ar Nieuws- en Advertentieblad rooi' Gouda en Omstreken. BET TWEEGEVECHT. No. 10489. Zaterdag 16 November 1907. 46ste Jaargang. Buitenlandse!) Overziclil. NZOBG» hap meer. F reui ll e TO X. igo afdoende «HUIS. >IJS GOUDA. aantal onge p aanvraag" I A Co. ongeëvenaard t gratis aan en, een boek nonstcr. Het olkomen on en tie in alle rkrygbaar in ind depot, te het attesten er aanvraag ratis proeven dt U direct .ar van het :e Coza poe- ratla toege- toepassingen rde For tt. Zg geven i niet kunnen [een imitatie, T, modellen te ten doel om huishoudelijke veel noodig te aan minge- i te verkoopen >mt geheel ten mniging „4r- GOUDSCITE COURANT MEN y BS Ids,75 cis] IROGISTEN 1 ■RDAM.I l, Apotheker isthaven 198 eeft hef huise- inen hersteld, mte en oneer venslustige en herschapen ip den rechten g gemaakt en menig jaar ■i. B 8 „Voor zestien jaar op deze plaats staande, zeide ik tot Sir Joseph Savory, dat mjjn streven vóór alles er op gericht zou zyn den Vrede te bewaren. De geschiedenis zal Teletocn No, 89. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers V IJ F C E N T E N. n worden in Melk, Likeur, Vater of in het dat het noodig lard er iete van ucery Lane, 172 Engeland POEDER erbare eigen- mzin tot het terken drank •sint enz.) by Het CO 2 A •pgemerkt en zuster of de ‘t hem toe kan m, en zonder it ooit behoeft ing te danken Reuter seint Petersburg, dd. 14 Nov. Nadat de ministers en de afgevaardigden hunne plaatsen in de zittingzaal hadden ingenomen betrad de geheimraad Golubef, vice-president van den Rijksraad, de tribune; en hield een toespraak waarin hy zeide „De Keizer gaf my de eervolle opdracht de afgevaardigden ter derde Dooma in zijn naam welkom te heeten. Hij smeekt Gods zegen af op den arbeid die u wacht tot herstel van orde en rust in het dierbare vaderland, ter ontwikkeling van den welstand en van de kennis des volks, ter bevestiging van de nieuwe staatsregeling en ter versterking van het groote Russische Ryk. De toespraak van Golubef, die door de ministers en afgevaardigden staande was aangehoord, werd gevolgd door den kreet „Leve de Keizeren geestdriftige hoera’s. Daarna werden de afgevaardigden beëdigd. Tot president van de Doema werd gekozen de Uctobrist Nicolai Alexejewitsj Schomjakon met B71 van de 380 stemmen; Graaf Bo- brinski kreeg 2 stemmen, op den vroegeren Doema-president Golowin werd nog 1 stem uitgebracht. Do nieuwgekozen president hield een toespraak, die met groeten byval werd ont vangen. De volgende zitting zal plaats hebben nadat de president aan don Tsaar is voorgesteld. doch haar schuwden. Dat wns onaangenaam, en om in de achting dier beide dames te stjjgen, zeide zy: „By ons in Petersburg hebben ze nu de zomerkoeltjes. Ik en myn manj hebben daar zoovele kennissen; ik zou er wel heen willen." „Uw man is ingenieur, niet waar?" vroeg Maria Konstantinowna schuchter. „Ik spreek van Lajewsky Hy heeft zeer vele bekenden. Maar helaas, zyne moeder, een trotsche aristocratische, beperkt../ Nadjeshda Feodorowna voleindigde den zin niet, doch wierp zich in het water; Maria Konstantinowna en Katja volgden haar. „By ons in de wereld heerschen zoovele vooroordeelen," ging Nadjeshda F.'odorowna voort, „daar is bet leven niet zoo heel ge- makkelyk als het schijnt." Maria Konstantinowna, die in de aristo cratische families gouvernante was geweest en de gebruiken der wereld kende, zei: „O ja! Wilt ge wel geloeven, liefste, by Garatinsky moest by het ontbijt en by het diner bepaald toilet gemaakt worden, zoodat ik, als eene tooneelspeelster, buiten het sa- lariaook nog voor garderobe betaling kreeg. ZJ_||tond tnsschen Nadjeshda Feodorowna enV|$tja, alsof zy hare dochter wilde be schermen voor het water dat Nadjeshda Feodorowna omspoelde. (Wordt vervolgd.) Cappelli, de voorzitter der commissie van vyver, heeft voor het hooggerechtshof nog verklaard, dat van de 800 personen, die tydens Nasi’s bewind, toelagen als onderwij zers kregen, slechts 8 in werkelijkheid onder wijzers waren. Er was een bedrag van 266.000 lire aan zoogenaamde onderwijzers uitge geven, maar slechts 13.000 lire waren wer kelijk in handen van onderwijzers gekomen. Een zelcere Piazza te Trapani kreeg van Nasi ettelijke duizenden lires. Nasi zeide tegen de commissie, dat hy dat geld aan Piazza gegeven had, omdat deze een elec- trische machine had uitgevonden tot vernie tiging der druifluis. Orlando, Nasi’s opvolger aan het minis terie van onderwijs, verklaarde voor de com missie van vyven, dat er in het beheer van het museum te Napels onregelmatigheden hadden plaats gehad, waarmee een bedrag van 500.000 lire gemoeid was. Nasi betwistte de juistheid van Cappelli’s verklaringen. Hy verweet der commissie, dat zy zekere confrontaties, welke hy voor zyn verdediging noodig had, had geweigerd. Cappelli repliceerde daarop, dat Nasi een beroep op de Kamer bad kunnen doen in stede van te vluchten. Hy voegde er nog by, dat de dag, waarop hy had moeten zeggen dat er reden was om Nasi te vervolgen, de droe vigste van zyn leven geweest was. De onthulling van het feit, dat Nasi inder tijd getracht had de verantwoordelijkheid te schuiven op zyn kabinetschef Lombardo, beeft laatstgenoemde er toe gebracht te verklaren, dat hy zyn verdediging volkomen van die van zyn gewezen chef wenschte af te schei den. Wat zyn vlucht naar het buitenland 14) In hare ademhaling en blikken, in den toon harer stem en in haar gang gevoelde zij slechts een hevig verlangenhet ruiseben de zee zeide haar, dat men beminnen moet; het duister van den avond hetzelfde; de bergen hetzelfde, en toen luitenant Kirilin haar het hof begon te maken, was zy niet in staat en bad zy ook niet den wil, hem te weerstaan. t)e bnitenlandsche stoombooten en de in net wit gekleede mannen deden haar om de een of andere reden aan een reusachtige zaal denken; het was of de muziek eener wals haar, nevens de in het Fransch gewisselde woorden, in de ooren klonk, en haar hart sprong op van vreugde; zy had willen dansen en Fransch spreken. p Met vreugde constateerde zy, dat er in llaftr verraad niets verschrikkelijks was. Hare ziel had daaraan geen deel, zy ging voort Lajewsky te beminnen; dat was duidelijk, daar zö verzucht en spijt gevoelde, en zich De Marokko-interpellatie in de Fransche Kamer is geëindigd. Met 464 tegen 54 stem men werd de motie-Carnot-Hubert aange nomen, waarin de Kamer het vertrouwen uitspreekt „dat de regeering den eerbied voor de rechten van Frankrijk in Marokko zal handhaven en de verplichtingen die zy op zich nam zal nakomen”. Noch het gevoerde debat, noch deze motie geven eenig denkbeeld van wat Frankrijk thans in de Marokaansche quaestie zal doen. ’''Weliswaar verzekerden Ribot, die vroeger zelf herbaaldelyk minister van buitenland- sche zaken is geweest, en de tegenwoordige minister/Pichondat Frankrijk geen for- meeleyffrotectie over Marokko najaagt. Maar dezjFverzekering werd met zooveel woorden ingekleed, dat niemand kan nagaan, wat Frankrijk dan wel wil. Ribot 3eide in zyn redevoering: dat Frank rijk in Marokko de zaken wil leiden en uit verlangen is zeker niet in overeenstem ming met de acte van Algeciras, waarby uitdrukkelijk wordt bepaald dat aan geen mogendheid de besliste leiding van zaken Roman naarhet Russisch. betrof, verklaarde Lombardo, hoeft laatst genoemde er toe gebracht te verklaren, dat hy zyn verdediging volkomen van die van zyn gewezen chef wenschte af te scheiden. Wat zyn vlucht naar het buitenland betrof, verklaarde Lombardo, dat niemand beter dan Nasi de redenen kende, die hem tot deze vlucht genoodzaakt hadden. De pers houdt de geruchten gaande over opzienbarende onthullingen, die te wachten zouden zyn in verband met de door Nasi ■verstrekte subsidies. Men spreekt nog altijd van brieven van Zanardelli, die in Nasi’s bezit zouden zijn. Een Napolitaansch blad beweert, dat Zanardelli indertijd, na alle fondsen voor de pers uitgeput te hebben, Nasi 30,000 lire gevraagd heeft voor een der meest bekende journalisten van Napels. Nasi zou aau dat verzoek hebben voldaan. Het blad weet te vertellen, dat Nasi in ’t geheel 27 brieven van Zanardelli heeft. Uit Alexandropol in den Kaukasus wordt gemeld, dat de opperste patriarch (katholicus) van alle Armeniërs, Mkirtitsj, in het klooster Etajmiadzin overleden is. De overleden pa triarch bereikte den leeftijd van 80 jaren. Het zou wel eens kunnen gebeuren, dat zyn overlijden aanleiding gaf tot onrust onder de Armeniërs, want de keuze van zyn opvolger is ook in politiek opzicht van belang. Het oude beroemde klooster Etsjmiadzin, de zetel van den katholicus der schismatische Arme nische kerk, ligt op Russisch gebied, n.l. in het Transkaukasisch gouvernement Eriwan, en de Russische regeering is daardoor in de gelegenheid grooten invloed te oefenen op de benoaimfflfi. van een opvolger van Mkirtitsj. Etsjnirtf »yn is sinds 1441 de zetel van den katb^vW en in den nieuweren tyd ook van de syiode van alle Armeniërs. Van den ka tholicus hangen vier andere patriarchen en 46 aartsbisschoppen af verder alle Gregori- aansch-Armenische kloosters niet alleen in Tra/nskaukasie, maar ook in geheel Rusland, Tufkye en andere landen, in T geheel wel een vyf millioen Gregoriaansche Armeniërs. De thans overleden katholicus heeft veel tegenwerking ondervonden van de Armeniërs, die streven naar een autonoom Armenie. Mkirtitsj nam een bemiddelend standpunt in tnsschen de wenschen van de Russische en dc Tursche regeering en die der Armenische patriotten. hare meesteres te ontkloeden. „Het is vandaag niet zoo verschrikkelijk warm als gisteren, niet waar?" zei Nadjeshda Feodorowna. „Gisteren ber. ik byna van de warmte omgekomen." „O ja, lieve; ik zelf ben byna gestikt... Denk eens)» ik heb gisteren driemaal gebaad. Stel u voor, lieve, driemaal. Myn Nikodim Alexandrowitch werd Zélfs boos. „Maar Masja, dat is toch al te erg!" zei hy." „Hoe kan men toch zoo leelyk zyn!" dacht Nadjeshda Feodorowna, Olga en de ambte naarsvrouw beschouwende. Zy keek naar Katja en dacht: „Dat meisje ziet er goed uit." „Uw Nikodim Alexandrowitch is heel, heel lief," zeide zy. „Ik ben bepaald verliefd op hem." „Hahaha!" lachte Maria Konstantinowna gedwongen. „Hoe aardig!" Toen zy hare kleederen had afgelegd, zou «Nadjeshda Feodorowna wel hebben willen vliegen; het kwam haar voor, dat zy slechts Je armen had op te heffen om de hoogte in te'gaan. Zij bemerkte, dat Olga verachtelijk naar haar blanke huid zag. Olga, een jonge sol datenvrouw, leefde met haar man, en hield zich daarom voor beter dan zy. Nadjeshda Feodorowna vond zelfs, dat Maria Konstan tinowna en Katja haar eveneens niet achtten, dePangermanen en de vrye Al-Duitschers zy vormen nu allen te samen één vrijzinnig- Daitsche landsparty. De Daitsche bladen in Oostenrik hopen, dat dit voorbeeld van de TirooIjBhe Duit- schers „de bonne augure” zal zyirvoor Oos tenrijk. Reeds sedert een menscnenleeftyd wordt het aaneensluiten van de Duitschers van alle opvattingen en meeningen in Oos tenrijk, tegen Tsjechen, Hongaren en andere nationaliteiten, noodig grttaüit. Maar de on derlinge verdeeldheid heeW* steeds de ver wezenlijking van het denkbeeld belet. Mage het voorbeeld, dat thans het „heiige Land Tirol’’ geeft, ia de overige Daitsche landen van Oostenrijk navolging vinden. Dat is te meer noodig, daar de Tsjechen reeds zyn voorgegaan. Zy hebben met terzijde stelling jtan al hun onderlinge verdeeldheden, besloteir één groote Tsjechische party te vormen. zal worden opgedragen, maar dat de gelijke rechten van allo mogendheden zullen wor den gehandhaafd. Ribot zeide verder: dat noodzakelijk de uitwerking van een diplomatieken arbeid van langen duur (de longue haleine) zooals Frankrijk in Marokko onderneemt, een ze kere geheimzinnigheid noodig maakt, wil hy niet door ontijdig blootleggen der voorne mens mislukken. Dit ziet er uit, alsof Frankryk voor de mogendheden, die het met de gedeeltelijke uitvoering der politiemaat regelen belast hebben, iets te verbergen heeft. De verklaringen van minister Pichon wa ren iets minder mysterieus, maar hy sprak de aanwijzingen van Ribot niet tegen. En de motie door de regeering aanvaard was zoo vaag, dat alle partyen zich er mede kon den vereenigen, Imhalve de socialisten, die krachtig meenden 'fq moeten waarschuwen tegen elke avonthwSke bemoeiing met de Marokkaansche toestanden, en dan ook te gen de motie en de regeering stemden. De „Voss. Ztg.” maakt melding van een voor Tirol en voor Duitsch-Oostenryk hoogst verblijdende gebeurtenisde aaneensluiting van alle Duitsch-vryzinnige partyen in Tirol tot een fondsorganisatie. Op uitnoodiging van de Duitsch-vryzin- nige afgevaardigden in Rijksraad en Land dag en van de burgemeesters der groote steden hadden zich Zondag in Franzensfeste een groot aantal gecommitteerden uit alle deelen van het land vereenigd, om over de aaneensluiting tot een Duitsch-vryzinnigen bond voor Tirol te beraadslagen. Algemeen werd gewezen op de noodzakelijkheid zulk een bond op te richten, zonder onderscheid van party-sebakeering en met opneming van alle maatschappelijke klassen en beroepen. En het resultaat der beraadslagingen was dat tot de oprichting van dien bond beslo ten werd, dat een bondsbestuur werd aan gewezen en dat regelen werden vastgesteld vour de verhouding tnsschen de plaatselyke groepen en het bondsbestuur. Een voorloo- pig comité, uit de aanwezizig gecommitteer den gekozen, kreeg de opdracht deze begin selen uit te werken en in een reglement te belichamen. Als zinspreuk voor den nieu wen Bond werden de woorden „Duitse en vry” gekozen. Hierdoor hoopt men een einde te maken aan de onzalige fractie-politiek die zoolang in Tirol elke samenwerking onmogelyk maakte en daardoor eiken vooruitgang tegen hield in den Bond lossen zich thans op de Duitsche volkspartij, de Duitsch-nationalen. verveelde als hy niet thuis kwam. Kirilin toonde zich evenwel brutaal en niet interes sant; met hem was alles afgebroken on zou er verder ook niets meer zyn. Wat was, is voorby; niemand gaat het aan, en als La jewsky het vernam, zou hy het niet gelooven. Aan het strand stond slechts een badhuis voor de dames; de mannen baadden onder den vrijen hemel. In het badhuis trof Nad jeshda Feodorowna een dame van gevorderden leeftijd aan, Maria Konstantinowna Bitjugow de vrouw van een ambtenaar, ep hare vijf tienjarige doochter Katjabeidefn zaten op de bank en ontkleedden zich. Maria Kon stantinowna was een goede, sentimenteele en gevoelige vrouw, die langzaam en met pathos sprak. Tot haar 32ste jaar was zy gouvernante, toen huwde zy den ambtenaar Bitjugow, een kleinen man met glad hoofd, die het haar naar de slapen kamde en zeer zacht van natuur was. Zy was nog altijd verliefd op hem, ijverzuchtig, kleurde by het woord „liefde”, en verzekerde steeds datzy gelukkig was. „Myne dierbare!” riep zy opgewonden, toen zy Nadjeshda Feodorowna gewaar werd, en gaf aan haar gezicht de uitdrukking die bare bekenden „amandelzoet” noemden. „Lieve, hoe heerlijk, dat ge gekomen zyt! Nu kunnen we samen baden hoe prettig I” Olga wierp hare kleederen »nel af en begon Telefoon Mo. 69 A DVERTENTIEN worden geplaatst van 1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Inzending van Advertentiën <ot 1 uur des midd.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1907 | | pagina 1