4"
UN OVERTOCHT.
40s(e Jaargang.
Nieuws- en Advertentieblad voor Goutfa en Omstreken
t
I
Dinsdag 25 Februari 1908.
10572.
Uuilenlandseli (|vbrz[clU.
Ft VILLETOM.
Teletoi !i No, 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt d a;g e 1 ij ki.s
mêt uitzondering jvanj Zon- en Feestdagen. I
,Ue prijs per drie maagden is 1.25, franco plr
JK^t 1.70. i 1 I
Afzonderlijke Hommers V RJ F (JEN 1' F N1
Telrtoon Oi. 89
AJDVERTEN i 1EN worden gejtlratst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letteis worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advprtentiën tot 1 uur des muitl.
steld door den! ïroegeren fair,iater-pijesident'
Staat, verJilaafda de minister van tmiten-
Jweden it door, die omptan-
rakt in z(jn algéaeenO pó-
;reven nijar dentfedhaving
Reuter seint .uit Stockholtn, d.d. 22 Febr.:
Kaar aanleiaing van eeuprvraag, lieni ge-
e1d door denj vroegeren Jrainister-pifesident1
dsche zaken|:f
(eden genóod
slechts t?|
>r neutralitej
regeerin»
fkdezj» onzydighe|
1 niet willij
omtjVent de bant
bi het Oostzee-
heeft (geen waarborg ivoor
verlajigd, maar heeft|zich
ver(zettfen tegen plannen
,aving van den „status qfio"
u. J)ied.
arnedr de vojorlooptoe onderhandelingen
tot een r^sulta^, dan zal Zweden
ikerd zijn van deA uiterste veiligheid
,uul z|jn gebied, zonder genoodzaakt te zijn
ziqb aan andere oprlog^evaren en verwik
kelingen bloot te stelled dan die welke dé
omstandigheden ook zonder verdrag zdudeu
*doen ontstaan.
ji de Hollandsche Kerk te Londdn is
^Zaterdagmiddag het huwelijk voltrokken
Jvan mejuffrouw Botha met den heer Hawkin,
Jdeo secretaris van den „Eighty Club". De
mooie oude kerk was propvol. De Neder-
landsche consul-generaal, de lord kanselier,
de lord mayor met de sberifs van de City,
minister Asquith, lord Carrington en Sir
Arthur Conan Doyle woonden de plechtig
heid bij. De dienst was geopend met gebed
en het lezen van een gedeelte uit de H.
Schrift (Kor. 13) door ds. Baart de la Faille.
De wijding van het huwelijk geschiedde door
Rev. Hawkin, den vader van den bruidegom,
terwijl de zege werd uitgesproken door dr.
Clifford.
De plechtigheid maakte een diepen indruk
op alle aanwezigen.
Het congres van den Liberalen Bond dat
Vrijdag te Leicester geopend is heeft de
verklaring van tevredenheid met den in
houd der troonrede aangenomen, nadat
daaraan was toegevoegd een zinsnede waar
in erkentelijkheid wordt betuigd voor wat
de regeering reeds tot beperking der uitga
ven voor de vloot heeft gedaan en met het
oog op de vriendschappelijke betrekkingen
tusschen Engeland en de andere mogend
heden de verwachting wordt uitgesproken
dat, overeenkomstig den wensch van het kie
zersvolk, de uitgaven voor de vloot nog
meer zullen worden beperkt.
Voor deze bemiddelingsmotie, die door
het partijbestnér ifwtrd aanbevolen, moesten
de scherpe gëstël<!ra|| moties betreffende de
beperking der vloowratgaven wijken.
Het congres nanyjpok een motie aan ten
gunsto van het vroljyenkiesrecht.
<f
Reuter seint uit banger, d.d. i22 Febr.
Een colonne uit Bouznikal in zuide
lijke richting vertrokken met opdracht ge
meenschappelijk op tg 'treden met de colon
nes van Tirs, de kultpn de colonne Brulard.
Op het oogenblik, dit' zij den 16en aan de
pas van Belneba kwam, werd de colonne
door een steVke strijdmacht aangevallen, zü
wist echter den vijand het hoofd te bieden
en bereikte den heuvelkam waar zy kam
peerde. In den ocht^jid van den 17en begaf
zy zich weder op weg naar het Zuiden,
maar werd aangevallen door een nog ster
ker legermacht dan1 den vorigen avond, on
getwijfeld versterkt1 door oen gedeelte van
de mehallah van Moulay Hafid. De colonne,
die overvleugeld was en geen ammunitie
meer had, moest zeven maal achtereen een
bajonetuitval doen om zich door den vijand
heen te slaan en kwam eindelijk weder te
Bouznika zonder hare opdracht te hebben
vervuld. De verliezen der colonne waren
2 officieren gedood, 3 gewond 7 wanschappen
gedood en 29 gewofld.
Do Manch. Guardian heeft van een officier
die in 1897 de Tirah-expeditie heeft medege
maakt belangwekkende bijzonderheden ver
nomen omtrent den stam der Zakka's waar
tegen Engeland pas een straf-expeditie heeft
uitgezonden.
Chinar, niet China, het Zakkadorp, waar
heen generaal Willocks met zyn strijdmacht
is opgerukt, is het hoofdkwartier van den
stam. Het plaatsje heeft ariit of negen hui
zen en bestaat voorts uit versterkte torens.
Van dezen zijn wel eenigen in puin gescho
len, maar daaraan hecht de officier niet veel
waarde De Afridis zullen eenvoudig andere
bouwen. Dit doen zij vlug en goed.
De stam leeft in hoofdzaak van landbouw
en veeteelt en verkoopt zyn producten op de
Britsch-Indische grensmarkten.
Tot April zullen de Zakka's in het dal blij
ven, dan wordt het hen daar te heet en trek
ken zy zich terng in de Surghar-heuvelen,
waar zij den zomertijd doorbrengen. Welke
ook het verloop der expeditie zal zyn, in
April zal de stam het vechten in het dal
beslist opgeven.
De zegsman van dj M. G. meende dat de
expeditie echter zoolang zal doren. Hy toonde
zich weinig gerust over de huidige stelling vau
generaal Willocks. Het dorp Chinar wordt
beheerscht door een hoogen heuvelrug, die
Engeland in de Tirah-expeditie heel wat man
den heeft gekost. Uit de ontvangen berich
tten blijkt niet, dat deze rug door de Britsche
macht is bezet.
Een gunstig punt uit de verstrekte inlich
tingen is de verzekering dat de Zakka's
geen steun hebben te wachten van andere
Afridi-stammen, die allen op gespannen voet
met hen staan. Alleen bestaat er gevaar
dat op den terugtocht naar de grens de
Britsche strijdmacht omzwermd zal worden
door Afridi's, die willen beproeven, of z(j
niet een geweer machtig kunnen worden.
Een colonne vhn het expeditiekorps heeft
een verkenningstocht ondernomen naar den
Tsatsobi-pa8 en öp dien tocht de versterkte
torens van Kbwar en Sarmando verwoest.
Da vijand viel de voorhoede aan, maar
slaagde er niet in de colonne eenige verlie
zen toe te brengen.
De Fransche Senaat is gisteren begonnen
met de behandeling van de wet op de echt
scheiding, waarbij bepaald wordt dat een
scheiding tusschen tafel en bed rechtens na
drie jaren overgaat in een gewone echtschei
ding.
De rapporteur der Senaatscommissie de
heef Berenger, bestreed het voorstel op
grond van het belang der kinderen en de
mogelijkheid van een toenadering, ook na
drie jaren tijdsverloop.
Tegen dit betoog kwam de minderheid der
commissie bij monde van senator Vallé op.
Deze deed uitkomen dat de genoemde gron
den niet de hoofdredenen zijn in het betoog
van den heer Berenger. Voor hem zit het
voornaamste argument van de tegenstan
ders in de beweerde schending van de vrij
heid van geweten van de katholieke echt-
genooten, en nu eenmaal de scheiding tus
schen kerk en staat in EVankrijk is vol
trokken, meent de heer Vallé, dat een gods
dienstig bezwaar tegen een wetsbepaling
by de wetgeving niet langer mag mede
tellen.
Nog twee senatoren spraken tegen het
ontwerp, op grond dat het de gewetensvrij
heid aanrandt en daarna werd de verdere
behandeling verdaagd tot a.s. Dinsdag.
In de Oostenryksche delegatie besprak
gisteren de minister van oorlog Von Schö-
naich dg militaire begrooting. Hy dankte
voor dw welwillendheid by de bespreking
(jer verhooging van de officierstractementen,
en verklaardedat de onderhandelingen
met Hongarije over het militaire vraagstuk
nog niet hadden plaats gevonden. Hy ont
veinsde niet, dat er aan de oplossing van
dat vraagstuk ongehoorde moeilijkheden
verbonden waren, maar achtte die oplossing
uit militaire en politieke overwegingen nood
zakelijk. De minister verklaarde ten slotte
optimist te zyneen pessimist, zeide hy, zou
het leger bederven.
Zaterdag stelde in het Lagerhuis de libe
rale afgevaardigde Toulman een wetsont
werp voor ter bestrijding van het zooge
naamde sweating system, het uiwuigstelsel,
zouden wy het kunnen noemen, oJWHionger-
fctelse). Niet lang geleden hgeft een tentoon
stelling te Londen de aandacht gevestigd op
het hongerloon dat er betaald wordt voor
werk, aan huis verricht, door naaisters,
kleermakers en in vele andere vakken,
Het wetsontwerp bepaalt zich tot de kleer
makerij voor mannen en vrouwen en het
maken, verstellen enz. van hemden. De ar
moede van die menschen die thuiswerken
en de mooielykheid voor hen om zich te ver
eenigen maken staatshulp uoodig, zei Toul
man. Hy stelde dan voor de instelling van
arbeidsraden, samengesteld uit patroons en
,arbeiderB, welke raden een minimum loon
in hun gebied bepalen. Het geven van een
loon onder bet minimum wordt strafbaar ge
steld.
De unionist Banbury bestreed het wets
ontwerp als een socialistische maatregel.
Het zou ook ernstig nadeel berokkenen aan
het bedrijf. Maar er waren andere unionisten,
die met warmte voor het wetsontwerp op
kwamen. Een zei er, dat bedrijven, die al
leen op de been kunnen blijven door hon-
gerloonen te betalen, maar moesten ver
dwijnen.
Herbort Gladstone sprak uit naam der
regeering zeer voorwaardelijk voor het wets
ontwerp. Zij vindt goed, dat het na de
tweede lezing naar een commissie wordt
verzonden, die de geheele zaak duchtig
moet onderzoeken. De minister wilde vol
strekt niet te verstaan geven, dat de re
geering voor een wettelijk minimam van loon
zou te vinden zyn.
Het wetsontwerp werd zonder hoofdelijke
stemming in tweede lezing aangenomen en
naar een commissie verzonden.
De Lissabonsche correspondent van de
„Kölnische Ztg." wyst op de hardnekkige
geruchten van samenzweringen, die blijven
loopen ondanks alle verzekeringen dat er
van geen samenzwering sprake is. De ge-
13)
Dit paar is rechts door de matadors Tipps
en O'Reill geflankeerd, terwijl de andere
zijde door den ouden overste Slumjer en lui
tenant Brown wordt ingenomen, i
De markies domineert het gezelschap; hy
houdt de bank. De diamanten in zjjne rin
gen schitteren, terwijl hy kleine hoopjes
goudstukken en banknoten opstapelt, en de
kaarten met de behendigheid van een gooche
laar dooreenschudt. De stemming om de
speeltafel is slechts schijnbaar opgewekt; het
lachen van den markies is gedwongen, en
zijne kleine, zwarte oogen glinsteren van
ijver, terwijl ze rusteloos van den eenen
speler op den anderen zweven. Tipps strijkt
zyn langen, blonden baard ongewoon dik
wijls; bij zou er niets tegen hebben, dezes-
honderd pond terug te winnen die bij tot nu
toe verloren heeft. O'Reill zit met een
hoogrood gelaat en dampt geweldig uit zyn
dikke, zwarte Havanna. De dnivel bale
dien Fransohen satan; van avond krijgt hij
•laag!
Neen, de gezichten der spelenden drukken
allesbehalve natuurlijke levensvreugde uit.
Zie eens dien kleinen luiteuant Brownhoe
exerceert hy met zijne kaarten en met hoe
veel spanning volgt hy iedere beweging van
den bankhouder Hy heeft een slecht ge
weten, de jonge man. Hy weet dat mrs.
Brown wakker in hare hut ligt en bloedige
tranen over den hartstocht van haar man
vergiet. Zjj weent over de veertig pond,
welke, naar zy meent, haar lieve luitenant
verloren heeft. Zy moest eens weten, dat
een nul achter de veertig niet voldoende is
om het verlies te dekken. Arme Brown 1
Waarlijk, hy speelt niet meer nit lust, doch
uit harde noodzakelijkheid. Hy moet het
verloren geld terugwinnen, anders kan hy
met zijne vrouw weder voor de eerstvolgende
stoomboot van Ceylon een retourbiljet naar
Australië nemen. Zelfs de flegmatieke lord
op de sofa schijnt onrustig en koortsachtig
opgewonden. Toch is het niet het spel, dat
hem prikkelt; het is hem volkomen onver
schillig, of hy wint of verliest. Waarover
hij in spanning verkeert is de omstandigheid,
of de markiezin het voorstel dat by haar
gedaan heeft, zal aannemen, en wel, dat zij
er op Colombo met hem van door zal
gaan. De markiezin had dit voorstel niet
afgewezen; doch slechts eenige uren bedenk
tijd gevraagd.
Zy is onrustig en verstrooid, en de lord
gelooft dat by de aanleiding daartoe is. Hy
zoekt haar voet met den zijne te vinden,
haro knie aan te stooten of hare vingers
aan te raken. Zij blijft tegenover deze toe
nadering geheel onverschillig; tot dergelijk
spel heeft zij geen tijd. Dezen avond zal
de slag geslagen, de wedren gewonnen wor
den. Zy zal die domme Eugelschen wel te
pakken nemenEn met groote opmerk
zaamheid vliegen de oogen der kleine mar
kiezin van kaart tot kaart; zij weet, wat
O'Reill in de hand heeft, en tuurt naar de
drie azen, welke Brown zooeven kreeg en
die hy triomfeerend aan overste Slander
toonde. De vingers der kleine markiezin
worden zenuwachtig; nu eens trommelt zy
op de tafel, dan weer knipt zy in de lucht.
De kleine, buigzame, met ringen versierde
hand wordt het eene oogenblik vlak neer
gelegd, het andere dreigend gebald, en de
markies, begrijpt de spraak der kleine band
met de vaardigheid van een doofstomroe.
Er wordt va banque gespeeld. Vijftig pond
is de inzet vnn den bankier; de spelers koo
pen, voor tien, twintig pond.
„Va banque!" brult O'Reill. „Damn! We
der verloren. Hoeveel staat er inf"
„Honderd tien!"
Er volgen nog twee vruchtelooze pogingen
om de bank te doen springen. Het spel ii
uit. De markies strijkt negenhonderd pond
op.
„Wie wil mij aflossen? •- Wenscht u, dat
ik zal voortgaan? Eh bien! Ik zal nog
tienmaal bank houden; maar neemt nil re
vanche, heeren- Het is de laatste avond.
Garqon, breng champagne! Faitres votre
jen, messieurs!"
De kaarten worden gegeven; er wordt
honderd pond gezet; Tipps laat de bank
springen en strijkt de winst op. De markies
glimlacht, feliciteert, vult de glazen en stoot
met allen aan. Het kleine verlies schijnt
hem te vermaken en de anderen ook; zou
het huD tocb nog gelukken, het verlorene
terag te winnenP Misschien keert de kans.
No, veel tyd heeft men niet meer. Weder
is de bank tot zeshonderd pond aangegroeid.
Daar hoort men van^rown een zacht, on
zeker Va banque! Hy zit met drie azen,
schoppen, ruiten en klaveren, de Franscbman
slaat twee harten op, Brown werpt doods
bleek de kaarten weg en zoekt zijne porte
feuille.
„Dat zijn er zeshonderd en dertig; geeft
u mij maar een chèquedie doet denzelfden
dienst."
„Een chèqne? Hoe bedoelt u dat, mar.
kiesP" vroeg de officier verlegen. De zweet,
druppels loopen langs ,zyn voorhoofd.
(Wordt vervolgd.)
