ndel.
ira,
EN
DW1
!RN,
Gouda.
looping
ïVwwws- en Advertentieblad roor Gouda en Omstreken.
loegen”.
ber 1908
oorstelling
jtte Ensemble.
(MART Jr.
Dinsdag 22 September 1908.
No. 10747.
47ste Jaargang.
Buitenlandse!) Overzicht.
ijk,
i
FEUILLETON.
HTS.
4
en Water,
OxxcLer Oxxs.
KAN,
S” Gouda.
<4
van
t geldig).
BESTUUR.
I
watiteiten.
i.
V
ten werk.
NG, Directeur
iollanil” .Cru-
>dr<jven.
EON en LEO
MEESTER.
ÉHAR.
H. VAN DER
REN
jn omschreven
itember te ver-
[AN voormeld.
‘rdam 60 maal
oerd.
85)
.Ge
voort,
te Haastrecht
67.
30.
Kleiwogsteeg.
I
MEISJES
snaren op de
or H.H. Leden,
f h o v e n en
Naar het Daitsch.
fiOWHE COURANT
Verder kan ik uw bereden verkenners niet
bewonderen. Zy maken veel drukte, maar
schijnen niet te begrijpen wat van hen ge
vraagd wordt, zy blijven meestal veel te veel
aan de bataljons hangen.
Herhaaldelijk ben ik in de gelegenheid
geweest bevelen te hooren geven en dan
trof mij altijd de correctheid en stipte dui
delijkheid, waarmede de officieren van eiken
rang, zonder onderscheid, aangaven wat zij
wilden en wat de bedoeling was. Ik heb
tot mijn groote verbazing gezien hoe onder
officieren -en zelfs korporaals opdrachten uit
voerden, waarmede men by ons slechts offi
cieren belast. De groote bevattelijkheid van
nw gegraduceerden, het gemak en de vlug
heid waarmede zy van de kaart lezen, do
handigheid die zy als by instinct hebben om
gebruik to maken van alle mogelyke voor-
deelen, welke het terrein biedt, maken, dat
uw kader een uitmuntende kracht is. Uw
compagnieën kunnen in het gevecht al hun
officieren verliezen, zonder dat dat hun élan
gebroken zal worden.
'oorradig, ver-
Sociëteit.
ZONDAG 27
per pl.
Telefoon Mo. ft3
A I) V E R T E N T I E N worden gepl iatst
15 regels a 50 Centen; iedere regel meer
10 Centen. Groote letters worden berekend
naar plaatsruimte.
Inzending van Advertentién tot I uur midd.
EMBER 1908,
iet Hotel „DE
Ida, van:
ENenGROND
Men herinnert zich den moord op mevrouw
Lnard, ruim drie weken geleden. Zy en haar
man de gepensioneerde generaal Lnard
hadden ’s middags in een bosch, niet ver
van hun huis in Kent, te Ighth.im by Se
venoaks, gewandeld. De generaal liet haar
toen alleen in een paviljoen, terwyl hy iets
verder op een golfvcld moest wezen. Zy
zouden elkander thuis troffen. Toen zy niet
kwam, ging de generaal kyken en vond zyn
vrouw in het paviljoen doodgeschoten liggen.
Haar hond lekte haar wonden. De ringen
waren van haar vingers gerukt, de zak met
de beurs uit haar japon gesneden. Van den
moordenaar is, zoover het publiek weet, niets
ontdekt. Eon groote week geleden wekte
een brief van gen. Lnard aan de bladen
opzien: hy vroeg of ’t niet tyd was, de
buitens te zuiveren van de landloopers, die
uit wanhoop gedreven tot de ergste daden
kunnen komen. En Zaterdagochtend heeft
de oude man zich by Maidstone voor een
trein geworpen. De zelfmoord is gebleken,
wel overlegd te zyn. Hy logeerde by een
vriend.
De generaal zegt in een achtergelaten
schriftuur, dat hij do ellende niet langer kon
dragen, nu hij voortdurend beschuldigd wordt.
Het schijnt nl. dat de generaal honderden
brieven heeft gekregen, waarin hij zelf als
de dader wordt aangewezen. Of er reden
is hem te verdenken, weten wy niet. De
Engelsche bladen hebben zich lang en breed
met do geheimzinnige zaak bezig gehouden,
maar het bleek toen niet, dat er in ernst
aan zyn schuld werd gedacht. Tweemaal
heeft het hof van den coroner te Ightham
de zaak onderzocht. Do laatste maal werd
het onderzoek weer veertien dagen uitge
steld tot a.s. Woensdag en de coroner
zei, dat een mededoeling van de politie hoop
gaf, dat de schuldige spoedig ontdekt zon
worden.
De Loards hadden tweo zoons, beiden
officier. Een sneuvelde er in den laatsten
De Temps heeft een lange klacht uit Safl
het nitroepen van Moelai Hafld is er een
huldebetoon aan de Duitschers geworden.
De Duitsche consuls van Maft en Mogador
hebben dagen van te voren do bevolking
voorbereid, van huis tot huls gaande met
brieven, waarin van de aanstaande uitroe
ping werd gerept. Zoodra Zaterdag het ka
nongebulder begon, heesch do Duitsche consul
de vlag. De Engelsche deed hetzelfde en
heesch ook de vlag van Nederland, welk
ryk hy tevens vertegenwoordigt. Een groote
Duitsche vlag werd vervolgens door de stra
ten gedragen. De Duitsche en Engelsche
winkels vlagden en gaven het voorbeeld tot
feestbetoon, dat den feestvierenden Marok-
De Russische ministerraad heeft den mi
nister van onderwys gemachtigd in het ver
volg aan vrouwen geen toegang meer te
verleenen tot de universiteiten. Zy, die er
op ’t oogenblik reeds studeoren, mogen de
lessen blyven volgen. Het aantal vrouwelijke
studenten bedraagt thans 2130.
De Octobrist graaf Oewarof is van plan
in de eerstvolgende Dooma-zitting een inter
pellatie tot do regeering te richten over de
uitsluiting van de vrouwen van het acade
misch onderwys alsmede over het optreden
der regeering tegen de tot do constitutioneel-
domocratische party behoorende hoogleeraren.
Men acht het zeker, dat de interpellatie-
aanvrage door een voldoend aantal leden zal
geteekend wordenzelfs de leden der rech
terzijde zullen er, naar men zegt, bun hand-
leekening onder plaatsen.
woonlyk de koffie met eieren, boter, honing,
koek en ingelegde vruchten gebruikt had,
verdween gravin Tabory voor eenige oogen-
blikken en kwam daarna terug in hooge
manslaarzen van rood Tnrksch leder met
zilveren sporen, in een korten blauwen rok
en een met roode koorden nfgezet fluweelen
keurslijf, de ryzweep in de hand. Men begaf
zich naar hot plein voor het kasteel, en nu
werd „Sultan", een prachtig dier van echt
Hongaarsch ras, zwart als een raaf, voor
geleid. Hy begroette zjjn meesteres met een
vroolijk gehinnik, toen deze de tengels greep.
Op haar commando knielde hy voor haar
neder, liet haar kalm opstijgen en richtte zich
dan weder op.
„Deze dressuur is werkelijk bewonderens-
waardig," zei Dornberg; „ik heb zoo iets
nog nooit gezien."
„Lot nu eens op, graaf," fluisterde thans
Tabory met zekeren trots; „zfi Is om zoo
to zeggen de vrouwolyko graaf Sandor."
En werkelijk, gravin Tabory hield woord.
Langzaam, trede voor trede, voerde hot edele
dier haar de breede trap op en, wat nog
gevaarlijker scheen, weder af, terwjjl haar
gasten, haar echtgenoot en bet dienstperso
neel bewonderend en met ingehouden adem
het waagstuk aanschouwden.
(Wordt vervolgd,)
dat ook het huwelijk van Tabory ongeluk
kig .was. De graaf vond alles wat van de
gewone sleur afweek overspannen, en de
gravin behandelde hem onverschillig en
plaagde hem onmeodoogend. Zy zelf gaf
lachend eenige barer kunststukjes ten beste.
Eens had zy by een jachtpartij een hert
tot in de straten der naburige stad vervolgd
en midden op het marktplein een jagersroep
laten blazen. Een anderen keer was zy op
het ijs van den Donau in een slede naar
Budapest gereden. Plotseling was echter de
dooi ingetreden en de kloeke vrouw kwam
in ernstig gevaar; maar haar onverschrok
kenheid en tegenwoordigheid van geest brach
ten baar redding, en zy bereikte gelukkig
den oever, vóór bet ijs, dat onder haar ge
barsten was, zich krakend in beweging zette.
Te Weenen had zy in den circus meegere
den en in het stadspark van Pest had zy
in het openbaar den kapelmeester eener Zi-
geunerkapel, die juist wegsleepend schoon
eon Hongaarsch volkslied gespeeld had, om
armd en gekust.
Dornberg, wien Holandine begon te ver
velen, maakte haar in ’t oog loopend het hof.
Op zekeren avond ging zy met hem de
weddenschap aan, dat z(j op haar paard
„Sultan", dat zy zelf bad gedresseerd, de
breede trap van bet kasteel zou oprijden.
Den volgenden morgen, nadat men ah ge
klaard worden uit het bekende feit, dat de
Duitscho emigrant gemakkolyk zyn moeder
taal prijsgeeft en dat de invloed van de school
en van de omgeving aan het Fransclfhy de
kinderen een voorsprong geeft reeds by de
eerste generatieterwyl de Franscho emi
grant veel meer aan zyn taal hangt.
Daarbij komt nog, dat in Zwitserland de
Duitscher zich voornamelijk op het platte
land vestigt, waar hy zich afgezonderd
voelt, terwijl het meerendeel der Franscho
emigranten naar de steden van Dnitsch
Zwitserland trekt, waar zy zeer levens
krachtige kolonies vormen.
Boerenoorlog de generaal zon in 1882
by de hervatting van de vijandelijkheden
tegen de Transvalers in NaHjaan het hdofd
der Engelsche genie hebben gèsUan de
tweede was, toen do moord gebwycde, in
Zuid-Afrika. Hy ging dadelijk op weg naar
Engeland. Zaterdag kwam hy te Southampton
aan. Zyn vader zou er Vrijdag al heen ge
gaan zyn om zyn zoon af te balen.
Nog een wonderlijk geval. Dinsdag vond
men aan den kant van den vyver in het
Regent park te Londen een jas en een paar
schoenen. In een jaszak was een brief,
waarin stond dat de schryver zich van het
leven ging borooven, omdat de Ightham-
geschiedenis hem overstuur had gebracht
„ik heb de schoten gelost, toen de duivel in
me was". De zelfbeschuldiging van eon
krankzinnige, zooals er na een moord telkens
voorkomen, of wat anders? De politie is
intusschen aan hot dreggen gegaan, maar
heeft niets gevonden.
Teletm n lïo, 82.
De Uitgave dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is Ï.25, franco pei
jiost 1.70.
Afzonderlijke Nommers V JJ F C ENT EN.
zyt overspannen," ging Ludmilla
„steeds in hooger sferen. Ge hebt
een vrouw uoodig, die nuchter is als het be
lichaamde prozadie u echter toch verstaat
die u laat opstijgen als een vlieger, maar
het touw flink in de hand houdt. Eén ruk,
eo gjj ligt
aan uw voeten, allerliefst proza,"
viel Eglon haar in de rede.
„Uw geesten hebben dan toch gelijk ge
had. Indertijd, te Méran, heb ik bun ge
vraagd, of ge mijn man zoudt worden, en
het antwoord luidde bevestigend. Ik zei u
nog, dat gy wel zoudt hooren, wat ik be
doelde; thans zyt gij reddeloos verloren."
Toen Ludmilla met Willfried naar huis
terugkeerde, riep zij reeds van verre Holan
dine te gemoet: „Hier is een ongelukkige,
die mfl moet huwen; ik laat hem niet
meer los."
De volkstelling van 1900 heeft reeds uit
gewezen, dat het meerdere gebruik van do
Duitsche taal in Zwitserland langzaam maar
zeker achteruitgaat. Terwyl men in 1888,
toen de voorgaande telling plaats had, oj)
de 1000 inwoners 714 Duitschsprekenden aan
trof, waren er in 1900 slechts 698de
Fransch-sprekende bevolking daarentegen
had een uitbreiding ondergaan van 218 tot
220. Men meende dezen teruggang niet te
moeten toeschryven aan een vermindering
van de immigratie van Duitsche Zwitsers in
Fransch Zwitserland, maar aan hot feit, dat
de Duitscho Zwitsers opgaan in de Fransch-
sprekende bevolking: deze veronderstelling
is thans bevestigd door een interessant werk
van het fédérale statistische bureau, dat on
langs is verschenen.
Hieruit blykt, dat de toeneming der
bevolking vrywel dezelfde is in do streken
waar de eene taal op de andere den voor
rang heeft.
Doch in de Franschsprekende kantons gaat
het Dnitsch achteruithet wordt nog slechts
door 87,943 personen gesproken tegen 92,666
io 1888. Het omgekeerde verschijnsel doet
zich voor in Dnitsch Zwitserland, waar de
Fransch sprekende bevolking is toegenomen
van 22,794 tot 33,549 personen. Met een
vermindering van 5 pCt. van het Duitsche
element in Fransch Zwitserland gaat dus
samen eene vermeerdering der Fransch spre
kende bevolking in Dnitsch Zwitserland
met 50 pCt.
Dit verschijnsel kan over het algemeen ver
in het begin van den herfst vertrokken
Doryberg en Holandine naar Hongarije, naar
Taböry. De graaf en de gravin wachtten
hen aan het station op en begroetten hen
hartelyk en mot oprechte vriendschap.
Nauwelijks hadden zy het kasteel, dat o^
een heuvel naast de kerk lag, bereikt, of zy
werden reeds door Tabory persoonlijk uit-
genoodigd zich naar de eetzaal to begeven,
waar een ontbijt voor twee dozyn personen,
naar Holandines oppervlakkige berekening,
opgedragen was. Men zette zich echter
slechts met z’n vieren aan tafel, en het
grafeljjk paar Dornberg kreeg hier de eerste
proef van Hongaarsche gastvrijheid. De wyn
vloot bij stroomen, en telkens wanneer Dorn
berg of zijn vrouw verklaarden dat zy niet
meer konden drinken, stond Tabory op en
vroeg volkomen ernstig: „Wat heb ik u
gedaan Wilt ge my beleedigen Of is de
wyn soms slecht? Dan zullen wy anderen
laten komen." En zoo bleef er niets anders
over, dan te drinken, en nogmaals te drin
ken.
De gebeele duur van bun verblijf op bet
kasteel kenmerkte zich op deze wy'ze. Maar
ondanks alle vroolykheid die bier heersebte,
ondanks de gemoedelyke verkwisting, die
een behaaglijken iodruk van overvloed en
weelderigheid te voorschijn riep, gevoelde
Holandine met bet instinct eener lotgenoote
De Duitscho Bondsraad is Vrijdag onder
leiding van den Rykskanselier bijeengeweest
ter bespreking van de hervormingsplannen
voor de Rijksfinanciën. Prins Von Billow
hield een lange redevoering, waarin hy wees
op de groote politieke en nationale botee-
kenis van de besprekingen, en waarin hy de
vertegenwoordigers der bondsstaten opriep,
krachtig saam te werken om te komen tot
de zoo hoog noodzakelyke regeling van de
Rijksfinanciën. De Beiersche minister Von
Podewils verklaarde namens zyne regeling
volkomen bereidwilligheid, om tot die zaak
mede te werken. In denzelfden geest spra
ken de ministers van Saksen, Württemberg,
Baden, Hessen en van andere Bondsstaten.
Het plan tot hervorming der Rijksfinanciën,
dat strikt geheim wordt gehouden, werd
daarna verwezen naar de flnancieele com
missie.
Hoewel de plannen strikt geheim worden
gehouden, weet het „Berl. Tagebl.” daarover
het volgende mede te deelen
De minister Von Sydow heeft met het kalf
van zyn voorganger geploegd en diens plan
nen slechts wat opgepoetst. Als directe be
lastingen stelt hy voor belasting of verhoo-
ging der belastingen op bier, tabak, gedis
tilleerd en waarschijnlijk ook op wijn voorts
belasting op gas en electriciteit, een reclame-
belasting en een uitbreiding der successie
belasting. Verder is zyn plan de Matricu-
lar-bydragen der bondsstaten aan het Ryk
te herzien. Maar men weet nog niet, op
welke wijze de heer Von Sydow al deze pij
len uit zyn koker gesneden heeft, en een
oordeel daarover is dus eerst mogelyk als
de ontwerpen ter tafel liggen. Het „Tagebl.”
hoopt, dat dit na de indiening by den Bonds
raad niet lang meer zal duren.
V
Een Dnitsch officier die de groote ma
noeuvres in Midden-Frankryk volgt, heeft
zich door een redacteur van de „France mi
litaire” laten interviewen
De Franscbe infanterist, die een uitmun
tend looper is, vroolyk en energiek, wekt
altyd weer myn bewondering. In geen ander
leger treft men by don soldaat een zoo groote
mate van marschvaardigheid en marschge-
schiktheid aan.
Uw bereden officieren blyven te lang te
paard in de nabyheil van den vyand, zelfs
in het gevecht. Terwyl de troep op uitne
mende wyze gebruik maakt van de terrein-
dekkingen, schijnen zy integendeel er een
eer in te stellen zich te laten zien.