ndel. ira, EN DW1 !RN, Gouda. looping ïVwwws- en Advertentieblad roor Gouda en Omstreken. loegen”. ber 1908 oorstelling jtte Ensemble. (MART Jr. Dinsdag 22 September 1908. No. 10747. 47ste Jaargang. Buitenlandse!) Overzicht. ijk, i FEUILLETON. HTS. 4 en Water, OxxcLer Oxxs. KAN, S” Gouda. <4 van t geldig). BESTUUR. I watiteiten. i. V ten werk. NG, Directeur iollanil” .Cru- >dr<jven. EON en LEO MEESTER. ÉHAR. H. VAN DER REN jn omschreven itember te ver- [AN voormeld. ‘rdam 60 maal oerd. 85) .Ge voort, te Haastrecht 67. 30. Kleiwogsteeg. I MEISJES snaren op de or H.H. Leden, f h o v e n en Naar het Daitsch. fiOWHE COURANT Verder kan ik uw bereden verkenners niet bewonderen. Zy maken veel drukte, maar schijnen niet te begrijpen wat van hen ge vraagd wordt, zy blijven meestal veel te veel aan de bataljons hangen. Herhaaldelijk ben ik in de gelegenheid geweest bevelen te hooren geven en dan trof mij altijd de correctheid en stipte dui delijkheid, waarmede de officieren van eiken rang, zonder onderscheid, aangaven wat zij wilden en wat de bedoeling was. Ik heb tot mijn groote verbazing gezien hoe onder officieren -en zelfs korporaals opdrachten uit voerden, waarmede men by ons slechts offi cieren belast. De groote bevattelijkheid van nw gegraduceerden, het gemak en de vlug heid waarmede zy van de kaart lezen, do handigheid die zy als by instinct hebben om gebruik to maken van alle mogelyke voor- deelen, welke het terrein biedt, maken, dat uw kader een uitmuntende kracht is. Uw compagnieën kunnen in het gevecht al hun officieren verliezen, zonder dat dat hun élan gebroken zal worden. 'oorradig, ver- Sociëteit. ZONDAG 27 per pl. Telefoon Mo. ft3 A I) V E R T E N T I E N worden gepl iatst 15 regels a 50 Centen; iedere regel meer 10 Centen. Groote letters worden berekend naar plaatsruimte. Inzending van Advertentién tot I uur midd. EMBER 1908, iet Hotel „DE Ida, van: ENenGROND Men herinnert zich den moord op mevrouw Lnard, ruim drie weken geleden. Zy en haar man de gepensioneerde generaal Lnard hadden ’s middags in een bosch, niet ver van hun huis in Kent, te Ighth.im by Se venoaks, gewandeld. De generaal liet haar toen alleen in een paviljoen, terwyl hy iets verder op een golfvcld moest wezen. Zy zouden elkander thuis troffen. Toen zy niet kwam, ging de generaal kyken en vond zyn vrouw in het paviljoen doodgeschoten liggen. Haar hond lekte haar wonden. De ringen waren van haar vingers gerukt, de zak met de beurs uit haar japon gesneden. Van den moordenaar is, zoover het publiek weet, niets ontdekt. Eon groote week geleden wekte een brief van gen. Lnard aan de bladen opzien: hy vroeg of ’t niet tyd was, de buitens te zuiveren van de landloopers, die uit wanhoop gedreven tot de ergste daden kunnen komen. En Zaterdagochtend heeft de oude man zich by Maidstone voor een trein geworpen. De zelfmoord is gebleken, wel overlegd te zyn. Hy logeerde by een vriend. De generaal zegt in een achtergelaten schriftuur, dat hij do ellende niet langer kon dragen, nu hij voortdurend beschuldigd wordt. Het schijnt nl. dat de generaal honderden brieven heeft gekregen, waarin hij zelf als de dader wordt aangewezen. Of er reden is hem te verdenken, weten wy niet. De Engelsche bladen hebben zich lang en breed met do geheimzinnige zaak bezig gehouden, maar het bleek toen niet, dat er in ernst aan zyn schuld werd gedacht. Tweemaal heeft het hof van den coroner te Ightham de zaak onderzocht. Do laatste maal werd het onderzoek weer veertien dagen uitge steld tot a.s. Woensdag en de coroner zei, dat een mededoeling van de politie hoop gaf, dat de schuldige spoedig ontdekt zon worden. De Loards hadden tweo zoons, beiden officier. Een sneuvelde er in den laatsten De Temps heeft een lange klacht uit Safl het nitroepen van Moelai Hafld is er een huldebetoon aan de Duitschers geworden. De Duitsche consuls van Maft en Mogador hebben dagen van te voren do bevolking voorbereid, van huis tot huls gaande met brieven, waarin van de aanstaande uitroe ping werd gerept. Zoodra Zaterdag het ka nongebulder begon, heesch do Duitsche consul de vlag. De Engelsche deed hetzelfde en heesch ook de vlag van Nederland, welk ryk hy tevens vertegenwoordigt. Een groote Duitsche vlag werd vervolgens door de stra ten gedragen. De Duitsche en Engelsche winkels vlagden en gaven het voorbeeld tot feestbetoon, dat den feestvierenden Marok- De Russische ministerraad heeft den mi nister van onderwys gemachtigd in het ver volg aan vrouwen geen toegang meer te verleenen tot de universiteiten. Zy, die er op ’t oogenblik reeds studeoren, mogen de lessen blyven volgen. Het aantal vrouwelijke studenten bedraagt thans 2130. De Octobrist graaf Oewarof is van plan in de eerstvolgende Dooma-zitting een inter pellatie tot do regeering te richten over de uitsluiting van de vrouwen van het acade misch onderwys alsmede over het optreden der regeering tegen de tot do constitutioneel- domocratische party behoorende hoogleeraren. Men acht het zeker, dat de interpellatie- aanvrage door een voldoend aantal leden zal geteekend wordenzelfs de leden der rech terzijde zullen er, naar men zegt, bun hand- leekening onder plaatsen. woonlyk de koffie met eieren, boter, honing, koek en ingelegde vruchten gebruikt had, verdween gravin Tabory voor eenige oogen- blikken en kwam daarna terug in hooge manslaarzen van rood Tnrksch leder met zilveren sporen, in een korten blauwen rok en een met roode koorden nfgezet fluweelen keurslijf, de ryzweep in de hand. Men begaf zich naar hot plein voor het kasteel, en nu werd „Sultan", een prachtig dier van echt Hongaarsch ras, zwart als een raaf, voor geleid. Hy begroette zjjn meesteres met een vroolijk gehinnik, toen deze de tengels greep. Op haar commando knielde hy voor haar neder, liet haar kalm opstijgen en richtte zich dan weder op. „Deze dressuur is werkelijk bewonderens- waardig," zei Dornberg; „ik heb zoo iets nog nooit gezien." „Lot nu eens op, graaf," fluisterde thans Tabory met zekeren trots; „zfi Is om zoo to zeggen de vrouwolyko graaf Sandor." En werkelijk, gravin Tabory hield woord. Langzaam, trede voor trede, voerde hot edele dier haar de breede trap op en, wat nog gevaarlijker scheen, weder af, terwjjl haar gasten, haar echtgenoot en bet dienstperso neel bewonderend en met ingehouden adem het waagstuk aanschouwden. (Wordt vervolgd,) dat ook het huwelijk van Tabory ongeluk kig .was. De graaf vond alles wat van de gewone sleur afweek overspannen, en de gravin behandelde hem onverschillig en plaagde hem onmeodoogend. Zy zelf gaf lachend eenige barer kunststukjes ten beste. Eens had zy by een jachtpartij een hert tot in de straten der naburige stad vervolgd en midden op het marktplein een jagersroep laten blazen. Een anderen keer was zy op het ijs van den Donau in een slede naar Budapest gereden. Plotseling was echter de dooi ingetreden en de kloeke vrouw kwam in ernstig gevaar; maar haar onverschrok kenheid en tegenwoordigheid van geest brach ten baar redding, en zy bereikte gelukkig den oever, vóór bet ijs, dat onder haar ge barsten was, zich krakend in beweging zette. Te Weenen had zy in den circus meegere den en in het stadspark van Pest had zy in het openbaar den kapelmeester eener Zi- geunerkapel, die juist wegsleepend schoon eon Hongaarsch volkslied gespeeld had, om armd en gekust. Dornberg, wien Holandine begon te ver velen, maakte haar in ’t oog loopend het hof. Op zekeren avond ging zy met hem de weddenschap aan, dat z(j op haar paard „Sultan", dat zy zelf bad gedresseerd, de breede trap van bet kasteel zou oprijden. Den volgenden morgen, nadat men ah ge klaard worden uit het bekende feit, dat de Duitscho emigrant gemakkolyk zyn moeder taal prijsgeeft en dat de invloed van de school en van de omgeving aan het Fransclfhy de kinderen een voorsprong geeft reeds by de eerste generatieterwyl de Franscho emi grant veel meer aan zyn taal hangt. Daarbij komt nog, dat in Zwitserland de Duitscher zich voornamelijk op het platte land vestigt, waar hy zich afgezonderd voelt, terwijl het meerendeel der Franscho emigranten naar de steden van Dnitsch Zwitserland trekt, waar zy zeer levens krachtige kolonies vormen. Boerenoorlog de generaal zon in 1882 by de hervatting van de vijandelijkheden tegen de Transvalers in NaHjaan het hdofd der Engelsche genie hebben gèsUan de tweede was, toen do moord gebwycde, in Zuid-Afrika. Hy ging dadelijk op weg naar Engeland. Zaterdag kwam hy te Southampton aan. Zyn vader zou er Vrijdag al heen ge gaan zyn om zyn zoon af te balen. Nog een wonderlijk geval. Dinsdag vond men aan den kant van den vyver in het Regent park te Londen een jas en een paar schoenen. In een jaszak was een brief, waarin stond dat de schryver zich van het leven ging borooven, omdat de Ightham- geschiedenis hem overstuur had gebracht „ik heb de schoten gelost, toen de duivel in me was". De zelfbeschuldiging van eon krankzinnige, zooals er na een moord telkens voorkomen, of wat anders? De politie is intusschen aan hot dreggen gegaan, maar heeft niets gevonden. Teletm n lïo, 82. De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk met uitzondering van Zon- en Feestdagen. De prijs per drie maanden is Ï.25, franco pei jiost 1.70. Afzonderlijke Nommers V JJ F C ENT EN. zyt overspannen," ging Ludmilla „steeds in hooger sferen. Ge hebt een vrouw uoodig, die nuchter is als het be lichaamde prozadie u echter toch verstaat die u laat opstijgen als een vlieger, maar het touw flink in de hand houdt. Eén ruk, eo gjj ligt aan uw voeten, allerliefst proza," viel Eglon haar in de rede. „Uw geesten hebben dan toch gelijk ge had. Indertijd, te Méran, heb ik bun ge vraagd, of ge mijn man zoudt worden, en het antwoord luidde bevestigend. Ik zei u nog, dat gy wel zoudt hooren, wat ik be doelde; thans zyt gij reddeloos verloren." Toen Ludmilla met Willfried naar huis terugkeerde, riep zij reeds van verre Holan dine te gemoet: „Hier is een ongelukkige, die mfl moet huwen; ik laat hem niet meer los." De volkstelling van 1900 heeft reeds uit gewezen, dat het meerdere gebruik van do Duitsche taal in Zwitserland langzaam maar zeker achteruitgaat. Terwyl men in 1888, toen de voorgaande telling plaats had, oj) de 1000 inwoners 714 Duitschsprekenden aan trof, waren er in 1900 slechts 698de Fransch-sprekende bevolking daarentegen had een uitbreiding ondergaan van 218 tot 220. Men meende dezen teruggang niet te moeten toeschryven aan een vermindering van de immigratie van Duitsche Zwitsers in Fransch Zwitserland, maar aan hot feit, dat de Duitscho Zwitsers opgaan in de Fransch- sprekende bevolking: deze veronderstelling is thans bevestigd door een interessant werk van het fédérale statistische bureau, dat on langs is verschenen. Hieruit blykt, dat de toeneming der bevolking vrywel dezelfde is in do streken waar de eene taal op de andere den voor rang heeft. Doch in de Franschsprekende kantons gaat het Dnitsch achteruithet wordt nog slechts door 87,943 personen gesproken tegen 92,666 io 1888. Het omgekeerde verschijnsel doet zich voor in Dnitsch Zwitserland, waar de Fransch sprekende bevolking is toegenomen van 22,794 tot 33,549 personen. Met een vermindering van 5 pCt. van het Duitsche element in Fransch Zwitserland gaat dus samen eene vermeerdering der Fransch spre kende bevolking in Dnitsch Zwitserland met 50 pCt. Dit verschijnsel kan over het algemeen ver in het begin van den herfst vertrokken Doryberg en Holandine naar Hongarije, naar Taböry. De graaf en de gravin wachtten hen aan het station op en begroetten hen hartelyk en mot oprechte vriendschap. Nauwelijks hadden zy het kasteel, dat o^ een heuvel naast de kerk lag, bereikt, of zy werden reeds door Tabory persoonlijk uit- genoodigd zich naar de eetzaal to begeven, waar een ontbijt voor twee dozyn personen, naar Holandines oppervlakkige berekening, opgedragen was. Men zette zich echter slechts met z’n vieren aan tafel, en het grafeljjk paar Dornberg kreeg hier de eerste proef van Hongaarsche gastvrijheid. De wyn vloot bij stroomen, en telkens wanneer Dorn berg of zijn vrouw verklaarden dat zy niet meer konden drinken, stond Tabory op en vroeg volkomen ernstig: „Wat heb ik u gedaan Wilt ge my beleedigen Of is de wyn soms slecht? Dan zullen wy anderen laten komen." En zoo bleef er niets anders over, dan te drinken, en nogmaals te drin ken. De gebeele duur van bun verblijf op bet kasteel kenmerkte zich op deze wy'ze. Maar ondanks alle vroolykheid die bier heersebte, ondanks de gemoedelyke verkwisting, die een behaaglijken iodruk van overvloed en weelderigheid te voorschijn riep, gevoelde Holandine met bet instinct eener lotgenoote De Duitscho Bondsraad is Vrijdag onder leiding van den Rykskanselier bijeengeweest ter bespreking van de hervormingsplannen voor de Rijksfinanciën. Prins Von Billow hield een lange redevoering, waarin hy wees op de groote politieke en nationale botee- kenis van de besprekingen, en waarin hy de vertegenwoordigers der bondsstaten opriep, krachtig saam te werken om te komen tot de zoo hoog noodzakelyke regeling van de Rijksfinanciën. De Beiersche minister Von Podewils verklaarde namens zyne regeling volkomen bereidwilligheid, om tot die zaak mede te werken. In denzelfden geest spra ken de ministers van Saksen, Württemberg, Baden, Hessen en van andere Bondsstaten. Het plan tot hervorming der Rijksfinanciën, dat strikt geheim wordt gehouden, werd daarna verwezen naar de flnancieele com missie. Hoewel de plannen strikt geheim worden gehouden, weet het „Berl. Tagebl.” daarover het volgende mede te deelen De minister Von Sydow heeft met het kalf van zyn voorganger geploegd en diens plan nen slechts wat opgepoetst. Als directe be lastingen stelt hy voor belasting of verhoo- ging der belastingen op bier, tabak, gedis tilleerd en waarschijnlijk ook op wijn voorts belasting op gas en electriciteit, een reclame- belasting en een uitbreiding der successie belasting. Verder is zyn plan de Matricu- lar-bydragen der bondsstaten aan het Ryk te herzien. Maar men weet nog niet, op welke wijze de heer Von Sydow al deze pij len uit zyn koker gesneden heeft, en een oordeel daarover is dus eerst mogelyk als de ontwerpen ter tafel liggen. Het „Tagebl.” hoopt, dat dit na de indiening by den Bonds raad niet lang meer zal duren. V Een Dnitsch officier die de groote ma noeuvres in Midden-Frankryk volgt, heeft zich door een redacteur van de „France mi litaire” laten interviewen De Franscbe infanterist, die een uitmun tend looper is, vroolyk en energiek, wekt altyd weer myn bewondering. In geen ander leger treft men by don soldaat een zoo groote mate van marschvaardigheid en marschge- schiktheid aan. Uw bereden officieren blyven te lang te paard in de nabyheil van den vyand, zelfs in het gevecht. Terwyl de troep op uitne mende wyze gebruik maakt van de terrein- dekkingen, schijnen zy integendeel er een eer in te stellen zich te laten zien.

Kranten Streekarchief Midden-Holland

Goudsche Courant | 1908 | | pagina 1