I
i
i
fTHEE.
No. 10726.
INK
OxxcLex Oxls.
iar
k|
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Donderdag 27 Augustus 1908.
47ste Jaargang.
I
Bultcnlandsch Overzicht.
FEUILLETON.
VZORG<
HUIS.
iT,
ZONEN,
I 1
y Hl
i’
oen
f
tar.
R
uur des midd.
specteur
l
[MAN Zn.
(Wordt vervolgd.)
Naar het Daitscb.
Felelain No. 81.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
I>ost 1.70.
Afzonderlijke Nommers VIJF CENTEN.
ten doel om
inishoudeljjke
eel noodig te
aan minge-
te verknopen,
nt geheel ten
sniging ,4r
aantal onge-
op aanvraag.
3 Jt Co.
salvovuur ontvangen en maakten de inboor
lingen rjjken buit.
De Onlad Sidi Ben Daond vielen op het
grensgebied der Chanja’s de mehalla’s even
eens aan en brachten haar gevoelige ver
liezen toe.
»CH
:ss
o ds, n cis
DROGISTEN
ERDAM.
1, Apotheker
ren 198 en bjj
t
[J8 GOUDA
i toepassingen
erde Por-
rit. Zij geven
s niet kunnen
geen imitatie
i modellen te
elyMte M f»
lel voor Heeres
lerochoenwerk,
I.HIHer 4 Ca
Men lette (oW
MCtU—
iwerk.fal«Bterte«,
irtfMMM, Arafcaa
1.80.
.60.
.30.
.30.
'o
De correspondent van de Daily Mail te
Tanger seintMen verzekert uit goede bron,
dat een behoorlijk pensioen zal nitbetaald
worden aan Moelai Hafid en men bem toe
laten zal te Tanger te blijven, of wel zich
te begeven naar Egypte of Mekka.
KK te létten
worden afgei e-
pakjes van vijf
i een Ned. onj
in Nommer er
q nevenstaand
Wet gedept-
I
1
i.oi nxfii i: couum.
Een bericht nit Engelsche bron zegt, dat
de leden van het corps diplomatique te
Tanger telegrammen aan hun regeeringen
hebben gezonden, om inlichtingen te vragen
omtrent ban verdere houding tegenover den
nieuwen Sultan, en of ze hem officieel kun*
nen erkennen.
teup-generaal der Turksche posterijen en
telegraphic heeft in een onderhoud met een
medewerker van de Politische Korresp.
verklaard, dat het nog wel eenigen tijd zou
duren alvorens deze beide dienstvakken,
is; of het moet by Oostenrijk worden inge-
lyfd, wat onder de tegenwoordige omstandig
heden niet raadzaam is of de toestand moet
nog een wjjle onveranderd voortduren.
En dit laatste zal in de naaste toekomst
wel het geval zijn.
Bjj het bureau van den Finschen Landdag
is een door leden van alle burgerlijke par
tijen onderteekend verzoekschrift ingediend.
Het verzoekschrift is in het Finsch en in het
Zweedsch gesteld en is een stuk van be-
teekenis. De stellers teekenen nl. weliswaar
in eerbiedige bewoordingen, maar toch na
drukkelijk verzet aan tegen het bekende
besluit van de Russische regeering van 2
Juni 1.1. Bjj dit besluit werd bepaald, dat
in het vervolg alle Finsche aangelegenheden
door den Russischen ministerraad zullen
worden behandeld, voor zy aan het oordeel
van den Tsaar worden onderworpen. En
tevens werd den Russischen ministerraad het
recht toegekond elk Finsch voorstel al te
wjjzen onder het voorwendsel, dat het alge-
meene Russische belangen betreft. Het besluit
der Russische regeering was in strijd met de
Finsche grondwet, volgens welke het groot
vorstendom Finland zijn eigen wetgevende
lichamen heeft en slechts de door deze aan
genomen wetten in Finland rechtskracht
kunnen hebben. Door hot bedoelde besluit
worden dus Finland’s autonome rechten be
dreigd. De ateliers van bet verzookschrift
verzoeken daarom den Landdag de noodige
stappen te doen, om Finland’s rechten te
handhaven en de opheffing van het besluit
in kwestie te bewerken.
Hoe zeer do Finnen wenschee vast te
houden aan de hun verleende rechten, hebben
we nog onlangs bjj het bespreken van de
Finsche peri-artikelen gezien.
Verspreide Berichten.
Frankrijk,
Naar aanleiding van Clemenceau’s bezoek
aan Karlsbad wordt de volgende anecdote
verteldBij vorige bezoeken wist de Fran-
sche ministerpresident steeds zijn incognito
te bewaren. Hy heette daarom voor het
hotelpersoneel .mijnheer George”, zonder
meer en sprak in gezelschap steeds Engelsch.
Op zekeren dag zag hy voor het venster
van een winkel onder andere souvenirs nit
Karlsbad eenige relequieën van den Fran-
schen ministerpresident Clemenceau liggen
Het waren een tand, vier tandenstokers, een
half afgerookte sigaar en vier witte haren 1
Clemenceau durfde voor de echtheid natuur-
Het gist nog altijd in het bekken van
Vigneux (Frankrijk). Het werk is Maandag
morgen hervat zonder ernstige incidenten.
Vruchteloos doorloopen de stakers de streek
om de werklieden tot staken aan te zetten.
Er is hier en daar gevochten tasschen
stakers en niet-stakers. Er hebben nog een
paar aanhoudingen plaats gehad, waarvan
een met groota moeilijkheden gepaard ging.
De kerel verzette zich als een razende en
was gewapend met een groot mes.
ten gevolge van de thans daarin heerschende
schromelijke verwarring, behoorlijk zullen
zjjn ingericht. Toch is er reeds in zooverre
verbetering merkbaar, dat de grootste hin
derpalen voor een behoorlijke werking van
het departement, de spionnage en do cen
suur, sedert het herstel der grondwet uit den
weg zjjn geruimd.
Op ’t oogenblik zit de onttroonde Sultan
van Marokko nog steeds te Settat, in af
wachting tot hy scheep zal gaan. Waarheen
is nog niet zeker.
De Matin verneemt uit Tanger, dat ver
scheidene leden van het Maghzen, die nog
steeds trouw blijven aan Abd-el-Azis, ver
zekeren, dat de Sultan verlof zou vragen
om naar Damascus te gaan; hij zou echter
stelselmatig weigeren, afstand te doen.
Omtrent den veldslag, die aan de macht
van Abd-el-Azis. wellicht voorgoed, een
einde maakte, wordt uit Casablanca geseind
De Sultan, die op 19 Augustus op twee
dagmarschen van Marakesj was aangekomen,
brak zyn kamp den volgenden ochtend te 3
uur op, om een aanval te doen op de op
standelingen, die op 10 K.M. afstands lagen.
Reeds in het begin van de schermutseling
zag Abd-el-Azis in, dat de stammen, die
hem tot dusverre gevolgd waren, hem in
den steek lieten. Er ontstond een schrome
lijke verwarring, ieder schoot maar luk
raak, zonder na te gaan of hij vriend of
vjjand onder schot nam. Het geschut werd
in positie gebracht, maar de kanonniers
lieten de stukken in den steek en vluchtten
weg met de muildieren van de bespanning.
De Sultan schreeuwde vergeefs bevelen
uit, niemand hoorde ze of volgde ze op, er
heerschte algemeene verwarring. Er waren
zelfs soldaten, die hun eigen makkers dooden,
alleen om zich meester te maken van hunne
paarden, ten einde daarmede op de vlucht
te gaan. In 'wilden galop ging het blinde
lings voort in Noordelijke richting.
Toen den volgenden dag de overblijfselen
van de mehalla’s ter hoogte van de douars
kwamen, werden de soldaten aldaar met
wr.ng van ge
selende
IL,
T Lz.
ren schoorsteen, de donkergroene palmen
met hun breeden bladertooiin de danszaal
de donkere afzetting van het plafond en der
muren tot op manshoogte, de donkergroene
aan boschnimfen en volkssprookjes herinne
rende tapijten, de groote gaskronen met hun
zee van licht; in het kleine boudoir der
vorstin alles echt Chineesch, zwart gelakt
met gouden bloemen en dieren uit de fabel
leer, zwart met goud doorweven zjjde, en
van de zoldering af het zachte licht eener
groote, matgroene hanglamp.
De zalen vulden zich spoedig. Het waren
bijna altyd dezelfde personen die men hier
aanlrof. Alleen vorstin Eristew bezat het
geheim, telkens de een of andere nieuwe
verschijning te voorschijn te tooveren, dit
maal waren het er zelfs twee tegelijk: lord
Trafford, een lange, gedistingeerde Engelsch-
man met onbeweeglijk gelaat, die bij al zijn
voorname grandezza steeds den indruk maakte
te lange armen en beenen te hebben, en mar
kies Roger Esclabon, een der beroemdste
sportslui van Europa, een ware centaurns-
gestalte, middelmatig groot, mager, doch
gespierd. Zijn spaarzaam dun haar was kort
gesneden; hij had diep liggende oogen en
zware wenkbrauwen.
De grondwerkers te Parijs, die uitgesloten
zyn, houden vergadering op vergadering en
schyoen besloten- al hun eischen te hand
haven. De patroons schijnen niet minder
vast besloten.
Dornberg was twee weken lang op zyn
▼rouw verliefd geweest. Daarna was h(j
Sedert de Jong-Turksche beweging in het
Osmaansche Ryk op zoo plotselinge wijze
het herstel der voor dertig jaren reeds inge
voerde Grondwet van Midhad-pasja heeft
doorgedreven, komen in de monarchie de
stemmen niet tot rust, die meenen te moeten
aandringen op invoering eener grohdwet voor
het occupatiegebied, voor Bosnië en Herze-
gowina.
Doch vraagt men, op welke wyze die grond
wet moet zyn ingericht, dan wordt het ant
woord schuldig gebleven. Want in het oc
cupatiegebied stapn de zaken heel anders
dan in een ander land, cn de staatsrechter-
lyke positie van Bosnië en Herzogowina tot
twee volkomen van elkaar onafhankelijke
landen maakt de quaestio der regeerings-
vorm voor dit gebied zoo verbazend moeilijk.
Het^ is een occupatiegebied, dat wil zeggen,
het maakt deel uit van het Turksche Ryk,
doch wordt door de Oostenryksch-Hongaar-
sche Monarchie bestuurd.
Bij het verdrag van Berlijn van 1878
kroeg de Monarchie de opdracht, Bosnië en
de Herzegowina te occupeeren en daar, door
het instellen van een bestuur, orde en rust
te doen ontstaan.
Verder ging de opdracht aan de Monarchie
niet. Wil zy nu aan deze geoccupeerde
landen een grondwet geven, dan wordt hen
zelfbestuur geschonken, autonomie, en daar
door wordt de opdracht van het Congres te
Berlijn te niet gedaan. Hiertoe heeft Oos-
tenryk-Hongarye niet het recht.
Van een nieuwe regeling der toestanden
in Bosnië en de Herzegowina, in den geest
die het staatsrechterlyk begrip eener grond
wet verlangt, kan geen sprake zijn, zoolang
deze landen een occnpatie-gebied vormen.
De instelling van een grondwet, de invoering
van een parlement in Bosnië en Herzegowina,
dat zelfstandig de binnenlandsche aangele
genheden op wetgevende wijze regelt, moet
worden voorafgegaan door de opheffing van
het gedeelte der conventie te Berlyn, waarbij
aan Ooetenryk-Hongarye de occupatie werd
opgedragen. Zoolang dit niet geschied is,
kan in het occupatiegebied geen hndere toe
stand worden ingevoerd, dan thans bestaat.
Óf het occnpatie-gebied moet aan Turkye
worden teruggegeven, wat vrijwel onmogelyk
trotsch op baar als op een fraai paard of
een rashond. Dit hield zoo eenige maanden
aan. Toen begon Holandine hem meer en
meer onverschillig te worden en Dornberg
keerde dan ook al heel spoedig tot zyn vroe
gere gewoonten terug en verwaarloosde zyn
schoone jonge vrouw. Hy ging weder naar
de club, deed aan sport en reisde tweemaal
in de maand naar Berlyn, waar hy tot de
habitné’s behoorde van een speelhol, dat een
paar buitenlanders ten huize van een Itali-
aansche danseres, zekere Lolla Danieli, had
den opgeriebt.
Op zekeren avond was er een thé-dansant
by vorstin Eristew.
Graaf en gravin Dornberg waren de eer
sten die aankwamen zy behoorden trouwens
tot de intieme vrienden des huizes.
„Weder een schoone avond in het voor
uitzicht," sprak Dornberg, terwijl’hy de hand
der vorstin aan zyn lippen bracht. „Bij n is
men steeds gaarnemen gevoelt zich hier
zoo recht onder ons."
De gansche inrichting was hier natuurlijk
vorstelijk. Men zag het dezen vertrekken,
waarin evenveel smaak als pracht heerschte,
aan, dat de vorstin het verstond, alles op
zyn voordeeligst te doen uitkomen. In het
salon de witte tapijten met de matte rozen,
de zwart eikenhouten meubelen met licht
rood fluweel overtrokken, de zwart marme-
Zooals te verwachten was, werd in het
gesprek, dat de Italiaansche Minister van
Buitenlandsche Zaken, Tittoni, had met den
Duitschen staatssecretaris van Buitenlandsche
Zaken, Von Schön, ook de politiek aange
roerd. Wat de nauwe, hechte banden betreft,
die tusschen Duitschland en Italië bestaan,
hierover werd gesproken wat te verwachten
was, nl. dat men zou doorgaan met de vol
komen overeenstemming waarin beide Mo
gendheden in alle tegenwoordige gewichtige
vragen van internationale politiek handelden.
Het schijnt, zoo wordt nit Londen aan het
Berl. Tagebl. geseind, dat de Britsche re
geering niet van zins is zonder meer hare
toestemming te geven tot overdracht van
den Congo-staat aan België. Zy maakt n.l.
hare inwilliging afhankelijk van het geven
van waarborgen door de Belgische regee
ring, dat de kolonie op geheel andere wyze
dan tot dusverre zal worden bestuurd. De
Britsche regeering is n.l. van meening, dat
het bestuur van den Congo-staat tot dus
verre niet alleen is gevoerd in stryd van
alle vriendschapsbetrekkingen, maar ook
onder schending van alle verdragen.
Ghalib Bey, de nieuw benoemde direc-
U)
„Ik beloof u gehoorzaam te zyn," zei El
binghaus. „Wij soldaten zyn aan discipline
gewoon."
„Ik neem derhalve uw opvoeding op mg,
onder voorwaarde dat ge u nimmei^veroor-
looft iets te doen, wat ik u niet uitdruk
kelijk toegestaan heb."
„Myn eerewoord er opEn wanneer moet
het exerceeren van den recruut beginnen P“
„Terstond," antwoordde Holandine. „Kom
my niet meer zoo na dat past u niet.
Leer vóór alles, u op eerbiedigen afstand te
houden, zooals een leerling tegenover zyn
onderwijzer betaamt.”
Nadat Elbinghaus zijn stoel achtétuitge-
schoven had, vroeg hij naief: „Is het zoo
goed, of moet ik nog verder
„Neen, ik ben over u tevreden."
Toen het laatste rijtuig weggereden was,
zat Holandine eenigszins vermoeid in haar
boudoir en Dornberg stak een sigaar aan.
„Je hebt gelijk,” tel hy langzaam, op een
toon die elke gewichtigheid van bet aange
roerde onderwerp uitsloot, „je hebt gelyk,
je het hof te laten maken. Een man speelt
in het gezelschap een belachelijke rol, als
men zyne vrouw in het geheel niet huldigt.
Maar vergun my je er opmerkzaam op te
maken, dat je een fout begaan hebt."
„In welk opzicht P“ vroeg Holandine, even
eens onverschillig.
„Doordat je je door Elbinghaus in de eet
zaal hebt laten leiden. Je hadt Spangen
moeten nemen, hy was de oudste en de meest
gedistingeerde onder de heeren."
„Dat had Spangen moeten weten," ant
woordde Holandine; „het was zyn plicht
geweest my een arm te geven. Op het
oogenblik dat Elbinghaus my dien aanbood,
kon ik hem niet meer afwijzen."
„Dat is zoo," sprak Dornberg; „maareen
anderen keer is het beter, zooals in de groote
steden gebruikelijk is, dat je naar den heer
dien je de voorkeur wilt geven, gaat en zyn
arm neemt."
„Ik zal er op letten," zei Holandine;
„overigens ben ik je dankbaar voor je on
derricht."
Telefoon No. fc’J
ADVERT EN TIEN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advert ent iën tot 1
