jen.
i m.
mg
1
sen
NOïfiM"
'ZUIGER,
oprijzen.
ZWBRVEUNGfiN.
/Vteuw«- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken,
No. 10467.
Dinsdag 33 October 1907.
RIJZEN.
Buitenlandse!) Overzicht.
ftize
onie.
D 67.
)ber 1907,
VIREKWGIXG
46ste Jaargang.
FEUILLETON.
maatregelen onvoldoende.
-4
V erspreide Berichten
t en kurkirend-
Teletom No. 8*.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Zin- en Feestdagen.
De prijs per drie maande- is 1.25, franco per
post f 1.70.
Afzonderlijke Nonnuers VIJF CENTEN.
INTIER;
S. PRAEGER.
ang 8 uur.
en prijzen.
I. P. MOLIÈRE.
keuze,
Noor hot Russisch,
ie Jenever
itcap
OPPE.
aar hjj
ERS Jz.
RSTELLING
n.
RST, Directenr-
PÈL, Secretaris,
lingmeester.
ER
IEK
■N
fiOIBSCHE IIIUUM.
Te Kristiania werd in oen circus een
water-pantomiino vertoond, voorsteliende den
oorlog tusschen Russen en Japanners. Op
een avond woonden de officieren van een
paar Russische oorlogsschepen, die in do
haven lagen, de voorstelling by. Zy ergerden
zich aan de vertooning, die te zeer in Ja-
panschen geest leek te zpn, en verlieten op
in hot oog loopende wyze bet circüs. Den
volgenden morgen verbood de politie, de
pantomime weer op te voeren. Later bleek
het echter, dat het hot 's avonds in het circus
zou komen juist om de pantomime te zien.
Do politie trok toen het verbod in, onder
beding dat een tooneel geschrapt werd, dat
nl. waarin een Rnssische vlag werd ver
overd.
In het Folketing heeft Raben-Levetzau,
de minister van buitenlandseho zaken, Don
derdag over Denomarken's buitenlandseho
politiële gesproken. De Deensche politiek
moet steeds steunen, zeide hjj, op bet be
ginsel van onzijdigheid on behoud van vrij
heid van handelengeen andere politiek wil
het Deensche volk. Maar togelykertyd moet
's lands weerbaarheid zoo sterk wezen, dat
Denemarken in voorkomende gevallen kan
bowyzen, dat hot over zjjn eigen lot een
woord kan en wil meespreken.
In zjjne redevoering te Sheffield beeft
Lord Crewe, de president van den Privy
Council, niet alleen gesproken over de resul
taten van de vredesconferentie, maar heeft
hjj mot vriéndelijke, warme belangstelling
molding gemaakt van het aanstaande bezoek
van keizer Wilhelm en keizerin Augusta
Victoria aan Engeland. ,Ik ben overtuigd",
zoo zeide Lord Crewe, „dat bet Engelsche
volk den keizer en zjjne gemalin een harte
lijke ontvangst zal bereiden, niet alleen we
gens de bloedverwantschap bestaande tus-
schen bet Duitsche vorstenhuis en de En-
gelsche koninklijke familie, maar) ook wyl
wy den keizer voor een idealist en een
man van de daad, een denker en een uit
stekende bestuurder en boven alles voor een
man van beteekenis houden".
Zulke woorden moesten even gezegd wor
den, na het zonderlinge artikel van de
52)
Daarna dreef hjj de oproerige bevolking
naar buiten en gaf het laatste bevel: „Geen
pardon meer!”
Terwfjl de vlag vao den Czaar nog trotsch
voor de oogen der vijanden wapperde, zag
generaal Apraxin des nachts naar het vyan-
deljjke legerkamp dat hem omringde.
Van de vijandig gezinde Afghanen en En-
gelschen in het zuiden, of van deCbineezen
in het oosten was geen hulp te verweckten;
dat waren geheime vijanden, die zich ver
heugden in den tegenspoed der Russen. In
het westen was het dal van den Oxus door
de wilde horden van den emir van Boekbara
en den khan van Kliwa bezetdeze fanatieke
ruiters waren bezield door den wensch, de
Russische indringers in de Syr Darja te
drfven.
Generaal Apraxin’s blik verduisterde, toen
hjj naar de vlakte zag, waar Macedo
nian, Arabieren, Mongolen, Russen, Chi-
neezen, Afghansn, ja zeUs rood gerokte En-
JOENEN
IDERS
l50di,75cts
n Drogisten
rrERDAM.
ER, Apotheker
Westharen 198.
Engeland.
Het comité voor het beheer der parken
van den Londenschen ffr.iafscbapsraad heeft
na ryp beraad geen termen gevonden het
diabolo-spe] alsnog in de openbare parken
te verbieden. In Lausanne (Zwitserland) en
ook in Vevey is het spel echter al van de
openbare straat verbannen. Een blad, dat
enkele berichten aangaande de diabolo-craze
geeft, drukt er een afbeelding b(j af van
de Venus van Milo, maar met armen. Zy is
bezig diabolo te spelen
Bblqdb.
De auto van koning Leopold heeft naby
Parga een koeiendrijver overreden.
De Soit verzekert, dat de koning het
besluit van de Parlementaire Coago-com-
missie, dat alle leeningen voor den Congo
door de Kamer goedgekeurd moeten worden,
weigert goed te keuren.
drijfhout vind, vyf Engelsche mijlen in liet
uur drijven; mocht ik gevangen genomen
worden, dan zeg ik, dat ik een troep Rus
sische vluchtelingen ontloopen ben.”
Zijn kalmte maakte diepen indruk op ge
neraal Apraxin.
„Hoe is uw naam, man? L'we papieren
zullen binnen een uur gereed zyn.”
„Ik zou wel dadelijk willen vertrekken
inyne makkers kunnen een paar uren later
volgen en de andere zijde van de rivier
nemen.”
De ongelukkige, vervallen soldaat wachtte
op de toestemming om het waagstuk te gaan
ondernemen.
„Halt! Hoe is uw naam?”
„Gregory Maxutoff,” antwoordde de sol
daat.
Apraxin trad op den man toe.
„Toch niet de man, die rene gouverneur
was?” fluisterde hij.
„Ja wel, Excellentie! Nu slechts een ver
oordeelde, van zyn rang beroofd.”
„Ga, in Gods naam; wanneer gij Tasjkent
bereikt, zal de Czaar n beloonen; gij redt
daarmede het Russische leger.”
„Ik zal trachten mijn plicht te doen,” ant
woordde de vrijwilliger eenvoudig, en in het
duister ontmoette hunne banden elkander
zij waren beiden soldaten in hun hart.
(Wordt vervolgd.)
Volgens een telegram uit Rome gaat het
spoorwegverkeer naar wensch. Het is ner
gens tot botoogingen, van welken aard ook,
gekomen. Letterlijk de geheele pers ver
klaart zich tegen stakiug. De bladen waar
schuwen het spoorwegpersoneel, dat de open
bare meening zoo sterk tegen een staking
is, dat deze noodzakelijk op een nederlaag
moet uitloopen. Zooals Reuter trouwens reeds
seinde, zijn volstrekt niet alle leiders voor
staking op ’t oogenblik. De socialistische
afgevaardigden Treves en Turati hebben zich
in een gesprek met de voormannen van bet
spoorwegpersoneel beslist tegen staking ver
klaard. Verder hebben de Kamers van ar
beid te kennen gegeven, dat het hun ónmo
gelijk is ondersteuning toe te zeggen. Met
dat al schijnt het personeel met nieuwe
eiseben voor den dag te willen komen. Het
56.000 leden tellend syndicaat verlangt, naar
men uit Rome meldt, o. a. een werkdag van
acht uren en een wekeJjjkschen rustdag en
het zou van plan zyn der directie zes maan*
den t(jd te gunnen voor de overweging dezer
eischen. Daarna zou een referendum gehou
den worden.
De directie der spoorwegen heeft inmiddels
besloten de leiders der staking te ontslaan,
degenen die gestaakt hebben op de promotie-
lyst terug te zetten en den niet stakers gra
tificaties te geven Algemeen acht men deze
„Excellentie, ik heb bij mijne compagnie
een man, die eem een hooge betrekking be
kleed heeft. Hij meent, dat een paar dappere
mannen, als kameel- of boffeldryvers ver
momd, naar Tasjkent zouden kunnen komen.
Hjj heeft aangeboden het geheel alleen te
doen, doch dat wilde ik niet toestaan; hy
denkt in drie dagen te Tasjkent te kunnen
zijn. Wanneer hjj levend de Russische voor»
posten bereikte, zou er in den loop eener
week hulp hier kunnen zjjn, én zoo lang
kunnen wjj het wel houden.”
„Goed!” riepen een dozijn stemmen. „Wjj
zullen die poging wagenlaten w(j ons ver
dedigen, en wanneer wjj na tien dagen niets
hooren, zullen we uittrekken, na de ver
schansingen vernield te hebben.”
„Breng dien man hier!” beval de generaal.
„Wjj zullen hem eens hooren.”
Tien minuten later stond Gregory Maxutoff,
eens des Czaren trotsche onderkoning van
Alaska, in de uniform van gemeen soldaat
voor de verzamelde officieren. Zjjne welbe
spraaktheid had bet vertrouwen van den
overste gewonnen, en nu verbaasde hjj de
toehoorders door de helderheid en zekerheid
zjjner plannen.
„Ik zal mjj als derwisch verkleeden en
daaronder de kleeding van een herder aan
trekken; wanneer ik eenige luchtkussens van
bolden meeneem, kan ik, zoodra ik een stuk
„Times”, dat in alle Engelsche kringen de
grootste ontstemming heeft gewekt. Bjjna
geen Engelschman neemt de woorden van
het City-blad in beschermingtelkens weer
hoort men het kenschetsen, als het meest
aanstoot gevende artikel, dat sedert jaren
in een Engelsch blad verschenen is. Tal
van bladen hebben artikelen gewjjd aan de
bestriding van de houding, door de „Times”
ingenomenallen spreken de hoop en de
verwachting uit, dat den Duitschen keizer
een bartelyke ontvangst zal ten deel vallen.
Nu het eenmaal gelukt is het wantrouwen
in Engeland weg te nemen, wenscht men
algemeen met Dnitscbland op een goeden
voet te komen-
Veel zal nu afhangen van den persoonlij
ken indruk, dien de keizer en de kanselier
in Engeland op de officieele kringen zullen
maken, van den toon, dien de keizer zal
aanslaan in openbare redevoeringen. Elke
letter van zjjne toespraken zal natuurlijk
door de Engelschen worden gewikt en ge
wogen, en men kan er zeker van zjjn, dat
de uitingen van den keizer van grooten in
vloed zullen wezen voor de stemming, ook
in de toekomst.
blijft dat de beide staten die op politiek en
economisch gebied zoo dicht by elkander
staan, na een verbitterden strjjd, die nu al
meer dan 12 jaren beeft geduurd, elkander
hebben teruggevondenwellicht is „de beide
staten” wat te veel gezegd, en moet men
vooralsnog zeggende beide regeeringen.
„Maar men mag wel aannemen, ondanks
de ontstomtning in Hongarije, dat het Par
lement de overeenkomst, die de zelf gekozen
regeering opstelde, zal goedkeuren, vooral
wjjl de naam van Franz Kossuth, den leider
der onafhankelgkheids-partjj, onder dit stuk
staat. In Oostenrijk is de toestand minder
doorzichtigmaar men mag verwachten, dat
baron Von Beck, die al vaak getoond heeft
de juiste man te zjjn, ook dit zware stuk
werk ten einde] zal brengen.”
Niet alleen heeft Franz Kossuth in de
vergadering der Hongaarsche onafhankeljjk-
heidspartjj duidelijk te kennen gegeven, dat
de verwerping van de overeenkomst tot het
aftreden van de regeering zou leiden, ook
de ministers Andrassy en Apponyi hebben
beslist in hunne uitingen te verstaan ge
geven, dat de ministers van de beslissing
over de Overeenkomst een kabinotsquaestie
willen maken.
De geheele linkerzijde weet nu, zegt de
„Voss. Ztg.”, dat haar macht ten einde is als
zjj de Overeenkomst verwerpten reeds uit
zucht tot zelfbehoud zal zy dus de Over
eenkomst goedkeuren. Een der beste ken
ners van Hongaarsche toestanden zeide dat
een scheuring in de Hongaarsche onafhan-
kelykheidsparty mogeljjk en waarschijnlijk
ismaar zelfs de uiterste vleugel, die zich
van de party afscheidt, zal tegen de Over;
eenkomst geen obstructie durven voeren.
De „Echo de Paris” bevat weder een ar
tikel over de verschillen van meening tns-
schen Frankrijk en Spanje in de Marok
kaansche quaestie. Het artikel van den
correspondent van dit blad te Madrid, be
spreekt de mogelijkheid, dat Spanje een
andere Marokkaansche staatkunde zal volgen,
wjjl de meeningen van den Spaanschen
minister-president Maura niet meer in over
eenstemming zyn met die van de Franscbe
en Engelsche regeeringen, en ook met die
van zyn Spaansche ambtgenooten. In het
Spaansche kabinet lieerscht klaarblijkelijk
ontevredenheid over de staatkunde die
Maura tot dusver volgde.
De „Echo de Paris’’ zegt dan„Zoo En
geland Spanje kon sterreden om zich niet
meer te storen aan de Acte van Algeciras
zou Maura wel genoodzaakt worden zyn
staatkunde te wijzigen. Weigert hy, dan is
een verandering van ministerie en de vor
ming van een conservatief kabinet door een
der andere ministers niet uitgesloten.
„Voorloopig moeten de leiders der monar
chale party in het parlement groote voor
zichtigheid in acht nemen, en geen beraad
slagingen pogen uit te lokken, of een ver
klaring eischen over de Marokkaansche
staatkunde, daar de regeering deze beslist
zal weigereu”.
Welk belang Spanje en Frankrijk f
er bjj bobben zonden met Engeland in over
leg te treden om de Acte van Algeciras als
niet geschreven te beschouwen is nit deze
uiteenzetting niet duidelijk. Een ding staat
echter vastDnitscbland zal zich daarbij
niet neerleggen, maar zich krachtig ver
zetten tegen elke poging, die in den geest
van de meening der „Echo de Paris” zou
worden aangewend. Nu Europa eens beslist
heeft, op een gemeenschappelijke conferentie,
dat de Marokkaansche quaestie volgens de
regelen door die conferentie vastgesteld, zal
worden behandeld, gaat het niet aan, dat
twee of drie mogendheden die bepalingen
overboord gooien, omdat deze niet in hun
kraam te pas komen.
De „Köln. Ztg.” wijdt een artikel aan de
ontwerp-Overeenkomst tnsschen Oostenryk
en Hongarije, waarin het blad zegt: „Als
men de concessies nagaat, die elk der beide
staten doet, dan moet men do juistheid er
kennen van baron Von Beck’s woord: „Er
is gerekend, gewikt en gewogen."
„Maar er is goed gerekend, billijk 'gewikt
en zorgvuldig gewogen. En de hoofdzaak
gelschen sedert onheuglijke tijden streden,
om het Aitai-gebergte, den sleutel tot Cen-
traal-Azië, in banden te krjjgen.
„Ik zal het leger van den Czaar verlie
zen, het zoo moeilyk verworven Toeran moe
ten ternggeven,” zuchtte Apraxin, terwijl hjj
het dal der Jaxartes met zyn verrekijker
onderzocht; want dagelijks tuurde hjj naar
het noorden, of hy het flikkeren van Russi
sche bajonetten gewaar werd, Vol hoop
wachtte hy op de reddende troepen van
Tasjkentdoch de eene dag verliep na den
anderen zonder dat de twee getacheerde
colonnes terugkwamen,
„Zelfs daarmee zou ik my nog slechts door
de vijanden kunnen heenslaan; Khokan op
geven is den Czaar verraden,” sprak hy
zuchtend.
Den volgenden avond riep hjj een krijgs
raad bijeen en met somber gelaat luisterden
de officieren naar de woorden van den ge
neraal.
„Weet iemand nog een anderen uitweg I”
De chef zweeg even.
„Wjj moeten beslissen, óf ons bier tot het
uiterste verdedigen, óf trachten ons door den
vijand heen te slaan. Willen wy daarover
stemmen, heerent”
Een hevige strjjd woedde in Apraxin’s
borst; nog nimmer in zjjndertigjarigen leef
tijd had hjj een post opgegeven.
Telefoon to. 8>
ADV ER TENTIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des mid.d.
