itcap
I
1
KL\ OVERTOCHT.
aar
hts.
1
;aö
-r—-ft
46ste Jaargang.
Maandag 24 Februari 1908.
I
Xo. 10571.
1
Buitenlandse!) Overzicht.
FEUILLETON.
)PPE.
’1
•r 1
I
I
tsch
magazijn,
30.
anloffels
VEN.
lM?4de?
StandaardhetitniMioAriijk
niet' te s-pr.-kmi WiiAcen
jnet, Verklaart IjatriioRium
ujid(;|i|ylat drie minysters'minïnks
He zittingjiebbeiï günomen.
ram 'flus J>nbehodHrjk’ï of
;bor®!nkyjis van ,'jtfe Stan-
llig net ifrölg ivilffl spijtig-
atljjjurii&van de Kabinets
formatie zelAshop den wj'g v’tyu fiat lilad
gelfegen,1 iriaJy zoover wilde /mid zefier
‘nog niet gdan,' al houdt"/,De’ptiJndadi:d”
het is te 1 begrijpen aan de anti
these vast.
NB 1
J. I, ,’BERSTE BLAII.fl L
t.'t ..iir. i -«nl'
- r tif’i
Waarheen^?
w i Ifit AieujjL Ministerie mul
I w-F J
|j nofflitj »m®
BT-1LIX1X
VEER f
J E
VIJF CENTEN.’
41
T
t
en hurt brand-
en
(Wordt vervolgd.)
1 aantal onge-
op aanvraag
Fö Jb Co.
Zon- en Feestdagen,
iden is 1,25* franco per
NT,
an modeller to
lar bij
ÏRS Jz.
m toepassingen
te rd? Por-
iris. Zjj geven
irs niet kunnen
geen imitatie,
o Jenever
TtntooB- I
«M I
•pp-.tuur, I
renie enz. 1
h«t zonder I
11e zwarte I
en, Dames I
en. Ver- I
ikellert in I
ilanteritn, I
Men lette I
iekamerk. I
Irnbtm. I
J
sten werk.
uamawiami rm—nie»au<Uaa
1 Kleiwegstoeg
G
□GH0TTINE8
LLAkRZEN,
In bet Lagerhuis is een kort debat ge
voerd over de misbruiken, waartoe de schen
kingen aan partijkassen aanleiding hebben
gegeven. De radicale afgevaardigde Belloc
bad een motie ingediend, waarin afkeuring
gewonden en buitengewoon levendig was, in
één woord, een geheel ander mensch dan de
lord Bloomsberry zooals iedereen hem kende.
Met zijne aanstaande sprak hjj b(jna nooit;
hij ging haar zooveel mogelijk uit den weg,
hetgeen hem te gemakkeljjker viel, daar
miss Crawford zich bijna niet op het dek
vertoonde. Zjj hield hare moeder gezelschap
of zat in een hoek te lezen. Met den jon
gen Tipps, die haar anders een groote troost
was, durfde zij niet spreken; z(j wist dat
bij als een razende Roland rondliep, en op
het Fransche paar, den lord en zijne eigen
familie, welke bet middenpunt der Fransche
partij vormde, verbitterd was.
Het was de laatste avond vóór de aan
komst der „Orya” te Colombo. De markies
had op zijne gemakkelijke, schertsende wijze
de gezamelijke spelers uitgenoodigd revanche
te nemen, en de markiezin had beloofd even
eens te zullen verschijnen en mede te spe
len. De avond beloofde recht opgewekt te
worden.
Tegen elf uur vinden we dan ook ver
scheidene mannelijke passagiers om eenige
bjjeengezette tafels in het rooksalon verza
meld. Op de sofa, tegenover haar echt
vriend, zit de Fran^aise en naast haar lord
Bloomsberry.
vraagstuk telkens weer en telkens weer
wordt teruggedrongen. Zoo wordt met
steeds meer recht gesproken van een
conservatisme, dat niets conserveert.
,D|e geschiedenis sedert 1894 leert, hoe
dwaas het is, zelfs van de conservatieven,
om het Kiesrechtjvraagstuk niet tot een
definitieve oplossing te willen brengen.
Maar de historie moge de leermeesteresse
der volken zijn, de regeerders schijnen
haar te democratisch te vinden, om ooit
iets van haar te willen leeren.
Hadde men het ontwerp-Tak aange
nomen, de Kiesrecht-quaestie ware van
de( baan geweest en er had gearbeid
kunnen worden aan die tallooze vraag
stukken, die rijp zijn voor beslissing en
slechts wachten op het optreden van een
regeering van eerlijke, ernstige mannen,
die een flinke meerderheid achter zich
hebben.
Men heeft die oplossing van Tak niet
gewild en sedert is in onze politiek een
verwarring ontstaan, die belemmerend en
verbijsterend terugwerkt op elk gebied.
Wij zijn thans blijkbaar gekomen in
een tijdperk van overgang, in een soort
van conservatieve concentratie. Daartegen
over staat de steeds sterk wordende drang
van de groote meerderheid der leden
ter linkerzijde om het algemeen Kiesrecht
in te voeren.
Het is mogelijk, dat de strijd tusschen
beide machten reeds vóór 1909 ontbrandt,
maar hoe men ook zal trachten de be
slissing te brengen voor de kiezers, laat
ons zorgen, dat die niet vertroebeld kan
worden en dat de inzit zij oplossing van
het Kiesrecht-vraagstuk.
Het zal wellicht niet gemakkelijk vallen
om daarvoor te zorgen, want klaarheid
is niet de grootste deugd van onze poli
tieke verhoudingen, maar het doel is ons
aller inspanning waard.
geheel tegen de regels der Paeific-ljjn, toe
gestaan zich ongehinderd op het dek en in
de kajuiten te bewegen, en nu hadden twee,
den Franschen vijandig gezinde dames pro
test aangeteekend tegen de overtreding van
het reglement van de zijde des kapiteins.
De vergunning moest dus ingetrokken wor
den en Bijou werd achter, tusschen de paria’s,
alias passagiers derde klasse, gebracht. Deze
onwaardige behandeling van het schoothondje
eener markiezin verwekte groote ergernis
onder de leden der Fransche partij, en ka
pitein Scott werd van dat oogenblik af door
beide partijen met de meeste koelheid be
jegend.
Op den morgen ..van den derden dag had
- lady Crawford over een scherpe tabakslucht
geklaagd, die uit de naburige hut tot haar
doordrong; daar lag namelijk de markiezin
sigaretten te rooken, en deze klacht, die
den commandant van het schip door miss
Kate in eigen persoon werd overgebracbt,
mocht niet onopgemerkt blijven. De oude
Scott zag zich voor een moeilijk dilemna
geplaatst.
Voor Kate Crawford was dit gedeelte
van de terugreis een ware hel. Zij was van
natuur koel en voornaam, kon beminnen
noch haten, doch liet zich steeds door haar
gezond verstand en aangeboren tact leiden.
Zy was verstandig en onafhankelfik genoeg
12)
Geen wonder, dat do oude kapitein Scott,
het hoofd schuddend, op de commando-brug
heen en weer liep en op zijne Fransche pas
sagiers vloekte. HJj had al zijn gezag noo-
dig, om het personeel in bedwang te houden,
en gevoelde duidelijk, dat zijne veelgeprezen
populariteit bjj de passagiers erg aan het
wankelen was. Met de vuisten diep in zjjne
zakken, liep de oude zeerob op en neer,
terwijl hij woedend over de verschansing
spuwde.
.Wijvenboeltakeltuigfoei!” luidde
zijn nijdige alleenspraak. „Nooit maakt men
het haar naar den zin. Chicanes en ergernis
fijn, voornaam en lastig, ik kan haar
toch het sigaretten rooken niet verbieden
coquet is zjj die andere hopstengels zijn
jaloersch, dat is duidelijk haha! an
ders een knappe vrouw takeltuig, bagage,
rommel, foei!”
Scott was te galant geweest jegens de
dQ 0pp08itie in on.
‘m had by,
dubbele flesch
ogte, Zaltboinm
itterdam.
xge.
Czn. Rotter lam
Trouwens „De Standaard” geeft toe
tegen de feiten kan zelfs de hoofdredac-
teur van dit antithese-orgaan niet in
dat de defensie-ministers niet bekend zijn
als rechts te staan, maar als uitvlucht
wordt er bijgevoegd, dat zeelieden niet
dik in de politiek steken.
Alsof dit de zaak ware
We hebben het vroeger op alle tonen
en wijzen gehoord, dat de antithese ge
heel het staatsbestek moest beheerschen,
omdat dit lag in de natuur der dingen.
Wie niet stoelde op den wortel des ge-
loofs, deugde daarom heelemaal niet en
de rechtsche heeren pasten daarom zoo
precies bij elkaar, omdat zij stoelden op
een „gemeenen wortel des geloofs”. Van
al of niet dik steken in de politiek was
geen sprake er was alleen sprake van
gemeenschap van geloofsovertuiging.
En er kan toch moeilijk gezegd worden,
om nu maar van den eenen defensie
minister te spreken, dat de admiraal
Wentholt tot de broeders van den ge
meenen wortel behoort, want wat drommel
deed hij dan in het Kabinet-de Meester?
Bovendien als de twee defensie-ministers
van de wortelbroederschap vrij gesteld
worden, waarom dan ook niet de minister
van waterstaat
gewoon bedrijf van de
conservatieven van alle gading om te
toornen tegen Grondwetsherziening
Kiesrechtuitbreiding, omdat daardoor al
de kostelijke wetsontwerpen tot aanvulling
van de sociale wetgeving weer van de
baan raken, want de arbeiders kunnen
immers niet wachten, geen dag en geen
nacht, maar een crisis te verwekken, die
al dit schoons evenzeer doet verdwijnen,
schrikt hen niet af. De achterstand in de
verbetering onzer wetgeving vermeerdert
met den dag en steeds weer wordt er
politiek gedreven, omdat het Kiesrecht-
om zich een eigen meening en opvatting van
de omstandigheden des levens te vormen,
en wist zeer goed wat ze deed, toen zjj lord
Bloomsberry’s aanzoek, om zjjne vrouw te
worden, aannam.
Zjj wist, dat haar verloofde in Parjjs een
woest leven had geleid, en was niet blind
voor zjne gebrekenevenwel was zjj aan
de geblaseerdheid barer voorname jonge
landgenooten gewoon en vond derhalve de
wjjze, waarop lord William zich voordeed,
heel natuurlijk. In hare oogen was hjj een
gentleman, en dat is, zooals bekend, het
hoogste doel aller Engelscben. Als practisch
meisje, dat heel goed weet dat zjj van hare
ouders geen vermogen te wachten had,
voelde Kate Crawford zich gedrongen een
goede partjj te doen, en lord Bloomberry,
met zgne baronettenkroon, zgn veertig voor
vaderen en dertig duizend pond jaariyksch
inkomen, was bepaald de beste party die
zich ooit in Sidney had voorgedaan.
Het gedrag van den goeden lord, sedert
bun vertrek van Singapore, had Kate's humeur
echter in den hoogsten graad verstoord. Hg
scheen waanzinnig verliefd op de markiezin.
Wanneer deze er niet was, zat hg onver
schillig in zgn stoel, bladerde in een roman,
die dikwyls omgekeerd op zgn schoot lag,
terwgl hg. zoodra het voorwerp van zgn
hartstocht zich vertoonde, zennwachtig, op-
Teletm n No, 82.
De Uitgave dezer Coljant geschiedt dagelijk
met uitzondering vwj
De prijs per drie nijUl
post* 1.70. W
Afzonderlijke Nomina
Ditj No. bestaat uit tweff bladen.
M ‘oiiuniwo'.
‘Sin ®t jjlinM
J Uj PatriiM
jöis de sterke®
Sahrl’l eehvtë
5 heid? D^nll
fu. uiau» ..c.
geltegen,mal|
IdH INIlE COURANT.
yViewttf- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Telefoon Mo. 81
ADVERTENTIEN worden geplaatst van
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letteis worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentie!» tot 1' uur des midd.
ertroften
•s wolbokond
Fabrieksmerk).
radicale fh
van alle, zelfs
kkige aenuw*
ontstaan door
mgdigen leeftyd
zwakte, Bleek
Hoofdpyn
- Maagpijn
Invermogen --
enz. Uit-
markiezin en daarom hg do opposi
l genade getallen. Den kleinen Bjjoi
!<V.
Ifle 'van buitenlarjhsche zaken schijnt
ook jal ten aanzien dpr antitheseneutrali-
jtgitJ'gelijk privilege !te gfenieten als zijn
gewapende ambtgenooten, welnu, pourquoi
J’arrêter en beau1 chemin. j
M Diqt schijn» ook de heer Heemskerk
iëdacht tekhïpben.ji r
Vlior «tel J niet, i'izi^nde blind is, i staat
<|uidehji Vas'jË dolt de antithese is Apge-
■ifterd (pi difflblijlffeaar, naar' het oordeel
yau (l<'j,nifinM' befyindsliedey;, (ie fimstail-
(jighediji mffiebrm|hten om een Kabinet
te yonmeiij An nfct. uitsluitend reclitsche
jjyiijMsiieideii^ eem 'jeventualiteit, ’die de
heef' j'tteeinskwkn|l de Staa^crisis als piet
geheel oninogelijkl liatj aangeijomén in yijn
toen gehojldejm rdK, i Waarpipl destijds de
omstandigheden ditj flog MSt( toelietei|)en
thans wel, i^A'rij .duidehik!
Toen had tie heer Tydgraan het laken
tusschen het Kabinet-de «Meester ei* de
vrij-liberalen nog niet doorgesneden en
nu wel. De rechterzijde niet belust op
inperking van de. krijgs-uitgaven, op
Grondwetherziening en op belastingher
vorming naar de plannen van het Kabi-
net-deARester, had dus een vingerwijzing
in wlnke richting een eventueele Kabinet-
crisis was op te lossen, en die vinger
wijzing is gevolgd.
Of de drie niet-rechtsche heeren vrij
liberalen zijn of niet, of zij gematigd-
onverschillig of zelfs politiek geheel
indifferent zijn, doet niets ter Zake, zij
zijn in elk geval geen antithese-aanhangers
en zeker geen Unie-liberalen, noch vrij-
zinnig-democraten.
Het Kabinet nu kan niets zonder de
hulp van de vrij-liberalen, en het is dus
duidelijk, dat toen eenmaal naar een
Kabinet zonder antithese werd gezocht,
de aandacht moest vallen op de vrij
liberalen, of liever op de niet-Unie-libe-
ralen en niet vrijzinnig-democraten en dat
bij het ontwerpen van het Regeeringpro-
gram zou gelet worden op hunne wenschen,
welke met die van de rechtsche conser
vatieven vrijwel accoord gingen, althans
in negatieven zin.
En nu is het merkwaardig, dat de
nieuw-opgetreden minister van financiën
in een intervieuw met een redacteur van
„De Maasbode” een beetje den draak
stak met het denkbeeld, dat het nieuwe
Kabinet reeds dadelijk met Grondwets
herziening zou komen, hoewel dit denk
beeld .afkomstig was van het bevriende
centrum. ff
Hei Kabinet was ^iet van plan zich
zoo" Spoedig te laten» wegdringen, zoo
zeide ujiij blijkens de vbrslagen ongeveer,
want ,fer men menschen in, die een
positie hadllgn verlaten, die men niet
vóór een ministerie van korten duur
opoffert.
Wij ggan llus blijk baar een periode"te
gemoet van arbeid in de neutrale zóne
met als perspectief wellicht Grondwets
herziening, dat wil; zeggen als de verkie
zingen in 1909, of eerder ons in die
richting dringen en dan natuurlijk onder
de conservatieve auspiciën van katholieken
en Vrij-liberalen, een Grondwetsherziening,
waarbij de Eerste Kamer niet weer voor
afbraak zal worden verkocht, maar waar
borgen zullen worden gegeven tegen
democratische stoutigheden, dat wil zeggen
tegen maatregelen ten voordeele van de
onterfden, die al te zeer in de papieren
zouden loopen.
Of het zoover zal komen Of niet de
volksinvloed óók eenige richting zal geven
aan onze politiek voordat die tijd ge
komen is
Wie zal het zeggen, maar dit zal toch
voor een deel afhangen van onzen arbeid,
van onze liefde voor de democratische
beginselen.
Het is een
