koloniale afdeeling niet alleen goed, dat
optreden is het gevolg van de instructies,
door den Rykskanselier gegeven.
„Dan kan de invloed van dezen strijd op
de andere takken van wetgeving en bestuur
niet uitblijven,” zegt de „Voss. Ztg.” „En
het volk zal de verlossing der regeeringuit
het juk van het centrum beschouwen als esn
bevrijdende en verlossende daad”.
ertrofien
■8 welbekend
ET-ELIXIR
Fabriekimerk).
i, radicale in
van alle, zeil*
kkige xenuto-
ontstaan door
ngdigen leeftijd
zwakte, Biet':
Hoofdpyn --
- Maagpijn
n vermogen -
enz. Uit-
Het schijnt, dat een „modus vivendi” tus
schen de Republiek en de Kerk zal worden
gevonden. Want al wil de Paus de vol
komen veroordeeling der schoidingswet hand
haven, hy heeft toch aan de Fransche gees
telijkheid toegestaan, de bepaling der wet
van 1881 betreffende de regeling van open
bare samenkomsten na te leven, mits de
aankondiging van de geregelde kerkelyke
plechtigheden eens in bet jaar voldoende is.
Briand heeft in zijn circulaire aan de pre
fecten, opgenomen in het „Journal Officiel”,
duidelijk uiteengezet, dat de schoidingswet
geeoszings de uitoefening van den eeredienst
verhindert, volgens de wet van 1881. Hij
heeft vele afwijkingen van de bepalingen
dier wet toegestaan, zich grondend op het
eigenaardig karakter der openbare godsdienst
oefeningen. En daarmede heeft de minister
de gelegenheid geopend, om geheel in den
geest van het pauselyk schrijven aan den
aartsbisschop van Parijs, de godsdienstoefe
ningen voort te zetten.
De Paus heeft verder aan de kerkeraden
toegestaan, als hun beheer op 11 December
vervalt, aan de particuliere liefdadigheids
instellingen de gelden uit te koeren, die
voor liefdadige doeleinden waren bestemd
de paleizen en pastoriën, thans in bruikleen
van den staat, kunnen na 11 December wor
den gehuurd slechts mag geen enkel gebouw
worden gehuurd, dat nu eigendom der kerk
is, en na 11 December onder beheer van een
sequester zou worden gesteld.
Zoolang bij de wet niet de overdracht der
kerkgebouwen aan de gemeenten wordt be
volen, kunnen de godsdienstoefeningen dus
op de gewone wyze worden voortgezet.
Telefoon Mo. 62
A I) V EBTEN TI EN worden g-ephatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
lang, maar ze wordt ook voor buitenstaan
ders merkwaardig, omdat in deze kwestie
weer eens duidelijk wordt, hoe sterk het
particularisme nog in het Vereenigde Ko
ninkrijk is.
Maandag is er te Edinburg, onder leiding
van den lord-provoost, den burgemeester,
een protest-vergadering gehouden, waarop
Lord Rosebery de voornaamste spreker was.
Ziehier een paar aanhalingen uit zyn rede,
en het daverende applaus dat zyn woorden
telkens’uitlokten bewijst genoeg dat hij naar
het hart van zyn hoorders sprak. „Er is een
zuinigheid”, zeide hy o. a.. „die de wijsheid
bedriegt. Dat spreekwoord lykt my zeer van
toepassing op dit geval. Als de regeering
om 206,000 uit te sparen, in het Schotsche
volk verborgen krachten en vyandige ge
voelens, die lang geslapen hebben, gaat
wekken, dan zou zy wel eens kunnen erva
ren, dat dat geld niet bezuinigd ware.”
„Het groene eiland van Erin is groen, vooral
denk ik, omdat het zoo rykelyk met Britsch
goud wordt bevloeid. Engeland kan krygen
wat *t wil, omlat Engeland, vermoed ik,
de overbeerschende vennoot is (een uitdruk
king van Rosebery zelf, toen hy indertijd
zeide, dat er eerst aan Home Rule voor
Ierland kan worden, wanneer Engeland, de
overbeerschende vennoot in de rykszaak, er
voor gewonnen is.) Maar Schotlani, als div
bfj geval eens iets vraagt, al is 't nog zoo
weinig, wordt altijd beknibbeld en te kort
gedaan. „Er kan een tijd komen, wanneer
zoodanige behandeling voortduurt, dat het
Schotsche volk zich genoopt voelt, nauwkeu
riger dan het tot nog toe gedaan heeft te
onderzoeken welk voordeel het uit de ver-
eeniging met Engeland heeft getrokken.”
Is ’t niet of men, als in het begin van
het liberale bewind, een Johannesburgsch
progressief hoort dreigen, dat Zuid-Afrika
den band met Engeland zal doorsnijden,
wanneer het moederland niets anders han
delt En zoo spreekt Rosebery, de man die
sedert 1894 meer en meer tegenstander van
Home Rule voor Ierland is geworden, omdat
zy de eenheid van het ryk zou bedreigen 1
Het beleedigde gevoel van den Schot moet
we) sterk in hem spreken.
Maar er bestaat een diepgewortelde vij
andigheid tusschen den Schot en den En-
gelschman. Ofschoon de Schotten naar ver
houding van hnn aantal een overwegende
rol in het koninkrijk spelen het tegen
woordige kabinet bestaat voor de helft of
meer dan de helft uit Schotten voelen
zy zich toch telkens achteruitgezet De
Engelscbman spot graag met den Schot
zegt, d it de Schot geen grap begrijpt, dat
hy gierig is en een echte provinciaal. In
niet naar buiten.
„Slang,” siste hy tusschen zyn tanden,
„pas op, dat zal je heugen!” Somber pein
zend ging by de trap op naar zijn eigen
kamer, ’t met zich zelf nog niet eens, of hy
dat tweetal volgen zou dan wel naar Trunzow
zou ryden.
Onwillekeurig grijpt hy zyn lievelingsbuks,
laat met onderzoekende hand den haan er
van krakend op en neer gaan om evenwel
’t geweer met een gebaar van onverschillig
heid weer in een hoek te zetten.
„Komaan, naar Trunzowriep hy einde
lijk overluid als om zoodoende zich zelf in
dat besluit te versterken.
Na verloop van een klein half uur, dat
hy bad noodig gehad om zich te verfrisseben
en te kleeden, werd het plan een daad.
Met gedwongen bedaardheid wierp hy zftn
wijden mantel over de schouders, nam de
teugels en bevind zich weldra op den hem
welbekenden weg naar zyn broeders land
goed.
Trunzow was een dier oud-fendale, mooie
zetels, zooals de Duitscbe adel zich die reeds
een paar eeuwen geleden wist te stichten
in destijds nog bijna woeste en onherberg
zame landschappen, tot eigen genot en voor
deel in de eerste plaats, dat is zeker, maar
indirect ook tot de verspreiding van een
zekere welvaart om zich heen.