DE GOUDZOEKER. I baar yVïeuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken, No. 10392. 4 Bulteulandsch Overzicht. g s z EXZORG» 46ste Jaargang. Donderdag 25 Juli 1907. chap t meer, nater van het dige Coza poe - gratis toege- FEUILLETON. van I (Wordt vervolgd.) LINKMAN Zn. in het attesten die er aanvraag n gratis proeven, wendt U direct Chancery Lane, den 172 Engeland Is. eenige afdoend iit ongeëvenaard ;endt gratis aan doen, een boek in monster. Het 1 volkomen on- ondentie in allo i verkrijgbaar in olgend depot, te ZA POEDER onderbare eigen- ;egenzin tot het i sterken drank absint enz.) by in. Het COZA onopgemerkt en de zuster of de het hem toe kan veten, en zonder ttiënt ooit behoeft edding te danken ANT, ivien modellen te tr g EN HUIS. IDIJS GOUDA. iiiii iisiii i: coiut\t. heeft het huise- ezinnen hersteld, baamte en oneer t levenslustige en ppy herschapen >n op den rechten kkig gemaakt en met menig jaar k 30 ets., 73 ct. ers en Drogisten INKER! Rotterdam. IÊR, Apotheker Westhaven 198. nden toepassingen .iMerdo Ptr- 'aerlt. Zjj geren ikers niet kunnen ich, geen imitatie en. een aantal onge. ntü op aanvraag ERIs Co. Telefoon To. Sï A DV ERTEN TIEN worden geplaatst 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Inzending van Advertentiën tot 1 uur des inidd. geven worden in i, Melk, Likeur, Water of in het <r dat het noodig onkaard er iets van ih ten doel om je huishoudelijke veel noodig te ijk aan minge en te verkoopen. komt geheel ten ireeniging „Ar- sedert jaren verlaten door teleurgestelde men- schen, die ze niet konden verkoopen. Hier en daar zag men een blokhuis, uit de eerste dagen der mijnontginning, gebouwd door de eerste goudgravers, de voorgangers van hen die de landhuizen bouwden. Eenige dier blokhuizen waren nog bewoondwaaruit men besluiten kon, dat de bewoner of de bewo ners de pioniers waren, die het huis gebouwd hadden, en die eens, toen ze schatten bezaten en naar hun land terugkeeren konden, dat niet gedaan hadden, later hunne rijkdommen verloren, en toen niet meer bij hunne familie en vrienden Wilden terugkomen, maar voor hen dood wilden zijn. In Californië leefden in dien tijd vele zulke doode menschen, trot- sche arme mannen, grijs hoewel pas veertig jaar oud, wier gedachten steeds van berouw en verlangen vervuld waren berouw over hun mislukt leven, en verlangen om uit dien ongelukkigen toestand te komen. Het was een eenzaam landt In de vreed zame bosschen hoorde men niets anders dan het gegons der insecten; geen spoor van mensch of dier was er te ontdek kenner was niets om den geest op te wekken of het leven te vervrooljjken. Derhalve was ik aangenaam verrast, op een namiddag een mensch te ont moeten; het was een man van ongeveer 45 jaar; h(j stond voor de deur van een der met rozen begroeide buiten, die ik reed, maar er moet natuurlijk niets Lisschenbeiden komen, dat alles weer op losse schroeven zet”. Met algemeenheden van deze soort be lette Von Bülow zyn ondervrager een dieper ingaan op de zaken. Hij sprak over de Ma- rokkaansche quaestie even luchtig als over het genoegen dat hij ondervond van bet be zoek van zoovele Franschen aan Norderney: Duitschland denkt er niet aan Frankrijk eenige moeilijkheden in don weg te leggen; het vraagt alleen maar, dat Frankrijk in Marokko de staatkunde van de open deur zal voorstaan; in Frankrijk is men trou wens veel te verstandig om oorlog te willen en er is zulk een breed economisch terrein, waarop Duitschland en de Fransche Repu bliek elkander vriendschappelijk kunnen ont moeten de gezant Cambon is in de oogen van prins Von Bülow een zeer geschikt en heel verstandig man en minister Pichon heeft, wanneer hij gelegenheid had tot spre ken, voortreffelijke redevoeringen gehouden. De heer Huret vertrok voldaan met oen paar kolommen copy, die dankbaar zullen zijn aanvaard en prins Von Bülow was even tevreden over het genoegelyko praatje, waarin hij iets heeft gezegd. Sir Wilfred Laurier, do Canadoesche pre mier, die to Londen de koloniale conferentie heeft bijgewoond, is Zondag in Canada te ruggekomen en zoowel te Quebec als te Montreal met veel feestvertoon ontvangen. Bij beide gelegenheden hield Sir Wilfred een korte toespraak ovor het werk van do conferentie. Als voornaamste punt noemde hij, dat de afgevaardigden der koloniën met de vertegenwoordigers der Britsche regee- ring bijeenkwamen als gedelegeerden van onafhankelijke staten, deel uitmakende van het Britsche rijk, vergaderd om gemeen schappelijke belangen te bespreken met andere woorden dat het was eene conferen tie tusschen regeeringen, beraadslagende op den voet van volkomen gelijkheid. Op dezen grondslag zal de conferentie nu om de vier jaren bijeenkomen en dit achtte Sir Wilfred wel het belangrijkste gevolg van do jongste samenkomst. koning, later dan mijn verblijf aan het minis terie van onderwijs. Ze zijn geschreven op papier, dat pas 18 maanden later gemaakt is, dus op een tijd, dat ik in ’t geheel geen minister meer was. Tot toelichting herinneren wy er aan, dat Chaumié minister van onderwijs geweest is in het ministerie Combes en dat hij in het ministerie Rouvier is overgegaan naar justitie. Een duidelijke voorstelling van wat er gebeurd kan zijn krijgen wij uit ’t bericht van de „Gil Blas”, die het over justitie, en de uitlatingen van Chaumié, die hot over onderwijs heeft niet. Wilhelm v. Kardorff, de oude vrjj-conser- vatieve parlementariër, is op 79-jarigen leef tijd op zjjn landgoed in Silozië overleden. Hy is lid van den Rijksdag geweest van de oprichting af tot aan de ontbinding van verleden jaar. Toen trok hy zich pas uit het politieke strijdperk terug. Tot het laatst toe heeft hy in don Rijksdag een in het oog loopende, zy het niet altoos gelukkige rol gespeeld. Het beschermend tarief en de dub bele standaard waren zyne geliefkoosde stokpaardjes. Hy was een handig spreker, maar eigenzinnig en heftig tot op het laatst van zyne parlementaire loopbaan. De socia listen vonden hem altijd tegenover zich on der de eerste kemphanen, en men is nog niet vergeten, hoe hy in 1902 met een han- digen kunstgreep, tegen hun dwarsdryvery in, het nieuwe tarief er door wist te halen. Zyne verdediging van dat tarief vervreemdde hem van de uiterste agrariërs die hom vroeger als een der hunnen beschouwden on niet konden verkroppen dat hy liever een vogel in de hand had, dan tien in de lucht. Kardorff is ook met Bismarck bevriend ge weest, en op Kardorff’s zeventigsten ver jaardag zond de oud-kanselier, „terugziende op hun langjarige gemeenschappelijke poli tieke werkzaamheid”, hem zyne hartelyke geluk wenschen. onlangs verlof gevraagd, om zich buiten St. Petersburg te begeven, welk verlof hem toegestaan is. Men zegt, dat hy de minst schuldige is der vier generaals, *die zullen terechtstaan. Zyn vonnis zal waarschijnlijk niet erg zwaar zyn. Voor Stössel zoo meldt de Petersburgsche Globe correspon dent ziet het or leolyk uit on hetgeen de zaak niet hoopvoller voor hem maakt, is dat hy een jood is. Er hebben allerlei vage geruchten geloopen dat Koning Peter van Servië van plan zou zyn afstand te doen van den troon ten be hoeve van zyn zoon en dat hy zich ergens in .Hongarije in. hot particuliere leven zou gaan terugtrekken. Op een desbetreffende vraag van een ver tegenwoordiger der Neue Freie Presse heeft Koning Peter door zyn kabinetschef laten verklaren, dat hij nooit er aan gedacht heeft afstand te doen van den troon, waarop hij door den eenstemmigen wil van het Servi sche volk geroepen was. Hy voegde er nog aan toe, dat hy de toekomst met het grootste vertrouwen tegemoet zag. 1) Vóór 23 jaar bevond ik my aan de rivier Stanislas; iederen dag trok ik uit met hou weel en smeltkroes, en wiesch een hoed vol slgk, in de verwachting een rijke ader te ontdekken, maar dat gebeurde nooit. Het was een liefelijke landstreek, boschachtig en heerlijk, die eens, vele jaren geleden, bewoond was geweest; doch nu waren de menschen verdwenen en het bloeiende paradijs was een woestenij geworden. Zy gingen heen, toen de oppervlakte niets meer opbracht. Op de plaats, waar eens een drukke, kleine stad, met banken en couranten, brandweer en bur gemeester, geweest was, zag men nu slechts een groote vlakte van smaragdgroene gras velden, zonder het minste kenteeken dat hier eenmaal menschen hadden geleefd. In de omgeving, langs den stofflgen landweg, zag men van afstand tot afstand de bekoorlijke kleine landhuizen, door wijngaarden omringd, geheel begroeid met rozen, zoodat ramen en deuren aan de blikken onttrokken werden, •en toeken dat ze onbewoond waren, reeds Reuter seint uit Zeebrugge, dd. 23 Juni: Heden werd door den Belgische Koning de haven van Zeebrugge officieel geopend, in tegenwoordigheid van een groote menigte. De Koning kwam aan op zyn jacht Alberta”. De burgemeester heette hem welkom en sprak zyn voldoening uit over de voltooiing van het grootsche werk. b In antwoord op de rede van den burge meester bracht de Koning hulde aan allen die hadden medegewerkt aan deze grootsche onderneming en aan de merkwaardige energie der Bruggenaars, wien hy een welverdiend succes toewenschte. De Koning sprak daarna zyn dank uit voor de schitterende ontvangst en bracht een groet aan de schepen der machtige Duitsche maatschappij en aan de Neder- landsche torpedobooten. Het Engelsche parlementslid Lea heeft het op een vergadering van de Liberal and Radical Acsociation te Londen nog eens gehad over het stelsel der partyfondsen, zooals het tegenwoordig bestaat. Deze fond sen, zeide hy, gaven aanleiding tot groote misbruiken, want er waren maar enkelen, die wisten wie er toe bydroegen of hoe groot het bedrag der bijdragen was. Het waren geheime fondsen, maar zy die er toe bydroe gen, kregen maar al te dikwijls een indirecte belooning. Gedurende de laatste helft van Balfour’s bewind werd er druk met het ver geven van titels gewerkt. De heer Lea drong er op aan. dat een scherpere controle zou worden geoefend op partijfondsen. Hy zeide, dat hy binnenkort in het Lagerhuis zou voorstellen een commissie van 21 leden te benoemen om een onderzoek in te stellen noar het beheer der partyfondsen gedurende de laatste jaren. En hiermede had hij vol strekt niet alleen zyn politieke tegenstan ders op het oog, want de liberalen konden evenmin hun handen in onschuld wasschen. Aan weerskanten moest maar eens het volle licht worden ontstoken in deze aangelegen heid; dat zou veel goed doen. Met algemeene stemmen nam de vergade ring een motie aan, waarin ’s heeren Lea’s denkbeelden gesteund werden. Het proces tegen Stössel cum suis zal vermoedelyk niet vóór einde October voor komen, daar verscheidenen van de belang rijkste getuigen op zoo verren afstand van 8t. Petersburg wonen. Generaal Fock heeft beschreven heb. Dat huis zag er niet ver laten uit; het maakte den indruk, dat bet goed onderhouden werd, want de voortuin prykte in de volle pracht zyner bloemen. Ik werd door den man uitgenoodigd binnen te komen en te doen of ik thuis was, zooals de gébruiken van dat land wilden. Zeer verheugd was ik, daar te zyn aan geland, na weken lang niet anders dan in de huizen der goudzoekers te zyn geweest, met de altijd vuile gronden, de nimmer opge maakte bedden, tinnen borden en kommen, spek, boonen en zwarte koffie, en geen an dere versiering aan de kale wanden, dan prenten uit geïllustreerde tijdschriften; alles duidde daar den treurigen toestand aan. Maar hier was een nestje, dat de oogen goeddeed, en dat opwekte, als een maaltijd een byna verhongerde. Ik had nooit gedacht, dat een kleed op den grond my zoo kon tevreden stellen, of dat een ziel troost kon vinden in de lithographieën in lysten, de helder be schilderde lichtschermpjes aan de lamp, d Windsor-stoelen, de verniste étagères met zeeschelpen, boeken en Chineesche vazen. Ik zag ook een groot aantal van allerlei kleine snuisterijen, waarmede eene vrouw haar huis versiert; die men ziet, zonder het te weten, en die men toch missen zou wanneer men ze plotseling wegpam. De vreugde die ik gevoelde, was op mijn gezicht te lezende De „Gil Bias” heeft onder het hoofdje „Een nieuwe zaak-Wilson”, een eenigszins geheimzinnig bericht over een strafproces, dat in alle stilte dezer dagen zon worden voorbereid door den Fransche rechter van instructie Boucard. Het betreft een lintjes- handel aan het ministerie van justitie. De voornaamste beschuldigde moet iemand zyn, die als particulier secretaris van een minister van justitie handel heeft gedreven in allerlei gunsten, als daar zyn ridderorden, opschor ting von vonnissen, gratie, ambten. De „Gil Bias” belooft nadere bijzonderheden. Een redacteur van de Temps" is naar Chaumié gegaan, die minister van justitie was in het ministerie Rouvier. Chaumié weet blijkbaar wel, waar het bericht van de „Gil Bias” op doelt. Chaumié vertelde den redac teur, dat hy overhoop ligt met de „Matin”. Hy heeft Téry, een redacteur van de „Matin”, aangeklaagd wegens laster en Téry heeft op zyn beurt een neef van Chaumié aange bracht by het parket. Inderdaad geeft de oud-minister Chaumié toe, dat zyn neef zich lichtzinnig gedragen heeft. Maar die neef was, in den tijd, dat hy die lichtzinnigheden bedreef nog geen twintig jaren oud. Myn zonen en ik staan er geheel buiten. Niemand bovendien, die ons iets ten laste legt. Er zijn brieven, die moeten bewijzen dat myn neef handel heeft gedreven in palmes aca- démiques. Die brieven dragen een dagtee- De Duitsche rykskanselier geniet een deel van z(jn vacantie op Norderney. Hy hoeft daar een bezoek ontvangen van den heer Jules Huret, den bekenden medewerker van de Parysche „Figaro” en met dezen heel ge zellig gekeuveld over Duitsche toestanden en over de verhouding tusschen Duitschland en Frankryk. „Er is een „détente” tusschen beide vol keren”, meende prins Bulow en deze „dé tente” kan leiden tot een „entente”, wanneer maar takt, gematigdheid en geduld worden betracht„De tijd werkt voor den vrede, Teletot n No, S2. De Uitgave dezer Couran geschiedt dagelijk met uitzondering van Z"»n- en Feestdagen. De prijs per drie maande is 1.25, franco per j>ost 1.70. Afzonderlijke Nummers VU F CENTEN. Nu het eens aanleiding heeft gevonden om in Korea met moer kracht op te treden, haast Japan zich daarvan het volle voor deel te trekken. Do „lyi” vernoemt van zyn berichtgever te Seoul, dat de Japanscho regeering voornemens is het verdrag van 1905 te herzien in dezen geestaan den Japanschen resident-generaal zullen uitge- man zag het en was verheugd, zoodat hjj, zonder dat ik iets gevraagd had, antwoordde „Alles haar werk; zy maakte alles zelf olko kleinigheid.” Daarna zag hy met een blik vol oprechte vereering in de kamer rond. Een dier Ja- pansche stukken, waarmede vrouwen het bo vengedeelte der schilderijlijsten plegen to versieren, was in wanorde geraakt. Hy be merkte dit en bracht het met do uiterste nauwgezetheid weder in orde, niet zonder eerst een paar schreden achteruit gedaan te hebben, om te zien of hot goed hing; dan gaf hy er een paar zachte tikken met de hand op en zei: „Zy doet altijd zoo. Men kan niet zeggen dat er iets aan ontbreekt, totdat hét in orde gebracht is; men kan het eerst zien, nadat het gedaan is, dat is ook alles. Het is evenals de tik, dien de moe der bet kind op het hoofd geeft, als zy met kammen en borstelen van het haar gereed is, vermoed ik. Ik heb haar zoo dikwyls deze dingen in orde zien brengen, dat ik zo zelf allen schikken kan, zonder de juiste regelmaat te kennen. Maar zy kent die; zy kent beide, hot „hoe” en het „waarom”, doch ik ken slechts het „hoe”, niet het „waarom”.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1907 | | pagina 1