lNTHBS.
--
BET TWEEGEVECHT.
Bar
ITïïn
l
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
No. 10493.
KENNISGEVING.
KENNISGEVING.
Bulteulaudsch Overzicht.
N
i ZONEN,
M.
h:ihletox.
Woensdag 20 November 1907. 40sle Jaargan».
van
e gratis ge-
handelaar
uan-
(Wordt vervolgd.)
m.
UOENEN
JDERS
tvoe ing van ge-
bev ende
IJL,
ART Lz.
.ER
ÏEK
EN
LNT,
den modellen te
Pinna
INAL
i geknipte
irde plaat.
iKBH
patroon.
CHILD-
len toepassingen
Werrfr' Por-
lerlt. Zjj geven
cere niet kunnen
h, geen imitatie,
n.
en aantal onge-
i» op aanvraag.
tJfi Co.
1HE-
JE--
tl 50 ets,75 cis
en Drogisten
iTTERDAM.
ER, Apotheker
Westhaven 198.
-
Bijvoegsel.
roorkomende
PATRONEN
p. p. tegen
verkrijgbaar
Haag.
Roman naar het Russisch.
De BURGEMEESTER der gemeente
GOUDA doet te weten, dat de Heer Com
missaris der Koningin in de provincie Zuid-
Holland voornemens is op Donderdag, den
21n November e.k. deze gemeente te bezoeken
en als dan des namiddags tegen 12 unY ten
Evertroflen
ters welbekend
.CHT-1LIIW
)t Ftbriekimerk):
de, radicale rn
j van alle, sell*»
nekkige xenuW*
al ontstaan door
jeugdigen leeftyi
Ike zwakte, Bleek
Hoofdpjjn
f Maagpijn
Onvermogen
enz. Uit-
De president der Russische Doema, de
Octobrist Chomjakof, is Zaterdag door den
Tsaar in audiëntie ontvangen. Volgens de
uit Petersburg ontvangen berichten, heeft
Chomjakof den Tsaar gewezen op de nood
zakelijkheid van samenwerking aller groote
partijen, ook die der oppositie, en de wen-
scheljjKheid, dat een dor Kadotten in het
bureau der Doema wordt opgenomen.
De Tsaar antwoorddedat het onjuist
was te meenen, dat de regeering op een
[£11K te letten
VAN
i worden afgei o
le pakjes van v.y
en een Ned. om
van Nommer er
zafl nevenstaan
e Wet gedepo-
Telefoon ïo. 99
A D V E R T E N T I E N worden gepl aatst
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën <ot 1 uur «les inidd.
Op geestige wyze heeft Gould, de bekende
teekenaar van de „Weslin. Gazette”, do
stemming uitgedrukt, die vroeger en thans
heerscht. Door den mist was de Holten*
zollern” later aangekomen in Engeland dan
verwacht was. Op de plaat van
de keizer} mot uitgestoken hand, John Buil
uit den nevel te gemoet treden. En Tiet
onderschrift laat John Buil zeggen „Wel
kom, Majesteit! Het doet my leed, dat wy
door dien mist niet vroeger bij elkaar kon
den komen. Ik hoop, dat het nu helder
zal bljjven.”
Hiermede is de geheele beteekenis van het
bezoek op symbolieke wyze aangegeven. En
nu het ten einde loopt kan met groote be
vrediging worden gewezen op de goede
stemming, die dtt bezoek heeft gekenmerkt,
en die het beste bewjjs is van de verbeterde
betrekkingen tusschen Engeland en het
Duitsche Ryk.
81/,, dubbele flesch
Vegte, Zaltbomiu-
Rotterdam.
ihage.
J. Czn. Rotter1»n
17) -
Nu en dan hoorde men water van boven
vallen en op de steenen kletteren.
„Ach, vervloekte bergen," zuchtte Lajews-
ky, „hoe ben ik u moede!"
Op de plaats, waar de zwarte rivier zich
in de gele stortte, en met haar op inkt ge
lijkend water dat der gele bevlekte en daar
mede kampte, stond, van den weg afgekeerd,
de herberg van den Tartaar Kerbalai, met
een Russische vlag op het dak, en een uit
hangbord waarop met krjjt geschreven stond
«Aangename herberg”; daarnevens, in het
kleine door een heg omgeven tuintjê, waar
banken en tafels stonden, verhief zich te mid
den van schrale en stekelige heesters een
enkele cypres, schoon en donker.
Kerbalai, een kleine, flinke Tartaar, met
een blauw hemd en een witte schort, stond
md den weg en maakte een diepe buiging
voor de aankomenden, terwijl hy glimlachend
>QD witte, glinsterende tanden liet zien.
«Goeden dag, Kerbalaika!" riep Samoy-
De regeering van Bosnië had aan de Ser
viërs in Bosnië en Herzegowina toegestaan
vertegenwoordigers te kiezer., die in de
Hoofdstad zouden samenkomen ter bespre
king van d: mogelijkheid oen-nationale or
ganisatie te vormenmaar daaraan was de
uitdrukkelijke voorwaarde verbonden, dat
in die bijeenkomst niet zou worden gespro
ken over politiek.
Toch is in die bijeenkomst der Servische
gevolmachtigden, die van 27 tot 31 October
te Serajewo gehouden werd, over politiek
gesproken, en zyn er besluiten genomen, die
van zeer ernstigen oppositioneelen aard zyn.
De regeering is daartegen niet opgetreden:
zy heeft de bijeenkomst als van particulie
ren aard beschouwd, en slaat schijnbaar
geen aebt op de genomen besluiten.
Maar de Serviërs hebben hun program
gepubliceerd, en daarin eischen zyvolko
men zelfbestuur voor Bosnië en Herzegowi-
enkele party wil steunen.
Toen Chomjakof van de audiëntie terug
keerde, vergaderde hy met de partijleiders,
om verlag van do ontvangst ten paleize te
doen. Uitdrukkelijk verklaarde Chomjakof
het als zyn wensch, dat een vertegenwoor
diger der linkerzijde in het presidum zal
worden gekozenhy verklaarde zijn pas
aanvaard ambt te zullen neerleggen, zoo
geen lid der oppositie plaats noemt in het
bureau.
Het blad „Rjetsj” heeft een langdurig on
derhoud gehad met Chomjakof, en daarin
kwam natuu'lyk als vanzelf de vraag ter
sprakeof in Rusland een constitutie be
staat, of dat de onbeperkte absolute heet-
schappy er nog gehandhaafd wordt Op die
vraag antwoordde Chomjakof
„Hierover zal een hevige stryd ontstaan
tusschen de uiterste rechter- en do uiterste
linkerzijde. Maar welk nut zal die stryd
brengen Ieder blijft toch op zyn standpunt
staan. Voor de wetgevende instellingen is
er geen onbeduidelykheid in de grondwet.
Daarin staat toch geschreven „Geen wet
is rechtsgeldig dan na goedkeuring door de
Doema". Ik ben een slecht jurist, en in
mijn vryen tjjd bemoei ik mjj niet veel met
wetten. Ik weet, dat die grondwet al weer
gewijzigd en veranderd is. Maar dit punt is
duidelyk.”
Heel veel wijzer wordt men na dit ant
woord van Chomjakof niet. Zyn meaning,
dat de stryd over dit punt uitsluitend van
theoretischen aard is, zal zeker niet veel
aanhang vinden. Want een wetgevende ver
gadering, wier president in het onzekere is,
of er in zyn land al dan niet constitutioneels
instellingen bestaan, is zeker niet de meest
aangewezen persoon, om nauwkeurig voor
de rechten der Doema op te komen en elke
aantasting ervan te wraken.
nauitoefening van wetgevende en toezien
de macht door een volksvertegenwoordiging,
gekozen op den grondslag van het algemeene
gelijke, directe, geheime kiesrechthet ge
bruik der Servische taal als de officieele in
de binnen en buitenlandsche aangelegenheden,
en benoeming van landgenoolen tot ambte
naren.
Voor Oostenrijk, dat toch al reeds met
zooveel moeilijkheden, gevolg van den na-
tionalistischen lappendeken, te worstelen
heeft, is deze nieuwe nationalistische quaes*
tie, plotseling in Bosnië en Herzegowina
opduikend, een nieuw gevaar. Het is dan
ook te begrypen, dat de regeering te Wee
nen met cenigo bezorgdheid deze uiting van
nationalisme in Bosnië en Herzegowina ga
deslaat.
(.OlkSUIEIÏIIIUM.
Telefot n Ho. 92.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
jBOSt 1.70.
Afzonderlijke Hommers V IJ F CENTEN.
van den Rijn ten kostS gelogd. Men kan
stellen dat ongeveer een half millioen mk.
van die sommen rechtstreeks aan de scheep
vaart ten goede is gekomen en het gaat dus
niet aan, de scheepvaart ter wille van zulk
een klein bedrag lastig te vallèn. De tol
heffing is noch in het belang van den staat
noch in het belang van een verstandige ad
ministratie.
De gewoonlyk goed ingelichte Romeinscbo
correspondent der Siècle schrijft, dat op het
Vaticaan een gedrukte stemming heerscht,
daar de modernisten er niet aan donken zich
te onderwerpen, maar integendeel den stryd
voor hunne denkbeelden voortzetlen. De
bisschop van Borgamo, wien opgedragen was
rapport uit te brengen over de groep moder
nisten te Milaan, die de Rinnovamento uit- 6
geeft, heeft moeten melden dat die groep
er niet aan denkt den stryd op te geven.
Ze is vast besloten in de kerk to blyven,
daar zy van oordeel is dat de leer van het
modernisme met even veel recht onder de
katholieken mag verbreid worden als de
scholastieke dogma’s.
Het modernisme vindt zelfs nieuwe
als dan des namiddags tegen 12 ntiï ten
Raadhuize hen zal ontvangen, die wenschen
mochten tot Zyn Hoog-Edel-Gestrenge te
worden toegelaten.
Gouda, den 19n November 1907.
De Burgemeester voornoemd,
R. L. MARTENS.
uit den schoorsteen der herberg kwam, be
schouwde, eensklaps treurig werd. „Ja
schoon!” herhaalde hy.
„Iwan Andreïtch, beschrijf dezen aanblik
eens!” zei Maria Konstantinowna geroerd.
„Waartoe?” vroeg Lajewsky. „Deindruk
gaat elke beschrijving te boven. De rijkdom
aan kleuren en tonen, die ieder in dien in
druk van de natuur ontvangt, wordt door
de schrijvers slechts op nietszeggende wyze
weergegeven.”
„Werkelijk vroeg Van Koren koel, na
dat by den grootsten steen aan den waterkant
had uitgezocht en nu bezig was daarop te
klimmen. „Werkelyk?” herhaalde hy, La-
jewsky strak aanziende. „En Romeo en
Julia”? En Puschkin’s „Nacht in do Ukra
ine”? Daar mag de natuur komen en zich
buigen.”
„Het kan zyn,” gaf Lajewsky toe, te traag
om tegen te spreken. „Overigens,” Zdi hy
na een klein pauze, „wat is „Romeo en Ju
lia” in werkelijkheid? Schoone. poëtische,
heilige liefde; rozen, waaronder zich vuil
verbergt. Romeo is even dierlijk als alle
anderen.”
„Waarover men met u ook spreken mag,
u verkeert alles in
Van Koren keek naar Kalja en eindigde
den volzin niet.
„Welnu, Invroeg Lajewsky.
„Men zegt b. v. tot u: „Hoe schoon is
deze druif!” en u antwoordt: „Ja, maar
hoo leelyk als ze gekauwd en in de maag
verteerd wordt.” Waartoe dient dat? Het
is niet nieuw en io elk geval een vreemde
manier van doen.”
Lajewsky wist, dat Van Koren hem niet
lyden mocht; daarom vreesde hy hem en
gevoelde hy zich in zyne tegenwo >rdigheid
alsof alles hem te eng was en er niemand
achter hem stond. Hy antwoordde niet, liep
weg en had er spyt van meegegaan te zyn.
„Myne hoeren! Op marsch naar hel bont
voor het vuur!" commandeerde Samoylenko.
Allen verspreidden zich; slechts luitenant
Kirilin, Atchmianow on Nikodim Alexandre*
witch bleven, Kerbalai bracht stoelen, spreid
de een kleed op den grond en plaatste eenige i
flesschen wyn daarop. Kirilin, een groot
persoon, die te allen tijde over zyn kiel den
militairen mantel droig, herinnerde met zyne
trotsche houding, zyn statigen gang en zijn
diepe, eenigszins heesche stem aan een politie
commissaris uit de provincie; bij het zien van
flesschen voelde hy altijd een aandrang van
persoonlijke waardigheid en begon die luide
te openbaren.
De commissie uit dc Duitsche belangheb
benden by de Rijnvaart heeft opnieuw in een
uitvoerig verzoekschrift aan den Bondsraad,
den Ryksdag en de Landdagen van de ver
schillende bondsstaten legen de invoering van
een Rijntol gepleit. Zy vestigt er de aan
dacht op dat mannen als prof. Laband, prof.
Otto Mayer, prof. Schumacher, prof. Löhning,
prof. Piloty eenstemmig van oordeel zyn dat
de riviertol onvereenigbaar is met de grond
wet des ryks en dat tegenover hen de geh.
Oberregierungsrat Peters heelemaal alleen
staat. De invoering van den tol zal niet
mogelyk zyn zonder dat een wijziging van
de ryksgrondwot en van de Rynvaartakte,
met goedkeuring van alle bij haar betrokken
mogendheden, eraan voorafgaat.
By wyze van bedreiging heeft de Pruisische
minister van openbare werken verklaard dat
Pruisen geen rivierverbeteringen meer zal
uitvoeren, voor het beginsel dat zulke ver
beteringen uit tolheffing bestreden zullen
worden, verzekerd is.
De commissie uit de belanghebbenden merkt
op dat deze weigering alleen op de uitvoering
van nieuwe werken kan slaan, niet op de
instandhouding van de vaargeul, aangezien
Pruisen daar krachtens art. 28 van de Ryn-
Vaartakte toe verplicht is. Bovendien heeft
een enkele bondsstaat niet het recht, nood-
zakelyke werkzaamheden op een waterweg,
die het gemeenschappelijk bezit van ver
scheidene bondsstaten is en onder oppertoe
zicht van het ryk staat, na te laten.
De commissie stelt dan in het licht, hoe
betrekkelyk geringe sommen bij de instand
houding van de vaargeul betrokken zyn en
hoe groot de overlast is dien de scheepvaart
bij tolheffing zou ondervonden. Pruisen heeft
in 1905/06 en 1906/07 onderscheidenlijk
1,140,138 en 1,204,143 mk. aan het vaarwater
lenko hem te gemoet. „We ryden nog een
weinig verder; breng daar stoelen en samo
war. Vlug!”
Kerbalai boog het geschoren hoofd en mom
pelde iets, doch de in den laatsten wagen
zittenden verstonden het slechts: „Er zyn
forellen, Excellentie!"
„Kom daarmede!" riep Van Koren.
Na vijfhonderd pas verder gereden te zyn,
hielden de rijtuigen stil. Samoylenko zocht
een klein grasveld uit, waarop tot zitten ge
schikte steenen en omgewaaide boomen ston
den. Daar was ook een wankele brug over
het riviertje geslagen en aan den anderen
oever, juist daartegenover, stond op vier
lage palen een loods, tot welker deur een
-kleine trap toegang gaf.
De eerste indruk op allen was, dat men
hier nimmer uit zou komen; waarheen men
ook zag, aan alle zyden verhieven zich bergen,
en de schaduwen der herberg en van den
donkeren cypres deden het smalle, kromme
dal van het zwarte riviertje nog enger schij
nen. Men hoorde den stroom ruischen en de
cykaden zonder ophouden sjirpen.
„Betooverend!” zei Maria Konstantinowna,
van verrukking zuchtende. „Kinderen, ziet
eens, hoe schoon! Welk een stilte!”
„Ja, het is werkelyk schoon,” stemde La
jewsky toe, wien die aanblik beviel en die,
toen hy den hemel en de blauwe rook die
De BURGEMEESTER van GOUDA brengt
bij deze ter kqnnis van de belanghebbenden, dat
door den Heer Directeur der Directe Belastingen
enz. te Utrecht op den 16 November 1907 execu
toir zijn verklaard
De kohieren no. 10 en 11 der Personeele be
lasting, dienst 1907.
Dat voormelde Kohieren ter invordering zijn ge
steld in handen van den Heer Ontvanger, dat
ieder, die daarop voorkomt, verplicht is zijnen
aanslag op den bij de Wet bepaalden voet te
voldoen en dat heden ingaat de termijn van zes
weken binnen welke de reclames behooren te
worden ingediend.
Gouda, den 19 November 1907,
De Burgemeester voornoemd,
R. L. MARTENS
*a*
Het bezoek van den Duitschen keizer aan
Engeland loopt, voor zoover het officieels
gedeelte betreft, ter. einde. En de beide
vorsten, zoowel als de beide volken, kunnen
over het verloop van dit bezoek tevreden
zyn, naar de „Frankf. Ztg.” meent. Het is
gebleken, dat de spanning, de verkoeling,
die tusschen de vorstelyke families en tus-
schon de beide landen bestond, verdwenen
is. Hartolyk en vriendschappelijk was de
toon der toespraken, die door den koning
en door de hooge waardigheidsbekleders in
Engeland tot den keizor worden gehouden
hartelyk en vriendschappelijk was de ont
vangst door het volk, en do wyze waarop de
pors dit bezoek van den keizer besprak.
1U, Uü UÜKC
Gazette”,
Door den mist was de
)g<
Gould komt
3