X
i
FI'X OVERTOCHT.
Nieuws- en Advertentieblad roor Gouda en Omstreken.
4(iste Jaargang.
Maandag 2 Maart 1908.
\o. 10577.
IEMAN
Hultenlaudscli Overzicht
i
ENZORG»
i
ZONEN,
w.
FEUILLETON.
van
>rken
o
1.1V
=n
Teleta n No. 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
j>ost. 1.70.
Ateonderlijke Nommers V IJ F C E N T E N.
t s c h a p van
Vereeniging ter
;ers en Verple-
van Mevrouw
isbr, Waclitel-
ille tijde
erplegers
g beschikbaar
.iochen
JOtRS
0.99
0.90
1.44
Dit No. bestaat uit twee bladen.
EERSTE BLAD.
Dat
mag
UW HUIS.
.DUS GOUDA
voa ing van ge-
ev emle
IJL,
.KT Lz.
h ten doel om
;e huishoudelijke
veel noodigte
jk aan minge
en te verknopen,
komt geheel ten
reeniging ,Ar-
H 50 cis,75 els 1
:n Drogisten j
TTEROAM.Ï
ER, Apotheker
iVoethaven 198.
Wat
u met toiletartikelen! U hebt immers
Doe het maar gauw open.”
In Waadtland (Zwitserland) zjjn naar alle
waarschijnlijkheid twee jonge bankbeambten
n.4 T.nnonnww A 1.4 ÏÏ.’.Lvw
Koning Leopold aan Engeland een strook
lands in vollen eigendom wilde afstaan,
zoodat dit land zyn groote spoorlijn geheel
zou kannen leggen op Britsch grondgebied,
Frankrijk en Dnitscbland de Engelsche re-
geering en den souverein van den Congo in
dit plan verhinderd hebben.
Engeland heeft er op het oogenblik geen
belang by, ten nadeele der Belgen, recht en
verdragen te verkrachten. Het zou te ge
vaarlijk zijn voor Groot-Brittannië. Zg
kunnen daar ginds aan de overzijde van het
Kanaal, zonder twijfel dreigen en mopperen
en meetings beleggen en moties voorstellen
maar verder gaan, tot daden overgaan
en geweld gebruiken, daarvoor leenen zich
de tijdsomstandigheden niet.
Laten wij dus bedaard blijven en de Congo-
quaestie oplossen volgens ons recht en onze
inzichten en laten wy de Tartarius aan de
oevers van den Theems laten razen
üit verschillende berichten wordt thans
duidelijk, waarom de Kadetten niet aan de
audiëntie konden deelnemen, die de Czaar
aan de Doema verleende.
De audiëntie was verleend op verzoek van
eer. aantal leden der rechterzijdedoch toen*
ook de Mohammedaansche en Litihauscbe
afgevaardigden zich daarbij aansloten, meende
de vice-president, baron Meyendorff, dat het
geen particuliere audiëntie meer was, doch
een Doema-audientie. President Chomjakof
verklaarde dan ook, dat hij de Doemaleden
zou voorstalen.
De Kadetten vroegen toen officieel aan
Chomjakof, om ook aan de audiëntie te mogen
deelnemen. Chomjakof telefoneerde hierover
met den minister-president Stolypin en deze
antwoorddedat de Kadetten zich zeker bjj
de ter audiëntie gaande Doemaleden mochten
aansluiten, met uitzondering echter van
professor Miljoekof, wiens voordracht in
Amerika de rogeering en de Czaar niet
kunnen vergeven.
Chomjakof wilde dit den Kadetten niet
mededeelen, en stelde het daarom voor, alsof
de lijst der Doemaleden voor de audiëntie
reeds was afgesloten, en de geheele ontvangst
uitging van de rechterzijde, voor wie Kru-
penski was opgekomen. Zoo namen de Ka
detten aan het bezoek te Tsarskoje Selo
geen deel.
Maar waarschijnlijk zal dit muisje wel een
staartje hebben.
ER*
IEK
Gisteren is in de Italiaansche Kamer een
motie van Bissojati verworpen en een motie
van vertrouwen it) de regeering aangenomen.
Ter opfrissching van bet geheugen onzer
lezers brengen we hier nog eens in herinne
ring, dat de motie was ingediend door Bis-
solati en 22 leden der niterste linkerzijde
en aldus luidde „De Kamer noodigc de re-
geering uit het wereldlijke karakter der
lagere school te verzekeren, door alle gods
dienstonderricht in welken vorm dan ook te
verbieden”.
Uit den loop der debatten - sinds verleden
week Dinsdag is er over deze kwestie be-
raadslaagdg- was vrijwel op te maken, dat
het voorstöl-Bissolati weinig kans had. De
regeering stond van den aanvang af sterk.
Ter aanvulling van het door Reuter reeds
gemelde, stippen we nog het volgende aan
uit de redevoering van Rava, den minister
van onderwijs
De minister wees er op, dat de grondslag
van Italië’s staatkunde niet een staats
atheïsme moest zijn, naar de onbevoegdheid
van den Staat in godsdienstzaken. Sprekende
van het verlof, dat den ouders is gegeven,
om op hun kosten godsdienstonderwijs te
doen geven en daarvoor de lokalen der ge
meenteschool te gebruiken, zeide hy dat het
vaderschap van die wet toekomt aan den
Franschen staatsman Ferry, die deze rege
ling in Frankrijk in een geest van groote
verdraagzaamheid toepaste. Hy besloot met
de herhaalde betuiging dat de school in
Italië een volstrekt wereldlijk karakter droeg
en dat de school noch tot een werktuig ter
verbreiding van zekere godsdienstige denk
beelden noch tot verbreiding van een of
ander wysgeerig stelsel mocht worden ge
bruikt.
E!IK te letten
VAM
worden afgele-
b pakjes van vij
an een Ned. on»
ran Nommer er.
an nevenstaan
i Wet gede.po
18)
Het waren goede bekenden, van de „Oroya"
namelijk de families Tipps en O’Reill. De
vreugde over de onverwachte ontmoeting was
even groot als de verbazing over het feit,
dat de sportminnende hoeren niets anders
hadden uitgericht, dan allerlei snorrepyperyen
te koopen. Mrs. Tipps zat steeds uit te zien
naar de verdwenen markiezin. Zy hoopte
stellig, dat zy haar in het deftige Sheppard-
hotel zou aantreffen, waarheen de beide ge
zelschappen zich zouden begeven, nadat men
overeengekomen was, gezamenlijk te ontbij
ten. De markiezin was echter niet te vinden.
De beide vrienden Blunder en Dubbins
kwamen iets laterde laatste droeg een korte,
nauwe jas, een rijzweep onder den arm en
een sterk gepommadeerden baard. Zyn Chi-
neesche bediende Ah Ting volgde op eerbie
digen afstand met het mysterieuze mahonie
houten kistje, hetwelk zoozeer de nieuwsgie
righeid van mrs. Tipps opwekte, dat zy den
majoor, dadelijk nadat deze aan haar was
voorgesteld, naar den inhoud vroeg en hem
ot „Wiener Fremdenblatt”, het orgaan
hot ministerie van buitenlandsclie zaken,
te nemen. De lord heeft mjj evenwel ver
zocht, de zaak voor hem te behandelen, en
een gentleman als den lord mag men zulk
een verzoek niet weigeren. Dus, myne
heeren, laat ons de bepalingen vaststellen,
onder welke het duel tusschen Georg W.
Tipps Esq. en lord William Bloomsberry
zal plaats hebben. Maar, wat drommel,
mr. Brown, wat mankeert u? Waar staat
u zoo naar te turen?”
Deze vraag was volkomen gerechtvaar
digd, want Brown was half van zyn stoel
opgestaan en staarde verwonderd naar den
tegenoverliggenden wand. Dubbins volgde
de richting zyner oogen en bromde:
„Maar, lieve God, heeft de man dan nog
nooit een paar damesbeenen gezien?”
Rondom aan de wanden der rookkamer
hingen photographieën van tooneelspelers van
den vierden rang en andere goochelaars, die
van tyd tot tyd Colombo bezocht hadden en
daar in de groote zaal van hotel Sheppard
waren opgetreden.
De pbotographie, welke Brown’s aandacht
had getrokken, stelde eene dame in tricot
voor, die in gratieuze houding, op de teenen.
op de kurk eener groote champagnefleich
stond, terwyl een heer, eveneens in tricot,
voor de schoone vrouw op de knieën lag en
haar met zyn chapeau-bas toewuifde. Onder
de pbotographie «tond:
verzocht het kistje te mogen openen.
„Ónmogelijk, mevrouw, onmogelyk!
is mijn toiletkistje, en myne geheimen
geen damesoog doorgronden.®
„Ach, beste majoor, u spreekt onzin I
wilt
geen haar. T
De kaalhoofdige Dubbins was evenwel
onverbiddelijk. De inhoudtwee fijn bewerkte
pistolen met dubbelen loop, kruitboom en
andere bjjbehoorende artikelen, zonden mrs.
Tipps te veel hebben doen schrikken.
Het ontbyt werd op het schaduwrijke ter
ras opgediend en in de meest vroolyke stem
ming genuttigd. Na de koffie en de pousse-
café begaven de vier secondanten zich naar
de rookkamer van het hotel, waar de op
gewektheid dadelijk voor eene by de aan
staande ernstige aangelegenheid passende
stemming plaats maakte. Dubbins voerde
bet woorde en zeide:
„Myne heeren, bet is een vervloekte ge
schiedenis. Twee gentlemen willen duelleeren
ter wille van een vervloekte Franscbman,
dien ze beiden zoogoed als in het geheel
niet kennen. Ja, was het eene Franqaise,
dan zou ik er niets van zeggen; maar in de
geheele affaire is geene vrouw betrokken.
Mr. Tipps beeft niet de dame beleedigd, doch
haar echtgenoot, en de goede lord acht zich
verplicht, de party van den vreemdeling op
Reuter seint uit Teheran, d.d. 28 Febr.
Toen de Sjah van Perzië heden uitreed
werden twee bommen naar zjjn rgtuig ge
worpen drie postillons van zijn rijtuig wer
den gedood, de chauffeur van een automobiel
en een twintigtal andere personen gewond.
De Sjah bleef ongedeerd.
Een nader telegram luidt:
Om 3 uur gisterenmiddag worden van een
dak twee bommen in een nauwe straat naar
het rytuig van den Sjah geworpen, die naar
Doshantesch reed, waar hy eenige dagen
zou doorbrengen.
De eene bom ontplofte in de lucht, een
andere viel op den grond in de nabijheid
van de automobiel van den Sjah.
Drie voorrijders werden gedood, de chauf
feur en een 20-tal personen gewond.
De Sjah was niet in de automobiel, maar
zat in een rytuig dat op eenigeo afstand
volgde. Hy stapte uit en begaf zich naar
een nabijgelegen buis, vanwaar hy onge
deerd naar het paleis terugkeerde.
Een grondige huiszoeking in het gebouw,
waaruit de bommen werden geworpen en in
andere huizen had geen succes, er werd
niets verdachts gevonden.
Telefoon No. 82
A D V E RTENT1EN worden geplaatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naai plaatsruimte.
Inzending van Advertenlien <ot 1 uur «les rnidd.
De heer Vandervelde zou gisteren in de
Belgische Kamer de regeering interpelleren
over den stand waarin de onderhandelingen
zich bevinden tusschen de Belgische regee
ring en die van den Congostaat.
De heer Schollaert zal antwoorden. Op
verzoek var. dezen laatsten is bet debat in
plaats van eergisteren op gisteren gesteld.
In verband met het heftige optreden van
Engeland tegen den Congostaat, bezweert
de „XXe Siècle” den Belgen toch vooral hun
kalmte niet te verliezen
Alles wél bekeken, hebben de groote
mogendheden veel te veel belang by het
bestaan van den Congostaat om ooit Enge
land te kuhnen toelaten zyn plannen tot
werkelykbeid te brengen. Het is waar, de
Congo scheidt Engelsch Noord-Afrika van
Engelsch Zuid-Afrika. Maar de mogendheden
willen juist, dat deze hinderpaal niet ver
dwijnen zal, zonder welke Engeland in een
minimum van tyd geheel Afrika zou beheer-
schen. Vergeet toch niet dat, toen in 1894
waarschijnlijkheid twee jonge bankbeambten Het
uit Lausanne, Arnold Böhm, afkomstig uit van I
GOWHE IOIRI\T
Bern, en Otto Meyer, een Phorzheimer van
geboorte, onder een lawine begraven. Zy
waren verleden Zaterdag uitgegaan om een
skitocht te maken. Er is in de eerste dagen
van deze week druk naar hen gezocht’t
eenige wat men heeft kunnen vaststellen is,
dat zy zich hebben opgehouden in de Senn-
hut van La Varraz, waar zy sneeuw hebben
gesmolten om thee te zetten en appels heb
ben gegeten. De mannen, die naar hen
gezocht hebben, verkeerden meermalen in
levensgevaar. Een hunner werd door een
lawine meegesleept en moest door zijn mak
kers uit de sneeuw worden gegraven. Het
zoeken is nu opgegeven.
1 0.60
0.72
0.80
0.99
0.72
1.35
0.99
0.72
1.08
1.08
jjn 1.44
1.08
jjn 1.80
n
bevat, naar aanleiding van de besprekingen
in bet Engelsche parlement over de Mace
donische quaestie een artikel, waarin het
blad zegt
„Deze uitingen bevestigen de reeds vroeger
verkregen meening over de voorbarigheid
en ongegrondheid van de vrees, in een groot
deel der E iropeesche pers uitgesproken, over
de jongste ontwikkeling der Oostersche
politiek. De Oostenryksche B ilkanstaatkunde
heeft raden de uitingen der Engelsche staats
lieden met kalmte op te nemen. Uit bun
loyale mededeelingen toch blykt, dat de
vriendschappelijke gezindheid van Edgeland
tegenover de Monarchie nog steeds een der
grondslagen van de Engelsche staatkunde is”.
Het Fremdenblatt verwondert zich slechts,
dat de gedachte ontstaan kon, dat Oosten-
ryk’s spoorwegpolitiek een belemmering zou
zyn voor de voortzetting van de Macedoni-
sche hervormingen. De Engelsche regeering
weet het best, dat Oostenrijk nog in de
laatste dagen, bij de bespreking van de her
vorming der justitie, hetzelfde standpunt
innam als Engeland en Rusland, en dat de
instructies aan den gezant te Konstanlinopel
eiken twyfel over Oostenryk's opvatting van
die hervorming uitsluiten.
Wat de flnancieele hervorming betreft, die
is alleen vertraagd door de bijzondere
opvattingen van Engeland, dat meende
daarbij waarborgen voor zyn particuliere
belangen te moeten eischen.
Waar het Engelsche kabinet wenschte, dat
het Europeescbe concert behouden zal blijven,
daar is dit volkomen in overeenstemming
met Oostenryk’s wenschen.
De „Westm. Gazette" bevat eveneens een
artikel over de Macedonische quaestie,
waarin bet blad zegt: dat d(e verbetering der
betrekkingen tusschen Engeland en Duitsch-
land een groote steun is voor het behoud
van bet Europeescbe concert.
„Dit beteekent op den duur meer voor
het herstel van het evenwicht dan verschillen
van meening over de spoorwegquaestie.
„De Duitsche gezant sprak Donderdag
avond ook over die quaestie. Engeland was
verheugd te vernemen, dat de Duitsche
regeering ernstig hoopt dat stappen zullen
gedaan worden tegen de gruwelen. Engeland
geloof', dat voor de bevestiging en de uit
breiding van goede betrekkingen tusschen
Duitschland en Engeland niets meer strekken
zal, dan oprechte en ernstige samenwerking
daarvoor. Duitschland is in een positie om
grooten invloed te oefeneu. Het Europeeschö*
Concert heeft zulk een invloed noodig. Het
kan das niet beter worden gediend dan door
het bewys, dat Engeland en Duitschland
oprecht met elkaar verbonden zyn.”
„Mr. et Madame Antonelli, couplet-equili-
bristen.”
„Neem my niet kwalyk, majoor, maar ik
moet die zaak nader onderzoeken!" riep
Brown eindelijk uit. Hjj sprong op een stoel
en nam de photographic van hare plaats.
„Natuurlijk is het de markies; de markies
in eigen persoon!”
Zegevierend hield hy het equilibristen-paar
overste Slander onder den neas die dadelijk
zyn pince-nez voor den dag baalde. „Dat
is het gekste, wat ik nog nooit beleefd heb!”
Slander en Max verklaarden zonder aar
zelen, dat de dame met de tricotbeenen op
de cbampagoeflesch niemand anders was dan
markiezin de Monfinasse, en Dubbins, die
misnoegd was over de storing van zjjne voor
dracht, vroeg, wat dat alles beduiden moest
en wat de kleine Antonelli met bet aanstaand
duel te maken bad.
„Beste Dubbins,” antwoordde Slunder, „je
zult alle verklaring hebben die je wenscht;
maar zeg my eerst, wat je van die dame
weet.”
„Dat is gauw gedaan. Vóór ongeveer vyf
maanden kwam dat paar ia Colombo en gaf
in dit hotel voorstellingen. Hjj is een
Franscbman en zy denkelyk eene Amerikaan-
sche, overigens een ware duivelin, coquet,
en schoon als weinigen.
(Slot volgt.)
ntanf.
uassnanM".'
IA:
OSTADE.
