idel. I I J I Ji •I 1 THEE. jfl No. 10737. Onder Ons. Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken. Vrijdag 38 Augustus 1908. Buitenlandse!! Overzicht. FEUILLETON. tap meer. «'J tl i 1 NZORG< ITS. ZONEN, ,w« 11 47ste Jaargang. 1 laar Moelai Hafid zon zijn Verspreide Berichten. om een (Wordt vervolgd.) Naar het Duitsch. ten doel om huishoudelijke reel noodigte aan niingo- i te verkoopen. imt geheel ten leniging r van het Coza poe 'atis toege- I in van IHUI8. 'IJS GOUDA tr.ng van gc- elende L, r Lx. dubbele flesch gte, Zaltbommel terdam. 5«- Gin. Botterdam t> werk. 10. Ueiwegsteeg. IK te letten ucery Lane, 172 Engeland doende middel itenboek gratis or doen, maar U direct naar Teletot n No, S3. De Uitg-ave dezer Courant geschiedt dagelijk met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is 1.25, franco per post 1.70. Afzonderlijke Nommers V IJ F C E N T E N. rorden afgei e- pakjes van vijj een Ned. ons a Nommer e. nevenstaand Wet gedepr- Een der bevelhebbers van Abdoel-Asiz, Boe Aoeda, die volgens een bericht in de Duitsche bladen n: overgeloopen, blylt thans in goede orde met zjjn troepen te zijn afgetrokken naar de kuststad Arsila. Hoewel het bericht van zijn overgang naar Moelai Hafid das onjuist was, is toch mot hem de laatste aanvoerder van Abdoel-Asiz uit hot binnenland van Ma rokko verdwenen. wilde hjj met haar klinken. „Dat is De Times verneemt uit Tandzjer, dat de vertegenwoordigers der mogendheden te Tandzjer kennis hebben gekregen, dat Moelai Hafid het verdrag van Algeciras en do schuld van het magzen erkent, maar een streng onderzoek van Abd-el-Azis’ eigen schulden verlangt. Dé Times meldt verder, dat de pasja van Tandzjer een goed middel heeft bedacht om de bevolking te verzoenen met de Fransche en Spaansche politie, over wier aanblijven na de afzwering van Abd-el-Azis men teleur gesteld was. Do pasja zei, dat die politie io dienst is van den sultan van Marokko, en dat ieder, die het een Europeesche macht noemt, openlik gegeeseld zal worden. Raisoeli, die bjj El Menebhi kwam om hem te zeggen, dat de stammen om Tandzjer dio politie afgedankt wenschte te zien en zelf wel voor de orde konden zorgen, kreeg den wind van voren. n 1 woordde I aardigheid te doen.’ „Wat dan?” 'vroeg Holandine, nieuwsgie rig gemaakt. „Uit den klank dien de glazen geven, kan men opmaken, in hoeverre men op een weer klank in de ziel mag hopen.” afstand van Alula in ruil voor Kisimayoe, maar door de onhandigheid van den Ita- Jiaanscben diplomaat kwam deze ruil, naar men thans in Italië erkent, gelukkig niet tot stand. Zooals men weten zal, liet de toestand in Italiaansch Somaliland nog al wat te wen- schen en zag het bestuur zich genoodzaakt over te gaan tot troepenvermeerdering, om geregelde toestanden in het gewest in het leven te roepen. Drieduizend man hebben thans den lin keroever van de Djoeba bezet, die do grens lijn vormt tusschen Italiaansch Somaliland en Britsch Oost-Afrika, terwijl thans maat regelen worden getroffen om de havens Obbia, Rao-Hajun en het hiervoren genoemde Alula te bezetten, in elke waarvan een resident zal worden geplaatst. Volgens de dikwijls goedingelichte Echo de Paris zou de Fransche regeering .besloten zijn om, totdat Moeley Hafid eenstemmig door de mogendheden is erkend, in Marokko de strengste neutraliteit in acht te nemen. Wat Abdoel-Asiz betreft, indien hij er aan mocht denken om den strijd nog voort te zetten, zou Frankrijk hem daarin niet tegen werken, doch hem ook niet steunen. Omtrent de vraag of het Oostenryksche ministerie, ondanks den tegenstand uit agra rische kringen tegen het Servisch Oosten- rjjksche handelsverdrag, dit verdrag met 1 September van kracht zal laten worden, verkeert men noch in het onzekere. Het schijnt zeker, dat een paar leden van het ministerie tegen het verdrag zijn. Ook in anti-semietische kringen bracht het vraagstuk van dit verdrag oneenigheid tasschen de agrarische en niet-agrarische elementen in deze partij. Eergisteren werd daarop op het stadhuis te Weenen, in het bijzijn van Longer en an dere leiders een bestuursvergadering ge houden, waarop het geschil werd bijgelegf) in een voor het handelsverdrag gunstigen zin. Voornamelijk de overweging, dat de ver kiezingen voor den Neder-Oostenrjjkschen landdag op handen waren en dat alsdan oneenigheid op nadeel voor de party kon uitloopen, heeft er toe bijgedragen dat deze schikking tot stand kwam. 15) De arendsneus boven den zwarten knevel en zyn bruine tint, die hjj van de leeuwen jachten in Algerije had overgehouden, gaven hem iets energieks. De markies had terstond Holandine ont dekt en haar zijn opmerkzaamheid gewijd. Zjj maakte met hem den eersten dans. Daar na ging zjj van den eenen arm in den anderen over. Het liefst danste zij echter met Elbing- haus. De dansen met hem schenen geen einde te willen nemen. De graaf dacht er niet aan, de schoone danseres, die zoo fee der aan zjjn borst rustte, wier zachte adem hij voelde, vrij te laten eer zjj zelve het teeken daartoe gaf. En het was haar zoo eigenaardig wel te moede, als zjj, half geleid en half gedragen, in de armen van dien grooten, sterken man door de zaal zweefde. Zoo weinig indruk Elbinghaus anders op haar maakte, in die oogenblikken evenwel was hjj gevaarlijk voor haar, en dit gevaar nam van minuut tot minuut toe. Hoe betooverend werkte al die glans van zjjde, fluweel en licht om haar hoen, het ruischen der japonnen en de heerlijke, vroo- Ijjk zwaarmoedige tonen der walsen van Strauss! Iets aanlokkelijks lag er in, iets droomerigs, in slaap wiegends, dat van lie verlede ook de strengheid, de deugd, ja elke bedenking dreigde te doen insluimeren. Onzichtbare, zachte, streelende handen schenen naar haar te reiken, het klonk haar in de ooren als feeëngezang het begon haar te duizelen. Zjj rukte zich plotseling bjjna met geweld los, deed oeöige schreden en zonk op een stoel neer. Terwjjl zjj nog zwaar ademde, naderde Dornberg haar. Zy zag hem met haar groote, blauwe oogen vreemd aan. „Ik weet niet,” mompelde zjj, „de atmos feer van een bal schijnt mjj in tegenspraak met onze begrippen over zeden, ja zelfs ge vaarlijk.” Dornberg keek haar verwonderd aan. „Is het niet verkeerd,” ging zy voort, „zich aan aller oogen in een gedecolleteerd toilet prjjs te geven, en in de armen van een man te rasten, die onze echtgenoot niet is, by den klank eener muziek, die ons dreigt te bedwelmen? En anders zyn wjj zoo preutsch gehuwde vrouwen moesten niet dansen.” Wat komt u in den zin?" zeide zjj naïef. <1 Is geen mode meer. Als Dornberg het zag, zou hjj er ons op attent maken.” ,Er is veel, wat tegen de mode is,” ant- srdda Elbinghaus; „bet is echter -- M tn rlnan De Griekscho pers toont in den laatsten tjjd een zekore onrust over het lot der stam- genooton in Macedonië en het optreden der jong-Turken. De bladen doen uitkomen, dat men in Griekenland met het streven der jong-Turken sympathiseert en dat de Grieken zoowel in als buiten Turkjje de jong-Turken wenschen te steunen, maar zy maken zich toch eenigszins ongerust over de houding, welke het jong-Turksche comité aanneomt tegenover de Macedonische Bulgaren en in het byzonder de vroegere komitadji’s. Daarom maken zy het jong-Turksche comité er op opmerkzaam, dat een al te toegevendo hou ding tegenover het oxarcbistische streven (dat lijnrecht tegenover de Grieksche belan gen staat) de Grieken niet onverschillig kan laten. De Grieksche bladen zeggen, dat ze zich heel goed kunnen voorstellen, dat da jong-Turken, met het oog op de handhaving der rust, een schikking willen treffen met het Balgaarsche element, maar ze mogen daarin niet zoo ver gaan, dat het geschiedt ten koste van de Grieken. Het Hellenisme, zoo zegt een Atheensch blad, beeft gemeen schappelijke belangen met Turkjje, maar het zou gedwongen zyn voor zich zelf te gaan zorgen, als op deze gemeenschap van be langen, tegen do wenschen der Grieken, door de toegevende houding van^de jong-Turken tegenover de Bulgaten, storend werd inge werkt. rtroffen welbekend tbridumerk): radicale en ran alle, zelfs kige »enuw- ontstaan door igdigen leeft yd zwakte, Bleek Hoofdpjjn Maagpyn - i vermogen nz. Uit- <4 Frankrijk. Weder is een uitnemend Franscb geleerde heengegaan do 56 jarige Henri Becquerel, blijvend secretaris van de Academie van (iOIMIIE (iOlWIVT. Reuter seint uit Konstantinopel, d.d. 26 Aug.: De Provos bevat berichten uit Ana- tolië en in ’t byzonder uit Nigde in de villayet Konia, volgens welke.de Mahome- danen dreigen de Christenen te vermoorden. De Turksche bladen geven bijzonderhe den betreffende het incident dat zich te Broussa moet hebben voorgedaan, en dat is uitgei,okt door vrijgelaten misdadigers. De betoogers zouden de ruiten van den Konak hebben ingeworpen. Men zegt dat by een botsing met de troe pen te Bröussa vijftig personen gewond zijn. De ministerraad besloot den commandant der gendarmerie te Broussa en andere aan stokers van de ongeregeldheden in hechtenis te doen nemen en naar Konstantinopel te doen overbrengen. Volgens de laatste berich ten is de orde in de stad hersteld. Reuter seint uit Parijs, d.d. 26 Aug.: In politieke kringen ziet men den toestand Marokko kalm in. Men is doordrongen i de noodzakelijkheid om niet voorbarig een gedachtenwisseling uit te lokken over de er kenning van Moelai Hafid tot Sultan, daar men van meening is, dat een mogendheid, die niet een gereserveerde houding zou aan nemen, haar verantwoordelijkheid zou over haasten. Moelai Hafid Leeft de medewerking der mogendheden, die de Akte van Algeciras hebben onderteekend, noodig. Werd hjj voorbarig erkend, dan zou bet misschien te laat zyn om van hem de noodigc waarborgen te verkrijgen voor de inachtneming der Akte van Algeciras en de mogendheid, die tot deze erkenning het initiatief zou hebben ge nomen, zou in zeker opzicht verantwoorde lijk zyn tegenover haar medeonderteekenaars voor de uitvoering van latere verbintenissen, door Marokko tegenover Europa aangegaan. Onder deze omstandigheden lijkt het ver kieslijk den loop der gebeurtenissen niet te overhaasten en deze zienswijze is, verzekert men uit goede bron, die van alle mogend heden. orden in Koffie Absint, Bier, voedsel zonder dat de dronk- f weet •OEDERbe- eigenschap om drinken van :r. wijn, absint inkaard op te POE- onopgemerkt zuster of de lem toe kan zonder dat het loeft te weten n heeft. It het huiselijk eld, duizenden ;ered, en deze tige leden der ig persoon op i gelukkig ge roet menig jaar enaard poeder en, die daartoe mkbetuigingen t gewaarborgd •espondentie In ijgbaar in alle öt, te Gouda Aan het feestmaal van de Duitsche „School- schipyereeniging” te München heeft prins Ludwig van Beieren een redevoering ge houden, waarin hjj weer eens duidelijk heeft uiteengezet, welke grieven Zuid-Duitschland kan doen gelden tegen Pruisen. De Beiersche regeering moest, om de kanaliseering van de Main tot Aschaffenburg te kunnen tot stand brengen, toestemmen in de door Prui sen geëischte algemeeno invoering van scheep vaartrechten, hoewel de regeering tegen die rechten is. Dat is twee jaren geleden, on nog steeds komt men niet verder. De scheep vaartrechten zyn niet geregeld en voor de kanaliseering van do Main van Offenbach tot Aschaffenburg is nog geen spade in den grond gesloken. Dit gaf prins Ludwig aan leiding kras op te treden tegen de verwaar- loozing der belangen van bet zuiden. Het zuiden, zoo zeide hjj, verlangt waterwegen; maar aan dat verlangen wordt op zeer on volkomen wijze tegemoet gekomen. „En'daarom verzoek ik den heeren uit het noorden ons te steunen, opdat aan dien toestand eindeljjk een einde komen zal. Gis teren is hier gesproken over de Mainlinie. Ik ben bljj, dat die voor 38 jaren is afge schaft; maar ik wilde dat de Mainlinie, die thans noord en zuid scheidt, eveneens weg was. En dat is slechts een kleinigheid, een strook van Offenbach tot Aschaffenburg. Streef er naar, dat dit stuk wordt aange legd, om het even of scheepvaartrechten worden ingevoerd of niet, maar straf de Beieren er niet voor, als om andere redenen de scheepvaartrechten nog niet kunnen wor den ingevoerd.” Krachtig drong de prins erop aan, dat deze en andere grieven van Zuid-Duitsch- land zouden worden weggenomen, opdat Beieren eindelijk door waterwegen aan het geheele Duitsche Ryk zal zyn aangesloten. Maar de Pruisische agrariërs zjjn tegen den aanleg van bet Middellandkanaab; en als die er tegen zjjn komt het niet, al wil Beieren het* nog zoo graag. De Italiaansche regeering is voornemens om, wanneer het parlement weder zal zjjn bijeengekomen, een belangrjjk crediet te vragen voor do inrichting van een haven te Alula, aan den ingang van de Golf van Aden, welke bestemd zou zjjn om te concur- reeren met Aden. Alula heeft een ideale ligging als aanleg- haven voor de schepen, die naar Zuid- Afrika gaan of van daar langs het kanaal van Suez terugkeeren. Twee of drie jaar geleden voerde de Italiaansche regeering met de Engelsche onderhandelingen over den „Je hebt wonderljjke begrippen,” ant woordde Dornjjorg, de schouders ophalende. Holandine gevoelde opnieuw, hoe hjj haar in het minst niet begreep. Zjj was op dit oogenblik waarljjk vertoornd op hem, en toen Elbinghaus haar weder voor een nieuwen dans vroeg, stond zjj vlug op en legde zich Voor de eerste maal met een haar bewuste coquetterie in zyn armen. Zjj gaf ..het op, de wereld te willen veranderen. Waarom ook Als het haar man hetzelfde was, bleef het haar ook om ’t oven zjj genoot thans de bekoring van den dans, terwjjl de donkere oogen van den markies Von Escablon met de verrukking van een kenner op haar rustten. Het souper werd in doorloopendo zalen aan kleine tafels gebruikt Het was een bekoorlijke inrichting, die vorstin Eristew alle eer aandeedwant hierdoor was het mogelyk, dat de etiquette ten opzichte van de keuze der plaatsen niet behoefde mee te spreken, en dat de paren zich naar eigen smaak en de keuze van het oogenblik kon den vormen. Holandine had met Elbinghaus aan dezelfde tafel plaats genomen, waaraan markies Von Esclabon en vorstin Eristew zaten. Thans hoorde zjj tegenover zich zacht over haar spreken. „Zjj is werkelyk charmant", zei de vorstin. „Ik begrjjp haar man niet." „De gehuwde mannen, vorstin," merkte Esclabon op, „zjjn allen gely’k. Als ze maar naar Parjjs wilde komen, wjj zullen er wel zorg voor dragen, dat zjj zich amuseert? Zoo ver was het dus reeds, dacht Holan dine, dat men van een ongelukkig huweljjk sprak, zonder dat zjj zelf nog tot dit bewust zijn gekomen was. Had zjj liet recht zich teleurgesteld te gevoelen, daar alles precies zoo uitkwam als zjj het eigenlyk verwacht had Nu heette bet, ’t juk verstandig en opgeruimd te dragen. Ja, zjj was besloten het met rozen te bekransen, dat juk. Zjj nam het schuimende champagneglas, bief het omhoog en dronk de vorstin en den markies toe. Daarna wendde zjj zich tot Elbinghaus. Hjj maakte een beweging, als Telefoon No. S3 A I) V ER TENTI EN worden geplaatst van 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Inzending van Advertentiën tot I uur des midd.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1908 | | pagina 1