m.
f®»
IING
ZWERVELINGEN.
ïVwmws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
UulleDlandsch Uverzlcbl.
FEUILLETON.
HITS.
No. 10441. Zaterdag 21 September 1907. 46ste Jaargang.
ZONEN,
K.
chap
i meer.
van
Verspreide Berichten.
Het
(Wordt rerrolgd.)
ieten werk.
verkrijgbaar iu
ilgend depot, te
8*/w dubbele floech
fegte, Zaltbontmj
.otterdam.
tage.
I. Czn. Rotter lam
'hancery Lane,
en 172 Engeland
I.
senige afdoende
Naar het Russisch.
i het attesten-
lie er aanvraag
i gratis proeven
rendt U direct
Teletoi n No. 69.
De Uitgave dezer Courant geschièdt dagelijk
met uitzondering van Zin- en Feestdagen.
De prijs per drie maande is f 1.25, franco per
j»ost 1.70.
Afzonderlijke Non jr.ers VIJF CENTEN.
5A POEDER
mderbare eigen*
egenzin tot het
sterken drank
absint enz.) by
n. Het COZA
jnopgemerkt en
de zuster of de
het hem toe kan
eten, en zonder
tiënt ooit behoeft
sdding te danken
Seizoen in bet
ntsch
lenmasazijD.
E 30.
ie Kleiwegsteeg,
GOÜDSCHE COURANT
heeft het huise-
zinnen hersteld,
aamie en oneer
levenslustige en
»PÖ herschapen
n op den rechten
ckig gemaakt en
iet menig jaar
it ongeëvenaard
?ndt gratis aan
doen, een boek
a monster Het
volkomen on-
mdentie in alle
ERK te letten
VA*
worden afgele-
a pakjes van vi//
an «en Ned. ons
ran Nommer er
an nevenstaan
Wet gedepo-
voering van ge
er ende
JL,
RT Lz.
Telefoon No. 89
A D VERTENTIEN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
Het blad verneemt, dat het staken der/on-
derhandelingen het gevolg ^W-uajide/wei
gering der Hongaarsche regeering oÜFln de
verhooging der Quoten toe te stemmen, zon
der daarvoor concessies op economisch en
nationaal gebied te verkrijgen; minister Wc-
kerle betoogde, dat hij niet in staat is zulk
een voorstel door den Hongaarschen Rijks
raad te doen aannemen. Na deze weige
ring van de Hongaarsche regeering stond
de zaak voor Oostenrijk zoo slecht, dat ba
ron Von Beek onder die omstandigheden do
geheele Overeenkomst onmogelijk achtte.
De „Neue Freie Presso” geeft echter nog
niet alle hoop op. Het blad deelt mede,
dat een der Hongaarsche ministers verklaard
heeft: Hoewel wjj heden onverrichter zake
naar Boedapest torugkeeren, beduidt dit niet
dat de ondorhandelingen geheel en al afge
broken zijn; wü zullen zorgen, dat de draad
niet geheel wordt doorgesneden”.
De „Wiener Allg. Ztg.” stelt tegenover
dit Hongaarsche standpunt hut Oostonrykscho:
Achter de Ijjn door baron Von Beek getrok
ken, kan geen Oostenrijkschc regeering to-
ingwijken. Zoo hot niet mogelijk is, Hon
garije tot toegeven te bewogen, moet de
Óostenryksche regeering- in den Rijksraad
openlijk de gronden uiteenzetten, waarom
het sluiter van een overeenkomst met Hon
garije onmogelyk is. En de „Zeit” zegt:
Baron Von Beek heelt zich beslist tegen
de Hongaarsche eischen verklaard, en wat
er ook gebeuren mag, de Oostenryksche
regeering zal de Overeenkomst niet aangaan,
zonder dat do bank- en de qiioten-qnaesties
geregeld worden.
Het „Giornale d’Italia” meldt, dat de
modernisten te Rome besloten hebben daar
in de volgende maand een internationale
uitgeversmaatschappij op te richten, did het
middelpunt zal vormen van de verbreiding
van internationale modernistische literatuur.
De eerste publicatie zou een boek zyn met
commentaren op de pas verschenen encycliek,
dat tegelijk in Italië, Frankrijk, Engeland
en Amerika het licht zal zien.
Een van de leiders der Italiaansche mo
dernisten heeft in een onderhoud met een
vertegenwoordiger van genoemd blad ver
klaard, dat de publicaties van modernistische
geestelijken zonder het inprimatur der bis
schoppen zullen voortduren. Hy verzekerde,
dat de modernisten zich niet uit het veld
zullen laten slaan, maar de agitatie krachtig
zullen voortzetten, echter zonder de Kerk
te verlaten. Dit laatste zouden zy niet doen,
daar zy dan hun invloed op bet volk zouden
verspelen. Naar de zegsman van het „Giorne
d’Italio” mededeelde, waren er in Italië
ongeveer dertig modernistische geestelijken,
die zelfs zoo ver gingen, dat zy den bekenden
modernist Murri als een reactionnair be
schouwden.
vertroften
irs welbekend
CHT-1LIXI3
Fabriekimerk).
Ie, radicale en
van alle, zelli
ekkige senuifr
1 ontstaan door
jeugdigen leeftjjï
e zwakte, Bleek
- Hoofdpjjn
Maagpjjn
Onvermogen
enz. Uit-
□(ter van het
iige Coxa poe
gratia toege
26)
Dan zal ik de rekeningen der Russische
pelscompagnie ran het jaar 1799 afsluiten
en de militaire posten intrekken, de admi
raal der vloot in den Stillen Oceaan zal mpn
garnizoen naar Rusland of naar de Amoer
overbrengen. Mpa laatste daad zal hierin
bestaan de keizerlijke vlag op het slot Ba-
ranoff neer te halen.”
.En wat wordt er dan van de arme in
boorlingen?” vroeg Orloff deelnemend.
.AchI Rum en ziekten zullen het vraag
stuk spoedig oplossen,” antwoordde Maxutoff
heen het groote
Alaska, dat weldra onder de sterrenbanier
Alaska worden zal.”
O ow# Russische onderdanen?” zeide
,Zjj kunnen, als ze willen, Amerikanen
worden, of wp zenden ze, wanneer zp dat
Rns?and”kl”*B’ h’bb“1
.En g|| zalf?" vroeg Orloff, bedankende,
Na eenige aarzelingen heeft de Fransche
pers toch besloten in den wedstrijd tusschen
Abd-ol-Azis en Moulay-Hafld voor des eer
sten, den rechtmatigen Sultan, pnry (e kie
zen. De „Temps" zegt
„De aankomst van Abd-el-Azis te Rabat
zal ons waarschijnlijk in staat stellen, per
soonlijk met hem te Spreken over het wel
zijn van zyn ryk en recbtstreekschen invloed
op hem te oefenen voor het herstel der orde.
Wy zouden zeer naïf moeten zyn, als wij
te groote verwachtingen koesterden van den
toestand, dien wy van hem te verwachten
hebben. Abd-el-Azis heeft te veel bewyzen
van zyn zwakheid gegeven. Maar niemand
is volkomen onvatbaar voor de lossen der
ervaring. Als Abd-el-Azis niet begrypt, dat
voor het oogenblik zyn beste helpers zijn,
moeten wy aan zyn gezond menschenverstand
twijfelerf. De aankomst van don nieuwen
pasja van Tanger op een Franschen kruiser
toont, dat Marokkaanscbe waardigheidsbe-
Frankhijk.
Er is weer een brand geweest in de ma
gazijnen van het arsenaal te Roulon. Een
nieuwe brandstichting?
Duitschland.
Het internationale mynwerkerscongres te
Salzburg heeft zich voor 8-urigen werkdag
verklaard. In beginsel werd aangenomen
een voorstol om naar middelen te zoeken,
waardoor zoo noodig een internationale sta
king van mijnwerkers begonnen 'zon kunnen
worden. Voorts een voorstel om do kolen
productie internationaal door den internatio
nalen bond van mijnwerkers te laten regelen.
Engelaïd.
De verkiezingen voor het Kaapsche par
lement zijn vastgesteld op November voor
de« wotgevonden raad en op Februari voor
de wetgevende vergadering.
Toen hot vonnis word uitgesproken tegen
den Indischen nationalist Bipin Chandra Pal,
die geweigerd had getuigenis af te loggen
in de zaak wegens opruiing tegen het En-
gelsch gezag tegen do Bande Mataram. ging
de menigte in Calcutta hevig tegen de politie
te keer, terwyl de president van het. gerechts
hof bij het verlaten van het gebouw werd
uitgefloten en do beklaagd by zyn vertrek in
den celwagen luide toegejuiebt werd.
kloedcrs, die den Sultan volkomen zyn toe
gedaan, geneigd zyn mot ons samen te wer
ken. Dio samenwerking zou, als zy oprecht
en duurzaam bleek, den toestand zeer ver
eenvoudigen, en w(j wonschen daarom, dat
zy sterker en hechter moge worden”.
Van andere zydo wordt echter nog steeds
gevreesd, dat het samongaan dor Franschen
mei den, door oen groot deel van zyne on
derdanen niet meer erkenden, Sultan Abd-
el-Azis, slechts kan strekken om den toe
stand nog ingewikkelder te maken.
Door zyn vertrek naar Rabat, met het
doel zich daar onder Fransche bescherming
te plaatsen, heeft Abd-el-Azis zich in do
oogen van vele Moeren tot een vasal |van
Frankrijk verlaagd. Nu verklaart de Fran
sche regeering wel, in Europa en in Ma
rokko, dat zy', door met den Sultan te on
derhandelen, haar eerbied wil toonen voor
do bepalingen van de Acte van Algeciras.
Maar do Vraag is, of het voor Europa niet
beter ware, als zonder de tusschenkomut van
den schynheerschor met de stammen een
overeenkomst werd aangegaan, zegt de
„Frankf. Ztg.”
teven worden in
Melk, Likeur,
Water of in het
dat het noodig
mkaard er iets van
verlrouwen,” troostte Beatrice.
Intusschon- was da avond gevallen en het
noorderlicht schoot met onregelmatige stralen
langs den horizon.
„Zou do roos der liefde onder dat licht
kunnen bloeien?” mompelde Olga droevig,
terwyl zij naar het venster liep om naar
buiten te zien. „Zie eens,” riep zy plotse
ling, „een schip, en nog wel onder Russische
vlag I”
Op hetzelfde oogenblik stormde Gregory
Maxutoff hoogst opgewonden de kamer in.
„Beatrice, er Is een of andere schurkenstreek
in aantocht, do haventelegraaf deelt my mede,
dat Sergius Zubow met zyn nieuw schip, de
„Nevsky”, hier is. Volgens door my ont
vangen berichten is hy tot vice gouverneur
van Kamscbntka benoemd en tot adviseur
van graaf Fersen, daardoor krijgt die ruwe
man macht over my.”
De vorstin sprong op en wees zwijgend
naar de bedroefde vrouw aan hot venster,
doch het was reeds te laat. Toen Maxutoff
zich, verlegen over zyne uitlating, beschaamd
verwijderde, greep Olga Darine de handen
barer beschermvrouw en riep wanhopig: „Hy
komt, de Tataarscbe duivel. Myft God! Nu
heeft hy macht! Ach, ik vrees 4»em!”
neemt myn hart mede.”
Terwyl Orloff den weg naar de haven
volgde, stond Olga aan het venster, zy bleef
het schip nazien tot de witte zeilen achter
het eiland verdwenen.
Dagen en weken verliepen zonder dat er
eenig bericht van Orloff en zyne expeditie
inkwam, eindelijk bracht een mot twintig
inboorlingen bemande boot do mededeeling,
dat de expeditie welvarend was en in onge
veer veertien dagen terugkeeren zou. Deze
blyde boodschap deed Olga zoo machtig aan,
dat zij in zwjjm viel.
„Zy is zeker ziek,” meendo Maxutoff, ter
wijl de vorstin do handen harer vriendih
wreef
„Wees toch dapper, Olga, uwe edele ge
liefde zal z(jne vrijheid terugkrygen en ook
aan uwe geheimzinnige gevangenschap zal
een eind komen, hij zal u naar Rusland
terugbrengen, tot een leven vol geluk. Wat
vreest gjj dan?”
„Niets, liefste Beatrice, zoo lang ik in uwe
nabijheid ben, doch mijn hart beeft onder
het voorgevoel van een of ander gevaar dat
Fedor bedreigt. Wanneer gij zyn edel ka
rakter kent, zult gij begrijpen, dat zijne liefde
voor mij hem blind gemaakt heeft.”
„Maar nu zift ge toch samen gelukkig
verborgen, een vroolüke winter ligt voor u,
w(j moeten in de toekomst zien en op God
Het Engelsche Parlementslid Victor
Grayson, de jonge onstuimige socialist, schynt
berouw te hebben over de verzachtende ver
klaring, die hy gegeven heeft van hetgeen
hy te Huddersfield over de flesschenwerpery
te Belfast gezegd had. In een redevoering
te Tunstall in Staffordshire zeide hy Dins
dag:
Als ik de menschen te Belfast bad willen
zeggen, dat zy met gebroken flesschen moesten
gooien, had ik het in Belfast zelf gezegd.
Had ik het gedaan, dan zou niemand in
Europa zich nu zoo trotsch voelen als ik.
Had ik ’t gezegd, ik zou er geen woord van
terugnemen. Als soldaten stakers aanvallen
is ’t eenige wat ik betreur dat het volk niets
beters heeft dan gebroken flesschen om er
mee te gooier. Op dat punt zal ik het
publiek my laten bekladden, belasteren en
straffen. Ik blijf het volk getrouw en zal
het gooien met flesschen en de ergste wreed
heden, die bet in zyn woede bedryft, verde
digen, wanneer soldaten op ze instormen om
ze onderworpen te maken.
Deze taal wekte in de zaal groote opwin
ding, maar of ’t alleen instemming is geweest,
die zich luide openbaarde, al was ’t een
vergadering van de Onafhankelijke Arbeiders
partij waarin hy sprak, valt te betwijfelen.
De „Slowo”, het blad van den vroegeren
minister Fjodorof, een gematigd orgaan,
schrijft naar aanleiding van het ongeval met
de Stjandart o.a. het volgende
Men had mogen hopen, dat de in de laatste
jaren zoo treurige annalen der Russische
vloot, na de harde lessen van den jongsten
oorlog, na de rampen by Port Arthur en
Tsoesima, niet weder verrijkt zouden worden
met nieuwe feiten, die getuigenis afleggen
van misdadige zorgeloosheid, van het slordig
beheer der marine en de onbekwaamheid der
Russische zeelieden. Edoch, het lot beschikte
het anders en in genoemde annalen valt
thans weder een schier ongeloofelijke ge
beurtenis te boeken, die alles overtreft wat
totdusver op dit gebied aanschouwd is. In
Russische wateren, op twaalf mylen van de
haven, bij klaarlichten dag, laten Russische
zeelieden het schip, waarop zich Ruslands
Keizer en de Keizerlijke familie bevinden,
op een klip loopei. Hot spreekt van zelf,
dat hier de een de schuld op den ander zal
werpen. De loods zal de officieren beschul
digen, de officieren den loods. Maar allen
hebben schuld. Het geheele marine-beheer
is hier aansprakelyk We hebben hier weer
te doen met diezelfde nalatigheid, waardoor
de Japansche torpedo’s, die in den eersten
oorlogsnacht de vredig op de reede van
Port Arthur sluimerende Russische slagsche
pen vernielde, hun heilloos werk konden
verrichten. Wanneer ergens op klaarlichten
dag in Russische wateren een Russisch vaar
tuig op een klip loopt, dan kan dat slechts
bet gevolg zyn van een gebrek aan de meest
elementaire kennis en voorzorgsmaatregelen,
van volkomen onbekendheid met het vaar
water en het totaal onvoldoende der zee
kaarten. ’t Is vellicht niet ten onrechte,
dat men verzekert, dat de Engelschen de
reede van Kroonstad beteR kennen dan de
Russische marine-offleieren. Na het gebeurde
by Hangö zou men het graag gaan gelooven.
Zal dan werkelyk alles by het oude blyven?
Reeds lang dringt de noodzakelijkheid alles
van boven tot onder te reorganiseeren.
nu ook deze les niet baten zal en men niet
onverwjjld de hand slaat aan de meest door
tastende hervormingen, dan is de toekomst
der Russische vloet hopeloos.
Wü deelden gisteren mede, dat de onder-
bandelingen tusschen Oostenrijk en Honga-
rü'e over de nieuwe Overeenkomst waren
afgebroken, zonder dat eenige bepaling ge
maakt was voor het weder opvatten van
die onderhandelingen. De „None Freie
Presse” noemt dit: het meest ongunstige
verschijnsel van den tegenwoordigen toestand,
welke ernstige verandering dat voor Olga
Darine’s toekomst zou hebben.
,0, wat mü betreft, nip geschiede naar
Gods wil en het welbehagen van den Czaar,"
zei de gonvernenr, eerbiedig een krnis slaande.
,Ik strpd voor het geluk van mpn vrouw,
van mün kind gp voor leven en vrü-
heid I”
.En voor mpne Helde,” voegde Orloff er
in zpn hart aan toe.
Toen de zon in het westen daalde, verliet
Fedor Orloff het slot Baranoff in zpne grpze
bannelingenkleeding, waarover hp evenwel
een pelsjas droeg, want bet was vriezend
weder; een paar gewapende soldaten liepen
naast hem, onder bevel van een officier.
Maxutoff had hem bp het verlaten van het
slot de hand gedrukt en hem toegefloisterd
,Ik heb de geheele vertooning maar officieel
ingeriebt, omdat ik weet dat de bisschep en
zpne geestelpken allicht geheime berichten
aan den groeten Metropolitaan zouden knnnen
zenden."
Orlotf vertrok met een licht hart, want
de goedhartige Beatrice Maxntoff had hem
in de gelegenheid gesteld ran Olga afscheid
te nemen. In het bondoir der vorstin zag hp
zpne geliefde voor bet laatst in de wonder
volle oogen en drukte hp de beminde vronw
aan zpn hart.
„Ga hu, lieveling I” snikte zü zacht. „Je