tcap
IPPE.
Wil»
li®
n
IJN.
[NG
eizoen in het
sch
imagazljn,
30.
ZWERVELINGEN.
GAINE,
gewone prijs
FLEIT,
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Dinsdag 37 Augustus 1907.
>o. 10430.
46ste Jaargang.
Buitenlandse!» Overzicht.
Zoon.
n.
i vergunning
ian de Wilhel-
i. 70, voorzien
mhiils
[ITS.
iTIjrW
t.
mhiiis
Bouwgrond
en BOOMEN,
m 2, met eene
ilminastraat te
e tot aan de
FEUILLETON.
n gezamenlijke
strijd gebruikt.
left.
3 Jenever
NEMAN Z».
(Wordt vervolgd).
ito werkdagen
ore en ’s mor-
>re vanNotarie
eiweg E no. 21
rc. 1-3 betreft,
sr P. J. J3EL-
e Gonda.
rkocht.
tien van water-
at te Gouda,
ar bij
R$.,Jz.
en werk.
Naar bet Russisch.
Kleiwegsteeg.
etaalt; te koop
model
Rotterdam.
oor Reparatie,
tendaal 4.
traat 267.
AND AG 26
II oor, in
Jleiweg aldaar,
erkoopen
RF, KEUKEN
aan de Wil-
o. 72, zoodanig
end.
Het internationale sociaal-democratische
congres te Stuttgart heeft gisteren met groote
meerderheid een besluit aangenomen, waarin
het in het belang van den arbeidersstand
wordt genoemd, dat er in alle landen tus-
schen de partij en de vakvereenigingen innige
betrekkingen aangeknoopt en onderhouden
worden.
Mede aangenomen werd een besluit om
beperking van het vrije verhuizen van ar
beiders van het eene naar het andere land,
alsook het weren van arbeiders van een ander
ras te veroordeelen.
Een voorstel om te eischen, dat iemand
vriend vermoeid in de oogen ziende.
„Ik heb sedert vier jaren aan de kust van
Alaska schepen gebouwd, Fedor,” antwoord
de Lefranc. „Wie zou het mg verteld heb
ben! Mtyn noodlot overviel mg te Sebaitopol
Reuter seint uit Casablanca, dd. 24 Aug
De nachtelijke aanvallen duren voort. De
tirailleurs verdreven een honderdtal marau-
deurs, die zich achter de puinhoopen hadden
opgesteld en voerden vgf gesneuvelden mede,
van welke enkele herkend werden.
Gedurende den nacht Itemerkte men, dat
er signalen worden gegeven op de terrassen,
die beantwoord werden door lichten van
buitenhet onderzoek naar de beteekenis
daarvan bleef vruchteloos. Dezen nacht
zag men een licht op de moskee. Een troep
verkenners onder leiding van generaal
Drude werd op de heuvels door vyandelgke
ruiters aangevallen. De vijand werd terug
geslagen.
en kerkbrand.
Over den toestand in Marokko komen
opnieuw zeer onrustbarende berichten. Dat
den Marokkaansche troepen voor Casablanca
onder bevel staan van Moelay-Hafid, den
tegen-sultan, wordt door den .Matin” beves
tigd. Dit blad meldt, dat Moelay-Hafid de
stammen die deel namen aan den jongsten
aanval op de Fransche troepen, heeft doen
weten, dat hij met een sterken aanhang
oprukt en de leiding van den strijd tegen
de Franschen zal aanvaarden.
De correspondent van den „Figaro” te
Casablanca zendt aan zijn blad een lang
artikel, waarin hij waarschuwt tegen opti
mistische opvattingen.
De stemming onder de Marokkanen is
sedert den moord op de Fransche haven
werkers eer slechter dan beter geworden.
Zoo de regeering niets anders wil, dan Ca
sablanca tuchtigen voor de misdaad die bin
nen haar muren gepleegd werd, en de rust
in die stad te herstellen, dan kan zij de
troepen terugroepen; dat doel is reeds be
reikt. Maar dan moet zg tevens de' Euro
peanen waarschuwen niet in Casablanca voor
korter of langer tijd te verblijven en zij
moet er minstens een voortdurend garnizoen
van 800 man achterlaten. Want anders
zullen, zoodra de oorlogsschepen verdwenen
zijn, alle Europeanen in Casablanca en in
den omtrek worden vermoord.
Eerbied kan Frankrijk zich slechts ver
zekeren, meent de „Figaro7’, zoo generaal
Drude een expeditie naar het binnenland
onderneemt, en daar de stammen tuchtigt,
die aan de aanvallen deelnamen. De tegen
woordige toestand is niet zonder gevaar en
volkomen nutteloos.
Uit de verklaringen van de Fransche
regeering blijkt echter juist, dat zij niet wil,
en ik werd naar den Stillen Oceaah gezon
den, om mij daar als banneling te verber
gen; ik heb in de loterij des levens een niet
getrokken.”
„Ik heb ook nooit van jeOrloff
aarzelde.
„Schande wil je zeggen?” zeide Lefranc.
„Beste vriend,” ging hij luchtig voort, „we
zitten beiden in dezelfde klem.” Daarbij
lachte hij ruw.
Een bediende van den generaal kwam de
kamer binnen en bracht het avondeten,
waarbij zelfs de wodki-flesch niet ontbrak.
„Aha, we zullen er een vroolijken avond
van nemen,” zeide Lefranc.
Dit vooruitzicht liet Orloff evenwel on
verschillig. „Vertel mij voor alles, hoe je
hier gekomen bent,” drong hij aan, begeerig
het lot van zijn vroegeren vriend te leeren
kennen.
„Nu dan,” begon Lefranc, nadat hij eens
gedronken had, „ik was te Kodiak aan het
schepen bouwen, toen de „Seevoutch” daar
binnenliep. Zijne Excellentie, dat beest, had
een menschelijk wetenschappelijk woorden
boek noodig, en zoo namen ze mg. Wg
zgn de geheele kust van Alaska langs ge
varen; er schijnt een groote verandering in
de lucht te zweven, want toen wg te Sitka
terugkwamen, waar dat ondier mjj niet aan
land liet gaan, hoorde ik, dat de Yankee’s
Uit Warschau komt een stel berichten,
die weer een treurig licht wei pen op de toe
standen in Rusland.
Toen daar dezer dagen vgf poh’tie-agenten
van hun post naar huis keerden, werden zjj
staande gehouden door een aantal jonge
mannen, die, met de revolvers in de hand,
van hen eischten, dat zy onmiddellgk hun
wapens zouden afgeven, alsmede de papieren
die zij bij zich hadden. De aanvallers wa
ren wel ten getale van twintig en daar de
agenten geen lust gevoelden tot den onge-
lyken stryd, gaven zy gedwee hun wapens
en papieren over. Slechts één der agenten
wilde zich te weer stellen, doch deze werd
onmiddellijk gedood. Een later te hulp ge
snelde politie-patrouille vond wel het lyk van
den gedooden agent, maar van de aanvallers
geen spoor.
Te Radom hebben roovers op klaarlichten
dag de Poolache landbonwbank beroofd. De
beambten werden met revolvers in bedwang
gehouden en de roovers maakten zich meester
van een bedrag van veertien honderd roebel.
Aan het station te Alexandrof kwamen met
De stryd tusschen het Lagerhuis in Enge
land en het Hoogerhuis, tusschen de geko
zen vertegenwoordigers van het volk en de
erfelyke wetgevers, is in een nieuwe phase
getreden door de houding, die het Hooger
huis aannam by de behandeling van de
Schotsche landwet en van de wet tot her
stel op hunne hoeven van uitgezette lersche
pachters.
Bg de behandeling van do Schotsche Land
wet bleek het, naar sir Henry Campbell
Bannerman in het Lagerhuis uiteenzette,
dat de bedoeling van de Lords was om na
de tweede lezing van de wet deze door
amendementen zoodanig te wijzigen dat zy
een geheel ander karakter kreeg. Dit is
dezelfde methode, die het Hoogerhuis inder
tijd op de Onderwijswet heeft toegepast. Do
pogingen om de oppositie de groote meer
derheid van het Hoogerhuis van dat plan
af te brengen, mislukken, en onder die om
standigheden vond de regeering het beter
de geheele wet terug te trekken, wat in
het Lagerhuis tot een vrij vinnig debat aan
leiding gaf.
De „Eviched Tennants Bill” gelyk de wet
mislukt is.”
„Wy zullen ontvluchten of sterven,” ver
zekerde Orloff plechtig.
„Maar nu ben ik zoo hongerig als een
ijsbeer,” zeide Lefranc.
„Als ik gegeten heb, moet je mg maar
vertellen, wat den erfgenaam van den groo-
ten Orlaff naar Nikolajewsk gebracht heeft.”
En met een waren wolfshonger viel hg aan
op het avondeten.
„Dan kun je mg daarna méedeelen, welk
noodlot den kleinzoon van generaal Lefranc
een Fransch aristocratisch emigrant
in de rijen der uitgeworpenen bracht. Wat
een vreemd mengelmoes is het menschelijk
leven!”
„Ach, Fedor, het is de oude geschiedenis,
je kent het gezegde: Cherchez la femme.”
Hij dronk in een enkele teug een glas wodki
leeg en draaide een sigaret. Orloff had hem,
terwijl hg zich te goed deed, onbeweeglijk
gadegeslagen.
„Wat is je vonnis?” vroeg hg somber.
„Tien jaar! Ik hoef er nog maar zes van
te genieten dat is te zeggen, als ik in
het leven blijf. En jij, mon cher ami?”
„Sedert drie jaren smacht ik in deze hel,
en ik heb nog zeventien jaar voor mg, als
het noodlot niet van mg wgkt,“ zncbtte
Orloff.
den trein uit Berlgn twee heeron en een dame
met Duitsche passen aan. Men onderzocht
hun bagage en ontdekte verscheidene kof
fers met dubbele bodems, waarin wapenen
verborgen waren. Men vond ook een aantal
handleidingen tot het vervaardigen van bom
men.
Bg een pogrom in het dorp Tamasjpol, in
het gouvernement Podoliö, zijn vele joden
mishandeld en winkels geplunderd. De menigte
wierp de politie met steenen. Toen de po
litie daarop vuurde, verstrooide zich de me
nigte, nadat er verscheidene dooden gevallen
waren.
De Armênisch-Gregoriaansche patriarch
heeft een nota tot de Porte gericht, waarin
hij verlangt, dat aan den treurigen toestand
der Armeniërs in enkele streken van Anatolië,
vooral in de wilajets Van, Bitlis en Erze-
roem, een einde gemaakt wordt. De nota
wijst er o.a. op, dat onlangs in het dorp Suluk
in het wilajet Bitlis Armeniërs, die volstrekt
geen revolutionnairen waren, werden ver
moord dat in het wilajet Van het klooster
van Akhtanar verwoest is, onder voorwendsel
dat zich daar Armenische revolutionnairen
verborgen haddenen dat in het wilajet
Erzeroen de Armeniërs uit de dorpen wor
den verdreven, om in hun plaats Turkschen
vluchtelingen gelegenheid te geven zich te
vestigen.
Pierre Lefranc zag zgn lijdenden lotge
noot van ter zijde aan.
„Wist je het niet?” vroeg Orloff, zgn ouden
vriend vermoeid in de oogen
wat de „Figaro” als het eenig raadzame
aangeeft. Zg is in volkomen overeen
stemming met Spanje van meening, dat
geen expeditie naar het binnenland moet wor
den ondernomen, maar dat de kuststreek moet
worden bewaakt. Of daardoor de toestand
in Marokko échter duurzaam zal worden
verbeterd, meent de „Figaro” te mogen
betwijfelen.
Teletocn No, 69.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Z?n- en Feestdagen.
De prijs per drie maande is 1.25, franco per
[tost 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Om de artillerie, dia uit oudorwetsche
---- aalvt meer aan de
te moder-
De uitzetting van den Engelschen gedele
geerde Quelch uit Wurtemberg wordt door
de Engelsche bladen met eenige verbazing
vernomen. Zulke manieren is men in En
geland volkomen ontgroeid. Het begrip van
„beleediging” is er van geheel anderen aard
dan in Duitschland. Men ziet er aan de
overzijde van het Kanaal terecht in, dat een
onvoorzichtige of zelfs kwaad bedoelde uit
drukking meer relief krggt door een ver
volging, dan door een hooghartig schouder
ophalen.
De „Westm. Gezette” zegt van de door
Quelch gebruikte uitdrukking„Heel schit
terend is de vergelijking niet, maar do
beleediging er in schijnt ons even steik,
alsof hg oneerbiedig gesproken had over den
Evenaar”.
Het blad meent dan ook dat de Wurtem-
bergsche regeering tamelijk dwaas deed door
zulk een incident te gebruiken om haar
macht te toonen.
Temeer, daar de debatten van het Socia
listische Congres tamelijk onvruchtbaar zyn
en plaats hebben onder tooneelen van de
meest zonderlinge verwarring.
Voöral do stemming over de moties in
zake de koloniale politiek was hopeloos
verward; het bleek dat de -verstandige op
merkingen van Van Kol al even weinig in
druk maakten als de moedige redevoering
van Ramsay Mac Donald over de voordeelen
van het Britsche stelsel van zich zelf be
sturende kolonies.
hun grooten burgeroorlog geëindigd hebben.
Te Sitka werden gedurig beraadslagingen
gehouden; de korvet is vol documenten en
berichten. Sommigen beweren, dat de Czaar
en de Amerikanen gezamenlijk Engeland
aanvallen, Britsch-Columbia bezetten en den
buit deelen willen; anderen, dat de Czaar
Alaska aan de Vereeni'de Staten verkoopen
wil.”
„Dat kan ik niet gelooven; de Romanoffs
zgn toch geen landverschacheraars!” zeide
Orloff.
„Dat wei niet, maar in vijftig jaar zal men
groote verrassingen in Siberië beleven. De
Kroon kan beide zyden van den Oceaan
niet behoorlijk beschermen. Wanneer wg
eeuwigdurende vriendschap met de Ameri
kanen sluiten, kunnen wg Siberië en onze
vloot steeds van de havens der bevriende
Yankee’s uit verzorgenwg hebben nu toch
zeven schepen te San Francisco.”
„Je kunt gelijk hebben, Pierre,” antwoordde
Orloff langzaam. „Maar wat zal graaf Fer-
sen nu met je doen?”
De Franschman lachte. „Wie weet het!
Ik denk, dat men mg op de korvet naar
Kodiak of Sitka zal terugzenden. Wanneer
wg te zamen waren, Orloff, zouden wg wel
kunnen ontvluchten. Ik heb het al eens
beproefd. Ik zal je mpn tocht om een wal-
viichvaarder te zoeken, vertellen en hoe die
stukken bestaat welke niet
moderne eischen beantwoorden,
niseeren, heeft de regeering, gelgk men weet,
bg do Kamer een crediet aangevraagd en
gekregen van 400 millioen lire en ze plaatste
bg Krupp een bestelling van twee modellen
veldhouwitsers. Met deze stukken worden
nu sinds eenige maanden proeven genomen.
In een militair tijdschrift was een afbrekende
kritiek verschenen op het materi tal van
Krupp, maar de Reichspost heeft nu van een
Italiaansch artillerie-offlcier vernomen, dat
de stukken van Krupp zeer goed bevallen zgn.
De proeven leverden een schitterend resul
taat. Op één dag werden uit één kanon meer
dan 400 schoten gelost. Het militaire tijd
schrift bad beweerd, dat de door Krupp ge
zonder. kanonnen reeds na 300 schoten on
bruikbaar waren, doch de officier spreekt dit
beslist tegen.
slechts bg rechterlijk vonnis uit een land
gezet kan worden, werd ingetrokken.
Naar de Frkf. Ztg. verneemt, heeft de
commissie van vijftienen inzake het anti-
militarisme met algemeene stemmen het ont
werp van besluit van de commissie van drieën
(Jaurès, Vandervelde, Adler) aangenomen en
houdt dat besluit in, dat de sociaal-demo-
cratie tegen den oorlog zal strijden met
dezelfde middelen, die zg in haar overigen
Telefoon !ïo. 69
A DVERTENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Ad ver ten tien tot 1 uur des midd.
fiOÜDSCHE COURANT
5)
Zwijgend volgde Orloff den adjudant, die
hem bij Lefranc bracht en de deur achter
hen dichteloot.
Nauwelijks had de adjudant zich verwij
derd, of Lefranc wierp zich in Orlotf’s armen.
.Wat heeft je hier gebracht, Pierre f” zei
de laatste dadelijk.
„Ach, een paar schitterende oogen en de
roulette,” lachte de Franschman. „En jou F”
„Een moord antwoordde Orloff, met een
zucht op een stoel vallende.
A
