I
EIlVEill
o»
looping
DA,
DB ACTRICE.
'oonhuis
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Vrydag 12 Juni 1908.
No. 10661.
47ste Jaargang.
Bultenlandsch Overzicht.
FEUILLETON.
Donhuls
istig gevolg een
‘dreven, aan de
kadaster Sectie
Centiaren.
ZONEN,
a.
Erf
i
EMAN,
4*
van
11
aling der koop-
18.
I.
IKMAN Zn.
uurd tot 1 Sep-
in de week, de
n bij de betaling
voe ing van ge-
ev ende
JL,
RT Lx.
inden
istig gevolg een
)rdt uitgeoefend,
6 Raam, wyk O
No. 2136, groot
GOlllSUl E COURANT
gebouwd dobbel
L5e en i, LOODS,
m ERF (waarin
'ementsteen) aan
ctieGNo. 1181,
KICK te letten
VAN
worden afgele-
b pakjes van v tjj
Bn een Ned. om
ran Nommer en
an nevenstaan*
Wet gedepo-
o. 93, kadaster
Centiaren,
week.
3 werkdagen
tot 12 en 2 tot
9 tot 11 uren,
ft voornoemde
Telefoon ilo. 82
A I) V E R TEN T I E N worden geplaatst
1—5 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tol 1 uur midd.
OENEN
IERS
50 ds,75 cis
Drogisten
TERDAM.
IR, Apotheker
iven 198 en bij
Elsa Potoky zat in haar rijtuig bedolven
onder geurende bouquetten, lauwerkransen
en bloemenmandenzy moest het portier
raampje openen, zoo bedwelmend was de
lucht daarvan.
Na een afwezigheid van verscheidene
maanden op een buitenlandsche tournée van
gastvoorstellingen, was zy vandaag weder
voor de eerste maal in de residentie als
>Medea” opgetreden. Het succes was schit
terend: aan het slot tienmaal teruggeroepen,
een regen van bloemen en kransen; de col
lega’s jaloersch, de tooneelknechts uit hun
humeur, de directeur wegsmeltend in een
gekunstelde ontroering, en op het oogenblik
dat zij het theatergebouw verlaat om in haar
rijtuig te stappen, een stormachtige ovatie
door een schaar van jongelieden. Het is toch
een heerlijk beroepAls zij eens weder terug
moest in de alledaagechheid harer geslachts-
genooten! Een lichte huivering beving haar
Teletoi ii No, 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering <an Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F CENTEN.
mag nooit worden bebouwd. Op het overige
land z|jn of komen huisjes met tuintjes. De
eigendommen der maatschappij hebben nu
reeds een waarde van 80,000 p. st. en als
alles volgebouwd is, zullen zy 200,000 p. st.
waaide hebben.
Maandag heeft minister John Burns dat
speelveld geopend, met redevoeringen en
eenige slagen met een cricket bat. In zyn
toespraken zei Burns frissche dingen. Hy
voorspelde een tyd, dat er meer on beter
huizen zouden zyn zoo min mogelyk men-
schen in een huis. Etl zooveel migeljjk elk
huis met een lapje grond erby. Van do
straten de drukke autobussen verdreven, en
gernischlooze electrischo trams, niet met
bovengrondsche geleiding, die overal heen
voeren.
Dan zon hy de menschen gezond willen
houden met sport en spel. Maar niet zoo
veel athletiek, zooveel krachtsvertoon by do
spelen. Hy prees vooral aan cricket, tennis,
bowls en quoits (deze beide laatste spelen
geljjken op het bollenspel. dit men veel in
Zeeuwsch en Belgisch Vlaanderen spoelt).
Voetbal leek hem niet. Die gehuurde 22
menschen, die ten aanschouwe van tiendui
zenden mannen vrouwen en kinderen zyn
er haast niet by, beweerde Burnsdat is
dan anders dan hier te lande „hot ver
keerde eind van hun anatomie" (hun bee-
aetó oefenen (doet men met wandelen niet
evehzo j n?en, geen sport die opwindt,
maar spel dat verheft en vermaakt,, is zyn
ideaal.
De „Temps” richt zich tegen de Duitsche
bladen, die party kiezen voor Moulay Hafld
en schryft o. a.
Niet alleen de arbeid voor onze eigen
beloften, maar ook de achting voor de be
sluiten van Europa verbindt ons nauw aan den
wettigen sultan Abd-el-Azis, en de Duitsche
pers doet deze besluiten geweld aan, wan
neer zy zoo volijverig de zaak van Moulay
Hafld verdedigt. De heer Pichon heeft wel
licht reeds gezegd, dat wy, wanneer wy op
verlangen van Duitschland naar Algeciras
kwamen, ons even goed als Duitschland door
de Acte gebonden moeten achtenalleen
Europa kan Frankrijk en Duitschland van
deze vdVplichting ontslaan.
Er was een' tyd, dat men in de confe
rentie van Algeciras een borgtocht zag tegen
Frankrijkiq diezelfde conferentie heeft
Frankrijk een borgtocht tegen Duitschland
gevonden, en te oordeelen naar den toon der
Duitsche bladen, is het oogenblik zeer naby,
dat wy dezen borgtocht moeten aanspreken.
nog- nauwer toehaalt, ook het gelukkig ge
volg mocht hebben de beide landen nader
tot elkander te brengen en de handhaving
van den vrede in de wereld bevorderen.
In het laatste jaar zijn verschillende quaes-
ties, die van even groot belang waren voor
Engeland als voor Rusland, opgelost op een
bevredigende wyze. die er slechts tot kan
leiden tusschen beide landen de gevoelens
van wederzfjdsche welwillendheid en ver
trouwen te versterken.
De^Tsaar ledigde daarop zyn glas op de
gezondheid van den koning en de koningin,
de welvaart van de koninklijke familie en
het Britsche volk.
De koning, dezen dronk beantwoordend,
sprak zyn dank uit voor do hartelijke ont
vangst, bracht zyn vroegere bezoeken aan
Rusland in herinnering en zeide, dat hy
innig dankbaar was, dat hem gelegenheid
was geschonken Hunne Majesteiten weder te
hebben kunnen ontmoeten. Hü onderschreef
ten volle ieder woord, dat de Tsaar had
gezegd over de onlangs tusschen beide re-
geeringen gesloten overeenkomst, en hy ver
klaarde te gelooven, dat deze zal strekken
tot versterking van de banden tusschon beide
volken on achtte zich verzekerd, dat zy in
de toekomst zal bijdragen tot een vriend
schappelijke regeling van eenige belangrijke
quaesties. Hij was overtuigd, dat zy niet
alleen beide volken nader tot elkander zou
brengen, maar ook krachtig medewerken tot
behoud van den algemeenen wereldvrede en
hy hoopte, dat op deze samenkomst weldra
een andere gelegenheid zou volgen om H.H.
M.M. weder te ontmoeten. Do koning dronk
daarop op de gezondheid van den Tsaar en
de Tsaritza, van de moeder van den Tsaar,
weduwe Maria Feodorowna, de leden der
keizerlijke familie en bovenal op de wel
vaart en den voorspoed van het groote Rus
sische rjjk.
Even na tienen kwamen Dinsdagochtend
de Engelsche schepen te Reval in zicht.
Bijna onmiddellijk na de aankomst van de
Victoria and Albert te 11 uur ongeveer
begaf zich de Tsaar in een sloep aan
boord van het koninklijk jacht en een harte
lijke ontmoeting tusschen Tsaar en Koning
volgde. Vervolgens begaven zich de Tsaar
en Koning Eduard aan boord van de Stan
dart. De Tsaar droeg de admiraalsuniform.
Een uur later kwam een tweede trein met
de Keizerin-Weduwe, de Koningin van Grie
kenland, grootvorst Michael en grootvorstin
Ólga.
Te 2 uur had, zooals Reuter reeds meldde,
aan boord van de Poolster een noenmaal
plaats en na het noenmaal een onderhoud
tusschen koning Eduard en Stolypin en een
tusschen Iswolski en Hardinge.
De Tsaritsa, wier gezondheidstoestand in
den laatsten tyd weer niet te best is, had
wegens vermoeidheid niet aan het noenmaal
deelgenomen, maar ze nam wel aan het mid
dagmaal deel. Na het middagmaal stoomden
drie groote stoombooten met de beste zang
verenigingen van Reval aan boord tot dicht
in de nabijheid van de Poolster en er volgde
een indrukwekkende serenade. De Victoria
and Albert, de Poolster en de torpedobooten
waren schitterend geïllumineerd. Het weder
was zeer mooi.
Na al hetgeen reeds vroeger over de be-
teekenis van de ontmoeting te Reval is ge
zegd, zullen we thans te dezer plaatse niet
in herhalingen vallen.
We lezen nog, dat koning Eduard, be
halve van Hardinge, ook vergezeld is van
sir John Fischer, eersten zee-lord van de
admiraliteit, en generaal sir John French.
Reuter seint uit Reval, 10 Juni
De koning van Engeland heeft den Tsaar
tot admiraal van de Engejscbe vloot be
noemd. De Tsaar bracht een bezoek* aan
het Engelsche oorlogsschip „Minotaur" en het
jacht „Alexandra", die beide de Britsche
admiraalsvlag heschen.
Hedenavond heeft op byzonderen wensch
van den Koning een herhaling plaats van
de serenade van gisteravond.
Bjj het gisteren gehouden gala-diner aan
boord van de „Standart", bracht de Tsaar
een dronk uit, waarin hy den koning en de
koningin harteljjk welkom heette in de Rus
sische wateren en het vertrouwen uitsprak,
dat de ontmoeting, terwijl zy de vele sterke
banden, die tusschen beide huizen bestaan,
Zooals wü mededeelde!] werd de Inns-
brucker professor Wahrmundt naar Weenen
ontboden, waar de minister van onderwijs,
dr. Marchet, mot hem over de hervatting
zyner colleges wilde spreken. De minister
wijde, dat Wahrmundt zyn colleges aan het
kerkelyk seminarium en zyn voorlezingen
over huwelijksrecht zou staken. Wahrmundt
verzet zich tegen die beslissing on dringt
aan op rechterlijke uitspraak. Ook het denk
beeld om zich uit Innnsbruck te laten over-
plaatst n naar een andere hoogeschool vond
by Wahrmundt geen ingang. Het onderhoud
heeft ec’iter het resultaat gehad, dat Wahr
mundt zich bereid verklaarde, tot na de
uitspraak over de geldigheid van het miqis-
terieele besluit over de staking der colleges,
geen voorlezingen te houden. In de gisteren
gehouden bijeenkomst van de professor der
Innsbrucker univeraiteit heeft Wahrmundt
dit officieel medegedeeld.
Het college van professoren heeft van die
verklaring kennis genomen, maar tevens
opnieuw geprotesteerd tegen de beslissing
van den minister.
Heden heeft te Weenen de vergadering
plaats van alle rectoren der Oostenrijksche
hoogMscholenzy zullen aan den minister
voorstellen, naar uit goede bron gemeld
wordt, om de hoogcscholen na afloop der
Pinkstervacantie, dus op 15 Juni, te sluiten.
De studenten zetten de staking voort.
Te Praag vergaderde gisteren 2000 Tsje
chische studenten, die besloten zich by de
algemeene staking aan te sluiten. Prof.
Masaryck voerde in deze bijeenkomst het
woord en deelde mede, dat onlerhandelingen
worden gevoerd over de stichting van een
Bond van vrijzinnige professoren aan de
Oostenrijksche hoogescholen.
Hamard, van den veiligheidsdienst in
Frankrijk, heelt zich tegenover een redac
teur van de Temps ongeveer aldus uitgela
ten over den moord op den wisselagent
Rémy:
Hy of zy (want (je misdaad kan ook door
twee personen bedreven zyn), die Rémy ver
moord hebben, zyn inbrekers. Mogelijk zyn
'zy ingelicht door een ouden bediende van
het huis; want het blijkt, dat zy uitstekend
met de inrichting van het huis op de hoogte
waren. Ongetwijfeld zyn de dieven overdag
in huis gekomen. Zy hebben zich gemakke-
lyk kunnen verschuilen in het hok onder de
groote trap, dat als wegzet dient, en waar
kolen en hout liggen. Het is daar donker
en het Hok is ruim genoeg dat er zich men
schen in zouden kunnen verbergen met uit
stekende kansen om ongezien te blijven zelfs
in zyn oogen op; hij zag haar nooit als Elsa
Potoky, doch steeds in de een of andere
rol, in het een of andere kostuum. Daarbij
was zy buiten het tooneel het eenvoudigste,
natuurlykste schepsel en haatte het tooneel-
matige dat zich ook in het burgerlijke leven
voortplant.
Des te pynlyker deed haar dit op den ach
tergrond schuiven van haar oorspronkelijke
persoonlijkheid, deze voortdurende moord
aan. En niet alleen haar vriend Maxime,
allen deden hetzelfde,do geheele maatschappij!
Zy vertegenwoordigde al het mogelyko in
zich: bekoorlijkheid, grootheid! Vandaag
een Porcia, morgen een Stuart; maar een
bekoorlijke Elsa, een beminnelijke Elsa, dat
hoorde zy nog uil geen mond, las zy nog in
geen oogde kunstenares verdrong de vrouw
dag in, dag uit. Dat bracht het vak trouwens
mee die eeuwige giftmengsters, zelfmoor-
denaressen en mannenhaatstersDe heeren
beschouwden haar meer als huns gelijke
haar norsche Bru nh ilde-bl ik, haar dreigende
Walküre-bewegingen joegen hun geen vrees
meer aan.
Eens werd er in een huis in de buurt in
gebroken. Zy vertelde het in een gezelschap.
„Nu, die had maar by u moeten komen, dan
ware de maatschappij van hem verlost ge-
weest,” heette het algemeen.
(Wordt vervolgd.)
1908, des voor-
cieteit „VREDR.
Gouda ten over-
it gevestigden
Te Ealing, even ten W. van het eigenlijke
Londen, hebben Engelsche arbeiders een tuin
stad gesticht, die Nederlandsche arbeiders,
en geen arbeiders aljeen, ze benijden mogen.
In 1901 vormden arbeiders een help-mekaar-
vereeniging met het doel een stuk land te
koopen en er behoorlijke woningen op te
zetten. Met moeite kregen zy de 200 of
300 p. st. byeen om grond te koopen voor
de eerste halve dozyn huizenmaar het lukte
en zy zetten door en het eind is, dat de
vennootschap dat hebben zy er van ge
maakt - - nagenoeg 40 acres bezit (1 H.A.
2.47 acre). Van die 40 acres zyn er 4$
op zy gezet voor een speelveld ten bate der
huurders, voor cricket, tennis enz. Dat stuk
by deze gedachte. J)e lantaren wierp met
gelijkmatige tusschenpoozen haar schijnsel
in het rytuigdaar ontdekte zy tusschen de
groene bladen van den lauwerkrans en de
veelkleurige bloemen een wit kaartje „Graaf
Maxime Leidesdorf natuurlijk! Graaf
Maxime nogmaals!" Zij wachtte onge
duldig den derden lichtstraal af, zij hield
een derde kaartje in de hand„Graaf Ma
xime die overal bekende liefhebber van
lauwerkransen en hartstochtelijk schouwburg
bezoeker! ’t Is vervelend!" Zy scheurde
het geërgerd stuk. Zou graaf Maxime wer
kelijk dien geheelen regen van bloemen en
kransen veroorzaakt hebben, waarvan mor
gen de geheele pers spreken zou als van
een diep gevoelde hulde van het gansche
publiek Wat bewoog hem toch En echter
Ja, eindelijk Paul Reinhold, Dr. phil. Rein
hold?'Zij kende geen Rjinhold. Waarschijn
lijk een onbaatzuchtige kunst-enthusiast. Ach,
hoe aardigEr stond nog iets bygeschreven
ook; eindelijk weder een lantaren: „Aan de
edele, geniale kunstenares, deArm*
zalige verlichting 1 Zij was waarlijk nieuws
gierig de paarden gingen nu in draf en het
was duister eindelijk„De schrijver van
Lucretia." Lucretia was dik onderhaald.
Zy leunde geërgerd in de kussens terug.
Die vervelende schoolmeester, die haar een
jaar geleden een nog vervelender drama
EK
S
overhandigde; zy had zyn naam reeds lang
vergeten. De lust verging haar, de overige
kaartjes te lezen. Overal valsche schyn en
gekusteldheiddat noemt men dus gevierd
zyn! Graaf Maxime is eigenlijk nog de on-
baatzuchtigste, hij is ten minste een oprecht
vereerder, niet van do kunst, daaraan denkt
hy zelfs niet, maar van de kunstenaressen
een belachelijke zwakheid, die deze voor
haar roem noodig hebben. Maar het persoon
lijke ontbreekt zoo geheel. Maxime huldigde
eveneens haar voorgangster, en zal zoo ook
haar opvolgster huldigenhy had nu een
maal een bijzondere voorliefde voor het
tragische, dat door zyn standgenooten tot
dusver ton gunste der opera en van het
ballet verwaarloosd werd. Hy was niets
anders dan een domkopmoeder Potoky
noemde hem „een aardig mensch”. Daarbij
was hy knap en bezat een vurig tempera
ment. Hy begreep haar als kunstenares en
was haar werkelijk een vriend geworden
ja, zy kon het zich niet ontveinzen zy dacht
tydens haar verblijf in Amerika dikwijls aan
hem, miste heft zeer en schreide van blijd
schap, toen zy hem voor de eerste maal
wederzag. Maar ook toen was zyn eerste
vraag geweest, in welke rol zy opgetreden
was.
Zy bestond voor hem slechts als kunste
nares: met haar repertoire hield zy zelve
