l
c
'X
!W.
n
ZWERVELINGEN.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
No. 10475.
Donderdag Bl October 1907.
Bulleolandscb Overzicht.
f
FEUILLETON.
ch
nagazijn,
o.
ITS.
Inkt
I ESTE
DELIJK
D.
ZONEN,
bh:n
40ste Jaargang.
NZORG»
NHUIS.
l
van
andelaat
I
1
i
rorden afgele-
pakjes van t>/,>
ten Ned. one
a Nommer e>-
nevenstaau
Wet gedepo
deiwegsteeg.
rten
er-Arlikeli'ii,
IHOENEN,
i werk.
ing van ge
pilde
L,
T Lz.
Naar het Bnssisch.
IK te letten
N
HE-
>E - - - -
'irma
UAL
geknipte
rde plaat.
KEK
patroon.
GUILD-
ftOlIDSCHE C0I11ANT.
MEN
RS
)ds,75cls|
taOOSTENl
ËRDAM.l
Apotheker
isthaven 198
gratis ge-
GOUDA
ten doel om
huishoudelijke
veel noodig te
aan minge-
n te verkoopen.
omt geheel ten
eeniging „Ar
Teletom No. 87.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering van Z->n- en Feestdagen.
De prijs per drie maande is 1.25, franco per
post f 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Reuter seint uit Petersburg d.d. 29 Oct.
De districtskrygsraad veroordeelde de moor
denares van den Staatsraad Maximowsky,
chef van het rjjksgevangenisbestuur, tot den
dood met de strop.
Vannacht is het centrale telefoonbureau té
Antwerpen afgebrand. Het telefoonbureau
is gevestigd in een hoog gebouw aan de
Melkmarkt. Boven is het telefoonbureau,
onder is het groote magazijn van Tietz. Het
huis is gekroond met zware toestellen waarop
de draden samenkomen van de heele stad.
Ruim één uur ontdekten de beambten van
den nachtdienst dat er brand was in een van
de vertrekken, de kabelkamer. Zy waar
schuwden onmiddellijk de brandweer door de
telefoon. Het duurde even voordat de brand*
weerman die aan den anderen kant aan de
telefoon stond begreep waar er brand was,
want de telefoonbeambte riep maar steeds:
„Hier is brand”, en pas na herhaald vragen
waar „hier” was, kwam de brandweerman
te weten dat het telefoonbureau zelf in brand
stond.
60)
Bradford verbleekte en zijne lippen tril
den toen de wrekende Nemesis zonder er
barmen vervolgde„Fedor Orloff was mijn
geliefde oom en de Czaar heeft alle treurige
herinneringen uitgewischt en den dood van
Fedor’s oom Stephan als een bloot toeval
erkend. Gij hebt geweigerd goed te maken
wat aan prinses Irma misdaan werd, daar
haar vader door uwe medeplichtigen in den
dood gedreven werd en hare moeder aan
een gebroken hart stierf. Weigert gjjnog?"
vroeg zij met vlammende oogen.
„Ik trotseer ul Gjj kunt geen duimbreed
gionds aanraken, gij zyt machteloosriep
Bradford, die alle zelfbeheersching verloor.
„Dan vorder ik nu den geheelen eigendom
der mijn en een gedeelte van de opbrengst
sedert zy ontgonnen werd/ zeide Wera Na-
rychkine, met een troostenden blik op Olga.
Arthur Randolph was één en al verbazing.
„Gij zult geen rooden duit hebben/ ant
woordde Bradford toornig. „En nu wenich
Het telefoonbureau bleek een uiterst on
gunstig perceel om te blusschen. Van twee
kanten is het niet dan over daken te be
reiken en op die daken kon de brandweer
niets uitrichten door de telefoondraden. De
telefoondraden waren bovendien een beletsel
om hooge ladders te plaatsen tegen de open
gevels van het huis. Met het blusschings-
werk werd dan ook een aanvang gemaakt
van binnen uit. Daar lagen de bewoners
nog te slapen terwijl het dak al rondom in
de vlammen kwam te staan. De bewoners
vlogen verschrikt op en half gekleed kwamen
ze buiten, geholpen door een paar agenten,
die met huilende kinderen kwamen aanloo-
pen.
Het was zaak, het pubUélTvöX. van het
brandende gebouw te hodden, want\ weldra
knapten de telefoondraden. By hoiMerden
kwamen die aan alle kanten naar beaeden.
Dat moet een prachtig gezicht geweekt zijn.
De vallende telefoondraden spatten yonken
en zoo was het om het brandende febouw
soms een aanhoudend geflikker van bliksem
licht.
Om een uur of drie was de brandweer den
brand meester maar toen was het heele tele
foonbureau met hebben en houden vernield.
Het onderhuis, waar de magazijnen van Tietz
zijn, is behouden, maar dat drijft natuurlijk
van het water.
De oorzaak van den brand is onbekend.
Men denkt aan de mogelijkheid van een ge
brek aan de verwarmingstoestellen, die er
pas enkele dagen waren.
Antwerpen kan voorloopigniettelefoneeren.
Is het niet of de koopstad doofstom gewor
den is?
Reuter seint uit Londen d.d. 29 Oct. De
Spaansche Koning en de Koningin met den
infant kwamen hedenavond te Londen aan
en werden daar begroet door prinses Henry
van Battenberg en den hertog en de her
togin van Connaught. Het bezoek van het
koninklijk paar, dat van zuiver particulieren
aard is, zal ongeveer een maand duren.
Reuter seint uit Wladiwostok, d.d. 29 Oct.
Hedenochtend nam een afdeeling der sol
daten van het mineursbataljon, aangevoerd
do»r in den nacht aangekomen agitatoren
en oen groep burgers, hare geweren uit de
kazerne weg en begon daarop te schieten op
de kazerne, waarin twee compagnieën van
het 10de infanterie-regiment lagen. Uit de
kazerne werd dit vuur met machinegeweren
beantwoord. De opstandelingen stoven
daarop uit elkander en leverden later
hunne geweren weder in. Van het mineurs
bataljon werden gewond twee officieren en
twee sergeants-majoors en werd een schild
wacht gedood. Van de compagnie van het
infanterie regiment werd een soldaat dood
geschoten; de opstandelingen verloren twee
man aan dooden en vyf aan gewonden, ter
wijl ook een der burgerlijke agitatoren werd..
gedood.
De maatregelen die een paar bisschoppen
te?en hoogleeraren van katholieke faculteiten
hebben genomen, zjjn er niet op berekend
de door den jongsten syllabus en de daarop
gevolgde encycliek reeds opgewonden gemoe
deren van de z.g. moderne Duitsche katho
lieken te bedaren. De Schwfib. Merkur heeft
nu een brief van een „hooggeplaatst katho
liek geestelijke” aan den Paus, waarin o. m.
het volgende staat
„Wie geen gelijken tred houdt met den
algemeenen vooruitgang van zijn tijd, wie
niet op de teekenen van zijn tijd let, wordt
door de ontwikkelden in onze dagen uitge
lachen en oefent niet meer den geringsten
invloed op het behoud van de zaak van het
Christendom, wat wij tegenwoordig ook in
Frankrijk te zien krijgen. Men moet er vooral
acht op slaan dat, voor de leer van de Chri8.
tus, niet zekere menschelijke fabelen doorgaan
die in den loop der eeuwen in den chrj8te.
ik een einde te maken aan dit tooneel."
„Ik nietI Ik wil u voor uwe onbeschaamd
heid straffen/ zeide Wera ernstig, terwijl
zij op den knop eener schel drukte.
„W
zoeke
wendi
heid, Rebben verlangd en betaald P Barrès
eischte, dat de wetgever den laatsten wil
der dooden zou eerbiedigen. Hij vergeleek
de zielmissen bij standbeelden. Wie tot de
parlementaire meerderheid behoort, zeide by
hateljjk, is zeker dat hij eenmaal een stand
beeld hebben zal.
Barrès is lid van de Académie. Ter snede
riep men hem uit de vergadering toeHeb
.geen zorg. U bent immers onsterfelijk 1
Barrès betoogde, dat wat de regeering nu
wilde doen, gelijk stond met naar het kerkhof
gaan en daar de graftomben vernielen. Barrès
schold de linkerzijde zelfs uit voor lyken-
roovers, wat hoonend gelach verwekte.
Thans is ook een Spaansch gezantschap
uit Tanger naar Rabat vertrokken, om met
Sultan Abd-el-Azis te raadplegen over de
eischen, die Spanje aan Marokko meent te
moeten stellen. k.
Die eischen betref (w niet alleen de rege
ling der politie-machf, maar ook de grens-
quaesties, die gerezen zijn tusschen Marokko
en Spanje. In het noordelijk deel van Ma
rokko bezit Spanje eenige havenplaatsen
bet heeft daar voortdurend te strijden tegen
de Riff-piraten, die de omstreken der Spaan-
sche havenplaatsen onveilig maken. Spanje
wil nu van de gelegenheid gebruik maken,
om te trachten, met Marokko tot een over
eenkomst te geraken, waarbij voor deze
quaestie een regeling wordt getroffen.
Bovendien heeft Spanje, evenals Frankrijk
eischen tot schadevergoeding gesteld, die de
heer Llaberia tegelijk aan den Sultan zal
voorleggen.
De commissie heeft verder van de regee
ring te Madrid de opdracht ontvangen bij
den Sultan aan te dringen op spoedige en
algebeele uitvoering van de bepalingen der
Acte van Algeciras.
De heer Llaberia, gezant van Spanje te
Tanger, heeft aan. een correspondent van
den „Temps” medegedeeld, dat tusschen
Frankrijk en Spanje volkomen overeenstem
ming bestaat, zoowel wat betreft het ge
meenschappelijke optreden in Marokko, als
voor de diplomatieke bemoeiingen aan het
hof van den Sultan. „Die overeenstemming,
zeide de heer Llaberia, is een besliste waar
borg voor het welslagen van mijne zending.”
In Rusland hadden Zondag in een aantal
gouvernementen de liatste verkiezingen plaats
voor de benoemingen van leden voor de derde
Doema door de kiescolleges, die in de laatste
maanden gekozen werden.
Zondag werden 206 Doema-leden gekozen,
„Nog één woord,” zei Bradford, die in
grooten angst verkeerde. „Ik zal mot onze
gevolmachtigden sprekenik zal de aandeel
houders bijeenroepen. Houdt nwe aanklacht
terug. Ik bezweer u: als dat alles waar
is, zal ik te vinden zijn voor een schikking.”
„Te laat, sir! Mevrouw Orloff is de ge
volmachtigde van prinses Maxutoff. Ik zal
u nooit meer te woord staan. Die hoer”
op Randolph wijzende „is de man, tot
wien gij u voortaan te wenden hebt.”
Toen Paul Bradford naar zijn rijtuig snelde,
zag hij aan den staalglans in de oogen van
den kunstenaar, dat hij op weinig'.barmhar-
tigheid te hopen had. Hij was eindelijk in
zijn eigen net gevangen.
Drie weken later zat Arthur in een be
droefde stemming tegenover mevrouw Na-
rychkine, in de ontvangkamer van het ge-
zautschapshotelhjj sloeg in het geheel
geen acht op de vriendelijke, ernstige blik
ken van gravin Olga.
„Ik ga morgen naar Europa terug/ zeide
hij kalm. „Gij hebt mij niet meer noodig
en mijn atelierplichten roepen mij naar huis.
Men schreef mij heden, dat men u omtrent
de gelden en papieren bericht gezonden had;
het overige wordt door het Russische ge
zantschap behandeld.
(Slot volgt.)
Nauwelijks -was de deur achter hem ge
sloten, of Wera zèide hoogmoedig, Paul Brad
ford met onverholen minachting aanziende
„Hare Keizerlijke MlQesteit de Czarina heeft
op mijn verzoek bewerkt, dat de den Keizer
toekomende tienden van de opbrengst der
goudmijn vervallen en worden toegekend aan\
mevrouw Orloff en hare erfgenamen, zoomede
aan prinses Irma Maxutoff, die haar eigen
aandeel voornamelijk tot bruidsschat by haar
aanstaand huwelijk bestemmen zal.”
Arthur Randolph ontroerde, toen hjj deze
woorden hoordedoch Bradford stamelde
slechts: „Heeft de Czaar de eigendomsbe
wijzen dan erkend
Hij scheen geheel verslagen.
„Gy zult de waarheid spoedig ondervin
den, daar ik den gezant verzoeken zal de
desbetreffende papieren bij het ministerie in
te menden, en dan tegen u en uwe deelge-
nóbten door middel der Russische weeska
mer op te treden in het belang van prinses
Maxutoff. Mevrouw Orloff kan voor zich
zelve en als voogdesse der prinses opko
men. Gy zult uw rijtuig wel gereed vin
den, sirIk had gedacht dat gy toegan
kelijk zoudt zyn voor de eischen der recht
vaardigheid."
De schoone vrouw bood Olga den arm
om haar weg te voeren. Randolph snelde
naar de deur om die te openen.
5
lyken godsdienst ingeslopen zyn. Mogen al
zulke sprookjes voor zwakke vrouwen, on
ontwikkelde lieden of landlieden, in het alge
meen voor het lagere volk dat arm van geest
is, een bekoring hebben, wie heden ten dage
tot de verlichte en fijner ontwikkelde men
schee behoort, die wil alleen van een „ver
standige gehoorzaamheid” iets weten en ver
afschuwt zulke sprookjes.”
Verder roept de briefschrijver den Paus
toe: „Menigeei onder de geestelijkheid en
onder de leeken wil ook de wijze niet be
hagen, waarop Gy aan onze bisschoppen
bevelen geeft, die nu niet meer de opvolgers
van de apostelen schijnen te zyn, maar veel
eer slaven die den apostolischen stoel woor-
delyk moeten gehoorzamen. Bedenk wel dat
de menschelyke geest zich wel laat terug
dringen, maar geenszins op den duur laat
onderdrukken. Dit geldt vooral van het
karakter van de Duitschers.”
Prof. Schrörs, de door kardinaal Fischer
geringeloorde hoogleeraar by de katholieke
faculteit te Bonn, heeft bedankt voor een
fakkeloptocht waarmee de studenten hem
wilden huldigen, en heeft „om persoonlijke
redenen” met het geven van college nog geen
begin gemaakt.
Telefoon «o. 89
A D V BRT E N T J EN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advert,entiën tot 1 uur des inidd.
Wees zoo goed vorst Narychkine te ver-
hier te komen, Sergius,” aldus
ra zij zich tot den bediende.
r irna opende zjj het papier dat zjj in de
hand hield, terwijl een plotseling opkomend
gevoel van angst Bradiord bekroop.
De gezant trad haastig binnen en zag de
ontstelde gezichtenhjj dacht, dat men in de
beste harmonie bijeen was.
.Wilt gjj zoo goed zjn, Dimitri, dien man
te zeggen, of het doenment dat ik n hier
geel, echt is of niet P De stem der dame
klonk ijzig.
„Wel zeker. Maardat isDe
gezant was ten hoogste verbaasd.
„Ja, ja; zeg hem enkel maar, of het echt
is, en laat ons dan nog een oogenblik alleen,
mon ami,” zeide Wera op haar liefsten toon.
„Het is een echt document, dat ik van bet
zegel der ambassade zou kunnen voorzien,
indien het mjj niet verboden was de hand-
teekening van den particulieren secretaris
van Zjjne Majesteit den Czaar te bekrachti
gen,” zei de gezant hoogst ernstig. Daarna
maakte hij een buiging en verliet het ver
trek, Bradford nog een dreigenden blik toe
werpende.
IJvoeysel. 9
orkumende A
VTBONEN T
p. tegen 9
Jrkrjjgbaar
iaag. £Z
De Fransche Kamer heeft het grootste deel
van de zitting van gisteren gewijd aan aan-
vulüngskredieten. Daarna kwam het wets
ontwerp op de overdracht der kerkelyke
goederen weer aan de orde. Wy hebben al
met een enkel woord medegedeeld, wat do
strekking is van het aanhangig ontwerp.
Het dient om den overgang te regelen van
de kerkelyke goederen op de burgerlijke ge
meenten, Onder deze goederen zyn er vele
bezwaard door schenkers of erflaters met
lasten om uit de opbrengst zielmissen te laten
lezen. Het aanhangig ontwerp kent enkel
aan de schenkers zelf en aan de erfgenamen
in de rechte lyn van de schenkers of erflaters
kfet recht toe, om deze bezwaarde goederen
'van de gkmeente op te eischen wegens niet-
nakoming Jvan deze lasten door de gemeenten.
Nu komt /iet nog al eens voor, dat het juist
geestelijken zQn, die hun vermogentje aan-de
kerk/nebben vermaakt met opdracht van
ziehfiissen. Katholieke geestelijken hebben
géén nakomelingen. Al die vicariegoederen
van priesters afkomstig, zullen dus het onbe
zwaard eigendom van de gemeenten worden.
Het wetsontwerp geeft m. a. w. een gedachten
ha\ aan het erfrecht.
Maurice Barrès heeft gisteren tegen het
ontw\rp gesproken. Met welk recht, vroeg
hy, bqrooven wy de dooden van de missen,
die zy ^elf, handelende in volkomen bevoegd-
