i
tcap
ZWBRVELIHGEN.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
REXMSGEVIVG.
Bullenlandsch Overzicht.
geile.
EtS Jz.
I
i» E V
JJ.
VERKIEZING
G-eraeen
No. 10419.
Maandag 20 Augustus 1907.
van
tndelaar
1
dubbole flosch
a
Jenever
genaamd; breng die twee
hii *»lknnrior
i hrkbraiti
(Wordt vervolgd).
eljjks verseb
Soepkippen,
emeste Bend
els, Fazanten
i, Reevieescb
ncnrreerende
aakt franco
PPE.
r bij
WG, Poelier.
IDAM.
•ma
UL
geknipte
le plaat.
iHR
atroon.
1H1LD.
to, Zaltboinru
erdam.
a.
?zn. Rotterdam
Naar het Russisch.
[E--
5 --
binnenland vaa Marokkozy heeft nooit
haar voornemen gewijzigd ora zulk een
expeditie niet te ondernemen.
De volkomen overeenstemming tusschen
Frankrijk en Spanje heeft zich dan ook
•nooit verloochend.
De BURGEMEESTER van GOUDA brengt
bij deze ter kennis van de belanghebbenden, dat
door den Heer Directeur der Directe Belastingen
enz. te Utrecht op den 2zen Aug. 1907 executoir
is verklaard
Het Kohier No 2 der bedrijfsbelasting, dienst
1907/8.
Dat voormeld Kohier ter invordering is ge
steld in handen van den Heer Ontvanger, dat
ieder, die daarop voorkomt, verplicht is zijnen
aanslag op den bij de Wet bepaalden voet te
voldoen en dat heden ingaat de termijn van zes
weken binnen welke de reclames behooren te
worden ingediend.
Gouda, den 24 Augustus 1907,
De Burgemeester voornoemd,
C. W. VAN DE VELDE. L.-B,
liOI IISIIIL COURANT
Wat er in Fez'gebeurt wordt steeds onbe
grijpelijker. De Sultan heeft in een opwel
ling van angst voor troon en leven de
Viziers en 0elam,a’8 bijeengeroepen, en een
gezantschap naar Tanger gezonden, om tegen
Frankrijks optreden te protesteeren by de
gezanten der mogendheden.
Maar overigens schijnt hij alle macht ver
loren te hebben. Zijn bevel aan de stammen
voor Casablanca, om niet tot den aanval
over te gaan, is volkomen werkeloos ge
bleven; volgens de berichten, die generaal
Drude door spionnen en deserteurs ontving,
bestaat het Moorsche leger dat zich daar
samentrok, nu reeds uit meer dan 5000 man
en ontvangt het geregeld versterkingen uit
:nen
0 £,75 ds
Drogisten
ERDAM.
t, Apotheker
isthaven 198.
Reuter seint uit Casablanca, dd. 23 Aug
By het gevecht van gisteren werd een
Franschman gedood en werden er vier
gewond, onder welk een officier. Do Fran-
schen deden heden een verkenningstocht,
maar vonden geen enkelen Moor.
De Fransche regeering heeft nooit aan
Spanje eenige expeditie voorgesteld in het
FEUILLETON.
Telefoon To. Sï
'ADV E KT ENT1 EN worden geplaatst
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
VAN EEN LID VAN DEN
De BURGEMEESTER van Gouda,
Gezien de artt. 5 en 8 der Gemeentewet
benevens art. 3 van het Koninklijk Besluit
van den 8n Mei 1897 (Staatsblad no. 144),
doet te weten
dat op DINSDAG den 3n SEPTEMBER
e.k. in het Tweede Kiesdistrict dezer ge
meente eene verkiezing zal plaats hebben
van een Lid van den Gemeenteraad in dat
district, ter voorziening in de vacature, ont
staan doordien de Heer J. A. DONKER zijn
ontslag heeft genomen;
dat op dien dag, van des voormiddags
negen uur tot des namiddags vier uur, bij
hem kunnen worden ingeleverd de bij art. 51
der Kieswet bedoelde opgaven van Candida-
ten, waarvoor de voorgeschreven formulieren
van af heden ter Secretarie voor de kiezers
verkrijgbaar zyn;
en dat voor deze verkiezing de stemming,
zoo die noodig mocht zyn, door Burgemees
ter en Wethouders is bepaald op WOENS
DAG den lln SEPTEMBER e.k. en de
herstemming, zoo noodig, op DINSDAG den
17n SEPTEMBER d.a.v.
Gouda, den 23n Augustus 1907.
De Burgemeester voornoemd,
R. L. MARTENS.
verschillende deelen van het land. Een deel
dier troepen staat onder de bevelen«van den
tegen-sultan, Moelay-HafitL wiens optreden
van verschillende zijden wordt bevestigd.
Wel aarzelt Moelay-Hafid nog om den Hei
ligen Oorlog tegen de Christenen af te kon
digen, en wil hij eerst een beraadslaging
hebben met de ryksgrooten en de aanvoer
ders der Zuidelijke stammen. Doch de macht
der omstandigheden kon wel eens sterker
bly’ken, dan de voornemens van Moelay-
Hafid.
Van Raisoeli wordt in de laatste dagen
weinig vernomen, en zyn plannen zyn nog
grootondeels onbekendsir Harry Mac Lean
is-nog steeds zijn gevangene.
En tot overmaat van ramp wordt uit
Algiers gemeld, dat in Tiemcen anti-Euro-
peesche betoogingen werden gehouden door
de Mooren; de Fransche gouverneur hoopt
echter, een uitbarsting te kunnen voorkomen.
Vandaag zal het Hoogerhuis het wetsont
werp tot wettiging van ’t huwelijk met do
zuster van de overleden vrouw in de arti
kelen behandelen. Zelfs de tegenstanders
verwachten, dat het wetsontwerp er nu wel
door zal gaan, maar ze zullen linn best doen
er ingrypende veranderingen in te brengen,
b.v. die huwelijken niet toelaten in de An-
glikfcanaohe of zelfs in eenige andere kerk,
zoodat ze alleen burgerlijk gesloten kunnen
worden, en aan de wet geen terugwerkende
kracht verleenen.
Hoe fel sommige Anglikanen tegen do wet
zyn blykt uit een brief van Lord Hugh Cecil
in de Times. Men weet, deze zoon van wylen
Lord Salisbury, wel do knapste van de Cecils,
heeft in het Lagerhuis meermalen de aan
neming van de wet verijdeld. Nu staat by
buiten het Parlement, om zyn vryhandeis-
beginselen door de protectionisten zyner party
in de ban gedaan. Hy heeft dus zyn gal niet
in de vergaderzaal kunnen uitstorten en
schrijft aan de Times:
„Men zal zich herinneren, dat de huwe-
lyksdienst van de Kerk het huwelijk verge
lijkt bij de onuitsprekelijke vereeniging tus
schen Christus en Zijn Kerk. Als zulke
woorden gebezigd worden in verband met
een betrekking (fiet huwelijk tusschen een
man en de zuster van zyn overleden vrouw)
di,e velen onzer even onzedelyk toeschynt als
buitenechtelijke gemeenschap of veelwijverij,
dan is' ’t wel duidelijk dat er in onze oogen
godslastering wordt geuit. Het is toch stellig
niet te veel gevergd, dat Anglikanen zoo
danige beleediging van hun gevoelens be
spaard zal worden. Ik kan moeilijk gelooven,
dat iemand van Christelijk gevoel of zelfs
van beschaafde instincten de boleediging kan
wenschen aan te doen, die er in zou liggen
onze kerken en onzen dienst te gebruiken
om iets te verrichten wat naar onze over'
tuiging slechts een daad van sexueele zonde
is.” Verder vergelijkt hy het sluiten van zoo’n
huwelyk in een Anglikaansche kerk met de
bezoedeling van een moskee of Hindoes chen
tempel in Engelsch-Indië, waartegen de re
geering da.qjr met alle kracht zou optreden.
De Westminster Gazette noemt dit bigot
terie. De Roomschen zyn op dit punt zoo
niet. Gelyk de hertog van Norfolk, hun we
reldlijke leider in Engeland, in het Hooger
huis zei, achten zy dit huwelijk niet onzedelijk
noch tegen Gods gebod, maar wel in strijd
met de kaoonieke wet. Overeenkomstig de
wet des lands geeft de Roomsche kerk ech
ter, als de W. G. ’t goed begrijpt, voor
dergelyke huwelijken steeds verlof. Het blad
nu houdt zich overtuigd, dat het Parlement
„de Engelsche Kerk niet het recht zal geven
op dit punt bigotter en clericaler te wezen
dan do Roomsche Kerk.”
Er ia een Reuter-telegram van Donderdag
uit Lissabon, meldende dat er een bom ont
ploft is in de arbeiderswijk van de stad en
dat daarbij twee personen gedood en twee
personen gewond zyn.
Een onderzoek, ingesteld naar deze ont
ploffing, heeft aan het Jicht gebracht, dat
er een samenzwering bestond om koning
Carlos en den minister-president te vermoor
den. Ziel van de samenzwering was een
zekere Bettencourt, een student, die bezig
was bommen te vervaardigen toen er een
ontplofte. Er «Ön papieren gevonden op de
kamer van Bettencourt, die tegen allerlei
menschen verdenkingen wekten. Reeds zyn
er dertig republikeinen in hechtenis geno
men.
troffen
welbekend
T-1LXXS.1
briekamerk).
radicale n
in alle, zelh
:ige xenutr-
mtstaan door
fdigen leeftijd
swakte, Bios’:
Hoofdpijn
Maagpjjn
vermogen
iz. Uit-
Teletoi n No. 82.
De Uitgave dezer Couran. geschiedt dagelijks
met uitzondering van Z^r.- en Feestdagen.
De prijs per drie maande is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nammers V IJ F CENTEN.
4)
Een sergeant, met de Astrakan-muti op
het hoofd, de houten sabelscheede dwars
omgehangen en een zware revolver aan den
gordel, duwde door een drom ordonnansen,
onderofficieren en keizerlijke koeriers een
gevangene voor zich uit, gekleed in een
gladde, donkere zeemansjas.
„Peter en Paul! Waar is de adjudant?”
riep de sergeant.
x „Deze man moet hier vastgehouden wor
den, om graaf Fersen’s bevelen af te wach
ten; zorgt dus voor hem!”
„Alweder een treurig wrak aan den oever
der dwaling, een arm, door het noodlot ver
dreven lam, zooals ik,” dacht Orloffonwil
lekeurig deed hy evenwel een schrede voor
uit, toen de gevangene zyn gezicht naar hem
toekeerde.
„Onmogelyk! Pierre Lefranc?” Fedor’s
oogen schitterden van aandoening. Een byna
onmerkbare smeekende beweging beant
woordde dezen onbedachten uittoep en her-
De berichten, gisterenmiddag laat uit
Casablanca en Parys ontvangen, toonen,
dat de toestand nog steeds zeer ernstig is.
Tweemalen werden de Fransche troepen
aangevallen, en met doodsverachting storm
den do Arabische ruiters langs de hellingen
op het versterkte kamp dor Franschen| aan.
De aanvallen werden afgeslagen, voorname
lijk door hot krachtig ingrijpen van de bat
terijen artillerie en van de scheepskanonnen.
Maar het wordt toch duidelijk, dat gene
raal Drudo versterkingen noodig heeft. Uit
Oran is de „Vin Long” vertrokken naar
Casablanca met 800 Algiersche tirailleurs
en 100 ruiters aan boord. Wanneer deze
zyn aangekomen zal de troepenmacht van
generaal Drude uit ongeveer 4000 man be
staan; naar men te Parys meent is dit vol
doende om de inboorlingen in toom te houden,
maar niet genoeg om een, voor de interna
tionale belangen nadeelige veroveringspolitiek
te volgen.
Om den indruk nog sterker to maken,
wordt van regeeringszyde krachtig nadruk
gelegd op de leuze, die zy in Marokko wenscht
te volgen: „Geen verovering, geen expeditie
naar het binnenland”.
innerde Orloff, dat hy zwijgen moest. Het
was hem, of hij droomde. Pierre Lefranc in
de kleeding der bannelingen, in het nood
lottig linnen gewaad, zooals hij zelf droeg?
„De laatste maal dat ik hem ontmoette, was
by het groote oester-souper van prinses
Narychkine, toen de gouden klokken der
St.-IsaAcskerk duizenden harten van vreugde
deden opspringen, toen Vera Milutin de dolle
mazurka met hem danste ’s morgens om drie
uur, onder de bloemen der tooverachtig ver
sierde balzaal. En nu? Alweder een arme
ongelukkige meer in ballingschap. De duivel
regeert de- wereldZoo zat Orloff bij het
vuur, oude herinneringen in zyn brein op-
halend, en met een brandend verlangen om
de oorzaak van Lefranc’s ongeluk te ver
nemen.
Intasschen had de ontvangst van den bui
tenge wonen gezant van den Czaar plaats ge
had, en begaf deze zich met den generaal
naar diens kabinet.
„Ik zal, zoodra ik myn werk hier volbracht
heb, dadelijk naar Petersburg vertrekken,”
onderrichtte hy den generaal. „Te Irkoetsk
denk ik een koerier met orders uit Peters
burg aan te treffen, dien ik dan terstond
met de „Seevoutch” naar Kamschatka zal
doorzenden; ik wensch, dat gy het schip
dadelijk weder reisvaardig zal maken.”
Generaal Dachkoff maakte eene onderda-
gratis ge-
jvoegsel, j
«rkomende A
TRONEN V
p. tegen 4
rkrygbaar
[aag.
nige buiging. Zyne Excellentie ging evenwel,
een havana aanstekend, voort: „Hoe is uw
adjudant; kont hy deAmoer? Ik zou gaarne
een flink officier meenemen,-want ik heb de
opdracht, voornamelijk omtrent do goudop-
brengst te rapporteeren: weet hy iets van
do nieuwe mijnen aan de bovenrivier F”
Generaal Dachkoff dacht er aan, dat het
tiende gedeelte der goudvelden voor den
Keizer gereserveerd werd, en daar hy het
zeer wenschelyk vond het vertrek van zyn
gevaarlijken gast zooveel mogelijk te bespoe
digen, schelde hy en zeide eerbiedig: „Tk
zal u den adjudant medegeven, Excellentie;
in zuiver militaire aangelegenheden is Brons-
ky onschatbaar; maar ik zal u nog iemand
geven, dien ik juist hier heb. Gy kunt hem
dadelyk zien. Zend Orloff hier!” beval
hy den binnentredenden adjudant.
Toen Fedor Orloff het prachtige vertrek
binnentrad, ontmoette hy den onderzoekenden
blik van een man, die zoo menigen weder-
spannige, in dolle woede, voor een peloton-
vuur gesteld had; graaf Fersen, een leeuw
in werkkracht, geleek een duivel, wanneer
hij geprikkeld w< rd. Orloff doorstond het
onderzoek van den meedoogenloozen sol
daat, zonder dat een spier van zyn gelaat
vertrok.
„Ziet er intelligent uit,” zei graaf Fersen
koel, alsof hy over een mooi dier sprak.
Op het sociaal-democratische congres te
Stuttgart is gisteren verder over de koldniale
kwestie gehandeld. Het slot was, dat met
algemeene stemmen, behalve die d^Noder-
landsche afgevaardigden, die buiten stemming
bleven, een besluit werd aangenomen, waarin
aan de kapitalistische koloniale politiek alle'
hervormingskracht ontzegd en zy in beginsel
veroordeeld werd.
Daarna sprak men over het vrouwenkies
recht. Met algemeene stemmen werd een be
sluit aangenomen, waarin voor de vrouw in
gelyke mate als den man het algeneene
stemrecht wordt geëischt en het begiqsel
wordt uitgesproken, dat wanneer de socialis
ten in een land een beweging tot uitbreiding
Generaal Dachkoff boog zwygend, en do ade
ren op Fedor Orloff’s voorhoofd zwollen op,
toen Fersen vervolgde: „Die fijne schurken
schynen hier nogal behoorlijk behandeld te
worden. Ken je de gouddistricten der
Amoer
„Ik ben sedert een jaar met speciale stu-^
diën en onderzoekingen betreffende* de gond-'
mynen in Baikal bezig geweest, Excellentie,"
zeide Orloff zoo koel, dat hot zelfs Dachkoff
onaangenaam aandeed. Orloff wenschte in
zijn hart, de geheimzinnige rivier met graaf
Persen op te varen.
„Hy past my,“ lachte Fersen. „Overigens,
generaal, te Sitka is nu een ongebruikte
goudmijn; gy herinnert n toch Olga Darines,
de onvergelykelyke zangeres?”
Dachkoff ontroerde, want hy zag Orloff
plotseling ontstellen en diens gelaat kramp
achtig vertrekken.
„Zij is nu gouvernante by het dochtertje
van vorstin Maxutoff, prinses van Alaska
welk een verspilling van gouden tonen!
Laat dezen knaap medegaanjik heb beneden
nog een anderen, een gewezen marine-offi-
cier, Lefranc genaamd; breng die twee
schurken maar bij elkander.”