ar
Nieuws- en Advertentieblad rooi' Gouda en Omstreken.
BET TWEEGEVECHT.
No. 10489.
Zaterdag 16 November 1907.
46ste Jaargang.
Buitenlandse!) Overziclil.
NZOBG»
hap
meer.
F
reui ll e TO X.
igo afdoende
«HUIS.
>IJS GOUDA.
aantal onge
p aanvraag"
I A Co.
ongeëvenaard
t gratis aan
en, een boek
nonstcr. Het
olkomen on
en tie in alle
rkrygbaar in
ind depot, te
het attesten
er aanvraag
ratis proeven
dt U direct
.ar van het
:e Coza poe-
ratla toege-
toepassingen
rde For
tt. Zg geven
i niet kunnen
[een imitatie,
T,
modellen te
ten doel om
huishoudelijke
veel noodig te
aan minge-
i te verkoopen
>mt geheel ten
mniging „4r-
GOUDSCITE COURANT
MEN y
BS
Ids,75 cis]
IROGISTEN 1
■RDAM.I
l, Apotheker
isthaven 198
eeft hef huise-
inen hersteld,
mte en oneer
venslustige en
herschapen
ip den rechten
g gemaakt en
menig jaar
■i.
B
8
„Voor zestien jaar op deze plaats staande,
zeide ik tot Sir Joseph Savory, dat mjjn
streven vóór alles er op gericht zou zyn
den Vrede te bewaren. De geschiedenis zal
Teletocn No, 89.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F C E N T E N.
n worden in
Melk, Likeur,
Vater of in het
dat het noodig
lard er iete van
ucery Lane,
172 Engeland
POEDER
erbare eigen-
mzin tot het
terken drank
•sint enz.) by
Het CO 2 A
•pgemerkt en
zuster of de
‘t hem toe kan
m, en zonder
it ooit behoeft
ing te danken
Reuter seint Petersburg, dd. 14 Nov.
Nadat de ministers en de afgevaardigden
hunne plaatsen in de zittingzaal hadden
ingenomen betrad de geheimraad Golubef,
vice-president van den Rijksraad, de tribune;
en hield een toespraak waarin hy zeide
„De Keizer gaf my de eervolle opdracht de
afgevaardigden ter derde Dooma in zijn naam
welkom te heeten. Hij smeekt Gods zegen
af op den arbeid die u wacht tot herstel van
orde en rust in het dierbare vaderland, ter
ontwikkeling van den welstand en van de
kennis des volks, ter bevestiging van de
nieuwe staatsregeling en ter versterking
van het groote Russische Ryk.
De toespraak van Golubef, die door de
ministers en afgevaardigden staande was
aangehoord, werd gevolgd door den kreet
„Leve de Keizeren geestdriftige hoera’s.
Daarna werden de afgevaardigden beëdigd.
Tot president van de Doema werd gekozen
de Uctobrist Nicolai Alexejewitsj Schomjakon
met B71 van de 380 stemmen; Graaf Bo-
brinski kreeg 2 stemmen, op den vroegeren
Doema-president Golowin werd nog 1 stem
uitgebracht.
Do nieuwgekozen president hield een
toespraak, die met groeten byval werd ont
vangen. De volgende zitting zal plaats
hebben nadat de president aan don Tsaar
is voorgesteld.
doch haar schuwden. Dat wns onaangenaam,
en om in de achting dier beide dames te
stjjgen, zeide zy: „By ons in Petersburg
hebben ze nu de zomerkoeltjes. Ik en myn
manj hebben daar zoovele kennissen; ik zou
er wel heen willen."
„Uw man is ingenieur, niet waar?" vroeg
Maria Konstantinowna schuchter.
„Ik spreek van Lajewsky Hy heeft zeer
vele bekenden. Maar helaas, zyne moeder,
een trotsche aristocratische, beperkt../
Nadjeshda Feodorowna voleindigde den zin
niet, doch wierp zich in het water; Maria
Konstantinowna en Katja volgden haar.
„By ons in de wereld heerschen zoovele
vooroordeelen," ging Nadjeshda F.'odorowna
voort, „daar is bet leven niet zoo heel ge-
makkelyk als het schijnt."
Maria Konstantinowna, die in de aristo
cratische families gouvernante was geweest
en de gebruiken der wereld kende, zei:
„O ja! Wilt ge wel geloeven, liefste, by
Garatinsky moest by het ontbijt en by het
diner bepaald toilet gemaakt worden, zoodat
ik, als eene tooneelspeelster, buiten het sa-
lariaook nog voor garderobe betaling kreeg.
ZJ_||tond tnsschen Nadjeshda Feodorowna
enV|$tja, alsof zy hare dochter wilde be
schermen voor het water dat Nadjeshda
Feodorowna omspoelde.
(Wordt vervolgd.)
Cappelli, de voorzitter der commissie van
vyver, heeft voor het hooggerechtshof nog
verklaard, dat van de 800 personen, die
tydens Nasi’s bewind, toelagen als onderwij
zers kregen, slechts 8 in werkelijkheid onder
wijzers waren. Er was een bedrag van 266.000
lire aan zoogenaamde onderwijzers uitge
geven, maar slechts 13.000 lire waren wer
kelijk in handen van onderwijzers gekomen.
Een zelcere Piazza te Trapani kreeg van
Nasi ettelijke duizenden lires. Nasi zeide
tegen de commissie, dat hy dat geld aan
Piazza gegeven had, omdat deze een elec-
trische machine had uitgevonden tot vernie
tiging der druifluis.
Orlando, Nasi’s opvolger aan het minis
terie van onderwijs, verklaarde voor de com
missie van vyven, dat er in het beheer van
het museum te Napels onregelmatigheden
hadden plaats gehad, waarmee een bedrag
van 500.000 lire gemoeid was.
Nasi betwistte de juistheid van Cappelli’s
verklaringen. Hy verweet der commissie,
dat zy zekere confrontaties, welke hy voor
zyn verdediging noodig had, had geweigerd.
Cappelli repliceerde daarop, dat Nasi een
beroep op de Kamer bad kunnen doen in stede
van te vluchten. Hy voegde er nog by, dat
de dag, waarop hy had moeten zeggen dat
er reden was om Nasi te vervolgen, de droe
vigste van zyn leven geweest was.
De onthulling van het feit, dat Nasi inder
tijd getracht had de verantwoordelijkheid te
schuiven op zyn kabinetschef Lombardo, beeft
laatstgenoemde er toe gebracht te verklaren,
dat hy zyn verdediging volkomen van die
van zyn gewezen chef wenschte af te schei
den. Wat zyn vlucht naar het buitenland
14)
In hare ademhaling en blikken, in den
toon harer stem en in haar gang gevoelde
zij slechts een hevig verlangenhet ruiseben
de zee zeide haar, dat men beminnen moet;
het duister van den avond hetzelfde; de
bergen hetzelfde, en toen luitenant Kirilin
haar het hof begon te maken, was zy niet
in staat en bad zy ook niet den wil, hem
te weerstaan.
t)e bnitenlandsche stoombooten en de in
net wit gekleede mannen deden haar om de
een of andere reden aan een reusachtige zaal
denken; het was of de muziek eener wals
haar, nevens de in het Fransch gewisselde
woorden, in de ooren klonk, en haar hart
sprong op van vreugde; zy had willen dansen
en Fransch spreken. p
Met vreugde constateerde zy, dat er in llaftr
verraad niets verschrikkelijks was. Hare
ziel had daaraan geen deel, zy ging voort
Lajewsky te beminnen; dat was duidelijk,
daar zö verzucht en spijt gevoelde, en zich
De Marokko-interpellatie in de Fransche
Kamer is geëindigd. Met 464 tegen 54 stem
men werd de motie-Carnot-Hubert aange
nomen, waarin de Kamer het vertrouwen
uitspreekt „dat de regeering den eerbied
voor de rechten van Frankrijk in Marokko
zal handhaven en de verplichtingen die zy
op zich nam zal nakomen”.
Noch het gevoerde debat, noch deze motie
geven eenig denkbeeld van wat Frankrijk
thans in de Marokaansche quaestie zal doen.
’''Weliswaar verzekerden Ribot, die vroeger
zelf herbaaldelyk minister van buitenland-
sche zaken is geweest, en de tegenwoordige
minister/Pichondat Frankrijk geen for-
meeleyffrotectie over Marokko najaagt. Maar
dezjFverzekering werd met zooveel woorden
ingekleed, dat niemand kan nagaan, wat
Frankrijk dan wel wil.
Ribot 3eide in zyn redevoering: dat Frank
rijk in Marokko de zaken wil leiden en
uit verlangen is zeker niet in overeenstem
ming met de acte van Algeciras, waarby
uitdrukkelijk wordt bepaald dat aan geen
mogendheid de besliste leiding van zaken
Roman naarhet Russisch.
betrof, verklaarde Lombardo, hoeft laatst
genoemde er toe gebracht te verklaren, dat
hy zyn verdediging volkomen van die van
zyn gewezen chef wenschte af te scheiden.
Wat zyn vlucht naar het buitenland betrof,
verklaarde Lombardo, dat niemand beter dan
Nasi de redenen kende, die hem tot deze
vlucht genoodzaakt hadden.
De pers houdt de geruchten gaande over
opzienbarende onthullingen, die te wachten
zouden zyn in verband met de door Nasi
■verstrekte subsidies. Men spreekt nog altijd
van brieven van Zanardelli, die in Nasi’s
bezit zouden zijn. Een Napolitaansch blad
beweert, dat Zanardelli indertijd, na alle
fondsen voor de pers uitgeput te hebben, Nasi
30,000 lire gevraagd heeft voor een der meest
bekende journalisten van Napels. Nasi zou
aau dat verzoek hebben voldaan. Het blad
weet te vertellen, dat Nasi in ’t geheel 27
brieven van Zanardelli heeft.
Uit Alexandropol in den Kaukasus wordt
gemeld, dat de opperste patriarch (katholicus)
van alle Armeniërs, Mkirtitsj, in het klooster
Etajmiadzin overleden is. De overleden pa
triarch bereikte den leeftijd van 80 jaren.
Het zou wel eens kunnen gebeuren, dat zyn
overlijden aanleiding gaf tot onrust onder de
Armeniërs, want de keuze van zyn opvolger
is ook in politiek opzicht van belang. Het
oude beroemde klooster Etsjmiadzin, de zetel
van den katholicus der schismatische Arme
nische kerk, ligt op Russisch gebied, n.l. in
het Transkaukasisch gouvernement Eriwan,
en de Russische regeering is daardoor in de
gelegenheid grooten invloed te oefenen op de
benoaimfflfi. van een opvolger van Mkirtitsj.
Etsjnirtf »yn is sinds 1441 de zetel van den
katb^vW en in den nieuweren tyd ook van
de syiode van alle Armeniërs. Van den ka
tholicus hangen vier andere patriarchen en
46 aartsbisschoppen af verder alle Gregori-
aansch-Armenische kloosters niet alleen in
Tra/nskaukasie, maar ook in geheel Rusland,
Tufkye en andere landen, in T geheel wel
een vyf millioen Gregoriaansche Armeniërs.
De thans overleden katholicus heeft veel
tegenwerking ondervonden van de Armeniërs,
die streven naar een autonoom Armenie.
Mkirtitsj nam een bemiddelend standpunt in
tnsschen de wenschen van de Russische en
dc Tursche regeering en die der Armenische
patriotten.
hare meesteres te ontkloeden.
„Het is vandaag niet zoo verschrikkelijk
warm als gisteren, niet waar?" zei Nadjeshda
Feodorowna. „Gisteren ber. ik byna van de
warmte omgekomen."
„O ja, lieve; ik zelf ben byna gestikt...
Denk eens)» ik heb gisteren driemaal gebaad.
Stel u voor, lieve, driemaal. Myn Nikodim
Alexandrowitch werd Zélfs boos. „Maar
Masja, dat is toch al te erg!" zei hy."
„Hoe kan men toch zoo leelyk zyn!" dacht
Nadjeshda Feodorowna, Olga en de ambte
naarsvrouw beschouwende. Zy keek naar
Katja en dacht: „Dat meisje ziet er goed
uit."
„Uw Nikodim Alexandrowitch is heel, heel
lief," zeide zy. „Ik ben bepaald verliefd op
hem."
„Hahaha!" lachte Maria Konstantinowna
gedwongen. „Hoe aardig!"
Toen zy hare kleederen had afgelegd, zou
«Nadjeshda Feodorowna wel hebben willen
vliegen; het kwam haar voor, dat zy slechts
Je armen had op te heffen om de hoogte in
te'gaan.
Zij bemerkte, dat Olga verachtelijk naar
haar blanke huid zag. Olga, een jonge sol
datenvrouw, leefde met haar man, en hield
zich daarom voor beter dan zy. Nadjeshda
Feodorowna vond zelfs, dat Maria Konstan
tinowna en Katja haar eveneens niet achtten,
dePangermanen en de vrye Al-Duitschers
zy vormen nu allen te samen één vrijzinnig-
Daitsche landsparty.
De Daitsche bladen in Oostenrik hopen,
dat dit voorbeeld van de TirooIjBhe Duit-
schers „de bonne augure” zal zyirvoor Oos
tenrijk. Reeds sedert een menscnenleeftyd
wordt het aaneensluiten van de Duitschers
van alle opvattingen en meeningen in Oos
tenrijk, tegen Tsjechen, Hongaren en andere
nationaliteiten, noodig grttaüit. Maar de on
derlinge verdeeldheid heeW* steeds de ver
wezenlijking van het denkbeeld belet.
Mage het voorbeeld, dat thans het „heiige
Land Tirol’’ geeft, ia de overige Daitsche
landen van Oostenrijk navolging vinden. Dat
is te meer noodig, daar de Tsjechen reeds
zyn voorgegaan. Zy hebben met terzijde
stelling jtan al hun onderlinge verdeeldheden,
besloteir één groote Tsjechische party te
vormen.
zal worden opgedragen, maar dat de gelijke
rechten van allo mogendheden zullen wor
den gehandhaafd.
Ribot zeide verder: dat noodzakelijk de
uitwerking van een diplomatieken arbeid
van langen duur (de longue haleine) zooals
Frankrijk in Marokko onderneemt, een ze
kere geheimzinnigheid noodig maakt, wil hy
niet door ontijdig blootleggen der voorne
mens mislukken. Dit ziet er uit, alsof
Frankryk voor de mogendheden, die het met
de gedeeltelijke uitvoering der politiemaat
regelen belast hebben, iets te verbergen
heeft.
De verklaringen van minister Pichon wa
ren iets minder mysterieus, maar hy sprak
de aanwijzingen van Ribot niet tegen. En
de motie door de regeering aanvaard was
zoo vaag, dat alle partyen zich er mede kon
den vereenigen, Imhalve de socialisten, die
krachtig meenden 'fq moeten waarschuwen
tegen elke avonthwSke bemoeiing met de
Marokkaansche toestanden, en dan ook te
gen de motie en de regeering stemden.
De „Voss. Ztg.” maakt melding van een
voor Tirol en voor Duitsch-Oostenryk hoogst
verblijdende gebeurtenisde aaneensluiting
van alle Duitsch-vryzinnige partyen in Tirol
tot een fondsorganisatie.
Op uitnoodiging van de Duitsch-vryzin-
nige afgevaardigden in Rijksraad en Land
dag en van de burgemeesters der groote
steden hadden zich Zondag in Franzensfeste
een groot aantal gecommitteerden uit alle
deelen van het land vereenigd, om over de
aaneensluiting tot een Duitsch-vryzinnigen
bond voor Tirol te beraadslagen. Algemeen
werd gewezen op de noodzakelijkheid zulk
een bond op te richten, zonder onderscheid
van party-sebakeering en met opneming van
alle maatschappelijke klassen en beroepen.
En het resultaat der beraadslagingen was
dat tot de oprichting van dien bond beslo
ten werd, dat een bondsbestuur werd aan
gewezen en dat regelen werden vastgesteld
vour de verhouding tnsschen de plaatselyke
groepen en het bondsbestuur. Een voorloo-
pig comité, uit de aanwezizig gecommitteer
den gekozen, kreeg de opdracht deze begin
selen uit te werken en in een reglement te
belichamen. Als zinspreuk voor den nieu
wen Bond werden de woorden „Duitse en
vry” gekozen.
Hierdoor hoopt men een einde te maken
aan de onzalige fractie-politiek die zoolang
in Tirol elke samenwerking onmogelyk
maakte en daardoor eiken vooruitgang tegen
hield in den Bond lossen zich thans op de
Duitsche volkspartij, de Duitsch-nationalen.
verveelde als hy niet thuis kwam. Kirilin
toonde zich evenwel brutaal en niet interes
sant; met hem was alles afgebroken on zou
er verder ook niets meer zyn. Wat was, is
voorby; niemand gaat het aan, en als La
jewsky het vernam, zou hy het niet gelooven.
Aan het strand stond slechts een badhuis
voor de dames; de mannen baadden onder
den vrijen hemel. In het badhuis trof Nad
jeshda Feodorowna een dame van gevorderden
leeftijd aan, Maria Konstantinowna Bitjugow
de vrouw van een ambtenaar, ep hare vijf
tienjarige doochter Katjabeidefn zaten op
de bank en ontkleedden zich. Maria Kon
stantinowna was een goede, sentimenteele
en gevoelige vrouw, die langzaam en met
pathos sprak. Tot haar 32ste jaar was zy
gouvernante, toen huwde zy den ambtenaar
Bitjugow, een kleinen man met glad hoofd,
die het haar naar de slapen kamde en zeer
zacht van natuur was. Zy was nog altijd
verliefd op hem, ijverzuchtig, kleurde by het
woord „liefde”, en verzekerde steeds datzy
gelukkig was.
„Myne dierbare!” riep zy opgewonden,
toen zy Nadjeshda Feodorowna gewaar werd,
en gaf aan haar gezicht de uitdrukking die
bare bekenden „amandelzoet” noemden.
„Lieve, hoe heerlijk, dat ge gekomen zyt!
Nu kunnen we samen baden hoe prettig I”
Olga wierp hare kleederen »nel af en begon
Telefoon Mo. 69
A DVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën <ot 1 uur des midd.