DE GOUDZOEKER. JTHE2. :ao HTS. Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en O nistreken o Overzicht. Vrijdag 26 Juli 1907. \o. 10393. Buitenlandscb sch unagazljo, 30. ZONEN, 46ste Jaargang. ;t l«. FEUILLETON. van t/ tn kurkbrand. Vj» dubbele flosch g«- (Wordt vervolgd.) 'T3 T V» Telelotn No. S». De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk met uitzondering van Zin- en Feestdagen. De prijs per drie maande i is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers VIJF CENTJJN. egte, Zaltbomm •tterdam. ‘ge. Czn. Rotter lam do sheriffs de Kroonorde tweede klas had toegekend. WEER j ollahdI Kleiwegsteeg. 'EN SOLIED erk. au werk. ide Jenever itcap OPPE. baar bg ER8 Jz. RK te letten fiOWHE tOl ltAVT. Heb je bericht van haar?” „O ja! Een brief. Wil je dien hooren, berichten zaakten. De minister gaf ten antwoord, dat deze zaak er eene was van zeer kieschen aard. Het was echter voor hem en voor de Indische regeering ónmogelijk te zeggen, welke tele grammen de berichtgevers mochten zenden en welke niet. tvorden afgele- pakjes van vijf i een Ned. one m Nommer en i nevenstaand Wet gedepo- lering van r ende n t b c h a p van Vereeniging ter ;sters en Verple- se van Mevrouw waoeb, Wachtel- alle tjjde Verplegers ng beschikbaar 2) Hg bracht mg in de slaapkamer, opdat ik mgue handen kon wasschen. Zulk oene slaap kamer had ik sedert lange jaren niet ge zien: heldere dekens, heldere hoofdknssens, een bekleede vloer, schilderijen, een toilet tafel met spiegel, en allerlei toilet artikelen. In den hoek stond een waschtafel met echt Chineesch garnituur, en op een tafeltje lagen meer dan een dozijn handdoeken hand doeken zó6 helder, dat men het bjjna zonde moest achten ze te bezoedelen. Weder sprak mijn gezicht, en weder antwoordde hg met groote voldoening: .Alles baar werkt Zg maakte alles zelf, elke kleinigheid. Er is geen ding, dat hare hand niet heeft aangeraakt. Nu zult ge den ken - maar ik mag zoo niet spreken!” Ik keek van het eene voorwerp naar het andere, zooals iemand die voor het eerst in een vreemd oord komt en nieuwe indrukken voor oog en ziel ontvangt; Ik wist, dat er iets in de kamer was, dat mijn gastheer door n>t ontdekt weniohte te zien; Ik wist, dat Telefoon Vo. 89 ADV E 11T E N T I E N worden geplaatst 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd. Het hooggerechtshof in Italië heeft gisteren, onder voorzitterschap van den ondervoorzit ter Blaserna, de volgende besluiten genomen: lo. Het beeft de gevangenneming van Nasi en Lombardo, bevolen door den presi dent van het hof op 15 Juli 1907, prettig verklaard. 2o. Het heeft de verzoeken der verde digers, om Nasi en Lombardo voorwaarde- Igk in vrijheid te stellen, verworpen. 3o. Het heeft den voorzitter gemachtigd de maatregelen te nemen, welke hg noodig acht, ten opzichte van de personen der be schuldigden. Men denkt, dat Lombardo, met bet oog op zgn zwakken gezondheidstoestand, naar een ziekenhuis zal worden gebracht. Te Trapani en te Palermo beeft men van de besluiten van het hooggerechtshof met levendige belangstelling kennis genomen, maar, volgens een bericht nit Rome, hebben er geen rustverstoringen plaats gehad. In het Engelsche Lagerhuis had de artfei- dersafgevaardigde O’Grady het over alar- meerende berichten, die uit Indië aan de Engelsche bladen werden gezonden, en hy vroeg den minister voor Indië of het geen overweging verdiende de pers in deze te muilbanden. Vooral had hy het oog op de correspondenten van Reuter, de Times en de Daily Mail en hy zou het niet ondienstig vinden, als de betrokkencorrespondenten onder censuur werden gesteld daar hunne veel noodelooze onrust veroor- De onlusten in Korea worden, te recht of ten onrechte, toegeschreven aan den afge treden Keizer. Deze heeft wel in zyn manifest aan het volk verklaard, dat zyn besluit tot over dracht van de kroon aan den kroonprins niet het uitvloeisel ie van vreemde raad gevingen, noch van bedreigingen, maar uit volkomen vryen wil is genomen en hy heeft daarby aan al Wie zich tegen de nieuwe orde van zaken mocht willen verzetten, kennis waarop de regeering de med^er afgevaardigden zal trachten te winhf zal de partijpolitiek geneigd zyn I op te steken en waar het stoffelyl gen betreft houdt zy het sterksty eischen vast. Daarom wacht lm ertroften rs welbekend IHT-lLIXïa Fabrieksmerk); 9, radicale en van alle, zelfs ikkige xenuw- ontstaan door Jngdigen leeftijd zwakte, Bleek Hoofdpyn - Maagpijn Invermogen enz. Uit- De Fransche rechtbank van Narbonne heeft gisteren den burgemeester van Lanouvelle ontslagen van rechtsvervolging. Hy stond terecht wegens plichtsverzuim als ambtenaar van den burgerlijken stand. Deze burge meester is een van de velen, die ontslag hebben genomen en het werk hebben ge staakt. De rechtbank had een heele reeks van gronden waarom de burgemeester niet strafbaar was. Het heele artikel 50 van de Code Civil, dat het O. M. aanhaalde, had niets met dit geval te maken, meende de rechtbank. Het leidend comité der socialistische party heeft ten aanzien van de zaak-Nasi een motie aangenomen, waarin de socialistische en de arbeidersgroepen op Sicilië worden uitgenoodigd zich te onthouden van deelne ming aan de beweging ten gunste van Nasi. Ik gevoelde me teleurgesteld. „Het doet me leed, dat ik dan niet meer hier ben,” zei ik spijtig. „Niet meer hier? Waarom wilt u heen gaan? Ga niet, anders is ze teleurgesteld.” Ze zou teleurgesteld zyn dat schoone schepsel. Wanneer zy zelve deze woorden gezegd had, zou ik nauwelijks meer verheugd kunnen geweest zyn. Ik gevoelde zulk een hevig verlangen om haar te zien, dat ik er bang voor werd. Ik zei tot my zelf: „Je moet ter wille van je zielsrust dadelijk ver trekken.” „U moet weten, dat ze gaarne heeft dat er menschen by ons komen; personen, die weten te praten, zooals zy. Dat doet haar genoegen o, ze weet bijna alles en kan snappen als een vogel en de boeken die ze leest! zal verbaasd staan ga niet heen; het is nog maar een korte tijd en ze zou zoo teleurgesteld zyn!” Ik hoorde de woorden, maar verstond ze ternauwernood, zoo diep was ik in gedachten verzonken. Hy liep weg, maar ik bemerkte het nauwelijks; het volgend oogenblik was hy weder by my, hield my de photographie voor en zei: „Ziehier, en zeg haar dan in het gezicht, dat u niet blijven wilt om haar te zien.” Deze wijze van doen wierp mijne goede voornemens in duigen. Ik wilde blijven en Reuter seint uit Seoel, dd. 24 Juli. Naar men» verneemt, zyn hedenochtend de Japan- ffthe, voorstellen by het Korcaansche kabi net ingekomen. Hedenmiddag stelden de eerste minister Iwanyung en de minister van oorlog den Keizer een nieuw plan voor de regeering van don staat voor. Het heet, dat de Japansche voorstellen, hoewel zo de vei ligheid van don troon niet in gevaar bren gen, toch van revolutionairen aard zyn. Een telegram uit Chemoelpo deelt mede, dat aldaar drie Japansche oorlogschepen met troepen aan boord, zyn aangekomen. De correspondent der „Frankf. Ztg.” te Warschau schrijft aan zyn blad o. a. het volgende over do toestanden in Polen Hoewel hot grootste deel der bevolking van Russisch Polen ontegenzeggelyk de re volutie moede is, wil het land toch niet tot rust komen. Do hoofdoorzaak hiervan is gelegen in het optreden der politie, die, [ge leid door de bureaukratie, al het mogolyke doet om onlusten in het leven te roepen en verbittering en haat to zaaien. De bureau kratie hoeft er klaarblijkelijk belang bij den staat van beleg in Polen te handhaven en houdt de volksmassa in voortdurende gisting on zenuwachtige onrust. Vandaar dat de toestand van revolutie allengs chronisch wordt. Do politie verzaakt ook haar plicht tegenover het rooverwezen. Het zou zeker do taak der politie zyn aan het sterk ont wikkelde rooverwezen paal en perk te stellen, maar ze doet volstrekt niets in deze. De gevallen van roof en plundering nemen van dag tot dag toe. In den laatsten tijd kan mon het ’s avonds ternauwernood meer wagen van oen rijtuig gebruik te maken, daar de koetsier gewoonlyk met do roovers onder één deken ligt. Daarentegen is er een groot aantal ge heime agenten in de weer, om naar niet be staande politieke samenzweringen onderzoek te doen. Dagelijks worden hoopon mon when ih hechtenis genomen en wee dengene, dio toevallig oen verboden brochure of een on- oorloofd lied by zich draagt. Wie slechts eenigszins in de verhoudingen hier ingewijd is, staat verbaasd, wanneer hy ’s morgens in de bladen do namen der in hechtenis ge nomen personen leest, daar men by de meeste met alle beslistheid zeggen kan, dat er weer een nieuwe misgreep der politie in het spel is. Daarby worden knapen en meisjes van 16 jaar niet gespaard, en wanneer de ouders De Oostenryksche minister-president, ba ron Von Beek, heeft aan het slot van de debatten over de voorloopige twaalfden een krachtig beroep gedaan op de partijen om zich aan een te sluiten en in onderling overleg de vraagstukken van economie en sociale politiek die der Kamer wachten, tot eene oplossing te brengen. Baron Von Beek deed daarby uitkomen, dat de regeering niet voornemens is op. oen bepaalde party of op eenige partyverbinding te steunen, maar dat zy van de afgevaardigden verwacht, dat zy de party-politiek ter zyde zullen stellen voor de algemeene volksbelangen. Hoe baron Von Beek zich deze verhouding tusschen re geering en partyen denkt, is gebleken by de behandeling van de kiesrechthervorming, die hy. door vele moeilykheiden heen, tot een goed einde hoeft weten te brengen. De Kamer zal vele belangrijke zaken krij gen te behandelen, waarbij felle party-politiek de oplossing kan bemoeilijken of onmogelyk maken. Wij noemen slechts de overeenkomst met Hongarjje, de overeenkomst tusschen de nationaliteiten en de verzekeringsvraag- stukken. In al deze vraagstukken wachten natuur lijk de partijen de voorstellen der regeering af, voordat zy stelling nemen. Maar nog meer dan van den inhoud dier vooistellen, zullen de resultaten afhangen van de wijze, srking der lenJnéeds hef/ hoofd jké belan- Xan hare Iron Von Beek een heel moeilijke taak, wïarvoor hy al zijne tactische bekwaamheid jhoodig zal hebben. 'v Reuter seint uit Londen, dd. 24 Juli. De de putatie uit don Londenschen gemeenteraad, die met den Lord-Mayor Berlyn had be zocht, bood heden dien magistraat een lunch aan. De Duitsche gezant, graaf Wolff- Metternich, als voornaamste gast, hield by deze gelegenheid een rede, waarin hy zoide, dat het eenigen tyd geleden haast vergeten scheen, dat er ooit eenige vriendschap tus schen Duitschland en Engeland had bestaan en eerst onlangs, toen er verschillende be zoeken waren gewisseld, zagen de lieden, die door hun dagelyksche, wekeljjksche en maandelyksche lectuur gewend waren ge raakt elkander met achterdocht te beschou wen, dat men wederzijds met vriendschap pelijke gevoelens bezield was. „Ik”, zeide de spreker, „ben van mee- ning dat deze bezoeken belangrijk hebben bijgedragen tot versterking van de vriend schappelijke gevoelens, die zich thans zoo heerlijk ontwikkelen tusschen do beide groote verwante volken. Persoonlijk ver keer zal beter dan (te diplomatie zulks ver mag, het inzicht versterken, dat wjj geen kwade bedoelingen ten opzichte van elkan der koesteren, maar aan beide zyden van de Noordzee in vrede en eendracht met elkaar wenschen te leven”. De gezant deelde verder mede, dat de Keizer den Lord-Mayor de ster van de twee de klasse van den Rooden Adelaar en aan de gelegenheid, (ïïn haar te zien, waarnemen. Dien avond zaten we samen te rooken en te praten, voornamelijk dver haar, en in langen tyd had ik niet zulk een aangenomen dag beleefd. De Donderdag volgde, en ook deze ging gemoedelyk voorbij. Tegen het vallen van den avond kwam er een goud graver, die drie mylen daar vandaan woonde een van de grijze, gestrande pioniers. Deze begroette ons zeer hartelyk en zei: „Ik kom eens naar de jonge- vrouw in- formeeren, en vragen wanneer ze terugkomt. hy my met zyne oogen te hulp wilde komen. Ik miste het voorwerp meermalen, doch ten laatste keek ik er juist op, en bemerkte aan het gezicht van myn gastheer, dat van ge noegen straalde, dat ik het bewuste getrof fen had. Hy brak in een vroolyk lachen uit. wreef zich in de handen en zei: „Dat is ’t! U hebt het gevonden! Ik wist, dat u het vinden zou. Dat is haar portret.” Ik ging naar de kleine zwarte étagère aan den muur en vond een photographie, die ik tot dusverre niet bemerkt had. Het ver toonde het liefste en mooiste meisjesgezicht, dat ik, zoover ik weet, ooit gezien heb. De man zag de bewondering op myn gezicht en was volkomen bevredigd. „Negentien geweest op haar laatsten ver jaardag,” zei hy, toen hy het portret weer op zyne plaats zette; „dat was onze trouw dag. Als u haar zag ah. u moet wachten tot u haar ziet!” „Waar is ze? Wanneer komt ze?” „O, ze is nu niet hier. Ze is naar hare familie gegaan, die vijftig mylen van hier woont. Vandaag vóór twee weken is ze heengegaan.” „Wanneer verwacht u haar terug?” „Vandaag is het Woensdag; Zaterdag avond, ongeveer om negen uur, zal ze weer hier xfjn.” gegeven, dat hy den residont-generaal (mar kies Ito) heeft verzocht zulke pogingen des noods met gewold van wapenen to onder drukken, maar zulk een inl oud zal oen keizer die zich eerbiedigt niet licht „uit vol komen vrye beweging” onderteekenen, tonzy hy bedenkt dat eene mondelinge hörroeping door getrouwe aanhangers nooit hare uit werking heeft gemist Wat er van zy, uit Seoel wordt bericht, dat er een samenzwering is ontdekt om do ministers te vermoorden, den Keizer op den troon te herstellen en hom een anti-Japansch ministerie t >t hulp te geven. Eenige oudere staatslieden, de minister van het keizerlijk huis, de kamerheer van den afgetreden Kei zer en vier Koreaansche officieren zyn in verband met dit plan in hechtenis genomen. Intusschen verdienen deze berichten niet al te veel vertrouwen. Zy schynen te ko men uit Japansche bron on kunnen dus zeer wel met opzet worden verspreid, om een schijn-aanleiding voor krachtiger optreden te verkrijgen. Of dit zou lukken staat ech ter te bezien, na de laatste tijdingen uit Korea luiden, dat de orde volkomen is her steld. Tom P” „Ja zeker, als je hom wilt voorlezen, Henry.” Henry haalde den brief uit zyn jaszak, zei dat hy eenige particuliere gedeelten zou overslaan, en las toon den hoofdinhoud. In een post-scriptum werden de beste groeten aan Tom, Joe, C’iarley en andere vrienden on buren gedaan. Toen de lezer geëindigd had, koek hy naar Tom en riep hy uit: „Oho, nu huil je weer. Doe je hand weg en laat me in je oogen zien. Zoo doe je altijd als ik een brief van haar voorlees, ik zal het haar schrijven.” S

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1907 | | pagina 1