1907!
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken
Voorbereidend Militair
Onderrhjit.
No. 10331.
Dinsdag 1 Januari 1007.
45ste Jaargang.
Kleinhandel in sterken drankr
Waaneey we dan den staatkundigen
toestand; van andere landen vergelijken
met den onzen, dan hebben we alle reden
om 1907 welgemoed in te gaan met de
beste heilwenschen voor allen en voor de
Koningin en haar Gemaal in de eerste
plaats
Buitenlandse!) Overzicht.
i
FEUILLETON.
Tegen den Stroom.
(MIMISCHE co
Teletoui No. St.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
|K)st 1.70.
Atzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Telefoon No. St
ADV E^tt T E N T I E N worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
Dit No. bestaat uit twee bladen.
EERSTE BLAD.'
Onderzoek ter verkiVjging van
een Bewijs van voorgdoefendheid
De BURGEMEESTER vaA GOUDA brengt
ter kennis Tan belanghebbenden, dat zjj, die
lich hebben aangemeld tot deelneming aan
het in Jannari a.a. te bonden onderzoek ter
verkrijging van een bewijs van voorgeoefend
heid, voor dat onderzoek znllen moeten aan
wezig zjjn op Woensdag, den 9 Jannari 1907,
des voormiddags te 9 nren in de Kazerne
alhier.
GOUDA, den 81 December 1906.
De Burgemeester voornoemd,
R. L. MARTENS.
BURGEMEESTER en WETHOUDERS van
Gouda, brengen ingevolge art. ia, i« der .Drank
wet ter openbare kennis:
dat bij hen ia ingekomen het navolgehde ver
wek om verlof voor den verkoop van alcohol
houdenden drank, van R. van der Kemp, in de
benedenlocaliteit van het pereeel aan de Stoof
steeg! Wjjk A No. 74.
Binnen s weken, nadat deze bekendmaking is
geschied, kan ieder tegen het verleenen van het
verlof schriftelijke bezwaren inbrengen.
Gouda, den 31 December 1906.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
R. L. MARTENS.
De Secretaris,
BROUWER.
Een nieuwe tijdkring ligt voor ons!
Nieuwe bezems vegen schoonvan 't nieuwe
verwacht men veel goedsIn 't laatst van
'tjaar lijkt alles duf en versleten. De
koopman legt zijn oude, gebruikte boeken
weg en begint met frisschen moed zijn
nieuwe aan te leggen. Mocht 't oude jaar
hem ook al geen bevredigende winsten heb
ben opgeleverd, hij denkt onwillekeurig met
een zeker optimisme aan 't nieuwe jaar.
Hij hoopt door dit of dat te doen zijne
zaken te bevoordcelen. En gelijk het den
handelsman gaat, zoo gaat het in den
grond van de zaak ieder onzer 1
Wij hebben onze idealen voor het nieuwe
tijdvak
Wat is de mensch zonder idealen! Ge
lukkig hij, die ze schept, hij blijft op den
moeilijken levensweg pal staan en trotseert
dikwijls al de bezwaren, die hem worden
opgelegd. Met nieuwen lust aanvaarden
ife duüNjen strijd in de nieuwe periode 1
En of 'tizonnig of somber weer is oj>
Nieuwjaar; wij storen er ons niets aan",
wij gapff toch mot een blij gezicht onze
bloedverwanten, vrienden en kennissen
geluïwenschen.
let is druk op straat en gezellig in
huif, want ieder heeft op Nieuwjaarsdag
tocht wat te zeggen, dat uit 't hart komt
tolijk stormt de jeugd naar groot
vader \>f naar grootmoeder om ze te be
groeten"™ den eersteling der dagen. En
de grijze oudjes leven op bij 't zien van
die jolige meisjes en jongens, wien de
blos der gezondheid etapnbezorgde vreugde
op- de wangen gloeit iVMet een. lach op
't gelaat, die van herinnering spreekt en
een traan in 't oog, die van medegevoel
getuigt, worden de gelukwenschen ont
vangen.
Ga maar zoo door blijde, zonnige echt
Hollandsche jengdWij hebben voor U
niets dan goeds te wenschen in 't nieuwe
jaar.
Toont U steeds 't land van Hildebrand
waard te zijn. W ordt trouwe, flinke degelijk
ontwikkelde burgers, echte steunpilaren
van Oud-Holland, van 't goede vrije land,
dat we eeren en liefhebben om zijn in
stellingen, om zijn vrijheid, om zijn wakkere
mannen, die op elk gebied nog genoemd
mogen worden! En nu denken we on
willekeurig aan de laatst verloopeu ge
beurtenissen in de Tweede Kamer der
Staten-Generaal. Wie den loop der dis
cussies heeft gevolgd en wie heeft dat
in de laatste dagen niet met ambitie ge
daan die heeft gezien, dat er onder
onze volksvertegenwoordigers, van welke
kleur ooknog een kloeke geest leeft.
Eeh kracht ging er van hen uit, een
lust Om zaakrijk en flink op te treden,
die cerbiedt afdwingt!
Ean eeresaluut brengen we hen en niet
het fhinst ook den Minister Staal, die,
zijn naam is toevallig 't symbool van zjjn
slotrede, heeft gezegd dat flinke, echt
Hollandsche woord: „Ik buig niet naar
links of naar rechtsik sta hier midden
in de Kamer, rechtop gelijk 't een Minister
betaamt. Men kan mij tot altreden nopen,
welmj dan zal het zijn voor mvjn beginsel
onder onze vlag met een onbevlekte,
witte baan\" Die mannentaal heeft resul
taten gehad, die men niet verwachtte.
Bloeie ons land, stijge ons volk in achting
bij andere natiën
In 't bijzonder hebben we ook onze
heilgroeten te brengen aan 't Bestuur onzer
stad5 Wjj hopen en vertrouwen, dat ook
in 1907 veel goeds tot stand komt in
onze gemeente. Er is nog werk in over
vloed. Dank zij 't kapitaal, dat aan onze
stad is vermaakt, zal weldra een nieuw
ziekenhuis verrijzen, waarvan de bouw aan
bekwame handen is toevertrouwd.
En wat zal men met het oude Gasthuis
beginnen Zal men daar een Badinrichting
vestigen Gelukkig heeft de Gezondheids
commissie het stichten van een dergelijke
inrichting al aangeduid ais eene voorziening
in een groote behoefte. Moge Gouda met
zijn toenemende bevolking niet langer
achterstaan bjj andere gemeenten op dit
gebied. Wij zijn overtuigd, dat het Bestuur
onzer stad aan deze zaak in 1907 ook
de noodige aandacht zal wijden. Ze is in
't belang der volksgezondheid en elke
maatregel ter bevordering daarvan moet
door den Gemeenteraad met beide handen
worden aangegrepenHoe onbekend de
toekomst ook voor ons moge zijn, als wij,
elk in onzen kring, met de beste voor
nemens bezield zijn voor 't nauwgezet ver
vullen van 'tgeen de plicht ons oplegt,
dan gaan we met verttouwen voorwaarts I
Hij dwingt mij klim te zijn en sterk,
Terwijl mij 'tharte bloedt;
En als ik ween, dan zegt hjjwerk
Als ik niet kan: gij moet!
Want volg ik hem, dan rondom uiij,
Schept hij mij vrede en licht,
En stemt mij 't hart zoo ruim, zoo vrij.
Hoe is zijn naam? DE PLICHT.
Moge ook in 1907 ieder zich scharen
om den troon van Koning „Plicht". Zijn
heerschappij is voor allen een zegen, zijn
bevelen opvolgen met de grootste stiptheid
brengt ons de vrijheid, waarnaar ieder
moet streven om met opgeheven hoofd 't
onbekende tegemoet te gaan.
Reuter seint uit Parjjs, d.d. 29 Deo.:
De discussie over het wetsontworp-Briaud
werd hervat. De eerste twee paragrafen
vau art. 1 werden aangenomen met 184
tegen 91 stemmen, da 3e paragraaf met
180 tegen 93. Het guheeie artikel werd
daarop aangenomen zonder nieuwe stemming
De Senaat ging voort met de behandeling
van de wet-Briand en nam de eerste difle
artikelen aan. I t
De Senaat nam de wet Briand in baar
geheel aan met 190 stemmen tegen 100 en
daarop de voorloopige twaalfden der be
grooting.
De zitting is gesloten.
Renter seint nit Washington d.d. 29 Dec
De heer Straos, Amerikaansch minister
van den handel, heeft een commissie be
noemd voor eeo onderzoek van de wet der
Vereenigde Staten en de wetten van andere
landen op de behandeling van tnsschendeks-
passagiers. De heer Strans acht de „Pas
senger Act" van 1882 niet meer overeen
komstig de moderne toestanden en is van
meening, dat deze wet herzien moet wor
den, daar sommige van de strafbepalingen
overdreven en andere onvoldoende zjjn,
Na de nieuwe kieswet is aangenomen en
bet Oostenryksche parlement den 30en Jan.
69)
Men moost alle voorzichtlgheidsmaatrege-
len aanwenden om hem te beletten zich
zelf te kort to doen.
Bollmeyer voelde zich zoo geknakt, dat
hjj er ernstig aan dacht, zjjn eigen landgoed
Hohenjesen te verkoopen, de pacht van Krie-
me op to geven cn de heels streek voor
goed te verlaten. Slechte het eenmaal ge
geven woord, door hem zelf tegen den
dierbaren afgestorvenellnitgesproken, dat hjj
hjj leven en welzjjn het landgoed Krieme
gedurende tien jaren onder zjjn beheer zon
honden, hield hem terug. „DSrthe," zei hjj,
,lk geloof, dat de wereld met eiken dag
slechte!1 wordt."
DSrthe knikte maar en zei niets, 't Was
haar onmogelijk te denken aan dien goeden
baron, zjjn lieve vrouw en den kleinen Kn-
nibert zonder dat haar de tranen in de
oogen sprongen.
Ook op Richard scheen het noodlottig
sterfgeval van zjjn eenigen broer een groo-
ten Tadrnk te heben gemaakt en 't gevolg
dauran mocht voor zjjn perzoos inderdaad
gunstig heeten.
BS Bruno's ljjk barstte hg in tranen los
en deed hg de gelofte zgn leven te znllen
verbeteren. Clariese stond als ib een mar
merbeeld veranderd aan de doodkist van
haar htil en liet stilzwijgend alles langs
zich heen gaan. Zjj liep als in een droom
de slag die haar getroffen had, was zelfs
voor haar sterke ziel te hard geweest. Zg
bad geen tranen en niemand boorde een
klacht over hare lippen komen. Eerst toen
het zware deksel neerviel op de eikenhou
ten kist, die „haar alles"-bevatte, zonk zg
met een luiden gil ineen. De sterke armen
van Richard waren het, die baar opvingen
en het machtelooze lichaam op een rnstbank
neervleiden.
HOOFDSTUK XVII.
Een jaar waB verloopen. Bleek met een
gelaat als van nieuw ivoor, doch bijna
nog schooner dan voorheen, wandelde Cla
riese door het park. Een zwart, eenvoudig
rouwgewaad omsloot hare gestalte. Met af
gemeten tred schreed zg daarheen, aan
hare hand de kleine Kunibert, de jonge
bezitter van het majoraat, het kind waar
voor zy alleen nog leefde. Maar neen
als een heilige plicht als een dierbaar aan
denken, haar door Brnno vermaakt, be
schouwde zg ook de stichting van het lief-
dehnis op de stille weide in 't bosch, op 't
zelfde plekje gronds, waar hg voor altoos
de oogen gesloten had.
Ook heden, gelgk bgna dag aan dag,
richtte zg hare schreden derwaarts, nadat
zg eerst in stil gebed had nedergeknield bjj
Bruno's graf.
Een dame, evenals zg in diepen ronw,
volgde haar. Dat was de barones van Stru-
endorf. Bg het leven van haar schoonzoon
was zg slechts zelden lang achtereen op
Trnnzow geweest, de omgang had zich
integendeel meestal bepaald tot een kort
bezoek, dat dan door haar kinderen even
eens was beantwoord.
Na Bruno's dood was daarin evenwel ver
andering gekomen, want de barones ver
toefde nn dikwjjls weken lang op Trnnzow,
om, gelgk het heette, de alleenstaande jonge
vronw tot stenn te dienen. Clarisse liet haar
maar begaan. Ze was te vrjendelgk en te
zacht van aard om ook maar met een enkel
woord zich tegen die moederlgke zorg te
verzetten, maar ze kon 't niet van zich
zelve gedaan krjjgen om tegenover die
moeder lacht te geven aan het nog altgd
verkropte gemoed.
Mevrouw van Strnendorl was op 't oogen-
blik niet alleen, Richard wandelde naast
haar en was naar 't scheen met haar ge
wikkeld in een levendig gesprek, waaraan
zg al hare aandacht wgdde.
„Ik doorleef mgn dagen eenzaam en
vreugdeloos mevrouw, en doe boete zooals
ik 't verdiend heb te doen," verklaarde bg
en de uitdrukking van zgn gezicht was
daarbg werkelijk die van een berouwheb
bende» zondaar.
Mevronw van Strnendorff's deelneming
was gewekt. „Laten we hopen, Richard,
dat ook voor n de hemel weer helderder
wordt, dat je nog recbt-gelnkkige jaren
moeht znllen belèven antwoordde zy hem
üjet aandoening de hand reikend.
Richard Glatheck drnkte ze zachtkens,
die bind. „Ja laten wg 't hoopen, meyrouw
Ik heb vele tekortkomingen gehad in mgr.
leven," doeh 't is mjj gegaan ais zoo menig
abder. Dat plotselinge sterfgeval, dat geheel
onverwachte ingrgpen van den wreeden dood
in een krachtig, door en door gezond jong
menschenleven heeft mjj tot bezinning ge
bracht en mg een blik doen slaan in den
afgrond, waarlangs ik maar onbezorgd
voortliep." ,j
Mevrouw von Struendorff drnkte aangedain
haar zakdoek tegen de oogen. RioharjyMg
welken indruk zgn woordeD teweeggebracht
hadden en wist geschikt vati dien indruk
gebrnik te maken.
Wordt vervolgd.)
