7
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstrekent
BS ACTRICE.
No. 10677.
Woensdag I Juli 1908.
47ste Jaargang.
Bulteulandsch Overzicht.
FEUILLETON.
fiOUMHE COURANT.
felefom No. §9.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijks
met uitzondering' van Zon- en Feest/lagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post. 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF OENTEN.
Telefoon No. 69
A D V E IIT E N T I E N worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. O root e letteis worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending Van Advertentien tot 1 uur des atidd.
Reater seint uit Pargs, 29 Jani
Aan de orde is het wetsontwerp omtrent
het toestaan van een krediet van 400.000
lrcs. voor de reis van president Faillières
naar Denemarken, Noorwegen, Rusland en
Zweden.
De heer Vaillant diende een amendement
in, strekkende om het krediet met 50,000
frcs. te verminderen en wees daarbij °P de
mogelijkheid van een Jiusstffckfl leening in
Frankrijk, ten doel hebbende cfe Fran»che
kapitalen te betrekken in het bankroet van
Rusland. Spreker bracht tevens inuierinne-
ring de pogingen, door het Russisèhe volk
in het werk gesteld om de staatkundige vrij
heid te veroveren.
President Brisson verklaarde lnerop, dat
het Fraosche parlement zich uit beginsel bui
ten de binnenlandsche politiek van andere
landen houdt. Toen Vaillant echter op den
zelfden toon bleef voortgaan, merkte de
heer Brisson op, dat de Kamer geen belang
stelt in zijn betoog over een toestand, die
haar niet aangaat. Vaillant ging echter, ge
steund door de instemming van Jaurès,
onder groot rumoer voort, en zeide„De
president der Republiek gaat tegen zijn zin
naar Rusland".
De heer Brisson protesteerde krachtig
tegen deze woorden en dreigde den spreker
het woord te ontnemen.
Minister Pichon, aan het woord komende,
zeide„Ik zal beginnen met krachtig en
verontwaardigd mijne afkeuring uit te spre
ken over de rede van Vaillant. Ons ver-
boud met Rusland blijft de grondslag van
onze buitenlandsche politiek. Wjj zijn van
plan het te handhaven, en vast besloten het
te houden buiten alle besprekingen.
„De ontmoeting van president Faillières
met den Tsaar, die een constitutioneel vorst
is, vindt plaats op een bij uitstek gunstig
tijdstip. Ons verbond met Rusland is van
vredelievenden aard en bedreigt niemand".
De motie-Vaillant werd verworpen met
479 stemmen tegen 65 en daarop werd het
geheele ontwerp aangenomen met 489 tegen
o2 stemmen.
Reuter seint uit Petersburg, 29 Juni
In de zitting van hedenavond werd het
door den minister van financiën ingediende
wetsontwerp omtrent een binnenlandsche
leening van 200 millioen Rbl. behandeld. Na
de verklaringen van den minister van finan
ciën Kokowzof, die herhaaldelijk door de
rechterzijde en het centrum werden toege-
juic|, nam de Doema het wetsontwerp in
alle |rie lezingen aan. De sociaal-democra
ten do arbeidersgroepen stemden tegen
het worstel.
De Fransche Kamer heeft besloten, het
wetsontwerp der regeering tot afschaffing
van dq doodstraf, Vrijdag a. s. in behande
ling te lemen. De minister van jdstitie had
gaarne jezien, dat er nog een verslag over
zou worten uitgebracht. Het besluit van de
Kamer op het voorstel betreffende de dood*
straf sn< af te doen mag wel beschouwd
worden éi een stap in de richting die door
de kamenommissie is aangegeven. De com
missie wil de doodstraf behouden. De Kamer
zal wel ^"langend zijn, het ontwerp in be-
handelingJe nemen, omdat ook zij het wen-
schelgk viidt de doodstraf te behouden. Het
ontwerp t| afschaffing zal wel wordeu ver
worpen, et dan moot het uit zijn met de
tegenwoordige praktijk, dat do president der
republiek iatie verleent in elk geval van
ter dood vfcoordeeling, geheel zouder ver
band te héden met de zwaarte van het
gepleegde mfedrgf.
De Tempsvan Zondagavond stelt de vraag,
of het nu nil wenschelijk moet worden ge
acht, op denf uur de doodstraf af te schaf
fen P Het bit beantwoordt deze vraag be
vestigend. Ja|de afschaffing van de doodstraf
blijft een va* de verlangens der republi
keinen. Maar|men kan niet laten, zich er
rekenschap v* te geven, dat het groote
aantal halsmisiljrijver. van den laatsten tijd
zich togen de inmiddellgke toepassing van
dezen maatregt verzet, en het is zeer be
grijpelijk, dat |p volksvertegenwoordiging,
die wetten moet maken voor het heden en
die te rade moet gaan met de meening der
kiezers, weigert,|op dit oogenblik de dood
straf op te heffei| De Temps hoopt met dat
al dat de wetgeier spoedig de terechtstel
lingen van de openbare straat zal overbren
gen naar de binnenplaats van de gevangenis.
Het Pruisische Huis van Afgevaardigden
heeft bij acclamatie het oude bureau her
kozen lot president de heer Von Kröcher,
tot vice-presidenten de heeren dr. Porsch
en dr. Krause. De sociaal-democraten, die
in het Seniorenconvent door den heerBorg-
mann vertegenwoordigd zijn, hadden instem
ming betuigd met deze verkiezing.
De zitting van Zaterdag gaf nog aanlei
ding tot een kort debat tusschen den sociaal-
democratischen afgevaardigde Ströbel en den
minister Von Rheiubaben. Naar aanleiding
van de voorgestelde regeling der kerke
lijke salarissen zette de heer Ströbel zijn
meeningen over de scheiding van kerk en
staat uiteen. Hij betoogde daarbij, dat het
christendom van socialistische strekking is,
mdar dat de staatskerk hot werk der klas-
senheerschappij is. De rechterzijde vergo-
noegde zich, om den heer Ströbel hartelijk
uit te lachen. Minister Von Rheinbaben
protesteerde er tegen, dat de sociaal-demo
craten voor zich op het monopolie der naas
tenliefde aanspraak maakten. Hg herinnerde
aan het indertijd door Biilow in den Rijks
dag geciteerde versje
„Und willst du nicht mein Buider sein,
So schlag' ich dir den Schiidel ein."
En hg wees op de terroristische wgze,
waarop de sociaal-democraten bg de jongsto
verkiezingen, door boycot, stemmen hadden
weten te verwerven.
Maar over het terrorisme der agrarische
jonkers zweeg de minister Von Rheinbaben.
Bg de bebunifoling van de begrooting van
buitenlandsche wteo in de Italiaansche
Kamer heeft Tittöhi do verschillende sprekers
bedankt voor hun welwillende redevoeringen.
Hg verklaarde, onder toejuichingen, dat de
richting van Italië's buitenlandsche staat
kunde ongewgzigd bleef. Verder kondigde
hg een groenboek aan over Marokko. Dat
over Macedonië en het geschil met Turkge
was reeds gereed. Bg de hervatting der
parlementaire werkzaamheden zou hg do
stukken betreffende de vredesconferentie
overleggen.
De begrootin* werd aangenomen.
Via El Paso (Texas) wordt uit New-York
gemeld, dat Losvacas in Mexico door opstan
delingen werd aangevallen. Het garnizoen
bood hardnekkigen weerstand. Aan beide
zgden vielen 40 k 50 personen. De offlciers-
verblgven werden neergebrand en men vreest,
dat de aanval herhaald zal worden. Ook
Viesca werd aangevallen, van Regeorings-
wege werd verklaard door bandieten. Uit
de ingekomen berichten is niet op temaken,
waarom het hier gaat, of er een goregolde
opstand is, of dat men werkelgk met roove-
rgen op uitgebreide schaal heeft te doen.
De verwarde toestanden in Perzië, die
zich niet alleen beperkten tot de hoofdstad
Teheran, maar die blgkens de telegrammen
ook in de provincies tot onlusten aanleiding
geven, worden in de Russische pers breed
voerig besproken.
Belangrgk is oen artikel in de „Nowoje
Wremga", waarin wordt uiteengezet, dat de
ontwikkeling ddr toestanden, hoe onaange
naam ook, den Russischen belangen niet
raakt. Uit vriendschap voor Perzië kan
Rusland slechts wenschen, dat het normale
leven er zoo spoedig mogelgk terugkeert
maar in het eigen belang van Jtusland niets
anders doen, dan een afwaebffende houding
aannemen en de oplossing Mr crisis aan
Perzië zelf overlaten.
Het blad bespreekt het bericht, dat de
Russische en de Ëngelsche gezanten in Tehe
ran djn minister vèn buitenlandsche zaken
verklaard hebben, dat^ie beide mogend
heden de heerschende d^astie zouden steuv
nen, en dat in geval van een catastrofe de
troon zou overgaan aan den zoon van den
Sjth. Het blad keurt die verklaring vol
komen goed, doch wgst er op. dat zulk een
moreelen druk in Oostersche landen slechts
kans op succes heeft, als hg door daden
ondersteund kan worden. Maar niemand in
RusBpd kan inmenging in de Perzische
zaken wenschenhet land kan slechts een
welwillende neutraliteit in acht nemen. Doet
het dit niet, dan zou Perzië licht een tweede
Marokko kunnen worden.
„Rjetsj', zet uiteen, dat de belangen van
Rusland, Engeland en HVankrgk de vestiging
van een economisch ontwikkelden, beschaaf
den en op wettelgke grondslagen berustenden
constitutionneelen Mohammedaanschen staat
vorlangen naast Turkge. Ondanks alle tegen
gestelde berichten moet er aan worden ge-
twgfeld, of het Russische gezantschap wel
in dien geest workzaam is. Het is voldoende
om de Perzische bladen in te zien, die over
het optreden van den gezuut spreken.
Het blad, den raad gevende aan de re
geering, om haar gezant te noodzaken moer
in de aangegeven richting te werken, zet
tevens uiteon, dat het verstandiger ware
Perzië in den financieelen nood te helpen,
dan strafexpedities uit te rusten, en dat
pogingen voor het aanleggen van spoorwe
gen in Perzië, in de dagen van den Bag-
dadspoorweg, meer nut zouden hebben voor
Rusland en Perzië beiden, dan het onttrek
ken van enkele duizenden Roebels als scha
deloosstelling aan een zoo arm land.
„Golos Prawdy" bespreekt de vraag,
waarom Engeland thans, in strgd met zgn
oude taktiek, optreedt voor niet-interventie
in Perzië. In hoeverre die onthouding
wezenlgk wordt toegepast, ontgaat aan de
beoordeelingmaar hot is een feit, dat
Engeland tot nog toe steeds de revolution-
nairen steunde, omdat onder het oude regime
Ëngeland's aanzien en Invloed steeds meer
daalde, en bg de bekende meeningen van
go
15)
Elsa gaf zich alle moeite, den indruk w<
ken hij bg zijn eerste bezoek had moetfen
ontvangen, weder goed te maken. „Eindewjk
Wg hebben u reeds lang verwacht," sprak
zij, en daar de oude juffrouw Potoky zi
gold dit „wQ" ongetwijfeld slechts Elsa\en
"axime.
Von der Heyden gevoelde zich verlicht
door hetgeen hg waarnam, het was hem, al
ware hg een groot gevaar te boven gekomenX
„Ik had gehoopt u bij de opvoering van
„Don Carlos" te zien," merkte Maxime op.
„Ik was, helaas, verhinderd, daar ik thuis
een jachtgezelschap had," antwoordde hfov
ongedwongen.
„Helaas?" vroeg Elsa glimlachend.
„Daar u mij dit zoo rechtstreeks vraagt,
moet ik eerlijk bekennen„neen," antwoordde
Von der Heyden, „ik mis het tooneel niet.
Het moge een fout in mijn vorming zijn,-
maar ik gevoel my steeds teleargesteld na
een voorstelling. Zy geeft zelden datgene
weer, wat ik my by de lectnnr van een too-
neelwerk voorstel."
Maxime wierp een beteekenisvollen blik
ök Elsa, welken deze echter niet beant
woordde. n
„Dat verraadt in elk geval een sterke
plujmasie en een gezond oordeel. U leest
wharschgnlgk veel P"
„Ik zelf hoofdzakelgk lectuur over land
bouwkunde en natuurwetenschappenmaar
mgn moeder is een groote vereerster der
dichtkunst, vooral der dramatische dichters,
zooals Shakespeare en Schiller. Zg Igdt aan
de oogen, daarom lees ik haar in de avond
uren voor."
„Uw moeder?" vroeg Maxime verbaasd.
„Zy stelt dus belang in het tooneel P"
„In het tooneel, dat wil ik niet zeggen
ik geloof, dat z(j het in geen twintig jaar
gezien heeft; maar in de dichters."
>Pe dichters hebben echter voor het too
neel geschreven, en het ligt slechts aan ons,
tooneelkpelers, wanneer wjj hunne gevoelens
niet weergeven, niet datgene wat zg zich
voor oogen gesteld hebben, zooals u daar
straks opmerkte," zei Elsa.
Daar was hg gevangen Deze kunstenares*
die voor hem zat, had immers het beeld dat
hg zich van Eboli had gevormd, maar al te
goed weergegeven, hem in de schitterendste
kleuren voorgetooverd, ofschoon by haar
nooit had zien optreden.
Maxime liet hem een oogenblik met inwen
dig leedvermaak naar woorden zoeken
daarna bracht hg hem nog mper in de war.
„Heeft inejatlroaw Potoky derhalve niet aan
uwe voorstelling van Eboli beantwoord P Het
was wel is waar repetitie, maar ik geloof
toch
De oude juffrouw Potoky glimlachte on
knikte tevreden met het hoofd.
Von der Heyden bloosde, thans meer uit
onrust dan uit verlegenheid hg begreep het
doel van den graaf. „Ik zal mg nooit ver
oorloven, over zulk een kunstenares een oor
deel uit te sprekenmaar hoe grooter zg
is, des te storender zal haar omgeving op
mg werken, geheel afgezien'jdaarvan als
ge volstrekt een antwoord op uw vraag wilt
hebben" zijn stem klonk scherp en zgn
blauwe oogen schitterden „dat mgn per-
soonlgke vereering voor mejuffrouw Elsa door
het genot barer groote kunstgaven niet ver
hoogd kan worden 1"
Graaf Maxime was niet in staat zgne ver
rassing over deze onbesuisde, doch oprechte
hulde te verbergen, ook wist hg maar al to
wel, welke uitwerking dergelgke spontairè
uitingen, ondanks het onwolvoeglgke er van,
op het vrouwelgk gemoed hebben. Hg haïï
er spgt van. Von der Heyden zoo opgewon
den te hebben, hg had rekening moeten hou
den met de ontoerekenbaarheid van zulk een
landjonker.
De breinaald gleed juffrouw Potoky uit de
hand. Deze woorden maakten op Elsa een
diepen indruk, ikt was het immers, waarnaar
zg zoo vurig verlangde, en terwgl zg verrast
van haar handwerk opzag en in die trouwe
oogen keek, op welker bodem zg dacht te
zien, werd het haar zoo vreemd te moede.
Zgn blik trok haar magnetisch aan, niet met
dat soort coquetterie van gewone bedreveu-
heid, maar met eek naïeve innigheid, die
alleen een oprecht, #rootsch gevoel eigen is.
Het waren slechts twee blikken die elkander
kruisten, maar zg sloten duizend woorden
in, en beiden voelden hun machtigen inhoud,
hun onherroepelgkheid.
Graaf Maxime was uit zgn humeur en deed
zichtbaar, moeite om zgn spjjt onder een mas
ker van spot te verbergen. „Zulk een schei
ding is bg een kunstenares als juffrouw Potoky,
die slechts voor hare kunst leeft, eenvoudig
onmogelgk. Wie de goddelgke gaven, welke
haar boven duizenden harer geslachtsgenoo-
ten verheffen, geringschat, kan ook niet van
vereering spreken." Graaf Maxime sprak
thans op een toon van de volste overtui
ging. „Oordeel zelf, juffrouw Elsa, heb ik
.geen gelgk P"
(Wordt vervolgd.)
