iar
ERVIA
DA
kooping
Nieuws- en Advertentieblad voor Gouda en Omstreken.
No. 10761.
Donderdag 8 October 1908.
47ste Jaargang.
teman,
Buiienlandsch Overzicht.
FEUILLETON.
On.d.oi Ozxs.
Ml,
van
1.25, franco per
Hing der koop-
iling der koop
menseb
IKMAN Z>.
Naar het Dnitsch.
leel vernieuwd
[en, wjjk O No.
aan de Wil-
121, groot 58
Lord Lyveden, die aan boord van de
Argonaut was, toen dit schip by Dungeness
M/nrd n .inrvnu ./in KaaI. ..nn 2 1.
i aantal onge-
op aanvraag.
rs jt co.
reek voor 13.—
1 10.48.
inden HUIS en
setraat, wjjk H
I 2.50.
re BETIMME-
n de Robaar-
int 2 Aren, 91
in toepassingen
terde JP»r-
rrt». Zjj geven
rs niet kunnen
geen imitatie
NT,
m modellen te
ÏDAG 19 OCTO-
08, des voor
af/ aren. io de
VREDE BEST”
aan van den te
ftOÜDSCHE (MRANT
aan de Drape-
ot 24 Centiaren,
ling der koop-
lelrfooR 10. ft 7
A D V E R T E N T I E N worden geplaatst
a .50 Centen; iedere regel meer
Groote letters worden berekend
f 2.-.
ERF aan de
groot 52 Cen-
f 3.-.
F, aan de Cap-
groot 26 Geu
rden na afzon-
veild en afge-
f 2.05.
ERF, aan de
i. 2, groot 25
f 1.75.
ERF, aan de
22, groot 63
1 1.40.
inningen 19
f 1.40.
ERF, aan de
23, groot 58
Naar’aanleiding van de onafhankelykver-
klaring van Bulgarjje hield een reusachtige
menigte geestdriftige betoogingen voor het
paleis. De kroonprins verscheen voor het
venster en bedankte in deze bewoordingen:
„Met de hulp van het Bulgaarsche volk
heeft mjjn vader een groote daad volbracht.
Leve het Bulgaarsche koninkrijk1” De be
toogingen werden voortgezet voor het monu
ment van den Tsaar-bevrjjder. Het leger
wordt levendig toegejuicht. Een menigte van
verscheidene duizenden met militaire muziek
hield bulde-betoogingen voor de gezantschaps-
gebouwen der groote mogendheden.
De berichten, volgens welke Bulgarije zou
mobiliseeren, zjjn van grond ontbloot. Tot
dusver is er geen order van dien aard uit
gevaardigd.
De stad is geïllumineerd. De straten zyn
bnitengewoon levendig.
Reuter seint uit Konstantinopel, d.d. 6
Oct.: Volgens het dagblad Yenigazetawerd
Reuter seint uit Londen, d.d. 6 Oct. Naar
wjj vernemen, heeft de Servische zaakge
lastigde een telegram van zyn regeering
ontvangen, mededeelende dat de eerste
Servische reserves zyn opgeroepen, omdat
op 14 Oct. een aantal manschappen, wier
diensttyd is verstreken, liet leger zullen
verlaten en het met het oog op de huidige
crisis en de opgewondenheid in het land
zelf noodzakelyk wordt geacht reeds by
voorbaat maatregelen te nemen tot aan
vulling van de door het vertrek der uitge
diende soldaten gedunde gelederen.
De ministerraad besloot de manoeuvres
niet te schorsen.
1—.5 regel»
10 Centen.
naar plaatsruimte.
Inzending van Adverlentiën tut 1 uur midd.
Teletoi n Ulo. ft7.
De Uitgave'dezer Courant geschiedt dagelijk
met uitzondering van Zon- en Feestdagen.
De prijs per drie maanden is
JK)8t 1.70.
Afzonderlijke Nommers V IJ F (JEN T E N.
Ilgen de laatste
Ing van IQ tot
tot 11 uur.
;aris KOEMAN
in het telegram waarin vorst Ferdinand aan
den sultan bericht gaf van de onafhanke-
lykverklaring, tevens de verzekering gege
ven, dat de goede betrekkingen tusichen
Bulgarije en Turkjje gehandhaafd zouden
blyven en verzocht hjj des Sultans goed
keuring.
De Yenigazeta voegt hieraan toe, dat de
ministerraad van meening is, dat hy zich
onmogelyk bjj het gebeurde kar. nederleg-
gen, daar dit in strjjd is met de verdra
gen en daarom besloot formeel te protes-
teeren en een nota aan de mogendheden
te richten, in welke de noodzakelijkheid
wordt betoogd van maatregelen tot eer
biediging van het verdrag, terwjjl er tevens
nog wordt verklaard, dat Turkjje, zoo noodig,
zyn rechten met geweld zal verdedigen.
Nadat de Sultan van Turkjje aan zyn land
een grondwet had gegeven, dachten de
Egyptische nationalisten, dat ook voor hen
het uur voor een grondwet was gekomen.
Zjj gingen uit van de grondstelling, dat
Konstantinopel het politieke Mekka is en
dat een Egyptische grondwet slechts door
den Sultan van Turkije, als zijnde recht
matige gebieder van het laud, kan worden
gegeven. De Khedive heeft bjj zyn jongste
bezoek te Konstantinopel, waar hij, zooals
de bladen meldden, geen bijzonder vriénde
lijk onthaal vond, de Egyptisch quaestie en
de daarmede in verband staande grondwets-
quaestie herhaaldeljjk besproken. Over het
resultaat dezer besprekingen heeft de parti
culiere secretaris van den Khedive, Ahmed
Sjawki bey, aan den berichtgever van de
„Moyad” medegedeeld, dat de Sultan steeds
had geantwoord, dat een Egyptische grond
wet Turkjje niet in het minst aanging, daar
bet een zuiver Egyptische quaestie wasen
verder zeide de secretaris dat de Egyptische
„Bemin je hem dan?* vroeg Holandine
schuchter. Zy waagde het niet meer aan
andere dan practische motieven bjj een ver
bintenis tusseben man en vrouw te geloo-
ven.
Clara vertelde haar alles, maar dit was
zoo alledaagsch, zoo prozaïsch, dat Holan
dine bljj was, toen Clara eindigde en afscheid
nam.
Holandine trad aan het venster en keek
de schoone, slanke gestalte na, die, eerbiedig
door de deftigste hoeren gegroet, zich in het
mer.schengewoel der straten verloor.
Het was haar opeens weder zoo zwaar te
moede, zoo hopeloos. Zy had kunnen weenen.
Welk een wereld, waarin zy leefde!
Voor den winter hadden Wendenstein en
Dornberg afgesproken, elkander aan de Ri
viera weder te vinden. Daarna waren zy
samen naar Venetië gegaan, waar zy in een
der kleine, schilderachtige zykanalen in het
zelfde paleis woonden, deur aan deur.
Juno wierp zich terstond in den stroom
der carnavals-genoegens, welke de oude,
prachtige lagunenstad uit haar honderdjari
gen slaap tot nieuw leven, nieuwe jeugd
schenen gewekt te hebben.
Op bet 8t.-Markusplein en de Piauetta
verdrong zich een menigte wandelaars, do
mino’s in alle kleuren en karakter-maskers
Terwyl Dornberg zich eenigen tyd te Ber
lijn bjj Lolla Danieli vermaakte en daarna
in Schotland jaagde, had Holandine zich ge
heel van hem en de maatschappij afgezon
derd. Zy gaf zich gansch en al aan de
letterkunde over. Eerst bracht zjj eenige
weken op Rodenbach door, waar zjj een
nieuwe novelle schreef, en ging daarna naar
Leipzig.
Hier stonden haar juist op het gebied dat
zy met zekeren jeugdigen hartstocht betre
den had, nieuwe ontgoochelingen te wachten.
Zjj liet zich echter niet in de war brengen,
maar schreed kalm op den eens ingeslageh
weg voort.
Op zekeren dag trad Clara von Dahlhof,
die sinds een jaar te Leipzig geëngageerd
was, bjj haar binnen.
Clara was dikwijls in de verleiding ge
weest, maar zjj had die steeds dapper door
staan, ja zelfs een prins uit een klein regee-
rend huis afgewezen, steeds bet goede hu
welijk dat haar doel was, voor oogen, en
thans was zjj werkelyk zoo ver. Zjj bad
te Leipzig kennis gekregen aan een rjjkea
boekhandelaar, dien zy huwen wilde en
dientengevolge niet meer losliet.
Reuter seint uit Sofia, 6 October
Het manifest dat gisteren door den sou-
verein is voorgelezen luidt: „Door den wil
van den onvergeteljjken bovrjjder van het
Russische volk en geholpen door Roemeen-
sche vrienden, zyn sinds 1878 de ketenen
van het (Turksche) juk verbroken. Sindsdien
hebben de Bulgaren onvermoeid gearbeid
aan de ontwikkeling des lands, ten einde het
waardig te maken om zyn intrede te doen
in den familiekring der beschaafde volken
met geljjke rechten. Niets mag Bulgarye op
dien weg tegenhouden. Het Bulgaarsche volk
en zjjn hoofd moeten eens van zin zjjn, en
bezield door éénzelfde atreven. De ontwik
keling des lands werd tegengehouden door
illusies, van welke het opgeven een verkoe
ling teweegbracht tusschen Bulgarjje en
Turkjje. Wjj verheugen ons in de politieke
verjonging van Turkjje. Dat land en Bul
garjje beide vrjj en onafbanksljjk zul
len in zeer gunstige conditie verkeeren om
de bestaande vriendschapsbanden te beves
tigen en er nieuwe aan te knoopen. Met dat
denkbeeld voor oogen proclameer ik het on
afhankelijke koninkrijk, in de overtuiging
dat deze daad de goedkeuring zal verwerven
van de groote mogendheden.”
De voorzitter van de Kamer, de minister
president en het ministerie boden den Sou-
verein den titel aan van „eersten koning
van Bulgarjje”, welke door den vorst werd
aanvaard.
toen Juno aan den arm van Dornberg door
het gewoel schreed. Hier was bet louter
pleizier; daar een zacht, vertrouweljjk ge
sprek, het eerste hoofdstuk van een nieuwen
roman. Een militaire muziekkapel speelde
in een tent, aan weerszyden waarvan dans
vloeren opgeslagen waren, waarop het volk
zich vermaakte. De café’s waren propvol.
Het Canal Grand straalde in een zee van
licht. Overal gekleurde lampions, muziek,
en over land en lagune een zilveren waas.
Groote, schitterend verlichte schepen, waarop
orkesten speelden of zangkoren zongen, trok
ken voorbjj als drjjvonde feeënpaleizen.
Daartusscben de kleine gondels, het ge
roep der gondeliers, het gelach der schoone
vrouwen, die in bevallige houding op zachte
kussens rustten carnaval te water en
te land.
Hier was het, dat Wondenstein plotseling
in een prachtige, vergulde gondel, een soort
kleine bocentaur», een dame in rjjk Turksch
kostuum gewaarwerd, die bem in ’t oog
vallend lang fixeerde,.
Zjj was in een wit zijden, met goudbor-
duursel bedekten en met donker hermelijn
•afgezetten harem pels gebuid en droeg een
dichten, met goud dóórwerkten sluier, waar
achter slechts haar groote, schitterende en
gebiedende oogen zichtbaar waien.
(Wordt vervolgd.)
De „Petit Bleu” verneemt van zjjn Parjj-
sohen correspondent, dal een journalist al
daar, Gustave Téry, in een dagblad onder
diens redactie, vrjj ernstig klinkende onthul
lingen doet in verband met de jongste on
gelukken, vóórgekomen op de schoolschepen
„Latouche-Tréville” en „Couronne” en op
het oorlogsschip „Jéna”.
Téry beweert dan, dat in 1904 een fabriek,
tegen zeer lage pryzen mededingende naar
een rjjksaanbesteding voor gesebut-ammu*
nitie, er in slaagde een belangrijke bestelling
te verkrijgen, en, hoewel zjj geen voldoend
materiaal scheen te bezitten, bleken door
haar geleverde proef-granaten enz van uit
nemende qualiteit te zjjn.. De latere leve
ranties waren echter slechts zelden in over
eenstemming met de monsters, Welke, wan
neer eyn Apartjj gereed was, door een speciale
commissie werden onderzocht en uitgekozen
om te Gavres op de schietbanen te worden
beproefd.
Thans is gebleken, altjjd volgens den heer
Téry, dat de door die commissie uitgezóchte
monsters nooit dezelfde waren als te Gavres
aankwamen ter beproeving ’s nachts n.l.
werden zjj in alle stilte door een ingenieur
van de fabriek verwisseld.
Téry voegt aan zjjn onthullingen toe, dat
deze feiten den minister van justitie inder-
ouden, van vele
c ERF, aan de
iot 42 Centiaren,
•or f 18.55.
ouden, van vele
t grooten TUIN,
ende BOVEN-
Turfmarkt, wjjk
>t 2 Aren, 82
beneden voor
)5.
ouden HUIS en
gang hebbende
ge Groenendaal,
root 1 Are, 14
Voor het Duitsche Rjjk schjjnt hetgeen in
den Balkan is gebeurd werkelyk grootendeels
een verrassing. Prins Billow, de Rjjkskan-
selier, is nog op Norderney, de minister van
buitenlandsche zaken, Von Schön, zit in de
Beiersche Alpen.
En inmiddels heeft de Russische minister
Iswolski geconfereerd met Aehrenthal, Tit-
toni en Clemenceau. Achter den rug van
Duitschland om schjjnen de plannen voor de
groote wjjzigingen in den Balkan tot stand
te zjjn gekomen.
Onder die omstandigheden, zegt het
„Berl. Tageblatt”, moet meer dan ooit voor
Duitschland gelden de grondstèlling van
Bismarck „Qureta non movere”.
„Wjj gunnen Oostenryk van harte de
nieuwe Rjjkslanden, Bosnië en Herzegowina.
Het is vanzelf sprekend, dat zjj na de kolo-
niseerende en cultiveerende werkzaamheid
van Oostenrijk niet weder naar Turkjje
zouden kunnen terugkeeren. Maar wjj heb
ben niet den minsten grond ons wegens die
Oostenrjjkscbe annexatie-plannen op den
ja, meer dan dat
voorgrond te dringen. Als hier en daar
wordt aangeduid, dat thans het oogenblik
gekomen is, om dankbaarheid te tooneu
voor de diensten ons in Algeciras bewezen,
dan mogen wjj niet voorbjjzien, dat Oosten-
rjjk geen belangen had in Marokko, terwjjl
Wi groote belangen hebben bjj het behoud
van d«n status quo in den Balkan
„Nog minder is de vorming van een onaf
hankelijk Groot-Bulgarjje met de Duitsche
belangen in den Balkan in overeenstemming
te brengen. De overgang van den Turkschen
vasallenvorst tot den Tsaar van Bulgarjje
wat niets anders beteekenen kan dan
Keizer is zelfs voor een zoo handig
diplomaat als Ferdinand van Coburg wat
groot. Hoe de Russische Tsaar zich met
zjjn jongeren broeder aan den Donna zal
verstaan, is zjjn zaakmaar of Rusland
daarbjj znur kjjkt of zoel voor het Duit
sche Rjjk is er geenerlei aanleiding zulke
grootheids-idèeön Ie steunen. Vorst Ferdi
nand handelt op eigen rekening en gevaar.
Turkjje heeft al eens meer zyn vjjanden
verbaasd door zjjn ongewoon taaie levens
kracht. En het kon nu wel eens anders
gaan, dan men in Bulgarjje denkt. Hot
schjjn', dat Turkjje niet geneigd is de belee-
diging, die het thans moet ondergaan, goed
willig op tie nemen. En dus staan wjj plot
seling voor de mogelijkheid van een oorlog.
Het is in het belang van Europa, en ook
in het belang van Duitschland, als het niet
mogeljjk is dien oorlog te voorkomen, dan
ten minste te zorgen, dat de strijders dien
niet buiten hun eng gebied kunnen brengefi”.
werd aangevareu, heeft van de schipbreuk
verslag gedaan aan den Duitschen keizer,
die het toeristenschip kende omdat het vaak
in Noorsche wateren bjj de Hohenzollern
had geankerd. De keizer heeft nu aan Lord
Lyveden geseind om hem en zyn reisge-
nooten met bun behoud geluk te wenschen
en de bemanning van het schip om haar
voorbeeldig gedrag te roemen. De keizer
schenkt bovendien 50 guineas voor het fonds
ten behoeve dier bemanning.
grondwet volgens de meening van eiken ver-
standigen Egyptenaar slechts zal worden ge
geven onder goedkeuring van Engelani en
dat men slechts langzaam te werk kan gaan.
De mededesling van den secretaris, die
men als door den Khedive ingegeven be
schouwt, heeft de nationalisten zeor ont
stemd en bjj zjjn terugkeer is dan ook de
teestelyke belonging, die plaats zou hebben
bjj zjjn aankomst te Kaïro, achterwege ge
bleven.
Intusschen bljjft de grondwetsqnaestie op
het programma van alle partyen, zoowel van
de gematigden als van de radicalen, staan.
49)
Zjj boog het hoofd. Een lichte blos had
baar strenge, koude trekken verhelderd.
„Ik wacht slechts op uw toestemming,
gravin.*
„Om mjj te schrjjven? Zeker, wjj zul
len, wjj moeten elkander schrjjven. Geef mjj
nw adres, Makoenin, ik zal u schrjjven, zod-
dra ik op Rodenbach bjj mjjo ouders ben.
‘Eb nu, vaarwel
„Leef gelukkig!* antwoordde Makoenid,
terwjjl bjj haar de hand drukte.
Beiden stonden op en liepen zwjjgend naaf
elkander voort, tot op een plaats waar
hunne wegen zich scheidden. Hjj hield nog
steeds haar hand in de zjjne. Toen hjj die
eindeljjk losliet, glimlachte hjj weemoedig.
„Tot wedermens!* Hjj was weg.
Holandine was het recht vreemd te moedi
Haar oogen waren vochtig geworden, efi
toch gevoelde zjj zich tevreden, ja zelfs gé
lukkig. Eindeljjk bad zjj in deze groote en
toch zoo kleine wereld een man gevonden
