idel.
I
I
J I
Ji
•I
1 THEE.
jfl
No. 10737.
Onder Ons.
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
Vrijdag 38 Augustus 1908.
Buitenlandse!! Overzicht.
FEUILLETON.
tap
meer.
«'J
tl
i 1
NZORG<
ITS.
ZONEN,
,w«
11
47ste Jaargang.
1
laar Moelai Hafid zon zijn
Verspreide Berichten.
om een
(Wordt vervolgd.)
Naar het Duitsch.
ten doel om
huishoudelijke
reel noodigte
aan niingo-
i te verkoopen.
imt geheel ten
leniging
r van het
Coza poe
'atis toege-
I in
van
IHUI8.
'IJS GOUDA
tr.ng van gc-
elende
L,
r Lx.
dubbele flesch
gte, Zaltbommel
terdam.
5«-
Gin. Botterdam
t> werk.
10.
Ueiwegsteeg.
IK te letten
ucery Lane,
172 Engeland
doende middel
itenboek gratis
or doen, maar
U direct naar
Teletot n No, S3.
De Uitg-ave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is 1.25, franco per
post 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F C E N T E N.
rorden afgei e-
pakjes van vijj
een Ned. ons
a Nommer e.
nevenstaand
Wet gedepr-
Een der bevelhebbers van Abdoel-Asiz,
Boe Aoeda, die volgens een bericht in de
Duitsche bladen n:
overgeloopen, blylt thans in goede orde met
zjjn troepen te zijn afgetrokken naar de
kuststad Arsila. Hoewel het bericht van zijn
overgang naar Moelai Hafid das onjuist
was, is toch mot hem de laatste aanvoerder
van Abdoel-Asiz uit hot binnenland van Ma
rokko verdwenen.
wilde hjj met haar klinken.
„Dat is
De Times verneemt uit Tandzjer, dat de
vertegenwoordigers der mogendheden te
Tandzjer kennis hebben gekregen, dat Moelai
Hafid het verdrag van Algeciras en do schuld
van het magzen erkent, maar een streng
onderzoek van Abd-el-Azis’ eigen schulden
verlangt.
Dé Times meldt verder, dat de pasja van
Tandzjer een goed middel heeft bedacht om
de bevolking te verzoenen met de Fransche
en Spaansche politie, over wier aanblijven
na de afzwering van Abd-el-Azis men teleur
gesteld was. Do pasja zei, dat die politie
io dienst is van den sultan van Marokko,
en dat ieder, die het een Europeesche macht
noemt, openlik gegeeseld zal worden.
Raisoeli, die bjj El Menebhi kwam om hem
te zeggen, dat de stammen om Tandzjer dio
politie afgedankt wenschte te zien en zelf
wel voor de orde konden zorgen, kreeg den
wind van voren.
n 1
woordde I
aardigheid te doen.’
„Wat dan?” 'vroeg Holandine, nieuwsgie
rig gemaakt.
„Uit den klank dien de glazen geven, kan
men opmaken, in hoeverre men op een weer
klank in de ziel mag hopen.”
afstand van Alula in ruil voor Kisimayoe,
maar door de onhandigheid van den Ita-
Jiaanscben diplomaat kwam deze ruil, naar
men thans in Italië erkent, gelukkig niet
tot stand.
Zooals men weten zal, liet de toestand in
Italiaansch Somaliland nog al wat te wen-
schen en zag het bestuur zich genoodzaakt
over te gaan tot troepenvermeerdering, om
geregelde toestanden in het gewest in het
leven te roepen.
Drieduizend man hebben thans den lin
keroever van de Djoeba bezet, die do grens
lijn vormt tusschen Italiaansch Somaliland
en Britsch Oost-Afrika, terwijl thans maat
regelen worden getroffen om de havens
Obbia, Rao-Hajun en het hiervoren genoemde
Alula te bezetten, in elke waarvan een
resident zal worden geplaatst.
Volgens de dikwijls goedingelichte Echo de
Paris zou de Fransche regeering .besloten
zijn om, totdat Moeley Hafid eenstemmig door
de mogendheden is erkend, in Marokko de
strengste neutraliteit in acht te nemen.
Wat Abdoel-Asiz betreft, indien hij er aan
mocht denken om den strijd nog voort te
zetten, zou Frankrijk hem daarin niet tegen
werken, doch hem ook niet steunen.
Omtrent de vraag of het Oostenryksche
ministerie, ondanks den tegenstand uit agra
rische kringen tegen het Servisch Oosten-
rjjksche handelsverdrag, dit verdrag met 1
September van kracht zal laten worden,
verkeert men noch in het onzekere.
Het schijnt zeker, dat een paar leden van
het ministerie tegen het verdrag zijn.
Ook in anti-semietische kringen bracht het
vraagstuk van dit verdrag oneenigheid
tasschen de agrarische en niet-agrarische
elementen in deze partij.
Eergisteren werd daarop op het stadhuis
te Weenen, in het bijzijn van Longer en an
dere leiders een bestuursvergadering ge
houden, waarop het geschil werd bijgelegf)
in een voor het handelsverdrag gunstigen
zin.
Voornamelijk de overweging, dat de ver
kiezingen voor den Neder-Oostenrjjkschen
landdag op handen waren en dat alsdan
oneenigheid op nadeel voor de party kon
uitloopen, heeft er toe bijgedragen dat deze
schikking tot stand kwam.
15)
De arendsneus boven den zwarten knevel
en zyn bruine tint, die hjj van de leeuwen
jachten in Algerije had overgehouden, gaven
hem iets energieks.
De markies had terstond Holandine ont
dekt en haar zijn opmerkzaamheid gewijd.
Zjj maakte met hem den eersten dans. Daar
na ging zjj van den eenen arm in den anderen
over. Het liefst danste zij echter met Elbing-
haus. De dansen met hem schenen geen
einde te willen nemen. De graaf dacht er
niet aan, de schoone danseres, die zoo fee
der aan zjjn borst rustte, wier zachte adem
hij voelde, vrij te laten eer zjj zelve het
teeken daartoe gaf.
En het was haar zoo eigenaardig wel te
moede, als zjj, half geleid en half gedragen,
in de armen van dien grooten, sterken man
door de zaal zweefde. Zoo weinig indruk
Elbinghaus anders op haar maakte, in die
oogenblikken evenwel was hjj gevaarlijk voor
haar, en dit gevaar nam van minuut tot
minuut toe.
Hoe betooverend werkte al die glans van
zjjde, fluweel en licht om haar hoen, het
ruischen der japonnen en de heerlijke, vroo-
Ijjk zwaarmoedige tonen der walsen van
Strauss! Iets aanlokkelijks lag er in, iets
droomerigs, in slaap wiegends, dat van lie
verlede ook de strengheid, de deugd, ja elke
bedenking dreigde te doen insluimeren.
Onzichtbare, zachte, streelende handen
schenen naar haar te reiken, het klonk haar
in de ooren als feeëngezang het begon
haar te duizelen. Zjj rukte zich plotseling
bjjna met geweld los, deed oeöige schreden
en zonk op een stoel neer. Terwjjl zjj nog
zwaar ademde, naderde Dornberg haar. Zy
zag hem met haar groote, blauwe oogen
vreemd aan.
„Ik weet niet,” mompelde zjj, „de atmos
feer van een bal schijnt mjj in tegenspraak
met onze begrippen over zeden, ja zelfs ge
vaarlijk.”
Dornberg keek haar verwonderd aan.
„Is het niet verkeerd,” ging zy voort,
„zich aan aller oogen in een gedecolleteerd
toilet prjjs te geven, en in de armen van
een man te rasten, die onze echtgenoot niet
is, by den klank eener muziek, die ons dreigt
te bedwelmen? En anders zyn wjj zoo
preutsch gehuwde vrouwen moesten niet
dansen.”
Wat komt u in den zin?" zeide zjj naïef.
<1 Is geen mode meer. Als Dornberg het
zag, zou hjj er ons op attent maken.”
,Er is veel, wat tegen de mode is,” ant-
srdda Elbinghaus; „bet is echter --
M tn rlnan
De Griekscho pers toont in den laatsten
tjjd een zekore onrust over het lot der stam-
genooton in Macedonië en het optreden der
jong-Turken. De bladen doen uitkomen, dat
men in Griekenland met het streven der
jong-Turken sympathiseert en dat de Grieken
zoowel in als buiten Turkjje de jong-Turken
wenschen te steunen, maar zy maken zich
toch eenigszins ongerust over de houding,
welke het jong-Turksche comité aanneomt
tegenover de Macedonische Bulgaren en in
het byzonder de vroegere komitadji’s. Daarom
maken zy het jong-Turksche comité er op
opmerkzaam, dat een al te toegevendo hou
ding tegenover het oxarcbistische streven
(dat lijnrecht tegenover de Grieksche belan
gen staat) de Grieken niet onverschillig kan
laten. De Grieksche bladen zeggen, dat ze
zich heel goed kunnen voorstellen, dat da
jong-Turken, met het oog op de handhaving
der rust, een schikking willen treffen met
het Balgaarsche element, maar ze mogen
daarin niet zoo ver gaan, dat het geschiedt
ten koste van de Grieken. Het Hellenisme,
zoo zegt een Atheensch blad, beeft gemeen
schappelijke belangen met Turkjje, maar het
zou gedwongen zyn voor zich zelf te gaan
zorgen, als op deze gemeenschap van be
langen, tegen do wenschen der Grieken, door
de toegevende houding van^de jong-Turken
tegenover de Bulgaten, storend werd inge
werkt.
rtroffen
welbekend
tbridumerk):
radicale en
ran alle, zelfs
kige »enuw-
ontstaan door
igdigen leeft yd
zwakte, Bleek
Hoofdpjjn
Maagpyn -
i vermogen
nz. Uit-
<4
Frankrijk.
Weder is een uitnemend Franscb geleerde
heengegaan do 56 jarige Henri Becquerel,
blijvend secretaris van de Academie van
(iOIMIIE (iOlWIVT.
Reuter seint uit Konstantinopel, d.d. 26
Aug.: De Provos bevat berichten uit Ana-
tolië en in ’t byzonder uit Nigde in de
villayet Konia, volgens welke.de Mahome-
danen dreigen de Christenen te vermoorden.
De Turksche bladen geven bijzonderhe
den betreffende het incident dat zich te
Broussa moet hebben voorgedaan, en dat is
uitgei,okt door vrijgelaten misdadigers. De
betoogers zouden de ruiten van den Konak
hebben ingeworpen.
Men zegt dat by een botsing met de troe
pen te Bröussa vijftig personen gewond zijn.
De ministerraad besloot den commandant
der gendarmerie te Broussa en andere aan
stokers van de ongeregeldheden in hechtenis
te doen nemen en naar Konstantinopel te
doen overbrengen. Volgens de laatste berich
ten is de orde in de stad hersteld.
Reuter seint uit Parijs, d.d. 26 Aug.: In
politieke kringen ziet men den toestand
Marokko kalm in. Men is doordrongen i
de noodzakelijkheid om niet voorbarig een
gedachtenwisseling uit te lokken over de er
kenning van Moelai Hafid tot Sultan, daar
men van meening is, dat een mogendheid,
die niet een gereserveerde houding zou aan
nemen, haar verantwoordelijkheid zou over
haasten.
Moelai Hafid Leeft de medewerking der
mogendheden, die de Akte van Algeciras
hebben onderteekend, noodig. Werd hjj
voorbarig erkend, dan zou bet misschien te
laat zyn om van hem de noodigc waarborgen
te verkrijgen voor de inachtneming der Akte
van Algeciras en de mogendheid, die tot
deze erkenning het initiatief zou hebben ge
nomen, zou in zeker opzicht verantwoorde
lijk zyn tegenover haar medeonderteekenaars
voor de uitvoering van latere verbintenissen,
door Marokko tegenover Europa aangegaan.
Onder deze omstandigheden lijkt het ver
kieslijk den loop der gebeurtenissen niet te
overhaasten en deze zienswijze is, verzekert
men uit goede bron, die van alle mogend
heden.
orden in Koffie
Absint, Bier,
voedsel zonder
dat de dronk-
f weet
•OEDERbe-
eigenschap om
drinken van
:r. wijn, absint
inkaard op te
POE-
onopgemerkt
zuster of de
lem toe kan
zonder dat het
loeft te weten
n heeft.
It het huiselijk
eld, duizenden
;ered, en deze
tige leden der
ig persoon op
i gelukkig ge
roet menig jaar
enaard poeder
en, die daartoe
mkbetuigingen
t gewaarborgd
•espondentie In
ijgbaar in alle
öt, te Gouda
Aan het feestmaal van de Duitsche „School-
schipyereeniging” te München heeft prins
Ludwig van Beieren een redevoering ge
houden, waarin hjj weer eens duidelijk heeft
uiteengezet, welke grieven Zuid-Duitschland
kan doen gelden tegen Pruisen. De Beiersche
regeering moest, om de kanaliseering van
de Main tot Aschaffenburg te kunnen tot
stand brengen, toestemmen in de door Prui
sen geëischte algemeeno invoering van scheep
vaartrechten, hoewel de regeering tegen die
rechten is. Dat is twee jaren geleden, on
nog steeds komt men niet verder. De scheep
vaartrechten zyn niet geregeld en voor de
kanaliseering van do Main van Offenbach
tot Aschaffenburg is nog geen spade in den
grond gesloken. Dit gaf prins Ludwig aan
leiding kras op te treden tegen de verwaar-
loozing der belangen van bet zuiden. Het
zuiden, zoo zeide hjj, verlangt waterwegen;
maar aan dat verlangen wordt op zeer on
volkomen wijze tegemoet gekomen.
„En'daarom verzoek ik den heeren uit
het noorden ons te steunen, opdat aan dien
toestand eindeljjk een einde komen zal. Gis
teren is hier gesproken over de Mainlinie.
Ik ben bljj, dat die voor 38 jaren is afge
schaft; maar ik wilde dat de Mainlinie, die
thans noord en zuid scheidt, eveneens weg
was. En dat is slechts een kleinigheid, een
strook van Offenbach tot Aschaffenburg.
Streef er naar, dat dit stuk wordt aange
legd, om het even of scheepvaartrechten
worden ingevoerd of niet, maar straf de
Beieren er niet voor, als om andere redenen
de scheepvaartrechten nog niet kunnen wor
den ingevoerd.”
Krachtig drong de prins erop aan, dat
deze en andere grieven van Zuid-Duitsch-
land zouden worden weggenomen, opdat
Beieren eindelijk door waterwegen aan het
geheele Duitsche Ryk zal zyn aangesloten.
Maar de Pruisische agrariërs zjjn tegen
den aanleg van bet Middellandkanaab; en
als die er tegen zjjn komt het niet, al wil
Beieren het* nog zoo graag.
De Italiaansche regeering is voornemens
om, wanneer het parlement weder zal zjjn
bijeengekomen, een belangrjjk crediet te
vragen voor do inrichting van een haven te
Alula, aan den ingang van de Golf van
Aden, welke bestemd zou zjjn om te concur-
reeren met Aden.
Alula heeft een ideale ligging als aanleg-
haven voor de schepen, die naar Zuid-
Afrika gaan of van daar langs het kanaal
van Suez terugkeeren. Twee of drie jaar
geleden voerde de Italiaansche regeering met
de Engelsche onderhandelingen over den
„Je hebt wonderljjke begrippen,” ant
woordde Dornjjorg, de schouders ophalende.
Holandine gevoelde opnieuw, hoe hjj haar
in het minst niet begreep. Zjj was op dit
oogenblik waarljjk vertoornd op hem, en toen
Elbinghaus haar weder voor een nieuwen
dans vroeg, stond zjj vlug op en legde zich
Voor de eerste maal met een haar bewuste
coquetterie in zyn armen. Zjj gaf ..het op,
de wereld te willen veranderen. Waarom
ook Als het haar man hetzelfde was, bleef
het haar ook om ’t oven zjj genoot thans
de bekoring van den dans, terwjjl de donkere
oogen van den markies Von Escablon met
de verrukking van een kenner op haar
rustten.
Het souper werd in doorloopendo zalen
aan kleine tafels gebruikt Het was een
bekoorlijke inrichting, die vorstin Eristew
alle eer aandeedwant hierdoor was het
mogelyk, dat de etiquette ten opzichte van
de keuze der plaatsen niet behoefde mee te
spreken, en dat de paren zich naar eigen
smaak en de keuze van het oogenblik kon
den vormen. Holandine had met Elbinghaus
aan dezelfde tafel plaats genomen, waaraan
markies Von Esclabon en vorstin Eristew
zaten. Thans hoorde zjj tegenover zich zacht
over haar spreken.
„Zjj is werkelyk charmant", zei de vorstin.
„Ik begrjjp haar man niet."
„De gehuwde mannen, vorstin," merkte
Esclabon op, „zjjn allen gely’k. Als ze maar
naar Parjjs wilde komen, wjj zullen er wel
zorg voor dragen, dat zjj zich amuseert?
Zoo ver was het dus reeds, dacht Holan
dine, dat men van een ongelukkig huweljjk
sprak, zonder dat zjj zelf nog tot dit bewust
zijn gekomen was. Had zjj liet recht zich
teleurgesteld te gevoelen, daar alles precies
zoo uitkwam als zjj het eigenlyk verwacht
had Nu heette bet, ’t juk verstandig en
opgeruimd te dragen. Ja, zjj was besloten
het met rozen te bekransen, dat juk.
Zjj nam het schuimende champagneglas,
bief het omhoog en dronk de vorstin en den
markies toe. Daarna wendde zjj zich tot
Elbinghaus. Hjj maakte een beweging, als
Telefoon No. S3
A I) V ER TENTI EN worden geplaatst van
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentiën tot I uur des midd.