s
ZWSRVELINGÊN.
Aïeitws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
Maandag 16 September 1907.
No. 10436.
46ste Jaargang.
Bultenlandscb Overzicht.
DE
I
EVZORG.
EN HUIS.
BB B X
FEUILLETON,
a gratis ge*
handelaar
dubbele flosch
(Wordt vervolgd.)
LIOENEN
JDERS
ADIJS GOUDA
-ER
piek
EN
Bijvoegsel.
oorkomende
’ATRONEN
P- p. tegen
rcrkrjjgbaar
Haag.
ïte, Zalibomnl
terdam.
Om. Bott.r'la.n
Naar het RnsBiscb.
JHE- -
GE - -
Firma
w
itlAL
i geknipte
arde plaat.
1KEU
patroon.
CHILD-
N 50 ds,75ds
en Drogisten
TTERDAM.
EB, Apotheker
Westhaven 198
CiOIJDSCHE lOIRIVI
rtroffen
i welbekend
W-llttSB
abriekamerk).
radicale en
ran alle, zelb
kige xenuw-
ontstaan door
igdigen leeftgl
zwakte, Bl iek
Hoofdpgn
- Maagpijn
1 vermogen
nz. Vit-
Telefoen 82
ADVERTENTIES worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meeY
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Ad verten tien tot 1 uur des midd.
Teleloi n No, 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Z"'r.- en Feestdagen.
De prijs per drie maande i is 1.25, franco per
frost 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
21)
Toen bg later, opgewonden door champagne
den pelskoning Philippi naar de schoone zan
geres vroeg, antwoordde deze driftig: „Laat
de primadonna naar de maan loopen; die
is speelgoed voor later. Voorloopig moe
ten wg vorst Maxntoff zand in de oogen
strooien.”
De vorst zat intusschen in zyne werkka
mer en lichtte Orloff in omtrent het onde
opperhoofd der Aleoeten, Thom, die, inryke
pelzen gehuld, op een rustbank lag, zonder
van het onderhoud der beide mannen ook
slechts een enkel woord te verstaan. Hy was
bgna blind; zyn hooge gestalte scheen door
ouderdom gebogen en zgn mahoniekleurig
gelaat vertoonde diepe groeven. Enkele vlok
ken grys haar vielen om zgne slapen, en
zjjne knokkige handen omklemden een grof
gesneden afgodsbeeld. Hy was een intrigant
en nu, evenaid Orloff, gevangene van den
Czaar. Van Victoria tot kaap Barrow was
hQ bekend en gevreesd. In zgn onstuimige
hulp, den dienst van een man van eer. Den
sluwen ouden Indiaan zal ik overlialen mg
ertsproeven van het onbekende goudeiland
te brengen; wellicht gelnkt het ons daar
door, dat eiland te ontdekken. Ik zon n,
ook met de inboorlingen kunnen uitzenden
gelukt de ontdekking u, dan zal ik uwe
gratie bewerken. Alles hangt er evenwel
van af, dat go mg trouw blgft, en belooft
geen poging tot ontvluchten te wagen. Ik
zal u behandelen als een mijner ambtenaren.
Wilt gy my trouw beloven?”
„Ik zweer het u by het graf myner moeder 1”
„Dan, majoor Orloff,” zeide Maxntoff ver
licht, „zal ik u den ouden Thom overlaten.
Hg was het opperhoofd van Al-ak Shak,
het groote land, in zgne taal; hg heeft vijf
en zestig vulkanen gelgktgdig zien werken
en zgn vader streed tegen kapitein Cook.
Nu is hg het ongekroonde hoofd van vgftig
duizend wpden. Hg aanbidt den geheimzin*
nigen god van den vgftig mylen grooten
gletscher en raadpleegt de geesten der bor
relende bronnen van Gurelei Wg moeten
hem verschalken. Hg is even schrander als
wraakgierig, en zyne onderdanen zgn precies
hetzelfde.
ch ten doel om
ge huishoudelijke
o veel noodig te
Igk aan minge.
sen te verkoopen-
komt geheel ten
ereeniging „Jr-
der beide landen. Door de geschilpunten
eenvoudig onbeslist te laten, en daarvoor
een latere regeling in uitzicht te stellen,
worden de moeilijkheden wel verschoven,
maar niet opgelost.
En het is ondenkbaar, dat de Oosten-
ryksche Rjjksraad de overeenkomst zal
goedkeuren, waarin de bank- en de quoten-
quaosties niet geregeld worden. Hongarije
wil toestemmen in de verhooging van zgn
bijdragen in de gemeenschappelijke uitgaven,
wanneer Oostenrijk zich bereid verklaart,
in ruil daarvoor de invoering van het Hou-
gaarsch als commandotaal in het Hongaarsche
leger toe te staan. Keizer Franz Josef
heeft reeds vroeger verklaard, hierin nooit
te zullen toestemmen, zoodat de Overeen
komst, ondanks de goedkeuring door de
beide Commissiën -- nog lang niet „prefect”
is, en tegenstand ontmoeten zal zoowel bg
de parlementen als bg de kroon.
Het einde der onderhandelingen wordt dan
het begin der moeiigkheden 1
De Russische militaire deputatie, die te
Sofia de onthulling is komen bgwonen van
het gedenkteeken voor den Tsaar-bevrgder,
is daar buitengewoon vriéndelijk ontvangen.
De politie heeft echter een beraamde sym-
pathie-betooging van eenige handelslichamen
verboden, uit vrees dat zich elementen van
onrust onder de betoogors zouden mengen.
Eenige Macedonische vereenigingen hebben
grootvorst Wladimir Aloxandrowitsj een me
morie overhandigd over den toestand in
Macedonië. De Bulgaarsche bladen bevatten
allerlei uitlatingen van de Russische gene
raals, waarin de nadruk gelegd wordt op de
hartelijke vriendschapsbetrekkingen, die te
genwoordig tusschen Rusland en Bulgarije
bestaan. Een Bulgaarsch generaal moet
echter aan een feestmaal gezegd hebben, dat
de Bulgaren wenschten dat Macedonië Bul
gaarsch werd en Konstantinopel niet Rus
sisch, maar Slavisch. Of dit laatste den Russen
aangenaam in de ooren zal hebben geklon
ken, betwijfelen we.
Het Christelijk Schoolblad, hier sprekende
voor het Schoolfonds voor Zuid-Afrika, zegt,
ten aanzien van het Christelijk nationale
onderwijs ginds
Onze gedragslijn moet er op gericht zgn, dat
lo. de in Transoranje bestaande C. N. scho
len zoo lang gesteund worden, totdat in 1908
het Parlement en de nieuwe regeering te
Bloemfontein de regeling der schoolzaak ter
hand nemen
2o. dat de overtocht van Hollandsche on
derwijzers met voldoende kennis van het
Engelsch naar Zuid-Afrika bevorderd worde.
Voor hen is er thans plaats. Niet do regee-
ring roept hen, maar schoolbesturen doen
het. Zoo vraagt ons de schoöl-commissie op
Losberg, distr. Potchefstroom, een gehuwd
onderwijzer, Ned. Herv., salaris 220 pd. st.,
liefst zeer spoedigdie te Bronkhorstspruit
een ongehuwd onderwijzer, ook Ned. Herv.,
salaris 150 pd. st., en die te Bethal eveneens
een ongehuwd onderwijzer tegen 150 pd. st.
Dë Russische minister van binnenlandsche
zaken, Iswolski, bevindt zich op het oogen-
blik te Karlsbad. Hg heeft de welwillend
heid gehad een redacteur van de „Neue
Freie Presse” te ontvangen en dezen zgn
meening te zeggen over den toestand in
Europa. Na eenige mededeelingen over de
Macedonische quaestie en de overeenkomst
met Engeland, waarin niets nieuws gezegd
werd, zeide de Russische minister:
„Ik heb de wereld nog nooit in zulk een
volkomen vreedzaam aspect gezien als thans.
De samenkomsten tusschen monarchen en
staatslieden waren van de grootste beteeke-
nis voor het behoud en de bevestiging van
den vrede. Daarmede wil ik volstrekt niet
zeggen, dat in den laatsten tyd eenig krijgs
gevaar gedreigd heeft. Juist de volkomen
vriendschappelijke bedoelingen allerwegen
maakten het mogeljjk, dat deze samenkom
sten, echte vredesfeesten, konden worden
gehouden.”
Minister Iswolski sprak met groote inge
nomenheid over de goede betrekkingen tns-
schen Rusland en Dultschland en over het
verbond met Frankrijk, dat „de onveran-
derljjke grondslag voor de buitenlandsche
staatkunde van Rusland uitmaakt”, en kwam
toen op de gebeurtenissen in Marokko. Hg
meende, dat wellicht plaatselgke complica
ties kannen ontstaan in Marokko, maar,
hoewel hg geen voorspellingen wil doen,
schjjnt het hem zeker „dat Frankrijk geens
zins de taak zal overschrijden die de Akte
van Algeciras bet opdroeg, en dat de mo
gendheden het volste vertrouwen hebben in
de door Frankrijk aanvaarde missie, die
uitsluitend het werk der beschaving dient.
Moeiigkheden in Marokko ontstaande zullen
geen complicaties in Europa ten gevolge
hebben. De zekerheid waarmede ik dit
zeg is een bewijs voor de vredelievende
bedoelingen der mogendheden”.
getroffen.
„Ik weet, welke wetenschappelijke kennis
ge bezit,” ging Maxntoff voort. „Ik wilde
voor mijne vrouw en voor mgn kind een
vorstelijk vermogen verwerven, en zou mijne
dochter den titel van Prinses van Alaska
willen achterlaten. Ik kan uw vreeselyken
toestand verzachten, Orloff. Hetgeen wg
trachten te ontdekken, moet evenwel ons ge
heim blijven, want zoo het bekend werd, zou
het land eene bezitting der Kroon worden;
kryg ik evenwel een keizerlijk patent daar
voor, dan komt den Czaar slechts een tiende
gedeelte toe. Ik kan aan den wensch van
het oude opperhoofd niet voldoen, doch zgn
stam wel middelen van bestaan en rgke ge
schenken gevenzelfs een voorraad Russisch
goud kan ik hun schenken. De ware reden
waarom ik zijne vorderingen niet kan iowil-
ligen is, dat dit land binnen één of twee jaar
een nieuwen .heer zal hebben. Graaf Fersen
nam het geheime bericht mede, dat den ver
koop van het land aan Amerika aanraadt.
Gortschakoff en Seward hebben slechts het
einde van den Amerikaanschen burgeroorlog
afgewacht om de geheime overeenkomst
rechtsgeldig te maken; geene macht zou
Alaska in een oorlog tegen Engeland kunnen
verdedigen. Ik zal u hier in huis een ver
trek aanwijzen en ge zult in mijne kamer
een schrijftafel hebben. Ik vraag slechts uwe
De „Temps” zegt, dat te Tanger de indruk,
te weeg gebracht door de verbranding van
het kamp te Taddert, zeer groot is en dat
offlcieele kringen na nog twee of drie zulke
expedities het einde van het verzet verwach
ten. De Temps-corresdondent te Casablanca
echter waarschuwt ervoor deze overwinning
als iets definitiefs te beschouwen. De oor
zaak zoekende van het succes, zegt hg, dat
zg gelgk hebben, die altijd beweerden, dat
de Moorsche stammen overmoedig worden als
de vijand verdedigend optreedt, maar geïm-
pressionneerd door een beslisten aanval op
een bepaald punt.
Generaal Drude spreekt telegraphisch bet
gerucht tegen, als zou hg zonder vast plan
Taddert hebben aangevallen.
Men deelt mede, dat de Chaouias aan
generaal Drude boodschappers hebben gezon
den om dezen mede te deelen, dat zg zich
onderwerpen. De generaal stond een wapen
stilstand toe tot hedenmiddag.
Wanneer alles geloopen is, zooals men
verwachtte, is de Lusitania, het grootste
schip van de wereld, vanochtend omstreeks
7 uur te New-Yerk aangekomen. Gisteren
maakte men te New-York de laatste toebe
reidselen, om haar triomfanteljjk binnen te
halen. Een vloot van riviervaartuigen, sleep*
booten en pleizierstoombooten zou haar van
Sandy Hook naar de haven begeleidden. Als
de Lusitania het beeld van de Vrgheid langs
kwam, zouden alle misthorens loeien, tal van
kanonnen afgeschoten en vlaggen ontplooid
worden. O. a. werd er een reusachtige vlag,
met het opschrift „welkom”, klaar gehouden
op het gebouw van Singer, het hoogste huis
in Manhattan.
De algemeene geestdrift die de Ameri*
kaansche pers ellenlange artikelen over de
Lusitania in de pen geeft, wordt eenigszins
getemperd door de erkenning dat de Ameri-
kaansche scheepsbouwers ten achteren zgn
en er in de Vereenigde Staten geen enkele
werf is, groot genoeg, om een dergelpk schip
te bouwen. Maar zelfs als de Amerikanen
zulk een schip konden bouwen, zou het, met
gelgke ondersteuning als de Engelsche sche
pen van staatswege ontvangen, geen voordeel
aan de reeders opleveren.
Heel erg ingenqmen met het Fransche
optreden in Marokko is men in Duitschland
niet, al is de Duitsche regeering ook mee
gaande genoeg, zooals uit haar 'antwoord op
de Fransche voorstellen blijkt.
De „Voss. Ztg.” zegt, naar aanleiding van
door haar ontvangen berichten uit Tanger
„Men kan het den Franschen niet al te
kwalgk nemen, dat zg pogen Marokko ge
heel voor zich in bezit te nemen, nu zg naar
het schgnt voor die plannen de stilzwijgende
instemming van geheel Europa hebben ver
kregen.
„Maar wat de niet-Franschen te wachten
hebben, als men Frankrijk zgn gang laat
gaan, daarvan krijgt men in Tanger reeds
een voorproefje. Reeds nu wordt gepoogd
op alle mogelyke wijzen den Duitscbeu han
del te benadeelen, en worden voorschriften
op de verscheping uitgevaardigd, waarvan
men vroeger nooit hoorde. Wellicht zal
Frankrijk volkomen gelijkheid van alle
natiën in Marokko afkondigen, maar tegelijk
voor alle goederen van niet-Fransche afkomst
zulke moeiigkheden maken, dat eiken vreem
den invoer onmogelgk wordt gemaakt. Het
persoonlgk optreden van enkele Franschen
is in hoogen graad aanmatigend en unver-
dragelyk, juist zooals voor het keizerlijk
bezoek aan Tanger, en geeft daardoor aan
leiding tot onaangename wrijvingen. Dit
zijn natuurlijk de Jingo’s; de betere elemen
ten zgn daarvan uitgezonderd. Maar als
men nagaat, dat de gemoederen zeer opge
wonden zgn, en dat voornamelijk de inboor
lingen een ontzettenden baat toonen tegen
al wat Fransch is, dan moet men vreezen,
dat de minste botsing ernstige gevolgen kan
hebben. De stemming onder de Duitschers
is zeer gedrukt; men merkt dat zy zeer
verbitterd zyn over de houding der Duitsche
regeering in de Marokkaansche quaestie.”
Berichten uit Budapest melden, dat ein
delijk de onderhandelingen over de Overeen
komst tusschen Oostenrijk en Hongarije ten
einde zyn gevoerd, en dat de ontwerpen
daarvoor gereed gekomen zyn, zoodat zij
aan de wetgevende machten der beide dee
len van de monarchie kunnen worden over
gelegd.
Dit bericht is een verrassing. Want in
de laatste dagen was de klove tusschen de
beide landen grooter en grooter geworden,
on vooral voor de regeling der bijdragen
in de gemeenschappelijke uitgaven en der
bankquaestie waren onoverkomelijke bezwa
ren gerezen.
Oostenrijk heeft echter toegegeven aan de
Hongaarsche wenschen, en de quotenrege
ling en de bankquaestie gescheiden van de
overeenkomst. Daardoor is in de commissie
voor de overeenkomst wel eenstemmigheid
verkregen, maar het is de vraag of die ook
zal worden verkregen in de parlementen
jeugd had hy kano’s, elk met vgftig zijner
wilden bemand, naar de monding der Yukon-
rivier gevoerd; ook kende hy de sombere
Noordelijke IJszee, en hy bewaarde nog de
gouden Britsche guinjes, waarmede hy vóór
vijftig jafen beloond was geworden, omdat
hg alleen het fort Selkirk bereikte, om een
gewichtige boodschap daarheen te brengen.
Sluw, wreed en verstandig, was hy tegen
den zorgeloozen vorst Maxntoff ruimschoots
opgewassen.
„Ik weet werkelijk niet, wat ik met dien
ouden schurk moet aanvangen,” klaagde Ma
xntoff. „Ik kan anders niet nit hem krygen,
dan dat het eiland hetwelk wij zoeken, na
vijf dagen roeien te bereiken is. Hy beeft
my een paar korrels gond gegeven, en zegt
dat zyne jonge onderdanen nog veel meer
kunnen leveren; doch iets naders omtrent
de plaats waar het gevonden wordt, wil hy
niet zeggen.”
„Wat verlangt bij' dan, vorst?” vroeg
Orloff.
„Hg verlangt van mg zekere privilegiën
en concessies voor zyn stam, die ik hem
zonder toestemming van den Czaar niet geven
kan.Ik kan hem met den dood dreigen,
doch bg zal liever met zgn geheim sterven
ik wil het u niet verhelen, majoor Orloff, ik
heb uwe hulp noodig.”
Fedor haalde diep adem. Hy was zeer
s