DE GOUDZOEKER.
JTHE2.
:ao
HTS.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en O nistreken o
Overzicht.
Vrijdag 26 Juli 1907.
\o. 10393.
Buitenlandscb
sch
unagazljo,
30.
ZONEN,
46ste Jaargang.
;t l«.
FEUILLETON.
van
t/ tn kurkbrand.
Vj» dubbele flosch
g«-
(Wordt vervolgd.)
'T3
T V»
Telelotn No. S».
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zin- en Feestdagen.
De prijs per drie maande i is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTJJN.
egte, Zaltbomm
•tterdam.
‘ge.
Czn. Rotter lam
do sheriffs de Kroonorde tweede klas had
toegekend.
WEER j
ollahdI
Kleiwegsteeg.
'EN SOLIED
erk.
au werk.
ide Jenever
itcap
OPPE.
baar bg
ER8 Jz.
RK te letten
fiOWHE tOl ltAVT.
Heb je bericht van haar?”
„O ja! Een brief. Wil je dien hooren,
berichten
zaakten.
De minister gaf ten antwoord, dat deze
zaak er eene was van zeer kieschen aard.
Het was echter voor hem en voor de Indische
regeering ónmogelijk te zeggen, welke tele
grammen de berichtgevers mochten zenden
en welke niet.
tvorden afgele-
pakjes van vijf
i een Ned. one
m Nommer en
i nevenstaand
Wet gedepo-
lering van
r ende
n t b c h a p van
Vereeniging ter
;sters en Verple-
se van Mevrouw
waoeb, Wachtel-
alle tjjde
Verplegers
ng beschikbaar
2)
Hg bracht mg in de slaapkamer, opdat ik
mgue handen kon wasschen. Zulk oene slaap
kamer had ik sedert lange jaren niet ge
zien: heldere dekens, heldere hoofdknssens,
een bekleede vloer, schilderijen, een toilet
tafel met spiegel, en allerlei toilet artikelen.
In den hoek stond een waschtafel met echt
Chineesch garnituur, en op een tafeltje lagen
meer dan een dozijn handdoeken hand
doeken zó6 helder, dat men het bjjna zonde
moest achten ze te bezoedelen. Weder sprak
mijn gezicht, en weder antwoordde hg met
groote voldoening:
.Alles baar werkt Zg maakte alles zelf,
elke kleinigheid. Er is geen ding, dat hare
hand niet heeft aangeraakt. Nu zult ge den
ken - maar ik mag zoo niet spreken!”
Ik keek van het eene voorwerp naar het
andere, zooals iemand die voor het eerst in
een vreemd oord komt en nieuwe indrukken
voor oog en ziel ontvangt; Ik wist, dat er
iets in de kamer was, dat mijn gastheer door
n>t ontdekt weniohte te zien; Ik wist, dat
Telefoon Vo. 89
ADV E 11T E N T I E N worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
Het hooggerechtshof in Italië heeft gisteren,
onder voorzitterschap van den ondervoorzit
ter Blaserna, de volgende besluiten genomen:
lo. Het beeft de gevangenneming van
Nasi en Lombardo, bevolen door den presi
dent van het hof op 15 Juli 1907, prettig
verklaard.
2o. Het heeft de verzoeken der verde
digers, om Nasi en Lombardo voorwaarde-
Igk in vrijheid te stellen, verworpen.
3o. Het heeft den voorzitter gemachtigd
de maatregelen te nemen, welke hg noodig
acht, ten opzichte van de personen der be
schuldigden.
Men denkt, dat Lombardo, met bet oog
op zgn zwakken gezondheidstoestand, naar
een ziekenhuis zal worden gebracht.
Te Trapani en te Palermo beeft men van
de besluiten van het hooggerechtshof met
levendige belangstelling kennis genomen,
maar, volgens een bericht nit Rome, hebben
er geen rustverstoringen plaats gehad.
In het Engelsche Lagerhuis had de artfei-
dersafgevaardigde O’Grady het over alar-
meerende berichten, die uit Indië aan de
Engelsche bladen werden gezonden, en hy
vroeg den minister voor Indië of het geen
overweging verdiende de pers in deze te
muilbanden. Vooral had hy het oog op de
correspondenten van Reuter, de Times en de
Daily Mail en hy zou het niet ondienstig
vinden, als de betrokkencorrespondenten
onder censuur werden gesteld daar hunne
veel noodelooze onrust veroor-
De onlusten in Korea worden, te recht of
ten onrechte, toegeschreven aan den afge
treden Keizer.
Deze heeft wel in zyn manifest aan het
volk verklaard, dat zyn besluit tot over
dracht van de kroon aan den kroonprins
niet het uitvloeisel ie van vreemde raad
gevingen, noch van bedreigingen, maar uit
volkomen vryen wil is genomen en hy heeft
daarby aan al Wie zich tegen de nieuwe orde
van zaken mocht willen verzetten, kennis
waarop de regeering de med^er
afgevaardigden zal trachten te winhf
zal de partijpolitiek geneigd zyn I
op te steken en waar het stoffelyl
gen betreft houdt zy het sterksty
eischen vast. Daarom wacht lm
ertroften
rs welbekend
IHT-lLIXïa
Fabrieksmerk);
9, radicale en
van alle, zelfs
ikkige xenuw-
ontstaan door
Jngdigen leeftijd
zwakte, Bleek
Hoofdpyn -
Maagpijn
Invermogen
enz. Uit-
De Fransche rechtbank van Narbonne heeft
gisteren den burgemeester van Lanouvelle
ontslagen van rechtsvervolging. Hy stond
terecht wegens plichtsverzuim als ambtenaar
van den burgerlijken stand. Deze burge
meester is een van de velen, die ontslag
hebben genomen en het werk hebben ge
staakt. De rechtbank had een heele reeks
van gronden waarom de burgemeester niet
strafbaar was. Het heele artikel 50 van de
Code Civil, dat het O. M. aanhaalde, had
niets met dit geval te maken, meende de
rechtbank.
Het leidend comité der socialistische party
heeft ten aanzien van de zaak-Nasi een
motie aangenomen, waarin de socialistische
en de arbeidersgroepen op Sicilië worden
uitgenoodigd zich te onthouden van deelne
ming aan de beweging ten gunste van Nasi.
Ik gevoelde me teleurgesteld.
„Het doet me leed, dat ik dan niet meer
hier ben,” zei ik spijtig.
„Niet meer hier? Waarom wilt u heen
gaan? Ga niet, anders is ze teleurgesteld.”
Ze zou teleurgesteld zyn dat schoone
schepsel. Wanneer zy zelve deze woorden
gezegd had, zou ik nauwelijks meer verheugd
kunnen geweest zyn. Ik gevoelde zulk een
hevig verlangen om haar te zien, dat ik er
bang voor werd. Ik zei tot my zelf: „Je
moet ter wille van je zielsrust dadelijk ver
trekken.”
„U moet weten, dat ze gaarne heeft dat
er menschen by ons komen; personen, die
weten te praten, zooals zy. Dat doet haar
genoegen o, ze weet bijna alles en kan
snappen als een vogel en de boeken die
ze leest! zal verbaasd staan ga niet
heen; het is nog maar een korte tijd en ze
zou zoo teleurgesteld zyn!”
Ik hoorde de woorden, maar verstond ze
ternauwernood, zoo diep was ik in gedachten
verzonken. Hy liep weg, maar ik bemerkte
het nauwelijks; het volgend oogenblik was
hy weder by my, hield my de photographie
voor en zei:
„Ziehier, en zeg haar dan in het gezicht,
dat u niet blijven wilt om haar te zien.”
Deze wijze van doen wierp mijne goede
voornemens in duigen. Ik wilde blijven en
Reuter seint uit Seoel, dd. 24 Juli. Naar
men» verneemt, zyn hedenochtend de Japan-
ffthe, voorstellen by het Korcaansche kabi
net ingekomen. Hedenmiddag stelden de
eerste minister Iwanyung en de minister
van oorlog den Keizer een nieuw plan voor de
regeering van don staat voor. Het heet, dat
de Japansche voorstellen, hoewel zo de vei
ligheid van don troon niet in gevaar bren
gen, toch van revolutionairen aard zyn.
Een telegram uit Chemoelpo deelt mede,
dat aldaar drie Japansche oorlogschepen met
troepen aan boord, zyn aangekomen.
De correspondent der „Frankf. Ztg.” te
Warschau schrijft aan zyn blad o. a. het
volgende over do toestanden in Polen
Hoewel hot grootste deel der bevolking
van Russisch Polen ontegenzeggelyk de re
volutie moede is, wil het land toch niet tot
rust komen. Do hoofdoorzaak hiervan is
gelegen in het optreden der politie, die, [ge
leid door de bureaukratie, al het mogolyke
doet om onlusten in het leven te roepen en
verbittering en haat to zaaien. De bureau
kratie hoeft er klaarblijkelijk belang bij den
staat van beleg in Polen te handhaven en
houdt de volksmassa in voortdurende gisting
on zenuwachtige onrust. Vandaar dat de
toestand van revolutie allengs chronisch
wordt. Do politie verzaakt ook haar plicht
tegenover het rooverwezen. Het zou zeker
do taak der politie zyn aan het sterk ont
wikkelde rooverwezen paal en perk te stellen,
maar ze doet volstrekt niets in deze. De
gevallen van roof en plundering nemen van
dag tot dag toe. In den laatsten tijd kan
mon het ’s avonds ternauwernood meer wagen
van oen rijtuig gebruik te maken, daar de
koetsier gewoonlyk met do roovers onder
één deken ligt.
Daarentegen is er een groot aantal ge
heime agenten in de weer, om naar niet be
staande politieke samenzweringen onderzoek
te doen. Dagelijks worden hoopon mon when
ih hechtenis genomen en wee dengene, dio
toevallig oen verboden brochure of een on-
oorloofd lied by zich draagt. Wie slechts
eenigszins in de verhoudingen hier ingewijd
is, staat verbaasd, wanneer hy ’s morgens
in de bladen do namen der in hechtenis ge
nomen personen leest, daar men by de meeste
met alle beslistheid zeggen kan, dat er weer
een nieuwe misgreep der politie in het spel
is. Daarby worden knapen en meisjes van
16 jaar niet gespaard, en wanneer de ouders
De Oostenryksche minister-president, ba
ron Von Beek, heeft aan het slot van de
debatten over de voorloopige twaalfden een
krachtig beroep gedaan op de partijen om
zich aan een te sluiten en in onderling
overleg de vraagstukken van economie en
sociale politiek die der Kamer wachten, tot
eene oplossing te brengen. Baron Von Beek
deed daarby uitkomen, dat de regeering niet
voornemens is op. oen bepaalde party of op
eenige partyverbinding te steunen, maar dat
zy van de afgevaardigden verwacht, dat zy
de party-politiek ter zyde zullen stellen voor
de algemeene volksbelangen. Hoe baron
Von Beek zich deze verhouding tusschen re
geering en partyen denkt, is gebleken by
de behandeling van de kiesrechthervorming,
die hy. door vele moeilykheiden heen, tot
een goed einde hoeft weten te brengen.
De Kamer zal vele belangrijke zaken krij
gen te behandelen, waarbij felle party-politiek
de oplossing kan bemoeilijken of onmogelyk
maken. Wij noemen slechts de overeenkomst
met Hongarjje, de overeenkomst tusschen
de nationaliteiten en de verzekeringsvraag-
stukken.
In al deze vraagstukken wachten natuur
lijk de partijen de voorstellen der regeering
af, voordat zy stelling nemen. Maar nog
meer dan van den inhoud dier vooistellen,
zullen de resultaten afhangen van de wijze,
srking der
lenJnéeds
hef/ hoofd
jké belan-
Xan hare
Iron Von
Beek een heel moeilijke taak, wïarvoor hy
al zijne tactische bekwaamheid jhoodig zal
hebben. 'v
Reuter seint uit Londen, dd. 24 Juli. De de
putatie uit don Londenschen gemeenteraad,
die met den Lord-Mayor Berlyn had be
zocht, bood heden dien magistraat een
lunch aan. De Duitsche gezant, graaf Wolff-
Metternich, als voornaamste gast, hield by
deze gelegenheid een rede, waarin hy zoide,
dat het eenigen tyd geleden haast vergeten
scheen, dat er ooit eenige vriendschap tus
schen Duitschland en Engeland had bestaan
en eerst onlangs, toen er verschillende be
zoeken waren gewisseld, zagen de lieden, die
door hun dagelyksche, wekeljjksche en
maandelyksche lectuur gewend waren ge
raakt elkander met achterdocht te beschou
wen, dat men wederzijds met vriendschap
pelijke gevoelens bezield was.
„Ik”, zeide de spreker, „ben van mee-
ning dat deze bezoeken belangrijk hebben
bijgedragen tot versterking van de vriend
schappelijke gevoelens, die zich thans zoo
heerlijk ontwikkelen tusschen do beide
groote verwante volken. Persoonlijk ver
keer zal beter dan (te diplomatie zulks ver
mag, het inzicht versterken, dat wjj geen
kwade bedoelingen ten opzichte van elkan
der koesteren, maar aan beide zyden van
de Noordzee in vrede en eendracht met
elkaar wenschen te leven”.
De gezant deelde verder mede, dat de
Keizer den Lord-Mayor de ster van de twee
de klasse van den Rooden Adelaar en aan
de gelegenheid, (ïïn haar te zien, waarnemen.
Dien avond zaten we samen te rooken en
te praten, voornamelijk dver haar, en in
langen tyd had ik niet zulk een aangenomen
dag beleefd. De Donderdag volgde, en ook
deze ging gemoedelyk voorbij. Tegen het
vallen van den avond kwam er een goud
graver, die drie mylen daar vandaan woonde
een van de grijze, gestrande pioniers.
Deze begroette ons zeer hartelyk en zei:
„Ik kom eens naar de jonge- vrouw in-
formeeren, en vragen wanneer ze terugkomt.
hy my met zyne oogen te hulp wilde komen.
Ik miste het voorwerp meermalen, doch ten
laatste keek ik er juist op, en bemerkte aan
het gezicht van myn gastheer, dat van ge
noegen straalde, dat ik het bewuste getrof
fen had. Hy brak in een vroolyk lachen
uit. wreef zich in de handen en zei:
„Dat is ’t! U hebt het gevonden! Ik
wist, dat u het vinden zou. Dat is haar
portret.”
Ik ging naar de kleine zwarte étagère
aan den muur en vond een photographie, die
ik tot dusverre niet bemerkt had. Het ver
toonde het liefste en mooiste meisjesgezicht,
dat ik, zoover ik weet, ooit gezien heb. De
man zag de bewondering op myn gezicht en
was volkomen bevredigd.
„Negentien geweest op haar laatsten ver
jaardag,” zei hy, toen hy het portret weer
op zyne plaats zette; „dat was onze trouw
dag. Als u haar zag ah. u moet wachten
tot u haar ziet!”
„Waar is ze? Wanneer komt ze?”
„O, ze is nu niet hier. Ze is naar hare
familie gegaan, die vijftig mylen van hier
woont. Vandaag vóór twee weken is ze
heengegaan.”
„Wanneer verwacht u haar terug?”
„Vandaag is het Woensdag; Zaterdag
avond, ongeveer om negen uur, zal ze weer
hier xfjn.”
gegeven, dat hy den residont-generaal (mar
kies Ito) heeft verzocht zulke pogingen des
noods met gewold van wapenen to onder
drukken, maar zulk een inl oud zal oen
keizer die zich eerbiedigt niet licht „uit vol
komen vrye beweging” onderteekenen, tonzy
hy bedenkt dat eene mondelinge hörroeping
door getrouwe aanhangers nooit hare uit
werking heeft gemist
Wat er van zy, uit Seoel wordt bericht,
dat er een samenzwering is ontdekt om do
ministers te vermoorden, den Keizer op den
troon te herstellen en hom een anti-Japansch
ministerie t >t hulp te geven. Eenige oudere
staatslieden, de minister van het keizerlijk
huis, de kamerheer van den afgetreden Kei
zer en vier Koreaansche officieren zyn in
verband met dit plan in hechtenis genomen.
Intusschen verdienen deze berichten niet
al te veel vertrouwen. Zy schynen te ko
men uit Japansche bron on kunnen dus zeer
wel met opzet worden verspreid, om een
schijn-aanleiding voor krachtiger optreden
te verkrijgen. Of dit zou lukken staat ech
ter te bezien, na de laatste tijdingen uit
Korea luiden, dat de orde volkomen is her
steld.
Tom P”
„Ja zeker, als je hom wilt voorlezen,
Henry.”
Henry haalde den brief uit zyn jaszak,
zei dat hy eenige particuliere gedeelten zou
overslaan, en las toon den hoofdinhoud. In
een post-scriptum werden de beste groeten
aan Tom, Joe, C’iarley en andere vrienden
on buren gedaan. Toen de lezer geëindigd
had, koek hy naar Tom en riep hy uit:
„Oho, nu huil je weer. Doe je hand weg
en laat me in je oogen zien. Zoo doe je
altijd als ik een brief van haar voorlees,
ik zal het haar schrijven.”
S