1
mu.
iriJH.
echt,
et werk in de
ous,
en duurzaamheid
PROEF,
tiend,
N LOON,
felephoon 117.
SDA'
HAK
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Zaterdag 37 Juni 1908.
47ste Jaargang.
No. 10674.
Buitenlandsch Overzicht.
FEUILLETON.
Weinig maar uit een goed hart.
i
1 I
LOM,
jascomforen,
ma email.
merker.
1
lorlooptg niet
meer
Verspreide Berichten.
o
IDA
I OSTADE.
F,
ogeljjk in dienst
KENNIS-
LAN MET
DE MEHKEX
GOTWill COIRA X
hadelykste en ge.
ttiddel voor Heerea
ünderschoenwerlc,
C M MUIIer 4 Ca
l. Men lette goed
ksmerk.—
ikeeewark, lataetwiM,
W.SartemanH. Arake»
WAPENDE
langen,
preier enz.
nieuwste
ERN’s prima
■O ingewaohtBet
löftyd, werkkring
(GEBODEN een
werij,
fijne Vleesch-
iris zijnde IJa-
Toonbank met
ier tot de zaak
rijs, moet weg
spoedig.’
mwerij ip VAN
Rotterdam.
AFNEMERS
VERKRIJG-
RUIDEN
£R), MET
BEREIDING
4.IN. -
Per flesch
n
KE STEARINE
jDA” kan ge-
De besprekingen over de naasting der
veling, het wat solide in te pakken en vooral
de prijskaartjes er at te nemen.
Wilt n zoo goed zjjn, te betalen aan
de kas F
En er werd betaald aan de kas. Geen
groot papier behoeft er gewisseld te wor
den meneer haalde afgepast geld uit de
portemonnaie.
Wordt er ook gekort, juffrouw F
vroeg mevrouw aan de caissière.
O neen, mevrouw't is hier alles vaste
prijs, A contant.
Op straat gekomen, vroeg mevrouw
Heb je nog wat over F
*n Galden of drie. ’t Viel nog vier gul
den tegen.
O, ik dacht somsik had zoo graag
een nieuwen kolenbaken Frits zeurde zoo
om een bonten muts.
Geen idee I 'k Heb toch geen flauw
begrip er van, hoe we de maand doorko
men.
Mevrouw had een bitter woord op de lip
pen maar ze slikte het in en was aanstonds
de beminnelijkheid zelveer kwam een
vriendin voorbjj.
'n Paar uur later was de meid der La-
brons bezig, een kruideniersknecht, die een
kwitantie kwam presenteeren, van de deur
te praten, 't Meisje had er al tamelijk slag
van, maar de jongen was brutaler dan ge-
In elk geval staat men hier voor een
plotselinge en volledige zwenking van de Ja-
pansche spoorwegpolitiek in Zuid-Mantsjoerije.
V
De heer Hamard wordt behoed voor het
gevaar van zich slomp te denken op de moor
den van den schilder Steinlieil en den ban
kier Rèmy. Hjj heeft Woensdag eeuige af
leiding gekregen door een nieuw moordgeval.
Midden in Parjji, bijna op ’t hoekje van de
rue de Bondy en de Place| de la Républiquo
is een alleenwonende dame Woensdag in haar
woning dood gevonden. Zjj was een vrouw
van over da vijftig, die zeer geregeld leefde,
een weduwe, die agenturen had van moer
dan esn bandelsartikel, in hoofdzaak diaman
ten. Zjj placht nog al eens handelaars in
diamanten by zich te ontvangen op haar
kamers, zoowel groothandelaars-verkoopers,
als juweliers-koopers. De concierge miste
mevrouw Sauvezon sedert twee dagen. Hjj
vond het verdacht, liet het slot van haar
woning openbreken on vond de vermiste op
den grond liggen, de voeten vastgobonden
een touw om den hals, diep in het vleesclt
gesnoerd. Het lyk was geheel koud.
Op het eerste gezicht schijnt deze moord
nog noeiljjker raadsel op te geven dan do
twee vorige veelbesproken Parijsche moor
den. Bjj Steinlieil en Rèmy was althans het
motief buiten twijfel hebzucht. En hier? Er
is niets overhoop gehaald in de kamers der
weduwe. De brandkast, dio or slaat, ver
toont geen spoor van een poging tot inbraak.
Dienstboden had zjj niet. Eenmaal in de
week kwam een werkvrouw schoonmaak
houden. Wie heeft de weduwe Sauvezon
vermoord F Hamard is met zjjn trawanten
ter plaatse geweest. Misschien weet hjj er
meer van dan een ander.
Een medewerker van de Matin heeft dezer
dagen een interview met Hamard uit den
duim gezogen. In dat interview legt Hamard
uit, dat hel beelemaal niet moeiljjk is, boos
wichten op te sporen. Ze verraden zich zelf.
Ze doen altjjd stommiteiten waardoor de
politie ze zonder veel moeite kan uitvinden.
Maar die moordenaars van Steinlieil en Rèmy,
die zjjn onvindbaardie hebben hun verstand
gebruikt.
Funun.
De minister van oorlog heeft do reserve
eens op de proef gesteld. De gehouden oefe
ningen hebben in militaire kringen groote
bevrediging gewekt.
reletoin No. Sï.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
jiost Ï.70-
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
Van wie zjjn ook die bagatelletjes,
vrouw, vraagt meneer Van Castricum, als
hjj de cadeaux nog eens beziet.
O, die vaasjes P Van de Labrons.
Vindt je ’t niet bespotteljjk, dat die men-
schen cadeaux geven Hadden ze bet by
een bonguet gelaten, dan was 't al mooi ge
weest. Zóo intiem zjjn we toch niet. Als
ik ze wat dikwijls vraag, dan doe ik bet,
omdat ik weet, dat de zielen niet veel uit
gaan. En ik bad vroeger nogal schik aan
haar, als we samen bjj baar tante logeer
den Zeg weel je wat, we moeten met
Sinterklaas maar revanche nemen.Hé,
Mien, zet die vaasjes eens op de logeerkamer.
(Overgenomen nit bet Rotterd. Nbl.)
2)
Een uur later schreden meneer en me
vrouw Labron in wandeltred door de stra
ten, links en rechts bekenden toeknikkend,
neerbuigend groetende, als een wezen van
lager maatschappelijke orde eerbiedig den
hoed afnamsoms, na een telegrafisch el*
leboogstootje, verstrooid den blik afwen
dend, als er iemand voorbij kwam enfin,
die ze liever niet zien wildeneen bakker,
knidenier, schoenmaker of iets van dien
aard.
Na geruimen tyd de etalage te hebben
bewonderd, stapten ze een groot luxe-ma-
gazyn binnen en lieten zich, met het air
van kenners, van alles en nog wat toonen.
De handige winkelbediende, gewend aan
veeleischend en besluiteloos publiek, vond
deze heer en dame toch bijzonder difficiel;
en t viel erg tegen, toen het geval afliep
met den aankoop van een paar kleine vaasjes
van het nieuwste faience.
,7 Waar ik het laten bezorgen P
t Adres werd opgegeven, met de aanbe-
i
Reuter seint uit Londen, dd. 25 JuliIn den
loop van een mededeeling over de troebelen
te Teheran, zeide de minister van buiten*
landsche zaken, Sir Edward Grey, dat de
Britsche en de Russische regeeringen hare
vertegenwoordigers hebben gelast Zili es
Sultan te waarschuwen om op te houden
met z(jn kuiperijen tegen den troon en den
Sjah mede te deelen, dat eenig vijandig
optreden tegen de constitutioneels partij bjj
haar geen steun zou vinden.
Reuter seint uit Berlijn, d.d. 25 Juni:
Een kabeltelegram uit Windhoek deelt mede,
dat bij de Luederitzbaai een diamantveld
over een uitgestrektheid van 15 K.M. is
ontdekt. Het veld ligt voor de helft op
regeeringsgebied, voor de andere helft op
het gebied der „Deqtscbe Kolonialgesell-
schaft”.
In zijn gisteren vermelde rede, aan boord
van de Oceana, heeft de Duitsche Keizer
van de uitbarsting van geestdrift bjj zjjn
bezoek aan Hamburg melding gemaakt, die
hem, zeide hjj, verklaarbaar was geworden,
toen het volk op een gegeven oogenbllk uit
eigen beweging „ons oude Duitsche storm
lied” aanbief.
Een Hamb. Correspondent vertelt, hoe dat
zich heeft toegedragen. De Keizer was op
het balkon verschenen en een dichte menigte
stond buiten opeengepakt. Opeens en zonder
dat de muziek de wijs had aangegeven, weer
klonk uit duizenden bjj duizenden kelen, haast
plechtig, bet lied Deutschland, Deutschland
über Alles. Het was een treffend oogenblik,
en de Hamb. Correspondent zegt, dat men
duidelijk voelde, dat die menigte op straat
onder den indruk verkeerde van het ernstige
tijdsgewricht, dat voor de Duitsche staat
kunde is aangebroken.
De Keizer moet dit, blijkens zijn antwoord,
evenzeer gevoeld hebben. Het woord„Laat
ze maar opkomen!” de Keizer moge het
te Döberitz al dan niet gebruikt hebben
geeft de gevoelens van bet oogenblik in
Duitschland weer.
Zelfs bet radikale Berliner Tageblatt
toekent bij ’s Keizers rede aan: De stem
ming, waaruit de betooging (te Hamburg)
voortkwam, leeft in heel het Duitsche volk.
Maar niet minder sterk voegt het blad
er verzachtend aan toe is het verlangen
naar het behoud van den vrede als waarborg
voor onze verdere oeconomische ontwikkeling.
Een dertigtal jonge ambtenaren van den
dienst der telegrafie en telefonie te Parijs,
hebben zich te verantwoorden wegens be-
driegelyke handelingen ten nadeele van
’s rijks kas. Het zjjn beambten van de open
bare telefooncellen in de stad Parjjs. Het
blijkt, dat vele dezer ambtenaren voor ge
sprekken die meer dan drie minuten duurden,
wel meer dan een enkel gesprek in rekening
brachten, maar dat zij het geld, betaald voor
de overminuten, zelf in den zak staken,
zonder het te verantwoorden.
Opzichters, zich voordoende als gewone
speeklustigen, hebben eenige weken lang de
openbare telefoonhokjes afgeloopen, om de
bedriegers op te sporen. De betrapten zullen
zich voor den rechter moeten verantwoorden.
In een lang artikel bespreekt de Parjjsche
berichtgever van de „Kölnische Ztg.” de
jongste opdracht, aan generaal d’Amade ver
strekt, welke minister Pichon onlangs aan
de Kamer heeft meegedeeld. Het blad geeft
den geheelen offlcieelen tekst van deze order,
waarin gezegd wordt, dat de Fransche troe
pen reeds bijna aan hun opdracht voldaan
hadden om de orde in Casablanca te her
stellen en de bedrijvers der moorden aldaar
te tuchtigen, toen Moulay Hafid alles in de
war stuurde en opstand in het Chaujaland
en in Fez wist te verwekken.
Het pacificatiestelsel, in die order aan
generaal d’Amade voorgeschreven n.l. het
oprichten in het Chaujasgebied van vaste
militaire posten, die als centra van een
vredenbrengenden invloed en van bestuurs-
actie moeten dienst doen, noemt het blad
een formeel protectoraatstelsel, van welks
noodzakeljjke instelling thans het optreden
van de Fransche regeering zelf oorzaak is.
De toestand van heden in Marokko wordt
dan vergeleken met dien in Tunis en de
overeenkomst treffend genoemd. In 1881
verklaarde Frankrijk uit vrjjen wil, dat de
bezetting zou eindigen, zoodra de fransche
en Tunesische overheid het ’er over eens
zouden zyn, dat de plaatselijke autoriteiten
in staat waren, zelf de orde te handhaven.
Blijkbaar zyn die beide overheden het hier
over nooit eens kunnen worden, want twee
jaren later kondigde Frankrijk het protec
toraat over Tunis af. De verklaringen van
toen en nu stemmen wonderwel overeen
alleen toen was er geen acte van Algeciras,
waarin echter de Fransche koloniale politici,
volgens het blad, geen groot bezwaar
zien.
0.80'
0.90
1-
i-io
1.20
1.35
1.50
1.80
- 2.-
2.30
VEN.
1-
- 1-êO
180
)Ct. korting.
Boheemsche Noorder-spoorwegljjnin de spoor-
wegcommissie van het Huis van Afgevaar
digden gaven aanleiding tot een heftige
redevoering van den Duitsch-vrjjzinnigen
afgevaardigde Von Pergeli, die wetteljjke
waarborgen verlangde, dat de taal bjj dien
spoorweg Duitgch zou bljjven. Hjj achtte
wetteljjke waarborgen noodig, daar bjj geen
vertrouwen in de Regeering had, dat deze
de voorschriften in het belang der Duitschers
zou handhaven.
De spoorwog-minister Derschalta sprong
woedend op en riep, dat Von Pergelt niet
het recht had zoo iets te zeggenwaarop
deze antwoorddedat bjj vertrouwen stelde
in den minister van spoorwegen, maar dat
deze toch lid van het coalitie-kabinet was,
en niet alleen kon handelen.
De Tsjechische woordvoerders zagen in
Von Pergelt’s langdurige redevoering een
vorm van obstructie en stelde voor de zit
ting te verdagen, waartoe besloten werd.
De Japanscho regeering heeft aan haar
zaakgelastigde te Tokio opgedragen, aan de
Chineesche regeering mee te deelen, dat
Japan zich niet wil verzetten tegen het tot
ontwikkeling brengen van het Chineesch
gebied in Mantsjoerjje. Integendeel, Japan
zal meehelpen tot bereiking van dat doel,
en zal geen bezwaren inbrengen tegen den
aanleg van den spoorweg van Sinminting
naar Fakoemen. Ook zal Japan een ver
binding toestaan van die (door de Cbineezen
te leggen spoorljjn) met het een of andere
punt van den (Japanschen) Zuid-Mantsjoe'r-
schen spoorweg.
Tot zoover het van Renter’s Agentschap
afkomstige bericht, dat in de Engelsche bla
den gevonden wordt.
Men zal zich herinneren, dat Japan zich
totdusver met hardnekkigheid had verzet
tegen de doortrekking, vgn Sinminting naar
Fakoemen, van de bestaande Ijjn. DeJapan-
sche regeering baseerde haar verzet op de
bestaande Japansch-Chineesche spoorweg-,
overeenkomst. En hoewel de concessie voor
de nieuwe Ijjn Sinminting-Fakoemen door de
Chineesche regeering was toegestaan aan
een Britsch syndicaat, bleef Japan zich tegen
de tenuitvoerlegging dier spoorwegwerken
verzetten.
Wat de staatslieden te Tokio tot deze
plotselinge frontverandering heeft gebracht,
valt moeiljjk te zeggen. Misschien heeft men
van uit Londen pressie geoefend op de regee
ring te Tokio. Misschien ook tracht Japan
op deze wjjze te komen tot een verbetering
van de, den laatsten tjjd vrjj onbevredigende
Chineesch-Japansche betrekkingen.
woonljjk en dreigde met schandaal.
Mevrouw boorde bet en kwam nit de
voorkamer.
Hoor eens, jongen, zeg aan je patroon
dat ik in geen geval betaal aan iemand, die
zoo brutaal isKom in de eerste dagen van
de volgende maand terng.
Woont hier meneer Labron vroeg een
stem door de geopende voordeur, ’t Was
de knecht van bet magazjjn, die de vaasjes
kwam bezorgen.
Mot je ook centen hebben P zei de krui-
deniersknecbt op gemeenzamen toon.
Neen, ze zjjn betaald.
Ja, voor zulke dingen hebben ze wel
geld. Nou, je mag van geluk spreken.
Mevrouw was al in de kamer, en de meid
sloeg de voordeur dicht.
Op de receptie by de Van Castricums.
O, mevrouw Labron, wat beeft u ons
verrast door uw smaakvol cadeau. Ze zjjn
charmant. Ik had juist zoo naar die dingen
verlangd
’t Was mevrouw Labron niet ontgaan,
dat ze onder de cadeaux twee stellen van
de bewuste vaasjes had gezien’t kleinste
waren de hare.
O mevrouw, antwoordde zjj met baar
minzaamst lachje, ’t was weinig, maar uit
een goed hart.
Na de receptie.
Telefoon tie. 87
A DV ERT EN TIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot 1 uur des midd.
